Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 września 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. stwierdził, że A. K. podlega ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowemu od 13 stycznia 2020 r. do 27 lutego 2020 r. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek (...) A. H.. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, iż na podstawie zapisów na koncie A. K. ustalono, że został on zgłoszony przez płatnika A. H. do ubezpieczeń społecznych w dniu 13 stycznia 2020 r. oraz wyrejestrowany z tych ubezpieczeń w dniu 28 lutego 2020 r., płatnik sporządził także raport miesięczny za styczeń 2020 r. /decyzja k. 21-23 akt ZUS/

W dniu 21 października 2020 r. A. K. złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o zmianę decyzji i stwierdzenie, że nie podlega ubezpieczeniom społecznym w spornym okresie u płatnika składek. Decyzji zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych i błędne przyjęcie, iż pracował u płatnika składek przez okres wskazany w decyzji. Wskazał, że w spornym okresie był zarejestrowany w urzędzie pracy w Ł. jako osoba bezrobotna. Przyznał, że w ramach poszukiwania pracy odpowiedział na ogłoszenie o zatrudnieniu pracownika zamieszczone przez płatnika składek, jednakże nigdy nie doszło do zatrudnienia, zaś o zgłoszeniu go przez płatnika do ubezpieczenia społecznego dowiedział się w urzędzie pracy. /odwołanie k. 3-5/.

Odpowiadając na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Wniósł nadto o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. /odpowiedź na odwołanie k. 8-9/

Na rozprawie w dniu 15 czerwca 2021 r. wnioskodawca poparł odwołanie.

/stanowisko 00:25:13 – płyta CD k. 91/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Płatnik składek A. H. w spornym okresie prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą (...). Adresem głównego miejsca wykonywania działalności jest (...) (gmina K., powiat (...), województwo (...)). W prowadzeniu firmy pomagał Ł. H.. Przedmiotem działalności płatnika składek było wykonywanie robót budowlanych. /bezsporne, zeznania wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

A. K. z zawodu jest technikiem mechanizacji rolnictwa. /bezsporne, przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

W okresie od 2 października 2019 r. do 2 marca 2020 r. odwołujący był zarejestrowany w urzędzie pracy w Ł. jako osoba bezrobotna. Poszukiwał zatrudnienia. /decyzja k. 6, 43, karta rejestracyjna bezrobotnego k. 44-45, zeznania świadka K. K. 00:17:10 – płyta CD k. 91, przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

W styczniu 2020 r. płatnik składek za pośrednictwem serwisu ogłoszeniowego (...) poszukiwał pracownika do pracy w Austrii przy rozbiórkach budynków. Jedną z osób, która odpowiedziała na ogłoszenie był A. K.. Po wstępnej rozmowie telefonicznej reprezentant płatnika – Ł. H. zaproponował wnioskodawcy spotkanie celem podpisania umowy o pracę. Przed zaplanowanym spotkaniem wnioskodawca przekazał Ł. H. swoje dane osobowe za pośrednictwem e-maila. Skarżący prowadził z Ł. H. korespondencję sms-ową. Spotkanie zostało zaplanowane na dzień 14 stycznia 2020 r. w G. przy ul. (...), o godz. 8.00. Wnioskodawca przyjechał na umówioną godzinę, jednakże nie zastał nikogo na miejscu. W związku z tym odowłujący zatelefonował do Ł. H., który przełożył spotkanie na godz. 15.00, usprawiedliwiając się bólem zęba. O godzinie 15.00 Ł. H. ponownie nie pojawił się na umówionym spotkaniu. Wnioskodawca podjął próby telefonicznego skontaktowania się z Ł. H., wysłał mu także sms-a z prośbą o pilny kontakt. Po upływie 15 minut zdecydował się wracać do domu (oddalonego około 400 km od miejsca zaplanowanego spotkania). /zeznania świadka K. K. 00:17:10 – płyta CD k. 91, przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

Tego samego dnia o godz. 20.00 w rozmowie telefonicznej Ł. H. przeprosił wnioskodawcę proponując spotkanie następnego dnia. Wnioskodawca odmówił. /przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

W obawie przed nieuprawnionym wykorzystaniem podanych płatnikowi danych osobowych wnioskodawca zgłosił zaistniałe zdarzenie organom Policji. Nie doszło do formalnego zarejestrowania zgłoszenia wnioskodawcy wobec braku znamion przestępstwa. /przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

Wnioskodawca nigdy nie podjął ani nie świadczył pracy na rzecz płatnika składek. Nigdy nie spotkał się z A. H.. /zeznania świadka K. K. 00:17:10 – płyta CD k. 91, zeznania wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

Z dniem 9 stycznia 2020 r. płatnik składek dokonał zgłoszenia wnioskodawcy do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych oraz do ubezpieczenia zdrowotnego od 13 stycznia 2020 r. /zgłoszenie do ubezpieczeń k. 10-11/

W lutym 2020 r. wnioskodawca w rozmowie telefonicznej z pracownikiem Urzędu Pracy uzyskał informację o zgłoszeniu go do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego jako pracownika u płatnika składek. /zeznania świadka K. K. 00:17:10 – płyta CD k. 91, zeznania wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

Po uzyskaniu powyższej informacji wnioskodawca zgłosił się do ZUS. Pracownik organu rentowego przeprowadził rozmowę telefoniczną z płatnikiem składek. A. H. zadeklarowała, że dokona wyrejestrowania wnioskodawcy z ubezpieczeń. Fakt zgłoszenia wnioskodawcy usprawiedliwiła błędem księgowej. /przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

W dniu 27 lutego 2020 r. A. K. złożył do ZUS wniosek z o wyrejestrowanie go z ubezpieczeń społecznych u płatnika składek, oświadczając, że nigdy nie był zatrudniony i nie podpisywał żadnej umowy z płatnikiem. Podał, że jest zarejestrowany w urzędzie pracy w Ł. jako osoba bezrobotna. /wniosek k. 1 akt ZUS oraz k. 38/

W dniu 8 marca 2020 r. płatnik składek złożył w organie rentowym imienny raport miesięczny dotyczący ubezpieczonego za styczeń 2020 r., ze wskazaniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 1.856,96 zł. /imienny raport miesięczny k. 12/

W tym samym dniu dokonał wyrejestrowania wnioskodawcy z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych oraz z ubezpieczenia zdrowotnego od 28 lutego 2020 r. /druk - wyrejestrowanie z ubezpieczeń k. 13/

Na podstawie wniosku A. K. ZUS wszczął postępowanie wyjaśniające w sprawie zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego jako pracownika zatrudnionego u płatnika składek. Wezwany kilkukrotnie do złożenia wyjaśnień w sprawie względnie ewentualnych korekt dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych, płatnik składek, uchybił tym wezwaniom. /zawiadomienia k. 3-12 akt ZUS/

Wobec wykreślenia płatnika z (...) z dniem 9 lipca 2020 r. oraz z wprowadzenia stanu epidemii ogłoszonego z powodu (...)-19, brak było możliwości skierowania kontroli do płatnika. /bezsporne/

Pismem z 21 sierpnia 2020 r. ZUS poinformował wnioskodawcę o zakończeniu postępowania wyjaśniającego, w wyniku którego ustalono, że wnioskodawca podlega w spornym okresie ubezpieczeniom społecznym u płatnika składek. /pismo k. 13-14 akt ZUS/

Nie zgadzając się z ustaleniami ZUS w przedmiocie podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu u płatnika składek, wnioskodawca złożył w dniu 1.09.2020 r. wniosek o wydanie stosownej decyzji. /wniosek k. 15 akt ZUS oraz k. 39/

Ponownie wezwany do złożenia wyjaśnień w sprawie względnie ewentualnych korekt dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych, płatnik składek uchybił temu wezwaniu. /zawiadomienie k. 19-20 akt ZUS/

Postanowieniem z 29 grudnia 2020 r. wydanym przez organy Policji, zatwierdzonym przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w Głogowie, umorzono dochodzenie w sprawie mającego miejsce w styczniu 2020 r. w nieustalonym miejscu poświadczenia nieprawdy przez A. H. prowadzącą firmę (...) z siedzibą w miejscowości K. – osobę uprawnioną do wystawienia dokumentów rozliczeniowych ZUS RCA za styczeń 2020 ze wskazaniem wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości 1.856,96 zł w ramach zgłoszenia A. K. do ubezpieczeń społecznych jako pracownika w/w firmy w okresie od 13 stycznia 2020 r. do 27 lutego 2020 r., w której nigdy nie był zatrudniony, tj. o czyn z art. 271 § l kk – na podstawie art. 17 § 1 pkt. 2 k.p.k. - wobec braku znamion czynu zabronionego. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że faktycznie A. K. nigdy nie był zatrudniony w firmie (...), jak również nie wykonywał żadnej pracy dla tej firmy, podjął jedynie rozmowy w zakresie przedmiotowego zatrudnienia podając jedynie swoje dane osobowe do przygotowania umowy o pracę, jednak z uwagi na przekładany wyjazd do pracy za granicę oraz nierzetelne podejście ze strony firmy, pracy nie podjął i umowy nie podpisał, spornym okresie pozostawał osobą bezrobotną, nie wykonywał żadnej odpłatnej pracy, zaś firma (...) przez pomyłkę i przedwcześnie przekazała dane A. K. do ZUS, co nie było działaniem celowym. /postanowienie k. 29-30, zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa k. 31-32, przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

W marcu 2020 r. wnioskodawca podjął zatrudnienie w Niemczech. Okresowo był osobą bezrobotną w 2021 r. Obecnie ponownie pracuje. /zeznania świadka K. K. 00:17:10 – płyta CD k. 91, przesłuchanie wnioskodawcy 00:24:32 – płyta CD k. 91, 00:24:32 w zw. 00:01:47, 00:08:24 – płyta CD k. 91/

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o niekwestionowane dokumenty, załączone do akt sprawy oraz w oparciu o korespondujące ze sobą zeznania świadka i przesłuchanie wnioskodawcy.

Oceniając wiarygodność i moc dowodową zeznań świadka oraz przesłuchania wnioskodawcy Sąd uznał, iż zasługują one na wiarę i mogą stanowić podstawę ustaleń czynionych odnośnie okoliczności związanych ze zgłoszeniem A. K. do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego przez płatnika składek i statusem prawnym wnioskodawcy. Świadek zeznawał w sposób przekonujący i logiczny, potwierdzając wersję zdarzeń przedstawioną przez wnioskodawcę.

Sąd dał wiarę twierdzeniom wnioskodawcy, iż nigdy nie podjął on ani nie świadczył pracy na rzecz płatnika składek. Zeznający w sprawie świadek – żona wnioskodawcy potwierdziła, że wnioskodawca nigdy, w tym w spornym okresie, nie pracował u płatnika składek, co więcej - nie doszło nawet do umówionego spotkania wnioskodawcy z płatnikiem składek, zorganizowanego celem podpisania umowy o pracę, z przyczyn leżących po stronie płatnika składek. Przekazane natomiast przed planowanym spotkaniem dane osobowe odwołującego, posłużyły płatnikowi do omyłkowego dokonania zgłoszenia A. K. do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Tymczasem jak wynika z ustaleń wnioskodawca w spornym okresie był zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna i aktywnie poszukiwał pracy, a w związku z uzyskaniem informacji z urzędu pracy o zgłoszeniu go przez płatnika do ww. ubezpieczeń zainicjował procedurę zmierzającą do wyrejestrowania go z ubezpieczeń społecznych. Na skutek jego interwencji w organie rentowym płatnik składek dokonał wyrejestrowania go z tych ubezpieczeń od 28 lutego 2020 r., wskazując, że do zgłoszenia wnioskodawcy doszło wskutek omyłki księgowej. Za prawdziwością zeznań wnioskodawcy przemawiają również, zdaniem Sądu, podjęte przez niego inne działania zmierzające do prawidłowego uregulowania jego statusu prawnego. Odwołujący, zaniepokojony odstąpieniem przez płatnika od umówionego spotkania, dokonał nawet zgłoszenia spornego zdarzenia organom Policji. Postępowanie karne prowadzone w sprawie poświadczenia nieprawdy przez płatnika składek w dokumentów rozliczeniowych dotyczących wnioskodawcy za styczeń 2020 r. ze wskazaniem wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości 1.856,96 zł w ramach zgłoszenia go do ubezpieczeń społecznych jako pracownika w/w firmy w spornym okresie, w której nigdy nie był zatrudniony, tj. o czyn z art. 271 § l kk – na podstawie art. 17 § 1 pkt. 2 k.p.k. - wobec braku znamion czynu zabronionego umorzono dochodzenie. Z uzasadnienia postanowienia o umorzeniu dochodzenia wynika, że faktycznie wnioskodawca nigdy nie był zatrudniony u płatnika składek. Jedynie podjął on rozmowy w zakresie przedmiotowego zatrudnienia w firmie płatnika przedkładając swoje dane osobowe do przygotowania umowy o pracę, jednak z uwagi na przekładany wyjazd do pracy za granicę oraz nierzetelne podejście ze strony firmy, pracy nie podjął i umowy nie podpisał. W spornym okresie pozostawał osobą bezrobotną, nie wykonywał żadnej odpłatnej pracy. Płatnik składek przez pomyłkę i przedwcześnie przekazał dane wnioskodawcy do ZUS co nie było działaniem celowym. Treść uzasadnienia postanowienia o umorzeniu dochodzenia potwierdza wersję zdarzeń przedstawioną przez wnioskodawcę w niniejszej sprawie.

Wskazać przy tym należy, iż zainteresowany płatnik składek nie zajął żadnego stanowiska w sprawie.

Nadto wskazać należy, że w sprawie nie sporządzono żadnej dokumentacji osobowej wnioskodawcy. Praktycznie jedynymi dokumentami ze spornego okresu zatrudnienia wnioskodawcy są dokumenty zgłoszeniowe i rozliczeniowe, omyłkowo skierowane do organu rentowego. Dokumentacja ta potwierdza jedynie fakt formalnego jej sporządzenia, a nie jest dowodem faktycznego istnienia pomiędzy stronami stosunku pracy. Bez wątpienia dokumentacja ta nie przesądza o tym, że praca była przez ubezpieczonego faktycznie wykonywana.

Reasumując z zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby pomiędzy odwołującym a płatnikiem składek w ogóle doszło do nawiązania stosunku pracy, brak jest bowiem na to jakichkolwiek dowodów. Ustalone okoliczności przemawiają natomiast za przyjęciem, że do zgłoszenia wnioskodawcy do ubezpieczeń doszło omyłkowo.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art.12 ust. 1 i art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2021 roku, poz. 423, ze zm.) pracownicy, to jest osoby fizyczne pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym
tj. emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

O uznaniu stosunku łączącego strony za stosunek pracy rozstrzygają przepisy prawa pracy.

Według art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku kodeks pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 1320, ze zm.), przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Do cech pojęciowych pracy stanowiącej przedmiot zobowiązania pracownika
w ramach stosunku pracy należą osobiste i odpłatne jej wykonywanie w warunkach podporządkowania. Zgodnie ze stanowiskiem judykatury stosunek ubezpieczeniowy jest następczy wobec stosunku pracy i powstaje tylko wówczas, gdy stosunek pracy jest realizowany. Jeżeli stosunek pracy nie powstał bądź też nie jest realizowany, wówczas nie powstaje stosunek ubezpieczeniowy, nawet jeśli jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 17 stycznia 2006 r. III AUa 433/2005, Wspólnota (...)). Podleganie pracowniczemu tytułowi ubezpieczenia społecznego jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ile legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia
18 października 2005 r. o sygn. akt II UK 43/05, OSNAPiUS rok 2006/15 – 16/251).

W niniejszej sprawie wnioskodawca i płatnik składek nigdy nie zawarli umowy o pracę. Jak wynika z ustaleń, płatnik składek dokonał jednakże zgłoszenia wnioskodawcy w spornym okresie do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego. Zaskarżoną decyzją organ rentowy, opierając się na ustaleniach dokonanych na podstawie zapisów na koncie ubezpieczeń, w postępowaniu wyjaśniającym przeprowadzonym na skutek wniosku wnioskodawcy o wyrejestrowanie go z ubezpieczeń społecznych u płatnika składek, stwierdził podleganie A. K. ubezpieczeniom społecznym od 13 stycznia 2020 r. do 27 lutego 2020 r. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek (...) A. H.. Zasadność takiego stanowiska zakwestionował wnioskodawca, podnosząc, iż organ rentowy błędnie uznał, iż posiadał on status pracownika i świadczył pracę w wymienionym wyżej okresie.

Należy podkreślić, iż Sąd Okręgowy podziela stanowisko odwołującego,
w zakresie braku statusu pracownika u płatnika składek w spornym okresie. W sprawie nie doszło do zawarcia umowy o pracę, nie doszło do podjęcia i świadczenia przez A. K. pracy na rzecz płatnika składek. Zgłoszenie wnioskodawcy przez płatnika składek do ubezpieczeń nastąpiło wskutek omyłki płatnika (księgowej płatnika).

Zdaniem Sądu w sprawie brak jest jakichkolwiek dowodów, że skarżący faktycznie wykonywał czynności w ramach spornego stosunku pracy.

Podleganie pracowniczym ubezpieczeniom społecznym jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ale legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy. (por. wyrok Sądu Najwyższego z 16 marca 1999 r. II UKN 512/98, opubl: OSNAPiUS rok 2000, Nr. 9, poz. 36; wyrok Sądu Najwyższego z 28 lutego 2001 r. II UKN 244/00, opubl: OSNAPiUS rok 2002, Nr. 20, poz. 496; wyrok Sądu Najwyższego z 17 grudnia 1996 r. II UKN 32/96, opubl: OSNAPiUS rok 1997, Nr. 15, poz. 275; wyrok Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 2005 r. II UK 320/04, opubl: OSNAPiUS rok 2006, Nr. 7-8, poz. 122; wyrok Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 2005 r. II UK 320/04, opubl: OSNAPiUS rok 2006, Nr. 7-8, poz. 122; wyrok Sądu Najwyższego z 25 stycznia 2005 r. II UK 141/04, opubl: OSNAPiUS rok 2005, Nr. 15, poz. 235, str. 712).

Tytułem do ubezpieczenia, z którym przepisy prawa ubezpieczeń społecznych łączą podleganie ubezpieczeniu i prawo do świadczeń, miało być w przedmiotowej sprawie zatrudnienie, jako wykonywanie pracy w ramach stosunku pracy. Nie jest istotne przy tym, czy strony miały realny zamiar zobowiązania się – przez pracownika do wykonywania pracy a przez pracodawcę do przyjmowania tego świadczenia i wypłacania wynagrodzenia, lecz to czy zamiar taki został w rzeczywistości zrealizowany.

Zdaniem Sądu, poczynione ustalenia faktyczne świadczą o tym, że nie doszło do podjęcia i świadczenia przez wnioskodawcę pracy na rzecz płatnika składek. Postępowanie dowodowe wykazało, że A. K. nie wykonywał żadnych czynności w ramach umowy o pracę na rzecz płatnika składek.

W myśl ogólnych zasad postępowania cywilnego na stronach spoczywa obowiązek przedstawienia dowodów (art. 3 k.p.c.), przy czym ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 232 k.p.c., art. 6 k.c.). Na wnioskodawcy w takim razie spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie odwołania.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że zainteresowany płatnik składek nie zajął w sprawie żadnego stanowiska. Nie stawiając się na wyznaczone terminy rozprawy niemożliwe było jego przesłuchanie w charakterze strony, nie składał żadnych wniosków dowodowych, nie wnosił o przesłuchanie żadnego świadka. W postępowaniu wyjaśniającym przed organem rentowym wyjaśnił zresztą, że do zgłoszenia wnioskodawcy do ubezpieczeń doszło wskutek omyłki i w ślad za tym złożył wniosek o wyrejestrowania wnioskodawcy z tych ubezpieczeń. Również organ rentowy w toku procesu wniosków dowodowych pozwalających na podzielenie jego stanowiska.

Sąd ocenił zatem zasadność decyzji w oparciu o materiał dowodowy przedstawiony przez wnioskodawcę. W świetle poczynionych ustaleń nie sposób podzielić stanowiska organu rentowego, iż wnioskodawca pracę u płatnika składek w określonym w decyzji okresie wykonywał.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że A. K. nie podlegał w okresie od 13 stycznia 2020 r. do 27 lutego 2020 r. ubezpieczeniom społecznym jako pracownik A. H..

K. W.