Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Dnia 12 października 2020 roku do Sądu Rejonowego w Bydgoszczy wpłynął pozew o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego W. K. (1) wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 10 lipca 2013 roku, w sprawie o sygn. akt XC 236/12 na rzecz małoletniego powoda P. K. z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty 2000 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki małoletniego J. K., do dnia 5 – tego każdego miesiąca. Jednocześnie małoletni powód wniósł o nadanie wyrokowi klauzuli natychmiastowej wykonalności oraz zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, iż od chwili zasądzenia alimentów w życiu małoletniego P. K. nastąpiła istotna zmiana uzasadniająca dokonanie podwyższenia tego świadczenia. Matka małoletniego podniosła, iż syn skończył już 15 lat i rozpoczął naukę w 5-cio letnim Technikum (...) w B.. Podkreśliła, że znacznie wzrosły uzasadnione potrzeby małoletniego związane przede wszystkim z jego dorastaniem, wyżywieniem, ubiorem czy pojawiającymi się zainteresowaniami. Podniosła również, iż z biegiem ostatnich lat znacznie zwiększyły się też możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego W. K. (1) – ojca małoletniego. W dalszej części uzasadnienia matka powoda wyszczególniła koszty utrzymania syna i określiła je na kwotę łączną 4074,59 zł miesięcznie. Do tych kosztów matka powoda zaliczyła następujące wydatki: koszty mieszkaniowe -215,33 zł, abonament telefoniczny – 110 zł, koszty szkolne – 108,60 zł, zajęcia dodatkowe – 183,30 zł, koszty leczenia – 100 zł, wyjazdy/wakacje/ferie – 936,70 zł, paliwo/przejazdy – 411 zł, rozrywka/fryzjer – 179,88 zł, odzież/obuwie – 237,26 zł, koszty adopcji psa – 61,87 zł, inne (meble, tablet, prawo jazdy) – 530,65 zł. W końcowej części uzasadnienia strona odniosła się do kwestii sytuacji zawodowej pozwanego i wskazała, iż otrzymuje on obecnie dochód z kilku źródeł. Podniosła jednocześnie, że poza pracą zarobkową ojciec małoletniego jest właścicielem mieszkania własnościowego, z którego czerpie dodatkowy dochód w związku z wynajmem nieruchomości. Matka powoda wskazała przy tym, iż jej dochody wynoszą łącznie ok. 7.000 zł miesięcznie, na co składa się wynagrodzenie za pracę oraz dochód z tytułu wynajmu lokalu mieszkaniowego.

W odpowiedzi na pozew W. K. (1) w dniu 4 grudnia 2020 roku wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, iż żądanie wskazane w pozwie przez matkę małoletniego nie jest dla niego zrozumiałe. Wskazał, iż zarówno on jak i J. K. podzielili się obowiązkami względem ich dzieci pochodzących z małżeństwa, tj. W. K. (2) (starszego syna) i P. K.. Podkreślił, że zgodnie z porozumieniem ustnym każde z nich ponosić miało koszty utrzymania tego z synów, nad którym sprawuje bezpośrednią opiekę. Tym sposobem pozwany, jak wskazał, ponosił koszty utrzymania W. K. (2), a koszty związane z utrzymaniem P. K. spoczywać miały na jego matce J. K.. Pozwany wskazał zarazem, iż J. K. nie partycypuje w zwiększonych kosztach utrzymania starszego syna W.. Następnie mężczyzna odniósł się do kariery J. K. i wskazał, że od czasu wydania wyroku ustalającego alimenty znacznie zwiększyły się jej możliwości zarobkowe, bowiem obecnie matka powoda jest profesorem nadzwyczajnym oraz pełni funkcję kierownika Zakładu (...) na Wydziale (...) i (...) (...) (...) w B.. Ponadto pozwany wskazał, iż otrzyma ona od niego znaczą kwotę z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym byłych małżonków. Następnie W. K. (1) podniósł, iż w rzeczywistości dochody J. K. są znacznie wyższe niż wykazała to ona w pozwie. Pozwany zaprzeczył twierdzeniom zawartym w pozwie, a zwłaszcza zakwestionował wysokość poszczególnych kosztów utrzymania małoletniego P.. W. K. (1) w końcowej części uzasadnienia wskazał, iż jego dochody wynoszą obecnie 13.147,34 zł miesięcznie, przy czym łączne koszty jego utrzymania to kwota 14.812,21 zł, na które składają się między innymi koszty jego utrzymania w wysokości 4.731,45 zł, koszty utrzymania W. K. (2) – 5.576,51 zł oraz koszty utrzymania domu – 4.504,25 zł.

Na rozprawie w dniu 7 września 2021 roku strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany W. K. (1) i J. K. są rodzicami małoletniego powoda P. K. urodzonego (...) oraz już dorosłego W. K. (2) urodzonego dnia (...).

Dowód: okoliczności bezsporne

W wyroku z dnia 10 lipca 2013 roku Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, w sprawie o sygn. akt XC 236/12, rozwiązał małżeństwo rodziców powoda przez rozwód z winy obu stron. Jednocześnie w wyroku tym Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad ówcześnie małoletnim W. K. (2) i małoletnim powodem P. K. obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu W. K. (2) u ojca W. K. (1), natomiast małoletniego P. u jego matki J. K.. Kosztami utrzymania i wychowania dzieci Sąd obciążył rodziców w ten sposób, że zobowiązał pozwanego do płacenia alimentów na rzecz małoletniego P. w kwocie 800 zł miesięcznie, płatnych z góry do 15 dnia każdego miesiąca, do rąk matki J. K., natomiast J. K. zobowiązał do płacenia alimentów na rzecz ówcześnie małoletniego W. K. (2) w kwocie 800 zł miesięcznie do rąk jego ojca W. K. (1), do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Sąd Okręgowy pozostałymi kosztami utrzymania i wychowania synów obciążył oboje rodziców. Ponadto zostały również ustalone kontakty stron z dziećmi oraz sposób korzystania przez nich ze wspólnego domu i mieszkania.

Między rodzicami małoletniego powoda w okresie od 2014 do 2021 roku przed Sądem Rejonowym w Bydgoszczy oraz w wyniku złożonej apelacji przed Sądem Okręgowym w Bydgoszczy toczyła się sprawa o podział ich majątku wspólnego. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 22 listopada 2018 roku , sygn.. akt II RNs 1662/14 zmienionego postanowieniem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 2 marca 2021 roku, sygn.. akt II Ca 155/19 zobowiązał pozwanego W. K. (1) do zapłaty na rzecz matki powoda J. K. kwoty 381.578,90 zł tytułem spłaty działu w majątku wspólnym.

Dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 10 lipca 2013 roku w sprawie o sygn. XC 236/12 k. 7-7v; kopia postanowienia z dnia 22 listopada 2018 r. k. 56-59; apelacja J. K. k. 61-77; kopia postanowienia z dnia 2 marca 2021 r. k. 294-296; zeznania matki powoda J. K. k. 461v; zeznania pozwanego W. K. (1) k. 517v;

Małoletni powód P. K. ma skończone obecnie 16 lat. Od września 2020 roku uczęszcza do 5-cio letniego Technikum (...) w B.. Mieszka obecnie wraz z matką i jej partnerem w zakupionym przez nich domu położonym w Z..

Uzasadnione bieżące koszty utrzymania małoletniego P. K. oscylują obecnie na kwotę łączną w wysokości ok. 2400 zł miesięcznie. Na przedmiotowe koszty składają się następujące wydatki: partycypacja w kosztach utrzymania domu – 300 zł, telefon – 110 zł, wydatki szkolne – 50 zł, wyżywienie i kosmetyki – 1000 zł, ubiór – 210 zł, rozrywka (w tym kieszonkowe) – 180 zł, fryzjer – 35 zł, wyjście do baru – 50 zł, odzież ochronna – 30 zł, maści i leki – 100 zł, utrzymanie psa – 70 zł. Małoletni ponadto uczęszcza na zajęcia Aikido i bierze udział w (...) Centrum (...). Chłopiec trenuje od 2014 roku. Koszty miesięczne z tym związane, to: opłata za zajęcia – 110 zł, zakup kimono – 25 zł, egzaminy – 60 zł, pas – 5 zł, imprezy w związku z Aikido – 10 zł. P. jest dzieckiem zdrowym, ma jednak problemy z cerą i z tego względu jest pod opieką dermatologiczną. Ponadto matka małoletniego ponosi też dodatkowo jednorazowe wydatki na syna. W ostatnim czasie było to kupno nowych mebli dla małoletniego w związku z przeprowadzeniem się do nowego domu w Z., kupno roweru, tabletu graficznego, okularów, czy opłacenie synowi kursu na prawo jazdy.

Matka małoletniego P. J. K. ma 53 lata. Obecnie pozostaje w nieformalnym związku z O. B.. Wraz z partnerem oraz małoletnim P. mieszka w domu położonym w Z.. Nieruchomość ta została zakupiona przez partnerów za kredyt w dniu 19 lipca 2019 roku. Kwota raty kredytu w związku z kupnem nieruchomości wynosi obecnie ok. 2000 zł miesięcznie, partnerzy wskazanym kosztem dzielą się po połowie. . Koszty związane z utrzymaniem domu i korzystaniem z mediów, to kwota około 900 zł, na którą składają się następujące wydatki: internet – 100 zł, N. – 34 zł, energia – 180 zł, woda – 30 zł, szambo – 180 zł, gaz – 370 zł. W 2018 roku J. K. kupiła fabrycznie nowy samochód marki T. (...) za łączną kwotę 80.900 zł.

J. K. zatrudniona jest na Politechnice (...) (wcześniej (...) (...) w B.) od 1 października 1993 roku na stanowisku Profesora Uczelni. Dochód J. K. od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy przy wyroku rozwodowym z biegiem lat stosunkowo wzrastał. W 2011 roku bowiem otrzymywała dochód netto w wysokości średnio ok 3.000 zł miesięcznie przy zajmowanym ówcześnie stanowisku nauczyciela akademickiego na Uniwersytecie T. (...)w B.. W 2019 roku osiągnęła natomiast łączny dochód w wysokości 71.675,14 zł oraz otrzymała świadczenie z tytułu ulgi na małoletniego P. w kwocie 1.112,04 zł. W okresie od kwietnia 2020 roku do września 2020 roku jej średnie miesięczne wynagrodzenie z tytułu zajmowanego stanowiska wynosiło ok. 6428,72 zł netto. Łączny dochód kobiety w 2020 roku wyniósł ostatecznie 78.861,99 zł oraz dodatkowo uzyskała 1.112,04 z tytułu ulgi na małoletniego P.. Na początku roku 2021 roku jej średnie wynagrodzenie z kolei opiewało na kwotę 7.425,29 zł. W przedmiotową kwotę wliczona została pensja należna z tytułu dodatkowego rocznego wynagrodzenia w wysokości (...),20, dochód należny za wypracowane godziny ponadwymiarowe – tj. 8384,88 zł oraz świadczenie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w wysokości 899 zł za miesiąc grudzień 2020 roku. J. K. otrzymuje również jednorazowe świadczenia socjalne w okresie wakacyjnym. Ponadto w okresie od 1 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2019 roku wypłacono jej dodatkowe wynagrodzenie w związku z realizacją przez nią projektów w łącznej wysokości 18.186,15 zł. J. K. od 1 lipca 2020 roku zatrudniona jest również na stanowisku kierownika w wymiarze ½ etatu w (...) sp. z o. o. sp. k. w związku z czym otrzymuje dochód w wysokości ok. 1206,90 zł miesięcznie. Kobieta korzysta również corocznie z prawa odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodu w związku z wykonywanym przez nią zawodem.

J. K. jest właścicielką lokalu mieszkalnego położonego w B. i z tytułu wynajmu tej nieruchomości otrzymywała w 2020 roku przychód w wysokości 1600 zł miesięcznie, obecnie wynosi on 1750 zł miesięcznie, od czego jednak odlicza koszty utrzymania nieruchomości. Ponadto kobieta pobiera świadczenie na małoletniego P. z programu 500 + oraz środki wynikające ze świadczenia (...) w wysokości 300 zł. J. K. w latach 2019-2020 przekazywała na rzecz Funduszu (...) znaczne kwoty w wysokości od 5.000 zł do 37.000 zł. Ponadto regularnie płaci alimenty na rzecz starszego syna W. w wysokości 800 zł miesięcznie. Czasami kupi starszemu synowi jakiś prezent czy buty. W ramach 18 urodzin sfinansowała mu kurs prawa jazdy za kwotę 1400 zł.

Dowód: kopie faktur k. 12-15v; zaświadczenie o zarobkach z 9 sierpnia 2011 roku k. 98; wydruki ze stron internetowych dot. projektów realizowanych przez J. K. k. 100-107; kopia umowy najmu lokalu mieszkalnego k. 109-112; wydruk z rejestru pobieranych świadczeń k. 114-116; sprawozdanie z wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w sprawie nieletniego k. 120-122; potwierdzenie przelewu k. 284-285; informacja z Pierwszego Urzędu Skarbowego k. 309-310; akt notarialny k. 311315; informacja z Drugiego Urzędu Skarbowego w B. k. 316-318; PIT-37 k. 320-321v; PIT/O k. 322-322v; PIT-37 k. 323325v; PIT/0 k. 325-325v; zaświadczenie z (...) k. 326; zaświadczenie k. 327;umowa najmu lokalu mieszkalnego k. 328-330; akt notarialny k. 331339; umowa kupna sprzedaży k. 340-341; wydruk z dokonanych operacji k. 342; historia operacji k. 343-371; wydruk z (...) dot. konta O. B. k. 372-383; zawiadomienie-oświadczenie k. 384; zeznania W. K. (2) k. 458-460; zeznania J. K. k. 460v-463; umowa najmu lokalu mieszkalnego na czas określony k. 472473; aneks nr (...) k. 475; aneks nr (...) k. 476;

Pozwany W. K. (1) obecnie ma 52 lata. Z zawodu jest inżynierem elektroniki i telekomunikacji. Jest właścicielem firmy o nazwie U.. W 2019 roku jego dochód wyniósł łącznie 239.180,21 zł. W lipcu 2020 roku w związku z rozliczeniem dodatkowego projektu realizowanego w latach 2016 – 2020 otrzymał przychód w wysokości 90.000 zł. Przychód ten jednak miał charakter jednorazowy i nie wystąpił od sierpnia 2020 roku do chwili obecnej. W okresie od grudnia 2020 roku do kwietnia 2021 roku pozwany otrzymywał na konto wpływy w średniej wysokości ok. 24.600,00 zł. Wynikający dochód pozwanego z PIT-36L w 2020 roku wyniósł łącznie 303.841,43 zł. Sytuacja pozwanego od czasu rozwodu i zasądzenia alimentów znacznie się poprawiła. Osiąga on obecnie większy dochód niż podczas toczącej się w 2013 roku sprawy rozwodowej.

Pozwany część ponoszonych wydatków wlicza w koszty prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W 2018 roku oraz w 2019 roku zakupił np. samochody osobowe m-ki F. (...) za kwotę łączną 27.225,00 zł oraz 33.000,00 zł. W 2018 kupił z kolei telefon m-ki I. (...) za kwotę 2.869,00 zł. W 2020 roku kupił zestaw głośników za kwotę łączną 4700 zł. W. K. (1) jest właścicielem mieszkania o powierzchni ok. 60 m ² .

Pozwany w sierpniu 2021 roku zaciągnął kredyt w wysokości 200.000 zł miesięcznie na rzecz spłaty byłej żony J. K. w związku z podziałem ich majątku wspólnego. Z tego względu średnia wysokość miesięcznej raty przedmiotowego kredytu od października 2021 roku wynosi ok. 3.500 zł.

Pozwany tytułem alimentów na rzecz małoletniego P. przekazuje mu obecnie zasądzoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy kwotę w wysokości 800 zł. Ponadto w okresie od czerwca 2020 roku do grudnia 2020 roku przekazywał mu jednorazowo kwoty w wysokości od 50 zł do 200 zł z okazji dnia dziecka, urodzin czy mikołajek. W 2016 roku w ramach wakacji wyjechał razem z synami, w tym również z P., na wycieczkę za granicę.

Pozwany W. K. (1) obecnie mieszka sam w domu położonym w N.. Jego starszy syn W. K. (2) (nad którym po rozwodzie z J. K. mężczyzna sprawował bezpośrednią opiekę zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy) studiuje stacjonarnie na Wydziale Informatyki i (...) (...) Uniwersytetu (...) w P.. W związku z tym pozwany ponosi koszty związane z utrzymaniem studiującego W. w P. w wysokości ok. 5000 zł miesięcznie. W ten koszt wchodzi również m.in. opłata za mieszkanie w P., koszty leczenia, zakup ubioru, rozrywka, wakacje. Pozwany ponosi koszty utrzymania domu w N.. Miesięczne koszty utrzymania nieruchomości są następujące: energia elektryczna – ok. 200 zł, gaz – ok. 225 zł, świadczenie do zakładu komunalnego – ok. 400 zł, wywóz odpadów – 19 zł, podatek od nieruchomości – ok. 60 zł. Pozwany w latach 2017 - 2020 roku dokonał montażu instalacji fotowoltaicznej na łączną kwotę w wysokości 16.833,00 zł oraz przeglądu kotła gazowego na kwotę 550 zł. Pozostałe miesięczne wydatki pozwanego, to wyżywienie i środki czystości – ok. 1000 zł, soczewki kontaktowe – 150 zł, abonament telefoniczny – ok. 45 zł, ubiór – 400 zł, pielęgnacja ogrodu – 100 zł; rozrywka – 200 zł, alimenty na rzecz P. K. – 800 zł.

Dowód: potwierdzenia przelewów k. 80-82; potwierdzenie rezerwacji k. 91-96; zaświadczenie k. 118; wydruk z (...) k. 137; potwierdzenie przelewu k. 158; faktura nr (...) k. 159; potwierdzenia przelewów k. 139-149; potwierdzenia przelewów k.150-154; zawiadomienie k. 155; potwierdzenie przelewu k. 156; faktura VAT k. 157, potwierdzenie przelewu k. 158; faktura k. 159, decyzja z dnia 19.02.2020 r. k. 163-164; potwierdzenia przelewów k. 165-185, 187, 191-196; faktura k. 198; faktura k. 200; faktura k. 202, faktura k. 216; rachunki k. 226-238; umowa z R. k. 264; wydruk ze strony internetowej (...) k. 282-283; wydruki ze strony internetowej k. 277-280; PIT-36L k. 390-394; wydruk z (...) k. 399-400; historia operacji bankowych k. 401-403; faktura k. 404; faktura k. 429; potwierdzenia przelewów k. 430-434; faktura k. 435; zeznania W. K. (2) k. 459-460; wniosek o udzielenie pożyczki k. 485-488; potwierdzenia przelewów k. 489-95; zaświadczenie z dnia 30 lipca 2021 r. k. 496; podatkowa księga przychodów i rozchodów k. 497; PIT-36L k. 498-504; umowa najmu lokalu k. 510-512; zeznania W. K. (1) k. 517-519; faktura k. 508;

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadka W. K. (2) oraz na podstawie przesłuchania matki małoletniego powoda J. K. i pozwanego W. K. (1), a także na podstawie dokumentów dołączonych przez strony w przedmiotowej sprawie.

Świadek W. K. (2) zeznał, iż nie wie jaka jest wysokość poszczególnych kosztów utrzymania jego małoletniego brata P. K.. Wskazał jednocześnie, iż w jego ocenie wynoszą one łącznie ok. 1500 zł miesięcznie. Podkreślił dodatkowo, iż w ciągu ostatnich 7 lat nie doszło do zmiany stosunków uzasadniających żądanie małoletniego powoda. Sąd w tym zakresie nie dał wiary świadkowi W. K. (2), bowiem były to z jego strony wyłącznie spekulacje, a określona przez niego kwota w wysokości 1500 zł miesięcznie na utrzymanie brata nie znalazła potwierdzenia w obszernym materiale dowodowym załączonym do sprawy. Co do zasady Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w zakresie jego kosztów utrzymania w P., które wynoszą ok. 5000 zł. W tym zakresie zeznania te pokrywały się z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, a zwłaszcza z zeznaniami pozwanego W. K. (1). Sąd natomiast nie dał wiary świadkowi w zakresie zeznań dotyczących miesięcznych kosztów utrzymania domu pozwanego położonego w N., podczas których wskazał że koszt ten jest równy kwoty ok. 4.000 zł jednocześnie stwierdził jednak, iż konkretnych kwot z tego tytułu nie zna. Zeznania świadka w tej kwestii budzą wątpliwości Sądu, bowiem są sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym oraz zeznaniami samego pozwanego w niniejszej sprawie, który to z kolei wskazał iż ten koszt jest równy kwocie ok. 2.000 zł miesięcznie. Sąd zatem uznał wskazany koszt przez świadka na wysokość 4.000 zł za zbyt wysoki, nie znajdujący odzwierciedlenia w rzeczywistości. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka W. K. (2) w zakresie zeznań, które to korespondowały z zeznaniami stron oraz przedstawionym w sprawie pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd uznał zeznania matki małoletniego powoda J. K. w większości za wiarygodne. Wskazała ona na koszty utrzymania małoletniego P. K., w tym związane z bieżącym utrzymaniem powoda jak i na wydatki ponoszone jednorazowo, czy w dłuższych, kilkuletnich odstępach czasu. Przedstawione przez kobietę wydatki na syna w większości nie budziły wątpliwości Sądu, zwłaszcza w kontekście uzyskiwanych przez nią dochodów. Zeznania jej w tym zakresie znalazły również potwierdzenie w dołączonym materiale dowodowym. Co do kwestii dotyczącej sytuacji majątkowej J. K. Sąd również dał wiarę jej zeznaniom, bowiem rzetelnie przedstawiła swoją aktualną sytuację finansową. Zeznania w tym zakresie znalazły również potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie w postaci m.in zaświadczeń, wyciągów bankowych czy umów.

Zeznania pozwanego W. K. (1) Sąd uznał co do zasady za wiarygodne. Zwłaszcza w zakresie, w jakim jego zeznania pokrywały się z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Ewentualne rozbieżności pozostawały bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. Sąd dał wiarę pozwanemu w większości co do wskazanych przez niego kosztów utrzymania oraz jego obecnej sytuacji majątkowej. Mężczyzna wskazał zwłaszcza, iż jego obecny dochód jest wyższy niż w momencie toczącej się sprawy rozwodowej. Podkreślił, że jego wynagrodzenie obecnie wynosi ok. 11.000 zł miesięcznie. Sąd na podstawie przedłożonych do sprawy dokumentów uznał te zeznania za wiarygodne. Sąd uznał również zeznania pozwanego za wiarygodne w części dotyczącej ponoszenia wydatków na studiującego syna W. K. (2), które określił na poziomie średnio ok. 5.000 zł miesięcznie. W tej części zeznań korespondowały one z zeznaniami świadka W. K. (2). Wskazać tutaj natomiast należy, iż jak sam pozwany podniósł podczas swoich zeznań otrzymywana kwota alimentów od J. K. na rzecz W. w wysokości 800 zł miesięcznie, odpowiednio zmniejsza ten koszt.

Sąd w większości przyznał walor wiarygodności zgromadzonym dowodom w postaci dokumentów urzędowych i prywatnych, których prawdziwość nie została podważona przez żadną ze stron.

Sąd przy ocenie stanu faktycznego pominął dowód z paragonów oraz wydruków zgromadzonych na kartach nr 16,19-25, 83,86, 88, 160-162, 186,188, 189, 199, 201-203, 205-207, 215, 217, 219, 239-245, 258, 509 bowiem nie stanowiły one imiennego dowodu zakupu. Sąd więc nie mógł ustalić kogo one konkretnie dotyczyły, kto w rzeczywistości poniósł wykazany na nich koszt i czy w ogóle został on poniesiony.

Przechodząc do wyjaśnienia podstawy prawnej, stwierdzić należy, iż zgodnie z normą art. 135 § 1 k.r.i.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Natomiast w myśl art. 138 k.r.i.o., modyfikacji orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego można żądać w razie zmiany stosunków, rozumianej jako istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania. Ustalenie zmiany stosunków następuje poprzez porównanie stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu bądź obniżeniu (wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 8 listopada 2013 roku, sygn. II Ca 839/13, LEX nr 1715529).

W niniejszej sprawie zmiana stosunków, o jakiej mowa w art. 138 k.r.i.o., pozwalająca na zmianę dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego występuje już z racji znacznego upływu czasu, który to minął od ustalenia obecnej kwoty świadczenia alimentacyjnego.

Wysokość alimentów na rzecz małoletniego powoda została ustalona w lipcu 2013 roku, a zatem ponad osiem lat temu. Po tym czasie od dnia wydania wyroku zasądzającego alimenty w wysokości 800 zł miesięcznie na rzecz powoda, jego matka dopiero bowiem wniosła o ich podwyższenie. Sąd ustalił, iż na przestrzeni ostatnich lat doszło do zmiany istotnych okoliczności uzasadniających przedmiotowe żądanie. Przede wszystkim wskazać należy, iż małoletni P. podczas sprawy rozwodowej jego rodziców miał niespełna 8 lat, uczęszczał do pierwszej klasy szkoły podstawowej, naturalnie więc jego potrzeby były zatem dużo mniejsze niż obecnie. Sąd Okręgowy ustalił wówczas, iż pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania powoda w kwocie 800 zł miesięcznie. Sąd wziął pod uwagę zarobki osiągane przez pozwanego W. K. (1), które co należy tutaj podkreślić, były znacznie niższe niż obecnie. Tak samo zresztą zarobki osiągane przez matkę powoda były znacznie niższe niż obecnie. Niewątpliwie Sąd ten miał też wówczas na uwadze okoliczność, iż razem z pozwanym miał zamieszkiwać drugi syn pochodzący z małżeństwa – W., który był wtedy osobą małoletnią i uczęszczał do szkoły podstawowej.

Obecnie małoletni P. K. ma 16 lat, uczęszcza do 2 klasy szkoły średniej. Bez wątpienia więc jego koszty utrzymania są większe niż dziecka w wieku 8 lat. Chłopiec jest teraz w fazie szybkiego wzrostu i dojrzewania. Ponadto chce się rozwijać, uczęszczać na dodatkowe zajęcia Aikido, czy rozwijać swoje umiejętności i zainteresowania z dziedziny grafiki. Dodatkowe koszty są też obecnie generowane z racji dermatologicznych problemów małoletniego. Wymaga on bowiem specjalistycznych maści w tym zakresie. Te okoliczności miały duże znaczenie podczas ustalenia nowej aktualnej wysokości świadczenia alimentacyjnego.

Podkreślić należy, iż przez osiem lat od czasu wydania pierwszego wyroku w sprawie alimentów, również po stronie rodziców małoletniego P. doszło do zmiany ich sytuacji zarówno życiowej jak i majątkowej. Matka chłopca J. K. otrzymała awans na stanowisko Profesora Uczelni (...) (...) w B. (obecnie (...) (...)), podczas gdy w 2013 roku była nauczycielem akademickim i jej wynagrodzenie wynosiło ok. 3000 zł miesięcznie. Obecnie dochód ten na podstawie przedłożonego przez nią do sprawy zaświadczenia wynosi ok. 7000 zł miesięcznie. Ponadto kobieta z tytułu wykonywanego zawodu otrzymuje dodatkowe świadczenia m.in. za realizację projektów czy środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypłacane w okresie świąt i wakacji letnich. Jak ustalił Sąd, kwoty te są bardzo wysokie. Przykład tutaj stanowi pozyskana przez przedstawicielkę ustawową małoletniego kwota z tytułu realizacji przez nią projektów uczelnianych za łączną kwotę w wysokości ponad 18.000 zł. Dodatkowym źródłem dochodu J. K. jest wynagrodzenie z tytułu ½ etatu na stanowisku kierownika w firmie (...) oraz dochód uzyskiwany przez nią z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego.

Poza opisaną wyżej kwestią majątkową zmieniła się również sytuacja życiowa kobiety. Obecnie bowiem pozostaje ona w nieformalnym związku z O. B., w 2020 roku wraz z nim zakupiła dom położony w Z. gdzie obecnie zamieszkuje wraz z partnerem i małoletnim powodem.

Co do sytuacji pozwanego Sąd doszedł do wniosków, iż również jego sytuacja uległa znacznej zmianie. Jak sam pozwany wskazał podczas zeznań, osiąga on teraz wyższe dochody niż miało to miejsce podczas toczącej się sprawy rozwodowej w 2013 roku. Pozwany deklarował, iż obecnie dochody te uzyskuje w wysokości ok. 11.000 zł. W ocenie Sądu dochody te mogą wynosić nawet więcej. Materiał dowodowy w sprawie wskazał bowiem, iż jest on dyrektorem w wielkim koncernie międzynarodowym. Ponadto prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Posiada również mieszkanie, które wcześniej wynajmował. Jak sam zeznał, nie chce mieszkania sprzedawać, wymaga ono remontu a więc prawdopodobnie nieruchomość w przyszłości zostanie przez mężczyznę wynajęta ponownie, co stanowić będzie kolejny dodatkowy dochód. Uzyskiwane przez pozwanego wpływy w wysokości ponad 24.000 z początku roku 2021 również świadczyć mogą o tym, iż mężczyzna w istocie może osiągać większe dochody niż deklaruje. Co do wydatków ponoszonych przez pozwanego i stałych jego obciążeń, to podkreślić należy, iż W. K. (1) ponosi prawie w całości koszty generowane przez starszego syna W.. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, iż koszt utrzymania studenta mieszkającego poza domem rodzinnym oddalonym o ponad 150 km jest nieporównywalnie wyższy niż koszt utrzymania nastolatka uczęszczającego do szkoły średniej i nadal mieszkającego z rodzicem. Alimenty w wysokości 800 zł miesięcznie przekazywane przez matkę na rzecz studiującego W. stanowią zaledwie niewielką część środków pieniężnych, które na swoje utrzymanie potrzebuje brat powoda W.. W większości więc i to znacznej, to ojciec prawie w całości utrzymuje starszego syna. J. K. zatem powinna sobie zdawać sprawę, iż na chwilę obecną w dużej mierze jest zwolniona z ponoszenia tego obowiązku, a zwłaszcza z ponoszenia zwiększonych na przestrzeni lat kosztów utrzymania starszego syna.

Sąd rozpoznając przedmiotową sprawę wziął pod uwagę jej specyfikę. Odmiennie bowiem od większości przypadków, w przedmiotowej sprawie w wyniku rozwodu, każde z dwójki dzieci zamieszkało z innym rodzicem. W między czasie jedno z dzieci stało się pełnoletnie, zaczęło studia w innym mieście, nadal jednak z uwagi na kontynuowanie nauki nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Powyższe okoliczności spowodowały jednocześnie, iż brat powoda w związku z tym generuje znacznie większe koszty utrzymania niż małoletni powód. Podkreślić tutaj też należy, iż rodzice powoda, jak wykazał zgromadzony w sprawie obszerny materiał dowodowy, są osobami majętnymi, gdzie bez uszczerbku dla koniecznego swojego utrzymania są w stanie utrzymać również jedno dziecko na odpowiednio wysokim poziomie i dodatkowo też wspierać finansowo drugiego syna. Dzieci J. K. i W. K. (1) są jednak w różnym wieku i znajdują się w innych sytuacjach, bo powód jest nastolatkiem, nadal mieszka z matką, chodzi do szkoły średniej a jego brat W. jest studentem i studiuje poza B.. Wskazać w tym miejscu należy, iż Sąd przy wydawaniu orzeczenia w przedmiotowej sprawie wziął przede wszystkim pod uwagę rzeczywiste aktualne koszty utrzymania małoletniego P., wzrost cen na przestrzeni ostatnich lat oraz aktualne możliwości zarobkowe rodziców małoletniego, które znacznie wzrosły w stosunku do tego, co miało miejsce 8 lat temu. Sąd nie mógł tych okoliczności pominąć i musiał w racie alimentacyjnej obciążającej pozwanego uwzględnić wzrost kosztów utrzymania powoda oraz wzrost możliwości finansowych pozwanego. Okoliczność, iż każde z dzieci zamieszkuje z jednym z rodziców nie jest bowiem nową okolicznością. Na nią zaś powoływał się przede wszystkim pozwany wnosząc o oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów. Gdyby z tego założenia wychodził Sąd Okręgowy orzekający o rozwodzie rodziców powoda, to nie orzekłby o obowiązku alimentacyjnym każdego z małżonków względem drugiego dziecka, tym bardziej, że obowiązek ten ustalił na tym samym poziomie, tj. po 800 zł miesięcznie.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego oraz na podstawie doświadczenia życiowego Sąd określił wysokość stałych, bieżących kosztów utrzymania małoletniego P. na kwotę łączną w wysokości ok. 2400 zł miesięcznie na co składa się przede wszystkim: partycypacja w kosztach utrzymania mieszkania – 300 zł, telefon – 110 zł, zajęcia dodatkowe z Aikido – 110 zł, zakup kimono – 25 zł, egzaminy – 60 zł, pas – 5 zł, imprezy w związku z Aikido – 10 zł, wydatki szkolne – 50 zł, wyżywienie/kosmetyki – 1000 zł, ubiór – 210 zł, rozrywka – 180 zł, fryzjer – 35 zł, wyjście do baru – 50 zł, odzież ochronna – 30 zł, maści/leki – 100 zł, koszty generowane z posiadaniem psa – 70 zł. Dodać tutaj należy, iż kwotę 50 zł tytułem wydatków szkolnych Sąd wyliczył przyjmując za podstawę wskazywany przez J. K. koszt wyprawki jaki poniosła na początku roku szkolnego, w tym zakupu książek, czy opłat na komitet rodzicielski orz ubezpieczenie, pomniejszony o świadczenie „dobry start” w wysokości 300 zł, jakie otrzymała na syna, a następnie podzielił tę różnicę przez 12 miesięcy, co dało w przybliżeniu kwotę 50 zł miesięcznie.

Sąd chciałby w tym miejscu wskazać, iż nie wziął pod uwagę jednorazowych kosztów generowanych przez małoletniego wskazanych przez matkę. Kwota alimentów bowiem dotyczy wyłącznie uzasadnionych i bieżących comiesięcznych kosztów utrzymania dziecka. Nie sposób zatem uznać, iż kosztem tym jest np. zakup roweru, tabletu czy jednorazowe opłacenie kursu na prawo jazdy za kwotę 1100 zł. W ocenie Sądu więc wskazana przez matkę małoletniego kwota w łącznej wysokości 3600 zł jako miesięczny koszt utrzymania małoletniego jest niewłaściwa, albowiem w jej skład wchodzą też wydatki na syna ponoszone wyjątkowo, na przestrzeni iluś lat, czy nawet jednorazowo jak np. wspomniany wydatek na prawo jazdy.

Odnośnie kosztów na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych to wskazać z kolei należy, iż ustaloną miesięczną kwotę tych kosztów na poziomie około 900 zł miesięcznie Sąd podzielił na trzy osoby. W domu zamieszkuje bowiem powód, jego matka oraz jej partner. Do kosztów mieszkaniowych sąd natomiast nie wliczył kosztów związanych z podatkiem od nieruchomości, albowiem wysokość podatku jest stałą, niezależna od ilości osób zamieszkujących w nieruchomości. Nie został też tutaj wliczony koszt związany ze spłatą kredytu zaciągniętego na zakup domu, czy kredytu konsumenckiego, albowiem wliczenie tych wydatków do kosztów związanych z utrzymaniem powoda powodowałoby, iż pozwany w istocie w jakimś zakresie zostałby obciążany kosztami związanymi z zakupem domu, którego właścicielem jest matka powoda i jej partner.

Również argumenty wskazywane przez pozwanego odnośnie spłaty z tytułu majątku wspólnego byłych małżonków na rzecz J. K. nie mają znaczenia w przedmiotowej sprawie. Sąd bowiem skupił się wyłącznie na aktualnej sytuacji małoletniego powoda P. K., a nie sprawach dotyczących bezpośrednio jego rodziców i ich wzajemnych rozliczeń. Tak więc spłata ze strony pozwanego w wysokości ponad 380.000 zł z tytułu podziału majątku wspólnego na rzecz J. K. nie miała dla Sądu istotniejszej wagi.

Sąd natomiast wziął pod uwagę aktualne dochody rodziców chłopca, których wysokość bez wątpienia jest znaczna. Przedstawiony materiał dowodowy w sprawie wskazuje, iż zarówno W. K. (1) jak i J. K. mają spore możliwości zarobkowe. Ich dochody miesięczne z biegiem ostatnich ośmiu lat uległy znacznemu zwiększeniu. Na przedmiotowe wskazują przede wszystkim dokumenty w postaci faktur i wyciągów bankowych. Pozwany wskazywał na swoje możliwości majątkowe i wskazywał jednocześnie, iż nie będzie w stanie płacić wyższych alimentów. Jednocześnie jednak jest w stanie sam utrzymać swój dom położony w N., ponadto dokonał instalacji fotowoltaicznej za kwotę w wysokości ponad 16.000 zł. Dokonuje zakupów drogich sprzętów czy płyt związanych ze swoim hobby. W ostatnich latach stać go było na wyjazdy wakacyjne poza granice kraju. Jest właścicielem mieszkania położonego w B., a ponadto utrzymuje starszego syna studiującego w P., którego koszty utrzymania średnio wynoszą ok. 5.000 zł, co niewątpliwie nie jest kwotę na zaspokojenie wyłącznie podstawowych jego potrzeb ale również tych o charakterze zbytku. Jak sam wykazał przekazywał również na małoletniego P. jednorazowe kwoty w wysokości od 100 zł do 300 zł z tytułu wydarzeń okolicznościowych typu urodzin, dnia dziecka czy świąt.

Ojciec małoletniego W. K. (1) obecnie przekazuje na rzecz P. tytułem renty alimentacyjnej kwotę 800 zł miesięcznie, a zatem nieporównywalnie mniejszą kwotę, niż przeznacza na utrzymanie rugiego syna.. Bez wątpienia wskazana kwota nie jest w stanie pokryć wszystkich wydatków generowanych obecnie przez chłopca i nie jest adekwatna do jego obecnych potrzeb. Sąd nie znalazł podstaw by wzrostem kosztów utrzymania powoda jaki nastąpił przez ostatnie osiem lat została obciążona wyłącznie matka małoletniego powoda. Ustalając uzasadnione bieżące potrzeby powoda na poziomie kwoty około 2 400 zł miesięcznie (przy uwzględnieniu też wzrostu możliwości majątkowych rodziców jaki nastąpił na przestrzeni tych lat) Sąd uznał za zasadne obciążenie tą kwotą obojga rodziców po połowie, a zatem podwyższenie dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego pozwanego o 400 zł miesięcznie. Sąd uznał, iż takie rozwiązanie będzie sprawiedliwe i będzie uwzględniało zarówno interes małoletniego powoda jak i okoliczność, iż pozwany utrzymuje brata powoda, przy wsparciu finansowym matki nadal na poziomie zaledwie 800 zł miesięcznie.

Sąd stoi na stanowisku, iż pozwany powinien i jest w stanie, bez uszczerbku koniecznego dla swojego utrzymania płacić wyższe alimenty o kwotę 400 zł miesięcznie na małoletniego P.. Mając na uwadze powyższe, Sąd w pkt 1 wyroku podwyższył od pozwanego W. K. (1) alimenty na rzecz małoletniego powoda P. K. z kwoty 800 zł miesięcznie zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 10 lipca 2013 roku, sygn. XC 236/12, do kwoty 1.200 zł miesięcznie, płatnej z góry do dnia 5-tego każdego miesiąca do rąk matki powoda J. K., z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Początkową datę płatności alimentów w zwiększonej wysokości Sąd ustalił na dzień 12 października 2020, bowiem tego dnia wpłynął pozew do Sądu. Pozwany złożył odpowiedź na pozew w dniu 4 grudnia 2020 roku, zapoznał się z żądaniami strony przeciwnej a więc powinien był liczyć się z tym, iż jego dotychczasowy obowiązek alimentacyjny względem powoda może wzrosnąć i mógł też przypuszczać jaka będzie początkowa data płatności alimentów.

W pkt 2 Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie jako bezzasadne, bowiem nie zostało wykazane by była potrzeba podwyższenia alimentów do większej wysokości. Wskazać w tym miejscu należy, iż Sąd oddalając żądanie podwyższenia alimentów ponad kwotę 400 zł wziął pod uwagę przede wszystkim kwestię ponoszenia przez pozwanego w zdecydowanej większości kosztów utrzymania starszego syna W. oraz aktualne możliwości finansowe stron.

O kosztach sądowych Sąd orzekł mając na uwadze wynik postępowania. Wartość przedmiotu sporu w przypadku roszczenia małoletniego powoda to kwota 14.400 zł (1.200 zł x 12 miesięcy = 14.400 zł ). Należna opłata od pozwu w tym przypadku to zatem kwota 750 zł zgodnie z art. 13 ust 1 pkt 6 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Małoletni powód żądał podwyższenia alimentów o kwotę 1.200 zł, Sąd podwyższył natomiast alimenty o kwotę 400 zł, zatem małoletni wygrał sprawę w około 33% a pozwany w związku z tym wygrał sprawę w ok. 67%. Małoletni powód z mocy ustawy zwolniony jest z ponoszenia kosztów sądowych. Sąd zatem w pkt 3 wyroku zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Bydgoszczy kwotę 247,50 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych od uiszczenia których zwolniony był małoletni powód (750 zł x 33% = 247,50 zł).

Sąd w pkt 4 nie obciążył małoletniego powoda kosztami zastępstwa procesowego poniesionymi przez pozwanego. Sąd wziął tutaj pod uwagę, iż małoletni powód nadal pozostaje na utrzymaniu rodziców, nie jest bowiem samodzielny finansowo oraz w istocie nieznaczną w kontekście dochodów pozwanego kwotę, jaką powód musiałby mu zwrócić, tj. 80,40 zł (67% ze 120 zł).

W ostatnim zaś punkcie wyroku (pkt 5) Sąd nadał mu w pkt 1 rygor natychmiastowej wykonalności, albowiem w przedmiotowym orzeczeniu zostały zasądzone podwyższone alimenty.

sędzia Barbara Łapka

VI RC 513/20

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej – przez portal;

2.  Przedłożyć zgodnie z kalendarzem bądź z wpływem.

B., dnia 12 października 2021 roku

sędzia Barbara Łapka