Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z 11.06.2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że P. S. (1) nie podlega od 1.11.2018 r. ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, jako pracownik u płatnika składek (...) sp. z o.o. W uzasadnieniu wskazano, że w związku z złożeniem roszczenia o wypłatę zasiłku chorobowego dla ubezpieczonego przeprowadzono postępowanie kontrolne. Zdaniem organu rentowego wyniki przeprowadzonej kontroli dowodzą, iż umowa o pracę z wynagrodzeniem na poziomie wyższym niż wysokość wynagrodzenia pozostałych pracowników i zgłoszenie do ubezpieczeń były czynnościami pozornymi dokonanymi jedynie celem uzyskania tytułu do ubezpieczeń i skorzystania z wyższych świadczeń w związku z chorobą dla ubezpieczonego.

/decyzja - k. 67-70 akt ZUS/

Uznając powyższą decyzję za krzywdzącą w dniu 15.07.2019 r. ubezpieczony P. S. (1) reprezentowany przez adwokata złożył od niej odwołanie, wnosząc o zmianę decyzji poprzez ustalenie, że wnioskodawca podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 1.11.2018 r. do dnia rozwiązania stosunku pracy z tytułu zatrudnienia u płatnika składek. W uzasadnieniu wskazano, że ubezpieczony na podstawie zakwestionowanej umowy faktycznie świadczył pracę do czasu stwierdzenia niezdolności do pracy.

/odwołanie - k. 3-5/

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, przytaczając tożsamą argumentację, jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 7-8v/

Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/stanowiska 00:04:35, 00:07:44 – płyta CD - k. 111/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym z dniem 6.02.2018 r. Organem reprezentującym spółkę jest jednoosobowy zarząd w osobie I. Z. (1) (prezes zarządu). Przeważającą działalnością jest produkcja wyrobów tartacznych, przedmiotem pozostałej działalności jest m.in. transport drogowy towarów.

/wpis do Krajowego Rejestru Sądowego – k. 19v-21, k. 16v-18 akt ZUS, akt notarialny – zmiana umowy spółki – k. 31-35 akt ZUS, akt notarialny – akt założycielski k. 22-30 akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Płatnik składek zajmuje się głównie transportem krajowym i zagranicznym – posiada koncesję krajową i zagraniczną. Spółka prowadzi działalność pod adresem: Ł., ul. (...). Transport odbywa się na terenie Polski, Federacji Rosyjskiej i Europy.

/zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

W 04.2020 r. płatnik składek zakupił pierwszy samochód (ciągnik siodłowy), w późniejszym czasie drugi samochód.

/zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43, oferta leasingu operacyjnego – k. 7 akt ZUS/

Wnioskodawca P. S. (1) posiada wykształcenie średnie, nadto w 2009 r. ukończył Policealną Szkołę Fryzjerską dla młodzieży przy (...) Studium Zawodowym w zawodzie technika usług fryzjerskich.

/świadectwo ukończenia szkoły policealnej – k. 42 akt ZUS/

Dotychczas wnioskodawca pracował za granicą na różnych stanowiskach m.in. w ogrodnictwie. Wnioskodawca pomagał także rodzicom w prowadzeniu działalności gospodarczą zajmującej się transportem. W firmie rodziców nauczył się obsługi programu (...).

/zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Wnioskodawca był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna 10.09.-31.10.2018 r. i poszukiwał zatrudnienia.

/dane o zgłoszeniach ubezpieczonego – k. 62 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Płatnik składek w spornym okresie zatrudniał, oprócz wnioskodawcy, 6 pracowników na podstawie umowy o pracę, tj. I. Z. (2) (właściciel firmy) na stanowisku kierowcy (od 01.07.2018 r. w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem 3.000,00 zł), P. S. (2) na stanowisku spedytora (od 15.11.2018 r. w ½ wymiaru czasu pracy z wynagrodzeniem 1.200,00 zł), V. A. na stanowisku kierowcy ciągnika siodłowego (od 01.11.2018r. w ½ wymiaru czasu pracy z wynagrodzeniem 1.200,00 zł), V. K. na stanowisku kierowcy ciągnika siodłowego (od 07.03.2019 r. w ½ wymiaru czasu pracy z wynagrodzeniem 1.200,00 zł), S. K. na stanowisku spedytora (od 23.08.2018 r. w ½ wymiaru czasu pracy z wynagrodzeniem 1.200,00 zł), P. G. na stanowisku kierownika transportu (od 1.07.2018 r. w 1/10 wymiaru czasu pracy z wynagrodzeniem 225,00 zł) oraz na podstawie umowy zlecenia G. T. na stanowisku pracownika umysłowego, księgowej (od 1.07.2018 r. do 12.2019 r. z wynagrodzeniem 3.000,00 zł (do 01.2019 r.) a następnie 1.500,00 zł (od 1.02.2019 r.)

/imienne raporty miesięczne o wypłaconych świadczeniach – teczka załączona do akt ZUS/

Zatrudnieni u płatnika kierowcy jeździli w kilkutygodniowe trasy. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego otrzymywali diety.

/zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

S. K. (spedytor) przebywał za granicą i szukał kontaktów z firmami transportowymi.

/protokół przesłuchania G. T. – k. 12 akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

Zatrudnieni u płatnika spedytorzy jako osoby zatrudnione na okres próbny otrzymali wynagrodzenie niższe względem stawek panujących na rynku.

/protokół przesłuchania G. T. – k. 12 akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

Do obowiązków G. T. na stanowisku pracownika umysłowego, księgowej należało m.in. sporządzanie dokumentów księgowych i składanie w imieniu płatnika dokumentów w Urzędzie Skarbowym. Pracę świadczyła w zależności od potrzeby, codziennie a czasami raz w tygodniu.

/zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

(...) u płatnika składek zajmował się kierownik transportu. W przypadku jego nieobecności obowiązki te wykonywał płatnik składek (I. Z. (1)) albo G. T..

/zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. poszukiwała pracownika na stanowisko spedytora, zamieszczając pod koniec 09.2018 r. ogłoszenie w prasie m.in. Gratka, (...) Ilustrowany, Dziennik (...), informując o tym znajomych oraz rozpytując wśród studentów. Płatnik składek chciał zatrudnić osobę, który posiada biegłą znajomość systemu (...) służącego do zapewnienia transportu na terenie Europy. Spedytor dla zapewnienia ciągłości pracy ciągników siodłowych był niezbędny w firmie. Na wolne stanowisko pracy za pośrednictwem ogłoszenia (Gratka) zgłosił się wnioskodawca, składając w dniu 29.10.2018 r. wnioskodawca złożył podanie o przyjęcie do pracy. Ze względu na jego doświadczenie i wiedzę zaproponowano mu umowę na czas nieokreślony oraz wynagrodzenie za pracę w kwocie 4.200,00 zł brutto, tj. na poziomie wynagrodzenia otrzymywanego na proponowanym stanowisku w innych firmach.

/ podanie o zatrudnienie – k. 43 akt ZUS, potwierdzenie przelewu za ogłoszenia – k. 10 akt ZUS oraz teczka załączona do akt ZUS, dowód wypłaty KW za ogłoszenia - teczka załączona do akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

W dniu 1.11.2018 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. reprezentowana przez G. T. zawarła umowę o pracę z P. S. (1) na czas nieokreślony od 1.11.2018 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku spedytora z wynagrodzeniem 4.200,00 zł. Miejscem wykonywania pracy była Ł., ul. (...).

/umowa o pracę – k. 60, 41 akt ZUS oraz teczka załączona do akt ZUS/

Przy przyjęciu do pracy wnioskodawcy nie skierowano na badania wstępne. Szkolenie wnioskodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przeprowadzono w formie ustnej.

/protokół przesłuchania G. T. – k. 12 akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

Płatnik składek dokonał w dniu 18.11.2018 r. zgłoszenia wnioskodawcy do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 1.11.2018 r.

/bezsporne/

Do obowiązków wnioskodawcy zatrudnionego na stanowisku spedytora należało zabezpieczenie transportu ciągników siodłowych. Kierowca ciągnika po wyładowaniu towaru musi mieć zapewniony następny transport w przeciągu doby, w odległości nie większej jak 100 km. Wnioskodawca za pośrednictwem komputera wyszukiwał i uzgadniał trasy kierowców. W tym celu korzystał z systemu (...), który wskazuje ładunki gotowe do transportu na terenie Europy. Znalezienie takiego transportu trwało czasami 15 minut a czasami pół dnia. Następnie ubezpieczony umawiał się z przewoźnikami, którzy jeździli z miejsca do miejsca. Wnioskodawca podpisywał zlecenia transportu (frachtu).

/protokół przesłuchania G. T. – k. 12 akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Wnioskodawca pracował we wszystkie dni robocze, od poniedziałku do piątku. Pracę świadczył w siedzibie płatnika składek, w pomieszczeniu biurowym, w którym znajdowały się dwa biurka i dwa komputery. Przy jednym z nich siedział wnioskodawca, korzystając z komputera. Z drugiego stanowiska korzystali płatnik składek oraz G. T..

/zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Nadzór nad pracą wnioskodawcy sprawował płatnik składek.

/zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Płatnik składek nie prowadził list obecności ani ewidencji czasu pracy .

/protokół przesłuchania G. T. – k. 12 akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

Wnioskodawca w dniu 7.05.2005 r. przebywał w szpitalu w związku z doznanym urazem stawu skokowego lewego (wypadek komunikacyjny) - złamania nasady dalszej lewej kości piszczelowej. Kolejno w dniach 23-30.05.2005 r. zastosowano leczenie zespołem metalicznym, które w dniach 27.07.-01.08.2005 r. usunięto z zaleceniami dalszego leczenia w poradni ortopedycznej.

/ dokumentacja medyczna – k. 55-69v, dokumentacja medyczna - teczka załączona do akt ZUS, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Od momentu urazu wnioskodawca odczuwa ciągły ból. Okresowo używał kuli łokciowej przy długotrwałym chodzie oraz miękkiej ortezy stawu skokowego.

W latach 2013-2017 ubezpieczony pozostawał pod opieką poradni ortopedycznej. W 2015 r. korzystał z rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej ZUS z powodu następstwa złamania nasady dalszej piszczeli lewej z ograniczeniem ruchomości i zniekształceniem, zespołu bólowego kręgosłupa, koślawości stawów kolanowych.

/ dokumentacja medyczna – k. 55-69v, dokumentacja medyczna - teczka załączona do akt ZUS, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

W dniu 10.12.2018 r. wnioskodawca zgłosił się do lekarza chirurga urazowego. Został zakwalifikowany do zabiegu operacyjnego. Wystawiono mu zaświadczenie o niezdolności do pracy na okres od 10.12.2018 r. do 16.01.2019 r., a następnie kolejne na dalszy okres.

W dniach 26.-27.04.2019 r. wnioskodawca przebywał w szpitalu z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawu skokowo-piszczelowego lewego, konfliktu przedniego stawu skokowego lewego. Wykonano artroskopię stawu skokowego lewego, resekcję osteofitów kości piszczelowej i skokowej. Po zabiegu operacyjnym zalecono przeciwobrzękowe ułożenie kończyny, kończynę unieruchomioną w ortezie 4 tygodnie, odciążanie kończyny (4-6 tyg.), asekurację kulami łokciowymi. Wystawiono wniosek na ortezę stawu skokowego. Zalecono rehabilitację.

Na zwolnieniu lekarskim wnioskodawca przebywał do 10.06.2019 r.

/ dokumentacja medyczna – k. 55-69v, dokumentacja medyczna - teczka załączona do akt ZUS, zwolnienia lekarskie – teczka załączona do akt ZUS, zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wypłatę zasiłku chorobowego a następnie świadczenia rehabilitacyjnego za czas niezdolności do pracy.

/bezsporne/

Decyzją z 3.07.2019 r. ZUS I Oddział w Ł. odmówił prawa do zasiłku chorobowego za okres od 3.02.2019 r. do 9.06.2019 r. oraz prawa do świadczenia rehabilitacyjnego od 10.06.2019 r. wobec wydania zaskarżonej decyzji.

/decyzja – teczka załączona do akt ZUS/

W związku z nieobecnością wnioskodawcy obowiązki spedytora przejął płatnik składek (prezes zarządu). Wykonywał je także drugi spedytor.

/protokół przesłuchania G. T. – k. 12 akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

Płatnik składek wypłacił wnioskodawcy wynagrodzenie w kwocie 2.992,88 zł netto za 11.2018 r., w kwocie 2.563,57 zł netto za 12.2018 r. (w tym wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy), w kwocie 2.466,48 zł netto za 01.2019 r. (wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy) oraz w kwocie 175,96 zł netto za 02.2019 r. (wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy). Płatnik składek wystawiał dowody wypłaty KW, na których ubezpieczony potwierdzał wypłatę wynagrodzenia własnoręcznym podpisem.

/listy płac – k. 37-40 akt ZUS oraz teczka załączona do akt ZUS, dowody wypłaty KW – k. 36 akt ZUS oraz teczka załączona do akt ZUS, informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w 2018 r. – k. 9 -9v akt ZUS, imienne raporty miesięczne o wypłaconych świadczeniach – teczka załączona do akt ZUS, zeznania świadka G. T. 00:25:27 – płyta CD k. 43/

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na dzień 30.11.2018 r. (tj. w pierwszym roku działalności) osiągnęła przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów w wysokości 509.957 zł, poniosła koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów w wysokości 497.978 zł, poniosła stratę w wysokości 11.979 zł.

/rachunek zysków i strat – k. 15 akt ZUS, wyciąg z rachunku bankowego – k. 14, 8 akt ZUS/

Stosunek pracy wnioskodawcy u płatnika składek ustał w dniu 10.06.2019 r.

/podanie z 21.06.2019 r.- teczka załączona do akt ZUS, oświadczenie G. T. - teczka załączona do akt ZUS oraz k. 6/

Od 08.2019 r. wnioskodawca podjął zatrudnienie na stanowisku dziewiarza. Ze względu na niskie wynagrodzenie rozwiązał umowę o pracę. Od 30.06.2020 r. jest zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna, aktywnie poszukuje zatrudnienia, pozostaje na utrzymaniu rodziców.

/zeznania wnioskodawcy 00:04:19 – płyta CD k. 111 w zw. z 00:03:24 i dalej – płyta CD k. 43/

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów, w tym przede wszystkim na podstawie akt osobowych wnioskodawcy, dokumentacji dotyczącej pozostałych pracowników oraz dokumentacji finansowej płatnika składek, a także w oparciu o osobowe źródła dowodowe w postaci zeznań świadka G. T. – pracownika płatnika składek, oraz na podstawie zeznań wnioskodawcy P. S. (1).

Zgromadzonym dowodom Sąd dał wiarę, a dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że jest on wystarczający by wyjaśnić sporną okoliczność – a mianowicie czy zawarta w dniu 1.11.2018 r. przez (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. z P. S. (1) umowa o pracę nosi cechy pozorności i czy została podpisana jedynie dla uzyskania pracowniczego tytułu do ubezpieczeń społecznych i skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia w związku z niezdolnością do pracy. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka i zeznaniom wnioskodawcy, w których wskazali na realność zawartej umowy o pracę oraz faktyczne świadczenie pracy przez P. S. (1) w ramach powyższej umowy.

W ocenie Sądu zeznania wnioskodawcy w niniejszej sprawie są jasne, logiczne
i wewnętrznie niesprzeczne. Wersję zdarzeń przedstawioną przez skarżącego potwierdził świadek zeznający w tej sprawie, który jest osobą obcą dla stron postępowania, będąc pracownikiem płatnika składek, a zatem nie jest zainteresowany sposobem rozpoznania sporu,
a przede wszystkim znajdują one potwierdzenie w przedłożonych dowodach dokumentarnych. Z zeznań odwołującego się oraz przesłuchanego świadka jasno wynika, że wnioskodawca w spornym okresie pracował (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. od poniedziałku do piątku, a swoje obowiązki pracownicze wykonywał przede wszystkim w pomieszczeniu biurowym na terenie siedziby płatnika składek. Ubezpieczony zajmował się zabezpieczeniem transportu ciągników siodłowych. Kierowca ciągnika po wyładowaniu towaru musiał mieć zapewniony następny transport w przeciągu doby, w odległości nie większej jak 100 km. Wnioskodawca za pośrednictwem komputera wyszukiwał i uzgadniał trasy kierowców. W tym celu korzystał z systemu (...), który wskazuje ładunki gotowe do transportu na terenie Europy. Znalezienie takiego transportu trwało czasami 15 minut a czasami pół dnia. Następnie ubezpieczony umawiał się z przewoźnikami, którzy jeździli z miejsca do miejsca. Wnioskodawca podpisywał zlecenia transportu (frachtu). Zeznania odwołującego się i świadka jako osoby zatrudnionej na stanowisku pracownika umysłowego, księgowej w tym zakresie wzajemnie się uzupełniają i są wiarygodne. Ponadto zeznania wymienionych osób znajdują potwierdzenie w dokumentacji przedstawionej przez skarżącego w toku postępowania wyjaśniającego toczącego się przed organem rentowym oraz sądowego. Czynności jakie miał wykonywać w spornym okresie ubezpieczony, o których mowa w zeznaniach skarżącego, korespondują z nazwą stanowiska, na którym zatrudniono wnioskodawcę.

Stanowisko, na jakim został zatrudniony P. S. (1) nie było stanowiskiem nowoutworzonym. Stanowisko spedytora było utworzone w Spółce już we wcześniejszym okresie a pracownik, który pełnił tę funkcję od 23.08.2018 r. swoje obowiązki wykonywał jednakże zagranicą, poszukując kontaktów z firmami transportowymi. Nadto podkreślić należy, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. była nowoutworzoną spółką, która tworzyła stanowiska pracy na swoje potrzeby. Płatnik składek rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dopiero w 2018 r. a obowiązki spedytora w siedzibie Spółki przed zatrudnieniem wnioskodawcy były wykonywane przez kierownika transportu, a w razie jego nieobecności przez płatnika składek bądź księgową (G. T.). Z ustaleń wynika także, że spedytor dla zapewnienia ciągłości pracy ciągników siodłowych był niezbędny w firmie. Wiarygodne są także okoliczności związane z zatrudnieniem wnioskodawcy na stanowisku spedytora, który zdaniem Sądu miał niezbędne kwalifikacje do świadczenia pracy na powierzonym mu stanowisku. Wnioskodawca spełniał wymagania stawiane na tym stanowisku. Posiadał bowiem doświadczenie zawodowe w branży transportowej oraz biegłą znajomość obsługi systemu (...) służącego do zapewnienia transportu na terenie Europy. Nadto do pracy zgłosił się za pośrednictwem ogłoszenia zamieszczonego w prasie (Gratka), co zostało w niniejszej sprawie udokumentowane.

W ocenie Sądu bez znaczenia dla oceny wiarygodności zeznań wnioskodawcy i świadka w zakresie świadczonej przez wnioskodawcę pracy na rzecz płatnika składek pozostaje fakt, że wnioskodawca nie został przy przyjęciu do pracy skierowany na badania wstępne a także okoliczność braku udokumentowania na piśmie zapoznania się przez wnioskodawcę z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Uchybienia te stanowią jedynie naruszenie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, skutkujących odpowiedzialnością karną pracodawcy za popełnienie wykroczenia (grzywna), ewentualnie także odpowiedzialnością odszkodowawczą, jeśli taki pracownik ulegnie wypadkowi przy pracy. Jak wynika z ustaleń, pomimo tych naruszeń, płatnik składek dopuścił bowiem wnioskodawcę do pracy, a wnioskodawca pracę na jego rzecz świadczył. Nadto z ustaleń nie wynika, iż w momencie zatrudnienia wnioskodawcy, wnioskodawca ani też płatnik składek wiedzieli, iż wnioskodawca stanie się niezdolny do pracy. Wnioskodawca jest co prawda osobą nie w pełni sprawną po przebytym w 2005 r. wypadku komunikacyjnym, w wyniku którego doznał urazu stawu skokowego lewego, wyleczonego zespołem metalicznym, oraz pozostającą w związku z tym pod opieką poradni ortopedycznej jak i korzystającą z rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej ZUS. Jednakże charakter tych schorzeń, nie wyklucza skarżącego z rynku pracy. Nadto wskazać należy, że w spornym okresie wnioskodawca leczył się u lekarza chirurga urazowego, do którego zgłosił się w dniu 10.12.2018 r. i został zakwalifikowany do zabiegu operacyjnego. Kolejne zwolnienia lekarskie były związane z kwalifikacją do zabiegu operacyjnego. Zabieg operacyjny wykonano ostatecznie w dniach 26.-27.04.2019 r. Choroba wnioskodawcy miała zatem charakter nagły i nie mógł jej przewidzieć. Znamiennym jest także, iż organ rentowy nie kontrolował zasadności wystawienia zwolnienia i nie kwestionował go.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że podejmowanie zatrudnienia w okresie, w którym zaplanowano zabieg operacyjny nie jest prawnie zabronione. Taka okoliczność pozostałaby wówczas bez znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Rachunek zysków i strat (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. za 2018 rok (na dzień 30.11.2018 r.) wykazuje co prawda stratę, jednakże wskazać należy, że faktyczne przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów wyniosły 509.957 zł, a 2018 rok był pierwszym rokiem prowadzenia działalności przez spółkę. Zdaniem Sądu płatnik składek mógł sobie pozwolić na zatrudnienie pracownika, z wynagrodzeniem w kwocie 4.200,00 zł brutto, albowiem powierzono mu szeroki zakres obowiązków. Istotnie wynagrodzenie wnioskodawcy było wyższe od wysokości wynagrodzeń pozostałych spedytorów. Jednakże w ocenie Sądu wynagrodzenie na poziomie 4.200,00 zł brutto miesięcznie dla osoby z doświadczeniem zawodowym w branży transportowej, posiadającej biegłą znajomość obsługi systemu (...) służącego do zapewnienia transportu na terenie Europy nie może zostać ocenione, jako wygórowane, czy nierealne. Nadto jak wynika z ustaleń wynagrodzenie w tej wysokości jest zbieżne z poziomem wynagrodzenia otrzymywanego na stanowisku spedytora w innych firmach.

Nadto zeznania świadka i zeznania odwołującego świadczą o tym, że pracodawca kierował pracą wnioskodawcy, w szczególności wskazywał na konkretne bieżące zadania do realizacji, wydawał polecenia. Jest to istotne, jeżeli uwzględni się, że zatrudnienie pracownicze odwołuje się do staranności, a nie rezultatu. Ponadto z zeznań wyżej wymienionych osób, a także dokumentacji osobowej wynika, że skarżący pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, od poniedziałku do piątku.

Podkreślić również należy, że prezes zarządu po odejściu przez wnioskodawcy na zwolnienie lekarskie delegował jego obowiązki na siebie oraz innego spedytora, zatrudnionego podobnie jak ubezpieczony również w 11.2018 r. Pracodawca nie mógł początkowo przewidzieć, jak długo będzie trwała niezdolność do pracy ubezpieczonego, a w późniejszym okresie kondycja finansowa nie pozwalała Spółki na zatrudnienie pracownika na zastępstwo, co znajduje potwierdzenie w rachunku zysków i strat (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. za 2018 rok. Stosunek pracy wnioskodawcy u płatnika składek ustał w dniu 10.06.2019 r., tj. po zakończeniu zwolnienia lekarskiego.

Ostatecznie należy wskazać, że P. S. (1) w okresie bezpośrednio poprzedzającym zatrudnienie u płatnika składek nie posiadał co prawda pracowniczego tytułu do ubezpieczeń społecznych, ale był zarejestrowany jako osoba bezrobotna i aktywnie poszukiwał zatrudnienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie P. S. (1) w świetle zgromadzonego materiału dowodowego zasługuje na uwzględnienie i powoduje zmianę zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2021 r., poz. 423, ze zm.), pracownicy, to jest osoby fizyczne pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r., poz. 1133, ze zm.) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

W myśl art. 4 w ust. 1 ustawy zasiłkowej ubezpieczony podlegający obowiązkowo ubezpieczeniu nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

O uznaniu stosunku łączącego dwie osoby za stosunek pracy rozstrzygają przepisy prawa pracy.

Według art. 22 § 1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Do cech pojęciowych pracy stanowiącej przedmiot zobowiązania pracownika
w ramach stosunku pracy należą osobiste i odpłatne jej wykonywanie w warunkach podporządkowania. Zgodnie ze stanowiskiem judykatury stosunek ubezpieczeniowy jest następczy wobec stosunku pracy i powstaje tylko wówczas, gdy stosunek pracy jest realizowany. Jeżeli stosunek pracy nie powstał bądź też nie jest realizowany, wówczas nie powstaje stosunek ubezpieczeniowy, nawet jeśli jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 17 stycznia 2006 r. III AUa 433/2005, Wspólnota (...)). Podleganie pracowniczemu tytułowi ubezpieczenia społecznego jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ile legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2005 r.

o sygn. akt II UK 43/05, OSNAPiUS rok 2006/15 – 16/251).

Nawiązanie stosunku pracy powoduje konsekwencje prawne nie tylko w sferze prawa pracy, ale i w innych dziedzinach prawa. Jednym z takich skutków jest prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego na wypadek ziszczenia się określonych w ustawie warunków. Skutek ten po ich spełnieniu powstaje z mocy prawa. Nie można zatem wiązać zawarcia umowy o pracę, choćby zmierzała wyłącznie do uzyskania świadczeń ubezpieczeniowych, z zamiarem obejścia prawa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2005 r. II UK 320/04, opubl: OSNAPiUS rok 2006, Nr. 7-8, poz. 122; zdanie odrębne do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r. II UK 278/04, opubl: OSNAPiUS rok 2006, Nr. 7-8, poz. 116). Cel w postaci objęcia ubezpieczeniem społecznym i uzyskania z niego świadczeń nie jest bowiem sprzeczny z ustawą ani nie zmierza do jej obejścia, a przeciwnie - co zostało już wcześniej powiedziane - jest konsekwencją uzyskania statusu pracownika.

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. zawarła z P. S. (1) w dniu 1.11.2018 roku umowę o pracę, która stanowiła podstawę do zastosowania w/w regulacji i przyjęcia, że P. S. (1) podlega ubezpieczeniom. Ważność tej umowy została przez organ rentowy niesłusznie zakwestionowana. Niewątpliwie bowiem sporna umowa o pracę nie została zawarta dla pozoru, jest ważna i nie ma do niej zastosowania przepis art. 83 k.c.

Zgodnie z art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru.

Z czynnością prawną pozorną mamy do czynienia wówczas, gdy występują, łącznie następujące warunki: oświadczenie woli musi być złożone tylko dla pozoru, oświadczenie woli musi być złożone drugiej stronie, adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru, czyli być aktywnym uczestnikiem stanu pozorności. Pierwsza i zasadnicza cecha czynności pozornej wyraża się brakiem zamiaru wywołania skutków prawnych, jakie prawo łączy z tego typu i treścią złożonego oświadczenia. Jest to zatem z góry świadoma sprzeczność między oświadczonymi
a prawdziwymi zamiarami stron, czyli upozorowanie stron na zewnątrz i wytworzenie przeświadczenia dla określonego kręgu (otoczenia), nie wyłączając organów władzy publicznej, że czynność o określonej treści została skutecznie dokonana. Jednakże zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, wyrażonym w wyroku z dnia 14 marca 2001 roku (sygn. akt III UKN 258/00, opubl. OSNAP 2002/21/527), nie można przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadczenie to przyjmował. Nie wyklucza to rozważenia, czy w konkretnym przypadku zawarcie umowy zmierzało do obejścia prawa (art. 58 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko, jakie Sąd Najwyższy zajął w wyroku z dnia 22 czerwca 2015 roku, I UK 367/14 (LEX nr 1771586), iż umowa o pracę jest zawarta dla pozoru i nie może w związku z tym stanowić tytułu do objęcia pracowniczym ubezpieczeniem społecznym, jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba określona jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy, czyli gdy strony z góry zakładają, że nie będą realizowały swoich praw i obowiązków wypełniających treść stosunku pracy. Nie można przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę wtedy, gdy pracownik podjął pracę i rzeczywiście ją wykonywał, a pracodawca pracę tę przyjmował.

O czynności prawnej mającej na celu obejście ustawy można mówić wówczas, gdy czynność taka pozwala na uniknięcie zakazów, nakazów lub obciążeń wynikających z przepisu ustawy i tylko z takim zamiarem została dokonana. Nie jest natomiast obejściem prawa dokonanie czynności prawnej w celu osiągnięcia skutków, jakie ustawa wiąże z tą czynnością prawną. Skoro z zawarciem umowy o pracę ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wiąże obowiązek ubezpieczenia emerytalno-rentowego, chorobowego i wypadkowego, podjęcie zatrudnienia w celu objęcia ubezpieczeniem i ewentualnego korzystania ze świadczeń z tego ubezpieczenia nie może być kwalifikowane jako obejście prawa.

W myśl orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2010 roku w sprawie o sygn. akt II UK 204/09 (Lex nr 590241) o tym czy strony istotnie nawiązały stosunek pracy stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych nie decyduje samo formalne zawarcie umowy o pracę, wypłata wynagrodzenia, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki, wystawienie świadectwa pracy, ale faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, a wynikających z art. 22 § 1 k.p. Istotne więc jest, aby stosunek pracy zrealizował się przez wykonywanie zatrudnienia o cechach pracowniczych (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2013 roku, I UK 472/12, G. Prawna (...), LEX nr 1356412; wyroki Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 29 kwietnia 2014 roku, III AUa 1039/13, LEX nr 1477204, z dnia 16 stycznia 2014 roku, III AUa 522/13, LEX nr 1428152, 30 lipca 2014 roku, III AUa 1854/13, LEX nr 1506200).

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt I UK 74/10 (Lex numer 653664) stwierdzono zaś, że podstawą ubezpieczenia społecznego jest rzeczywiste zatrudnienie, a nie sama umowa o pracę (art. 22 k.p., art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 1 w/w ustawy). Umowa o pracę nie jest czynnością wyłącznie kauzalną, gdyż w zatrudnieniu pracowniczym chodzi o wykonywanie pracy. Brak pracy podważa sens istnienia umowy o pracę. Innymi słowy jej formalna strona, nawet połączona ze zgłoszeniem do ubezpieczenia społecznego, nie stanowi podstawy takiego ubezpieczenia.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że motywacja skłaniająca do zawarcia umowy o pracę nie ma znaczenia dla jej ważności przy tym wszak założeniu, że nastąpiło rzeczywiste jej świadczenia zgodnie z warunkami określonymi w art. 22 § 1 k.p. Tym samym nie można byłoby czynić odwołującemu zarzutów, że zawarł kwestionowaną umowę o pracę jedynie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczeń społecznych, pod tym wszakże warunkiem, że na podstawie tej umowy realizowałaby zatrudnienie o cechach pracowniczych.

Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 sierpnia 2013 roku, sygn. akt II UK 11/13 (LEX Nr 1375189) jeżeli strony umowy o pracę nie zamierzają wywołać skutku prawnego w postaci nawiązania stosunku pracy, a ich oświadczenia uzewnętrznione umową o pracę zmierzają wyłącznie do wywołania skutku w sferze ubezpieczenia społecznego, to taka umowa jako pozorna jest nieważna (art. 83 § 1 k.c.).

Głównym celem zawarcia umowy o pracę winno być nawiązanie stosunku pracy, a jedynie rezultatem i pośrednim celem zatrudnienia jest uzyskanie wskazanych korzyści. Podkreślić przy tym należy, że zarówno przepisy prawa pracy, prawa ubezpieczeń społecznych, jak i przepisy ustrojowe pozwalają kształtować elementy stosunku pracy zgodnie z wolą stron.

W świetle poczynionych w rozpoznawanej sprawie ustaleń faktycznych nie można mówić o pozorności oświadczeń woli w zawarciu umowy o pracę.

Postępowanie dowodowe wykazało bowiem, że P. S. (1) pracę podjął
i ją świadczył, a pracodawca świadczenie to przyjmował, płacąc umówione wynagrodzenie.

W ocenie Sądu należycie zostały wyjaśnione i uprawdopodobnione motywy związane z zatrudnieniem wnioskodawcy. Wnioskodawca został zatrudniony przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł., ponieważ spedytor dla zapewnienia ciągłości pracy ciągników siodłowych był niezbędny w nowoutworzonej spółce, a uprzednio zatrudniony od 23.08.2018 r. na stanowisku spedytora pracownik swoje obowiązki wykonywał zagranicą, poszukując kontaktów z firmami transportowymi. Obowiązki spedytora w siedzibie Spółki przed zatrudnieniem wnioskodawcy były wykonywane przez kierownika transportu, a w razie jego nieobecności przez płatnika składek bądź księgową (G. T.). Ponadto zdaniem Sądu wnioskodawca miał niezbędne kwalifikacje do podjęcia pracy na stanowisku spedytora. Posiadał on stosowne doświadczenie zawodowe w branży transportowej oraz biegłą znajomość obsługi systemu (...) służącego do zapewnienia transportu na terenie Europy. Biorąc pod uwagę, iż od dłuższego czasu wnioskodawca pozostawał poza zatrudnieniem, zrozumiałym było podjęcie pracy na tym stanowisku, adekwatnym zresztą do umiejętności i doświadczenia zawodowego.

Przede wszystkim jednak niewątpliwie P. S. (1) wykonywał
w spornym okresie pracę u płatnika składek. Zajmował się zabezpieczeniem transportu ciągników siodłowych. Wnioskodawca za pośrednictwem komputera wyszukiwał i uzgadniał trasy kierowców. W tym celu korzystał z systemu (...), który wskazuje ładunki gotowe do transportu na terenie Europy. Następnie ubezpieczony umawiał się z przewoźnikami, którzy jeździli z miejsca do miejsca. Wnioskodawca podpisywał zlecenia transportu (frachtu). Zakres czynności wykonywanych przez wnioskodawcę koresponduje z nazwą stanowiska, na którym został on zatrudniony. A zatem wnioskodawca faktycznie świadczył pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy, na rzecz odwołującej się Spółki, co w ocenie Sądu jest jak najbardziej wiarygodne i zostało w toku postępowania udowodnione.

Po odejściu ubezpieczonego na zwolnienie lekarskie jego obowiązki przejął pracodawca w osobie prezesa zarządu i drugi spedytor. Pracodawca nie mógł początkowo przewidzieć, jak długo będzie trwała niezdolność do pracy ubezpieczonego, a w późniejszym okresie kondycja finansowa nie pozwalała Spółki na zatrudnienie pracownika na zastępstwo, co znajduje potwierdzenie w rachunku zysków i strat (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. za 2018 rok. Stosunek pracy wnioskodawcy u płatnika składek ustał w dniu 10.06.2019 r., tj. po zakończeniu zwolnienia lekarskiego.

Podkreślić także należy, że jednym z koniecznych elementów uznania umowy za pozorną jest porozumienie stron w tym zakresie – wiedza o jej fikcyjnym charakterze. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wskazuje natomiast, iż obie strony, a z całą pewnością pracodawca nie wiedziały w chwili zawarcia umowy, iż wnioskodawca stanie się niezdolny do pracy w związku z chorobą.

Jednocześnie ustalone okoliczności faktyczne sprawy uprawniają Sąd do oceny wynagrodzenia określonego w zawartej umowie o pracę. Zgodnie z art. 78 k.p. wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy. Otrzymywana przez skarżącego kwota wynagrodzenia 4.200,00 zł brutto, biorąc pod uwagę umiejętności, doświadczenie zawodowe oraz zakres wykonywanych czynności, wysokość wynagrodzeń pozostałych pracowników płatnika, a także wysokość wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na stanowisku spedytora na wolnym rynku w innych firmach.

Dodatkowo należy wskazać, że pomimo poniesionej przez płatnika straty w 2018 roku, to osiągnięte w nowoutworzonej spółce w tym roku przychody na wysokim poziomie, świadczą o tym, że stać było ją na zatrudnianie pracownika.

Podkreślić należy ponownie, że najistotniejsze na gruncie niniejszej sprawy jest to,
że skarżący faktycznie wykonywał pracę na rzecz płatnika składek po podpisaniu umowy
o pracę, a pracodawca przyjmował od wnioskodawcy świadczoną na jego rzecz przez odwołującego pracę i wypłacał mu za to umówione wynagrodzenie.

Wskazać także trzeba, że odwołujący wykazał, iż praca była przez odwołującego się P. S. (1) świadczona na warunkach określonych w art. 22 § 1 k.p. tj. w warunkach podporządkowania pracodawcy, albowiem jak wykazano pracodawca kierował pracą wnioskodawcy wskazywał, bowiem na konkretne bieżące zadania do realizacji
i kontrolował prawidłowość wykonania zleconych czynności.

Na mocy art. 83 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących
m.in. zgłaszania do ubezpieczeń społecznych i przebiegu ubezpieczeń, a zatem ma prawo do kwestionowania podstaw ubezpieczenia w tym umów o pracę, jako że rodzą one skutki
w dziedzinie ubezpieczeń społecznych.

Jednak w takiej sytuacji to na organie rentowym spoczywa obowiązek udowodnienia pozorności umowy lub jej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, w myśl art. 6 k.c. Stanowisko takie zajął także Sąd Najwyższy np. w wyroku z dnia 15 lutego 2007 r., I UK 269/06, OSNP 2008 nr 5-6, poz. 78, w którym stwierdził, iż na organie rentowym, który przyjął zgłoszenie do ubezpieczenia pracowniczego i nie kwestionował tytułu tego zgłoszenia oraz przyjmował składki, spoczywa ciężar dowodu, że strony umowy o pracę złożyły fikcyjne oświadczenia woli.

Zdaniem Sądu Okręgowego, organ rentowy w żaden sposób nie udowodnił,
iż zakwestionowana przez niego umowa o pracę miała charakter pozorny, czy była sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zgłosił, w toku procesu wniosków dowodowych pozwalających na podzielenie czynionych przez niego zarzutów. Sąd ocenił zatem zasadność decyzji w oparciu o materiał dowodowy przedstawiony przez wnioskodawcę, który nie tylko potwierdził fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy na rzecz płatnika, ale wykluczył pozorny charakter zatrudnienia.

O pozorności można mówić jedynie wówczas, gdy oświadczenie woli złożone jest drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. A zatem gdy strony niejako udawałyby, że dokonują jakiejś czynności prawnej np. zawierają umowę o pracę. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. natomiast chciała zatrudnić P. S. (1), jako spedytora i miała ku temu faktyczne powody. Skarżący zaś świadczył pracę i otrzymywał stosowne wynagrodzenie. A zatem niewątpliwie brak było po obydwu stronach zgody na zatrudnienie pozorne.

Uwzględniając poglądy Sądu Najwyższego wyrażone w przytoczonych orzeczeniach, należy uznać, że w sytuacji gdy wolą stron zawierających umowę o pracę było nawiązanie stosunku pracy i doszło do faktycznego świadczenia pracy za wynagrodzeniem, sama świadomość jednej ze stron umowy, a nawet obu jej stron, co do wystąpienia w przyszłości zdarzenia uprawniającego do świadczeń z ubezpieczenia społecznego (np. choroby, ciąży), nie daje podstawy do uznania, że umowa miała na celu obejście prawa.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że P. S. (1) podlega od dnia 1.11.2018 roku obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu z tytułu zatrudnienia w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. jako pracownik.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z treścią którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stosownie do art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez wykwalifikowanego pełnomocnika zalicza się wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika, Sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 roku , poz. 1800 z późn. zm.).

Zarządzenie: Odpis wyroku z uzasadnieniem

doręczyć pełnomocnikowi ZUS za pośrednictwem P.I.

K.W.