Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XII K 117/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2021 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSO Katarzyna Stasiów

Ławnicy: Krzysztof Jastrzębski

Elżbieta Wójcik

Protokolant: Paulina Powązka-Płóciennik, Mikołaj Żaboklicki

przy udziale prokuratora Bartosza Tomczaka

przy udziale oskarżyciela posiłkowego J. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2021 r. i 31 maja 2021 r.

sprawy A. P. syna N. i W. z domu K., urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 30 marca 2018 roku w W. przy alei (...) usiłował spowodować ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu J. B. poprzez kilkukrotne uderzanie go metalową rurką w głowę, czego jednak nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonego i jego ucieczkę z miejsca zdarzenia, czym spowodował naruszenie czynności narządu ciała J. B. na okres powyżej 7 dni w postaci rany tłuczonej głowy w okolicy ciemieniowej o wymiarze 7 centymetrów, rany tłuczonej głowy w okolicy czołowej o wymiarze 4 centymetrów oraz rany tłuczonej głowy w okolicy skroniowej o wymiarze 4 centymetrów,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II. w dniu 30 marca 2018 roku w W. przy alei (...) groził popełnieniem przestępstwa na szkodę J. B. w ten sposób, że kierował bezpośrednio wobec niego słowne groźby pozbawienia życia, wobec czego groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

I.  A. P. uznaje za winnego czynu z punktu I za to na podstawie art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje go, a na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

II.  A. P. uznaje za winnego czynu z pkt. II i za to na podstawie art. 190 § 1 k.k. skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 i 86 § 1 k.k. orzeczone w pkt. I. i II. kary łączy i wymierza oskarżonemu kare łączną 3 (trzech) lat i 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres 2 (dwóch) dni zatrzymania od 31 marca 2018 r. do 1 kwietnia 2018 r.;

V.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 400 (czterysta) złotych tytułem opłaty oraz 1600,48 złotych (jeden tysiąc sześćset złotych 48 groszy) tytułem wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 117/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. P.

W dniu 30 marca 2018 roku w W. przy alei (...) usiłował spowodować ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu J. B. poprzez kilkukrotne uderzanie go metalową rurką w głowę, czego jednak nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonego i jego ucieczkę z miejsca zdarzenia, czym spowodował naruszenie czynności narządu ciała J. B. na okres powyżej 7 dni w postaci rany tłuczonej głowy w okolicy ciemieniowej o wymiarze 7 centymetrów, rany tłuczonej głowy w okolicy czołowej o wymiarze 4 centymetrów oraz rany tłuczonej głowy w okolicy skroniowej o wymiarze 4 centymetrów,

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

1.1.2.

A. P.

w dniu 30 marca 2018 roku w W. przy Alejach (...) groził popełnieniem przestępstwa na szkodę J. B. w ten sposób, że kierował bezpośrednio wobec niego słowne groźby pozbawienia życia, wobec czego groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W połowie 2017 roku J. B. zapoznał U. P., z którą zaczął utrzymywać relacje koleżeńskie. Pokrzywdzony od czasu do czasu spotykał się z kobietą oraz wymienił się z nią numerami telefonów. W trakcie rozmów z pokrzywdzonym U. P. wielokrotnie skarżyła się na swojego męża A. P., który w jej opinii źle ją traktował, używał wobec niej przemocy i posądzał o zdrady.

zeznania J. B.

k. 3-8, k. 74-75, k. 284 -286

korespondencja pomiędzy J. B. a U. P.

k. 76-84

Na przełomie maja i czerwca 2017 roku podczas spaceru z psem w parku M. do J. B., podszedł nieznany mu mężczyzna, który zaczął kierować w jego stronę wulgarne słowa: „kurwa, nareszcie cię znalazłem”, „pierdolisz moją żonę”. Pokrzywdzony od razu zorientował się, że chodzi o męża U. P. - A. P.. Mimo bojowej postawy oskarżonego pomiędzy mężczyznami nie doszło do rękoczynów, jednakże A. P. zaczął nachodzić J. B. w pobliżu jego domu. Oskarżony kilkukrotnie pojawiał się w miejscu zamieszkania pokrzywdzonego i wykrzykiwał pod jego oknem hasła sugerujące romans z U. P..

Kolejny tego typu incydent miał miejsce pod koniec 2017 roku, kiedy to J. B., wracając ze spaceru z psem, został zaatakowany przez A. P.. Oskarżony uderzył wówczas pokrzywdzonego w głowę i przewrócił go na ziemię. Pomiędzy mężczyznami doszło do szarpaniny, która przerwana została natychmiastową reakcją nieustalonego funkcjonariusza Policji.

A. P. mimo to nie zaprzestał natarczywych zachowań i w dalszym ciągu nachodził pokrzywdzonego. Ponadto w lutym 2018 roku oskarżony, mijając samochodem J. B., wykrzyczał do niego przez otwartą szybę słowa: „I tak cię, kurwa, zatłukę”.

zeznania J. B.

k. 3-8, k. 74-75, k. 284 -286

W marcu 2018 roku J. B. około godziny 19 udał się na wieczorny spacer z psem na (...) w W.. W momencie, gdy pokrzywdzony znajdował się na wysokości alei (...), został trzykrotnie uderzony przez A. P. metalową rurką w głowę – w okolicę ciemieniową, czołową i skroniową, a także raz w udo. O. wykrzykiwał do pokrzywdzonego groźby: „kurwa, zatłukę Cię”. W wyniku uderzeń pokrzywdzony się przewrócił. Kiedy A. P. usiłował uderzyć pokrzywdzonego po raz kolejny, J. B. szybko przekręcił się na bok, wstał i uciekł w kierunku pobliskiej stacji benzynowej (...). Oskarżony nie podjął próby zatrzymania pokrzywdzonego.

zeznania J. B.

k. 3-8, k. 74-75, k. 284 -286

protokół oględzin rzeczy kamer monitoringu ze stacji benzynowej (...)

k. 89-99

Około godziny 19:11 zakrwawiony J. B. wbiegł do budynku stacji paliw. Na miejscu pracownicy spółki (...) - A. T. i A. Z. (1) udzielili pokrzywdzonemu pierwszej pomocy oraz powiadomili odpowiednie służby.

Około godziny 19:20 na stację paliw przyjechał patrol Policji, zaś pokrzywdzony został przetransportowany na Szpitalny Oddział Ratunkowy Szpitala (...) przy ul. (...) w W.. W wyniku przeprowadzonego badania u J. B. stwierdzono ranę tłuczoną okolicy ciemieniowej w rozmiarze ok. 7 cm, ranę tłuczoną okolicy czołowej w rozmiarze ok. 4 cm, a także ranę tłuczoną okolicy skroniowej prawej w rozmiarze ok. 4 cm. Obrażenia zostały opatrzone chirurgicznie.

zeznania J. B.

k. 3-8, k. 74-75, k. 284 -286

zeznania A. T.

k. 122-123

zeznania A. Z. (2)

k. 127

protokół oględzin rzeczy kamer monitoringu ze stacji benzynowej (...)

k. 89-99

dokumentacja lekarska

k. 9-10

protokół oględzin ciała J. B.

k. 12-15

W toku postępowania zasięgnięto opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej, który stwierdził, że ujawnione u J. B. obrażenia spowodowały rozstrój zdrowia pokrzywdzonego na okres powyżej 7 dni - w myśl art. 157 § 1 k.k. Biegły wskazał jednocześnie, że opisane urazy mogły powstać w okolicznościach podanych przez pokrzywdzonego.

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

k. 85

W toku postępowania zasięgnięto opinii biegłego z zakresu psychologii, który w oparciu o wyniki uzyskane w testach neuropsychologicznych A. P. wskazał na osłabienie u oskarżonego funkcji pamięciowych na poziomie zapamiętywania, przechowywania i odtwarzania materiału opartego na obu modalnościach. W planowaniu oraz myśleniu przyczynowo-skutkowym. W związku z powyższym biegły z wysokim stopniem prawdopodobieństwa stwierdził u oskarżonego występowanie zmian „organicznych” w ośrodkowym układzie nerwowym. Jednocześnie zdaniem biegłego A. P. nie prezentuje symptomów psychologicznych o charakterze psychopatologii klinicznej.

W toku postępowania zasięgnięto także opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy nie stwierdzili u A. P. objawów choroby psychicznej ani objawów upośledzenia umysłowego. U oskarżonego rozpoznano natomiast nieprawidłowo ukształtowaną strukturę osobowości – nadmierne przeżywanie podejrzliwości i nieufności co do motywów działania innych osób. Opisany stan psychiczny w czasie czynu nie znosił jednak ani nie ograniczał zdolności oskarżonego do rozpoznania znaczenia czynu oraz pokierowania swoim postępowaniem. Poczytalność A. P. nie budziła żadnych wątpliwości.

Na rozprawie w dniu 31 maja 2021 roku, biegli podtrzymali wydaną w sprawie opinię pisemną.

opinia sądowo-psychologiczna

k. 168-170

opinia sądowo-psychiatryczna wraz z opinią uzupełniającą

k. 149-151, k. 174-175

opinia uzupełniająca biegłych psychiatrów złożona na rozprawie w dniu 31 maja 2021 r.

k. 296-297

A. P. jest osobą niekaraną.

informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego

k. 176

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

zeznania J. B.

Sąd obdarzył walorem wiarygodności konsekwentne zeznania J. B., który w sposób spójny opisał początki znajomości z U. P. oraz wskazał na sygnalizowane przez nią problemy z mężem A. P.. Pokrzywdzony logicznie zobrazował przy tym podejmowane przez oskarżonego natarczywe i agresywne zachowania będące przejawem jego nadmiernej podejrzliwości i zazdrości o żonę. Taka postawa A. P. wynika bowiem nie tylko wprost z podejmowanych przez niego zachowań, ale także znajduje potwierdzenie w opinii biegłych psychiatrów, którzy rozpoznali u oskarżonego nieprawidłowo ukształtowaną strukturę osobowości – nadmierne przeżywanie podejrzliwości i nieufności co do motywów działania innych osób.

Dokonując z kolei rekonstrukcji sytuacji z dnia 30 marca 2018 roku, J. B. właściwie opisał miejsce zdarzenia, przybliżył sposób działania sprawcy ( w tym także w zakresie kierowanych w jego stronę gróźb pozbawienia życia), jak również scharakteryzował użyte wobec niego narzędzie i zadane nim obrażenia. Wskazywane przez świadka opisy obrażeń znajdowały odzwierciedlenie w dokumentacji medycznej oraz opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej. Odnośnie zaś okoliczności związanych z poszukiwaniem przez pokrzywdzonego pomocy na pobliskiej stacji paliw, zeznania J. B. korespondowały z uznanymi za wiarygodne depozycjami pracowników stacji (...) A. T. i A. Z. (1).

Niewielkie rozbieżności pomiędzy zeznaniami J. B. w toku postępowania przygotowawczego a składanymi na rozprawie głównej, zdaniem sądu, nie umniejszają wiarygodności twierdzeń pokrzywdzonego, albowiem przyczyny takiego stanu rzeczy należy upatrywać przede wszystkim w upływającym czasie oraz silnych emocjach związanych ze zdarzeniem.

Okoliczność, w którym dokładnie miejscu pokrzywdzony poznał U. B., nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a miejsca doznanych urazów głowy sąd określił na podstawie dokumentacji lekarskiej i opinii biegłego lekarza.

1.1.1.

zeznania A. T. i A. Z. (2)

Na uznanie za w pełni wiarygodne zasługiwały zeznania A. T. i A. Z. (2), którzy w sposób zbieżny zrelacjonowali moment pojawienia się J. B. na terenie stacji benzynowej (...) w dniu 30 marca 2018 r. Świadkowie stosownie do zebranego w sprawie materiału dowodowego opisali stan fizyczny, w jakim pokrzywdzony się znajdował, a nadto właściwie odtworzyli wskazywane przez rannego okoliczności zdarzenia, w trakcie którego odniósł obrażenia. Zawarte w depozycjach świadków opisy sytuacji w pełni odpowiadały zapisom nagrań z monitoringu ze stacji (...), a także zeznaniom pokrzywdzonego J. B..

1.1.1.

zapisy z monitoringu ze stacji (...)

Za wartościowy dowodów w sprawie należało uznać także nagrania z monitoringu ze stacji (...), albowiem utrwalone na nich zapisy korelowały z przedstawionymi przez J. B., A. T. i A. Z. (2) opisami sytuacji i tym samym pozwoliły na ich zweryfikowanie.

1.1.1.

K.-cja pomiędzy J. B. a U. P.

Niniejszy dowód pozwolił na potwierdzenie znajomości J. B. z U. P. będącej przyczyną podjętych przez oskarżonego zachowań.

1.1.1.

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

Sąd uznał opinię za rzetelną, konkretną i przejrzystą. Biegły w sposób niebudzący zastrzeżeń odpowiedział na zadane mu pytania, w tym przede wszystkim określił charakter obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego - skutkujących rozstrojem zdrowia na okres powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 k.k. Zawarte w opinii wnioski są klarowne i pozbawione sprzeczności.

1.1.1.

1.1.2.

opinia sądowo-psychologicz-na

Opinia sądowo-psychologiczna jest jasna i pozbawiona sprzeczności, a nadto została sporządzona przez biegłą posiadającą odpowiednią wiedzę specjalistyczną. Biegła udzieliła precyzyjnej odpowiedzi na postawione jej pytania – w tym przede wszystkim w zakresie oceny osobowości A. P., jego intelektu oraz ewentualnych zmian organicznych w obrębie o.u.n.

1.1.1.

1.1.2.

opinia sądowo-psychiatryczna wraz z opinią uzupełniającą

Podobnie sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania opinii sądowo-psychiatrycznej dotyczącej poczytalności oskarżonego A. P. i uznał ją za pełną, przekonywująca, wiarygodną i sporządzoną zgodnie z wiedzą fachową. Opinia ta umożliwiła ocenę stanu psychicznego oskarżonego w czasie czynu. Zawarte w opinii wnioski zostały ponadto przez biegłych podtrzymane na rozprawie w dniu 31 maja 2021 r.

1.1.1.

1.1.2.

dowody nieosobowe

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia zgromadzonych w sprawie pozostałych dowodów uznanych za ujawnione także nie wzbudziła wątpliwości sądu. Dokumenty te zostały sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania. Co istotne, nie zostały one zakwestionowane przez żadną ze stron.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

1.1.2.

wyjaśnienia A. P.

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego jak i sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Zaprezentowane przez oskarżonego stanowisko nie zasługuje jednak na uwzględnienie, albowiem przeczy mu zebrany w sprawie materiał dowodowy w szczególności w postaci: zeznań J. B., A. T., A. Z. (2), zapisów z monitoringu ze stacji (...), dokumentacji medycznej pokrzywdzonego oraz opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej.

1.1.1.

1.1.2.

zeznania U. P.

Świadek stosownie do treści art. 182 § 1 k.k. odmówiła składania zeznań.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zdaniem sądu, A. P. w chwili ataku zmierzał bezpośrednio do spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu. Świadczy o tym przede wszystkim charakter działań oskarżonego, tj. zadawanie J. B. szeregu uderzeń w głowę przy pomocy metalowej rurki. Wyprowadzone ciosy niewątpliwe godziły w ważny dla życia ludzkiego organ i mogły spowodować poważne uszkodzenia mózgowo-czaszkowe. Nie sposób przy tym uznać, aby oskarżony nie zdawał sobie sprawy z możliwych konsekwencji swego zachowania, albowiem powszechnie wiadomym jest, że zadawanie uderzeń metalowym przedmiotem w okolice głowy może nieść za sobą ryzyko spowodowania u człowieka choroby realnie zagrażającej życiu. Choroba realnie zagrażająca życiu nie musi być ani ciężka, ani długotrwała, ani tym bardziej nieuleczalna. Musi natomiast wiązać się z takim stanem zdrowia człowieka, który można uznać za stan "na pograniczu życia i śmierci" (W. G., Przestępstwa umyślnego uszkodzenia ciała, s. 92).

A. P. zamierzonego celu jednak nie osiągnął z uwagi na postawę J. B. i jego ucieczkę z miejsca zdarzenia.

Oskarżony w konsekwencji swoim zachowaniem spowodował u pokrzywdzonego obrażenia naruszające czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni - w postaci rany tłuczonej głowy w okolicy ciemieniowej o wymiarze 7 centymetrów, rany tłuczonej głowy w okolicy czołowej o wymiarze 4 centymetrów oraz rany tłuczonej głowy w okolicy skroniowej o wymiarze 4 centymetrów. Powyższe wynika wprost z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej oraz dokumentacji medycznej pokrzywdzonego.

Okoliczności sprawy wskazują przy tym na zaplanowany charakter działań A. P.. Oskarżony zarzucał bowiem J. B. romans z U. P., uprzednio przygotował się do ataku - zaopatrzył w metalowy przedmiot oraz oczekiwał na pokrzywdzonego w miejscu, w którym zwyczajowo przechodzi z psem. A. P. w chwili czynu był przy tym osobą dorosłą, w pełni poczytalną, co pozwala stwierdzić jego winę.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

A. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle realiów niniejszej sprawy niewątpliwym także jest, że A. P. w trakcie zdarzenia w dniu 30 marca 2018 roku kierował w stronę J. B. groźby pozbawienia życia. Uzasadnionym przy tym jest twierdzenie, że J. B. obwiał się ich spełnienia, albowiem wypowiadane przez A. P. słowa „kurwa, zatłukę cię” połączone były z występującą po stronie oskarżonego agresją - przejawiającą się w uderzaniu pokrzywdzonego metalową rurką w głowę. Zdaniem sądu obawa ta była tym bardziej realna, że A. P. w przeszłości podejmował już liczne zachowania świadczące o jego negatywnym nastawieniu do osoby pokrzywdzonego. Dodatkowo na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2021 roku J. B. odnośnie gróźb zeznał, iż rozumiał przez to, że oskarżony będzie na niego napadał.

W tym stanie rzeczy sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, a jego działanie wyczerpało znamiona czynu z art. 190 § 1 k.k.

1.5.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.6.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.7.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.8.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. P.

I, II

1, 2

Wymierzając oskarżonemu A. P. kary jednostkowe pozbawienia wolności za czyny z art. art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz art. 190 § 1 k.k., sąd kierował się zasadami określonymi w rozdziale VI kodeksu karnego, w szczególności w przepisach art. 53 k.k. Sąd wnikliwie analizował zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe czynu z troską, aby wymiar kary spełnił poczucie społecznej sprawiedliwości kary, był adekwatny do stopnia winy i osiągnął swe cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Z okoliczności wpływających obciążająco na wymiar kar sąd uwzględnił znaczny stopień winy. A. P. miał bowiem pełną świadomość swojego przestępczego działania, a w momencie popełnienia czynów zabronionych miał niczym niezakłóconą możliwość podjęcia decyzji i zachowania się zgodnie z prawem. Nie zaszła także żadna z okoliczności wyłączających czy ograniczających winę, czy też bezprawność czynu.

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe, sąd miał na uwadze, aby były one adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów - który odnośnie czynu pierwszego uznać należy za bardzo wysoki, a odnośnie czynu drugiego – za średni.

Oskarżony dopuścił się z premedytacją przestępstwa przeciwko zdrowiu na szkodę J. B., powodując naruszenie czynności narządu ciała pokrzywdzonego na okres powyżej 7 dni. Działania A. P. zmierzały przy tym bezpośrednio do spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu J. B. w postaci choroby realnie zagrażającej życiu – o czym świadczy w głównej mierze sposób działania oskarżonego, ilość i umiejscowienie zadawanych uderzeń, ale także wypowiadane przez A. P. w trakcie zdarzenia groźby.

Na korzyść A. P. sąd uwzględnił natomiast jego dotychczasową niekaralność.

Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności, sąd wymierzył A. P. za czyn I karę 3 lat pozbawienia wolności, zaś za czyn II karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

A. P.

III

1, 2

Wymierzając A. P. karę łączną pozbawienia wolności, sąd kierował się zasadą asperacji zbliżoną do absorpcji, albowiem wziął pod uwagę, że przypisane oskarżonemu czyny wymierzone były przeciwko różnym dobrom prawnym, jednakże popełnione były w ramach tego samego zdarzenia.

Zdaniem sądu orzeczona wobec A. P. kara łączna 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności uczyni zadość zasadom prewencji indywidualnej i ogólnej, a nadto będzie karą adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. P.

IV

1,2

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania oskarżonego A. P. od dnia 31 marca 2018 roku do dnia 1 kwietnia 2018 roku.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu państwa kwotę 400 złotych tytułem opłaty oraz 1600,48 zł tytułem wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania, albowiem nie są to kwoty, które przekraczałaby możliwości finansowe A. P. i byłyby dla niego zbyt dolegliwe.

1.1Podpis