Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 10/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

P. K. (1)

B. B. (1)

1.  w dniu 23 października 2020 r. w T. w woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z B. B. (1), posługując się bronią palną w postaci pistoletu kaliber 6,1 mm, będącym samodziałowo przerobionym pistoletem gazowym „W. P22” kaliber 9 mm, używając przemocy i grożąc natychmiastowym użyciem przemocy na osobach K. W. (1) i M. T. (1) usiłował dokonać rozboju, w ten sposób, że żądając od K. W. (1) pieniędzy w kwocie 19.700 zł, przystawił broń palną do głowy K. W. (1), grożąc mu pozbawieniem życia, uderzał kilkakrotnie młotkiem w rękę i kolano oraz zadawał ciosy pięściami w twarz, powtarzając żądanie wydania pieniędzy, jak również przystawił broń palną do kolana i głowy M. T. (1), grożąc jej pozbawieniem życia, a nadto w celu uzyskania od K. W. (1) żądanych pieniędzy, pojechali wspólnie z pokrzywdzonymi do Oddziału Banku (...) w T., aby tam K. W. (1) zaciągnął pożyczkę, a nie uzyskawszy pieniędzy pojechali do lasu, gdzie przywiązał linkę holowniczą do nadgarstków K. W. (1) i samochodu marki (...), nr rej. (...), po czym B. B. (1) kierując wskazanym samochodem ciągnął za nim K. W. (1), a gdy ten przewrócił się, wlókł go za pojazdem po drodze gruntowej, w wyniku czego K. W. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia obu warg, złamania siekacza górnego lewego, otarć skóry w okolicy obu łokci i stłuczenia okolicy obu kolan, powodujących rozstrój zdrowia na czas poniżej 7 dni, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na to, iż podczas drogi powrotnej zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy policji,

2.  w nieustalonym okresie do dnia 23 października 2020 r. posiadał bez wymaganego zezwolenia broń palną w postaci pistoletu kal. 6.1 mm, będącego samodziałowo przerobionym pistoletem gazowym „W. P22” kaliber 9 mm, nr (...) oraz amunicję w postaci jednego samodziałowo przerobionego alarmowego naboju pistoletowego kal. 9 mm P.A.K.,

3.  w dniu 23 października 2020 r. w T. w woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z P. K. (1), posiadając i posługując się bronią palną w postaci pistoletu kaliber 6,1 mm, będącym samodziałowo przerobionym pistoletem gazowym „W. P22” kaliber 9 mm, na którą to broń nie posiadał wymaganego zezwolenia, używając przemocy i grożąc natychmiastowym użyciem przemocy na osobach K. W. (1) i M. T. (1) usiłował dokonać rozboju, w ten sposób, że żądając od K. W. (1) pieniędzy w kwocie 19.700 zł, przystawił broń palną do głowy K. W. (1), grożąc mu pozbawieniem życia, a nadto w celu uzyskania od K. W. (1) żądanych pieniędzy, pojechali wspólnie z pokrzywdzonymi do Oddziału Banku (...) w T., aby tam K. W. (1) zaciągnął pożyczkę, a nie uzyskawszy pieniędzy pojechali do lasu, gdzie po przywiązaniu przez P. K. (1) linki holowniczej do nadgarstków K. W. (1) i samochodu marki (...), nr rej. (...), kierując wskazanym samochodem ciągnął za nim K. W. (1), a gdy ten przewrócił się, wlókł go za pojazdem po drodze gruntowej, w wyniku czego K. W. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia obu warg, złamania siekacza górnego lewego, otarć skóry w okolicy obu łokci i stłuczenia okolicy obu kolan, powodujących rozstrój zdrowia na czas poniżej 7 dni, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na to, iż podczas drogi powrotnej zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy policji,

4.  w dniu 23 października 2020 r. w T. w woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał nieustaloną ilość, nie mniej niż 5 gram substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

5.  w dniu 23 października 2020 r. w T. w woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, dwukrotnie udzielił P. K. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w łącznej ilości około 1 grama,

6.  w dniu 23 października 2020 r. w miejscowości Ż. w woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki (...) o nr rej. (...) pod wpływem środka odurzającego w postaci amfetaminy o stężeniu 260 ng/ml, co odpowiada stężeniu powyżej 0,5 ‰ alkoholu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyny I, II i III:

a)  posługiwanie się w dniu 23 października 2020 r. w T. przez P. K. (1) i B. B. (1) działających wspólnie i w porozumieniu bronią palną w postaci pistoletu kaliber 6,1 mm, będącego samodziałowo przerobionym pistoletem gazowym „W. P22” kaliber 9 mm, nr (...),

b)  znajdowanie się w magazynku ww. broni palnej samodziałowo przerobionego alarmowego naboju pistoletowego kal. 9 mm P.A.K.,

c)  nie uzyskanie przez B. B. (1) i P. K. (1) wymaganego zezwolenia na posiadanie opisanej wyżej broni palnej i amunicji,

d)  żądanie przez P. K. (1) i B. B. (1) od K. W. (1) natychmiastowego wydania pieniędzy w kwocie 19700 zł i jednoczesne grożenie przez tych sprawców wskazanemu pokrzywdzonemu i M. T. (1) przemocą oraz używanie przez sprawców przemocy w ten sposób, że obaj wymienieni mężczyźni przystawiali ww. broń palną do głowy K. W. (1), grożąc mu w ten sposób pozbawieniem życia, a P. K. (1) dodatkowo uderzył kilkukrotnie młotkiem w rękę i kolano oraz pięściami w twarz pokrzywdzonego, a także przystawił broń palną do kolana i głowy M. T. (1), grożąc jej pozbawieniem życia, a także pojechanie przez wskazanych sprawców z obojgiem pokrzywdzonych samochodem osobowym marki (...) nr rej. (...) do lasu, gdzie P. K. (1) przywiązał linkę holowniczą do nadgarstków K. W. (1) i ww. pojazdu, po czym B. B. (1) kierując tym samochodem ciągnął za nim pokrzywdzonego, a gdy ten przewrócił się wlókł go za pojazdem po drodze gruntowej,

e)  doznanie przez K. W. (1) w wyniku opisanych działań sprawców obrażeń ciała w postaci: stłuczenia obu warg, złamania siekacza górnego lewego, otarć skóry w okolicy obu łokci i stłuczenia okolicy obu kolan, powodujących rozstrój zdrowia na czas poniżej 7 dni,

f)  wcześniejsze (przed opisanym wyżej wyjazdem do lasu) pojechanie przez P. K. (1) i B. B. (1) wraz z K. W. (1) do Oddziału Banku (...) w T., gdzie K. W. (1) miał zaciągnąć pożyczkę, z której środki miały być przekazane wymienionym sprawcom i nie uzyskanie w ten sposób pieniędzy,

g)  nie osiągnięcie zamierzonego celu przez sprawców, ponieważ zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy policji, a pokrzywdzeni dysponowali jedynie sumą 40 złotych;

Czyny I i III:

a)  własność samochodu marki (...) nr rej. (...) przysługująca U. A., zakup tego samochodu przez tą kobietę od P. K. (1), zarejestrowanie pojazdu również na tego oskarżonego z obawy przed egzekucją komorniczą,

b)  uszkodzenie ww. pojazdu podczas podróży powrotnej z H., gdy kierował nim P. K. (2), a wyjazd miał na celu odwiedziny dziewczyny przez D. (...) syna U. A.; to swojemu synowi udostępniła pojazd jego właścicielka;

Czyn IV:

posiadanie przez B. B. (1) w dniu 23 października 2020 r. w T. wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nie mniej niż 5 gramów substancji psychotropowej w postaci amfetaminy;

Czyn V:

udzielenie przez B. B. (1) w czasie i miejscu j/w wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii dwukrotnie P. K. (1) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w łącznej ilości około 1 grama;

Czyn VI:

prowadzenie przez B. B. (1) w dniu 23 października 2020 r. w miejscowości Ż. w ruchu lądowym pojazdu mechanicznego – samochodu osobowego marki (...) o nr rej. (...) pod wpływem środka odurzającego w postaci amfetaminy o stężeniu 260 ng/ml, co odpowiada stężeniu powyżej 0,5 ‰ alkoholu we krwi.

Czyny I i II:

uzależnienie od alkoholu P. K. (1), w pełni zachowana przez niego poczytalność in tempore criminis, jego zdolność do uczestnictwa w procesie karnym i prowadzenia rozsądnej obrony;

Czyn III:

dokonanie przez B. B. (1) wpłaty na rzecz pokrzywdzonego K. W. (1) kwoty 5500 złotych tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania, kwota ta zaspokoiła w całości roszczenia pokrzywdzonego;

Czyn I:

dokonanie przez P. K. (1) wpłaty na rzecz ww. pokrzywdzonego w kwocie 1000 złotych;

Czyny I i II:

P. K. (1) posiada przeciętną opinię w areszcie śledczym;

Czyny III-VI:

B. B. (1) posiada dobrą opinię areszcie śledczym;

Czyny III-VI:

oskarżony B. B. (1) nie był wcześniej karany;

Czyny I i II:

P. K. (1) był wcześniej ośmiokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko zdrowi i przeciwko mieniu.

- zeznania świadka K. W. (1),

- zeznania świadka M. T. (1),

- zeznania świadka G. S.,

- protokół przeszukania samochodu marki (...)

- protokół oględzin przedmiotów znalezionych w ww. pojeździe z dokumentacją fotograficzną,

- opinia biegłego z zakresu broni palnej i blistyki mgr inż. S. G.,

- zeznania świadka A. K.,

- zeznania świadka W. K.,

- zeznania świadka J. K. (1),

- dowody j/w,

- dowody j/w oraz informacja z KWP w P.,

- zeznania świadka K. W. (1),

- zeznania świadka M. T. (1),

- wyjaśnienia oskarżonego B. B. (1),

- protokół oględzin osoby i odzieży K. W. (1) z dokumentacją fotograficzką,

- opinia z zakresu genetyki sądowej;

- ww. protokół oględzin osoby i odzieży,

- opinia biegłego specjalisty ortopedy traumatologa lek. med. S. Z.;

- zeznania świadka K. W. (1),

- zeznania świadka M. T. (1),

- zeznania świadka J. K. (2),

- nagrania z monitoringu wskazanego banku i protokół z jego odtworzenia;

- zeznania świadka K. W. (1),

- zeznania świadka M. T. (1);

- zeznania świadka U. A.,

- zeznania ww. świadka,

- zeznania świadka D. A.,

- zeznania świadka P. K. (2);

- zeznania świadka K. W. (1),

- zeznania świadka M. T. (1),

- wyjaśnienia oskarżonego B. B. (1);

- dowody j/w;

- dowody j/w,

- protokół pobrania krwi oraz opinia z badań toksykologicznych wydana przez mgr farm. A. T.;

- opinia dwóch biegłych lekarzy psychiatrów L. M. i C. S.;

- potwierdzenie wpłaty i oświadczenie pokrzywdzonego;

- potwierdzenie wpłaty;

opinia z Aresztu Śledczego w O. W..;

opinia z Aresztu Śledczego w O. W..;

dane o karalności;

dane o karalności.

k. 4-6, 42-343, 495-496, 727-728, 754v

i 863v,

k. 54-55, 447-448, 820-822

i 863v,

k. 64, 752v i 863v,

k. 29-21,

k. 32-47,

k. 401-412,

k. 16-17 i 729-730,

k. 20-21

i 730,

k. 121

i 730-731,

k. 350,

k. j/w,

k. j/w,

k. 726;

k. 88-97,

k. 338-340;

k. j/w,

k. 159-160;

k. j/w,

k. j/w;

k. 98-99

i 864,

k. 351, 352 i 449-450;

k. 727

k. 820v;

k. 319-320 i 753v-754v,

k. j/w,

k. 323-324

i 754v-755,

k. 488-489

i 819v-820;

k. 5, 495-496 i 727,

k. 54-55 i 447,

k. 161-162, 194-196, 207, 466-467, 726, 757;

k. 367, 369-371 i 469;

k. 519-521;

k. 747, 753 i 779;

k. 861

k. 685-686;

k. 687-688;

k. 681;

k. 809-810.

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

P. K. (1)

B. B. (1)

czyn przypisany w pkt 1 wyroku

czyn przypisany w pkt 4 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czyny I i III (pkt 1 i 4 części rozstrzygającej:

a)  wierzytelność jaką miałby mieć P. K. (1) wobec K. W. (1) z powodu uszkodzenia samochodu marki (...) nr rej. (...),

b)  pożyczenie tego samochodu przez K. W. (1) od U. A. lub P. K. (1),

c)  uszkodzenie tego samochodu przez K. W. (1).

- zeznania świadków K. W. (1),

- zeznania świadka P. K. (2),

- zeznania świadka U. A.,

- zeznania świadka D. A.,

- notatka urzędowa dot. wskazanego auta.

k. j/w,

k. 488-489 i 819v-820v,

k. 319-320 i 753v-754v,

k. 324-324 i 754v-755,

k. 451.

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad 1.1 czyny I, II, III a, d, f, g

Czyny IV, V i VI

Ad. 1.1 czyn I i III a, b

Ad 1.1 czyn I a, b, c

Ad. 1.1 czyn I e

Ad 1.1 czyn VI

Ad 1.1 czyny I i II

Ad. 1.1 czyny I-III

- zeznania świadka K. W. (1),

- zeznania świadka M. T. (2),

- wyjaśnienia oskarżonego B. B. (1),

- zeznania świadków A. K., W. K. i J. K. (1),

- protokół oględzin osoby i odzieży K. W. (1),

- opinia z zakresu genetyki sądowej,

- zeznania świadka J. K. (2),

- nagranie z monitoringu banku i protokół jego odtworzenia,

- zeznania świadka U. A.,

- zeznania świadka D. A.,

- zeznania świadka P. K. (2);

- zeznania świadka G. S.,

- opinia biegłego z zakresu broni palnej i balistyki mgr inż. S. G.,

- dokumenty w postaci protokołu przeszukania samochodu osobowego i protokołu oględzin przedmiotów znalezionych w tym pojeździe oraz informacji KWP w P.,

- ww. protokół oględzin osoby u odzieży,

- opinia biegłego lek. med. S. Z.,

- protokół pobrania krwi oraz opinia z badań toksykologicznych wydana przez mgr farm. A. T.,

- opinia wydana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów L. M. i C. S.,

- potwierdzenia wpłat,

- dane o karalności,

- opinie z aresztu śledczego.

Zeznania te są jasne, spójne i konsekwentne, prawdopodobne w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego, nadto w pełni korespondują i uzupełniają się z zeznaniami świadka M. T. (1), częściowo także z wyjaśnieniami oskarżonego B. B. (1), który przyznał, że posiadał amfetaminę, zażywał tą substancję, częstował nią współoskarżonego, potwierdził też, iż prowadził samochód, do którego był przywiązany pokrzywdzony, ale gdy ten ostatni się przewrócił niezwłocznie zatrzymał pojazd (k. 726v); dodać trzeba, że oskarżony P. K. (1) również przeprosił K. W. (1) i oświadczył, że chciałby mu to wynagrodzić (k. 753); zeznania świadka K. W. (1) korespondują też z pozostałym materiałem dowodowym, a mianowicie: protokołem oględzin jego ciała i odzieży, opinią lekarską dot. doznanych przez niego obrażeń ciała, opinią z zakresu badania krwi oskarżonego B. B. (1), opinią z zakresu badania śladów DNA ujawnionych na broni palnej, a także z zeznaniami świadków P. K. (2), A. K., W. K., J. K. (2) i J. K. (1); ponadto relacja świadka nie jest jednostronna i tendencyjna, stwierdził on bowiem, że nie ma żalu do oskarżonego B., ten oskarżony nie przystawiał broni do głowy M. T. (1); zeznania te są też logiczne i prawdopodobne w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego, oskarżony wskazał chociażby z jakiego powodu nie zaalarmował ochrony gdy był w banku: z K. przebywała wtedy jego narzeczona i mógł się obawiać o jej życie i zdrowie, a ochrony nie widział (k. 728);

zeznania świadka M. T. (1) są jasne, logiczne, spójne i konsekwentne, a nadto korelują w pełni z zeznaniami świadka K. W. (1), opinią dot. jego obrażeń ciała, opiniami z zakresu badania krwi B. B. (1) i badań DNA, a częściowo także z wyjaśnieniami oskarżonego B. B. (1);

wyjaśnienia wskazanego oskarżonego korespondują z relacjami pokrzywdzonych w zakresie dot. wyżej wskazanych okoliczności (zażywania i posiadania amfetaminy, prowadzenia pojazdu i ciągnięcia za nim K. W. (1));

zeznania wskazanych obok świadków (matki i rodzeństwa K. W. (1)) wzajemnie się uzupełniają, są jednoznaczne, konsekwentne i logiczne, a przy tym zgodne z relacjami wskazanych wyżej pokrzywdzonych;

wartość dowodowa wskazanego dokumentu nie budzi żądnych wątpliwości, potwierdzona też została załączonymi do protokołu fotografiami,

opinia z zakresu genetyki sądowej znajduje oparcie w szczegółowych i jednoznacznych badaniach porównawczych materiału genetycznego pobranego od oskarżonych oraz śladów ujawnionych na przedmiotowej broni palnej,

zeznania świadka J. K. (2) są zgodne z pozostałym ww. materiałem dowodowym, a przy tym rzeczowe i logiczne,

wiarygodność tych dowodów nie była kwestionowana i sąd nie znalazł podstaw, aby to czynić z urzędu,

świadek U. A. podała przed sądem, że jest właścicielką samochodu marki (...) dwa lata wcześniej kupiła go od P. K. (1) za 15.000 złotych, który był nadal współwłaścicielem, bo ona miała komornika (k. 754); z zeznań tych jasno wynika wiec, że oskarżonemu P. K. (1) nie przysługiwała żadna wierzytelność wobec K. W. (1), ponieważ nie był właścicielem uszkodzonego samochodu, sprzedał go za 15.000 złotych U. A. i po dwóch latach domagał się od pokrzywdzonego jeszcze wyższej kwoty 19.700 złotych; zeznania świadka U. A. były niewiarygodne jedynie we fragmentach, w których wskazała ona, że pokrzywdzony, jakoby przywłaszczył i zniszczył samochód,

z relacji tego świadka wynika, że do H. pojechał do dziewczyny, potrzebował kierowcy, bo matka pożycza mu samochód tylko wtedy, gdy ma kierowcę (k. 755), auto zostało uszkodzone, gdy prowadził je ten kierowca – P. K. (2), zeznania te korespondują z relacjami P. K. (2) i K. W. (1), a wynika z nich, że ten ostatni (K. W. (1)) samochodu ani nie pożyczał od właścicielki, ani go nie uszkodził,

zeznania tego świadka w pełni korespondowały z wersją pokrzywdzonego oraz świadka D. A.;

zeznania świadka G. S. dot. broni palnej i amunicji są jasne, spójne, przekonujące, a więc ich wartość dowodowa nie budzi wątpliwości;

wskazana opinia jest pełna, jasna, rzeczowa i nie zawiera błędów logicznych, a także nie byłą kwestionowana przez żadną ze stron niniejszego postępowania karnego;

- wartość dowodowa wskazanych dokumentów nie budzi wątpliwości sądu i nie była kwestionowana przez żądną ze stron niniejszego postępowania karnego;

j/w,

opinia dot. obrażeń ciała jest pełna, przekonujące, spójne i nie zawierają błędów logicznych, nie były też kwestionowane w toku niniejszego procesu,

wiarygodność wskazanych obok dowodów nie budzi wątpliwości sądu i nie była kwestionowana przez strony,

opinia wydana przez wskazanych biegłych jest spójna, pełna, wyczerpująca i logiczna, odpowiadająca na wszystkie istotne pytania; ponadto nie była kwestionowana przez żadną ze stron niniejszego postępowania karnego.

- autentyczność tych dokumentów i prawdziwość treści w nich zawartych nie budzi wątpliwości i nie była kwestionowana.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad 1.1 czyny I, II, 1.2 czyn I, III a-c

- wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1),

- wyjaśnienia oskarżonego B. B. (1),

- zeznania świadka D. K.,

- zeznania świadka O. A.,

- zeznania świadka K. W. (3),

- zeznania świadków R. M., D. B., P. K. (3), T. T. i M. M. (2).

niewiarygodne są wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1) w zakresie w jakim zaprzeczył, aby usiłował dokonać rozboju na osobach K. W. (1) i M. T. (1), a także jakoby posiadał broń palną, także w części, w której próbował wykazać, iż dochodził od K. W. (1) przysługującej mu wierzytelności relacja ta była całkowicie niewiarygodna; jest ona obliczona na zminimalizowanie grożącej oskarżonemu odpowiedzialności karnej; pozostaje bowiem w sprzeczności z zeznaniami świadków K. W. (1), M. T. (1), a częściowo także wyjaśnieniami oskarżonego B. B. (1), jak również dowodami w postaci protokołów oględzin, opinii lekarskiej dot. obrażeń ciała pokrzywdzonego, opinii z zakresu badań DNA; odnośnie ww. wierzytelności wyjaśnienia oskarżonego pozostają w sprzeczności nie tylko z zeznaniami pokrzywdzonego K. W. (1), ale i P. K. (2), U. A. i D. A.;

sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego B. B. (1) w zakresie w jakim zaprzeczył on, aby groził bronią palną K. W. (1); w tym fragmencie wyjaśnienia te są sprzeczne z wiarygodnymi relacjami pokrzywdzonych oraz ww. opinią z badań genetycznych,

zeznania wskazanego obok świadka są niewiarygodne w zakresie w jakim podał, że będąc w mieszkaniu K. W. (1) nie widział, aby ktoś komuś groził i nie widział narkotyków, świadek ten ewidentnie próbował złożyć zeznania w taki sposób, aby w jak najmniejszym stopniu obciążyć oskarżonych,

zeznania O. A. są sprzeczne z zeznaniami U. A. (matki O.) odnośnie okoliczności dot. tego kto pożyczał samochód marki (...); U. A. przyznała bowiem, że K. W. (1) nie był u niej pożyczyć samochodu, kluczyki dał mu jej syn D. A. (k. 753v),

zeznania tego świadka były niewiarygodne odnośnie tego, iż K. W. (4) miał pożyczyć samochód od U. A., go rozbić i miał być dłużnikiem P. K. (1), okoliczności te nie znalazły potwierdzenia w omówionym wyżej materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie,

zeznania wskazanych obok świadków nie wnoszą nic istotnego do niniejszej sprawy.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

art. 13§1 k.k. w zw. z art. 280§2k.k. i art. 157§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. (punkt 1 wyroku)

art. 263§2 k.k. (punkt 2 wyroku)

art. 13§1 k.k. w zw. z art. 280§2 k.k., art. 157§2 k.k. i art. 263§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. (punkt 4 wyroku)

art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (punkt 5 wyroku)

art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (punkt 6 wyroku)

art. 178a§1 k.k. (punkt 7 wyroku)

P. K. (1)

B. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 280§2 k.k. stanowi przestępstwo rozboju w postaci kwalifikowanej polegającej na posługiwaniu się przez sprawców bronią palną; rozbój to kradzież przy użyciu przemocy wobec osoby lub groźby natychmiastowym jej użyciem, przemoc i groźba jej użycia ma doprowadzić do przełamania oporu osoby pokrzywdzonej i wydania przez nią mienia, które sprawca kradnie (zabiera w celu przywłaszczenia), oskarżeni użyli przemocy wobec pokrzywdzonego K. W. (1) i to – w ocenie sądu – intensywnej, byli brutalni, P. K. (1) bił pokrzywdzonego młotkiem w rękę i kolano oraz pięściami po twarzy, ponadto oskarżeni ciągnęli ww. pokrzywdzonego za samochodem, gdy się przewrócił wlekli go za pojazdem, dodatkowo obaj oskarżeni grozili pokrzywdzonym natychmiastowym użyciem przemocy w ten sposób, że przystawiali broń palną do głowy K. W. (1), a P. K. (1) przystawiał tą broń także do kolana i głowy M. T. (1), w ten sposób wymienieni grozili pokrzywdzonym pozbawieniem życia; oskarżeni wypełnili więc wszystkie znamiona przestępstwa z art. 280§2 k.k. – działanie ich było skierowane przeciwko zdrowiu i wolności pokrzywdzonych, a także przeciwko mieniu; w ostateczności nie zabrali w celu przywłaszczenia pieniędzy ponieważ zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy policji;

w tym miejscu dodać trzeba, że sąd rozważał możliwość kwalifikacji ww. czynu z art. 191§2 k.k. lub art. 282 k.k. o co wnosili obrońcy, a z urzędu także możliwość zastosowania art. 13§2 k.k. – to jest usiłowania nieudolnego, na co mógł wskazywać opis czynów zawarty w akcie oskarżenia (nie posiadanie żadnej kwoty pieniędzy – brak przedmiotu rozboju), pokrzywdzeni podczas rozprawy głównej wskazali, że nie posiadali kwoty 19.700 złotych, mieli jednak 40 złotych, ponadto w mieszkaniu K. W. (1) znajdowały się przedmioty przedstawiające pewną wartość majątkową, np. dwa telewizory (k. 67-68);

kwalifikacja zawarta w akcie oskarżenia była więc prawidłowa, sąd wyeliminował jedynie z opisu czynu sformułowanie „pokrzywdzeni nie posiadali żądanej kwoty pieniędzy i”;

odnośnie kwalifikacji z art. 191§2 k.k. nie mogła ona być zastosowana, ponieważ oskarżonym nie przysługiwała żadna wierzytelność wobec K. W. (1), nie on uszkodził samochód marki(...), nie on pożyczał ten samochód, po trzecie właścicielką samochodu była U. A. a nie P. K. (1), czy tym bardziej B. B. (1), po czwarte samochód ten przedstawiał wartość nie większą niż 15000 złotych – dwa lata wcześniej taką cenę U. A. zapłaciła P. K. (1), a ten ostatni domagał się niewspółmiernie wysokiej kwoty 19700 złotych;

do zastosowania art. 191§2 k.k., konieczne jest istnienie racjonalnych przesłanek przekonania że dokonuje się egzekucji rzeczywiście istniejącego długu, bezprawna windykacja roszczenia nieistaniejącego nie korzysta z uprzywilejowanej kwalifikacji czynu (wyrok SA w Krakowie, II AKa 240/18);

możliwość zakwalifikowania czynu z art. 191 § 2 k.k. stanowiącego de facto szczególną postać przestępstwa rozboju wiąże się ze spełnieniem określonych warunków; cel, dla którego sprawca dokonuje zaboru mienia, stosując przemoc lub groźbę bezprawną, nie jest związany z chęcią przywłaszczenia, a ze świadomością wymuszenia na dłużniku zwrotu faktycznie istniejącej wierzytelności - świadczenia należnego korzystającego z ochrony prawnej; przy czym co istotne, działania takie nie mogą być skierowane przeciwko osobie postronnej, nie mającej wpływu na zaspokojenie świadczenia, przedmiotem zaboru nie może być mienie stanowiące własność osoby trzeciej, a wartość przedmiotu zaboru nie może odbiegać istotnie od wysokości wyegzekwowanej w taki sposób wierzytelności (wyrok SA w Białymstoku, II AKa 13/18);

działanie oskarżonych było więc skierowane przeciwko sobie postronnej – M. T. (1), domagali się oni kwoty istotnie odbiegającej od wartości samochodu, a wierzytelność faktycznie w stosunku do K. W. (1) im nie przysługiwała;

nie wchodziła również w rachubę kwalifikacja z art. 282 k.k.; wprawdzie oskarżeni nie usiłowali sami zabrać pieniędzy, a tylko używając przemocy i grożąc pokrzywdzonym natychmiastowym jej użyciem domagali się, by K. W. (1) im pieniądze oddał, to jednak nalegali na niezwłoczne spełnienie żądania, a nie w dalszej przyszłości; dlatego w rozpoznawanym przypadku należy mówić o rozboju (art. 280 k.k.), a nie o wymuszeniu rozbójniczym (art. 282 k.k.); oskarżeni mówili, że pokrzywdzony pieniądze ma wydać do godziny 9:00 (k. 5), a spotkali się około godziny 5:00, więc pieniądze miały być wydane niezwłocznie, podczas tego spotkania oskarżonych z pokrzywdzonymi – podczas trwania przedmiotowego zdarzenia; nie ma znaczenia, czy sprawcom chodziło o pieniądze posiadane przez pokrzywdzonego w momencie rozpoczęcia czynu, czy też o pieniądze "pożyczone" przez ofiarę od osób trzecich jeszcze w czasie trwania zdarzenia; ważne jest, że oskarżeni grozili pokrzywdzonemu niezwłocznym użyciem przemocy dla natychmiastowego uzyskania pieniędzy (por. wyrok SA w Gdańsku z 23 marca 2000 r., II AKa 47/20); tak więc i w niniejszej sprawie nie ma znaczenia, że pokrzywdzony miał wydać oskarżonym pieniądze uzyskane w wyniku zawarcia w ich obecności umowy pożyczki w banku;

czyn z art. 157§2 k.k. oskarżeni spowodowali u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządu ciała na czas poniżej 7 dni, działali w zakresie tego czynu umyślnie z zamiarem co najmniej ewentualnym;

ponadto oskarżony P. K. (1) wyczerpał zmamiona przestępstwa z art. 263§2 k.k. – posiadał bez wymaganego zezwolenia broń palną i amunicję;

natomiast oskarżony B. B. (1) wyczerpał jednym czynem znamiona opisane w art. 13§1 k.k. w zw. z art. 280§2 k.k. i art. 157§2 k.k. i art. 263§2 k.k.;

P. K. (1) wyczerpał jednym czynem znamiona z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 280§2 k.k. i art. 157§2 k.k. oraz odrębnego występku z art. 263§2 k.k.

„posiadaniem” broni palnej lub amunicji jest każde władanie nimi, jeżeli tylko towarzyszy sprawcy taki zamiar, nawet bez chęci zatrzymania tych rzeczy na własność; oskarżony B. B. (1) władał więc bronią palną, gdy przystawiał ją do głowy pokrzywdzonego i w ten sposób wypełnił znamiona opisane w art. 263§2 k.k.

czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii polega na posiadaniu wbrew przepisom ustawy środków odurzających lub substancji psychotropowych, B. B. (1) posiadał wbrew przepisom ustawy nie mniej niż 5 gramów amfetaminy;

czyn z art. 58 ust. 1 ww. ustawy polega m.in. na udzielaniu innej osobie wbrew przepisom ustawy środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, B. B. (1) udzielił P. K. (1) wbrew przepisom ustawy dwukrotnie amfetaminy w łącznej ilości około 1 grama;

czyn z art. 178a§1 k.k. popełnia ten kto znajdując się pod wpływem środka odurzającego prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, oskarżony B. B. (1) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki (...) o nr rej. (...) pod wpływem środka odurzającego w postaci amfetaminy o stężeniu 260 ng/ml, co odpowiada stężeniu powyżej 0,5 promila alkoholu.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

xxxxx

xxxxx

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

xxxxxx

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

xxxxx

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

xxxxxx

☐

3.5.  Uniewinnienie

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

xxxxx

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K. (1)

B. B. (1)

pkt 1

kara 3 lat pozbawienia wolności

pkt 2

kara 1 roku pozbawienia wolności

pkt 3

kara łączna 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 4

kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 5

kara 3 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 6

kara 3 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 7

kara 4 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 8

kara łączna 1 roku i 9 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 9

na podstawie art. 46§1 k.k. wobec oskarżonego P. K. (1) orzeczono obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 9.000 złotych na rzecz K. W. (1) z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty

pkt 10

orzeczony wobec B. B. (1) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat

pkt 11

orzeczone wobec oskarżonego B. B. (1) świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej

pkt 12

orzeczenie przepadku na rzecz Skarbu Państwa wobec oskarżonego P. K. (1) dowodów rzeczowych w postaci pistoletu i naboju.

pkt I

pkt II

pkt III

pkt IV

pkt V

pkt VI

okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu godzącego w podstawowe dobro chronione prawem jakim jest zdrowie,

- brutalny sposób działania,

- wypełnienie jednym czynem znamion opisanych w dwóch przepisach ustawy karnej,

- wielokrotna uprzednia karalność, w tym za przestępstwa podobne,

- wiodąca rola tego oskarżonego podczas popełnienia tego czynu,

okoliczności łagodzące:

- przeproszenie pokrzywdzonego i uzgodnienie z nim kwoty zadośćuczynienia (k. 752v-753),

okoliczności obciążające:

- uprzednia wielokrotna karalność,

Brak okoliczności łagodzących,

przy wymiarze kary łącznej sąd uwzględnił: to, iż przestępstwa popełnione zostały w tym samym czasie, ale przeciwko różnym dobrom chronionym prawem, co znalazło wyraz w zastosowaniu zasady asperacji; tak orzeczona kara łączna będzie właściwą represją karną dla oskarżonego; dodać trzeba, że w brzmieniu przepisu art. 86§1 k.k. od 19 czerwca 2020 r. nie jest już możliwe zastosowanie pełnej absorpcji; a przy tym brak jest podstaw, aby premiować sprawcę dwóch przestępstw poprzez stosowanie tej zasady;

okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu godzącego w podstawowe dobro chronione prawem jakim jest zdrowie,

- brutalny sposób działania,

- wypełnienie jednym czynem znamion opisanych w trzech przepisach ustawy karnej,

okoliczności łagodzące:

- przeproszenie pokrzywdzonego, pojednanie się z nim – uiszczenie przez oskarżonego odszkodowania i zadośćuczynienia, a pokrzywdzony nie sprzeciwił się zastosowaniu wobec tego oskarżonego nadzwyczajnego złagodzenia kary (k. 753),

- mniej znacząca rola tego oskarżonego, który nie bił pokrzywdzonych i nie przystawiał pistoletu do głowy i ciała M. T. (1),

- uprzednia niekaralność,

- pozytywna opinia w areszcie śledczym,

Sąd uznał więc, że wobec B. B. (1) zachodzą przesłanki pozwalające na nadzwyczajne złagodzenie kary opisane w art. 60§2 pkt 1 k.k. – oskarżony pojednał się z pokrzywdzonym i naprawił szkodę, pokrzywdzony nie sprzeciwił się takiemu orzeczeniu, ponadto wobec oskarżonego B. B. (1) występują inne ww. okoliczności łagodzące, przede wszystkim niekaralność i pozytywna opinia w jednostce penitencjarnej, okoliczności te nie występują wobec P. K. (1), a wręcz przeciwnie był on wielokrotnie karany, rola jego była znacząca w toku zdarzenia, a pokrzywdzony nie zgodził się na zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary co do jego osoby;

odnośnie oskarżonego B. B. (1) sąd pozostaje w przekonaniu, że nie dopuści się on ponownie przestępstwa i w pełni zasługuje na wymierzenie kary we wskazanym wymiarze;

brak okoliczności obciążających,

okoliczności łagodzące:

- niekaralność,

- pozytywna opinia w areszcie śledczym,

okoliczności j/w,

okoliczności j/w,

przy wymiarze kary łącznej sąd uwzględnił: to, iż przestępstwa popełnione zostały w tym samym czasie, były skierowane przeciwko różnym dobrom chronionym prawem, co znalazło wyraz w zastosowaniu zasady asperacji; tak orzeczona kara łączna będzie właściwą represją karną dla oskarżonego; dodać trzeba, że w brzmieniu przepisu art. 86§1 k.k. od 19 czerwca 2020 r. nie jest już możliwe zastosowanie pełnej absorpcji;

środek kompensacyjny we wskazanej kwocie został ustalony przez oskarżonego i pokrzywdzonego, przy uwzględnieniu dokonanej już wpłaty 1000 zł; kwota ta ma zadośćuczynić pokrzywdzonemu za doznaną krzywdę spowodowaną popełnionym na jego szkodę czynne i będzie odpowiednią rekompensatą dla niego; przy wymiarze jej wysokości uwzględniono rozmiar krzywdy spowodowanej przez oskarżonego P. K. (1) – był to ból związany ze spowodowaniem uszczerbku na zdrowiu, biciem młotkiem ciągnięciem za samochodem, grożeniem bronią palną;

orzeczenie wskazanego obok zakazu wobec skazania za czyn z art. 178a§1 k.k. było obligatoryjne;

także to orzeczenie było obligatoryjne;

przedmioty te pochodziły bezpośrednio z przestępstwa, a więc należało orzec ich przepadek;

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K. (1)

B. B. (1)

pkt 15

zaliczenie rzeczywistego okresu pozbawienia wolności w sprawie

pkt 16

zaliczenie rzeczywistego okresu pozbawienia wolności w sprawie

pkt 1 i 2

pkt 4, 5, 6, 7

zaliczenie na podstawie art. 63 § 1 k.k. okresu rzeczywistego pozbawienia wolności obu oskarżonych w sprawie na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności; wyłączono okres kiedy P. K. (1) odbywał karę orzeczoną w innej sprawie.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W punkcie 13 wyroku na podstawie art. 230§2 k.p.k. nakazano zwrócić K. W. (1) dowody rzeczowe w postaci młotka, zeszytu i kurtki, pokrzywdzony jest bowiem właścicielem tych przedmiotów.

W punkcie 14 wyroku orzeczono o złożeniu do depozytu sądowego dowodu rzeczowego w postaci linki – pasa transportowego powstała bowiem wątpliwość komu wydać tą rzecz.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 17 i 18

Podstawa prawna art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( t.j Dz.U. z 1983r. nr 49 poz. 223 z późn.zm.);

zwolniono oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych z uwagi na ich trudną sytuację materialną, obecny brak dochodów, a nadto orzeczone kary izolacyjne (pkt 18 wyroku);

w punkcie 17 wyroku zasądzono koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielowi posiłkowemu K. W. (1).

6.  Podpis