Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 551/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Nowakowska

po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2021r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

odwołania A. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 22 kwietnia 2021 r. Nr (...)

w sprawie A. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o świadczenie postojowe

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 22 kwietnia 2021 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje A. J. prawo do ponownego świadczenia postojowego.

SSO Ewa Nowakowska

Sygn. akt VU 551/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.04.2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił A. J. przyznania prawa do ponownego świadczenia postojowego, gdyż na dzień 30.11.2020r. nie prowadziła działalności o przeważającym kodzie PKD 85.59 jaki został wskazany we wniosku o to świadczenie

Od decyzji tej odwołanie złożyła A. J., domagając się jej zmiany i przyznania ponownego świadczenia postojowego, podnosząc, że wyrokiem z dnia 10.05.2021r. uzyskała prawo do świadczenia postojowego za okres poprzedzający objęty niniejszą decyzją.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

W dniu 18.04.2021r. A. J. wystąpiła do ZUS z wnioskiem o ponowne świadczenie postojowe wskazując na 30.11.2020r przeważający kod prowadzonej działalności PKD 85.59.B.

Wcześniej decyzją z 29 stycznia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił A. J. prawa do świadczenia postojowego, gdyż na dzień 30 września 2020 r. nie posiadała przeważającego rodzaju działalności gospodarczej, wymienionego w przepisie art. 15zs 2 ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

Od decyzji tej odwołanie złożyła A. J. wnioskując o jej zmianę i przyznanie świadczenia postojowego podnosząc, że od wielu lat prowadzi działalność w formie spółki cywilnej, której podstawowym rodzajem działalności gospodarczej jest działalność określona kodem według Polskiej Klasyfikacji Działalności ( PKD ) 85.59.B.

Rozpoznając odwołanie od tej decyzji w sprawie VU 324/21 Sąd Okręgowy w Kaliszu ustalił, że odwołująca A. J. urodzona (...) obecnie pobiera emeryturę, a od ponad 20 lat wspólnie z mężem w formie spółki cywilnej prowadzi strzelnicę sportową. Innej działalności odwołująca nie prowadzi. W zakresie prowadzonej przez odwołującą działalności mieszczą się wszelkie formy szkolenia podnoszącego umiejętność obchodzenia się z bronią palną tak w zakresie doskonalenia umiejętności (...) jak technik bezpiecznego posługiwania się poszczególnymi egzemplarzami broni (...). Tak określony zakres odwołująca realizuje prowadząc z jednej strony zajęcia szkoleniowe z osobami pragnącymi uzyskać pozwolenie na posiadanie broni palnej oraz z osobami doskonalącymi posiadane już umiejętności a z drugiej strony z młodzieżą szkolną uczestniczącą w ramach przewidzianego w programie nauczania zajęć strzeleckich. Oprócz tego odwołująca prowadzi również szkolenia w klubach sportowych, które w specyfice swego działania mają elementy związane z posiadaniem broni palnej. Zakres wyżej wskazanej działalności uległ ograniczeniu w związku z wprowadzeniem obostrzeń sanitarnych wywołanych epidemią COVID-19.

Wniosek o świadczenie postojowe w związku z przeciwdziałaniem skutkom wywołanym COVID-19 odwołująca złożyła w dniu 24.01.2020 r. wykazując, że w listopadzie 2020 r. przychód z działalności był niższy o co najmniej 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w analogicznym miesiącu 2019 t..

W myśl art. 15 zs ( 2 )ust. 1 ustawy z dnia 02.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, osobie prowadzącej na dzień 30 września 2020 r. pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 49.39.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.2l.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.2l.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 96.01.Z, 96.O4.Z, która skorzystała ze świadczenia postojowego w trybie art. 15zs lub art. 15zua, przysługuje prawo do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego, jeżeli przychód z tej działalności uzyskany w październiku albo listopadzie 2020 r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego odpowiednio w październiku albo listopadzie 2019 r.

Wbrew twierdzeniom organu rentowego odwołująca na dzień 30 września 2020 r. prowadziła działalność w formie spółki cywilnej polegająca na prowadzeniu pozaszkolnych form edukacji gdzie indziej niesklasyfikowanej. Wynika to z zaświadczenia Głównego Urzędu Statystycznego z listopada 2018 r. i wykazanego przez odwołującą w toku postępowania odwoławczego zgodności wskazanego do rejestru kodu działalności gospodarczej z faktycznym rodzajem prowadzonej przez odwołującą działalności gospodarczej. W toku postępowania odwoławczego nie zostały ujawnione jakiekolwiek inne formy działalności odwołującej w zakresie sprzedaży hurtowej a nawet detalicznej.

Brak jakichkolwiek wniosków odwołującej się uzupełniających profil działalności gospodarczej przed 1 kwietnia 2020 r. o inną niż wskazana w zaświadczeniu GUS z 7.11.2018 r. działalność w zakresie pozaszkolnych form edukacji, wskazuje o prowadzeniu przez odwołującą działalności gospodarczej objętej dyspozycją wskazanych na wstępie przepisów ustawy nowelizującej ustawę o przeciwdziałaniu skutkom epidemii covid – 19.

Z tej też przyczyny podnoszone przez organ rentowy wpisy do ewidencji podmiotów gospodarczych nie mogły stanowić podstawy do uznania braku działalności w jednej z dziedzin objętej przywołaną na wstępie regulacją. Oczywiście, że organ dokonując oceny spełnienia warunków do przyznania wnioskowanego świadczenia, zwraca uwagę na treść wpisu w ewidencjach. Nie mniej jednak wpis ma jedynie znaczenie deklaratywne i w przypadku rozbieżności między wpisem a rzeczywistym obrazem działalności, zawsze pierwszeństwo przypisać należy temu drugiemu elementowi.

Wyrok powyższy nie został zaskarżony przez organ rentowy, co wskazuje na to, że zaakceptował przyjęcie przez Sąd, że na dzień 30.09.2020r. prowadziła działalność gospodarczą o kodzie wskazanym przez siebie we wniosku o świadczenie postojowe. Taka sama sytuacja odnosi się do stanu na dzień 30.11.2020r. czyli dotyczącego przyznania jej ponownego świadczenia postojowego.

Sąd zmienił zatem zaskarżoną decyzję i zgodnie z art. 477 14 par 1 k.p.c. orzekł jak w wyroku.