Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2020r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Wierzba-Golicka

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Beata Reitzig

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2020r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...)

przeciwko (...) spółka z o.o. z siedzibą w S.

o zapłatę

utrzymuje w mocy w całości wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie z dnia 16 kwietnia 2019r..

Małgorzata Wierzba-Golicka

Sygnatura akt I C 683/18

UZASADNIENIE

Powód (...) (...) wniósł pozew przeciwko (...) spółka z o.o. o zapłatę kwoty (...) złotych wraz z odsetkami od dnia 22 maja 2018r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż z pozwanym łączyła go umowa o dostarczanie energii elektrycznej. Pozwany w trakcie trwania umowy zaprzestał wykonywania zobowiązania, dlatego powód odstąpił od umowy i wezwał pozwanego do zapłaty określonej w umowie kary umownej.

W dniu 16 kwietnia 2019r. przeciwko pozwanemu wydano wyrok zaoczny, w którym zobowiązano go do zapłaty określonych w pozwie kwot.

W sprzeciwie od powyższego wyroku zaocznego pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Pozwany wskazał, iż zaprzestanie dostarczania energii nastąpiło w wyniku utraty uprawnień przez współpracujący z nim podmiot, na co pozwany nie miał wpływu. Pozwany wniósł także o miarkowanie kary umownej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Powód w dniu 24 stycznia 2018r. zawarł z pozwanym umowę o dostarczanie energii elektrycznej. Umowa miała obowiązywać w okresie od 1 marca 2018r. do 28 lutego 2019r.. Szacunkowe wynagrodzenie strony ustaliły na kwotę (...),- złotych. W razie niewykonania umowy powód uprawniony był do naliczenia kary umownej w wysokości 10% wartości umowy. W trakcie trwania umowy pozwany zaprzestał dostarczania energii powodowi.

Dowód: częściowo bezsporne, umowa k. 11-17.

Wobec zaprzestania wykonywania umowy przez pozwanego powód pismem z dnia 7 maja 2018r. odstąpił od umowy i wezwał pozwanego do zapłaty kary umownej, w terminie 7 dni. Wyżej wymienione pismo doręczono pozwanemu w dniu 14 maja 2018r..

Dowód: pismo k. 20 wraz z potwierdzeniem odbioru k. 22.

Pozwany miał zawartą umowę o bilansowanie handlowe ze spółką (...) Malta. Państwowe Sieci Energetyczne z uwagi na problemy finansowe wyżej wymienionej spółki zerwały z nią współpracę, co spowodowało, że nie mógł pełnić on funkcji podmiotu odpowiedzialnego za bilansowanie handlowe. Pozwany na skutek utraty podmiotu odpowiedzialnego za bilansowanie handlowe nie mógł dostarczać energii powodowi.

Dowód: zeznania świadka I. L. e-protokół rozprawy płyta CD k. 130.

Powyższy stan faktyczny, który był częściowo niesporny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów oraz zeznań świadka I. L..

Sąd zważył co następuje.

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 483 § 1 kc można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy ( kara umowna ).

Strony w umowie z dnia 24 stycznia 2018r. zastrzegły uprawnienie do naliczenia kary umownej w wysokości 10% wartości umowy, to jest w kwocie (...),- złotych. Powód z uwagi na zobowiązania względem pozwanego domaga się kary umownej w wysokości (...) złotych i w ocenie Sądu żądanie to jest w pełni uzasadnione.

Sąd nie podzielił twierdzeń pozwanego jakoby nie ponosił on odpowiedzialności za niewykonanie umowy. Zgodnie z art. 474 kc dłużnik odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania lub zaniechania osób trzecich, za pomocą których zobowiązanie wykonuje, jak również osób, którym wykonanie zobowiązania powierza. Dla odpowiedzialności dłużnika nie ma znaczenia, czy łączy go z osobą trzecią stosunek prawny, czy wykonawca jest podwładnym dłużnika. Dłużnik nie może również uwolnić się od odpowiedzialności, wykazując brak swojej winy, w szczególności brak winy w wyborze lub nadzorze. Odpowiedzialność ta ma miejsce także wtedy, gdy nie miał możliwości kontroli tych osób i nadzoru nad nimi. Dłużnik może natomiast zwolnić się z odpowiedzialności, wykazując, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania było spowodowane okolicznościami, które wyłączyłyby jego odpowiedzialność, gdyby sam zobowiązanie wykonywał ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 1985r. w sprawie III CRN 387/85 Legalis nr 25035, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 1986r. w sprawie III CZP 2/86 Legalis nr 25173, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 12 października 2012r. w sprawie V ACa 476/12, opublikowany na Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych ).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż pozwany nie mógł się zwolnić od odpowiedzialności wskazując, jedynie, że niewykonanie umowy nastąpiło na skutek działań kontrahenta – Spółki (...) Malta, która utraciła zdolność do pełnienia funkcji podmiotu odpowiedzialnego za bilansowanie handlowe. Ewentualne zwolnienie od odpowiedzialności z tytułu umowy możliwe byłoby dopiero w razie wykazania przez pozwanego, że podmiot, z którym współpracował nie mógł wykonywać zobowiązania z przyczyn, za które nie ponosi odpowiedzialności, na tę okoliczność pozwany nie przedłoży jednak żadnych wniosków dowodowych.

W związku z powyższym Sąd uznał, iż odpowiedzialność na niewykonanie zobowiązania leży po stronie pozwanego, dlatego też powód uprawniony był do naliczenia kary umownej.

Sąd podziela wyrażany w orzecznictwie pogląd, iż w razie wykazania, że wierzyciel nie poniósł szkody, dłużnik nie zostaje zwolniony od obowiązku zapłaty kary umownej zastrzeżonej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania ( uchwała składu siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2003r. w sprawie III CZP 61/03 Legalis, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2019r. w sprawie II CSK 381/18 nr 1872667 ). Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż dla oceny zasadności żądania zastrzeżonej kary umownej nie ma znaczenia czy wierzyciel poniósł szkodę i w jakiej wysokości.

Odnośnie żądania miarkowania kary umownej to należy wskazać, iż powód na podstawie umowy uprawniony był do żądania kary umownej w wysokości (...),- złotych. Powód uznając jednak swoje zobowiązanie do zapłaty w zakresie w jakim pozwany wykonał umowę, wystąpił z żądaniem zapłaty jedynie kwoty (...) złotych, dlatego też w ocenie Sądu brak jest podstaw do miarkowania zasądzanej kwoty.

Mając na względzie, iż powód pismem doręczonym pozwanemu w dniu 14 maja 2018r. wezwał go do zapłaty kary umownej w terminie 7 dni, należało uznać, że żądanie odsetek od dnia 22 maja 2018r. jest w pełni uzasadnione.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 kpc mając na względzie wynik procesu i w całości obciążono nimi pozwanego.

Koszty procesu poniesione przez powoda to kwota (...),- złotych, na którą składa się kwota (...),- złotych z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika powoda ustalonego na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz kwota (...),- złotych uiszczona tytułem opłaty sądowej. Pozwany powinien zatem zwrócić powodowi kwotę (...),- złotych.

W związku z powyższym na podstawie art. 347 kpc utrzymano w mocy w całości wyrok zaoczny z dnia 16 kwietnia 2019r..

Małgorzata Wierzba-Golicka