Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka E. H. w pozwie skierowanym przeciwko pozwanej (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości w S. wniosła o:

- przywrócenie do pracy

- zasądzenie kwoty 1.803,74 zł tytułem wynagrodzenia chorobowego za okres od 12 do 30 czerwca 2019 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 12 czerwca 2019 r. (k. 25-26)

Uzasadnienie zgłoszonych żądań zawarte jest na k. 3-4 i 13-15 akt sprawy.

Z uwagi na to, że pozwana nie złożyła odpowiedzi na pozew, Sąd w dniu 13 lutego 2020 r. wydał wyrok zaoczny, w którym uwzględnił roszczenia powódki w całości.

Pozwana zaskarżyła ów wyrok w całości domagając się jego uchylenia i oddalenia powództwa. Uzasadnienie jej stanowiska zawarte jest na k. 64-66.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony od 1 października 2015 r. łączyła stosunek pracy, w ramach którego powódka świadczyła na rzecz pozwanej pracę na stanowisku pracownika administracyjnego. Podstawę tego stosunku stanowiła umowa o prace na czas nieokreślony.

W dniu 15 lutego 2019 r. powódka złożyła wniosek o udzielenie zaległego urlopu wypoczynkowego za lata 2017-2018, kiedy to powódka korzystała z urlopu macierzyńskiego. Zaległy urlop wypoczynkowy powódka wykorzystała w okresie od marca 2019 r. do 24 maja 2019 r.

Dnia 20 maja 2019 r. powódka złożyła pozwanej w formie wiadomości elektronicznej wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego począwszy od dnia 27 maja 2019 r. do 27 listopada 2019 r.

Gdy w dniu 27 maja 2019 r. powódka stanowiła się w pracy otrzymała pisemną informację, że urlop wychowawczy zostanie jej udzielony od 12 czerwca 2019 r. do 12 grudnia 2012 r.

Tego samego dnia powódce wręczono oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę ze skutkiem na 31 marca 2020 r. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano:

- stan postepowania likwidacyjnego na dzień złożenia wypowiedzenia, wynikający z przepisów prawa upadłościowego, aktualny stan masy upadłości, konieczność ograniczenia kosztów postępowania upadłościowego pracodawcy i obciążania nimi wierzycieli uczestniczących w tym postępowaniu

- utratę zaufania pracodawcy do pracownika co do terminu i rozwiązania umowy o pracę.

Od dnia 29 maja 2019 r. powódka stała się niezdolna do pracy wskutek choroby. Niezdolność ta trwała do 31 października 2019 r. Za okres niezdolności do pracy od 29 maja 2019 r. do 11 czerwca 2019 r. pozwana wypłaciła powódce wynagrodzenie chorobowe.

Jeszcze w dniu 3 czerwca 2019 r. powódka wystosowała do pozwanej pismo zawierające oświadczenie o rezygnacji z urlopu wychowawczego z uwagi na jej stan zdrowia. Zostało ono doręczono pozwanej w dniu 10 czerwca 2019 r. W/w oświadczenie powódka przesłała pozwanej także w formie wiadomości elektronicznej wysłanej 4 czerwca 2019 r.

W dniu 27 czerwca 2019 r. pozwana odmówiła powódce wyrażenia zgody na cofnięcie wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego argumentując to niezachowaniem przez powódkę ustawowego terminu do złożenia takiego oświadczenia.

Dowód:

- pisma z 27.05.19 r. k. 5-6

- lista obecności k. 7

- zaświadczenia lekarskie k. 16-19, 24

- pismo z 03.06.19 r. k. 20

- wydruk wiadomości k. 21

- pismo z 05.12.19 r. k. 38

- pismo z 06.12.19 r. k. 41-41v

- pismo z 20.12.19 r. k. 50

- dokumentacja zawarta w aktach osobowych powódki

- przesłuchanie powódki k. 110-110v, 146v-147, 170

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w sprawie ustalony został w oparciu o dowody z dokumentów przedłożonych przez strony, w tym dokumentów w aktach osobowych powódki oraz przesłuchanie powódki.

Walor dowodowy dokumentów nie był kwestionowany przez strony. Również Sąd nie dopatrzył się okoliczności podważających ich wartość dowodową. Z kolei przesłuchanie powódki przedstawiało spójną z dowodami z dokumentów wersję zdarzeń. W tej sytuacji również zostało uznane za miarodajne dla ustaleń faktycznych

Podstawy prawnej żądania powódki należało upatrywać w art. 45 § 1 k.p. Zgodnie z jego treścią, w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Na podstawie ustalonego stanu faktycznego Sąd stwierdził, że wypowiedzenie powódce umowy o pracę naruszało zakaz przewidziany w art. 186 ⁸ § 1 pkt 1 k.p. Stanowi on, że pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego - do dnia zakończenia tego urlopu.

Skoro powódka złożyła wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego w dniu 20 maja 2019 r., to od tego dnia jej stosunek pracy podlegał ochronie uniemożliwiającej jego wypowiedzenie. Tymczasem do złożenia jej oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę doszło siedem dni później, a więc już w okresie ochronnym.

Sąd miał na względzie fakt, iż powódka ostatecznie oświadczyła, że rezygnuje z urlopu wychowawczego. Pisemne oświadczenie w tej kwestii dotarło do pozwanej w dniu 10 czerwca 2019 r. Do tego wystosowała do pracodawcy w dniu 4 czerwca 2019 r. wiadomość elektroniczną (email), w której również zawarła oświadczenie o rezygnacji z urlopu.

Kodeks pracy przewiduje dwie sytuacje, w których pracownik może skutecznie zrezygnować z udzielonego mu urlopu wychowawczego. Bez ograniczeń i w każdym czasie może uczynić to za zgodą pracodawcy. Jeżeli takowej zgody nie ma, może to uczynić po uprzednim zawiadomieniu pracodawcy - najpóźniej na 30 dni przed terminem zamierzonego podjęcia pracy (art. 186 ³ k.p.).

Nie mniej jednak w niniejszej sprawie powódka nie zgłosiła rezygnacji z urlopu wychowawczego, ale cofnęła wniosek o jego udzielenie.

W tej sytuacji zastosowanie miał art. 186 § 7 zdanie czwarte k.p., zgodnie z którym pracownik może wycofać wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego nie później niż na 7 dni przed rozpoczęciem tego urlopu, składając pracodawcy pisemne oświadczenie w tej sprawie.

Powódka złożyła wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego na 7 dni przed jego rozpoczęciem, choć powinna to zrobić w terminie nie krótszym niż 21 dni przed rozpoczęciem korzystania z urlopu (art. 186 § 7 zdanie pierwsze k.p.). Dlatego pozwana miała prawo przyjąć, że początek urlopu wychowawczego powódki przypadnie w dniu 12 czerwca 2019 r. Wszak wedle treści art. 186 §7 ¹ k.p. jeżeli wniosek o urlop wychowawczy został złożony bez zachowania terminu pracodawca udziela urlopu wychowawczego nie później niż z dniem upływu 21 dni od dnia złożenia wniosku. Pozwana powinna była zatem udzielić powódce urlopu wychowawczego najpóźniej od 12 czerwca 2019 r.

Przepis art. 186 § 7 zdanie czwarte k.p. stanowi wyraźnie, iż podstawą rezygnacji przez pracownika z urlopu wychowawczego jest złożenie pisemnego świadczenia nie później niż na 7 dni przed rozpoczęciem tego urlopu, składając pracodawcy pisemne oświadczenie w tej sprawie.

Zatem powódka mogła skutecznie cofnąć swój wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego do dnia 5 czerwca 2019 r. Jak ustalił Sąd, oświadczenie powódki zostało doręczone pozwanej 10 czerwca 2019 r., a więc po w/w dacie.

Nie ma tutaj znaczenia okoliczność wysłania pozwanej wiadomości elektronicznej, albowiem art. 186 § 7 zdanie czwarte k.p. wymaga dla skuteczności cofnięcia zachowania formy pisemnej. Nie ma też znaczenia fakt, iż powódka w dniach 3-4 czerwca 2019 r. była niezdolna do pracy wskutek choroby, albowiem kodeks pracy nie przewiduje żadnych wyjątków od regulacji zawartej w art. 186 § 7 zdanie czwarte k.p. Skądinąd, tak oświadczenie pisemne, jak i wiadomość elektroniczną powódka sporządziła w czasie zwolnienia lekarskiego. Z tej samej przyczyny nie ma też znaczenia fakt, że strony wcześniej komunikowały się za pomocą wiadomości elektronicznych.

Ostatecznie Sąd uznał, że wypowiedzenie umowy powódce naruszało przepisy dotyczące wypowiadania umów o pracę, czemu dał wyraz w pkt II wyroku. Wcześniej jednak w pkt I Sąd na podstawie art. 347 k.p.c. uchylił wyrok zaoczny z dnia 13 lutego 2020 r.

W pkt III Sąd orzekł o żądaniu wynagrodzenia chorobowego za okres niezdolności do pracy od 12 do 30 czerwca 2019 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

Zgodnie z art. 92 § 3 pkt 2 k.p. wynagrodzenie chorobowe nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego. Wedle treści art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2019 r., poz. 645) zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie urlopu wychowawczego.

Skoro powódka od 12 czerwca 2019 r. korzystała z urlopu wychowawczego, to nie przysługiwało jej prawo do zasiłku chorobowego, a tym samym prawo do wynagrodzenia chorobowego.

W pkt IV wyroku zawarto orzeczenie o nieuiszczonych kosztach sądowych. Jego podstawę stanowił art. 97 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 755). Stosownie do wyniku postępowania kosztami tymi należało obciążyć pozwaną w zakresie roszczeń uwzględnionych przez Sąd. Składała się na nie opłata od pozwu w wysokości 2.136 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)