UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 345/21 |
||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 9 marca 2021 roku w sprawie II K 878/20 |
||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||
3.1. |
1. zarzut obrazy przepisów prawa materialnego tj. art. 180a kk poprzez jego zastosowanie; 2. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść poprzez uznanie, iż oskarżony w dniu 9 listopada 2020r. prowadził pojazd mechaniczny nie stosując się do decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, gdy ta obowiązywała jedynie do dnia 17 września 2020r. – jako wynikająca z orzeczonego przez sąd środka karnego; |
☒ zasadne 1, 2 ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Rację ma skarżący, gdy podnosi, iż przepis art. 180a kk przewiduje odpowiedzialność karną za zachowanie sprawcy, który prowadzi pojazd mechaniczny na drodze publicznej jedynie w sytuacji - gdy decyzją właściwego organu zostały cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami, a decyzja dotycząca oskarżonego C. J., na której oprał się sąd rejonowy – jako związana z zakazem prowadzenia pojazdów orzeczonym wyrokiem Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim w sprawie II K 803/17 – obowiązywała tylko do dnia 16 września 2010r. (w nagłówku apelacji, jako oczywistą omyłkę wskazano tu datę o 1 dzień późniejszą), albowiem w tym dniu kończył się także okres obowiązywania zakazu orzeczonego w/w wyrokiem. Sąd odwoławczy zważył, że warunkiem ponoszenia odpowiedzialności za przestępstwo o znamionach opisanych w art. 180a kk jest istnienie w obiegu prawnym decyzji np. administracyjnej pozbawiającej sprawcę uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi i kierowanie pojazdem w okresie, na jaki cofnięto tą decyzją uprawnienia do takiego kierowania. Samo natomiast zachowanie polegające na kierowaniu pojazdem bez posiadania uprawnień stanowi czyn penalizowany jest przez art. 94 § 1 k.w. Wobec oskarżonego Starosta (...) w dniu 4 kwietnia 2020r. wydał decyzję znak WK.5430.1.154.2019.AO, na mocy której cofnął mu uprawnienia do kierowania pojazdami wynikające z prawa jazdy kat. AM, B1, B numer (...). W nagłówku decyzji nie wskazano okresu, na jaki obowiązuje orzeczony zakaz (daty początkowej i końcowej). Z uzasadnienia decyzji wynika jednak, iż podstawą jej wydania był wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie mazowieckim z dnia 24 października 2018r. sygn.. II K 803/17, gdzie orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Ponadto uzasadnienie decyzji przywoływało przepisy: art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami, § 17 ust. 1 Rozporządzenia Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 lutego 2016r. w sprawie wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami (DZ. U. z 2016r. poz. 231 z późn. zm.) oraz art. 182 kkw i art. 43 § 3 kk. W uzasadnieniu tym znalazł się także zapis: „… okres na który orzeczone zostają zakazy lub obowiązki biegnie od momentu zatrzymania prawa jazdy tj. od dni 17.09.2017r. do dnia 16.09.2020r.” oraz że dopisek, że zakaz nie biegnie w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Dodać w tym miejscu należy, że na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów ( wskazany w decyzji punkt 4 art. 103 ust. 1 dotyczy stricte jedynie orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów). Decyzja wydawana na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami ma charakter decyzji związanej, co oznacza, że organ musi działać w granicach związania i nie ma możliwości interpretacji wydanego wyroku sądu karnego. Nie może też dokonywać ani rozszerzenia, ani zawężenia orzeczonego przez sąd zakazu. Jednocześnie organ nie jest uprawniony do weryfikacji wyroku sądu karnego – tak wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2020 r. I OSK 140/20 (Legalis Numer 2488895). Sąd odwoławczy zważył więc, że jedyną podstawą wydania spornej decyzji był środek karny orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. w sprawie II K 803/17. Zgodnie z tym wyrokiem orzeczony zakaz obowiązywał w okresie od 17.09.2017r. do 16.09.2020r. (tak, jak to napisano w uzasadnieniu decyzji) i tym ustaleniem związany był starosta przy wydaniu decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami. W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, że organy administracji wykonujące wyrok sądu karnego są związane jego treścią, co oznacza, że mogą cofnąć uprawnienie do kierowania pojazdami tylko na ściśle wskazany w danym wyroku okres, a tym samym nie mają uprawnień do rozszerzania bądź zwężania orzeczonego przez sąd zakazu (tak m.in. wyrok WSA w Gdańsku z dn. 25 marca 2021 r., (...) SA/Gd (...), LEX nr 3162561; wyrok WSA w Gliwicach z dn. 19 lutego 2020 r., (...) SA/Gl (...), LEX nr 2837776.). Z powyższego jasno zatem wynika, że wydana względem oskarżonego decyzja administracyjna o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, wobec treści wskazanego w niej wyroku, obowiązywała w okresie od 17.09.2017 r. do 16.09.2020r. (na marginesie można podnieść, że tego rodzaju rozstrzygnięcie – na co wskazują sądy administracyjne – powinno zostać zamieszczone już w osnowie decyzji). Decyzja Starosty (...) nie zawierała tego rodzaju ustalenia w osnowie, ale uchybienie to nie mogło wpływać na czas jej obowiązywania. Ten bowiem był determinowany okresem obowiązywania sądowego zakazu prowadzenia pojazdów. W tym stanie rzeczy kierowanie przez oskarżonego C. J. pojazdem mechanicznym w dniu 9 listopada 2020r. nie mogło być uznane za niestosowanie się do decyzji o cofnięciu uprawnień, lecz było jedynie prowadzeniem pojazdu bez wymaganych uprawnień. Tego rodzaju zachowanie stanowiło wykroczenie z art. 94 § 1 kw. Potwierdzeniem powyższo może być przykładowo wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 maja 2021 r. wydany w sprawie V KK 161/21 (opubl. Legalis Numer 2580105), w którym czytamy: „ Warunkiem odpowiedzialności karnej przewidzianej w art. 180a KK jest nie tyle samo zachowanie polegające na kierowaniu pojazdem bez posiadania uprawnień (taki czyn penalizowany jest przez art. 94 § 1 KW), ale zachowanie takie musi być powiązane z niezastosowaniem się do wydanej uprzednio decyzji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi”. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
- o zmianę wyroku i uznanie, iż czyn oskarżonego wyczerpuje dyspozycję art. 94 §1 kw i wymierzenie kary grzywny lub umorzenie postępowania w oparciu o przepis art. 17 § 1 pkt 3 kpk; |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
- zasadnym okazał się wniosek o zmianę wyroku poprzez przyjęcie, iż czyn oskarżonego stanowił wykroczenie, opisane w art. 94 § 1 kw; niezasadnym był natomiast wniosek o wymierzenie za ten czyn samoistnej kary grzywny bez orzekania o jakimkolwiek środku karnym, czy uznanie, że zachowanie oskarżonego wyczerpuje dyspozycję jakiegoś czynu (prawdopodobnie apelant miał na myśli art. 180 a kk, bądź inny – bliżej nieustalony), jednak nie stanowi przestępstwa z powodu znikomego stopnia społecznej jego szkodliwości; - zachowanie oskarżonego wyczerpywało znamiona wykroczenia, a ustalone w sprawie przez sąd rejonowy okoliczności rzutujące na wymiar kary i oraz okoliczności samej sprawy - uzasadniały wymierzenie wobec w/w kary grzywny i (fakultatywnego) zakazu prowadzenia określonej kategorii pojazdów na okres minimalny okres przewidziany przez prawo (art. 29 § 1 kw). |
||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||
brak |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
---- |
||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||
- zmiana co do kwalifikacji prawno-karnej zachowania oskarżonego – jako stanowiącego wykroczenie, o jakim mowa w art. 94 § 1 kw, a nie przestępstwo jakim mowa w art. 180 a kk; - w konsekwencji powyższego zmiana w zakresie zastosowanej represji karnej tj. orzeczenie kary grzywny w oparciu o art. 94 § 1 kw w wysokości 1.000 zł. oraz środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 6 miesięcy jako adekwatnych do okoliczności sprawy oraz stopnia społecznej szkodliwości i stopnia winy oskarżonego - gdzie okoliczności obciążające oskarżonego związane z uprzednią karalnością oraz ze stanem majątkowym i sytuacją osobistą, podniesione w pisemnych motywach wydanego orzeczenia, w całości zaaprobowano; |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||
- szczegółowo w punkcie 3.1.; |
||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
punkt 3 |
O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o treść art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz.223 z późniejszymi zmianami). Sąd odwoławczy zdecydował się nie obciążać oskarżonego całością kosztów sądowych powstałych w sprawie tj. wydatkami powstałymi w sprawie, a obciążyć jedynie ich częścią - opłatą za obie instancje, albowiem za takim rozwiązaniem przemawiały zasady słuszności. To z powodów działania organów wymiaru sprawiedliwości (oskarżyciela publicznego, sądu rejonowego) doszło do rozbudowanego postępowania w sprawie o przestępstwo, podczas gdy prawidłowa analiza dokumentów, jakimi od początku w/w dysponowały winny prowadzić do wszczęcia/przekazania sprawy, jako dotyczącej jedynie wykroczenia, ze wszystkimi tego konsekwencjami. |
|||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżonego |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 9 marca 2021 roku w sprawie II K 878/21 |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |