Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 97/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2021 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

     

Protokolant Agnieszka Telega

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w L.: E. S.

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2021 r.

sprawy T. J. (1) ur. (...) w L.

s. E. i M. z d. J.

oskarżonego z art. 224 § 2 kk w związku z art. 64 § 1 kk

sprawy M. S. (1) ur. (...) w J.

c. B. i M. z d. C.

oskarżonej z art. 178b kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

z dnia 27 listopada 2020 r. sygn. akt II K 422/20

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonych T. J. (1) oraz M. S. (1);

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. W. kwotę 516,60 złotych w tym 96,60 złotych podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego T. J. (1) z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. W. kwotę 516,60 złotych w tym 96,60 złotych podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonej M. S. (1) z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 97/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 27 listopada 2020r., sygn. akt II K 422/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

M. S. (1)

Dotychczasowa niekaralność

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 282

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

dokonanie błędnych ustaleń faktycznych i bezpodstawne przyjęcie że oskarżony T. J. (1) zastosował w stosunku do funkcjonariuszki policji E. G. (1) groźbę użycia przemocy w celu zmuszenia jej do zaniechania podjętej przez nią czynności służbowej, w sytuacji gdy materiał dowodowy w tym zakresie, w szczególności zeznania E G., P. J., A. Ć. wobec rozbieżności zeznań tych świadków co do przebiegu zatrzymania oskarżonego nie pozwalał na dokonanie tak jednoznacznych ustaleń;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2

orzeczenie w stosunku do oskarżonej M. S. rażąco niewspółmiernej kary oraz środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad.1

Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny odnośnie sprawstwa i winy oskarżonego T. J. (1). Prawidłowo także zakwalifikował jego zachowanie z art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Nie sposób podzielić stanowiska skarżącego obrońcy, że brak jest jednoznacznych dowodów które pozwalają na ustalenie, że oskarżony zastosował w stosunku do funkcjonariuszki policji E. G. groźbę użycia przemocy fizycznej w celu zmuszenia jej do zaniechania czynności służbowej. Z zeznań świadka E. G. jednoznacznie wynika, że w trakcie pieszego pościgu za uciekającym T. J. (1) ( który wcześniej uczestniczył w kolizji drogowej ) nagle została zaatakowana przez oskarżonego przedmiotem który trzymał w ręku. Świadek relacjonowała: „coś śmignęło mi przed twarzą, myślałam że to jakiś konar…”, potem okazało się była to torba – saszetka ( k. 174, k.29 ). Sąd Okręgowy akceptuje stanowisko Sądu I instancji, że takie zachowanie oskarżonego T. J. stanowiło groźbę bezprawną w rozumieniu art. 224 § 2 k.k. stosowaną w celu zmuszenia pokrzywdzonej do odstąpienia od czynności służbowej w postaci zatrzymania oskarżonego. Groźbą bezprawną może być wszak nie tylko wypowiedź sprawcy przestępstwa ale także zachowanie, gest. Nieprawdziwe jest przy tym twierdzenie skarżącego, że z zeznań pokrzywdzonej nie wynika aby przestraszyła się działania oskarżonego i aby widziała w nim zagrożenie dla siebie. Opisywany przez nią przebieg zdarzenia świadczy o czymś przeciwnym. Nie sposób także zgodzić się ze skarżącym, że zeznania świadków P. J. i A. Ć., nie pozwalają na poczynienie w wyżej wymienionym zakresie jednoznacznych ustaleń, w najistotniejszych kwestiach nie są one rozbieżne z zeznaniami E. G..

Ad. 2

Zarzut niezasadny, oskarżona M. S. nie była wprawdzie do tej pory karana przez sąd, niemniej wymierzona jej przy zastosowaniu art. 37a k.k. kara 1 roku ograniczenia wolności z pewnością nie jest rażąco surowa, podobnie jak nie jest rażąco surowy środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych ( obligatoryjny za popełnienie przestępstwa z art.178b k.k. ) orzeczony w wymiarze 2 lat.

Wniosek

1.O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego T. J. (1) od zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.O zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie w stosunku do oskarżonej M. S. (1) kary ograniczenia wolności w mniejszym rozmiarze i jednocześnie nieorzekanie zakazu prowadzenia pojazdów, ewentualnie zmniejszenie jego wymiaru do jednego roku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad.1

Mając na uwadze argumentacje przedstawioną powyżej zarzut był niezasadny.

Ad.2

Mając na uwadze argumentacje przedstawioną powyżej zarzut był niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości tak wobec oskarżonego T. J. (1) jak i wobec oskarżonej M. S. (1).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Obydwa zarzuty apelacji obrońcy oskarżonych okazały się niezasadne, kara wymierzona oskarżonemu T. J. (1) tzw. sekwencyjna ( art. 37b k.k. ) także nie raziła surowością zważywszy chociażby na uprzednią karalność oskarżonego, brak było podstaw do ingerowania z urzędu w treść zaskarżonego wyroku.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II , III , IV

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o Adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. W. kwoty po 516,60 zł., w tym 96,60 zł. podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony z urzędu T. J. (1) i M. S. (1) w postępowaniu odwoławczym, jako że ten adwokat bronił z urzędu obydwojga oskarżonych.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy zwolnił obydwojga oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze mając na uwadze ich sytuację materialną, obciążając jednocześnie tymi kosztami Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do kary i środka karnego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana