Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 429/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Leżańska

Protokolant: st. sekr. sądowy Marcelina Machera

po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2021 r. w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o świadczenie postojowe

na skutek odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 2 marca 2021 r. sygn.: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. W. prawo do ponownego świadczenia postojowego.

Sygn.akt. VU 429/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 marca 2021 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił M. W., prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą (...), prawa do ponownego świadczenia postojowego.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż skarżąca wskazała we wniosku, jako rodzaj przeważającej działalności wg klasy działalności zgodnie z (...) kod 56.21.Z, natomiast z informacji zawartej w (...) wynika, że na dzień 30 listopada 2020 roku przeważająca działalność oznaczona była kodem 81.21.Z, nieznajdującym się na liście kodów uprawniających do wypłaty ponownego świadczenia postojowego.

Od powyższej decyzji odwołanie w dniu 4 marca 2021 roku wniosła M. W. wskazując, że faktycznie prowadzi działalność gospodarczą w związku z gastronomią, tj. sklasyfikowaną jako (...) 56.21.Z, a fakt ujawnienia w (...) kodu (...) 81.21.Z jest efektem błędu urzędnika. Wnioskodawczyni dodała, że w lutym 2021 roku zorientowała się o istnieniu tej sprzeczności, w następstwie czego dokonała zmiany we wpisie do (...).

W odpowiedzi na powyższe odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu wskazał, że jeśli wnioskodawca zmienił kod (...) przeważającej działalności w (...)/KRS po dniu 30 listopada 2020r. (z datą obowiązywania wstecz) na taki, który uprawnia do uzyskania pomocy, wówczas brak jest podstaw do uznania, że wnioskodawca spełnił warunek prowadzenia działalności z określonym kodem (...) na 30 listopada 2020r. Istotne w przedmiotowej kwestii są tylko zmiany kodu (...), które wnioskodawca zgłosił do dnia 30 listopada 2020 roku.

Sąd Okręgowy, Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił w sprawie następujący stan faktyczny:

M. W. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od dnia 3 grudnia 2019 roku pod firmą (...). Działalność wykonywana jest od 9 grudnia 2019 roku. We wpisie rejestrującym (...) wykonywana działalność została sklasyfikowana pod kodem (...) 81.21.Z. (dowód: wydruk z (...), k. 20 akt ZUS)

W dniu 3 grudnia 2019 roku wnioskodawczyni M. W. zawarła z E. K. i P. W. umowę spółki cywilnej. Z treści umowy wynika m.in., że wspólnicy zawiązują spółkę, której przedmiotem działalności jest przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (...) 56.21.Z, a spółka będzie prowadzić działalność pod nazwą (...) E. K., P. W., (...) spółka cywilna. Umowa spółki została zawarta na czas nieokreślony. Z dniem 29 lutego 2020 roku ze spółki wystąpił P. W.. (dowód: umowa spółki cywilnej z aneksami, k. 2-4)

Wspólnik E. K. prowadzi od 4 listopada 2019 roku działalność gospodarczą pod firmą (...) E. K., a wykonywana działalność sklasyfikowana jest w (...) wg kodu (...) 56.21.Z. (dowód: wydruk z (...), k. 19 akt ZUS)

Spółka cywilna, w której wspólnikiem jest wnioskodawczyni, dokonywała zakupów produktów spożywczych: 30 grudnia 2019 roku zakupiła mąkę, 28 stycznia 2020 roku ser. Spółka nabywała towary od następujących kontrahentów: G. (...), P., (...), M. S., Zakłady (...), (...), (...) oraz prowadziła sprzedaż. (dowód: faktury VAT, k. 5-6, podatkowa księga przychodów i rozchodów, k. 7-14 akt ZUS, raporty miesięczne fiskalne, k. 15 akt ZUS)

W dniu 22 lutego 2021 roku M. W. dokonała zmiany we wpisie w (...) w zakresie kodu (...) wykonywanej działalności gospodarczej na 56.21.Z, wskazując przy tym, że zmiana ta zaistniała 3 grudnia 2019 roku (dowód: wydruk z (...), k. 16, 18 akt ZUS).

Wnioskiem z dnia 26 lutego 2021 roku M. W. wystąpiła o ponowne świadczenie postojowe w związku z przeciwdziałaniem skutkom wywołanym (...) dla osób prowadzących 30 listopada 2020 roku pozarolniczą działalność gospodarczą w branżach określonych w rozporządzeniu. Wnioskodawczyni wskazała jako przeważającą działalność wg (...) kod 56.21.Z w formie prawnej spółki cywilnej (dowód: wniosek, k. 1-3 akt ZUS).

M. W. skierowała wraz z wnioskiem o ponowne świadczenie postojowe pismo ogólne do ZUS, w którym wyjaśniła, że zmiana (...) została wprowadzona z datą wsteczną od dnia 9 grudnia 2019 roku. Nieprawidłowo wpisane we wniosku do (...) było efektem błędu urzędnika, a nie miało nic wspólnego z wykonywaną działalnością (dowód: pismo, k. 4 akt ZUS).

Wnioskodawczyni, od dnia podjęcia działalności gospodarczej, faktycznie wykonywała działalność w zakresie przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering), określoną kodem (...) 56.21.Z.

Sąd Okręgowy, Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii C.-19 z dnia 19 stycznia 2021 r., obowiązującym w dacie złożenia wniosku, przyznaje się ponowne świadczenie postojowe, na zasadach określonych w art. 15zq-15zs i art. 15zu-15zza ustawy o (...), osobie, o której mowa w art. 15zq ust. 1 pkt 1 tej ustawy, prowadzącej na dzień 30 listopada 2020 r. pozarolnicza działalność gospodarcza oznaczona według Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodami:

1) 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z,

2) 49.39.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.1 l.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1662), lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.1 l.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.04.Z, 96.01.Z

- której przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy, co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego.

W myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia, oceny spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1. w zakresie oznaczenia prowadzonej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) 2007 dokonuje się na podstawie danych zawartych w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 30 listopada 2020r.

Wskazany akt prawny określa literalnie warunki otrzymania ponownego świadczenia postojowego, jak i – poprzez enumeratywne wymienienie rodzaju działalności – odbiorców tego świadczenia. Specyficzny charakter regulacji determinuje jednak ocenę jej celowości i funkcjonalności, albowiem przedmiot regulacji jest znacznie bardziej złożony, gdyż wsparcie przedsiębiorców w postaci świadczenia postojowego powinno służyć głównie tym podmiotom, które są zagrożone zatorami płatniczymi czy upadłością. Przesądzenie rozważanej kwestii wymaga odwołania się do ratio legis art. 15 zq wskazanej ustawy.

W uzasadnieniu projektu nowelizacji, która wprowadziła do przywoływanej ustawy art. 15zq, podkreślono, że osoby prowadzące działalność gospodarczą, opłacające składki same za siebie oraz osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, innej umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia, a także osoby wykonujące pracę na podstawie umowy o dzieło są szczególnie narażone na "niestabilność, a nawet całkowitą utratę przychodów z powodu pandemii (...), ze względu na brak zleceń lub zamówień, czy rezygnację z realizowanych lub zawieranych umów". Rozwiązania legislacyjne, obowiązujące już wcześniej w obliczu pandemii spowodowanej (...) w wielu przypadkach okazały się niedostateczne, aby uchronić określone grupy podmiotów przed zatorami płatniczymi i upadłością, jak również brakiem środków finansowych na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Świadczenie postojowe zostało wprowadzone dla zmniejszenia negatywnych skutków gospodarczych wywołanych pandemią (...). (Uzasadnienie do ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...), innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, druk nr 299).

Celem ustawodawcy, który wprowadził wspominany powyżej katalog (...) było określenie pewnej grupy przedsiębiorców, najbardziej zagrożonych skutkami pandemii, uprawniającej do tego świadczenia. Kluczowe jest bowiem to, że przede wszystkim przedsiębiorca, który na skutek rażąco niekorzystnej sytuacji gospodarczej, której pogorszenie nastąpiło w sposób nagły, skutkujący utratą przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest zagrożony zatorami płatniczymi lub upadłością. Tacy przedsiębiorcy zagrożeni upadłością czy utratą środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, faktycznie wykonujący wskazaną w rozporządzeniu działalność gospodarczą, powinni zatem otrzymać ponowne świadczenie postojowe.

Nie sposób podzielić stanowiska organu rentowego, w świetle którego ostateczną i jedyną przesłanką do zakwalifikowania się do uprawnionej grupy odbiorców świadczenia jest kod (...) ujawniony w (...) na dzień 30 listopada 2020 roku.

Gdyby założyć, że rację ma ZUS, który odmawia przyznania świadczenia postojowego z uwagi na błędne określenie kodu (...) działalności w (...), to cel art. 15zq ww. ustawy nie zostałby zrealizowany, a skutki ekonomiczne kryzysu gospodarczego byłby znacznie bardziej odczuwalne. Wszak regulacje dotyczące świadczenia postojowego mają zmniejszać negatywne konsekwencje gospodarcze pandemii, a nie je pogłębiać.

Wskazać bowiem należy, że przedsiębiorca prowadzący rzeczywistą działalność gospodarczą, odpowiadającą treści kodów (...) wymienionych w § 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii (...) (Dz. U. z 2021 r. poz. 152) jako przeważającą (ten warunek przyznania świadczenia ma charakter materialnoprawny i nie podlega modyfikacji), może przeprowadzić dowód przeciwko treści dokumentu urzędowego, a więc odnośnie środka dowodowego określonego w rozporządzeniu, tj. danych pozyskanych przez ZUS z rejestru podmiotów REGON i podważyć w niebudzący wątpliwości sposób aktualność wpisu w rejestrze podmiotów REGON odnośnie stanu faktycznego, w jakim się znajduje.

Z uwagi na cel ustawy z 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...), innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, organy administracji publicznej powinny dążyć do udzielania pomocy wszystkim przedsiębiorcom, którzy rzeczywiście, a nie tylko formalnie spełniają kryteria do uzyskania pomocy. Pozbawienie tego wsparcia jedynie z uwagi na fakt, że przedsiębiorca nie uaktualnił we wskazanej dacie w rejestrze REGON właściwego kodu (...) dla przeważającej działalności gospodarczej, którą faktycznie prowadzi stanowi nie tylko zaprzeczenie ratio legis analizowanych regulacji, ale poddaje w wątpliwość także i konstytucyjne wartości demokratycznego państwa prawnego, równości i niedyskryminacji.

Mając na względzie powyższe, Sąd wskazuje, że wnioskodawczyni M. W. w sposób dostateczny wykazała w toku niniejszego postępowania, lecz także już na etapie postepowania przed organem rentowym, iż nie prowadziła ona żadnej działalności związanej z niespecjalistycznym sprzątaniem budynków i obiektów przemysłowych ( (...) 81.21.Z), a zajmowała się przygotowywaniem i dostarczaniem żywności dla odbiorców zewnętrznych (kateringiem), sklasyfikowanym w (...) 56.21.Z. Za takim uznaniem przemawia niewątpliwie umowa spółki cywilnej precyzyjnie określająca zakres działalności wspólników przy użyciu kodu (...) oraz wpis wspólnika spółki do (...) z kodem (...) 56.21.Z, księga przychodów i rozchodów, w której zakupy towarów dokonywane w ramach prowadzonej działalności w sposób niebudzący wątpliwości, poprzez nazwy kontrahentów, wskazują na kontakty handlowe w branży spożywczej, raporty fiskalne miesięczne, dokumentujące sprzedaż towarów a nie usługi, a także faktury VAT wskazujące na zakupy towarów spożywczych na potrzeby działalności (mąki i sera).

Powyższe jednoznacznie dowodzi, że wnioskodawczyni wykonywała działalność gospodarczą ujętą w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii (...) w § 4 ust. 1 pkt 2 pod kodem (...) 56.21.Z, a tym samym posiada ona prawo do uzyskania ponownego świadczenia postojowego, przyznawanego na zasadach określonych w art. 15zq-15zs i art. 15zu-15zza ustawy o(...) z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał M. W. prawo do ponownego świadczenia postojowego.