Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 46/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. G. (1) , R. Ś. (1)

D. G. (1):

I. W dniu 2 listopada 2020 roku, około godziny 22:30 działając wspólnie i w porozumieniu z R. Ś. (1) dokonał kradzieży z włamaniem do samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) znajdującego się na terenie parkingu przy ul. (...) w J., pow. (...), woj. (...) w ten sposób, że po uprzednim wybiciu szyby w prawych przednich drzwiach dokonali zaboru w celu przywłaszczenia torby koloru czarnego wraz z narzędziami w postaci zaciskarek, ściągaczy do izolacji, obcinaczki do przewodów, śrubokrętów i kombinerek, skutkiem czego pokrzywdzony B. K. (1) poniósł straty o łącznej wartości 1200 złotych;

- tj. przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.

II. W dniu 2 listopada 2020 roku, około godziny 22:50 w m. J. na
ul. (...), pow. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z R. Ś. (1) dokonał uszkodzenia pojazdu marki O. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że uderzając ręką i nogą po błotniku lewym tylnym, drzwiach lewych przednich i tylnych spowodował wgniecenia, zarysowania i odpryski na powierzchni lakierniczej oraz dokonał wyrwania lusterka lewego z zatrzasków powodując uszkodzenia powierzchni lakierniczej w postaci odprysków lakieru, a także dokonał wyłamania wycieraczki szyby tylnej, czym spowodował straty w wysokości łącznej
2000 złotych na szkodę P. R. (1);

- tj. przestępstwo z art. 288 § 1 k.k.

R. Ś. (1):

I. W dniu 2 listopada 2020 roku, około godziny 22:30 działając wspólnie i w porozumieniu z D. G. (1) dokonał kradzieży z włamaniem do samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) znajdującego się na terenie parkingu przy ul. (...) w J., pow. (...), woj. (...) w ten sposób, że po uprzednim wybiciu szyby w prawych przednich drzwiach dokonali zaboru w celu przywłaszczenia torby koloru czarnego wraz z narzędziami w postaci zaciskarek, ściągaczy do izolacji, obcinaczki do przewodów, śrubokrętów i kombinerek, skutkiem czego pokrzywdzony B. K. (1) poniósł straty o łącznej wartości 1200 złotych;

- tj. przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.

II. W dniu 2 listopada 2020 roku, około godziny 22:50 w m. J. na ul. (...), pow. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z D. G. (1) dokonał uszkodzenia pojazdu marki O. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że uderzając zaciśniętą pięścią w tylną szybę pojazdu spowodował jej rozbicie oraz uderzając ręka i nogą
po błotniku lewym tylnym, drzwiach lewych przednich i tylnych spowodował wgniecenia, zarysowania i odpryski na powierzchni lakierniczej oraz dokonał wyrwania lusterka lewego z zatrzasków powodując uszkodzenia powierzchni lakierniczej w postaci odprysków lakieru, a także dokonał wyłamania wycieraczki szyby tylnej, czym spowodował straty w wysokości łącznej 2000 złotych na szkodę P. R. (2),

- tj. przestępstwo z art. 288 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Dokonanie w dniu 2.11.2020 r. ok. godz. 22:30 przez oskarżonych D. G. i R. Ś. kradzieży z włamaniem do samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) znajdującego się na terenie parkingu przy ul. (...) w J., w ten sposób, że po uprzednim wybiciu szyby w prawych przednich drzwiach dokonali zaboru w celu przywłaszczenia torby koloru czarnego wraz z narzędziami w postaci zaciskarek, ściągaczy do izolacji, obcinaczki do przewodów, śrubokrętów i kombinerek, skutkiem czego pokrzywdzony B. K. (1) poniósł straty o łącznej wartości 1200 złotych.

Następnie tej samej nocy po upływie około 20 minut dokonanie przez obu oskarżonych uszkodzenia pojazdu marki O. (...) o nr rej. (...), znajdującego się na ul. (...) w miejscowości J.. Uszkodzenie w/w pojazdu poprzez jego uderzanie rękami i nogami oraz zaciśniętą pięścią. Spowodowanie przez oskarżonych strat w wysokości łącznej 2000 złotych na szkodę P. R. (2).

wyjaśnienia oskarżonych D. G. i R. Ś.

29-30,63-64, 107 R. Ś.

34-35, 107 D. G.

zeznania świadków: B. K., J. D. (1), P. R. (2), W. K. (1) i M. C.

9-10, 107v B. K.,

15-16, 107v J. D.,

19-20,107v P. R., 66,107v W. K., 69,107v M. C.

protokoły zatrzymania rzeczy, protokoły oględzin, dokumentacja fotograficzna, protokoły zatrzymania osób - oskarżonych,

2-4, 5-6, 7-8, 40-41, 49-55, 57, 58

kosztorys prac i wycena dot. O.

59-60

Oskarżony D. G. (1) ma 21 lat, legitymuje się wykształceniem podstawowym. Nie pracuje, podejmuje prace dorywcze. Jest kawalerem, ma jedno dziecko. Wobec oskarżonego prowadzono postępowanie za czyn z art. 207 § 1 k.k. i 190 § 1 k.k., które zostało warunkowo umorzone.

Oskarżony R. Ś. (1) ma 23 lata, legitymuje się wykształceniem średnim, zawód wyuczony technik-mechanik. Oskarżony nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu matki, jest bezdzietnym kawalerem. Oskarżony nie był karany.

dane osobowo-poznawcze oskarżonych

72 i 73

karty karne

44 i 75-76

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

-----------

-----------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-----------

---------

-----------

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonych D. G. i R. Ś.

Sąd dokonując oceny wyjaśnień oskarżonych uznał je za całkowicie wiarygodne. Zarówno D. G. jak i R. Ś. przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów. Z. i wiarygodny materiał dowodowy nie pozostawia żadnych wątpliwości, iż przyznanie to niepolega na prawdzie. Jak podał R. Ś. był to z ich strony głupi wybryk. Niemniej jednak nie usprawiedliwia to w jakikolwiek sposób nagannego postępowania oskarżonych i musi spotkać się z odpowiednią reakcją prawnokarną.

zeznania świadków: B. K., J. D. (1), P. R. (2), W. K. (1) i M. C.

Za niebudzące żadnych zastrzeżeń Sąd uznał także depozycje świadków. Wszystkie osoby, które składały zeznania w przedmiotowej sprawie są dla oskarżonych osobami obcymi i całkowicie bezstronnymi. Ich zeznania są spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniające. Pokrzywdzeni B. K. i P. (...) opisali jakie szkody powstały w ich samochodach i jakie będą koszty naprawy. Z kolei J. D. przedstawiła sytuację, która obserwowała z balkonu swojego mieszkania, nie wiedząc wówczas, iż sprawcami są oskarżeni D. G. i R. Ś.. Świadkowie W. K. i (...) C. są funkcjonariuszami Policji na miejscu zdarzenia wykonywali czynności służbowe, w swoich depozycjach opisali przebieg interwencji oraz wszystkie posiadane w tej sprawie informacje. Zeznania świadków znajdują odzwierciedlenie w pozostałym wiarygodnym materiale dowodowym, przez co stanowiły istotny element przy ustalaniu stanu faktycznego.

protokoły zatrzymania rzeczy, protokoły oględzin, dokumentacja fotograficzna, protokoły zatrzymania osób - oskarżonych,

Są to dowody bezsporne i bezsprzeczne. Potwierdzają czynności wykonane przez funkcjonariuszy Policji oraz rozmiar uszkodzeń dokonanych przez oskarżonych.

kosztorys prac i wycena dot. O.

Są to również dowody całkowicie wiarygodne, pozwalające wycenić szkodę powstałą w mieniu pokrzywdzonego P. R. (2).

dane osobowo-poznawcze oskarżonych, karty karne

Dowody bezsporne.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------

-------

-------------

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt I

D. G. (1) , R. Ś. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu nie było podstaw do kwestionowania zarówno opisu, jak i przyjętej przez oskarżyciela publicznego kwalifikacji prawnej zarzucanych oskarżonym R. Ś. (1) i D. G. (1) przestępstw.

Zgodnie z art. 279 § 1 k.k. kto kradnie z włamaniem podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Przepis ten tworzy kwalifikowany typ wszystkich typów kradzieży określonych w art. 278 k.k. Znamieniem kwalifikującym jest sposób działania sprawcy, mianowicie włamanie. Kradzież z włamaniem zawsze stanowi przestępstwo, niezależnie od wartości przedmiotu czynności wykonawczej. Włamanie polega na przełamaniu zabezpieczeń chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą. Najczęściej sprowadza się ono do ich fizycznego przełamania, jednak włamaniem jest również przełamanie zabezpieczeń cyfrowych.

Natomiast art. 288 § 1 k.k. mówi o tym, że to cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Czynność wykonawcza cytowanego przepisu polega na zniszczeniu, uszkodzeniu lub uczynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy. Zniszczenie i uszkodzenie rzeczy nie różnią się jakościowo, lecz tylko ilościowo, i polegają na powodowaniu fizycznych zmian w strukturze rzeczy. W wypadku zniszczenia rzeczy zachodzi jej całkowite unicestwienie bądź uszkodzenie idące tak daleko, że rzecz przestaje przynależeć do tego rodzaju, do jakiego należała przed czynem. Uszkodzenie stanowi naruszenie substancji rzeczy bez jej unicestwienia.

Przenosząc powyższe rozważania prawne na grunt niniejszej sprawy oraz w oparciu o zgromadzony i wiarygodny materiał dowodowy, Sąd uznał, iż oskarżeni zrealizowali znamiona zarzucanych im czynów zabronionych. Sąd przyjął jednak, iż przestępstwo z art. 279 § 1 k.k stanowi wypadek mniejszej wagi. O ocenie czynu jako wypadku mniejszej wagi decydują bowiem elementy składające się na ocenę stopnia jego społecznej szkodliwości (por. uwagi do art. 115 § 2). Wypadek mniejszej wagi charakteryzuje się stopniem społecznej szkodliwości zmniejszonym w stosunku do typu podstawowego W przedmiotowej sprawie stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonych nie jest bardzo znaczny, a pokrzywdzony odzyskał skradzione mienie. Nie zmienia to jednak faktu, iż oskarżeni włamali się do pojazdu B. K.. Samochód marki V. stał prawidłowo zaparkowany i zabezpieczony, oskarżeni chcąc dostać się do środka i dokonać kradzieży przełamali zabezpieczenie jakim była szyba w prawych drzwiach pojazdu, a następnie przywłaszczyli torbę z narzędziami. Odnosząc się natomiast do uszkodzenia samochodu marki O. ich sprawstwo i wina również jest bezdyskusyjna, bowiem zostali przyłapani na gorącym uczynku przez interweniujących Policjantów.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---------

-------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

----------------

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

----------------

------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-------------

☐

3.4. Umorzenie postępowania

--------------

-----

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------

☐

3.5. Uniewinnienie

---------

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

----------------------

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. G. (1) , R. Ś. (1)

pkt I-V

Sąd uznając oskarżonych D. G. (1) i R. Ś. (1) za winnych popełnienia zarzucanych im czynów, stanowiących przestępstwa:

- z art. 279 § 1 k.k. przyjmując, iż czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, tj. przestępstwo z art. 283 k.k. skazał ich na karę po 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- z art. 288 § 1 k.k. skazał ich na karę po 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w miejsce wymierzonych oskarżonym jednostkowych kar pozbawienia wolności, Sąd wymierzył im karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary, granice sądowego uznania wyznaczało zagrożenie ustawowe przewidziane za popełnione przestępstwo oraz konieczność baczenia na to, by dolegliwość kary nie przekroczyła stopnia winy, by była odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości czynu i pozwoliła osiągnąć cele zapobiegawcze i wychowawcze, a przy tym odpowiadała potrzebie w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art. 53 § 1 k.k.).

Stopień winy oskarżonych jest dość wysoki. Swoim zachowaniem zarówno D. G. jaki i R. Ś. okazali brak poszanowania obowiązującego porządku prawnego. Działali w pełni świadomie i z własnej woli. Zdawali sobie sprawę, iż postępują niezgodnie z prawem, w związku z czym musieli też liczyć się ze stosowną reakcją prawnokarną.

Zdaniem Sądu orzeczona kara jest sprawiedliwa, spełni swe cele w zakresie prewencji indywidualnej.

Sąd wymierzając karę miał też na uwadze potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dyrektywa ta oznacza branie pod uwagę społecznego odbioru kary. Chodzi o to, aby fakt wymierzenia kary oddziaływał nie tylko na sprawcę, lecz także na innych potencjalnych sprawców przestępstw, których wymierzanie kar powinno z jednej strony odstraszać, z drugiej zaś – kształtować postawy społecznie akceptowane.

Na mocy art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 i 2 k.k. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności na okres próby 2 lat. Sąd postawił w ten sposób wobec oskarżonych pozytywną prognozę kryminologiczną na przyszłość, mając na uwadze dotychczasowy tryb życia oskarżonego oraz wyrażoną skruchę i podjęte kroki w celu naprawy pokrzywdzonemu B. K. wyrządzonych szkód. Zdaniem Sądu należy uznać, że te kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będą wystarczające do tego by oskarżeni przestrzegali porządku prawnego. Dwuletni okres próby pozwoli zweryfikować trafność tej prognozy. Celem wzmocnienia oczekiwanej od oskarżonych postawy Sąd na mocy art. 72 § 1 pkt 8 k.k. wprost zobowiązał ich do przestrzegania w okresie próby porządku prawnego, a na podstawie art. 73 § 1 1 i 2 k.k. oddał ich pod dozór kuratora sądowego.

D. G. (1) , R. Ś. (1)

pkt VI

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł również wobec oskarżonych solidarnie obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego P. R. (2) kwoty 2.000 zł

Pokrzywdzonemu taka kwota bez wątpienia się należy, ponieważ tyle wynosi koszt naprawy uszkodzonego przez oskarżonych samochodu.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

------

-------

--------

---------

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

Sąd na podstawie przepisów powołanych w pkt VII wyroku zasądził od oskarżonych koszty sądowe w równych częściach w wysokości 100 zł, w tym opłaty w kwocie po 180 zł na rzecz Skarbu Państwa.

Oskarżeni są osobami młodymi, zdrowymi brak jest jakichkolwiek przeszkód by mogli podjąć pracę i w ten sposób pozyskać środki na zapłatę zasadzonych kosztów, które nie są znaczne.

7.  Podpis

Sędzia Paweł Gonet