Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 485/20

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 roku wnioskodawczyni A. G. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika złożyła wniosek o podział majątku wspólnego, wnosząc o ustalenie, że w skład majątku wspólnego wchodzą ruchomości: sofa i wersalka o wartości 1.100 zł, witryna, szafa, komoda, szafka RTV nabyte w 2012 roku o wartości 3.000 zł, stół rozkładany i 6 krzeseł nabyte w 2012 roku o wartości 2.700 zł, 2 ławy o wartości 300 zł, odtwarzacz DVD o wartości 300 zł, segment kuchenny o wartości 1.000 zł, lodówka o wartości 400 zł, kuchnia gazowa o wartości 400 zł, firany do 7 okien o wartości 700 zł, zasłony do 7 okien o wartości 700 zł, 2 dywany o wymiarach 2 m x 3 m o wartości 800 zł, serwis obiadowy dla 6 osób o wartości 600 zł, kosiarka spalinowa o wartości 700 zł, kosiarka spalinowa o wartości 400 zł, piła spalinowa o wartości 350 zł, 12 metrowy wąż ogrodowy o wartości 50 zł oraz o rozliczenie nakładów poczynionych na nieruchomość należącą do wnioskodawcy, położoną przy ul. (...) w S. w postaci posadzenia na nieruchomości 20 sztuk iglaków po 14 zł sztuka o łącznej wartości 280 zł, wymiany 7 okien łącznie z robocizną o wartości 5.500 zł, remont dachu, na który zostały zakupione tzw. łaty oraz pokrycie dachu blachodachówką, zakup cegły klinkierowej na dwa kominy — o łącznej wartości 30.000 zł, wykonanie schodów wejściowych wraz z położeniem płytek o wartości 2.000 zł, położenie w 3 pokojach kasetonów oraz malowanie tych pokoi — o wartości 3.000 zł — o łącznej wartości 40.780 zł

W konsekwencji, uczestniczka postępowania wniosła o przyznanie zarówno nakładów, jak i ruchomości uczestnikowi S. G. i o zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczym spłaty stosownie do wartości udziału.

W odpowiedzi na wniosek, uczestnik podał, że strony zawarły małżeństwo w dniu 15 maja 2010 roku i od tej chwili wnioskodawczym zamieszkiwała na nieruchomości przy ul. (...) w S. należącej do uczestnika. W chwili zawarcia małżeństwa dom był wykończony, przystosowany do zamieszkiwania i wyposażony w podstawowe sprzęty. Oprócz byłej małżonki w domu uczestnika zamieszkiwała córka A. M. wraz z partnerem, a następnie także z dzieckiem - aż do września 2016 roku. Ponadto, uczestnik przyznał, że w trakcie małżeństwa zakupiony został rozkładany fotel, a także używany segment, mała lodówka, używany telewizor oraz grzejnik o wartości 1000 zł. Małżonkowie w trakcie trwania wspólności zakupili także stół i 6 krzeseł za cenę 1.200 zł, szafki kuchenne za cenę 100 zł. Uczestnik podniósł, że piła spalinowa o wartości 149 zł została zakupiona przez niego przed zawarciem małżeństwa, a wąż ogrodowy w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej za cenę 16 zł. W zakresie nakładów, uczestnik dosadził na swojej posesji (...) tui o wartości 3 zł każda podczas trwania wspólności, w 2012 roku dokonał wymiany okien za kwotę 5.500 zł, z czego wnioskodawczym dołożyła kwotę 500 zł, a reszta sfinansowana została z oszczędności przedmałżeńskich uczestnika. W 2014 roku został wymieniony także dach za cenę około 10.000 zł. Koszt zakupu materiału do płytek, według wnioskodawcy, to kwota 225 zł, a malowanie mieszkania wykonał przyjaciel uczestnika nieodpłatnie. Wartość kasetonów to kwota 75 zł. Ponadto uczestnik dokonał nakładów na majątek osobisty wnioskodawczym, tj. mieszkanie o pow. 58 m2 w N. o wartości 13.090 zł.

Dodatkowo, w odpowiedzi na wniosek, uczestnik wniósł o rozliczenie nakładu w postaci spłaty kredytu zaciągniętego podczas trwania małżeństwa w wysokości ok. 35.000 zł.

Na rozprawie w dniu 05 października 2017 roku wnioskodawczyni poparła wniosek, wniosła o przyznanie nakładów oraz ruchomości, które są w posiadaniu uczestnika na rzecz uczestnika, z obowiązkiem spłaty na rzecz wnioskodawczym. Uczestnik wniósł o oddalenie wniosku.

Następnie strony precyzowały swoje stanowiska.

Postanowieniem z dnia 7 lipca 2020 r. Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim po rozpoznaniu sprawy z wniosku A. M. przy udziale S. G. o podział majątku wspólnego

postanowił :

I. ustalić ,iż w skład majątku wspólnego byłych małżonków A. M. i S. G., których małżeńska wspólność ustała wskutek orzeczenia rozwodu wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb z dnia 10 stycznia 2017 roku wydanym w sprawie IC 1161/16 wchodzą :

1/ ruchomości o łącznej wartości 3 663 zł: a/ wersalka o wartości 326 zł b/ witryna o wartości 247 zł c/ sofa o wartości 277 zł dl szafa dwudrzwiowa o wartości 380 zł e/ szafka pod telewizor o wartości 148 zł f/ stół rozkładany o wartości 774 zł g/ krzesła tapicerowane - 6 sztuk o wartości 436 zł h/ segment kuchenny o wartości 435 zł i/ lodówka o wartości 339 zł- j/firany o wartości 179 zł(...)zasłony o wartości 113 zł I / wąż ogrodowy o wartości 9 zł

2/ nakład z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika o wartości 9 837,2 zł

II. ustalić, iż uczestnik S. G. poczynił wydatek z majątku osobistego na majątek wspólny wysokości 18 772,81 zł

III. dokonać podziału majątku wspólnego byłych małżonków A. M. i S. G. w ten sposób ,że 1/ składniki majątku wspólnego opisane szczegółowo w punktach 11 a, 11 b, 11 c, 11 d, 11 e, 11 f, 11 g, 11 h, 11 i, 11 j, 111 oraz I 2 przyznać na wyłączną własność uczestnikowi S. G. 2/ składnik majątku wspólnego opisany szczegółowo w punkcie 11 k przyznać na wyłączną własność wnioskodawczyni A. M.

IV. zasądzić od wnioskodawczyni A. M. na rzecz uczestnika S. G. tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym oraz rozliczenia nakładów z z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika oraz rozliczenia wydatków z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny kwotę 2 749 zł( dwa tysiące siedemset czterdzieści dziewięć) złotych płatną w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia

V. oddalić dalej idące żądanie uczestnika dotyczące rozliczenia kredytu

VI. cofnąć wnioskodawczyni A. M. zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wydatków na opinie biegłych

VII. nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. tytułem częściowego zwrotu wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa a/ od wnioskodawczyni A. M. kwotę 1 000 zł (jeden tysiąc) złotych b/ od uczestnika S. G. kwotę 1 000 zł (jeden tysiąc) złotych , odstępując od obciążania stron tymi wydatkami w pozostałym zakresie oraz odstępując od obciążania ich nieuiszczoną opłatą od wniosku w całości

VIII. przyznać ze Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz na rzecz adwokata M. P. kwotę 2. 214 ( dwa tysiące dwieście czternaście) zł, w tym podatek VAT 23 % , tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestnikowi S. G. z urzędu

Podstawą rozstrzygnięcia były przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sadu Rejonowego.

Wnioskodawczyni A. G. oraz uczestnik S. G. zawarli związek małżeński w dniu 20 kwietnia 2010 roku. Strony nie zawierały umów majątkowych małżeńskich. Przed tut. Sądem toczyła się sprawa o ustanowienie rozdzielności majątkowej — zakończona postanowieniem o umorzeniu postępowania z dnia 27 lutego 2017 roku.

Małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 10 stycznia 2017 roku, wydanym w sprawie I C 1161/16, który uprawomocnił się z dniem 01 lutego 2017 roku. Z tą też datą ustała między stronami ustawowa wspólność małżeńska powstała z chwilą zawarcia związku małżeńskiego (art. 31 kro).

Wnioskodawczyni i uczestnik przez okres trwania małżeństwa oraz na parę lata przed ślubem zamieszkiwali razem na nieruchomości należącej do uczestnika postępowania położonej w S. przy ul. (...), gm. U., powiat (...), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim - V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...).

W czasie trwania związku małżeńskiego stron dokonywano prace remontowe na w/w nieruchomości należącej do uczestnika na dom mieszkalny, w którym wspólnie zamieszkiwały . Dom ten był wybudowany przez uczestnika i w 2001 W 2012 roku dokonano mianowicie wymiany 7 okien.

Następnie w 2016 roku sfinansowana została wymiana pokrycia dachowego - dach został pokryty blachodachówką oraz miała miejsce częściowa wymiana łat. Nadto obłożono wówczas dwa kominy cegłą klinkierową.

Inwestycja ta została sfinansowana w całości z kredytu konsolidacyjnego zaciągniętego w (...) przez S. G. w 2014 roku. Z zaciągniętego wówczas kredytu w kwocie łącznej 35 492,16 zł. /§2 pkt 2 umowy k- 26v/ na sfinansowanie kominów i wymiany dachu strony przeznaczyły kwotę 10 000 zł., co stanowi 10 000/ 35 493 w przybliżeniu 10/35 kwoty udzielonego kredytu . Kredyt ten był spłacany przez strony przez cały czas trwania wspólności ustawowej z dochodów obojga małżonków, czyli ze środków stanowiących majątek wspólny. Po ustaniu wspólności ustawowej spłaca go wyłącznie uczestnik postępowania. Do chwili obecnej nie został on spłacony. Zgodnie z harmonogramem, spłata ostatniej raty kredytu przypadnie na 15 .09.2021 roku. W okresie od momentu zaciągnięcia kredytu do dnia ustania wspólności ustawowej dokonano na poczet spłaty kredytu konsolidacyjnego w łącznej wysokości 17 062,13 zł 

Wartość rynkowa nakładu w postaci pokrycia dachu blacho-dachówką na dzień ustania wspólności ustawowej wynosiła 9 799 zł , wartość rynkowa nakładu w postaci obłożenia dwóch kominów cegłą klinkierową na dzień ustania wspólności ustawowej wynosiła 1 659 zł.

Po remoncie dachu i kominów miało miejsce położenie płytek na schodach wejściowych. Wartość rynkowa tego nakładu na chwilę ustania wspólności ustawowej wyniosła 1 397 zł. Na działce posadzono także 6 tui.

Miał miejsce remont w mieszkaniu wnioskodawczyni położonym w N. polegający na wymianie płytek. Remont ten miał jednak miejsce w 2005 roku, czyli przed zawarciem przez strony związku małżeńskiego. W mieszkaniu tym mieszkała wówczas dorosła córka wnioskodawczym K. O. też była zaangażowana w wykonanie remontu . Dokonywała zakupu sprzętu agd jak np. chłodziarko-zamrażarka, W czasie małżeństwa stron żadnego remontu w N. nie było. W. nie kupowała również żadnych sprzętów do mieszkania w N. z którego to mieszkania w czasie małżeństwa stron nie korzystała.

Kwota kredytu konsolidacyjnego zaciągniętego przez uczestnika na zaspokojenie potrzeb rodziny i spłatę zaciągniętego rok wcześniej wspólnego zobowiązania wynosiła 35.492,16 zł,

Z powyższej kwoty 10.000 zł uczestnik przeznaczył zostało na remont dachu i kominów oraz 2.000 zł na zakup węgla na zimę.

Natomiast pozostała część środków została spożytkowana na zaspokojenie potrzeb rodziny oraz min na spłatę kredytu zaciągniętego około roku wcześniej w tym samym banku na ten cel przez strony postępowania innego kredytu. W czasie małżeństwa na nieruchomości uczestnika zostało posadzonych około 6 tui. Inne nasadzenia zostały dokonane jeszcze przed małżeństwem

W czasie małżeństwa strony zakupiły następujące przedmioty (o wartości rynkowej na dzień ustania wspólności): wersalka o wartości 326 zł, witryna o wartości 247 zł, sofa o wartości 227 zł, szafa dwudrzwiowa o wartości 380 zł, szafka pod telewizor o wartości 148 zł, stół rozkładany o wartości 774 zł, krzesła tapicerowane 6 sztuk o wartości 436 zł, segment kuchenny o wartości 435 zł, lodówka o wartości 339 zł, firany o wartości 179 zł, zasłony o wartości 113 zł, wąż ogrodowy o wartości 9 zł

W czasie małżeństwa strony miały 2 telewizory. Wnioskodawczyni zabrała jeden z nich, drugi został u uczestnika. Tak uzgodnili piła spalinowa została zakupiona w 2009 roku czyli przed zawarciem przez strony związku małżeńskiego.

Dvd uczestnik dostał w prezencie od córki żony i stanowi jego majątek osobisty. Córka wnioskodawczyni zabrała zasłony. Obie ławy zostały zakupione przez uczestnika przed ślubem. Strony nie miały także serwisu obiadowego. Kuchnia gazowa została zakupiona przez uczestnika jeszcze przed ślubem.

Do dnia ustania wspólności majątkowej, tj. od 01 lutego 2017 roku spłacono łącznie kredytu konsolidacyjnego na kwotę 17.062,15 zł,

Po rozwodzie uczestnik pozostałą do spłaty część kredytu spłaca samodzielnie. Do 27 grudnia 2019 roku dokonał spłat na łączną kwotę 22.483,64 zł. Do dnia 30 czerwca 2020 roku uczestnik zgodnie z harmonogramem spłaty dokonał kolejnych 6 wpłat rat kredytu po 608,51 zł, co uczyniło kwotę 3 651,06 zł .

W oparciu o konsekwentne zeznania uczestnika Sąd ustalił, iż na remont dachu i kominów została wydatkowana kwota 10 000 zł uzyskanych z kredytu konsolidacyjnego.

— w tym zakresie sąd uznał za wiarygodne twierdzenia uczestnika, składane parokrotnie w które były spójne i konsekwentne. Tak też mówił świadkom J. G. oraz T. P., co wynika z ich zeznań., a którym to zeznaniom Sąd dał wiarę. Odmówił natomiast wiary twierdzeniom wnioskodawczyni w zakresie kwoty jaka została przeznaczona na ten remont, bowiem podawała ona w toku postępowania różne kwoty. Początkowo podawała, że było to 13.000-15.000 zł za remont dachu /k. 324/, a następnie kwotę 17.000-18.000 zł /k. 324/.

Sąd doszedł do przekonania, iż z kolei uczestnik nie zdołał dowieść, że jego małżonka przejęła pozostałą kwotę pochodzącą z kredytu , poza 10 000 zł na dach i 2 000 zł na opał, i że przeznaczyła ją na potrzeby swoich córek. Uczestnik nie przedstawił na tą okoliczność żadnych przekonujących dowodów, nie wskazał komu konkretnie, kiedy i jakie kwoty przekazywała. N. są przekonujące zeznania świadka T. P., ponieważ mówił on jedynie o tym , co mu powiedział sam uczestnik Świadek sam nie miał na ten temat żadnej własnej wiedzy. Dlatego Sąd uznał, iż reszta pożyczonych pieniędzy została przeznaczona na zaspokojenie potrzeb rodziny i spłatę zaciągniętych wcześniej zobowiązań . Jak wynika z akt sprawy o ustanowienie rozdzielności małżonkowie mieli zaciągniętych wiele pożyczek w tym w instytucjach parabankowych, co także generowało duże dodatkowe koszty.

Jako prawdziwe Sąd ocenił zeznania świadków T. T., D. M. (1), D. M. (2) .W oparciu o te zeznania jak i złożoną przez świadka umowę zamiany samochodu Sąd ustalił, iż remont mieszkania wnioskodawczyni miał miejsce w 2005 roku, to jest przed ślubem stron . Zatem z majątku wspólnego stron nie mogły być czynione na ten ceł jakiekolwiek nakłady. Strony mogły wówczas pozostawać nieformalnym związku, jednak małżeństwem jeszcze nie były.

Sąd ustalił opisany stan faktyczny w oparciu o opinie biegłych, a także w oparciu o zeznania wnioskodawczym i uczestnika w takim zakresie, w jakim nie pozostawały w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Sąd uznał przy tym, że niewiarygodne są zeznania wnioskodawczym co do kosztów remontu dachu, ilości i ceny zasadzonych tui, bowiem przedstawiała ona różne wersje odnośnie ceny powyższych inwestycji.

Sąd w całej rozciągłości podzielił stanowisko biegłego sądowego z zakresu szacowania ruchomości rzeczoznawcy mgr inż. J. S. (1) zwarte w opinii uzupełniającej sporządzonej po dokonaniu oględzin tychże nieruchomości. Została ona sporządzona rzetelnie i zgodnie obowiązującymi przepisami prawa, a do skorygowanych wartości ruchomości strony także nie miały zastrzeżeń

Sąd również podzielił stanowisko biegłej sądowej z zakresu wyceny nieruchomości, która oszacowała wartość nakładów poczynionych na majątek osobisty uczestnika. Wartość rynkowa nakładu polegającego na wymianie okien na dzień ustania wspólności i cen aktualnych została przez biegłą ustalona na kwotę 3.589 zł zaś wartość rynkowa nakładu polegającego na położeniu płytek na schodach wejściowych - na kwotę 1971 zł. remontu pokrycia dachowego oraz kominów.

W oparciu o złożoną do akt sprawy umowę na zakup i montaż okien Sąd ustalił, iż dokonano wymiany 7 a nie 6 okien. Uczestnik nie zdołał wykazać ,że na ten cel posiadał pieniądze w kwocie 5000 zł z majątku osobistego /ze sprzedaży narzędzi i maszyn z prowadzonego wcześniej warsztatu, zwłaszcza że jak zeznał jego prowadzenia zaprzestał na wiele lat przed małżeństwem. Mówił także że były to pieniądze uprzednio pożyczone koledze i zwrócone, Wnioskodawczyni twierdziła, że całość została sfinansowana z zaciągniętego przez nią kredytu spłaconego w małżeństwie.

Ostatecznie Sąd przyjął, że remont pokrycia dachowego oraz kominów został sfinansowany w całości wyłącznie z kredytu spłacanego przez strony wspólnie tylko przez czas trwania wspólności ze środków stanowiących ich majątek wspólny. Na przedmiotowy remont dachu / pokrycie dachu blacho-dachówką oraz częściową wymianę łat i remont kominów/ przeznaczona została kwota 10 000 zł stanowiąca w przybliżeniu 10/35,5 całej kwoty udzielonego w 2014 roku kredytu konsolidacyjnego, nakład z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestnika polegał zatem wyłącznie na spłacie przez czas trwania wspólności ustawowej odpowiedniej części /10/35,5/sumy rat kredytu konsolidacyjnego spłaconych przez czas trwania małżeństwa.

W czasie małżeństwa do dnia 1.02.2017 roku spłacono kwotę 17062,13 zł, z czego 10/35,3 daje kwotę 9 837, 20 zł i stanowi faktyczny nakład z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika.

Mając takie ustalenia Sąd zważył, iż z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami powstaje z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca ich dorobek. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością stanowią majątek osobisty każdego z małżonków. Dorobkiem małżonków są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. W szczególności dorobek małżonków stanowią pobrane wynagrodzenie za pracę oraz za inne usługi świadczone osobiście przez któregokolwiek z małżonków oraz dochody z majątku wspólnego, jak również — z osobistego majątku każdego z małżonków (art. 31 i 32 k.r.o.). Majątek wspólny stanowiły zatem wszystkie dochody uzyskiwane z emerytury uczestnika jak i dochody z pracy zarobkowej wnioskodawczyni oraz z jej świadczenia emerytalnego. Nie ma znaczenia które z ;powyższych środków przeznaczono na spłatę pożyczek oraz kto faktycznie regulował raty. Pieniądze , które w czasie małżeństwa uzyskał ze swej emerytury uczestnik i przeznaczył na uregulowanie rat kredytu konsolidacyjnego były majątkiem wspólnym. Podobnie pieniądze oddalone jako raty pożyczek spłaconych w czasie małżeństwa przez wnioskodawczynię.

A. G. i S. G. byli małżeństwem od 20 kwietnia 2010 roku. Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2017 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim rozwiązał ich związek małżeński przez rozwód. Strony przestała zatem wówczas łączyć majątkowa wspólność ustawowa małżeńska z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia, to jest z dniem 1 lutego 2017 roku.

Z mocy art. 45 § 1 kro każdy z małżonków może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swego majątku osobistego na majątek wspólny. Tak, więc w postępowaniu o podział majątku wspólnego rozliczone mogą być nakłady jednego z małżonków na majątek wspólny (ze swego majątku osobistego ), co zostało dokonane w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 50 1 kro w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 kro.

Art. 43 § 1 kro stanowi, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. W sprawie niniejszej nikt z zainteresowanych nie złożył wniosku o ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym, zatem zasadnym jest przyjęcie, że udziały obojga uczestników postępowania wynoszą po 1/2 części (art. 43 § 1 kro) 

Co do żądania rozliczenia nakładów z majątku wspólnego małżonków na majątek osobisty uczestnika oraz z majątku wspólnego na majątek osobisty wnioskodawczym, to należy wskazać, że zgodnie z art. 45 § 1 k.r.o. każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego.

Wnioskodawczyni nie może żądać rozliczenia nakładu w postaci wydatków na malowanie domu w którym wraz z uczestnikiem zamieszkiwała w czasie trwania małżeństwa jak i przed ślubem. Nakład ten uległ bowiem całkowitej „amortyzacji”, czyli został zużyty na potrzeby rodziny, którą strony przez swój związek założyły. Niewykluczone zresztą, iż samo malowanie miało miejsce kiedy strony tam wspólnie zamieszkały, czyli jeszcze przed ślubem. Nie zostało również wykazane że położenie kasetonów na suficie, będących w istocie dekoracją, która strony cieszyły się przez wiele lat, zwiększyło w jakikolwiek sposób wartość nieruchomości w momencie ustania wspólności. Wydaje się to wątpliwe.

Treść art. 45 § 1 k.r.o. pozwala przyjąć, że przepis ten - jako materialnoprawna podstawa rozliczenia małżonków - dotyczy zwrotu nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków oraz z mająticu osobistego na majątek wspólny.

Zgodnie z art. 567 § 3 k.p.c. do postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, a zwłaszcza do odrębnego postępowania w sprawach wymienionych w paragrafie pierwszym stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku. Z kolei przepis art. 688 k.p.c. odnoszący się do postępowania w przedmiocie działu spadku odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących zniesienia współwłasności, a w szczególności art. 618 § 2 i 3 k.p.c.

W kontekście powyższego należy wskazać, iż na gruncie postępowania o podział majątku wspólnego małżonków skład i wartość tego majątku ustala Sąd zgodnie z art. 684 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c.

Wedle art. 618 § 1 zd. 1 k.p.c. w postępowaniu o podział majątku sąd rozstrzyga także spory o prawo żądania zniesienia współwłasności i o prawo własności, jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu współposiadania rzeczy.

Dalej należy zwrócić uwagę na przepis art. 622 § 2 k.p.c., który stosowany odpowiednio mówi, że kiedy uczestnicy postępowania złożą zgodny wniosek co do sposobu zniesienia współwłasności, sąd wyda postanowienie odpowiadające treści wniosku, jeżeli projekt podziału nie sprzeciwia się prawu ani zasadom współżycia społecznego, ani też nie narusza w sposób rażący interesu osób uprawnionych. Na ostatniej rozprawie pełnomocnik uczestnika wniósł o dokonanie podziału ruchomości w ten sposób, by przyznać uczestnikowi ruchomości będące w jego posiadaniu . Zarazem strony zgodziły się by z podziału wyłączyć dywany, z których nikt nie korzysta i mające niewielką wartość i znacznie zużyte

Sąd ustalił, iż zgodnie z art. 648 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. w skład majątku wspólnego wchodzą: wersalka o wartości 326 zł, witryna o wartości 247 zł, sofa o wartości 227 zł, szafa dwudrzwiowa o wartości 380 zł, szafka pod telewizor o wartości 148 zł, stół rozkładany o wartości 774 zł, krzesła tapicerowane 6 sztuk o wartości 436 zł, segment kuchenny o wartości 435 zł, lodówka o wartości 339 zł, firany o wartości 179 zł, zasłony o wartości 113 zł, wąż ogrodowy o wartości 9 zł oraz nakład z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestnika o wartości 9.837,20 zł. W zakresie ruchomości Sąd ustalił, że nabycie powyższych przedmiotów nastąpiło w trakcie trwania wspólności majątkowej stron i do majątku wspólnego. Sąd dał wiarę twierdzeniom uczestnika ,że kuchenka gazowa została przez niego zakupiona przed ślubem . Jest to prawdopodobne. Trudno sobie wyobrazić by uczestnik mieszkając tam od 2001- 2002 roku nie dysponował tak podstawowym i niezbędnym do życia urządzeniem, zwłaszcza kiedy zamieszkała wraz z nim przed ślubem wnioskodawczym. Zostało udowodnione ,że piła łańcuchowa nie stanowi majątku wspólnego , bo została zakupiona przed ślubem. Sąd przyjął także ,że strony już podzieliły się telewizorami . Do wyceny został przedstawiony zresztą tylko jeden z nich, ten który został u uczestnika.

Sąd pominął dowód z opinii rzeczoznawcy na okoliczność wartości ruchomości /sprzętu agd/ zakupionego do N. jak wartości nakładów na remont w N., uznając, iż nie zostało udowodnione ,że strony takich zakup dokonywały jak i finansowały remont. Wnioski dowodowe dotyczyły okoliczności nie mających znaczenia w sprawie.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia była wycena wartości w/w ruchomości zakupionych do S., którą Sąd ustalił w oparciu uzupełniającą opinię biegłego sądowego, wydaną po dokonaniu oględzin ruchomości, który określił wartość poszczególnych składników według wartości rynkowej na dzień ustania wspólności majątkowej małżonków.

Kolejną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia była wartość nakładów poczynionych na majątki osobiste stron z majątku wspólnego. Bezsporny był fakt zaciągnięcia kredytu konsolidacyjnego podczas trwania wspólności w wysokości 35,492,16 zł, z którego sfinansowany został remont dachu i kominów nieruchomości należącej do uczestnika przy ul. (...) w S.. Koszt remontu Sąd ustalił na poziomie 10.000 zł, a zatem była to kwota 10/35,5 z kwoty 17.062,64 zł, czyli 4.806,20 zł i tyle wynosi nakład z majątku wspólnego na majątek osobisty polegający na remoncie pokrycia dachu i kominów. Połowa tej kwoty tj. 2.403,11 zł i powinna zostać wnioskodawczym zwrócona

Uczestnik natomiast samodzielnie spłaca wspólnie zaciągnięty kredyt od momentu ustania wspólności majątkowej w kwocie 22.483,64 zł, czyli odtąd, sam bez udziału wnioskodawczyni, ponosi koszt m.in. remontu dachu i kominów, który miał miejsce w czasie małżeństwa .

Uczestnik od stycznia do czerwca 2020 roku zapłacił kolejnych 6 rat kredytu w wysokości 608,51 zł, tj. kwotę 3.551,06 zł, z czego 10/35,5 tej kwoty, to kwota 1028,47 zł, to spłata odpowiedniej części raty za remont dachu i kominów / natomiast pozostała część spłaconych rat w kwocie 2.622,59 zł to już wydatek poczyniony z majątku osobistego na majątek wspólny.

Nakładem z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika był także koszt wymiany 7 okien. Nakład ten częściowo tylko został zużyty na potrzeby rodziny mieszkającej w domu, w którym okna wymieniono. Wartość rynkowa na chwilę ustania wspólności została wyliczona przez biegłą z zakresu szacowania na kwotę 3 589 zł . Wnioskodawczyni należy się zwrot połowy tej kwoty. Podobnie jak zwrot połowy wartości nakładu polegającego na ułożeniu płytek na schodach wejściowych. Ostatecznie Sąd przyjął w oparciu o konsekwentne twierdzenia uczestnika, że w czasie małżeństwa posadzono tylko 6 tui. / Wszystkie inne nasadzenia miały miejsce wcześniej, /dom był budowany w latach 2001- 2002 / na ostatniej rozprawie wnioskodawczym zresztą przyznała, iż nie pamięta co zostało posadzone Sąd przyjął iż średni koszt jednego drzewka wynosi 15 zł , zatem wnioskodawczym należy się zwrot 6 razy 7,50 = 45 zł . Ogółem powyższe nakłady z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika wyniosły 9 837 zł. Wnioskodawczym należy się zwrot połowy tej kwoty tj. 4 918, 60 zł.

Wnioskodawczyni zatem poniosła nakłady na majątek osobisty uczestnika w postaci remontu dachu i kominów jedynie w takim zakresie, w jakim kredyt konsolidacyjny został spłacony w tej części podczas trwania wspólności majątkowej, natomiast pozostała część kredytu została spożytkowana na zaspokojenie potrzeb rodziny, toteż samodzielna spłata kredytu przez wnioskodawcę oznacza nakład z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny byłych małżonków. Wnioskodawczym zatem winna zwrócić uczestnikowi połowę tej kwoty.

Wartość ruchomości podlegających podziałowi została ustalona na kwotę 3.663 zł. Sąd przyjął w oparciu o zeznania uczestnika, iż wnioskodawczym, a właściwie jej córka , wyprowadzając się zabrała jedynie zasłony o wartości 113. /Zasłony te Sąd przyznał na wyłączną własność wnioskodawczym, uznając iż jest ona już w ich posiadaniu/Pozostałe składniki majątku wspólnego Sąd przyznał na wyłączną własność uczestnikowi zgodnie z wnioskiem jego pełnomocnika złożonym na ostatniej rozprawie . Uczestnikowi Sąd przyznał także nakład na majątek wspólny w postaci opisanych wyżej prac remontowych na jego nieruchomości/

Uczestnik otrzymał zatem winna składniki majątku ruchomego o wartości 3.550 zł. zł ( 3 663 zł minus 113 zł — koszt zasłon).

Wnioskodawczyni należy się zatem połowa kwoty 3.550 zł x 1/2, czyli kwotę 1.775 zł oraz nakład: połowę kwoty 9.837,20 zł (nakładu dokonanego na majątek osobisty uczestnika), a zatem kwotę 4.918,60 zł tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym. Uczestnik tytułem zwrotu nakładów na jego majątek osobisty winien zwrócić wnioskodawczyni kwotę 6.693,60 zł.

Wnioskodawczyni zatem poniosła nakłady na majątek osobisty uczestnika (remont dachu) w zakresie w jakim kredyt konsolidacyjny został spłacony w tej części podczas trwania wspólności majątkowej, natomiast pozostała część kredytu została spożytkowana na zaspokojenie potrzeb rodziny, toteż samodzielna spłata kredytu przez S. G. oznacza nakład z jego majątku osobistego na majątek wspólny byłych małżonków.

Nawet jeżeli część tych pieniędzy, jak twierdzi wnioskodawczyni, została przeznaczona na konieczny remont samochodu uczestnika , to były to pieniądze zużyte na zaspokojenie potrzeb rodziny i jako takie nie podlegają zwrotowi. Samochód służył bowiem rodzinie.

Uczestnik całkowicie samodzielnie spłaca ten kredyt po rozwodzie. Przyjmując że 10/35,5 łącznej kwoty rat spłaconych po rozwodzie faktycznie stanowiło jeszcze spłatę zobowiązania przeznaczonego na remont dach, to pozostałe 25,5/35,5 stanowiło z kolei nakład z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny. Pełnomocnik uczestnika zażądał rozliczenia tego nakładu .

Roszczenie uczestnika podlega częściowemu uwzględnieniu 

Wnioskodawczyni zatem winna zwrócić uczestnikowi połowę z 25/35,5 ogólnej sumy spłaconych rat . Od 1.02.2017 roku do 27 .12.2019 roku uczestnik spłacił kwotę łącznie 22 483,64 zł, z tego 10/35,5 było za jego dach =6 353 zł reszta wynosząca 16 150,22 zł / różnica 22 483,64 zł — 6353,42 / stanowi jego wydatek / spłacony dług / z majątku osobistego na majątek wspólny za okres od 1.02.2017 roku do 27 .12.2019 . Połowa tej kwoty podlega zwrotowi od wnioskodawczym na rzecz uczestnika. Nadto w oparciu o zeznania uczestnika oraz przedłożony harmonogram spłat Sad ustalił, iż od 1.01 — 30 .06.2020 roku uczestnik spłacił kolejnych 6 rat po 608,51 zł 6 razy 608,51 = 3 651,06 zł z czego 10/35,5 jest spłatą zobowiązania za dach / 1028,67 zł/ , do rozliczenia pozostaje zatem różnica 3 651,06 — 1028,67 zł = 2 622,59 zł Uczestnikowi należy się dodatkowo jeszcze zwrot połowy tej kwoty.

Wnioskodawczyni winna zwrócić uczestnikowi ½ z wartości ruchomości, które otrzymała 1/2 z 113 zł /za zasłony/. Nakład uczestnika na majątek wspólny w postaci spłaconej po rozwodzie do dnia 30.06.2020 roku odpowiedniej części kredytu konsolidacyjnego wyniósł 9 386,09 zł, co należy powiększyć o kwotę 1/2 ze 113 zł z tytułu przejętej przez zonę ruchomości , co oznacza że uczestnikowi należy się od wnioskodawczym kwota 9 442,59 zł.

Sąd uwzględnił żądanie pełnomocnika uczestnika o rozliczenie kredytu konsolidacyjnego wyłącznie co do rat spłaconych do dnia zamknięcia rozprawy. Przedmiotem podziału zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa nie mogą być długi niespłacone. Nie ma podstaw również , by wnioskodawczym została obciążona większą niż Sąd przyjął częścią zobowiązania wynikającego z zawartej umowy kredytu konsolidacyjnego. Uczestnik nie zdołał udowodnić iż pieniądze z kredytu zostały przez nią zagarnięte i przeznaczone na cele niezwiązane z zaspokajaniem potrzeb rodziny tworzonej wspólnie z uczestnikiem.

Wnioskodawczyni należy się od uczestnika z rozliczenia nakładów na remont jego domu w czasie trwania wspólności oraz z tytułu rozliczenia przyznanych mu ruchomości kwota 6 693,60 zł.

Wnioskodawczyni zobowiązana jest jednak z drugiej strony zwrócić uczestnikowi połowę kwoty 18.772,81 zł / 25,5/35,5 sumy rat kredytu spłaconego od dnia ustania wspólności do dnia zamknięcia rozprawy/. Różnica pomiędzy kwotą należną wnioskodawczym i uczestnikowi to kwota 2.749 zł i należy się ona od wnioskodawczym na rzecz uczestnika tytułem wyrównania udziałów na skutek wzajemnej kompensacji.

Sąd ustalając wysokość spłaty należnej uczestnikowi, miał na względzie, że zarówno udział wnioskodawczym, jak i uczestnika w majątku wspólnym wynosi 14 części, wobec czego tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym sąd zasądził spłatę na rzecz uczestnika, oznaczając płatność w terminie 30 dni od uprawomocnienia się orzeczenia.

Na podstawie art. 110 ustawy z dnia 28.07.2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd cofnął wnioskodawczym A. M. zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wydatków na opinię biegłych , albowiem okoliczności na podstawie których zwolnienia udzielono przestały istnieć . Wnioskodawczym ubiegając się o zwolnienie od kosztów podała iż utrzymuje się jedynie z niewysokiej emerytury w kwocie 1 360 zł. Obecnie natomiast obok emerytury uzyskuje dodatkowo dochody z pracy zarobkowej w kwocie około 2 000 zł miesięcznie, co sama przyznała. Taka sytuacja miała miejsce przez cały czas trwania postępowania. Obecna sytuacja finansowa wnioskodawczym pozwala na ponoszenie przez nią chociażby częściowo wydatków na opinie biegłych. Zwolnienie od kosztów sądowych stanowi w istocie pomoc państwa zarezerwowaną dla osób najbiedniejszych, do których wnioskodawczym z pewnością się nie zalicza.

Na podstawie powołanego wyżej przepisu i art. 113 ust 1 u.k.s.c. nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1000 zł tytułem częściowego zwrot wydatków tymczasowo wyłożonych na opinie biegłych . Kwota ta stanowi w przybliżeniu zaledwie VĄ ogólnej sumy wydatków na opinie biegłych.

Na zasadzie art. 113 ustęp 2 u.k.s.c. Sąd nakazał pobrać taką samą kwotę od uczestnika , mając na uwadze, iż na jego rzecz została wstecznie zasądzona spłata

W pozostałej części odstąpił od obciążania stron wydatkami oraz od obciążania ich nieuiszczoną opłatą od wniosku

O kosztach pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu orzeczono w oparciu o § 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z § 8 pkt 5, § 16 ust. 1 pkt 1 i § 4 rozporządzenia MS z dnia 22 października 2015r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu — stosownie do wartości udziału uczestnika w majątku wspólnym majątku

Apelację od powyższego orzeczenia wniosła wnioskodawczyni zaskarżając postanowienie w całości.

Skarżąca nie sprecyzowała zarzutów apelacyjnych niemni8ej jednak analiza treści apelacji wskazuje iż zarzuciła błędne ustalenia Sądu co do wartości spłaconych przez uczestnika kredytów oraz niedostateczne uwzględnienie nakładów na nieruchomość uczestnika. Jako wartość przedmiotu zaskarżenia wskazała kwotę 18.772,83 zł co w konsekwencji spowodowało obciążenie ją spłata w kwocie 2. 749 zł .

Powołując się na powyższe zarzuty wnioskodawczyni wnosiła o:

uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez inny Sąd Rejonowy, celem wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności sprawy, usunięcia występujących wątpliwości co do rzetelności i obiektywności ustaleń Sądu I instancji

ewentualnie wnosiła o:

zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie spłaty na rzecz wnioskodawczyni w oparciu o opinię biegłych.

Sąd Okręgowy dodatkowo ustalił:

Uczestnik od lipca 2020r. do marca 2021r. dokonał spłat wspólnego kredytu w wysokości 5.543.02 zł.

Dowód : zaświadczenie k. 431

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja wnioskodawczyni częściowo jest zasadna.

Zgodnie z art. 374 k.p.c. Sąd II instancji może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym jeżeli przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczane jeżeli strona w apelacji lub w odpowiedzi na apelację złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy chyba że cofnięto pozew lub apelację albo zachodzi nieważność postępowania. Wnioskodawczyni w apelacji nie wnosiła o wyznaczenie rozprawy także uczestnik w odpowiedzi na apelację o to nie wnosił. W takiej sytuacji Sąd uzyskał możliwość rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym. Późniejszy wniosek o rozprawę złożony przez pełnomocnika wnioskodawczyni w piśmie zajmującym stanowisko w sprawie co do żądania uczestnika rozliczenia spłaconego kredytu jest bezskuteczny.

Przechodząc do analizy zarzutów apelacji należy rozpocząć rozważania od jednego istotnego spostrzeżenia. W sprawie niniejszej oprócz ustaleń dotyczących składników wchodzących w skład majątku wspólnego zostały zgłoszone do rozliczenia zarówno nakłady z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika ( które w istocie zostały zaliczone do składników majątku wspólnego) oraz uczestnik wniósł o rozliczenie wydatków które poniósł ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny.

Jak wskazuje się powszechnie w orzecznictwie sądowym, przepis art. 45 § 3 k.r.o. nie dotyczy rozliczeń między małżonkami z tytułu długów związanych z majątkiem wspólnym i ciążących na obojgu małżonkach, które zostały spłacone z własnych środków przez jednego z małżonków po ustaniu wspólności. Z art. 46 k.r.o. wynika, że do takich rozliczeń mają odpowiednie zastosowanie przepisy kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych. W rezultacie, podstawę materialnoprawną tych roszczeń stanowi odpowiednio stosowany art. art. 207 k.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. i art. 686 k.p.c. .

W tym miejscu dodać wypada, iż w postępowaniu działowym rozliczeniu w trybie art. 686 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. nie podlegają wszystkie długi byłych małżonków spłacone przez jedno z nich pomiędzy ustaniem wspólności, a podziałem majątku, ale tylko te które powstały w czasie trwania wspólności ustawowej i obciążały oboje małżonków jako współdłużników, względnie które zostały zaciągnięte w czasie trwania wspólności przez jedno z małżonków w związku z zarządem majątkiem wspólnym lub za zgodą drugiego małżonka, jeżeli nie podlegają rozliczeniu jako wydatki lub nakłady na majątek objęty wspólnością.

O rozliczeniu powyższych długów Sąd nie orzeka z urzędu, lecz na wyraźne żądanie uczestników postępowania o podział majątku wspólnego. Sąd jest bezwzględnie związany zakresem zgłoszonego roszczenia, a zatem nie może orzekać co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem ani ponad żądanie . Podkreślić trzeba, że roszczenia z art. 686 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. mają charakter niezależny i samodzielny, o tyle, że jeśli nie toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego, mogą być dochodzone w procesie, a jeżeli w toku procesu zostanie wszczęta sprawa o podział majątku wspólnego, to zgodnie z art. art. 567 § 3 k.p.c. w zw. z art. 618 § 2 i 3 k.p.c., art. 688 k.p.c., sprawy te są przekazywane z urzędu do rozpoznania w postępowaniu podziałowym i są rozpoznawane w oparciu o zasadę kontradyktoryjności.

Sąd Rejonowy rozliczając te kwestie zupełnie niepotrzebnie podzielił kredyt na dwie części i następnie wdał się w ocenę procentowej wartości poszczególnych spłat. Takie rozumowanie jest błędne. Prawidłowe rozliczenie majątku wspólnego musi mieć na uwadze przede wszystkim:

1. wartość rzeczy ruchomych wchodzących w skład majątku wspólnego która została oceniona na kwotę 3.676 zł ( zarówno wartość jak i składniki tego majątku nie były przez strony w postępowaniu apelacyjnym kwestionowane).

2. wartość nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika które to nakłady sąd winien rozliczyć z urzędu niezależnie od wniosku stron, na kwotę tych nakładów składają się ;

a/ wymiana dachu wartość nakładu biegły określił na kwotę 9.799 zł ,

b/ obłożenie komina cegłą klinkierową 1.659 zł

c/ położenie płytek przed domem 1.397 zł

d/ wymiana okien 3.589 zł,

e/ nasadzenia 45 zł.

Łączna wartość nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika wynosi zatem kwotę 16.489 zł, a nie jak to określił Sąd Rejonowy kwotę 9.837,20 zł. Nie było zatem podstaw do tego aby odnosić wartość tych nakładów do wysokości zaciągniętego kredytu, który następnie był rozliczony w toku postępowania.

Z drugiej strony uczestnik zgłosił do rozliczenia cały szereg kwot wskazując, iż są to kwoty stanowiące jego nakład na majątek wspólny w istocie stanowiące spłacone po ustaniu wspólności wspólne długi. Sąd Rejonowy uznał jako zasadną jedynie kwotę 18.772,81 zł i jednocześnie oddalił wniosek uczestnika z pozostałej części. Uczestnik nie zaskarżył tego postanowienia co sprawia, że Sąd Okręgowy nie może skorygować tego rozstrzygnięcia gdyż nie należy ono do integralnych rozstrzygnięć postanowienia działowego i mogłoby podlegać korekcie tylko wtedy gdyby uczestnik rozstrzygnięcie to zaskarżył.

W efekcie prawidłowe rozliczenie o którym mowa w pkt IV zaskarżonego postanowienia winno wyglądać następująco:

- majątek wspólny stanowi kwotę 20.152 zł , z tego połowa to kwota 10.079 zł – 113 zł zasłony zabrane przez córkę uczestniczki = 9.963 zł i taka kwota należałaby się wnioskodawczyni tytułem spłaty z wyrównania udziałów.

Jednakże Sąd Rejonowy w pkt IV dokonał całkowitego rozliczenia wszystkich wzajemnych należności, a to oznacza, że wnioskodawczyni winna zwrócić uczestnikowi 50% wydatków które poniósł po ustaniu wspólności na zaspokojenie wspólnych długów ( kredytu zaciągniętego w czasie wspólności). W tym zakresie Sąd jest związany kwotą 18.772,81 zł. Połowa z tej kwoty to kwota 9.386,40 zł.

Kompensując obie w/w kwoty otrzymujemy kwotę 576,60 zł jako kwotę spłaty należnej wnioskodawczyni. W tym też zakresie apelacja wnioskodawczyni odnosi zamierzony skutek poprzez obniżenie kwoty 2.749 zł do kwoty 576,60 zł o czym orzeczono na podstawie art. 386§ 1 k.p.c.

Dalej idąca apelacja wnioskodawczyni okazała się być bezzasadna. Wnioskodawczyni starała się dowodzić , iż uczestnik celowo generował koszty ubezpieczenia aby dodatkowo obciążać wnioskodawczynie. Okoliczności te zupełnie się nie potwierdziły. Uczestnik przedstawił do akt sprawy dowody, iż od kilku lat kredyt nie był ubezpieczony w związku z czym nie było potrzeby opłacać składek ubezpieczeniowych co wyraźnie artykułowała wnioskodawczyni. Poza tym treść apelacji nie zawierała konkretnych zarzutów i stanowiła w istocie jedynie subiektywne spojrzenie na okres małżeństwa przez pryzmat sytuacji majątkowej stron.

Dlatego też na podstawie art. 385 k.p.c. należało orzec jak w pkt 2 postanowienia.

W toku postępowania apelacyjnego uczestnik złożył wniosek o rozliczenie kwot spłacanego prze niego kredytu po orzeczeniu sądu I instancji. Mając na uwadze, iż należność z tego tytułu wygasa z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania działowego zainteresowany może ją zgłosić do rozliczenia także przed Sądem II instancji przy czym może to zostać objęte rozstrzygnięciem aż do chwili orzekania przez Sąd II instancji. Ponadto może to zostać objęte rozstrzygnięciem tylko w takim zakresie w jakim nie było przedmiotem orzekania przez Sąd I instancji. Uczestnik przedłożył do akt sprawy potwierdzenie spłaty kwoty 5543,02 zł za okres od wydania orzeczenia przez Sąd I instancji do dnia złożenia tego wniosku.

W efekcie uczestnikowi należy się zwrot od wnioskodawczyni kwoty 2.771,50 zł stanowiącej ½ kwoty tytułem spłaconych przez uczestnika z majątku osobistego po orzeczeniu Sądu Rejonowego wspólnych długów. Dlatego też orzeczono jak w pkt 3 postanowienia, a to na podstawie art. 46 k.r.o. w zw. art. 207 k.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. i art. 686 k.p.c. i art. 688 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 386par. 1 k.p.c. należało orzec jak w pkt 1 postanowienia.

Dalej idąca apelacja wnioskodawczyni podlegała oddaniu, a to na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 520 k.p.c.

Dariusz Mizera Jarosław Gołębiowski Stanisław Łęgosz