Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 504/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

27 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący

SSO Aurelia Pietrzak

Protokolant

sekr. sądowy Tomasz Rapacewicz

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014r. w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w

W.

przeciwko A. T.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Świeciu, VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w Tucholi.

z dnia 28 marca 2013r. sygn. akt. VI C 245/13

oddala apelację.

Na oryginale właściwy podpis

II Ca 504/13

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Z uwagi na rozpoznanie sprawy w postępowaniu uproszczonym Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 13 § 2 k.p.c. ograniczył uzasadnienie jedynie do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku zapadłego w postępowaniu apelacyjnym z przytoczeniem przepisów prawa.

Na wstępie należy zauważyć, że istota zarzutów skarżącego sprowadzała się do zakwestionowania ustalenia przez Sąd Rejonowy, że do umowy łączącej pozwaną z poprzednikiem prawnym powoda mają odpowiednie zastosowanie przepisy o zleceniu (art. 750 k.c.) W jego ocenie stosunek zobowiązaniowy między tymi podmiotami uregulowany został w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm., dalej: p.s.w.). Na potwierdzenie swojego stanowiska skarżący wskazał na treść art. 160 ust. 3 p.s.w., zgodnie z którym, warunki odpłatności za studia lub usługi edukacyjne, określa umowa zawarta między uczelnią a studentem w formie pisemnej, i szczegółowo je uzasadnił.

W ocenie Sądu Okręgowego, analiza przepisów powołanej powyżej ustawy nie pozwala na uznanie zarzutów apelacji za uzasadnione. Wskazać bowiem należy, że powód dochodzi nieuiszczonych przez pozwaną należności za miesiące luty 2006, marzec 2006 i kwiecień 2006 r., czyli za rok akademicki 2005/2006, podczas gdy, zgodnie z art. 269 ust. 2 p.s.w., umowy, o których mowa w art. 160 ust. 3, obowiązują od roku akademickiego 2006/2007. Obowiązująca w dniu zawarcia umowy łączącej pozwaną z poprzednikiem prawnym powoda ustawa o szkolnictwie wyższym z dnia 12 września 1990 r. (Dz. U. z 1990 r., Nr 65, poz. 385 ze zm.), w odniesieniu do uczelni niepaństwowych (obecnie niepublicznych), w ogóle nie regulowała warunków odpłatności za studia. Z powyższego należy wywnioskować, że przedmiotowej umowy będącą źródłem dochodzonych przez powoda roszczeń nie można potraktować inaczej niż jako umowy nienazwanej, do której stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Tym samym przytoczone w apelacji twierdzenia nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy, ponieważ dotyczą stanów faktycznych z okresu obowiązywania ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r., zaś, jak wykazano wyżej, w niniejszej sprawie należy stosować przepisy ustawy o szkolnictwie wyższym z dnia 27 września 1990 r.

Treść przedmiotowej umowy zbliżona jest najbardziej do umowy o świadczenie usług i powinny mieć do niej zastosowanie przepisy o zleceniu (art. 750 k.c.). Sam skarżący trafnie kwalifikuje ww. umowę jako umowę o świadczenie usług edukacyjnych, chociaż błędnie twierdzi, że powyższa umowa regulowana jest w całości przepisami p.s.w. Sąd Rejonowy poczynił zatem słuszne ustalenia w przedmiocie rodzaju umowy łączącej pozwaną z poprzednikiem prawnym powoda i nie naruszył prawa materialnego.

Konsekwencją powyższego jest zastosowanie, na podstawie art. 751 pkt 2 k.c., dwuletniego terminu przedawnienia dla roszczeń dochodzonych przez powoda. Odnośnie zawodowego charakteru świadczenia usług zauważyć należy, że sformułowanie to nie oznacza, iż musi odbywać się ono w zakresie działalności gospodarczej danej osoby, czy podmiotu. Zawodowy charakter oznacza profesjonalny sposób świadczenia usług.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Na oryginale właściwy podpis

Za zgodność z oryginałem