Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 40/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

W. O.

w dniu 05 lipca 2020 r., około 04.20 w O. przy ul. (...), woj. (...)- (...), działając z zamiarem bezpośrednim spowodowania średniego uszczerbku na zdrowiu zadał D. K. wielokrotnie i z dużą siłą uderzenia pięścią w głowę oraz twarz powodując u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci wieloodłamowego złamania kości nosa, stłuczenia prawego ramienia i lewego kolana z otarciami naskórka, które skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała pokrzywdzonego na okres powyżej 7 dni, tj. przestępstwa z art. 157 § 1 k.k.

I. E. (1)

w dniu 05 lipca 2020 r. około godz. 04.20 w O. przy ul. (...), woj. (...), przewidując możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu D. K. i godząc się na to zadał mu jednokrotnie uderzenie z dużą siłą pięścią w głowę, po którym pokrzywdzony przewrócił się, a następnie uderzył głową w asfaltową powierzchnię jezdni przez co doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy z sińcem i otarciem naskórka w okolicy skroniowo – ciemieniowej prawej, złamaniem kości ciemieniowej i skroniowej prawej, ostrym krwiakiem nadtwardówkowym, obrzękiem mózgu i ciasnotą śródczaszkową, co stanowiło chorobę realnie zagrażającą życiu, a dodatkowo następstwem doznanych urazów jest stwierdzony u pokrzywdzonego zez rozbieżny naprzemienny, oczopląs rotacyjny obu oczu i zaburzenia pola widzenia okiem lewym tj. czynu z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W nocy 4/5 lipca 2020 roku w lokalu (...) położonym przy plaży miejskiej w O. odbywała się dyskoteka. Na tej dyskotece przebywali m.in. znający się nawzajem oskarżeni W. O. i I. E. (1) oraz pokrzywdzony D. K.. Wskazane osoby spożywały w trakcie dyskoteki napoje alkoholowe. W pewnym momencie doszło do utarczki słownej pomiędzy W. O., a D. K., po czym mężczyźni rozeszli się. Dyskoteka zakończyła się 5 lipca 2020 r. około godz. 4:00, a jej uczestniczy zaczęli przemieszczać się w kierunku miasta. D. K. szedł w towarzystwie (...), przy czym pokrzywdzony prowadził rower a na plecach miał założony plecak. W niewielkiej odległości za nimi szedł oskarżony W. O., a za nim w grupie osób I. E. (1). Około godz. 4:20 gdy wskazane osoby znajdowały się na ul. (...) w O. oskarżony W. O. nagle podbiegł do prowadzącego rower D. K. i zadał mu uderzenie od tyłu w głowę, po czym złapał go za plecak i zadał kolejny cios. Po tych uderzeniach pokrzywdzony ciągnięty za plecak upadł, częściowo na rosnące przy chodniku krzewy. W. O. pochylił się wówczas nad D. K. i zadawał mu pięścią z dużym zamachem uderzenia w okolice głowy – łącznie jedenaście. A. O. próbował odciągnąć oskarżonego oraz nieporadnie z uwagi na stan nietrzeźwości zadawał mu ciosy. W chwili kiedy oskarżony W. O. był zaabsorbowany A. O. pokrzywdzonemu udało się wstać i wyprowadzić niecelny cios w kierunku oskarżonego, po czym przewrócił się. W. O. także przewrócił się. W tym momencie podbiegli dwaj nieustaleni mężczyźni, którzy odciągnęli A. O.. W tym czasie D. K. podniósł się i wybiegł na środek jezdni. Za nim pobiegł W. O., który wyprowadził w kierunku pokrzywdzonego niecelny cios, a ten taki sam w jego kierunku. Następnie T. O. odwrócił się i zaczął iść w kierunku chodnika, a za nim szedł pokrzywdzony. Oskarżony odwrócił się, pokrzywdzony wówczas cofnął się na jezdnię. W tym momencie do D. K. stojącego na jezdni zaczął biec I. E. (1) omijając stojącego na chodniku T. O.. D. K. widząc I. E. (1) zaczął tyłem wycofywać się przed nim. I. E. (1) dobiegł do pokrzywdzonego i zadał mu zaciśniętą prawą pięścią silne uderzenie w głowę (tzw. sierpowy) w jej lewą, boczną powierzchnię (okolice ucha i skroni). Po tym ciosie pokrzywdzony bezwładnie upadł na jezdnię (dosłownie runął) uderzając prawą stroną głowy o asfalt. Leżącego na jezdni, nieprzytomnego i niedającego oznak życia pokrzywdzonego I. E. (1) z pomocą innej nieustalonej osoby przeciągnął na pobliski trawnik, po czym oddalił się z miejsca zdarzenia. Widząc zaistniałą sytuację W. N. telefonicznie wezwała pogotowie ratunkowe. Przybyły na miejsce Zespół (...) przetransportował D. K. bezpośrednio do Szpitala (...) w P..

1.1  zeznania świadka M. S.

504, 86v.

1.2 zeznania świadka D. K.

496-498, 330-331

1.3 zeznania świadka K. S.

541v.-542, 81-82

1.4 zeznania świadka A. O.

542, 212v.-213

1.5 zeznania świadka K. G.

542v.543, 356-357

1.6 zeznania świadka J. Ł.

543, 45, 178-179

1.7 częściowo zeznania świadka D. J.

503, 25-26

1.8 zeznania świadka W. N.

263-264, zapis 265

1.9 opinia psychologiczna dot. mał. W. N.

349

1.10 zapis nagrania z monitoringu miejskiego

166

1.11 protokół oględzin zapisu z monitoringu miejskiego

90-97

1.12 materiał poglądowy do oględzin miejsca zdarzenia

6-21

1.13 protokół zatrzymania rzeczy D. K.

46-48

1.14 częściowo wyjaśnienia W. O.

495

1.15 częściowo wyjaśnienia I. E. (1)

495v.-496

2.  W Szpitalu (...) w P. pokrzywdzony w trybie pilnym i ze wskazań życiowych poddany został zabiegowi operacyjnemu usunięcia krwiaka podtwardówkowego - kraniotomii. Z uwagi na stan zdrowia D. K., zagrażający bezpośrednio jego życiu i zdrowiu oraz występujące ponowne krwawienie pokrzywdzony został przetransportowany kolejno do placówki medycznej o wyższym stopniu referencyjności, tj. do 1 (...) z (...)w L. - Filia w E. na Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii, gdzie ponownie poddany został zabiegowi operacyjnemu - rewizji kraniotomii. D. K. był hospitalizowany w 1 (...) z (...)w L. - Filia w E. w okresie od 6 lipca 2020 r. do 13 lipca 2020 r., gdzie uzyskano stopniowo poprawę stanu jego zdrowia. Następnie pokrzywdzony z uwagi na to, iż wymagał leczenia usprawniającego w okresie od 3 sierpnia 2020 r. do 31 sierpnia 2020 r. przebywał na Oddziale (...) Sp. z o.o.

2.1 dokumentacja medyczna D. K.

103,106,174, 249, 259, 338, 339, 351

2.2  zeznania świadka B. K.

500

2.3  zeznania świadka A. W.

382-383

2.4  zeznania świadka E. S.

386-387

3.  Oskarżony W. O. zadając pokrzywdzonemu D. K. łącznie 13 uderzeń zaciśniętą pięścią w głowę i okolicę głowy, spowodował u niego wieloodłamowe złamanie kości nosa, którego skutkiem było naruszenie czynności narządów jego ciała na okres powyżej siedmiu dni w rozumieniu art. 157 § 1 k.k.

Oskarżony I. E. (1) uderzając pokrzywdzonego ręką zaciśniętą w pięść i powodując upadek na twarde podłoże, spowodował u D. K. stłuczenie głowy z sińcem i otarciem naskórka w okolicy skroniowo- ciemieniowej prawej, ostrym krwiakiem nadtwardówkowym, obrzękiem mózgu i ciasnotą śródczaszkową, co skutkowało wystąpieniem u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

Nadto następstwem doznanych urazów jest stwierdzony u pokrzywdzonego zez rozbieżny naprzemienny, oczopląs rotacyjny obu oczu i zaburzenia pola widzenia okiem lewym.

3.1 protokół oględzin D. K. wraz z płytą

220-222

3.2 opinia pisemna i ustna biegłego z zakresu medycyny sądowej

392-397, 498-499

3.3 opinia sądowo – lekarska Zakładu ds. Opiniowania Wydziału Lekarskiego (...) w O.

544-549

4.  W. O. i I. E. (1) zostali zatrzymani w dniu 5 lipca 2020 r. odpowiednio o godz. 12:15 i 12:10. W trakcie wykonanej czynności oględzin I. E. (1) ujawniono niewielkie zaczerwieniania w okolicy paliczków prawej dłoni, wymieniony nie posiadał innych zewnętrznych obrażeń ciała. Podczas oględzin W. O. nie ujawniono żadnych zewnętrznych obrażeń na jego ciele.

4.1 protokół zatrzymania I. E. (1)

53-54

4.2 protokół zatrzymania W. O.

70

4.3 protokół oględzin I. E. (1)

56-57

4.4.  protokół oględzin W. O.

72-73

5.  W. O. był karany sądownie wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 20 października 2020 roku, sygn.. akt II K 468/20 za czyn z art. 190 § 1 k.k. na karę grzywny.

Oskarżony jest zatrudniony jako sprzedawca na stacji paliw płynnych i gazu w PHU (...) Stacja Paliw J. M. w M. i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w wysokości około 2100 zł netto.

5.1 dane o karalności

430

5.2 odpis wyroku

405

5.3 wywiad środowiskowy

425-426

5.4 wyjaśnienia oskarżonego

494v.

6.  I. E. (1) nie był dotychczas karany sądownie. Oskarżony zatrudniony jest w firmie budowlanej i z tego tytułu osiąga dochód w wysokości około 2500 zł. miesięcznie.

6.1 dane o karalności

401

6.2 wyjaśnienia oskarżonego

494v.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

W. O.

nie ma dowodów na to, że oskarżony miał zamiar spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

544-549

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.zeznania świadka M. S.

świadek jest osobą obcą zarówno dla pokrzywdzonego jak i oskarżonych. Zeznawał tylko to, co było mu wiadome.

1.2 zeznania świadka D. K.

brak podstaw, by kwestionować zeznania świadka. Sąd nie znalazł żadnych okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności jego zeznań. Świadek podał tylko to co pamiętał

1.3 zeznania świadka K. S.

świadek zeznała tylko to, co jej wiadome, przedstawiła w sposób obiektywny przebieg zdarzenia na tyle na ile je zapamiętała. Zeznania te korespondują z zapisem monitoringu miejskiego

1.4 zeznania świadka A. O.

brak podstaw, by kwestionować zeznania świadka. Sąd nie znalazł żadnych okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności jego zeznań. Świadek podał tylko to co pamiętał z uwagi na swój stan nietrzeźwości.

1.5 zeznania świadka K. G.

świadek jest osobą obcą zarówno dla pokrzywdzonego jak i oskarżonych, brak podstaw do kwestionowania wiarygodności jego zeznań. Zeznawał tylko to, co było mu wiadome.

1.6 zeznania świadka J. Ł.

zeznania są logiczne i spójne korespondują z pozostałymi dowodami

1.7

zeznania świadka D. J.

w zakresie jakim mają oparcie w innych dowodach w szczególności w zapisach monitoringu miejskiego.

1.8 zeznania świadka W. N.

świadek zeznała tylko to, co jej wiadome, przedstawiła w sposób obiektywny przebieg zdarzenia na tyle na ile je zapamiętała. Zeznania te korespondują z zapisem monitoringu miejskiego.

1.9 opinia psychologiczna dot. mał. W. N.

jest pełna, jasna i niesprzeczna.

1.10 zapis nagrania z monitoringu miejskiego

dowód, którego treść strony nie kwestionowały

1.11 protokół oględzin zapisu z monitoringu miejskiego

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

1.12 materiał poglądowy do oględzin miejsca zdarzenia

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności;

1.13 protokół zatrzymania rzeczy D. K.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.14 częściowo wyjaśnienia W. O.

w zakresie w jakim mają oparcie w zapisach monitoringu miejskiego

1.15 częściowo wyjaśnienia I. E. (1)

w zakresie w jakim mają oparcie w zapisach monitoringu miejskiego - co do faktu uderzenia pokrzywdzonego D. K.

1.1.2

2.1 dokumentacja medyczna D. K.

dowód bezsporny, strony go nie kwestionowały

2.2 zeznania świadka B. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach, w szczególności w dokumentacji medycznej i opinii biegłych

2.5  zeznania świadka A. W.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach, w szczególności w dokumentacji medycznej

zeznania świadka E. S.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach, w szczególności w dokumentacji medycznej

1.1.3

3.1 protokół oględzin D. K. wraz z płytą

dokument sporządzony godnie z KPK przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

3.2 opinia pisemna i ustna biegłego z zakresu medycyny sądowej

jasne, logiczne i wydane zostały w sposób zgodny z zasadami wiedzy fachowej

3.3 opinia sądowo – lekarska Zakładu ds. Opiniowania Wydziału Lekarskiego (...) w O.

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawierają wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

1.1.4

4.1 protokół zatrzymania I. E. (1)

dokument sporządzony godnie z KPK przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

4.2 protokół zatrzymania W. O.

dokument sporządzony godnie z KPK przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

4.3 protokół oględzin I. E. (1)

dokument sporządzony godnie z KPK przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

4.4

protokół oględzin W. O.

dokument sporządzony godnie z KPK przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

1.1.5

5.1 dane o karalności

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności;

5.2 odpis wyroku

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności;

5.3 wywiad środowiskowy

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności;

5.4 wyjaśnienia oskarżonego

w tym zakresie mają oparcie w innych dowodach

1.1.6

6.1 dane o karalności

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności;

6.2 wyjaśnienia oskarżonego

w tym zakresie mają oparcie w innych dowodach

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

zeznania świadka D. J.

w zakresie jakim nie mają oparcia w innych dowodach w szczególności zapisach z monitoringu świadek wyraźnie z uwagi na łączące go relacje z oskarżonym W. O. chciał przedstawić go w jak najlepszym świetle. Choć sam przyznał z jednej strony, że do spotkań pomiędzy nim a oskarżonym W. O. dochodziło sporadycznie to jednak wypowiada się o oskarżonym w aspekcie jego życia rodzinnego i zawodowego jakby byli wręcz w codziennych relacjach.

wyjaśnienia oskarżonego W. O.

w zakresie w jakim nie mają oparcia w innych dowodach w szczególności w zapisie z monitoringu miejskiego nie zasługują na wiarę. Należy wskazać, że Sąd dysponował wskazanym zapisem, którego jakość pozwala na niebudzące wątpliwości ustalenie przebiegu zdarzenia. Możliwe było nawet policzenie ilości uderzeń zadanych przez oskarżonego. Widoczny był sposób ich zadania i czynności jakie wykonywał oskarżony. Wyjaśnienia oskarżonego, zatem który twierdził, że uderzył pokrzywdzonego jeden raz z otwartej ręki, po czym obaj zaczęli się szarpać i przewrócili się w krzaki są tylko przyjętą linią obrony. Nie można dać im wiary w świetle tego co jest widoczne na nagraniu z monitoringu. Wyjątkowo w niniejszej sprawie tak naprawdę dowody z osobowych źródeł stanowiły tylko uzupełnienie tego, co sąd mógł ustalić w oparciu o przedmiotowy zapis z monitoringu.

wyjaśnienia oskarżonego I. E. (1)

W zakresie w jakim twierdził, iż uderzenie w głowę pokrzywdzonego było przypadkowe -„to tak wyszło” (k.496) jest sprzeczne z zapisami monitoringu miejskiego. Na nagraniu wyraźnie widać jak D. K. widząc I. E. (1) zaczął tyłem wycofywać się przed nim. Oskarżony dobiegł do pokrzywdzonego i zadał mu zaciśniętą prawą pięścią silne uderzenie w głowę (tzw. sierpowy) w jej lewą, boczną powierzchnię (okolice ucha i skroni). Cios przy tym był wyraźnie wymierzony w głowę.

zeznania świadka A. A.

nie wniosły niczego istotnego do sprawy, świadek nie ma wiedzy na temat zdarzenia objętego niniejszym postępowaniem

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przyjął, że oskarżony I. E. (1) wyczerpał znamiona z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. działając z zamiarem ewentualnym. Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Białymstoku „postać ciężkiego uszczerbku ciała wymieniona w art. 156 § 1 pkt 1 lub 2 k.k., nie musi być sprecyzowana w świadomości sprawcy. Dlatego też postać zamiaru sprawcy może zbliżać się do konstrukcji zamiaru ogólnego (dolus generalis) - czyli zamiaru wyrządzenia istotnego uszczerbku w dobrostanie sprawcy. Właśnie przy umyślnych uszkodzeniach ciała przyjmuje się zamiar ogólny, który obejmuje faktycznie powstałe następstwa zadanych umyślnie obrażeń. Oskarżony nie musiał mieć świadomości dokładnego obrazu wszystkich następstw swojego działania. (Wyrok SA w Białymstoku z 29.06.2020 r., II AKa 72/20, LEX nr 3052772).

"Godzenie się", będące istotą zamiaru ewentualnego, to akceptacja stanu rzeczy objętego znamionami przedmiotowymi, które sprawca może zrealizować. "Godzenie się" przybiera postać różnego rodzaju stanów obojętności sprawcy wobec tego, co czyni lub co może z jego zachowań wyniknąć. W tym przypadku chodzi bowiem o przeżycie psychiczne, które da się zwerbalizować następująco: "dopuszczam taką możliwość", "wszystko mi jedno, czy to nastąpi, czy nie", "lepiej żeby nie nastąpiło, ale jeśli nastąpi, to trudno" (zob. R. Dębski, J. Giezek, Z. Jędrzejewski, T. Kaczmarek, V. Konarska-Wrzosek, J. Lachowski, Ł. Pohl, A. J. Szwarc, R. Zawłocki (w:) Nauka o przestępstwie. Zasady odpowiedzialności. System Prawa Karnego, tom 3, pod red. R. Dębskiego, Warszawa 2013, s. 556, wyrok SN z 4.12.2018 r., II KK 104/18, LEX nr 2586256).

Podkreślić należy, że pokrzywdzony był już osłabiony po wielokrotnym zadaniu mu ciosów w głowę przez oskarżonego W. O., co widział i obserwował oskarżony I. E. (1). Oskarżony uderzając z dużą siłą w głowę osłabionego pokrzywdzonego, powodując przy tym jego upadek na asfaltową jezdnię, musiał nie tylko przewidywać, ale również godzić się na spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Siła uderzenia zadana z zamachu była tak duża, że pokrzywdzony dosłownie runął na ziemię bezwładnie. W tej sytuacji nie może budzić wątpliwości, że oskarżony przewidywał możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu D. K.. Każdy dysponujący normalnym doświadczeniem życiowym człowiek ma świadomość, że uderzenie w newralgiczną część ciała, jaką niewątpliwie jest głowa z dużą siłą, może spowodować chorobę realnie zagrażającą życiu. (Tak: wyrok SA w Białymstoku z 11.02.2020 r., II AKa 221/19, LEX nr 3052771, wyrok SA w Białymstoku z 14.01.2021, II AKa 142/20).

Nadto jak wynika z opinii sądowo – lekarska Zakładu ds. Opiniowania Wydziału Lekarskiego (...) w O. oraz zeznań D. K. i B. K. następstwem doznanych urazów jest stwierdzony u pokrzywdzonego zez rozbieżny naprzemienny, oczopląs rotacyjny obu oczu i zaburzenia pola widzenia okiem lewym. Z opinii sądowo lekarskiej wynika, że stwierdzony u pokrzywdzonego zez rozbieżny naprzemienny, oczopląs rotacyjny obu oczu i zaburzenia pola widzenia okiem lewym z dużym bądź bardzo dużym prawdopodobieństwem mają charakter pourazowy. Powyższe koresponduje z zeznaniami wskazanych świadków, którzy jednoznacznie wskazali, że u pokrzywdzonego po doznanych urazach na skutek uderzenia go przez oskarżonego I. E. i upadku na jezdnię nastąpiły wyraźne problemy ze wzrokiem. Świadkowie ci podali te okoliczności jeszcze przed badaniem D. K..

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przyjął, że oskarżony W. O. działając z zamiarem bezpośrednim spowodowania średniego uszczerbku na zdrowiu zadał D. K. wielokrotnie i z dużą siłą uderzenia pięścią w głowę oraz twarz powodując u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci wieloodłamowego złamania kości nosa, stłuczenia prawego ramienia i lewego kolana z otarciami naskórka, które skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała pokrzywdzonego na okres powyżej 7 dni, tj. przestępstwa z art. 157 § 1 k.k.

Z zamiarem bezpośrednim mamy do czynienia wówczas gdy sprawca w danych okolicznościach chce dokonać przypisanego mu przestępstwa. Chęć tą wyraża aspekt woluntatywny i łączy się z aspektem intelektualnym, czyli ma świadomość realizacji danego typu czynu zabronionego i chce go popełnić. Nie chodzi tu o przewidywanie realizacji znamion czynu zabronionego i godzenie się na to, co jest przynależne zamiarowi ewentualnemu. Ustalenia dotyczące zamiaru nie mogą wyłącznie opierać się na fragmentarycznych faktach wiążących się ze stroną wykonawczą, lecz powinny być wnioskiem koniecznym, wynikającym z analizy całokształtu przedmiotowych i podmiotowych okoliczności zajścia. O zamiarze oskarżonego świadczy długotrwałe, wielokrotne, metodyczne zadawanie urazów, głównie w głowę D. K.. Dobrowolnie nie zaprzestał zadawania uderzeń, a doszło do tego tylko dzięki interwencji A. O. oraz ucieczce pokrzywdzonego na jezdnię. Oskarżony zatem chciał spowodować u pokrzywdzonego średni uszczerbek na zdrowiu. Należy wykluczyć, że pokrzywdzony doznał wieloodłamowego złamania kości nosa w innych okolicznościach aniżeli w czasie zdarzenia z udziałem oskarżonego.

W ocenie sądu w świetle opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej i widocznego wyraźnie na zapisie monitoringu przebiegu zdarzenia brak podstaw do przyjęcia, że usiłował nawet z zamiarem ewentualnym spowodować u pokrzywdzonego ciężki uszczerbek na zdrowiu. Oskarżony po dwukrotnym uderzeniu pokrzywdzonego złapał go za plecak i przewrócił w miejsce gdzie znajdowały krzewy i tam zadawał mu dalsze uderzenia. Jak wynika z opinii biegłego nie było zagrożenia powstania dalej idących skutków na zdrowiu pokrzywdzonego niż te, których doznał.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. O.

I

I

Sąd wziął pod uwagę w szczególności bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu skierowanego przeciwko zdrowiu, na co niewątpliwy wpływ ma charakter i rodzaj naruszonego dobra chronionego prawem, jakim jest właśnie zdrowie ludzkie, będące jedną z najwyższych wartości. Oczywistym więc jest, że jego społeczna szkodliwość była bardzo wysoka i miała nadrzędne znaczenie dla wymiaru orzeczonej kary. Uwzględniono także stopień nasilenia agresji ze strony oskarżonego, fakt że był inicjatorem zajścia. Uwzględniono również jako okoliczność obciążającą to, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu gdy toczyło się postępowanie o inny czyn (z art. 190 § 1 k.k.), za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 20 października 2020 r., sygn. II K 468/20. Istotnej okoliczności łagodzącej sąd się nie dopatrzył. W ocenie Sądu tylko kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze spełni swoje cele wychowawcze tak jak i zapobiegawcze, w pełni czyniąc przy tym zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Jednocześnie kara ta nie przekracza stopnia winy oskarżonego, uwzględniając jednak społeczną szkodliwość przypisanego mu czynu. Kara w niższym wymiarze byłaby niewspółmierna, choćby z uwagi na rodzaj naruszonego dobra i skutki zdarzenia, a w wyższym wymiarze mogłaby przynieść skutek odwrotny do zamierzonego, bo bardziej demoralizujący, aniżeli resocjalizujący.

I. E. (1)

III

III

Sąd wziął pod uwagę w szczególności bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu skierowanego przeciwko zdrowiu, na co niewątpliwy wpływ ma charakter i rodzaj naruszonego dobra chronionego prawem, jakim jest właśnie zdrowie ludzkie, będące jedną z najwyższych wartości. Oczywistym więc jest, że jego społeczna szkodliwość była bardzo wysoka i miała nadrzędne znaczenie dla wymiaru orzeczonej kary. Jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz jego stosunkowo młody wiek. W ocenie sądu orzeczona kara w najniższym wymiarze spełni swoje cele. Kara ta czyni zadość postulatowi kary zasłużonej i sprawiedliwej, bo uwzględnia stopień winy oskarżonego i stopień szkodliwości społecznej przypisanego mu czynu, wyrażający się rodzajem i charakterem naruszonych dóbr prawnych, a jednocześnie w sposób prawidłowy realizują cele, o jakich mowa w art. 53 § 1 i § 2 k.k.

W. O.

VII

I

Na podstawie art. 46 § 2 k.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego D. K. nawiązkę w wysokości 15 000 zł. Określając wysokość nawiązki sąd uznał, że będzie ona stanowiła pewną wymierną rekompensatę dla pokrzywdzonych z doznaną od oskarżonego krzywdę, ból i cierpienie, z którym to się wiązało.

I. E. (1)

VII

III

Na podstawie art. 46 § 2 k.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego D. K. nawiązkę w wysokości 20 000 złotych. Określając wysokość nawiązki sąd uznał, że będzie ona stanowiła pewną wymierną rekompensatę dla pokrzywdzonych za doznaną od oskarżonego krzywdę, ból i cierpienie oraz za skutki, które dotychczas odczuwa.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. O.

II

I

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu W. O. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 5 lipca 2020 r., godz. 12:15 do dnia 8 lipca 2020 r., godz. 12:05;

I. E. (1)

IV

III

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu I. E. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 5 lipca 2020 r., godz. 12:10 do dnia 8 lipca 2020 r., godz. 12:10;

W. O.

I. E. (1)

V

I i III

na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. nakazano zwrócić D. K. dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 2-11 na k. 464 akt sprawy, zapisane w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 18/21 albowiem są już zbędne dla postępowania.

VI

I i III

na podstawie art. 231 § 1 k.p.k. nakazano złożyć do depozytu sądowego dowód rzeczowy opisany w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 1 na k. 464 akt sprawy, zapisany w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 18/21 albowiem nie jest wiadomym komu należy zwrócić zabezpieczoną na miejscu zdarzenia skarpetkę typu stopka.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VIII

na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono solidarnie od oskarżonych W. O. i I. E. (1) na rzecz oskarżyciela posiłkowego D. K. kwotę 2692,27 (dwa tysiące sześćset dziewięćdziesiąt dwa 27/100) złotych, tytułem zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika. Odnośnie stawki wynagrodzenia w związku z tym, że oskarżyciel posiłkowy nie określił ich wysokości, określono je przyjmując minimalne stawki według zasad określonych w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800). Zasądzono także zwrot kosztów dojazdu pełnomocnika do siedziby sądu. Sąd uznał wydatki pełnomocnika w postaci kosztów podróży za zasadne natomiast nie uznał za takowe kosztów noclegu przed rozprawą mając na uwadze czas w jakim odbywały się rozprawy i odległość jaką miał do pokonania pełnomocnik.

IX

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. sąd zwolnił oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, uznając że z uwagi na ich sytuację majątkową i rodzinną nie będą w stanie pokryć tych kosztów.

6.  1Podpis