Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2014r. w O.

sprawy z odwołania S. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania S. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 18.09.2013r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.09.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił S. G. prawa do ponownego przeliczenia emerytury z wyliczoną częścią socjalną od kwoty bazowej obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku.

S. G. decyzję powyższą zaskarżyła, wnosząc od niej odwołanie. W uzasadnieniu odwołania podniosła, że zgodnie z obowiązującymi przepisami nauczycielowi przysługuje dwukrotne przeliczenie emerytury po przepracowaniu 30 miesięcy. Z możliwości tej skorzystała tylko raz. Obecnie znowu zaistniała taka okoliczność i powinna z tego skorzystać.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, że możliwość przyznania emerytury po emeryturze dotyczy każdego przypadku, w którym osoba uprawniona do świadczenia, spełnia warunki wymagane do ustalenia emerytury na podstawie innego przepisu. Odwołująca wyczerpała już wszystkie możliwości ustalenia jej uprawnień do emerytury, dlatego ZUS odmówił jej prawa do emerytury i przeliczenia jej wysokości w oparciu o art. 53 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ostrołęce ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 11.01.2000r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał S. G. (ur. (...)) prawo do emerytury począwszy od 31.12.1999r.

W dniu 17.01.2006r. odwołująca zwróciła się do Oddziału ZUS w P. z
wnioskiem o ponowne ustalenie uprawnień do emerytury w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu (...). (...), ponieważ ukończyła 55 lat życia.

Po rozpatrzeniu tego wniosku, Oddział ZUS ustalił, że odwołująca spełniła warunki określone w art. 29 w/w ustawy i decyzją z dnia 14.02.2006r. przyznał jej prawo do emerytury od miesiąca w którym zgłoszono wniosek, tj. od 01.01.2006r. Do ustalenia podstawy wymiaru nowej emerytury ZUS przyjął podstawę wymiaru wcześniej przyznanej emerytury, która podlegała kolejnym waloryzacjom i od 01.03.2004r. wyniosła 1.988,87 złotych. Od podstawy tej obliczona została część emerytury uzależniona od okresów składkowych i nieskładkowych. Natomiast część świadczenia socjalnego (tj.24% kwoty bazowej) została obliczona od kwoty bazowej wynoszącej 1.903,03 złotych obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę, tj. w dniu 17.01.2006r. Przeliczenia takiego ZUS dokonał na podstawie art. 53 ust.4 ustawy, ponieważ odwołująca po przyznaniu wcześniejszej emerytury kontynuowała zatrudnienie i podlegała ubezpieczeniu społecznemu przez wymagane 30 miesięcy. Obliczona w decyzji z dnia 14.02.2006r. wysokość emerytury podlegała kolejnym przeliczeniom wraz ze składanymi zaświadczeniami potwierdzającymi zatrudnienie.

W dniu 29.11.2010r., po ukończeniu 60 lat, S. G. zwróciła się z wnioskiem o ponowne ustalenie jej uprawnień do emerytury oraz przeliczenie podstawy wymiaru emerytury w części socjalnej świadczenia od aktualnej kwoty bazowej. W następstwie tego wniosku decyzją z dnia 07.12.2010r. ZUS odmówił S. G. prawa do emerytury z wyliczoną częścią socjalną od aktualnej kwoty bazowej podnosząc, że ma już ustalone prawo do emerytury na podstawie art. 27 ustawy emerytalnej, przez co nie przysługuje jej emerytura z wyliczoną częścią socjalną od kwoty bazowej obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku. Decyzji powyższej odwołująca nie zaskarżyła. Wysokość przysługującej odwołującej emerytury podlegała kolejnym przeliczeniom wraz ze składanymi zaświadczeniami potwierdzającymi zatrudnienie.

Z kolejnym wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury S. G. wystąpiła w dniu 20.08.2013r.

W wyniku ponownej weryfikacji akt sprawy Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, iż decyzja z dnia 07.12.2010r. była błędna. W następstwie powyższego decyzją z dnia 12.09.2013r. przyznał S. G. prawo do emerytury począwszy od 01.11.2010r. (tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym został zgłoszony wniosek o świadczenie), uznając, że odwołująca spełnia przesłanki określone w art. 27 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jednakże w związku z brakiem 30-miesięcznego okresu ubezpieczenia, przypadającego od daty przyznania ostatniej emerytury, kwota świadczenia nie uległa zmianie. Od nabycia uprawnień do emerytury ustalonej decyzją z dnia 14.02.2006r. do momentu złożenia ponownego wniosku, odwołująca podlegała ubezpieczeniu jedynie 20 miesięcy. Od powyższej decyzji odwołująca nie złożyła odwołania. Kolejną decyzją z dnia z dnia 18.09.2013r. (wydaną w następstwie wniosku z 20.08.2013r.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił S. G. prawa do ponownego przeliczenia emerytury z wyliczoną częścią socjalną od kwoty bazowej obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył co następuje:

Odwołanie jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 53 ust. 1 ww. ustawy emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy (art. 53 ust. 2 ww. ustawy). Emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury (art. 53 ust. 3 ww. ustawy). Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (art. 53 ust. 4 ww. ustawy).

Powyższe uregulowanie zawarte w art. 53 ust. 4 ww. ustawy oznacza, iż wyliczenie emerytury z nową kwotą bazową odniesioną do części socjalnej świadczenia z tytułu pozostawania w ubezpieczeniu przez kolejne co najmniej 30 miesięcy możliwe jest tylko w sytuacji ustalania prawa do nowego - następnego świadczenia.

Tymczasem w przedmiotowej sprawie odwołująca wykorzystała już wszystkie możliwości ustalenia uprawnień do emerytury i tym samym wyliczenia emerytury z nową kwotą bazową w odniesieniu do części socjalnej świadczenia. Po raz pierwszy prawo do emerytury zostało bowiem S. G. ustalone decyzją z dnia 11.01.2000r. Kolejną decyzją z dnia 14.02.2006r. ZUS ustalił odwołującej prawo do emerytury począwszy od 01.01.2006r. uznając, iż spełnia ona warunki do emerytury określone w art. 29 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Wówczas część socjalna świadczenia została wyliczona, stosownie do treści art. 53 ust. 4 w/w ustawy, od kwoty bazowej obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o świadczenie, gdyż po przyznaniu wcześniejszej emerytury odwołująca podlegała ubezpieczeniu społecznemu przez wymagane 30 miesięcy. Kolejną decyzją z dnia 12.09.2013r.- w następstwie rozpoznania wniosku z dnia 29.11.2010r. - ZUS przyznał odwołującej prawo do emerytury w oparciu o art. 27 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, począwszy od 01.11.2010r., gdyż osiągnęła ona powszechny wiek emerytalny 60 lat. Z uwagi jednak na fakt, że odwołująca od daty przyznania ostatniej emerytury do daty złożenia wniosku nie podlegała ubezpieczeniu społecznemu przez 30 miesięcy, a jedynie przez 20 (co było bezsporne), brak było podstaw do przeliczenia emerytury w oparciu o cyt. wyżej. 53 ust. 4. Jednocześnie ZUS uchylił decyzję odmowną z 07.12.2010r. Od powyższej decyzji z 12.09.2013r. odwołująca nie złożyła odwołania, przez co wiązała ona Sąd w przedmiotowym postępowaniu, które dotyczy jedynie odwołania od decyzji z 18.09.2013r.

Reasumując powyższe, stwierdzić należy, że zaskarżoną w przedmiotowym postępowaniu decyzją z dnia 18.09.2013r. organ rentowy prawidłowo odmówił S. G. ponownego przeliczenia emerytury z wyliczoną częścią socjalną od kwoty bazowej obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku, gdyż brak było ku temu podstaw prawnych. Odwołująca wykorzystała już wszystkie możliwości ustalenia uprawnień do emerytury i tym samym wyliczenia emerytury z nową kwotą bazową w odniesieniu do części socjalnej świadczenia.

Kierując się powyższymi ustaleniami, Sąd Okręgowy, działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c . oddalił odwołanie S. G. od decyzji z 18.09.2013r.