Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 września 2021 roku

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia (del.) Grażyna Pizoń

Protokolant: Renata Rękas

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 16 września 2021 roku,

sprawy K. K. (1)

oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 56 §2 kks i art.61 §1 kks w zw. z art. 6§2 kks w zw. z art.9§3 kks

w przedmiocie zażalenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. na postanowienie Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia 8 lipca 2021 roku, sygn. akt II K 325/21 o zwrocie sprawy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w M. w celu uzupełnienia istotnych braków postępowania przygotowawczego.

na podstawie art. 437 § 1 kpk

p o s t a n o w i ł :

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 8 lipca 2021 roku Sąd Rejonowy w Mielcu w sprawie sygn. akt II K 325/21, na podstawie art. 113 § 1 kks w zw. z art. 339 § 3 pkt 3a kpk i art. 344a § 1 kpk postanowił zwrócić sprawę Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w M. w celu uzupełnienia istotnych braków postępowania przygotowawczego poprzez:

1.  ustalenie czy kontrola podatkowa przeprowadzona przez D. Z. i B. S. w dniach 17 stycznia, 8,11,18 lutego , 7 marca, 8 kwietnia, 13 maja 2019 r. w firmie (...), (...)-(...) M. ul. (...) zakończyła się wydaniem decyzji podatkowej jeśli tak o dołączenie kopii decyzji,

2.  przesłuchanie w charakterze świadków D. Z., B. S. na okoliczność dokonanych ustaleń w kontroli podatkowej w szczególności w zakresie przedstawionego oskarżonemu zarzutu,

3.  ustalenie czy oskarżony K. K. (1) w okresie od stycznia 2016 r. do 24 stycznia 2017 r. faktycznie zajmował się sprawami finansowymi firmy (...) poprzez :

- dołączenie do akt sprawy pełnomocnictwa udzielonego oskarżonemu przez A. K. obejmującego okres objęty zarzutem aktu oskarżenia,

- przesłuchanie w charakterze świadków D. T., R. D. H. P., W. S., A. S., M. T. celem ustalenia kto faktycznie zajmował się sprawami finansowymi firmy (...), z kim świadkowie prowadzący własne firmy kontaktowali się w sprawach finansowych,

- ustalenie osoby, która w firmie (...) S.A. we W. prowadziła księgowość firmy (...) w okresie objętym aktem oskarżenia, przesłuchania w charakterze świadka na okoliczność ustalenia kto z firmy (...) zawierał umowę o prowadzenie księgowości, kto kontaktował się w sprawach finansowych ze świadkiem, kto przekazywał faktury z firmy (...), czy osoba ta prawidłowo, uzyskała umowę zlecenia na prowadzenie księgowości

4.  wskazanie w opisie zarzucanego oskarżonemu czynu faktur VAT na które składa się narażenie podatku od towarów i usług na uszczuplenie: za I kwartał 2016 r. w kwocie (...) za III kwartał (...) za IV kwartał 2016 r. w kwocie (...) i dołączenie kopii tych faktur,

5.  dołączenie do akt sprawy kopii 15 faktur VAT wystawionych przez firmę PPUH u (...) sp. z o.o. w W. w okresie od lipca do grudnia 2016 r.

6.  dołączenie do akt sprawy kopii faktury VAT nr (...) z dnia 9.09.2016 r. wystawionej dla P. D. T..

Zażalenie na to postanowienie wniósł Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. zarzucając zapadłej decyzji procesowej: obrazę art. 344a § 1 kpk, polegającą na niesłusznym uznaniu, że zebrany w tej sprawie materiał dowodowy zawiera istotne braki i wymaga uzupełnienia, w szczególności przez ustalenie czy kontrola podatkowa przeprowadzona przez D. Z. i B. S. w 2019r. w firmie (...) z/s w M. zakończyła się wydaniem decyzji, przesłuchania w/w w charakterze świadków na okoliczność dokonanych ustaleń w kontroli podatkowej, dołączenie do akt pełnomocnictwa udzielonego przez A. K. K. K. (1), przesłuchania świadków, dołączenie do akt postępowania kopii faktur wystawionych przez PPUH U (...) Sp. z o.o. w W., podczas gdy prawidłowa analiza zgromadzonego materiału dowodowego nie daje podstaw do takiej oceny.

Oskarżyciel publiczny w kontekście postawionego zarzutu wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Mielcu do rozpoznania.

Sąd Odwoławczy zważył, co następuje:

Zażalenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. jest tylko częściowo zasadne, jednakże nie zmienia to faktu, że niniejsza sprawa winna zostać zwrócona do stadium postępowania przygotowawczego.

Zgodnie z treścią art. 344a § 1 kpk sąd przekazuje sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia, jeżeli akta sprawy wskazują na istotne braki tego postępowania, zwłaszcza na potrzebę poszukiwania dowodów, zaś dokonanie niezbędnych czynności przez sąd powodowałoby znaczne trudności. W tym miejscu należy wskazać, że z powołanej wyżej regulacji wynika, iż istotne braki postępowania przygotowawczego mogą mieć przede wszystkim charakter dowodowy. Należy również podnieść, że zwrot sprawy prokuratorowi - w niniejszej sprawie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w M. - jest szczególnie uzasadniony, na co wskazuje treść przepisu art. 344a § 1 kpk, gdy zachodzi potrzeba poszukiwania dowodów, a więc podjęcia czynności wykrywczych, które powinny zostać dokonane przez organy ścigania a nie sąd, którego rolą jest rozstrzyganie spraw karnych. Istotne braki postępowania przygotowawczego dotyczą tylko ważnych dla mającego zapaść rozstrzygnięcia sądu czynności (wyr. SA w Warszawie z 30.06.2008 r., II AKz 454/08, OSA 2009, Nr 6, poz. 24). Natomiast jeżeli chodzi o zwrot „znaczne trudności” wskazany w dyspozycji cytowanego wyżej przepisu to jak podnosi się w orzecznictwie "znaczne trudności usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego (…) zachodzą w szczególności

wówczas, gdy potrzeba usunięcia tych braków naruszałaby zasadę koncentracji materiału dowodowego i przewidywałaby przerwę w rozprawie lub konieczność jej odroczenia" (post. SA w Rzeszowie z 15.1.1993r., II AKz 10/93, OSA 1993, Nr 4, poz. 20).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy przyznać rację skarżącemu, że przeprowadzone kontrole zakończyły się sporządzeniem protokołu kontrolnego, do którego nie wniesiono zastrzeżeń zaś oskarżony złożył stosowne deklaracje (k.60-61) co powoduje , że brak było podstaw do wydania decyzji podatkowej.

Natomiast nie można zgodzić się z twierdzeniami skarżącego, że w niniejszej sprawie brak jest podstaw do przesłuchania świadków w osobach D. Z., B. S. na okoliczność dokonanych ustaleń kontroli podatkowej w szczególności w zakresie przedstawionego oskarżonemu zarzutu. Logicznym jest, że ustalenia dokonanych kontroli winne zostać poprzedzone zeznaniami osób je przeprowadzających. Należy bowiem pamiętać, że istotą zachowania typizowanego w art. 56 k.k.s. jest wprowadzenie organu podatkowego w błąd poprzez niezgodne z rzeczywistością przedstawienie bądź zatajenie okoliczności mających wpływ na wysokość podatku. Wedle art. 56 § 1 k.k.s. odpowiedzialności karnej skarbowej podlega podatnik, który składając organowi podatkowemu deklarację, podaje nieprawdę lub zataja prawdę, przez co naraża podatek na uszczuplenie. Podmiot dopuszczający się oszustwa podatkowego zachowuje się więc od strony formalnej poprawnie. Bierze bowiem udział w postępowaniu podatkowym. Konsekwencją jego zachowania od strony materialnej jest jednak co najmniej narażenie podatku na uszczuplenie. Natomiast czyny penalizowane w art. 61 k.k.s. związane są z prowadzeniem księgi, lecz nie każdym, ale jedynie nierzetelnym lub wadliwym. Na podatniku spoczywa bowiem obowiązek rzetelnego, prawidłowego dokumentowania zdarzeń podatkowych mających wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego. Dlatego też przesłuchanie w/wskazanych świadków pozwoli w niniejszej sprawie lepiej zrozumieć mechanizm ewentualnego działania oskarżonego oraz potwierdzi zapisy protokołów z kontroli.

Bez wątpienia należy również jeszcze ustalić w niniejszej sprawie czy oskarżony K. K. (1) w okresie od stycznia 2016 r. do 24 stycznia 2017 r. faktycznie zajmował się sprawami finansowymi firmy (...). W aktach sprawy znajduje się pełnomocnictwo ogólne wystawione przez A. K. dla oskarżonego z 2018r., podczas gdy z protokołu zeznań A. K. (k.98-98v) wynika, że pełnomocnictwo do prowadzenia firmy od samego początku tj. od 2014r. dała ona swojemu mężowi. Natomiast w

niniejszej sprawie nie mogą być brane pod uwagę zeznania K. K. (1) (k.86) gdyż doszło do zmiany ról w/wymienionego ze świadka na oskarżonego. Dlatego też jeżeli zmienia się status osoby przesłuchiwanej ze świadka na oskarżonego, to analiza treści
art. 389 § 1 k.p.k. i art. 391 § 2 k.p.k. prowadzi do konstatacji o niedopuszczalności odczytywania protokołów zeznań świadka złożonych pierwotnie przez osobę, która następnie występuje w sprawie w charakterze oskarżonego. Bez znaczenia pozostaje w tej kwestii ewentualne stanowisko stron, w tym oskarżonego.

Wobec powyższego okoliczność czy oskarżony posiadał stosowne pełnomocnictwo w okresie zarzucanego mu czynu do zajmowania się sprawami firmy (...) należy ustalić.

Z protokołu przesłuchania A. K. wynika również, że sprawami księgowymi firmy (...) zajmowało się kilka firm. Wobec powyższego w związku z faktem poszukiwania w tym zakresie dowodów należy ustalić te firmy w tym firmę (...) S.A. z W. oraz przesłuchać w charakterze świadka na okoliczność ustalenia kto z firmy (...) zawierał umowę o prowadzenie księgowości, kto kontaktował się w sprawach finansowych ze świadkiem, kto przekazywał faktury z firmy (...), czy osoba ta prawidłowo, uzyskała umowę zlecenia na prowadzenie księgowości.

Podobnie należy również ocenić konieczność przesłuchania w charakterze świadków D. T., R. D. H. P., W. S., A. S., M. T. celem ustalenia kto faktycznie zajmował się sprawami finansowymi firmy (...), z kim świadkowie prowadzący własne firmy kontaktowali się w sprawach finansowych. Oskarżony K. K. (1) nie przyznał się do stawianego mu zarzutu (k.103-104) a zeznania A. K. muszą zostać poddane weryfikacji.

W aktach sprawy brak jest również kopii 15 faktur VAT wystawionych przez firmę (...) w W. w okresie od lipca do grudnia 2016 r., kopii faktury VAT nr (...) z dnia 9.09.2016 r. wystawionej dla P. D. T., które należy dołączyć do materiału dowodowego. Dokumenty te pozwolą bowiem Sądowi Rejonowemu w Mielcu na zweryfikowanie dotychczas zgromadzonego materiału dowodowego oraz twierdzeń zawartych w akcie oskarżenia. Nie ma znaczenia, w tym względzie, gdzie powyższe faktury się znajdują, gdyż stanowią one dowód w sprawie, tym bardziej, że w opisie zarzucanego K. K. (1) czynu ich nie wymieniono, podobnie zresztą jak faktur VAT na które składa się narażenie podatku od towarów i usług na uszczuplenie: za I kwartał 2016 r. w kwocie (...)za III kwartał (...) za IV kwartał 2016 r. w kwocie (...) których kopie również winny znaleźć się w aktach sprawy.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

Odpis postanowienia z pouczeniem o prawomocności doręczyć:

- Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w M.,

- oskarżonemu K. K..

Sędzia: