Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XVIII K 88/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. P., T. W.

Czyn z punktu 1 aktu oskarżenia w stosunku do każdego z oskarżonych (za który oskarżeni zostali skazani w punkcie I wyroku)

Czyn z punktu 2 aktu oskarżenia w stosunku do oskarżonego T. W. (od popełnienia którego oskarżony został uniewinniony w punkcie V wyroku)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pokrzywdzeni T. i W. S. byli właścicielami nieruchomości położonej przy ul. (...) w J., gmina O., w powiecie (...), województwie (...), stanowiącej działki oznaczone w ewidencji numerami (...) i (...), o łącznej powierzchni 35.617 m2, dla której Sąd Rejonowy w Pruszkowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...).

Nieruchomość była położona na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej.

W 2017 r. T. i W. S., za pośrednictwem swojej sąsiadki K. A., nawiązali kontakt ze Z. D., ówczesnym prezesem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., który był zainteresowany nabyciem przedmiotowej nieruchomości. Po kilku spotkaniach, T. i W. S. zgodzili się sprzedać (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. działkę oznaczoną numerem (...), o powierzchni 29.805 m2, za kwotę 230 zł. za metr kwadratowy.

Zeznania świadka W. S.

k. 25-27, t. I

Zeznania świadka T. S.

k. 32-36, t. I

Zeznania świadka K. A.

k. 133-134, t. I;

k. 1396-1398, t. VIII

Zeznania świadka A. A.

k. 138-139, t. I;

k. 1278-1279, t. VII;

KW nr (...)

k. 190-200, t. I

Zeznania świadka Z. D.

Wypis miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z dnia 1 czerwca 2017 r.

k. 394-400, t. II;

k. 1306-1312, t. VII

k. 205-223, t. II

Właścicielem udziałów i prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. formalnie był Z. D., jednak w transakcje związane z wyżej opisaną nieruchomością zaangażowany był również P. U. (1), który nie pełnił żadnej formalnej roli w spółce.

Zeznania świadka Z. D.

k. 1306-1312, t. VII

W dniu 29 czerwca 2017 r. przed Notariuszem K. Ł., prowadzącą Kancelarię Notarialną w W., przy ul. (...) T. S. oraz W. S. zawarli z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowaną przez ówczesnego Prezesa Zarządu Z. D., umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości J., przy ul. (...), w gminie O., w powiecie (...), województwie (...), stanowiącej działki oznaczone w ewidencji numerami (...), o powierzchni 29.805 m2, wchodzącą w skład nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Pruszkowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...).

Na mocy tej umowy strony zobowiązały się zawrzeć w terminie do dnia 30 czerwca 2018 r. umowę sprzedaży wyżej wymienionej nieruchomości za cenę 6.855.150 zł., która miała być zapłacona w terminie 7 dni roboczych od dnia zawarcia umowy przeniesienia własności, przelewem na rachunek bankowy wskazany przez sprzedających.

Zgodnie z treścią §5 ust. 3 umowy (k. 44) strony postanowiły, że spółka kupująca może wskazać osobę trzecią, która wejdzie w jej miejsce.

Opisana powyżej umowa przedwstępna sprzedaży została zarejestrowana w Repertorium (...).

Umowa przedwstępna sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 29 czerwca 2017 r., rep. (...).

k. 40-49, t. I

k. 177-181, t. I

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie miała środków na zakup przedmiotowej nieruchomości, a miała jedynie pośredniczyć w jej sprzedaży, uzyskując z tego tytułu prowizję. Nabywców poszukiwano m.in. przez Biuro (...) w P., z ramienia którego działał K. P., a z którym z ramienia sprzedającego kontaktował się P. U. (1).

Zainteresowanie nabyciem nieruchomości wyrazili M. M. (1) i P. M., prowadzący działalność pod firmą (...)Sp. J., którzy z uwagi na cenę nieruchomości mieli nabyć ją wspólnie z K. J., który również prowadził działalność deweloperską. Podczas spotkań w Biurze (...) był obecny P. U. (1), który negocjował warunki sprzedaży z P. M. i początkowo wywarł na P. M. wrażenie, że to on był właścicielem nieruchomości.

O znalezieniu nabywcy nieruchomości Z. D. poinformował T. i W. S., po czym w marcu 2018 r. zorganizowano spotkanie w Kancelarii Notarialnej Notariusza J. K. (1) w K., na którym miało dojść do uzgodnienia warunków umowy sprzedaży nieruchomości.

Historia operacji na rachunkach bankowych (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

k. 111-116, t. I

k. 131, t. I

k. 489-483, t. III

Zeznania świadka Z. D.

k. 394-400, t. III;

k. 1306-1312, t. VII

Zeznania świadka M. M. (1)

k. 443-444, t. III;

k. 1254, t. VII

Zeznania świadka P. M.

k. 456-458, t. III;

k. 1251-1253, t. VII

Zeznania świadka K. J.

k. 466-467, t. III;

k. 1260-1263, t. VII

Zeznania świadka K. P.

k. 628-629, t. IV

Umowa pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości

k. 632, t. IV;

k. 1263-1268, t. VII

Korespondencja mailowa wraz z załącznikami

k. 633-641, t. IV

Zeznania świadka J. K. (2)

k. 1303-1305, t. VII

W dniu 23 marca 2018 r. T. S. i W. S. zawarli z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę, w treści której strony potwierdziły, że łączy je przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości, opisana powyżej i zgodnie z jej treścią (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. jako kupująca dysponuje prawem wskazania osoby trzeciej, która wejdzie w jej miejsce do tej umowy. Jednocześnie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wskazała osobą trzecią zainteresowaną nabyciem nieruchomości, tj. (...) M. Sp. j. z siedzibą w O..

Strony przy tym ustaliły, że w razie zawarcia przez T. S. oraz W. S. jakiejkolwiek umowy, w tym umowy przedwstępnej, umowy przyrzeczonej, bądź jakiejkolwiek innej umowy mającej za przedmiot przeniesienie prawa własności działki gruntu oznaczonej w ewidencji numerem (...), o powierzchni 29.805 m2, położonej w miejscowości J., przy ul. (...), w gminie O., sprzedający będą obowiązani do zapłaty na rzecz (...) Sp. z o.o. wynagrodzenia prowizyjnego w wysokości stanowiącej różnicę ceny/wartości tej działki ustalonej w umowie, zawartej ze spółką (...) Sp. j. z siedzibą w O. i ceny określonej w umowie przedwstępnej sprzedaży z dnia 29 czerwca 2017 r., Rep (...) plus należny podatek VAT.

Podpisy na umowie zostały notarialnie poświadczone przez Notariusza A. K. w dniu 26 marca 2018 r., rep. A nr (...).

Umowa z dnia 23 marca 2018 r. wraz z poświadczeniem notarialnym

k. 224-226, t. II;

Do zawarcia umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości miało dojść w dniu 26 marca 2018 r. przed notariuszem J. K. (1), prowadzącym Kancelarię Notarialną w K., przy ul. (...).

Na umówionym spotkaniu w kancelarii notarialnej nie był obecny P. U. (1), co zdziwiło P. M.. Natomiast z ramienia (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. był obecny Z. D. jako prezes zarządu oraz kuzyn P. U. (1)- K. S. jako "wsparcie", osoba która by coś ewentualnie podpowiedziała Z. D. (k. 1308).

Notariusz J. K. (1) sporządził wówczas projekt rozwiązania umowy przedwstępnej sprzedaży wiążącej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz T. i W. S. oraz projekt umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości ze wskazaniem nowych nabywców, tj. M. M. (1), P. M. i K. J..

Notariusz J. K. (1) nie chciał sporządzić umowy o treści oczekiwanej przez przedstawicieli (...) Sp. z o.o., tj. umowy, na podstawie której różnica pomiędzy ceną nabycia nieruchomości a ceną umowy przedwstępnej zostałaby wpłacona na rzecz (...) Sp. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Swoimi wątpliwościami podzielił się M. i P. M. oraz z T. i W. S., wskazując przy tym na zagrożenia z zakresu prawa podatkowego i cywilnego, związane z umową takiej treści.

Nadto z uwagi na wiążącą T. i W. S. z ich synem umowę dzierżawy nieruchomości, niezbędne było jej rozwiązanie przed zawarciem umowy sprzedaży, o czym notariusz również poinformował strony.

Z uwagi na przedstawione przez notariusza ryzyko związane z zawarciem umowy i postanowieniami związanymi z zapłatą ceny i wysokością prowizji M. i P. M. oraz K. J. wycofali się z jej zawarcia.

Przebieg transakcji zaczął również budzić wątpliwości T. i W. S., tym bardziej, że chcieli oni zbyć całą nieruchomość, zaś M. i P. M. oraz K. J. byli zainteresowani nabyciem odpowiednio 1/2 i 1/4 części nieruchomości, nadto pokrzywdzeni nie chcieli dodatkowo uiszczać VAT od transakcji, do czego mieli być zobowiązani w razie zawarcia umowy.

Zeznania świadka M. M. (1)

k. 443-444, t. III;

k. 1254, t. VII

Zeznania świadka T. S.

k. 32-36, t. I;

k. 1218-1222, t VII

Zeznania świadka W. S.

k. 25-27, t. I

Zeznania świadka P. M.

k. 456-458, t. III; k. 1251-1253, t. VII

Zeznania świadka K. J.

k. 466-467, t. III;

k. 1260-1263, t. VII

Zeznania świadka J. K. (1)

k. 945-946, t. V;

k. 1255-1260, t. VII;

Projekt aktu notarialnego

k. 947-961, t. V

Zeznania świadka Z. D.

k. 1306-1312, t. VII

Na mocy umowy z dnia 8 maja 2018 r. Z. D. zbył 100 udziałów (wszystkie udziały spółki) (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. M. P.. Strony ustaliły cenę udziałów na (...) zł.

W dniu 27 kwietnia 2018 r. prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. został T. W..

Umowa zbycia udziałów

k. 714-715, t. IV

Uchwała zgromadzenia wspólników

k.693-694 t.IV

Częściowo wyjaśnienia T. W.

k. 1217, t. VI

Zeznania świadka Z. D.

k. 1306-1308, t. VII

M. P. był adwokatem, który od wielu lat był związany zawodowo i towarzysko z D. Ż. (który faktycznie zarządzał dwiema spółkami (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.) oraz z jego synem A. Ż. (1).

Nadto w późniejszym okresie wspólnie z synem D. A. Ż., zajmującym formalnie stanowisko prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o., M. P. założył i prowadził spółkę (...) Sp.j.

Częściowo zeznania świadka A. Ż. (1)

Częściowo zeznania świadka D. Ż.

k. 407-408, t. III;

k. 1402-1404, t. VIII

k. 414-416, t. III;

k. 1398-1402, t. VIII

W dniu 20 czerwca 2018 r. przed notariuszem J. P., prowadzącym Kancelarię Notarialną, przy ul. (...) w W., za rep. A nr (...) została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży pomiędzy T. W. działającym w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a M. P., działającym w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., na mocy której (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. miała sprzedać (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. niezabudowaną działkę inwestycyjną numer (...), położoną w miejscowości J., przy ul. (...), o obszarze 29.805 m2, wchodzącą w skład nieruchomości, objętej księgą wieczystą nr (...) za kwotę 8.798.436,00 zł., po tym jak sprzedająca nabędzie własność nieruchomości od T. i Z. S.. Zawarcie umowy przyrzeczonej miało nastąpić do dnia 31 sierpnia 2018 r., przy czym cena miała zostać przelana na rachunek bankowy sprzedającej w terminie 7 dni roboczych od zawarcia umowy przyrzeczonej.

W § 4 ust. 6 aktu notarialnego zastrzeżono, że strony zawierają niniejszą umowę przedwstępną pod warunkiem uzyskania w terminie do dnia 31 lipca 2018 r. przez kupującą dokumentu wydanego przez właściwe organy administracyjne i dającego możliwość zabudowy działki budynkiem magazynowym z częścią biurową.

M. P. w trakcie czynności prawnej działał na podstawie pełnomocnictwa notarialnego z dnia 20 marca 2018 r. do reprezentowania spółki (...) (rep.A Nr (...)).

Umowa przedwstępna sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 20 czerwca 2018 r., rep. A Nr (...).

k. 248-254, t. II

W czerwcu 2018 r. T. W. telefonicznie i pisemnie zawiadomił T. S. oraz W. S. o zawarciu przyrzeczonej umowy sprzedaży w dniu 29 czerwca 2018 r. przed notariuszem A. Z., prowadzącą Kancelarię Notarialną przy ul. (...)w W..

T. S. zależało, żeby umowa przyrzeczona została zawarta przed J. K. (1), do którego nabrała zaufania, jednak T. W. nie wyraził na to zgody, twierdząc, że ma swojego notariusza oraz że T. S. nie ma czego się obawiać, bowiem znaleźli nowego dewelopera.

Poza pokrzywdzonymi i T. W., na umówionym spotkaniu w dniu 29.06.06.2018 r. w kancelarii notarialnej notariusz A. Z. był obecny M. P.. M. P. nie przedstawił się pokrzywdzonym z imienia i nazwiska, ale podał się za adwokata reprezentującego dewelopera, który następnie miał nabyć nieruchomość. Powiedział pokrzywdzonym, że oglądał ich działkę, że działka się podoba, że są wypłacalni i zapewnił pokrzywdzonych, że otrzymają cenę wynikającą z umowy jeszcze przed ustalonym terminem płatności. M. P. poprosił pokrzywdzonych o numer rachunku bankowego, zapisał go na swoim laptopie i odczytał pokrzywdzonym, żeby upewnić się, że rachunek jest zapisany prawidłowo.

Zapewnienia M. P. w kontekście wykonywanego przez niego zawodu zaufania publicznego, ostatecznie przekonały T. i W. S. do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, mimo wielu wątpliwości dotyczących tej czynności, które pokrzywdzeni mieli przed przystąpieniem do aktu notarialnego.

Zeznania świadka T. S.

k. 32-36, t. I;

k. 999-1000, t. V;

k. 1218-1222, t VII;

Zeznania świadka W. S.

k. 25-27, t. I;

k. 1006-1007, t. V;

k. 1223-1224, t. VII;

Wezwania na termin aktu notarialnego

k. 241-244, t. II

Zeznania świadka R. S.

k. 1375-1378, t. VII

W związku z powyższym, w dniu 29 czerwca 2018 r. przed notariuszem A. Z., prowadzącą Kancelarię Notarialną przy ul. (...) w W., za rep A nr (...) między T. S. i W. S. oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowaną przez T. W., została zawarta umowa sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości J., przy ul. (...), w gminie O., w powiecie (...), województwie (...), stanowiącej działkę oznaczoną w ewidencji numerem (...), o powierzchni 2,9805 ha, wchodzącą w skład nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Pruszkowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...).

Na mocy wyżej wymienionej umowy T. W., działając w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zobowiązał się do zapłaty ceny sprzedaży w wysokości 6.855.150,00 zł. do dnia 10 lipca 2018 r., na rachunek bankowy sprzedających T. S. oraz W. S., wskazany w § 3 ust. 2 tej umowy, przy czym cała należna cena miała pochodzić ze środków własnych spółki.

Umowa sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 29 czerwca 2018 r., rep. A Nr (...).

k. 2-16, t. I,

k. 261-267, t. II

Tego samego dnia, tj. 29 czerwca 2018 r., jak wynika z numeru repertorium wcześniej przed zawarciem umowy pomiędzy T. i W. S. a spółką (...), przed notariuszem A. Z., prowadzącą Kancelarię Notarialną przy ul. (...)w W., za rep A nr (...) T. W. działający w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. i M. P., działający w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., zawarli umowę zmieniającą przedwstępną umowę sprzedaży z dnia 20 czerwca 2018 r. zawartą przed notariuszem J. P., prowadzącym Kancelarię Notarialną, przy ul. (...) w W., za rep. A nr (...), ustalając, że cena sprzedaży nieruchomości, w kwocie 8.798.436,00 zł. ma nastąpić w ten sposób, że kupujący:

1. kwotę 6.855.150,00 zł. wpłaci przelewem na rachunek bankowy T. i W. S. jako wierzycieli sprzedającego, w terminie 7 dni roboczych od dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży zawartej miedzy sprzedającą a wymienionymi w wykonaniu przedwstępnej umowy sprzedaży dokumentowanej aktem notarialnym z dnia 29 czerwca 2017 r., za rep. A nr (...),

2. kwotę 1.943.286,00 zł. wpłaci na rachunek bankowy sprzedającego w terminie 7 dni roboczych od dnia zawarcia przyrzeczonej niniejszym aktem umowy sprzedaży.

Umowa z dnia 29 czerwca 2018 r. zawarta w formie aktu notarialnego, rep. A Nr (...).

k. 258-260, t. II

Spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie miała środków na nabycie nieruchomości, a warunek uzyskania dokumentu dającego możliwość zabudowy działki budynkiem magazynowym z częścią biurową był niemożliwy do spełnienia w umówionym terminie z uwagi na zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Częściowo zeznania świadka D. Ż.

k. 1398-1402, t. VIII

W dniu 3 lipca 2018 r. M. P., reprezentując (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zwrócił się na piśmie do Urzędu Miejskiego w O. z prośbą o udzielenie informacji, czy na działce o numerze ewidencyjnym (...), położonej przy ul. (...) w J., gmina O. możliwe jest wybudowanie hali o charakterze przeznaczonym pod produkcję i magazynowanie wraz z częścią biurową.

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 6 lipca 2018 r., odebranej osobiście przez M. P. w dniu 6 lipca 2018 r., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. została poinformowana, że wyżej wymieniona działka ewidencyjna podlega ustaleniom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego Uchwałą nr (...) Rady Miejskiej w O. z dnia 18 maja 2007 r., zgodnie z którym działka położona jest na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej i nie jest na niej możliwa budowa hali o charakterze przemysłowym z przeznaczeniem pod produkcję oraz magazynu z częścią biurową, gdyż narusza to ustalenia wyżej wymienionego planu miejscowego.

W dniu 6 lipca 2018 r. przed notariuszem J. P., prowadzącym Kancelarię Notarialną, przy ul. (...) w W., za rep. A nr (...), między T. W. m, działającym w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a M. P., działającym w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., została zawarta umowa, na mocy której strony rozwiązały przedwstępną umowę sprzedaży z dnia 20 czerwca 2018 r. zawartą przed tym samym notariuszem, za rep. A nr (...).

Pismo M. P.

k. 269, t. II

Odpowiedź z UM O. wraz z potwierdzeniem odbioru

k. 268, t. II;

k. 1.483, t. VIII

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie uiściła na rzecz T. i W. S. ceny nieruchomości, wynikającej z zawartej umowy sprzedaży. Po upływie terminu płatności, pokrzywdzeni byli nakłaniani przez przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do zmiany zawartej umowy i wyrażeniu zgody na zapłatę ceny w ratach, tj.

1. kwoty 100.000 zł. w dniu podpisania aktu notarialnego zmieniającego zawartą umowę sprzedaży,

2. kwoty 500.000 zł. w terminie do dnia 31 grudnia 2018 r.,

3. kwoty 500.000 zł. w terminie do dnia 31 sierpnia 2019 r.,

4. kwoty 500.000 zł. w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.,

5. kwoty 1.500.000 zł. w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r.,

6. kwoty 4.053.200 zł. w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r.

T. i W. S. nie zgodzili się jednak na takie rozwiązanie.

Pierwsza propozycja zmiany umowy pochodzi z dnia 11 lipca 2018 r., czyli pierwszego dnia po upływie terminu zapłaty.

Zeznania świadka T. S.

k. 32-36, t. I

Zeznania świadka W. S.

k. 25-27, t. I

Pismo do pokrzywdzonych z dnia 11 lipca 2018 r., wraz z projektem aktu notarialnego i korespondencją mailową

k. 273-282, t. II;

k. 1347-1361, t. VII;

W dniu 6 lipca 2018 r. M. P. zawarł z T. W. umowę zbycia 100 udziałów (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., na mocy której T. W. miał nabyć udziały spółki za kwotę (...)zł.

Umowa zbycia udziałów

k. 711-712

W dniu 26 lipca 2018 r., na wniosek pełnomocnika pokrzywdzonych została nadana klauzula wykonalności wynikającemu z zawartej w dniu w dniu 29 czerwca 2018 r. w formie aktu notarialnego, za rep A nr (...) umowy sprzedaży nieruchomości, obowiązkowi zapłaty przez (...) Sp. z o.o. na rzecz T. i W. S. umówionej kwoty sprzedaży, tj. 6.855.150,00 zł. Na tej podstawie pełnomocnik pokrzywdzonych wniósł o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko spółce z uczynieniem stosownej wzmianki w księdze wieczystej nieruchomości oraz zajęciem rachunków bankowych i wierzytelności spółki.

Dokumenty zgromadzone w aktach (...)

k. 144-167, t. I

Informacja od Komornika przy SR w Pruszkowie

k. 611-623, t. IV

Nieruchomość została obciążona hipoteką przymusową w kwocie 6.855.150,00 zł. na rzecz T. i W. S., co zostało uwidocznione w prowadzonej dla nieruchomości księdze wieczystej w dniu 3 sierpnia 2018 r., na podstawie wniosku z dnia 24 lipca 2018 r, o czym wzmiankę umieszczono w księdze wieczystej w dniu 30 lipca 2018 r.

Wypis z KW (...)

k. 21-22, t. I

W dniu 2 sierpnia 2018 r. A. Ż. (2), pełniący funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. przed Notariuszem J. P. udzielił pełnomocnictwa K. S. do zawarcia z (...) Sp. z o.o. umowy sprzedaży nieruchomości w J. przy ul. (...) (nr repertorium A (...)).

Częściowo zeznania świadka D. Ż.

k. 414-416, t. III

Częściowo zeznania świadka K. S.

k. 595-596, t. IV

W dniu 2 sierpnia 2018 r. przed Notariuszem J. P., prowadzącym Kancelarię Notarialną w W., przy ul. (...) T. W., działając w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarł z K. S., działającym w imieniu i na rzecz (...) Sp. z o.o. w W. umowę sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości J., przy ul. (...), w gminie O., w powiecie (...), województwie (...), stanowiącej działkę oznaczoną w ewidencji numerem (...), o powierzchni 2,9805 ha, wchodzącą w skład nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w Pruszkowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...).

Na mocy wyżej wymienionej umowy (...) Sp. z o.o. w W. nabyła wyżej wymienioną nieruchomość za kwotę 8.798.436,00 zł. brutto, przy czym w § 3 umowy zobowiązała się, że cała cena zostanie zapłacona do dnia 2 października 2018 r. w ten sposób, że:

1. kwota 6.855.150,00 zł. zostanie wpłacona przelewem na rachunek bankowy T. i W. S. tytułem spłaty zadłużenia wynikającego z umowy sprzedaży z dnia 29 czerwca 2018 r., rep. A nr (...);

2. kwota 1.943.286,00 zł. zostanie wpłacona na rachunek bankowy należący do spółki sprzedającej.

Umowa sprzedaży zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 2 sierpnia 2018 r., rep. A Nr (...).

k. 51-63, t. I

k. 287-293, t. II

Korespondencja mailowa

k. 1363-1369, t. VII

Pozwem o zapłatę w postęwniesionym w dniu 16 sierpnia 2018 r. T. S. i W. S. wnieśli m.in. o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym obowiązku zapłaty przez pozwaną (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 47.328,71 zł. tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty świadczenia głównego w wysokości 6.855.150 zł. od dnia 11 lipca 2018 r. do dnia 15 sierpnia 2018 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 47.328,71 zł. od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym obowiązku zapłaty przez pozwana na rzecz powodów do niepodzielnej ręki dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie należnych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty od kwoty świadczenia głównego 6.855.150,00 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 28 sierpnia 2018 r., sygn. VI Nc 3296/18 nakazano pozwanemu (...) Sp. z o.o. w W., żeby zapłacił na rzecz powodów T. S. i W. S. do niepodzielnej ręki:

- kwotę 47.328,71 zł. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty;

- dalsze odsetki ustawowe od kwoty 6.855.150 zł. od dnia 16 sierpnia 2018 r. do dnia zapłaty

oraz kwotę 3.026 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaty.

W dniu 9 stycznia 2019 r. przedmiotowemu nakazowi zapłaty została nadana klauzula wykonalności.

Kserokopie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy VI Nc 3296/18

k. 643-700, t. IV

W dniu 27 sierpnia 2018 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez prezesa zarządu A. Ż. (1), i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez prezesa zarządu M. P., zawarły umowę dzierżawy nieruchomości niezbudowanej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr (...) o obszarze 2,9805 ha, położonej przy ul. (...) w J., gmina O.. Umowa została zawarta na czas określony od dnia 27 sierpnia 2018 r. do dnia 31 sierpnia 2033 r., a w jej treści wskazano przyczyny uzasadniające jej wypowiedzenie bez zachowania okresów wypowiedzenia oraz zastrzeżono, że w razie wypowiedzenia przez wydzierżawiającego umowy przed upływem okresu na który została zawarta, z przyczyn innych niż wskazane w umowie, wydzierżawiający ma zapłacić na rzecz dzierżawcy karę umowną w kwocie 750.000 zł. pomnożoną przez liczbę pełnych lat kalendarzowych, jakie pozostały do upływu okresu, na jaki umowa została zawarta.

M. P. był właścicielem wszystkich udziałów w spółce (...).

Umowa dzierżawy

k. 294-295, t. II

Wyciąg z KRS

k.98 t.I

W dniu 2 października 2018 r. przed Notariuszem M. Ł., prowadzącym Kancelarię Notarialną w W., przy ul. (...) za rep. A nr (...) T. W., działając w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarł z K. S., działającym w imieniu (...) Sp. z o.o. w W., umowę zmieniającą umowę sprzedaży z dnia 2 sierpnia 2018 r. zawartą przed Notariuszem J. P., prowadzącym Kancelarię Notarialną w W., przy ul. (...), za rep A nr (...) r. Zgodnie z treścią tej umowy został ustalony nowy termin płatności ceny, wynikającej z zawartej umowy sprzedaży, na dzień 2 grudnia 2018 r.

Umowa z dnia 2 sierpnia 2018 r., rep. A Nr (...).

k. 283-286, t. II

M. P. co najmniej od 4 lipca 2018 r. poszukiwał nabywcy na nieruchomość. W tym celu złożył propozycję jej sprzedaży (...)Sp. z o.o. Sp. k., przy cenie wywoławczej 315 zł za m ( 2), jednak 18 lipca 2018 r. drogą mailową otrzymał informację, że działka nie odpowiada celom inwestycyjnym spółki z uwagi na przeznaczenie działki w planie zagospodarowania przestrzennego w związku z czym nie jest ona zainteresowana jej nabyciem za proponowaną cenę 275 zł za m ( 2).

We wrześniu 2018 r. M. P. prowadził korespondencję z pracownikami spółki (...), chcąc zorganizować spotkanie z urzędnikami Urzędu Miasta i Gminy O. w celu zmiany planu zagospodarowania przestrzennego terenu obejmującego przedmiotową działkę.

Działania te nie doprowadziły do zawarcia umowy ze spółką (...).

Wydruk korespondencji mailowej

k. 1362, t. VII;

k. 1422-1461, t. VIII

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

Częściowo wyjaśnienia T. W.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego T. W. jedynie w zakresie, w jakim oskarżony podał, że został prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na prośbę oskarżonego M. P., albowiem wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie są spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny i nie podstaw, aby pozbawić ich wartości dowodowej. W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego T. W. zostały uznane za niewiarygodne, o czym będzie mowa w części 2.2. uzasadnienia.

Zeznania świadków T. S. i W. S.

Nie ma podstaw, aby kwestionować zeznania pokrzywdzonych w zakresie istotnym dla ustalenia okoliczności zdarzeń objętych aktem oskarżenia. Zeznania pokrzywdzonych są bowiem logiczne, konsekwentne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny w związku z czym brak było podstaw do pozbawienia ich wartości dowodowej.

Zeznania świadka P. M.

Świadek zeznawał na okoliczności związane z negocjacjami, które prowadził będąc zainteresowany nabyciem nieruchomości należącej do pokrzywdzonych oraz powodów, dla których ostatecznie nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Świadek podał, że rozmowy w Biurze (...) prowadził z P. U. (2), w związku z czym zdziwiła go jego nieobecność w kancelarii notarialnej, gdy miała być zawarta umowa sprzedaży. Świadek podniósł również, że do zawarcia umowy ostatecznie nie doszło, bo transakcja wydała mu się podejrzana. Następnie chciał nabyć nieruchomość bezpośrednio od pokrzywdzonych, jednak z uwagi na rozmowy z K. P. z Biura (...), ostatecznie zrezygnował z tego zamiaru.

Świadek jest osobą obcą dla stron postępowania, a jego zeznania są logiczne, konsekwentne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny w związku z czym nie ma podstaw, aby kwestionować ich wartość dowodową.

Zeznania świadka M. M. (1)

Nie ma podstaw, aby kwestionować zeznania świadka M. M. (1). Świadek jest osobą obcą dla stron postępowania, nie ma żadnego interesu w zeznawaniu nieprawdy, a jej zeznania są logiczne, konsekwentne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny.

Świadek opisała okoliczności związane z zamiarem nabycia przez nią i jej męża nieruchomości należącej do pokrzywdzonych, podając przy tym, że nie zna szczegółów negocjacji, bowiem tym zajmował się jej mąż.

Zeznania świadka K. J.

Świadek był zainteresowany nabyciem nieruchomości należącej do pokrzywdzonych wraz z M. M. (1) i P. M.. Złożył zeznania na okoliczności z tym związane, jak również podał, dlaczego ostatecznie nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży.

Świadek jest osobą obcą dla stron postępowania, nie ma interesu w składaniu fałszywych zeznań, a jego zeznania są logiczne, konsekwentne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny w związku z czym nie ma podstaw, aby kwestionować ich wartość dowodową.

Zeznania świadka J. K. (1)

Świadek podał, że w marcu 2018 r. otrzymał z Biura (...) zlecenie sporządzenia aktu notarialnego umowy sprzedaży nieruchomości, a w trakcie przygotowywania aktu zorientował się, że wcześniej została zawarta umowa pomiędzy właścicielami nieruchomości, tj. T. S. i W. S. a spółką (...), w związku z czym przygotował projekt rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży i nowej umowy przedwstępnej z nowymi podmiotami, zainteresowanymi nabyciem nieruchomości. Świadek nie chciał zgodzić się na sporządzenie umowy, na podstawie której różnica pomiędzy ceną nabycia nieruchomości a ceną umowy przedwstępnej zostałaby wpłacona na rzecz (...) Sp. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Wątpliwościami związanymi z tą czynnością podzielił się ze stronami. Nadto świadek podał, że T. S. prosiła go później o ocenę umowy przedwstępnej, którą zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W..

Świadek jest osobą obcą dla stron postępowania, nie ma interesu w składaniu fałszywych zeznań, a jego zeznania, dotyczące okoliczności, o których wiedzę nabył wykonując czynności notariusza, są logiczne, konsekwentne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny w związku z czym nie ma podstaw, aby kwestionować ich wartość dowodową.

Zeznania świadka K. P.

Świadek jest pracownikiem Biura (...), jego zeznania dotyczyły negocjacji dotyczących sprzedaży nieruchomości, prowadzonych z P. M. i w zakresie istotnym dla ustaleń faktycznych brak jest podstaw do kwestionowania jego zeznań.

Świadek podał m.in, że całe zdarzenie zainicjował P. U. (1), to dzięki niemu oferta sprzedaży nieruchomości trafiła do Biura (...).

Zeznania świadka A. A.

Nie ma podstaw do kwestionowania zeznań świadka w zakresie istotnym dla ustaleń faktycznych w sprawie. Świadek podała, że wraz z T. S. miała sprzedawać nieruchomości, które ze sobą graniczyły, z tym, że nieruchomość pokrzywdzonej miała zostać nabyta jako pierwsza. Jakkolwiek należy zwrócić uwagę na związki świadka z P. U. (2), który niewątpliwie jak wynika z analizy materiału dowodowego faktycznie wpływał na działania spółki (...).

Zeznania świadka J. K. (2)

Nie ma podstaw do kwestionowania zeznań świadka. Świadek jest właścicielem Biura (...), które miało pośredniczyć w znalezieniu nabywcy na nieruchomość pokrzywdzonych. Świadek podał, że nieruchomość do sprzedaży zgłosił w biurze nieruchomości P. U. (1), który początkowo sprawiał wrażenie, że jest jej właścicielem.

Zeznania świadka Z. D.

Nie ma podstaw do kwestionowania zeznań świadka Z. D.. Świadek opisał, okoliczności, w jakich nabył udziały spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., swoje kontakty z P. U. (2), okoliczności zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości z pokrzywdzonymi, powody, z których jego zdaniem nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej w marcu 2018 r. oraz okoliczności zbycia udziału spółki M. P.. W zakresie istotnym dla ustaleń faktycznych w sprawie zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny.

Zeznania świadka R. S.

Świadek jako syn pokrzywdzonych był obecny w kancelarii notarialnej w dniu 29 czerwca 2018 r., gdy doszło do podpisania umowy sprzedaży pomiędzy pokrzywdzonymi a (...) Sp. z o.o. Zeznania świadka dotyczyły zdarzenia, w którym bezpośrednio brał udział i korespondują w tym zakresie z uznanymi za wiarygodne zeznaniami pokrzywdzonych, w związku z czym nie ma podstaw, aby pozbawić je wartości dowodowej.

Zeznania świadka K. A.

Nie ma podstaw do kwestionowania zeznań świadka w zakresie istotnym dla ustaleń faktycznych w sprawie. Świadek podała, że jest właścicielem nieruchomości, która graniczy z nieruchomością należącą do T. S. i że razem miały sprzedać swoje działki, jednak do sprzedaży jej działki nie doszło. Świadek opisała również późniejsze kontakty z pokrzywdzoną.

Częściowo zeznania świadka A. Ż. (1)

Nie ma podstaw, aby kwestionować zeznania świadka w zakresie, w jakim podał, że zna oskarżonego M. P., że jest to "adwokat rodzinny", że łączą z nim świadka relacje biznesowe. Powiązania świadka i jego ojca - świadka D. Ż. z oskarżonym M. P. umożliwiły mu zawarcie umów przedwstępnej sprzedaży nieruchomości z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 20 i 29 czerwca 2018 r., a następnie jej rozwiązanie, oraz późniejsze zawarcie w dniu 27 sierpnia 2018 r. umowy dzierżawy nieruchomości przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w imieniu której występował świadek, z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowaną przez oskarżonego M. P.. Oskarżony bowiem wykorzystał swoje znajomości i udzielone mu pełnomocnictwo do reprezentowania spółki (...) z dnia 20.03.2018 r., aby doprowadzić do stworzenia pozorów znalezienia inwestora zainteresowanego nabyciem nieruchomości w J..

Nie są przy tym wiarygodne zeznania świadka w zakresie w jakim podaje, że nie ma wiedzy odnośnie nieruchomości w J., że nie podpisywał żadnej umowy związanej z nieruchomością w J., nie pamięta, aby podpisywał jakiekolwiek umowy z M. P., o czym szerzej mowa w punkcie 2.2.

Częściowo zeznania świadka D. Ż.

Nie ma podstaw, aby kwestionować zeznania świadka w zakresie, w jakim podał, że zna oskarżonego M. P., że jest związany z oskarżonym zarówno zawodowo, ponieważ oskarżony od wielu lat jest jego adwokatem, jak i towarzysko, co podobnie jak w odniesieniu do zeznań świadka A. Ż. (1), umożliwiło wykorzystanie przez oskarżonego M. P. spółki (...) w swojej działalności. W tym miejscu wskazać należy, że zarówno z zeznań świadka D. Ż., jak i zeznań świadka A. Ż. (1), wynika, że niezależnie od tego, kto formalnie został powołany do władz wyżej wymienionych spółek (...), to świadek D. Ż. faktycznie nimi zarządzał.

Nie ma również podstaw do kwestionowania zeznań świadka D. Ż., który twierdzi, że nic nie wiedział o umowie przedwstępnej sprzedaży zawartej przez oskarżonego M. P. w imieniu (...) Grup Sp. z o.o., podnosząc jednocześnie, że oskarżony miał pełnomocnictwo do reprezentowania spółki, gdyż świadek chciał się jej pozbyć, a oskarżony powiedział mu, że ma na nią kupca. W tym zakresie brak jest jakichkolwiek dowodów przeciwnych twierdzeniom świadka i wskazujących na jego udział w zdarzeniu zanim zgłosił się do niego K. S. z propozycją zakupu nieruchomości.

Nie są natomiast wiarygodne zeznania świadka w pozostałym zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, o czym będzie szerzej mowa w punkcie 2.2. uzasadnienia.

Częściowo zeznania świadka K. S.

Zeznania świadka są wiarygodne jedynie w zakresie, w jakim świadek przyznał, że jako pełnomocnik (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarł w jej imieniu umowę sprzedaży nieruchomości, co bezpośrednio wynika z aktu notarialnego tej czynności, w pozostałym zakresie zeznania świadka należało uznać za niewiarygodne, o czym szerzej w punkcie 2.2 uzasadnienia.

Dokumenty wymienione w punkcie 1.1.1 uzasadnienia

Sąd podzielił wnioski zawarte w dokumentach powołanych w części 1.1.1 uzasadnienia. Ich treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron postepowania, a Sąd nie znalazł podstaw, aby z urzędu pozbawić je wartości dowodowej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

Wyjaśnienia oskarżonego M. P. (k. 1030-1032, t. V; k. 1214-1216, t. VI)

W postępowaniu przygotowawczym oskarżony M. P. odmówił składania wyjaśnień, zaś jego wyjaśnienia złożone w toku postępowania jurysdykcyjnego nie wytrzymały konfrontacji z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd w niniejszej sprawie za wiarygodny. Oskarżony twierdził, że był jedynie powiernikiem i pełnomocnikiem P. U. (1), który zwrócił się do niego jako klient, w dodatku szanowany na rynku nieruchomości. Oskarżony podnosił, że nie wykonywał żadnych działań samodzielnie, a jedynie pośredniczył w nabyciu przedmiotowej nieruchomości, będąc zapewnianym, że P. U. (1) miał środki na jej nabycie. Niewątpliwie P. U. (1) stał za działalnością spółki (...), bowiem jego nazwisko przywoływane jest nie tylko przez oskarżonych, ale również przez przesłuchanych w sprawie świadków, jednak nie było tak, jak oskarżeni przedstawiają to w swoich wyjaśnieniach, że będąc pod wrażeniem P. U. (1) ślepo wykonywali jego polecenia, nie zdając sobie sprawy do czego prowadzą ich działania. Abstrahując nawet od wątpliwej renomy P. U. (1) jako rzekomo szanowanego dewelopera, który z niewiadomych względów nie chce osobiście uczestniczyć w zawarciu umowy sprzedaży nieruchomości, wysługując się przy tym osobami trzecimi i którego, mimo licznych prób nie udało się przesłuchać w toku prowadzonego postępowania, przeprowadzone postępowanie dowodowe doprowadziło do wniosku, że rola oskarżonego M. P. w zarzuconym mu czynie była znacznie szersza, aniżeli tylko i wyłącznie wykonywanie poleceń mocodawcy przy nieświadomości braku możliwości wywiązania się z zawartej umowy sprzedaży nieruchomości. Przeczą temu ustalone w sprawie działania, jakie osobiście podejmował M. P.. Po pierwsze oskarżony, nabywając w maju 2018 r. udziały w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. widział, jaka jest kondycja finansowa spółki, że nie ma ona faktycznie środków na wywiązanie się z przyrzeczonej umowy sprzedaży, która miała zostać zawarta z pokrzywdzonymi. Następnie oskarżony zaproponował oskarżonemu T. W. objęcie w spółce funkcji prezesa zarządu, a w rezultacie zawarcie w jej imieniu umowy sprzedaży z pokrzywdzonymi, podczas, gdy sam przy tej czynności wystąpił jako pełnomocnik (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zawarcie umowy sprzedaży pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zostało poprzedzone przedwstępną umową sprzedaży zawartą między tymi samymi stronami w dniu 20 czerwca 2018 r., która to umowa w ocenie Sądu miała jedynie stworzyć pozory, że istnieje inwestor zainteresowany nabyciem nieruchomości od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co miało na celu skłonienie pokrzywdzonych do zawarcia umowy przyrzeczonej. Nadto oskarżonemu była znana kondycja (...) spółek (...), bowiem od wielu lat był związany towarzysko i zawodowo z D. Ż. i A. Ż. (1), którzy działali w ich imieniu. Oskarżony wykorzystał tę znajomość i udzielone mu szerokie pełnomocnictwo do działania w imieniu spółki (...), i posłużył się wyżej wymienioną spółką w celu stworzenia pozorów zainteresowania przez spółkę - jako rzekomego inwestora - nieruchomością pokrzywdzonych. Nie ma bowiem podstaw do kwestionowania zeznań świadka D. Ż., który twierdzi, że nic nie wiedział o umowie sprzedaży zawartej przez oskarżonego M. P. w imieniu (...) Sp. z o.o., podnosząc jednocześnie, że oskarżony miał pełnomocnictwo do reprezentowania spółki, gdyż świadek chciał się jej pozbyć, a oskarżony twierdził, że ma na nią kupca. Podkreślić należy, że P. U. (1) – osoba wskazywana przez oskarżonego jako ten, którego polecenia wykonywał nie miał możliwości podjęcia decyzji o wykorzystaniu w toku transakcji spółki (...). Decyzja w tym zakresie należała do oskarżonego, który dysponował pełnomocnictwem do reprezentowania spółki. Same zaś działania oskarżonego nie ograniczały się do udziału w czynnościach prawnych związanych z nabyciem nieruchomości od państwa S.. M. P. uczestniczy osobiście w uzyskaniu dokumentu, będącego podstawą do rozwiązania umowy przedwstępnej sprzedaży zawartej między spółkami (...) a (...).

Nadto zwrócić należy uwagę na zachowanie oskarżonego w kancelarii notarialnej, przed zawarciem z pokrzywdzonymi umowy sprzedaży. Oskarżony M. P. nie przedstawił się pokrzywdzonym z imienia i nazwiska, jednak podał się za "mecenasa", pełnomocnika dewelopera i zapewnił pokrzywdzonych, że deweloper, który następnie ma nabyć nieruchomość jest wypłacalny, że otrzymają oni cenę sprzedaży jeszcze przed terminem zapłaty wynikającym z umowy. To ostatecznie skłoniło pokrzywdzonych do zawarcia umowy ze spółką (...). W swoich zeznaniach pokrzywdzeni podali, że uwierzyli "mecenasowi" - osobie wykonującej zawód zaufania publicznego, że otrzymają w terminie cenę wynikającą z umowy. Pokrzywdzeni nie podali w swoich wyjaśnieniach imienia i nazwiska "mecenasa", z którym rozmawiali przed zawarciem umowy, jednak na okazanych tablicach poglądowych, rozpoznali oskarżonego M. P. jako pełnomocnika dewelopera, z którym rozmawiali w dniu zawarcia umowy (k. 1000, 1006-1007).

Oskarżony, choćby z racji wykonywanego zawodu zdawał sobie również sprawę, że nie jest możliwy do spełnienia warunek z przedwstępnej umowy sprzedaży z dnia 20 czerwca 2018 r. rep. A nr (...) zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., tj. uzyskanie w terminie do dnia 31 lipca 2018 r. ( przy czym termin zapłaty ceny ustalony jest do 10 lipca 2018 r.) przez kupującą dokumentu wydanego przez właściwe organy administracyjne i dającego możliwość zabudowy działki budynkiem magazynowym z częścią biurową. Inne było przeznaczenie działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i w sytuacji, gdy inwestorowi zależy na nabyciu nieruchomości spełniającej jego oczekiwania, przeznaczonej pod konkretną zabudowę sprawdza ten fakt przed zawarciem umowy. Nie jest możliwa zmiana planu miejscowego w ciągu miesiąca, z czego oskarżony niewątpliwie zdawał sobie sprawę. Zaś wystąpienie przez niego na początku lipca 2018 r. do Urzędu Miejskiego w O. z prośbą o udzielenie informacji, czy na działce jest możliwe wybudowanie hali o charakterze przeznaczonym pod produkcję i magazynowanie wraz z częścią biurową i otrzymanie negatywnej odpowiedzi miały jedynie na celu stworzenie podstawy faktycznej do rozwiązania umowy przedwstępnej zawartej między spółkami (...) oraz usprawiedliwienie, dlaczego mimo wcześniejszych zapewnień pokrzywdzeni nie otrzymali ceny sprzedaży nieruchomości. To w rezultacie miało doprowadzić pokrzywdzonych do ustępstw co do zapłaty ceny, tj. rozłożenie jej na raty, przez co oskarżeni zyskaliby czas na znalezienie nowego nabywcy nieruchomości. Zwrócić przy tym należy uwagę, że zanim jeszcze upłynął termin do zapłaty ceny sprzedaży nieruchomości państwu S. M. P. uczestniczył w działaniach zmierzających do sprzedaży nieruchomości spółce (...). Dzieje się to jeszcze przed uzyskaniem oficjalnego dokumentu z Urzędu Miejskiego w O., co jednoznacznie świadczy o tym, że umieszczenie jako warunku zawarcia umowy przyrzeczonej uzyskania dokumentu dającego możliwość zabudowy działki budynkiem magazynowym służyło jedynie jako podstawa do rozwiązania umowy przedwstępnej a M. P. miał pełną świadomość, że przy istniejących zapisach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego takiego dokumentu nie da się uzyskać.

Również zachowanie oskarżonego po zawarciu umowy, tj. przeniesienie własności udziałów spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na oskarżonego T. W. w lipcu 2018 r. i następnie zawarcie w dniu 27 sierpnia 2018 r. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez prezesa zarządu A. Ż. (1), i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez oskarżonego umowy dzierżawy nieruchomości, prowadzi do wniosku, że oskarżony zdawał sobie sprawę ze skutków podejmowanych działań. Musiał bowiem wiedzieć, że ostatecznie doprowadza do znacznego utrudnienia dochodzenia przez pokrzywdzonych ich roszczeń. Oskarżony wiedział, że spółki kolejno nabywające nieruchomość nie są w stanie same uiścić ceny, a sam zawarł umowę dzierżawy nieruchomości, co jeszcze bardziej utrudniało pokrzywdzonym dochodzenie ich praw.

Częściowo wyjaśnienia T. W.

(k. 1223 t. VII, k. 1045-1046, t. VI, k. 1586, t. VIII)

Również oskarżony T. W. skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień w toku postępowania przygotowawczego, natomiast przed Sądem powoływał się na rzekomą renomę P. U. (1), który miał być decydentem w toku transakcji, odpowiadać za kwestie merytoryczne i finansowe oraz zapewniać środki na sfinalizowanie umowy sprzedaży. Również w przypadku oskarżonego T. W. nie sposób uznać, że występował jedynie w charakterze powiernika wykonującego decyzje P. U. (1) i do tego ograniczała się jego rola, nie mając świadomości w czym uczestniczy. Zawierając kolejne umowy w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedziba w W. oskarżony, jako prezes zarządu spółki, zdawał sobie sprawę z tego, że spółka (...) nie ma własnych środków na zapłatę ceny nieruchomości wynikającej z umowy zawartej z pokrzywdzonymi, a to przecież tę spółkę obciążał obowiązek zapłaty. Mimo to oskarżony kontaktował się z pokrzywdzonymi, umawiał spotkanie w celu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, zawarł z M. P. działającym w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości w J. z dnia 20 czerwca 2018 r., zdając sobie sprawę z tego, że umowa nie zostanie wykonana. Oskarżony miał bowiem świadomość, że nie jest możliwy do spełnienia wynikający z tej umowy warunek uzyskania dokumentu wydanego przez właściwe organy administracyjne, dającego możliwość zabudowy działki budynkiem magazynowym z częścią biurową. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, obejmujący tę nieruchomość nie przewidywał takiej możliwości, a nadto urzędy publiczne nie działają tak szybko, aby w miesiąc była możliwa zmiana warunków zabudowy. Dla każdej osoby mającej jakiekolwiek doświadczenie w działalności gospodarczej i mającej do czynienia z nieruchomościami jest oczywiste, że na przedmiotowej nieruchomości nie było możliwości zbudowania hal magazynowych. Podkreślić trzeba, że zaświadczenie z dnia 5 czerwca 2018 r. wskazujące na przeznaczenie gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego było okazywane przy zawieraniu umów z udziałem oskarżonego T. W., o czym świadczy treść aktów notarialnych. Sam oskarżony dysponował dokumentami świadczącymi o przeznaczeniu gruntu w planie zagospodarowania przestrzennego (k.202, 205-223). O tym, że rola oskarżonego w popełnionym czynie nie ograniczała się jedynie do bycia powiernikiem P. U. (1) i wykonywania jego poleceń świadczy również późniejsze zachowanie oskarżonego. Już bowiem 11 lipca 2018 r., zaraz po upływie terminu zapłaty pokrzywdzonym ceny z tytułu zawartej umowy sprzedaży, oskarżony składa im propozycję ratalnej spłaty ceny. Również w lipcu 2018 r. oskarżony nabył od M. P. udziały (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., mimo, że przecież zdaje sobie sprawę z sytuacji finansowej spółki i niewywiązania się przez nią z umowy sprzedaży zawartej z T. i W. S.. Następnie w imieniu spółki (...) zawarł umowę sprzedaży nieruchomości z (...) Sp. z o.o. w W., mając świadomość, że wcześniej spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., będąca de facto kontrolowana przez tę samą osobę nie wywiązała się z wcześniej zawartej umowy sprzedaży. Następnie oskarżony w dniu 2 października 2018 r. zawarł kolejną umowę z (...) Sp. z o.o. w W., zmieniającą termin zapłaty ceny za nieruchomość. Nie jest prawdą, że oskarżony proponował pokrzywdzonym zwrot nieruchomości, sami pokrzywdzeni nie potwierdzili wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie, a nadto przeczą temu działania samego oskarżonego, który z jednej strony twierdzi, że proponował pokrzywdzonym zwrot nieruchomości, a z drugiej już w sierpniu 2018 r. dokonał jej dalszego zbycia na rzecz (...) Sp. z o.o. w W.. Nie można przy tym uznać, że czynność ta zmierzała do skutecznego zawarcia transakcji i zaspokojenia pokrzywdzonych, jak twierdzi oskarżony, skoro umowa została zawarta ze spółką nie gwarantowała zapłaty ceny sprzedaży.

Gdyby rzeczywiście uznać, że rolą oskarżonego T. W. miała się ograniczać do wypełniania poleceń P. U. (1), to w sytuacji, gdy okazało się, że spółka (...) nie dysponuje środkami finansowymi pozwalającymi na zapłatę ceny sprzedaży państwu S., oskarżony nie powinien uczestniczyć w kolejnych działaniach związanych z przedmiotową nieruchomością. Uczestniczenie przez niego w działaniach bezpośrednio po upływie terminu zapłaty, składanie propozycji spłacenia ceny w ratach w sytuacji gdy wcześniej w umowie przedwstępnej z (...) został umieszczony warunek niemożliwy do spełnienia, a więc nie było wówczas żadnego rzeczywistego chętnego na zakup nieruchomości od spółki (...), w ocenie Sądu świadczy o tym, że od początku te działania były podjęte w celu postawienia pokrzywdzonych w przymusowej sytuacji celem uzyskania ich zgody na płatność ceny w ratach w odroczonym czasie, czego T. W. musiał być świadomy.

Częściowo zeznania świadka A. Ż. (1)

Nie są wiarygodne zeznania świadka A. Ż. (1) w zakresie w jakim podaje, że nie ma wiedzy odnośnie nieruchomości w J., że nie podpisywał żadnej umowy związanej z nieruchomością w J., nie pamięta, aby podpisywał jakiejkolwiek umowy z M. P., o czym szerzej mowa w punkcie 2.2. uzasadnienia. świadek bowiem podpisał w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę dzierżawy przedmiotowej nieruchomości, której drugą stroną była (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez oskarżonego M. P.. Powoływanie się przez świadka w tym zakresie na brak wiedzy lub niepamięć jest zatem podyktowane obawą przed mogącą mu ewentualnie grozić odpowiedzialnością, zwłaszcza, że świadek ma świadomość postępowania karnego toczącego się przeciwko oskarżonemu M. P..

Częściowo zeznania świadka D. Ż.

Nie są wiarygodne zeznania świadka w zakresie w jakim świadek twierdzi, że nabycie nieruchomości w J. było uzasadnione z punktu widzenia działalności prowadzonej przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz że spółka ta była w stanie uzyskać środki na wywiązanie się z zawartej umowy sprzedaży, a jedynie kolejne wpisy w księdze wieczystej tej nieruchomości przyczyniły się do tego, że jej nabycie przestało być dla świadka opłacalne i nie był on w stanie przeprowadzić na niej zaplanowanych inwestycji. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uniemożliwiał faktycznie przeprowadzenie inwestycji, o jakich świadek zeznawał. Żadna ze spółek zarządzanych przez świadka D. Ż. nie miała środków ani na uiszczenie ceny sprzedaży nieruchomości w J., ani na sfinansowanie jakiejkolwiek inwestycji na tej nieruchomości. Jak sam świadek przyznał spółka (...) nie osiągała żadnych obrotów, zaś spółka (...) wykazywała straty (k. 1400). Świadek nie miał przy tym żadnych zapewnień finansowania inwestycji od żadnego z inwestorów, a oparcie finansowania inwestycji na wątpliwych ustnych zapewnieniach od firmy (...) wydaje się co najmniej nieracjonalne i małowiarygodne.

Zeznania świadka w wyżej opisanym zakresie nie mogą zatem zostać uznane za wiarygodne, stanowią one jedynie racjonalizacji nabycia nieruchomości przez Spółkę (...), w sytuacji, gdy świadek ma świadomość postępowania karnego toczącego przeciwko oskarżonemu M. P. i sam mógł obawiać się ewentualnej odpowiedzialności.

Zeznania świadka K. S. (k. 595-596, t. IV; k. 1371-1375, t. VII)

Nie są wiarygodne i nie mogą stanowić podstawy ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie zeznania świadka K. S., poza przyznaniem przez świadka, że jako pełnomocnik (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarł w jej imieniu umowę sprzedaży nieruchomości.

Przede wszystkim świadek jako osoba blisko związana i spokrewniona z P. U. (2) niewątpliwie stara się ukryć swoją rzeczywistą rolę związaną ze sprzedażą nieruchomości pokrzywdzonych. W złożonych zeznaniach świadek ogranicza swoją rolę do zawarcia, na prośbę świadka Ż. umowy w imieniu (...) Sp. z o.o., na podstawie której spółka nabyła nieruchomość w J.. Natomiast świadek Ż. twierdzi, że propozycja nabycia nieruchomości została mu przedstawiona przez K. S.. Niezależnie jednak od powyższego świadek K. S. już wcześniej był zaangażowany w transakcje związane z nieruchomością, bowiem towarzyszył Z. D. w kancelarii notarialnej, w marcu 2018 r., kiedy miało dojść do zawarcia umowy sprzedaży z M. i P. M.. Nadto świadek popada w swoistą sprzeczność, twierdząc z jednej strony w postępowaniu przygotowawczym, że nie wie, czy spółka którą reprezentował miała środki na zakup nieruchomości, w jego ocenie nie musiała ich mieć, gdyż planowała dalszą jej sprzedaż, a z drugiej w postępowaniu sądowym, że nie czekając na wpływy ze sprzedaży spółka mogła uregulować należności wobec pokrzywdzonych.

Zeznania świadka K. Ł.

(k. 964-965, k. 1378-1379, t. VII)

Świadek podała, że nie pamięta okoliczności związanych z zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości Rep. (...). Zeznała jedynie, że umowa została sporządzona na zlecenie mailowe R. B. i ogólnie opisała procedurę zawierania umów tego typu.

Zeznania świadka A. K. (k. 942-943, t. V)

Świadek A. K. nie pamiętała okoliczności związanych z czynnością poświadczenia podpisów na umowie z dnia 23 marca 2018 r., rep. A nr (...), ani nie zna osób występujących w niniejszej sprawie.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. P. i T. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W punktach 1 aktu oskarżenia każdemu z oskarżonych zarzucono popełnienie czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Odpowiedzialności za przestępstwo oszustwa z art. 286 § 1 k.k. podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Do znamion przestępstwa z art. 286 § 1 KK należą trzy oszukańcze sposoby jego popełnienia: wprowadzenie innej osoby w błąd, wyzyskanie błędu, wyzyskanie niezdolności innej osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Pierwszy i drugi sposób opiera się na błędzie pokrzywdzonego, którego wyobrażenie o rzeczywistości nie odpowiada faktom w zakresie istotnym dla podjęcia decyzji o określonym rozporządzeniu mieniem (wyrok SN z 2 grudnia 2002 r., IV KKN 135/00, Prok. i Pr. – wkł. 2003, Nr 6, poz. 8; wyrok SN z 18 czerwca 2019 r., V KK 246/18, Legalis nr 1948619). Sprawca albo błąd ten wywołuje, przedstawiając pokrzywdzonemu fałszywy obraz rzeczywistości, albo wykorzystuje fakt, że pokrzywdzony z innego powodu jest już w błędzie. Przy czym w doktrynie i orzecznictwie podkreśla się, że przypisując sprawcy popełnienie przestępstwa oszustwa należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę, ale także to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion. Sprawca podlega ponadto surowszej karze pozbawienia wolności (od roku do lat 10), jeżeli dopuszcza się tego czynu w stosunku do mienia znacznej wartości (art. 294 § 1 k.k.), a więc mienia, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 zł. (art. 115 § 5 k.k.).

Sąd uznał, że oskarżeni M. P. i T. W. dopuścili się popełnienia zarzuconych im w punktach 1. aktu oskarżenia czynów. Oskarżeni bowiem mając świadomość upływu terminu zawarcia umowy przyrzeczonej, wynikającego z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości zawartej w dniu 29 czerwca 2017 r. z T. i W. S. przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., której w czasie popełnienia zarzuconych oskarżonym czynów, oskarżony M. P. był udziałowcem, a oskarżony T. W. prezesem zarządu, i nie chcąc stracić możliwości pośredniczenia w jej sprzedaży, a przez to wysokiego zysku, który miałby wynikać z różnicy pomiędzy ceną sprzedaży należną pokrzywdzonym, a wynikającą z zawartej umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości a ceną za jaką oskarżeni sprzedaliby następnie przedmiotową nieruchomość, działając wspólnie i w porozumieniu podjęli działania, które miały skłonić pokrzywdzonych do zawarcia z (...) Sp. z o.o. w W. przyrzeczonej umowy sprzedaży.

W tym celu oskarżeni zawarli w dniu 20 czerwca 2018 r. przed notariuszem J. P., prowadzącym Kancelarię Notarialną, przy ul. (...) w W., za rep. A nr (...) przedwstępną umowę sprzedaży tej nieruchomości. Stronami umowy były (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w imieniu której działał T. W. oraz oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w imieniu i na rzecz której działał oskarżony M. P.. Na mocy tej umowy strony zobowiązały się do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której (...) z siedzibą w W. sprzeda (...) z siedzibą w W. wyżej wymienioną nieruchomość za kwotę 8.798.436 zł., pod warunkiem uzyskania dokumentu dającego możliwość zabudowy jej budynkiem magazynowym z częścią biurową.

Zawarcie tej umowy miała na celu stworzenie pozorów, że został znaleziony inwestor zainteresowany nabyciem nieruchomości w J., należącej do pokrzywdzonych, a w rezultacie nakłonienie pokrzywdzonych do przystąpienia do aktu notarialnego sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na okoliczności, w których nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej w marcu 2018 r., pokrzywdzeni mieli wątpliwości przed zawarciem z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowy przyrzeczonej w dniu 29 czerwca 2018 r., jednak obecny wówczas w kancelarii notarialnej M. P., który przedstawił się pokrzywdzonym jako adwokat dewelopera zainteresowanego nabyciem należącej do pokrzywdzonych nieruchomości, zapewnił ich o wypłacalności swojego mandanta i ostatecznie przekonał pokrzywdzonych do zawarcia umowy.

Również zawarta następnie w dniu 29 czerwca 2018 r., przed notariuszem A. Z., za Rep. A nr (...) między (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w imieniu której działał T. W. oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w imieniu i na rzecz której działał oskarżony M. P. umowa, na mocy której doszło do zmiany wyżej wymienionej przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej pomiędzy tymi samymi stronami, w ten sposób, że część ceny miała zostać wpłacona bezpośrednio na rachunek pokrzywdzonych, miała jedynie na celu stworzenie pozoru wypłacalności (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. i zapewnienie pokrzywdzonych, że otrzymają należność z tytułu sprzedaży nieruchomości. Pokrzywdzonych dodatkowo w tym przekonaniu miało utwierdzić umieszczenie w tej umowie ich rachunku bankowego, jako tego na który miała być wpłacona część ceny sprzedaży.

W związku z zapewnieniami o wypłacalności inwestora (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ostatecznie pokrzywdzeni T. S. i W. S. w dniu 29 czerwca 2018 r., przed notariuszem A. Z., za Rep. A nr (...) zawarli z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w imieniu której działał T. W., przyrzeczoną umowę sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości J., przy ul. (...).

Obydwaj oskarżeni zdawali sobie sprawę, że (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie ma środków na nabycie nieruchomości, a przez to również (...) Sp. z o.o. nie wywiąże się z zawartej z pokrzywdzonymi umowy sprzedaży na warunkach wskazanych w umowie. M. P. wykorzystał spółkę (...) bez wiedzy D. Ż. faktycznie nią zarządzającego w celu nakłonienia pokrzywdzonych do zawarcia umowy ze spółką (...) Sp. z o.o. Przy tym oczywiście spółka (...) nie dysponowała środkami finansowymi pozwalającymi na wykonanie umowy, pomimo, że M. P. zapewniał pokrzywdzonych o tym, że spółka kupi nieruchomość od spółki (...). Również oskarżony T. W., który na prośbę M. P. został prezesem zarządu spółki (...), biorąc pod uwagę to, że umowa przedwstępna z (...) Sp. z o.o. została skonstruowana w ten sposób, że warunek konieczny do zawarcia umowy przyrzeczonej jest niemożliwy do spełnienia musiał zdawać sobie sprawę, że spółka (...) nie nabędzie nieruchomości i nie zawrze umowy przyrzeczonej, a co za tym idzie również (...) Sp. z o.o. nie będzie w stanie wywiązać się z umowy zawartej z pokrzywdzonymi. Obydwaj oskarżeni wiedzieli przecież, że nie jest możliwy do spełnienia wynikający z umowy warunek uzyskania dokumentu dającego możliwość zabudowy nieruchomości budynkiem magazynowym, albowiem byłoby to sprzeczne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej w O. nr (...) z dnia 18 maja 2007 r., w którym przewidziano inny cel zagospodarowania nieruchomości. Plan był znany oskarżonym przystępującym do kolejnych aktów notarialnych. Nadto oskarżeni byli świadomi, że w ciągu miesiąca nie będzie można dokonać jego zmiany. Warunek ten natomiast miał jedynie dać oskarżonym możliwość późniejszego rozwiązania umowy przedwstępnej, i stworzenia pozorów wycofania się inwestora, co miało skłonić pokrzywdzonych do ustępstw w zakresie zapłaty ceny.

Swoimi działaniami oskarżeni wprowadzili pokrzywdzonych w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się przez (...) z obowiązku zapłaty ceny 6.855.150 zł., wynikającej zawartej przez nich w dniu 29 czerwca 2018 r. umowy sprzedaży nieruchomości, w terminie do dnia 10 lipca 2018 r. Zamiarem oskarżonych nie były przy tym przeniesienie własności nieruchomości bez konieczności uiszczenia należnej ceny, ale doprowadzenie pokrzywdzonych do ustępstw co do jej zapłaty, tj. do wyrażenia zgody na rozłożenie ceny na raty, co dałoby oskarżonym czas na poszukiwanie nabywcy nieruchomości, a także na jej ewentualne dalsze zbycie za wyższą cenę i wywiązanie się z umowy sprzedaży zawartej z pokrzywdzonymi. Byłoby to jednak rozwiązanie nie do przyjęcia z punktu widzenia pokrzywdzonych, którzy chcieli otrzymać cenę w całości, a wiedząc, że nie jest możliwe, nie zawarliby przyrzeczonej umowy sprzedaży i nie rozporządziliby swoim mieniem w sposób, który był dla nich niekorzystny.

Oskarżeni działali przy tym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, którą miała stanowić różnica pomiędzy ceną sprzedaży należną pokrzywdzonym, wynikającą z zawartej przez nich w dniu 29 czerwca 2017 r. z (...) umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości, a ceną za jaką oskarżeni sprzedaliby następnie przedmiotową nieruchomość.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Nie dotyczy

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Nie dotyczy

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Nie dotyczy

3.5. Uniewinnienie

V

T. W.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W punkcie 2 aktu oskarżenia oskarżonemu T. W. zarzucono popełnienie czynu z art. 300 § 2 k.k. w zw. z art. 308 k.k., który miał polegać na tym, że w dniu 2 sierpnia 2018 r., w W., w kancelarii notarialnej J. P., przy ul. (...) działając jako Prezes Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanego przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie w dniu 28 sierpnia 2018 r. w sprawie IV NC 3296/18 udaremnił zaspokojenie W. i T. S., będących wierzycielami ww. spółki, przez to, że zbył zagrożony zajęciem majątek tej spółki w postaci nieruchomości położonej przy ul. (...) w J., w gminie O., stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), dla której Sąd Rejonowy w Pruszkowie, VI Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Przepis art. 300 § 2 k.k. przewiduje m.in. odpowiedzialność sprawcy, który w celu udaremnienia wykonania orzeczenia udaremnia zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, bądź usuwa znaki zajęcia. Przy czym przepis art. 308 k.k. stanowi, że za to przestępstwo odpowiada jak dłużnik lub wierzyciel, kto, na podstawie przepisu prawnego, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania, zajmuje się sprawami majątkowymi innej osoby prawnej, fizycznej, grupy osób lub podmiotu niemającego osobowości prawnej.

Przestępstwo z art. 300 § 2 k.k. może zostać popełnione tylko z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym. Sprawca bowiem winien działać w celu udaremnienia wykonania orzeczenia.

W okolicznościach sprawy nie można uznać, aby oskarżony T. W. wypełnił swoim zachowaniem znamiona tego czynu. W pierwszej kolejności podnieść należy, że dacie zawarcia przez oskarżonego w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowy sprzedaży nieruchomości z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., roszczenie główne pokrzywdzonych T. S. oraz W. S. były zabezpieczone przez hipotekę przymusową ustanowioną na nieruchomości do kwoty 6.855.150,00 zł., przy czym wartość rynkowa nieruchomości znacznie przewyższała tę kwotę. Obecnie hipoteka na rzecz T. S. i W. S. wpisana w księdze wieczystej nieruchomości jest podwyższona do wysokości 10 282 725 zł na podstawie art.110 1 ustawy z dnia 06.07.1983 r. o księgach wieczystych i hipotece, który to przepis umożliwia zabezpieczenie wierzytelności głównej wraz z roszczeniami o świadczenia uboczne (k.1495 t.VIII).

Nadto oskarżony zawarł wyżej wymienioną umowę sprzedaży w dniu 2 sierpnia 2018 r., zaś pozew o zapłatę został złożony przez pełnomocnika pokrzywdzonych w dniu 16 sierpnia 2018 r., a więc 2 tygodnie od zawarcia przez oskarżonego umowy sprzedaży. Pozwem dochodzono kwoty 47.328,71 zł. z tytułu skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty świadczenia głównego w wysokości 6.855.150 zł. od dnia 11 lipca 2018 r. do dnia 15 sierpnia 2018 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 47.328,71 zł. od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz orzeczenia obowiązku zapłaty przez pozwaną (...) Sp. zo.o. na rzecz powodów do niepodzielnej ręki dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie należnych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty od kwoty świadczenia głównego 6.855.150,00 zł.

Nakaz zapłaty został wydany w dniu 28 sierpnia 2018 r., sygn. VI NC 3296/18.

Z uwagi na powyższe nie można przypisać oskarżonemu T. W. zamiaru utrudnienia wykonania nieistniejącego jeszcze orzeczenia i to orzeczenia, którego przedmiotem nie było roszczenie główne, bowiem wykonanie tego zostało już wcześniej na nieruchomości zabezpieczone, a odsetki od kwoty głównej.

Sądowi znane jest stanowisko judykatury, zgodnie z którym przestępstwo określone w art. 300 § 2 k.k. dotyczy także mienia „zagrożonego zajęciem”. Nie jest więc wymagane, aby w czasie przestępnego działania istniało już orzeczenie, którego wykonanie sprawca chce udaremnić. (tak SN w wyroku z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. V KK 226/11). Jednak podnosi się przy tym, że chodzi tu o sytuacje, gdy egzekucja dopiero grozi, a więc w okresie, kiedy wierzyciel w sposób niedwuznaczny daje do zrozumienia, że postanowił dochodzić swojej pretensji majątkowej w drodze sądowej.

Sytuacja taka nie występuje w okolicznościach sprawy. Roszczenie pokrzywdzonych o zapłatę ceny sprzedaży zostało zabezpieczone na nieruchomości przed zawarciem przez oskarżonego umowy sprzedaży z (...) Sp. z o.o. i przed wystąpieniem przez nich o zasądzenie skapitalizowanych odsetek od tej kwoty, o którym to roszczeniu w dacie zawarcia umowy sprzedaży oskarżony nie miał wiedzy i w okolicznościach przedmiotowej sprawy trudno przyjąć by mógł mieć świadomość, że pokrzywdzeni z takim roszczeniem wystąpią, skoro w tym czasie bezskuteczne było egzekwowanie roszczenia głównego o zapłatę ceny sprzedaży nieruchomości. Oskarżony zawierając w dniu 2 sierpnia 2018 r. umowę zbycia nieruchomości, nie wiedział o zamiarze dochodzenia przez pokrzywdzonych dodatkowej należności, a nadto nie działał przy tej czynności z zamiarem udaremnienia wykonania przez oskarżonych przyszłego nakazu zapłaty, a z zamiarem stworzenie pozorów pojawienia się kolejnego inwestora zainteresowanego nabyciem nieruchomości, który zapłaciłby pokrzywdzonym cenę wynikającą z zawartej przez nich z (...) Sp. z o.o. umowy sprzedaży.

Z uwagi na powyższe Sąd w punkcie V wyroku uniewinnił oskarżonego T. W. od popełnienia czynu zarzuconego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. P., T. W.

I i II

I

Oskarżyciel publiczny i pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych wniósł o orzeczenie wobec oskarżonych bezwzględnych kar pozbawienia wolności i takie też kary były rozważane przez Sąd przy wydaniu wyroku. Jednak dwa argumenty przemówiły za wymierzeniem każdemu z oskarżonych kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat.

Po pierwsze Sąd wziął pod uwagę zamiar, którym kierowali się oskarżeni, a którym nie była chęć nieuiszczenia zapłaty za nieruchomość, a doprowadzenie pokrzywdzonych do tego, żeby przystali na zapłatę na warunkach dla nich niekorzystnych i wyrażenie przez nich zgody na przyjęcie płatności ratalnych. Po drugie warunkowe zawieszenie wykonania kary może skłonić oskarżonych do podjęcia działań zmierzających do zwrotu pokrzywdzonym przedmiotowej nieruchomości, co jest najbardziej pożądanym rozwiązaniem z punktu widzenia pokrzywdzonych, a jednocześnie pozwoli ocenić zachowanie oskarżonych w okresie próby i stawianą wobec nich pozytywną prognozę kryminologiczną. Oskarżeni dotychczas nie byli karani, a świadomi konsekwencji czynu, za który zostali skazani w tym postępowaniu, nie powinni dopuścić się podobnych zachowań w przyszłości.

Z uwagi na fakt, że oskarżeni dopuścili się zarzuconego im czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył każdemu z nich karę 300 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 80 zł.

M. P. i T. W.

III

I

Sąd zobowiązał oskarżonych solidarnie do naprawienia pokrzywdzonym wyrządzonej szkody w kwocie 6.855.150 zł., która stanowi cenę, za jaką miała zostać nabyta należąca do pokrzywdzonych nieruchomość. Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 46 § 1 k.k. przy orzekaniu o obowiązku naprawienia szkody w postępowaniu karnym stosuje się przepisy prawa cywilnego, a więc także art. 441 § 1 k.c., zgodnie z którym odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez współdziałających jest solidarna. Oskarżeni współdziałali przy popełnieniu czynu zabronionego i w równej mierze przyczynili się do powstania wyżej wymienionej szkody. Nadto rozstrzygnięcie o solidarnej odpowiedzialności oskarżonych lepiej zabezpieczy interesy pokrzywdzonych w dochodzeniu powyższego roszczenia.

Oczywiście z uwagi na rozmiar szkody, wątpliwym jest, aby w niniejszej sprawie oskarżeni byli w stanie naprawić szkodę poprzez zapłatę jej kwoty, jednak naprawienie szkody jest możliwe również przez zwrot pokrzywdzonym przedmiotowej nieruchomości, biorąc pod uwagę to, że oskarżeni, a zwłaszcza M. P. są powiązani z osobami zarządzającymi spółką (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., która aktualnie jest właścicielem nieruchomości oraz spółką (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., która nieruchomość aktualnie dzierżawi, a której oskarżony M. P. jako prezesem zarządu.

M. P.

IV

I

Wobec oskarżonego M. P. orzeczono środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu adwokata na okres 2 lat, albowiem oskarżony wykorzystał wykonywany zawód zaufania publicznego, powołując się na to, dla uwiarygodnienia wypłacalności inwestora – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., która miał nabyć należącą do pokrzywdzonych nieruchomość, a w imieniu której oskarżony działał. Oskarżony miał przy tym wiedzę, że (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie ma środków na nabycie nieruchomości i wywiązanie się z umowy sprzedaży i że nie będzie możliwe uiszczenie ceny ani w terminie wynikającym z umowy sprzedaży zawartej przez pokrzywdzonych z (...) z siedzibą w W., ani w terminie wynikającym z umowy sprzedaży zawartej przez spółkę (...) z reprezentowaną przez niego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Twierdząc, że (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. jest wypłacalna oskarżony wprowadził pokrzywdzonych w błąd, przy czym gdyby nie takie działanie oskarżonego, mogłoby nie dojść do zawarcia przez pokrzywdzonych przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości, bowiem pokrzywdzeni przed przystąpieniem do aktu notarialnego mieli wątpliwości co do tej czynności i obawiali się, że zawarcie umowy z (...) Sp. z o.o. może być dla nich niebezpieczne. Pokrzywdzeni w swoich zeznaniach podnieśli, że fakt, że oskarżony był adwokatem, reprezentującym dewelopera i zapewniającym ich, że otrzymają należną im zapłatę, wpłynął na ich decyzję o zawarciu umowy sprzedaży.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Oskarżyciel publiczny wnosił o orzeczenie wobec oskarżonych zakazu zasiadania w organach spółek prawa handlowego oraz wykonywania funkcji prokurenta. Brak jest jednak podstaw do takiego rozstrzygnięcia, bowiem oskarżeni mimo, że działając w imieniu spółek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie i (...)Sp. z o.o. z siedzibą w W. posłużyli się nimi dla stworzenia pozorów wywiązania z zawartej z pokrzywdzonymi umowy sprzedaży nieruchomości, nie nadużyli zajmowanych stanowisk, a jedynie przez swoje działania wprowadzili pokrzywdzonych w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. z zawartej umowy. Nadto zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych oskarżeni, jak osoby prawomocnie skazane za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i tak nie będą mogli zasiadać w organach spółek prawa handlowego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

W części uniewinniającej oskarżonego T. W. od popełnienia zarzuconego mu czynu, Sąd na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa.

VI.

Sąd zasądził od oskarżonych solidarnie na rzecz T. S. i W. S. kwotę 2.320 zł. tytułem zwrotu uzasadnionych wydatków oskarżycieli posiłkowych w postaci kosztów zastępstwa procesowego.

VII.

Sąd uznał, że w sytuacji majątkowej i rodzinnej oskarżonych są oni w stanie uiścić opłaty w kwotach po 4.980 zł. oraz koszty sądowe w kwotach po 368,62 zł. Oskarżeni bowiem mają stałe źródła dochodów, a koszty postępowania są stosunkowo niskie. Nadto, mając na względzie, że każdy z oskarżonych w równym stopniu przyczynił się do wygenerowania przedmiotowych kosztów procesu, Sąd postanowił obciążyć ich wydatkami w równych częściach.

Opłata od skazania została ustalona na podstawie przepisów art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.).

Zgodnie z pierwszym z wymienionych przepisów w razie skazania w pierwszej instancji na karę pozbawienia wolności do roku, skazany obowiązany jest uiścić opłatę w kwocie 180 zł. Natomiast drugi z wymienionych przepisów stanowi, że skazany w pierwszej instancji na karę grzywny, orzeczoną obok kary pozbawienia wolności, obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 20% od kwoty wymierzonej grzywny.

Obydwoje oskarżeni zostali skazani na kary 1 roku pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wysokości 300 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 80 zł. Należna opłata od skazania wynosi zatem w przypadku każdego z nich 4.980 zł. (180 zł. + 24.000 zł. x 20%).

1.Podpis