Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 904/20

PROTOKÓŁ

posiedzenia niejawnego

Dnia 31 maja 2021 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Grażyna Poręba

na posiedzeniu niejawnym rozpoznał sprawę z powództwa (...) S.A. we W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

Posiedzenie rozpoczęto o godz. 12.10 zakończono o godz. 12.30

Strony na posiedzenie nie stawiły się – niezawiadomione.

Sad postanowił:

1)  uznać sprawę za wyjaśnioną do rozstrzygnięcia,

2)  na podstawie art. 15 zzs 2 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19 zamknąć rozprawę i wydać wyrok na posiedzenie niejawnym.

Przewodniczący:

Sygn. akt I C 904/20

Dnia 31 maja 2021r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Grażyna Poręba

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 maja 2021r. w N.

sprawy z powództwa (...) S.A. we W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) S.A. we W. kwotę 1.105,26 zł. ( jeden tysiąc sto pięć 26/100 ) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 8 maja 2020r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) S.A. we W. kwotę 1.236,45 zł. ( jeden tysiąc dwieście trzydzieści sześć 45/100 ) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  zwraca powodowi (...) S.A. we W. i pozwanemu (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty po 129,94 zł. ( sto dwadzieścia dziewięć 94/100 ) tytułem różnicy pomiędzy kosztami pobranymi a należnymi.

Sygn. akt I C 904/20

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować wyrok,

2.  odpis wyroku doręczyć pełnomocnikom stron,

3.  kal. 7 dni,

4.  proszę zrealizować wypłatę wynagrodzenia dla biegłego po równo z obydwu zaliczek,

5.  po prawomocności wykonać pkt IV wyroku.

N. 31.05.2021r. Sędzia Grażyna Poręba

Sygn. akt I C 904/20

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 31 maja 2021r.

Powód (...) S.A. we W. w pozwie skierowanym przeciwko (...) S.A. w W. domagał się zapłaty kwoty 4.056,83 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 492 zł. od dnia 3 lipca 2020r. i od kwoty 3.564,83 z. od dnia 2 maja 2020r. do dnia zapłaty. Domagał się także zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podał, że w dniu 8 kwietnia 2020r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód S. nr rej. (...), sprawca był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. W wyniku postępowania likwidacyjnego wypłacono poszkodowanemu kwotę 1.770,95 zł. Powód nabył wierzytelność przysługującą poszkodowanemu do zakładu ubezpieczeń w wyniku cesji. Wobec zaniżenia wysokości odszkodowania powód zlecił wyliczenie prawidłowej wysokości szkody ponosząc koszt wyceny w kwocie 492 zł. Ekspertyza wykazała wysokość szkody w kwocie 5.335,78 zł. a wobec tego powód obecnie dochodzi pozostałego odszkodowania w kwocie 3.564,83 zł. oraz kosztów sporządzenia wyceny szkody w kwocie 492 zł.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu podał, że umowa przelewu wierzytelności jest nieskuteczna gdyż nie określono w niej kwoty, nie można też stwierdzić czy przelew został dokonany odpłatnie. Pozwany kwestionował przedstawiony przez powoda kosztorys naprawy pojazdu i twierdził, iż należne odszkodowanie zostało prawidłowo ustalone przez pozwanego. Wskazał, że poszkodowany został poinformowany, że naprawy w sieci Naprawczej (...) objęte są gwarancją wykonawcy i gwarancją jakości naprawy, informował też poszkodowanego o możliwie szybkiej naprawie z zachowaniem zaleceń i norm producenta. Poszkodowanemu przekazano, że jeżeli nie zdecyduje się na naprawę w sieci (...) to niezbędne będzie uzgodnienie kosztów naprawy z ubezpieczycielem a w przypadku wyższego kosztu naprawy pojazdu w warsztacie wybranym przez poszkodowanego (...) S.A. zaakceptuje odszkodowanie w kwocie nie przekraczającej kosztów naprawy w warsztacie należący do sieci (...). Podstawą dopłaty odszkodowania będzie udokumentowanie kosztów naprawy fakturą lub rachunkiem. Nie uzgodnione z (...) koszty naprawy poszkodowany będzie zobowiązany pokryć we własnym zakresie.

Zarzucił, iż nieuzasadnione jest domaganie się zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy, nieprzydatnej dla potrzeb niniejszego postępowania.

Ponadto pozwany zwrócił uwagę, iż szkoda została zgłoszona do ubezpieczyciela w dniu 8 kwietnia 2020r., kwestionował tym samym domaganie się odsetek od dnia 2 maja 2020r.

W trakcie procesu – w dniu 6 maja 2021r. pozwany dokonał dopłaty odszkodowania na rzecz powoda w kwocie 2.459,57 zł. oraz skapitalizowanych odsetek od tej kwoty w wysokości 140,35 zł. za okres od dnia 2 maja 2020r. do dnia 4 maja 2021r – pismo k. 146.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 kwietnia 2020r. na skutek zdarzenia drogowego doszło do uszkodzenia samochodu marki S. (...) nr rej. (...), którego kierującym i posiadaczem był T. B. (1). Sprawca szkody był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. w W..

Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi w tym samym dniu tj.8 kwietnia 2020r.

Początkowo (...) wypłaciło poszkodowanemu część odszkodowania, z którego poszkodowany nie był zadowolony i wobec tego złożył odwołanie w wyniku czego wypłacono mu ostatecznie łącznie kwotę 1.770,95 zł.

Poszkodowany naprawił samochód we własnym zakresie, nie doprowadzając go do takiego stanu jaki był przed wypadkiem a jedynie do stanu bezpiecznej używalności.

Umową przelewu wierzytelności z dnia 12.06.2020 r. T. B. (1) zbył na rzecz (...) spółki z o.o. z siedzibą w O. wierzytelności z tytułu poniesienia kosztów naprawy pojazdu, utraty jego wartości handlowej, powstania szkody całkowitej likwidowanej przez (...) S.A. oraz wszystkie wierzytelności od sprawcy wypadku w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 8 kwietnia 2020r. w pojeździe S. nr rej. (...). Cena za którą została zbyta przedmiotowa wierzytelność, została określona przez strony w załączniku nr 1 do umowy przelewu wierzytelności. Następnie umową przelewu wierzytelności z dnia 12 czerwca 2020r. (...) spółka z o.o. z siedzibą w O. zbyła na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą we W. wierzytelność wobec odpowiedzialnego zakładu ubezpieczeń z tytułu równowartości kosztów naprawy pojazdu, szkody całkowitej, utraty wartości handlowej w związku z opisaną wyżej szkodą.

Pozwany był informowany o cesji a pismem z dnia 19 czerwca 2020r. wystosowano do ubezpieczyciela ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 4.056,83 zł.

Z dokumentacji i z przeprowadzonych przez biegłego ustaleń wynika, iż koszt naprawy uszkodzonego pojazdu wynosi 5.340,70 zł. a przy zastosowaniu stawki za prace blacharskie na poziomie takim jak wynika to z pozwu czyli 105 zł. netto i za prace lakiernicze 115 zł netto – łącznie koszt naprawy wynosi 5.335,78 zł. brutto.

W wyniku zdarzenia drogowego uszkodzeniu uległa przednia część pojazdu, wymianie podlegają: tablica rejestracyjna, zderzak przedni, krata kierownicy powietrza przednia prawa i środkowa, wspornik zderzaka przedniego, wspornik zamka przedniego.

Pojazd zostanie doprowadzony do stanu sprzed szkody po dokonaniu naprawy z użyciem części oryginalnych producenta pojazdu, gdyż w samochodzie matki S. (...) w wyniku kolizji z dnia 8 kwietnia 2020r. uszkodzeniu uległy części oryginalne tegoż producenta pojazdu.

Uszkodzony pojazd pochodził z rocznika 2015r., posiadacz pojazdu kupił go jako samochód roczny, przed wypadkiem nie był uszkodzony, był w bardzo dobrym stanie technicznym, nie uczestniczył w kolizjach.

Dowód: umowy cesji, wezwania k. 13-24, kalkulacja naprawy k. 25-30, faktura k. 31, akta szkody na płycie CD k. 50/1, zeznania świadka T. B. k. 97, opinia biegłego k. 108-112

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów, w tym dokumentacji zalegającej w aktach likwidacji szkody. Ich autentyczność nie była podważana, dokumentacja ta była podstawą opiniowania przez biegłego. Niesporny między stronami był zakres uszkodzeń pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...)

Kluczowa w sprawie była opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr inż. Ł. Ż.. Biegły szczegółowo przeanalizował zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym dokumentację z akt szkody, zweryfikował twierdzenia stron oraz ustalenia obydwu przedłożonych opinii prywatnych. Opinia nie była kwestionowana w żadnym zakresie, nie wymagała też uzupełnienia. Była pełna, fachowa i rzeczowa, stanowiła podstawę ustaleń w sprawie.

Na uwzględnienie zasługiwały zeznania świadka T. B. (1), gdyż były szczere i logiczne. Korespondowały również z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

W ocenie Sądu brak jest podstaw, by kwestionować tak ustalony stan faktyczny sprawy.

Bez znaczenia dla sprawy był dowód z dokumentu w postaci ogólnych warunków ubezpieczenia przedłożony przez pozwanego – k. 66-83 bowiem akt ten dotyczy umów auto casco i od następstw nieszczęśliwych wypadków, nie wiąże co oczywiste poszkodowanego w ramach odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za szkody, za które odpowiada na podstawie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne w przeważającej części

Poza sporem pozostawała okoliczność, że sprawcą kolizji był kierowca związany ze stroną pozwaną umową obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, a pozwana przejęła odpowiedzialność z tego tytułu, wypłacając bezsporne sumy (art. 822 § 1 k.c.).

Co prawda, strona pozwana początkowo kwestionowała legitymację procesową strony powodowej, tj. (...) S.A. we W., wskazując na rzekomą nieważność umowy cesji jednak ostatecznie w dniu 6 maja 2021r. przyznała na rzecz powoda dopłatę w kwocie 2.459,57 zł. tytułem dopłaty do odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...). Wobec częściowego uznania powództwa, przyjąć należało, że strona pozwana nie kwestionuje legitymacji procesowej strony powodowej, niemniej także w ocenie sądu nie budzi wątpliwości, iż powód nabył skutecznie od poprzedniego wierzyciela a ten od poszkodowanego wierzytelność przysługującą do zakładu ubezpieczeń z tytułu kosztów związanych naprawieniem szkody powstałej na skutek zdarzenia komunikacyjnego z dnia 8 kwietnia 2020r.

Odnosząc się do meritum sprawy, wskazać należy, że przepisy art. 361 k.c. i art. 363 k.c. statuują zasadę pełnej restytucji szkody, przy czym wybór sposobu likwidacji szkody poprzez przywrócenie stanu poprzedniego lub zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej należy każdorazowo do poszkodowanego. W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że uprawniony do odszkodowania może domagać się od ubezpieczyciela zwrotu kosztów naprawy pojazdu przy użyciu nowych, oryginalnych części zamiennych, a naprawienie szkody powinno się odbywać w granicach wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych. Odszkodowanie ustala się z jednej strony respektując zasadę pełnego odszkodowania, a z drugiej strony nie przekraczając wysokości faktycznie doznanej przez poszkodowanego szkody. Może ono ulec obniżeniu, o ile jednak ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi ono do wzrostu wartości pojazdu lub bezpodstawnego wzbogacenia. W niniejszej sprawie biegły wskazał, że z dokumentacji i przeprowadzonych ustaleń nie wynika, aby przed szkodą w uszkodzonym obszarze w pojeździe były zamontowane nieoryginalne części lub by te elementy wcześniej przed szkodą były naprawiane w sposób niezgodny z technologią (aby były niepełnowartościowe). Co prawda właściciel pojazdu T. B. (1) naprawił przedmiotowy pojazd w sposób, który nie przywrócił go do stanu sprzed wypadku, jednak okoliczność ta nie ma żadnego znaczenia w niniejszej sprawie. Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje bowiem z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy, czy też w ogóle zamierza ją naprawić. Odszkodowanie ma bowiem wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, istniejący od chwili wyrządzenia szkody do czasu, gdy zobowiązany wypłaci poszkodowanemu sumę pieniężną odpowiadającą szkodzie ustalonej w sposób przewidziany prawem. Poszkodowany nie jest również związany wskazaniem przez ubezpieczyciela, zakładu naprawczego, w którym byłby obligowany naprawić samochód, pozbawione podstawy prawnej jest stwierdzenie pozwanego, że nie dokona on zwrotu kosztów naprawy jeżeli te nie będą z nim uzgodnione, i będą przewyższać koszty przez niego wskazane. Sprawca szkody a w ślad za nim ubezpieczyciel ma pokryć wszelkie niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty mające do celu doprowadzenie pojazdu do stanu i wartości sprzed wypadkiem a wybór sposobu naprawienia szkody należy z zasady do poszkodowanego.

Niniejsze postępowanie wykazało, że wypłacona przez ubezpieczyciela kwota odszkodowania nie pokrywa wszystkich niezbędnych wydatków związanych z konieczną naprawą (z czym częściowo zgodził się pozwany, wypłacając w toku procesu na rzecz powoda kwotę 2.459,57 zł plus odsetki).

Podsumowując, z niekwestionowanej opinii biegłego wynika, że koszt naprawy uszkodzonego pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...) w zakresie jak wynika to z kwalifikacji ubezpieczyciela z uwzględnieniem operacji technologicznych, przy uwzględnieniu stawek za roboczogodzinę pracy mechanika, blacharza i lakiernika, obowiązujących na rynku lokalnym przy naprawie przedmiotowego pojazdu z wykorzystaniem części oryginalnych wynosi 5.340,70 zł. W tych okolicznościach, uwzględniając, że w postępowaniu likwidacyjnym została wypłacona kwota 1.770,95 zł. a w toku niniejszej sprawy przyznano dalszą kwotę 2.459,57 zł. oraz biorąc pod uwagę, że powód tytułem odszkodowania domagał się zapłaty kwoty 5.335,78 zł. do zasądzenia z tytułu odszkodowania pozostawała kwota 1.105,26 zł.

W tym miejscu należy wskazać, iż w chwili wyrokowania sąd nie posiadał informacji o cofnięciu pozwu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 2.459,57 zł. wraz z odsetkami od dnia 2 maja 2020r. do dnia 6 maja 2021r. zatem w tej części powództwo zostało oddalone na skutek jego spełnienia w trakcie procesu. Powyższe rozstrzygnięcie nie ma żadnego znaczenia dla stron, nie wpływa na rozstrzygnięcie co do kosztów procesu.

W ocenie sądu brak natomiast podstaw do zasądzenia kwoty 492 zł. tytułem kosztu prywatnej ekspertyzy, bowiem tzw. wszelkie koszty dochodzenia odszkodowania od ubezpieczyciela nie były przedmiotem umów przelewu wierzytelności. Poszkodowany przelał na nabywcę wierzytelności związane z naprawą, ubytkiem handlowym pojazdu lub koszty pokrycia szkody całkowitej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) S.A. we W. kwotę 1.105,26 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 8 maja 2020r., mając na uwadze, jak słusznie zauważył pozwany, iż szkoda została zgłoszona w dniu 8 kwietnia 2020r.

W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu z przyczyn opisanych wyżej, częściowo na skutek spełnienia w trakcie procesu, częściowo jako niezasadne.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c.

Powód wygrał proces w 87,90 %., poniósł koszty w wysokości 1.570,06 zł. ( opłata 400 zł., pełnomocnik 900 zł., zaliczka biegły 270,06 zł. ), pozwany poniósł koszty w wysokości 1.187,06 zł. ( pełnomocnik 917 zł., zaliczka biegły 270,06 zł. ). Suma kosztów to 2.757,12 zł. a 87,90 % z tej wartości to kwota 2.423,50 zł. Zatem pozwany winien zwrócić powodowi kwotę 1.236,45 zł. ( 2.423,50 zł. minus 1.187,06 zł. ).

Ponadto sąd zwrócił każdej ze stron w równych częściach niewykorzystane zaliczki na wydatki związane z opinią biegłego.

Sędzia Grażyna Poręba

ZARZĄDZENIE

1.  proszę odnotować uzasadnienie,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej

3.  kal. 14 dni.

N., dn. 21 czerwca 2021r.

Sędzia Grażyna Poręba