Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII GC 95/13

Uzasadnienie:

(...) Polska Spółka Akcyjna w W. złożył pozew, w którym wniósł o nakazanie pozwanemu D. N., aby zapłacił powodowi kwotę 138.771,61 zł wraz z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot, liczonymi od dni wskazanych w uzasadnieniu do dnia zapłaty oraz koszty procesu, w tym koszty zastępstwa procesowego wg norm przepisanych i opłatę skarbową od złożenia pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż strony w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarły w dniu 1.01.2007r umowę na sprzedaż paliw silnikowych, oleju i innych artykułów znajdujących się na stacjach paliw (...). Zgodnie z umową, pozwany mógł dokonywać zapłaty za zakupione towary gotówką w kasie stacji paliw po zakończeniu dekady lub przelewem w terminie 21 dni od daty wystawienia faktury przez powódkę na jej konto bankowe. Do faktur powódka dołączała wystawione przez siebie dokumenty WZ, podpisane przez upoważnionego pracownika pozwanego.

Pozwany zalegał z zapłatą faktur oraz odsetek za opóźnienie w zapłacie faktur na łączną kwotę 138 771,61 zł.

Pismem z dnia 25.05.2012r. powód rozwiązał przedmiotową umowę z tym dniem.

Do dnia wniesienia pozwu pozwany nie uiścił na rzecz powoda żądanej kwoty, a powód wzywał pozwanego do zapłaty.

Przed złożeniem pozwu powód skorygował naliczenie odsetek (pomniejszenie) w notach odsetkowych, stąd dochodzona kwota jest niższa niż wynika to z wezwania do zapłaty. Na fakturach mylnie wpisywano 14 dniowy termin zapłaty a nie 21 dniowy, jak wynika z umowy, stąd korekta not odsetkowych. W pozwie powód dochodzi odsetek z uwzględnieniem 21 dniowego terminu zapłaty.

Nakazem zapłaty z dn. 12.04.2013 r. Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany złożył sprzeciw, w którym zaskarżył powyższy nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany co do zasady nie kwestionował roszczenia powoda, nie uchylał się również od zapłaty należności. Podniósł jedynie, że informował powoda o swoje trudnej sytuacji finansowej oraz prosił o odroczenie terminów spłaty, rezygnację z odsetek, względnie o rozłożenie należności na raty. Zatem, w ocenie pozwanego powództwo w niniejszej sprawie było przedwczesne, ponieważ zdaniem pozwanego między stronami trwały negocjacje co do pozasądowego zakończenia sprawy.

W piśmie procesowym z dn. 7.06.2013 r. powód podtrzymał żądanie pozwu i zaprzeczył twierdzeniom pozwanego zawartym w sprzeciwie. Powód wskazał, że między stronami nie toczyły się i nie toczą żadne negocjacje w sprawie udzielenia jakiejkolwiek ulgi w spłacie zadłużenia pozwanego. Powód dodał, że jego roszczenie jest wymagalne i ma prawo żądać od pozwanego zapłaty po nadejściu terminów płatności. Pozwany zaś swoim zachowaniem wywołał proces, nie wywiązał się z zawartej umowy i zalega z zapłatą 15 faktur. Powód nie wyraził zgody na zawarcie ugody sądowej z uwagi na fakt, iż mimo że pozwany taką wolę wyrażał, to nie wpłacił na rzecz powoda żadnej kwoty.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje.

Strony w dn. 1.01.2007 r. zawarły umowę sprzedaży zgodnie z którą powód sprzedał pozwanemu paliwa silnikowe, oleje oraz inne artykuły znajdujące się w stacjach paliw(...)Centrum Logistyki w B. przy ul. (...) oraz w Oddziałach Terenowych w G., T. i W. za łączną kwotę 138.771,61 zł. Zgodnie z § 4 umowy, kupujący miał dokonywać zapłaty : a) gotówką w kasie stacji paliw – po zakończeniu dekady lub 2) przelewem w terminie 21 dni od daty wystawienia faktury na konto bankowe powoda wskazane w umowie.

Pozwany zakupiony towar odebrał, a powód wystawił faktury VAT.

(dowód: okoliczność bezsporna, dodatkowo umowa z dn. 1.01.2007 r. k-14-15 i faktury Vat k-17-31)

Pozwany nie zapłacił powodowi należności za pobrany towar w terminach wskazanych w wystawionych przez powoda fakturach.

okoliczność bezsporna

Powód wezwał pozwanego do zapłaty pismem z dn. 6.03.2013 r., jednakże również wtedy pozwany nie zapłacił ceny za zakupiony u powoda towar. Strony nie ustaliły innych terminów zapłaty niż te wynikające z umowy i faktur.

okoliczność bezsporna, dodatkowo: pismo powoda z dn. 6.03.2013 r. k-3

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Ponieważ strony nie zgłosiły innych wniosków dowodowych materiał dowodowy w sprawie stanowiły wyłącznie dowody z dokumentów dołączonych do pozwu przez powoda. Sąd dał wiarę tym dowodom, zwłaszcza iż żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń co do ich autentyczności i prawdziwości.

Strony zawarły umowę sprzedaży, na podstawie której powód dostarczył pozwanemu olej napędowy i inne artykuły znajdujące się w stacjach paliw powoda w ilościach i o wartościach wskazanych w fakturach dołączonych do pozwu. Zgodnie zatem z art. 535 k.c, pozwany zobowiązany jest zapłacić powodowi cenę za dostarczony towar, stanowiącą sumę wartości wskazanych w fakturach.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie kwestionował wskazanych w fakturach stanowiących załączniki do pozwu, ani ilości towaru, ani jego wartości. Co zaś najważniejsze, pozwany nie zakwestionował roszczenia powoda, przyznając, że ma obowiązek zapłaty powodowi należności dochodzonej pozwem. Twierdzenia pozwanego sprowadzały się do zarzutu przedwczesności powództwa, z uwagi na fakt, iż jak wskazał pozwany, zwracał się on do powoda o prolongatę terminu zapłaty. W sprzeciwie pozwany nie powołał też żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń.

W odpowiedzi na sprzeciw, powód w piśmie procesowym z dn. 7.06.2013 r. zaprzeczył aby między stronami toczyły się jakiekolwiek negocjacje w sprawie udzielenia pozwanemu prolongaty w spłacie zadłużenia. Pozwany nie wpłacił też na rzecz powoda jakiejkolwiek kwoty z całości roszczenia dochodzonego pozwem. Pozwany, mimo deklaracji zawartej w sprzeciwie, iż wyraża wolę zawarcia z powodem ugody przed sądem, nie stawił się też na terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 3.07.2013 r. i nie usprawiedliwił swojej nieobecności. Trudno zatem twierdzenia pozwanego, zwłaszcza co do chęci zaspokojenia roszczenia powoda uznać za wiarygodne.

W tym miejscu wskazać też należy, iż zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą Sądu Najwyższego, samo twierdzenie strony nie stanowi jeszcze dowodu, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c), powinno być przez stronę je zgłaszającą udowodnione (por wyrok SN z dn. 22.11.2001 r., I PKN 660/00, Wokanda 2002/7-8/44).

Pozwany w żaden sposób swoich twierdzeń, czy poddanych w wątpliwość okoliczności nie wykazał.

Powód natomiast udowodnił w ocenie sądu, iż towar wymieniony w fakturach dołączonych do pozwu został pozwanemu dostarczony i przez niego odebrany. Pozwany z resztą okoliczności tej nie zaprzeczył.

Mając zatem na uwadze powyższe okoliczności i dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w trybie art. 233 k.p.c, w ocenie sądu roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie.

Dlatego też sąd zasądził na rzecz powoda żądaną przez niego kwotę 138.771,61 zł. wraz z ustawowymi odsetkami. O odsetkach sąd orzekł zgodnie z art. 481 § 1 k.c. gdyż pozwany nie wykazał, aby terminy zapłaty wskazane przez powoda były inne.

O kosztach procesu orzeczono zaś zgodnie z art. 98 k.p.c, w myśl którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Na koszty powoda (w łącznej kwocie 10.556 zł.) złożyły się zaś : kwota 6.939 zł. opłaty sądowej od pozwu, kwota 3.600 zł. tytułem wynagrodzenia pełnomocnika procesowego, określonego zgodnie z § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu -Dz. U nr 163, poz. 1349 , oraz kwota 17 zł. opłaty od pełnomocnictwa.