Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 500 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 31 marca 2021 roku w sprawie sygn. akt II K 460/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zawarty w apelacji oskarżyciela posiłkowego zarzut naruszenia prawa materialnego, tj. art. 53 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 8 kk poprzez brak orzeczenia wobec oskarżonej innego stosownego postępowania w okresie próby przez spłatę zadłużenia orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego Wydział V Gospodarczy w P. w sprawie V GC 1335/18

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na wystąpienie trudności w wyegzekwowaniu na drodze cywilnej szkody, jaka powstała na skutek przedmiotowego czynu ( z informacji na k. 395 wynika, że egzekucja okazała się bezskuteczna), zasadnym stało się wzmocnienie ochrony interesów pokrzywdzonej spółki poprzez orzeczenie środka probacyjnego na podstawie art. 53 kk w zw. art. 72 § 1 pkt 8 kk. Konsekwentnie prowadzony przez oskarżoną konsumpcyjny tryb życia, uzasadnia obawę, iż B. Ś. (1) może ponownie dopuścić się popełnienia (w tym podobnego) przestępstwa.

Wniosek

O dokonanie zmiany zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec oskarżonej środka probacyjnego w postaci innego stosownego postępowania w okresie próby (tj. spłaty zadłużenia orzeczonego wyrokiem zapadłym w postępowaniu przed Sądem Rejonowym Wydział V Gospodarczy w P. w sprawie V GC 1335/18).

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny z uwagi na wzmocnienie funkcji probacyjnej orzeczonej kary, a więc na spełnienie celów kary określonych w art. 53 § 1 kk, tj. celu wychowawczego i zapobiegawczego.

3.2.

Podnoszony przez obrońcę zarzut obrazy prawa materialnego w postaci art. 286 § 1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszej kolejności wskazać należy, że dla wyczerpania znamion oszustwa nie jest konieczne, aby sprawca wprowadził pokrzywdzonego w błąd osobiście. W art. 286 § 1 kk mieści się również wprowadzenie w błąd dokonane za pośrednictwem innych osób, nieświadomych tego, że tworzą u kogoś mylne wyobrażenie o rzeczywistym stanie rzeczy ( post. SN z 20.1.2017 r., IV KK 438/16, L.; wyr. SA w Katowicach z 6.4.2017 r., II AKa 31/17, OSA 2017, Nr 5, s. 51–59).

Jeśli sprawca stosuje jedną z oszukańczych metod wymienionych w art. 286 § 1 kk, to "dla bytu przestępstwa oszustwa jest obojętne, czy pokrzywdzony mógł lub powinien był sprawdzić prawdziwość twierdzeń sprawcy, nie jest nawet istotne, że pokrzywdzony mógł wykryć błąd przy dołożeniu znikomej nawet staranności", nie ma znaczenia naiwność ( wyr. SA w Warszawie z 29.5.2017 r., II AKa 72/17, L. ), bezkrytyczność i łatwowierność pokrzywdzonego ( wyr. SA w Krakowie z 18.12.2012 r., II AKa 190/12, L.; wyr. SA w Krakowie z 20.10.2011 r., II AKa 145/11, OSA 2012, Nr 12, poz. 42; wyr. SA we Wrocławiu z 3.4.2013 r., II AKa 80/13, L.; post. SN z 15.3.2017 r., II KK 73/17, L.; wyr. SN z 18.6.2019 r., V KK 246/18, L. ) ani np. niezapoznanie się przez pokrzywdzonego z kondycją finansową kontrahenta ( wyr. SA w Poznaniu z 19.9.2013 r., II AKa 124/13, L. ) .

Dla ustalenia celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie jest istotne, czy sprawca miał zamiar przywłaszczenia, ponieważ korzyść majątkowa może polegać również na innym wykorzystaniu cudzego mienia. Odpowiada to wykładni niekorzystnego rozporządzenia mieniem będącego skutkiem oszustwa. Ani niekorzystny charakter tego rozporządzenia, ani korzyść majątkowa, którą chce osiągnąć sprawca, nie muszą polegać na niespełnieniu przez sprawcę świadczenia, do jakiego się zobowiązał (np. zwrotu pożyczki), mogą polegać też na wykonaniu go w inny sposób, niż wynika to z umowy (np. w późniejszym terminie). Dlatego dla przypisania oszustwa nie jest konieczne ustalenie, że sprawca miał zamiar niezwrócenia długu; wystarczy stwierdzić, że zamierzał zwrócić dług na innych warunkach, niż strony uzgodniły ( wyr. SA w Szczecinie z 2.10.2015 r., II AKa 157/15, L.; wyr. SN z 2.10.2015 r., III KK 148/15, L.; wyr. SN z 14.5.2019 r., II KK 265/18, L. ).

Powyższe wskazuje, iż wbrew twierdzeniom obrońcy, Sąd Rejonowy słusznie uznał, że oskarżona B. Ś. (2) swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 286 § 1 kk. Nie zmienia wymowy tego przyjmowana na etapie postępowania przygotowawczego i przed Sądem pierwszej instancji przez oskarżoną linia obrony, jakoby do zapłaty za wykonaną przez pokrzywdzoną usługę transportową nie doszło wskutek:

-

nie przedłożenia przez pokrzywdzoną spółkę kompletu dokumentów potwierdzających wykonanie usługi zgodnie ze zleceniem transportowym, za którego wykonanie została wystawiona faktura VAT nr (...) na kwotę 74 128,59 zł,

-

kradzieży w 2018 roku samochodów należących do prowadzonej przez oskarżoną spółki,

-

nie otrzymania przez oskarżoną zapłaty od firmy (...) za usługę transportową, przez co oskarżona nie miała środków pieniężnych na zapłatę w.w faktury VAT na rzecz pokrzywdzonej.

Wszystkie te argumenty zostały obalone w postępowaniu rozpoznawczym. Słusznie w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Sąd Rejonowy wskazał, że " Oskarżona nie przedstawiła jakichkolwiek wiadomości (list,e-mail,SMS) informujących pokrzywdzonego, że niewłaściwie wykonał usługę, więc mu za nią nie zapłaci. Jednocześnie nie przedstawiła korespondencji z firmy (...), że nie otrzymała wynagrodzenia za przyjęte zlecenie z uwagi na braki formalne". Nie uległo to zmianie także na etapie postępowania apelacyjnego. Ponadto spółka oskarżonej jakoś nie pozwała spółki (...) o zapłatę, zaś z drugiej strony roszczenia pokrzywdzonego wobec spółki oskarżonej zostały uznane przez Sąd Gospodarczy. Jeżeli zaś chodzi o kwestie związane z kradzieżami samochodów należących do firmy prowadzonej przez oskarżoną wskazać należy, iż miały one miejsce w 2018 roku (k.77-89, k. 93-99), zaś usługa transportowała, za którą oskarżona nie dokonała zapłaty pokrzywdzonej (spółce) miała mieć miejsce w sierpniu 2017 roku. Zatem zupełnie bezprzedmiotowe jest podnoszenie tej kwestii, gdyż nie ma ono związku z przedmiotowym czynem, którego oskarżona dokonała w 2017 roku.

Dopiero na etapie odwoławczym obrona zaczęła kłaść nacisk na wersję, że oskarżona nie wiedziała o zawartej transakcji, że była jedynie figurantem w spółce, a umowy zawierał jej mąż i pracownik firmy. Są to argumenty chybione, przecież wersja ta pojawia się dopiero w apelacji, a wcześniej oskarżona broniła się aktywnie wykazując swoją wiedzę i zaangażowanie w sprawy gospodarcze spółki. Zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż B. Ś. (2) miała świadomość, że zawarto z pokrzywdzonym umowę, a następnie pokrzywdzona spółka wykonała zlecenie, za które nie została uregulowana płatność - (wyjaśnienia B. Ś. (2) z dnia 01 sierpnia 2018 roku k. 59-60, a także wyjaśnienia oskarżonej przed Sądem Rejonowym - k. 295 verte). Obrona przedłożyła nawet na rozprawie apelacyjnej kopię nieprawomocnego wyroku uniewinniającego oskarżoną od podobnego czynu wraz z kopią uzasadnienia, w którym zaaprobowano wersję o pozornej jedynie roli oskarżonej w spółce – ale po pierwsze, sprawa ta dotyczyła innej transakcji, zawartej znacznie później niż analizowana w niniejszej sprawie, a po drugie, Sąd w każdej sprawie orzeka niezależnie i nie jest związany innymi rozstrzygnięciami, zwłaszcza wydanymi na tle innych stanów faktycznych ( art. 8 kpk).

Końcowo wskazać należy, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż mimo, że sprawami spółki zajmował się także ówczesny mąż oskarżonej oraz wyznaczony do tego pracownik spółki, to jednak oskarżona miała nie tylko świadomość nie wywiązania się z płatności względem pokrzywdzonej, ale także od samego początku nie miała zamiaru tej płatności dokonać, o czym świadczy również jej zachowanie po upływie terminu płatności. Z wyjaśnień oskarżonej złożonych przed Sądem pierwszej instancji wynika, iż doskonale orientuje się, jak wyglądała współpraca prowadzonej przez nią spółki, z pokrzywdzona spółką, przyznała przecież, że zajmowała się podatkami, marketingiem (k.294). Sąd Okręgowy podobnie jak Sąd Rejonowy dał wiarę zeznaniom świadka R. K., że ten wielokrotnie próbował skontaktować się z oskarżoną w kwestii uregulowania przez nią płatności wynikającej z w/w faktury, w tym rozmawiając z jej pracownikami, także zatrudnionymi w zakładzie kosmetycznym, którego działalnością oskarżona zajmowała się bezpośrednio, jednak wszelkie próby osobistego skontaktowania się z oskarżoną kończyły się niepowodzeniem, choć jej pracownicy informowali pokrzywdzonego o przekazywaniu oskarżonej jego wiadomości (k.297-298). Dodatkowo wskazać należy, że sama oskarżona nie wykazała, że w jakikolwiek sposób podejmowała próby kontaktu ze świadkiem, aby podjąć rozmowy w celu wyjaśnienia kwestii zapłaty za usługę transportową - zarówno przed wszczęciem przedmiotowego postępowania, jak i w jego trakcie.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie ewentualnie uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok w zakresie przypisania oskarżonej zarzuconego jej przestępstwa jest słuszny, a w/w argumenty apelacji niezasadne - było to powyżej omówione.

3.3.

Zarzuty naruszenia przepisów postępowania tj. art. 5 § 2 kpk polegający na nieusunięciu niedających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonej i przyjęciu, że oskarżona B. Ś. (2) popełniła czyn zabroniony stypizowany w art. 286 § 1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty te są bezzasadne. O naruszeniu art. 5 § 2 kpk możemy mówić tylko wtedy, gdy pomimo podjętych starań nie zgromadzono w sprawie dowodów, które pozwoliłyby na usunięcie istniejących w sprawie wątpliwości. Zatem zastosowanie tego uregulowania ma miejsce, gdy mimo przeprowadzenia wszystkich możliwych dowodów oraz dokonania ich oceny spełniającej wymogi określone w art. 7 kpk pojawią się wątpliwości, których nie da się wyeliminować ( wyr. SN z 1.2.2012 r., II KK 141.11, Legalis Nr 480432). W przedmiotowej sprawie nie miała miejsca sytuacja, w której Sąd powziąłby jakiekolwiek wątpliwości co do okoliczności zarzucanego oskarżonej czynu i jej sprawstwa. Nie zachodziły więc niedające się usunąć wątpliwości - to apelant usiłuje podważyć prawidłowe ustalenia faktyczne Sądu i doszukuje się wątpliwości tam, gdzie ich nie ma. To, że skarżący nie zgadza się z oceną dowodów zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie jest równoznaczne z występowaniem w sprawie nieusuniętych wątpliwości.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie ewentualnie uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a apelacja bezzasadna.

3.4.

Zawarte w apelacji zarzuty naruszenia prawa procesowego tj. art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej zamiast swobodnej oceny dowodów, polegające na niezgodnym z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania uznaniu zeznań świadka Ł. S. (wcześniej Ś.) za wiarygodne w zakresie, w jakim wskazują na rzekomą rolę oskarżonej B. Ś. (2) w zarzucanym jej przestępczym procederze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie doszło do naruszenia dyspozycji art. 7 kpk, a Sąd dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych co do stwierdzenia faktu, iż oskarżona miała wiedzę i wyrażała zgodę na działania świadka Ł. S. (wcześniej Ś.) i pracownika oskarżonej M. P. w zakresie zawarcia umowy dot. usługi transportowej z pokrzywdzoną.

Zeznania w/w świadków są spójne, logiczne, wiarygodne. To, że Ł. S. obecnie jest skonfliktowany rodzinnie z oskarżoną nie przekreśla jego wiarygodności. Przecież świadek tego nie ukrywał, zaś przedmiotowy czyn miał miejsce w 2017 roku - kiedy między świadkiem i oskarżoną relacje układały się poprawnie. Świadczyć o tym mogą pierwsze wyjaśnienia oskarżonej składane w tamtym okresie, kiedy to nie obciążała męża, nie kwestionowała swojej wiedzy i udziału w zawieranych przez spółkę ( której była prezesem) transakcjach.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie ewentualnie uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok w zakresie przypisania oskarżonej zarzuconego jej przestępstwa jest słuszny, a w/w argumenty apelacji niezasadne - było to powyżej omówione.

3.5.

Zarzuty naruszenia przepisów postępowania związanych z postępowaniem dowodowym, które mogło mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia:

- tj. art. 170 § 1 kpk, art. 170 § 1a kpk i art. 174 kpk przez oddalenie wniosku dowodowego w postaci słuchania świadka M. P. bez wskazania przesłanek takiej decyzji oraz oparcie ustaleń jedynie na zeznaniach R. K. i świadka Ł. S., które zdaniem obrońcy są sprzeczne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym,

- tj. art. 167 kpk w zw. z at. 366 § 1 kpk poprzez zaniechanie dopuszczenia z urzędu dowodu w postaci zeznań świadka M. P.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oddalenie wniosków dowodowych było zasadne, bowiem jak już wcześniej wskazano, do wypełnienia znamion czynu z art. 286 § 1 kk nie jest konieczne, aby oskarżona działała osobiście zlecając usługi transportowe, za które nie zamierzała dokonać zapłaty. Niedorzeczne jest, aby pracownik spółki działał za plecami oskarżonej, przecież nie osiągnął z tej transakcji żadnej osobistej korzyści, gdyż zapłatę przelano na konto spółki. Nie było więc konieczności przesłuchiwania go ani na wniosek strony, ani z urzędu.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie ewentualnie uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacji bezzasadne, co było powyżej omówione.

3.6.

Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść tego orzeczenia polegający na nieuzasadnionym przyjęciu przez Sąd pierwszej instancji, iż oskarżona B. Ś. (2) wypełniła znamiona zarzucanego jej czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych jest powieleniem zarzutów związanych z naruszeniem prawa materialnego i procesowego. Obrońca w ten sposób próbuje wykazać, iż czyn z art. 286 § 1 kk na szkodę spółki (...) sp. z o.o. w (...) dokonał samodzielnie świadek Ł. S. (dawniej Ś.), ewentualnie pracownik spółki (...), co jest sprzeczne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, którego ocena została dokonana zgodnie z art. 7 kpk.

Analizując całokształt zebranych w sprawie dowodów należy uznać, że Sąd Rejonowy zebrał je w sposób wystarczający do merytorycznego rozstrzygnięcia i należycie ocenił, co pozwoliło mu na wyprowadzenie prawidłowych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonej. Sąd ten ustosunkował się do wszystkich istotnych dowodów w sprawie, mając w polu widzenia określone między nimi rozbieżności i stanowisku swemu dał wyraz w zasługującym na pełną aprobatę uzasadnieniu. Dlatego też podzielając ocenę dowodów zaprezentowaną przez sąd merytoryczny, Sąd Okręgowy nie widzi zasadniczych powodów, aby powtarzać okoliczności wyprowadzone w motywach zaskarżonego wyroku i we wcześniejszej części tego uzasadnienia, co wiązałoby się z cytowaniem ich obszernych fragmentów. Poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne znajdują bowiem odpowiednie oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, który został poddany analizie oraz ocenie, respektującej wymogi art. 5 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk. Konfrontując ustalenia faktyczne z przeprowadzonymi na rozprawie głównej dowodami trzeba stwierdzić, iż dokonana przez sąd meriti rekonstrukcja zdarzeń i okoliczności popełnienia przypisanego oskarżonej przestępstwa nie wykazuje błędu i jest zgodna z przeprowadzonymi dowodami, którym sąd ten dał wiarę i się na nich oparł. Zauważyć należy, że sąd orzekający, rozstrzygając o winie lub niewinności oskarżonej, kieruje się własnym wewnętrznym przekonaniem, nieskrępowanym żadnymi ustawowymi regułami dowodowymi, a przekonanie to pozostaje pod ochroną art. 7 kpk dopóki nie zostanie wykazane, że sąd I instancji oparł je bądź to na okolicznościach nieujawnionych w toku przewodu sądowego, bądź ujawnionych, ale ocenionych w sposób sprzeczny ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych jest słuszny tylko wówczas, gdy zasadność ocen i wniosków wyprowadzonych przez sąd z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania i adekwatności ze wskazaniami doświadczenia życiowego. Zarzut ten nie może sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu wyrażonymi w uzasadnieniu wyroku - a ma to miejsce w przypadku wniesionej przez obrońcę apelacji - ale musi wskazywać, jakich mianowicie konkretnych błędów w zakresie zasad logicznego rozumowania, dopuścił się sąd w ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Dlatego ocena dokonana przez Sąd Rejonowy jest w pełni uzasadniona i chroniona przepisem art. 7 kpk, a tym samym nie jest możliwe jej skuteczne podważenie. Ocena ta zaś, łącznie ze wszystkimi niezbędnymi okolicznościami dla rozstrzygnięcia sprawy została w sposób wyczerpujący i poprawny przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Zdaniem Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie oceny wartości poszczególnych dowodów dokonano pod względem ich wewnętrznej spójności, wzajemnych relacji, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, bez wykroczenia poza ramy przysługującej sądowi swobodnej oceny dowodów. Do takiej konkluzji prowadzić musi analiza pisemnych motywów zaskarżonego orzeczenia, w których Sąd zaprezentował tok swojego rozumowania (dostatecznie zrozumiale, a jednocześnie przekonująco) oraz wskazał, którym dowodom, w jakim zakresie i dlaczego dał wiarę, a którym i na jakiej podstawie tego waloru odmówił. Jak wynika z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji dokładnie przeanalizował zeznania pokrzywdzonej, zestawiając je z zeznaniami świadków, uwzględniając przy tym wnioski płynącej z zebranej w toku sprawy dokumentacji dotyczącej przedmiotowej transakcji w związku z wykonaną przez pokrzywdzoną usługą transportową. Tak przeprowadzona analiza, powoduje, iż podzielić należy pogląd, że zeznania R. K. i Ł. S. są wiarygodne (co do istoty sprawy, dla sprawy, dla kwestii odpowiedzialności oskarżonej za przypisany jej czyn).

Zarzuty związane z ustaleniami co do powiązania oskarżonej ze szkodami samochodowymi nie mają znaczenia w przedmiotowej sprawie, gdyż okoliczności te pozostają bez związku z inkryminowanym czynem ( poza omówionym powyżej faktem, że kradzieże samochodów należących do spółki oskarżonej miały miejsce po terminie płatności zobowiązania wobec pokrzywdzonego, więc oskarżona bezzasadnie powoływała się na tę okoliczność nieskutecznie próbując w ten sposób wytłumaczyć niewywiązanie się z umowy).

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie ewentualnie uchylenie wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacji obrońcy bezzasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Orzeczono o środku probacyjnym z art. 72 § 1 pkt 8 kk

Zwięźle o powodach zmiany

Było to już omówione

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3, 4

Na podstawie art. 635 kpk w zw. z art. 627 kpk zasądzono od oskarżonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej F.M. (...) sp. z o. o. kwotę 840 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym wyliczonego według stawek minimalnych oraz zasądzono na rzecz Skarbu Państwa kwotę 20 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym, jak również kwotę 380 zł tytułem opłaty za drugą instancję. Oskarżona jest młodą, wykształconą, zdrową i przedsiębiorczą kobietą, nie ma żadnych podstaw do zwalniania jej od obowiązku ponoszenia tych kosztów.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Brak orzeczenia wobec oskarżonej innego stosownego postępowania w okresie próby przez spłatę zadłużenia orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego Wydział V Gospodarczy w P. w sprawie V GC 1335/18 tj. środka probacyjnego na podstawie art. 53 kkw zw. z art. 72 § 1 pkt 8 kk

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana