Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 5 sierpnia 2019 roku powód K. (...) – Ł.
w Ł. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i zasądzenie od pozwanego B. (...)w Ł. na jego rzecz kwoty 143.000 złotych z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 17 maja 2019 roku
do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że działając jako stowarzyszenie kultury fizycznej, posiadał karty zawodnicze 6 zawodników rugby: I. B., M. G., R. K., M. K., P. O., C. P., którzy następnie złożyli wniosek o zmianę przynależności klubowej do pozwanego oraz że on wyraził wszystkim zawodnikom zgodę na zmianę przynależności klubowej na zasadzie transferu definitywnego do pozwanego pod warunkiem zapłaty na jego rzecz przez pozwanego ekwiwalentu za wyszkolenie przez niego zawodników. Powód podniósł, że dochodzone niniejszym pozwem roszczenie stanowi ekwiwalent za wyszkolenie przez niego wskazanych zawodników.

(pozew k. 4 – k. 7)

Nakazem zapłaty z dnia 6 września 2019 roku Sąd Okręgowy w Łodzi nakazał pozwanemu B. (...)z siedzibą w Ł., aby w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia niniejszego nakazu zapłacił na rzecz powoda K. (...) – Ł. z siedzibą w Ł.:

1.  kwotę 143.000 złotych wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 17 maja 2019 roku do dnia zapłaty,

2.  kwotę 5.405 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu

albo aby wniósł w powyższym terminie do tutejszego Sądu sprzeciw.

(nakaz zapłaty k. 78)

Pozwany B. (...)w Ł. skutecznie złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, wskazując w uzasadnieniu sprzeciwu, że ze względu na brak porozumienia między nim a powodem, wskazani w pozwie zawodnicy nigdy nie zostali zawodnikami jego drużyny i nigdy nie uczestniczyli czynnie w zawodach sportowych w prowadzonej przez niego drużynie i w związku z tym nigdy nie był on zobowiązany do zapłaty żądanego przez powoda ekwiwalentu.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k. 102 – k. 104)

Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2020 roku Sąd Okręgowy w Łodzi wstrzymał wykonanie nakazu zapłaty wydanego w dniu 6 września 2019 roku przez Sąd Okręgowy
w Ł. w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygnaturze akt I Nc 300/19.

(postanowienie k. 154)

Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2020 roku Sąd Okręgowy w Łodzi stwierdził utratę mocy nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia
6 września 2019 roku, sygn. akt I Nc 300/19 w całości.

(postanowienie k. 204)

Na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2021 roku pełnomocnicy stron podtrzymali dotychczasowe stanowiska w sprawie.

(stanowiska stron: protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania:
00:46:08-00:57:51, k. 402)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód K. (...)– Ł. w Ł. jest stowarzyszeniem kultury fizycznej. W 2018 roku powód posiadał karty zawodnicze następujących zawodników rugby: I. B., M. G., R. K., M. K., P. O., C. P.. Wyżej wskazani zawodnicy mieli licencje udzielone przez (...) Związek (...). Grali w drużynie powoda przez okres kilku lat.

(wydruk z KRS-u k. 11 – k. 17, legitymacje k. 26 – k. 37, zeznania świadków: I. B.: protokół rozprawy z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:05:37-00:37:55, k. 220 – k. 221, C. P. k. 348 – k. 351, M. K. k. 352 – k. 352v, B. C. k. 368 – k. 369)

Pod koniec 2018 roku wyżej wskazani zawodnicy podjęli decyzję, że nie chcą być zawodnikami powoda. Nie odpowiadały im względy organizacyjne u powoda, jakość treningów, a nadto nie widzieli perspektyw rozwoju w przypadku pozostania u powoda.

(zeznania świadków: I. B.: protokół rozprawy z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:05:37-00:37:55, k. 220 – k. 221, C. P. k. 348 – k. 351, M. K. k. 352 – k. 352v, B. C. k. 368 – k. 369)

Pismami z dnia 31 grudnia 2018 roku wyżej wskazani zwodnicy złożyli wnioski
o zmianę przynależności klubowej do M. (...)S.A. (...) (obecnie B. (...) w Ł.) i oświadczyli, że od sezonu rozgrywek 2019 będą reprezentować barwy wyżej wskazanego klubu.

(pisma k. 38 – k. 43)

Regulacje dotyczące zmiany barw klubowych zawodników rugby zawarte są w akcie Przepisy P. (...) dotyczące ewidencji, przynależności i zmiany barw klubowych zawodników, zasad licencyjnych oraz organizacji zawodów we wszystkich odmianach rugby. Z powyższych regulacji prawnych wynika:

-

§ 18 ust. 1 – zawodnik ma prawo zmienić przynależność klubową i przejść do nowego klubu wyłącznie w trakcie okienek transferowych;

-

§ 21 – klub odstępujący nie może odmówić zwolnienia zawodnika w przewidzianym terminie, jeżeli została ustalona wysokość ekwiwalentu za wyszkolenie lub klub pozyskujący zawodnika przekaże maksymalną kwotę przewidzianą w niniejszych przepisach. Zapis nie dotyczy zawodnika którego wiąże z klubem odstępującym ważny kontrakt;

-

§ 22 – stawki ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika, jakich może żądać klub odstępujący, z którego zawodnik odchodzi, ustalane są przez zarząd (...);

-

§ 24 ust. 1 – zawodnik, który zamierza zmienić przynależność klubową, występuje
w formie pisemnej pod rygorem nieważności z wnioskiem do dotychczasowego klubu o udzielenie takiego zwolnienia;

-

§ 30 ust. 1 – każdą zmianę przynależności klubowej zawodnika wedle właściwości zatwierdza Komisja Licencyjna (...);

-

§ 35 ust. 1 – klub odstępujący ma prawo do ekwiwalentu w przypadku zmiany przez jego zawodnika barw klubowych. Klubowi odstępującemu przysługiwać będzie ekwiwalent za każdy rok szkolenia zawodnika w wartości ustalonej przez Zarząd (...) (ust. 2);

-

§ 36 ust. 1 – kwota ekwiwalentu ustalona przez Zarząd (...) stanowi kwotę maksymalną, a kluby mają prawo uzgodnić niższe kwoty ekwiwalentu. Wysokość ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika kluby zainteresowane ustalają w drodze negocjacji. Za porozumienie uznaje się pisemną umowę zawartą pomiędzy zainteresowanymi klubami określającą wysokość ekwiwalentu za zawodnika, z uwzględnieniem spełnienia przez klub pozyskujący obowiązku o którym mowa w § 35 ust. 8 (ust. 2);

-

§ 38 ust. 1 – kopie dowodu wpłaty ekwiwalentu oraz pozostałych opłat o których mowa w niniejszym przepisach należy dostarczy do Biura (...). Do czasu pełnej zapłaty ekwiwalentu oraz wszystkich opłat wynikających z niniejszych przepisów, zawodnik nie może otrzymać licencji zawodniczej uprawniającej do gry w barwach klubu pozyskującego (ust. 2);

-

§ 39 zawodnik staje się zawodnikiem wolnym w sytuacji, gdy:

a)  ukończył 26 rok życia i nie ma ważnego kontraktu lub

b)  ukończył 23 rok życia, zmienił barwy klubowe na zasadzie transferu definitywnego przed ukończeniem szkolenia na poziomie 3 i nie ma ważnego kontraktu lub

c)  przez okres minimum 2 lat nie był wpisany do protokołu meczowego lub turniejowego i nie na ważnego kontraktu.

(przepisy k. 107 – k. 115)

W dniu 7 stycznia 2019 roku, powód zwrócił się do (...) Związku (...)
o sprawdzenie prawidłowości określenia wysokości ekwiwalentu za każdego z powyższych zawodników. W odpowiedzi z dnia 10 stycznia 2019 roku (...) Związek (...) podał kwoty należnego powodowi ekwiwalentu za wyszkolenie wskazanych zawodników.

(wydruk k. 50 – k. 51 , zeznania złożone przez Prezesa Zarządu powoda A. C.: protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:06:42-00:32:18, k. 401)

W pismach z dnia 15 stycznia 2019 roku, powód wyraził wszystkim wyżej wskazanym zawodnikom zgodę na zmianę przynależności klubowej na zasadzie transferu definitywnego do pozwanego pod warunkiem zapłaty przez pozwanego ekwiwalentu za wyszkolenie przez niego zawodników.

(pisma k. 44 – k. 49)

Pismem z dnia 25 stycznia 2019 roku, powód wezwał pozwanego do zapłaty ekwiwalentu za wyszkolenie wskazanych zawodników, tj. za I. B. – 24.000 złotych, za P. O. – 24.000 złotych, za C. P. – 32.000 złotych, za M. G. – 13.500 złotych, za R. K. – 22.500 złotych, za M. K. – 36.000 złotych. Wezwanie zostało wysłane przez powoda także do wiadomości Komisji Gier i Dyscyplin (...) Związku (...).

(pismo k. 52)

W dnia 8 lutego 2019 roku zawodnicy: I. B., M. G., R. K., P. O. i C. P. oraz w dniu 25 lutego 2019 roku zawodnik M. K. złożyli do Komisji Gier i Dyscyplin (...) Związku (...) sprzeciw od naliczenia przez powoda ekwiwalentu za wyszkolenie.

(okoliczności bezsporne)

Orzeczeniami wydanymi w postępowaniu dyscyplinarnym w dniu 14 kwietnia 2019 roku Komisja Gier i Dyscypliny (...) Związku (...) postanowiła określić przynależność klubową I. B., M. G., R. K., M. K., P. O. i C. P. do klubu pozwanej spółki pod warunkiem wypłaty przez pozwaną na rzecz powoda ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika oraz ustaliła wysokość tego ekwiwalentu w przypadku I. B. – na kwotę 24.000 złotych, w przypadku M. G. – na kwotę 13.500 złotych, w przypadku R. K. na kwotę 22.500 złotych, w przypadku M. K. – na kwotę 31.500 złotych, w przypadku P. O. – na kwotę 24.000 złotych,
w przypadku C. P. – na kwotę 32.000 złotych. Powyższe orzeczenia zostały wydanej zgodnie z § 35 Przepisów (...) Związku (...), który w ustępie 1 wyraźnie wskazuje, że klub odstępujący zawodnika ma prawo do ekwiwalentu za jego wyszkolenie,
a w ustępach następnych podaje sposób wyliczenia tego ekwiwalentu.

(orzeczenia k. 54 – k. 65)

Strony negocjowały warunki i wysokość ekwiwalentu za wyszkolenie wyżej wskazanych zawodników, jednakże ostatecznie nie doszły do porozumienia i powód tytułem ekwiwalentu żądał od pozwanego kwoty maksymalnej wyliczonej przez (...) Związek (...).

(okoliczności bezsporne)

Wiosną 2019 roku pozwany zgłosił do (...) Związku (...) listę zawodników, także tych za wyszkolenie których nie zapłacił ekwiwalentu. Związane to było z toczącymi się negocjacjami i zbliżającym się terminem zgłoszenia zawodników.

(zeznania świadka B. C. k. 368 – k. 369)

W dniu 9 maja 2019 roku powód wystawił pozwanemu fakturę o nr (...) tytułem ekwiwalentu za I. B., M. G., R. K., P. O., C. P. i M. K. na łączną kwotę 147.500 złotych płatną do dnia 16 maja 2019 roku. Do faktury dołączone było pismo przewodnie, z którego wynikało, jakich konkretnie zawodników faktura dotyczy.

(faktura k. 46, zeznania złożone przez Prezesa Zarządu powoda A. C.:
protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:06:42-00:32:18, k. 401)

Po otrzymaniu powyższej faktury prezes pozwanego przyszedł do powoda i napisał,
że nie uznaje roszczeń wynikających z tej faktury. Faktura powyższa nie została uregulowana przez pozwanego.

(okoliczności bezsporne)

Odpowiadając na pismo powoda, w piśmie z dnia 29 maja 2019 roku (...) Związek (...) podał, że zawodnicy I. B., M. G., R. K., P. O. i C. P. zostali zgłoszeni na sezon 2019 przez pozwany klub, jednak ze względu na niedopełnienie wszystkich formalności związanych z aktywacją zawodników do reprezentowania tego klubu w rozgrywkach na powyższy sezon, nie zostali przez Komisję Licencyjną (...) Związku (...) dopisani do oficjalnej listy zawodników uprawnionych do gry u pozwanego w sezonie 2019.

(pisma k. 258, k. 69)

W mailu z dnia 9 lipca 2019 roku przesłanym do powoda, Komisja Gier i Dyscypliny (...) Związku (...) oświadczyła, że w sprawie zawodników: I. B., M. G., M. K., P. O. i C. P. nie wpłynęły odwołania do organu II instancji, tj. Komisji Odwoławczej (...) Związku (...)
i orzeczenia te są prawomocne.

(wydruk k. 70)

Na skutek odwołania złożonego przez zawodnika R. K., Komisja Odwoławcza (...) Związku (...) wydała w dniu 15 lipca 2019 roku orzeczenie w postępowaniu dyscyplinarnym, w którym utrzymała w mocy zaskarżone postanowienie Komisji Gier i Dyscyplin (...) Związku (...) w zakresie ustalenia przynależności klubowej R. K. do klubu pozwanej spółki pod warunkiem wypłaty przez pozwaną na rzecz powoda ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika oraz zmieniła zaskarżone postanowienie Komisji Gier i Dyscyplin (...) Związku (...) w zakresie wysokości ekwiwalentu i ustaliła jego wysokość na kwotę 18.000 złotych.

(orzeczenie k. 71 – k. 73)

W dniu 22 lipca 2019 roku powód wystawił pozwanemu fakturę korektę o nr (...) zmniejszającą łączną kwotę żądanego od pozwanej ekwiwalentu za wyszkolenie zawodników do kwoty 143.000 złotych (kwota z poprzedniej faktury pomniejszona o 4.500 zł z uwagi na zmniejszenie o taką kwotę wysokości ekwiwalentu za R. K.).

(faktura k. 74)

Pismem z dnia 25 lipca 2019 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty wyżej wskazanej należności stanowiącej ekwiwalent za wyszkolenie zawodników, jednakże pozwany nie uregulował powyższej należności.

(okoliczności bezsporne, wezwanie k. 76)

W dniu 26 września 2019 roku pozwany wpłacił na rzecz powoda kwotę 18.000 złotych jako ekwiwalent za wyksztalcenie zawodnika R. K.. R. K. został zawodnikiem pozwanego i grał w jego drużynie. Pozwany zapłacił powodowi ekwiwalent za wyszkolenie R. K. w wysokości wyliczonej przez (...) Związek (...). Była to kwota niższa niż kwota, którą wyliczył z tego tytułu powód.

(potwierdzenia k. 174 – k. 175, zeznania złożone za powoda przez A. C.:

protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:06:42-00:32:18, k. 401, zeznania świadków: M. G.: protokół rozprawy z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:39:56-00:57:44, k. 221 – k. 222, M. K. k. 352 – k. 352v)

Pozwany nie zapłacił powodowi ekwiwalentu za wyszkolenie zawodników: I. B., M. G., M. K., P. O. i C. P., uznając, że kwoty proponowane przez powoda są zdecydowanie za wysokie. We wrześniu 2019 roku pozwany proponował powodowi zapłatę połowy kwoty ekwiwalentu za wyszkolenie każdego z zawodników, jednakże propozycja ta została odrzucona przez powoda.

(zeznania złożone przez Prezesa Zarządu pozwanego K. S.: protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:32:19-00:43:21, k. 401 – k. 402, zeznania świadka C. P. k. 348 – k. 351)

Zawodnicy I. B., M. G., M. K., P. O. i C. P. nie byli zawodnikami pozwanego. Nie mieli licencji pozwanego. Nie zostali skutecznie zgłoszeni przez pozwanego do żadnych rozgrywek pod auspicjami (...) Związku (...). Nigdy nie brali udziału w oficjalnym meczu pozwanego, w tym również w meczu o charakterze towarzyskim, czy sparingowym. Od (...) wyżej wskazani zawodnicy brali udział we wspólnych treningach w drużynie pozwanego, bądź w grach treningowych, których wymiar czasowy nie był adekwatny do wymiaru czasowego rozgrywek towarzyskich i sparingowych, bądź też oficjalnych zasad (...) Związku (...). W treningach drużyny pozwanego może wziąć udział każda osoba, która zostanie zaproszona.

(zeznania złożone przez Prezesa Zarządu pozwanego K. S.: protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:32:19-00:43:21, k. 401 – k. 402, zeznania świadków: I. B.: protokół rozprawy z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:05:37-00:37:55, k. 220 – k. 221, M. G.: protokół rozprawy z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:39:56-00:57:44, k. 221 – k. 222, C. P. k. 348 – k. 351, M. K. k. 352 – k. 352v)

W dniu 3 sierpnia 2019 roku w Manufakturze w Ł. miał miejsce turniej plażowy
w rugby. Turniej ten nie był organizowany przez (...) Związek (...). Nie obowiązywały również w nim przepisy (...) Związku (...). W turnieju tym występowała drużyna pozwanego. Brali też udział M. G., C. P., I. B., R. K., którzy byli w ubiorach sportowych w barwach pozwanego. Turniej był w formie zabawy – każda osoba mogła wejść do gry.

(zdjęcia k. 210 – k. 215, zeznania złożone przez Prezesa Zarządu pozwanego K. S.: protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:32:19-00:43:21,
k. 401 – k. 402, zeznania świadków: I. B.: protokół rozprawy z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:05:37-00:37:55, k. 220 – k. 221, M. G.: protokół rozprawy
z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:39:56-00:57:44, k. 221 – k. 222, C. P. k. 348 – k. 351, M. K. k. 352 – k. 352v, B. C. k. 368 – k. 369)

Pod koniec sierpnia 2019 roku drużyna pozwanego odbyła wspólny trening z drużyną (...) na obiekcie sportowym Ł.. Trening ten nie był organizowany przez (...) Związek (...). Nie uczestniczyli w nim sędziowie (...) Związku (...), nie zachowano oficjalnego czasu gry. Na treningu ćwiczone były różne warianty gry. W treningu tym po stronie pozwanego brali udział: R. K., C. P., P. O., M. G. i I. B..

(zdjęcia k. 214 – k. 218, zeznania złożone przez Prezesa Zarządu pozwanego K. S.: protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:32:19-00:43:21, k. 401 –
k. 402, zeznania świadków: I. B.: protokół rozprawy z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:05:37-00:37:55, k. 220 – k. 221, M. G.: protokół rozprawy
z 17.06.2020 r. – czas nagrania: 00:39:56-00:57:44, k. 221 – k. 222, C. P. k. 348 – k. 351) (zeznania świadka M. K. k. 352 – k. 352v,
B. C. k. 368 – k. 369)

Organizatorami treningu w B. był pozwany i klub w B.. W B. była tylko rozszerzona forma treningu. Nie został rozegrany mecz.

(zeznania złożone przez Prezesa Zarządu pozwanego K. S.:
protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:32:19-00:43:21, k. 401 – k. 402)

Z zaświadczenia (...) Związku (...) z dnia 22 lutego 2021 roku wynika, że I. B., M. G., M. K., P. O. od dnia rejestracji w (...) Związku (...) byli wyłącznie zawodnikami Klubu Sportowego (...). Ostatni mecz w barwach macierzystego klubu rozegrali w dniu 20 października 2018 roku. Decyzją Komisji Gier i Dyscypliny na podstawie § 30 Przepisów (...) Związku (...), nie będąc wpisani do protokołu meczowego i turniejowego oraz nie posiadając ważnego kontraktu z żadnym klubem, uzyskali status zawodnika wolnego od dnia 23 października 2020 roku, a w przypadku C. P. od dnia 22 października 2020 roku.

(zaświadczenie k. 394)

Na początku 2021 roku zawodnikami pozwanego zostali C. P. i P. O.. W związku z tym, że wyżej wskazani zawodnicy mieli w tym czasie status „zawodników wolnych” pozwany nie musiał płacić powodowi ekwiwalentu za wyszkolenie wyżej wskazanych zawodników.

(zeznania złożone przez Prezesa Zarządu pozwanego K. S.:
protokół rozprawy z 21.04.2021 r. – czas nagrania: 00:32:19-00:43:21, k. 401 – k. 402)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci załączo­nych do akt dokumen­tów, których prawdziwość nie budzi wątpliwości i nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, a nadto na podstawie zeznań złożonych przez Prezesa Zarządu powoda A. C. i Prezesa Zarządu pozwanego K. S. oraz świadków: I. B., M. G., M. K., P. O., C. P. i B. C., które to zeznania w zakresie ustalonych wyżej faktów uznał za wiarygodne i mające oparcie
w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym.

Mając na uwadze fakt, iż strony reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników oprócz wyżej wymienionych dowodów, innych wnio­sków dowodowych
nie zgłaszały oraz uwzględniając rządzącą procesem cywilnym zasadę kontradyktoryjno­ści postępowania i nie znajdując podstaw do przeprowadzenia dowodów z urzędu (art. 232 k.p.c.), Sąd rozpoznał sprawę na podstawie wyżej wskazanych dowodów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Rozpoznając zgłoszone w tej sprawie żądanie zapłaty przez pozwanego na rzecz powoda ekwiwalentu za wyszkolenie wskazanych przez powoda zawodników, należy oprzeć się na przepisach (...) Związku (...) dotyczących ewidencji, przynależności i zmiany barw klubowych zawodników, zasad licencyjnych oraz organizacji zawodów we wszystkich odmianach rugby (dalej: Przepisy (...)), na podstawie których to przepisów powód formułuje swoje żądanie.

Przepisy powyższe dopuszczają możliwość zmiany przez zawodnika przynależności klubowej i przejścia do nowego klubu (§ 18 ust. 1 Przepisów (...)). Zgodnie z § 24 ust. 1 Przepisów (...) zawodnik, który zamierza zmienić przynależność klubową, występuje w formie pisemnej pod rygorem nieważności z wnioskiem do dotychczasowego klubu
o udzielenie takiego zwolnienia. Każdą zmianę przynależności klubowej zawodnika wedle właściwości zatwierdza Komisja Licencyjna (...) (§ 30 ust. 1 Przepisów (...)).

Zmiana przynależności klubowej zawodnika powiązana jest z rozliczeniami finansowymi pomiędzy klubem odstępującym a klubem przejmującym zawodnika. Zgodnie bowiem z § 35 ust. 1 Przepisów (...) klub odstępujący ma prawo do ekwiwalentu w przypadku zmiany przez jego zawodnika barw klubowych, który będzie przysługiwać mu za każdy rok szkolenia zawodnika w wartości ustalonej przez Zarząd (...) (ust. 2). Kwota ekwiwalentu ustalona przez Zarząd (...) stanowi kwotę maksymalną, a kluby mają prawo uzgodnić niższe kwoty ekwiwalentu. Wysokość ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika kluby zainteresowane ustalają w drodze negocjacji (§ 36 Przepisów (...)). Stosownie do
§ 38 ust. 2 Przepisów (...) do czasu pełnej zapłaty ekwiwalentu oraz wszystkich opłat wynikających z niniejszych przepisów, zawodnik nie może otrzymać licencji zawodniczej uprawniającej do gry w barwach klubu pozyskującego.

Zgodnie z § 21 Przepisów (...) klub odstępujący nie może odmówić zwolnienia zawodnika w przewidzianym terminie, jeżeli została ustalona wysokość ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika lub klub pozyskujący zawodnika przekaże maksymalną kwotę przewidzianą w niniejszych Przepisach.

Z powyższych regulacji wynika, że istnieją dwie możliwości rozliczeń finansowych zapłaty ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika: zapłata ekwiwalentu w wysokości wyliczonej przez (...) Związek (...) (czyli de facto bez aktywnego udziału klubu oddającego) – kwota maksymalna albo zapłata w wysokości ustalonej w drodze porozumienia przez klub oddający i klub pozyskujący.

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że zawodnicy powoda: I. B., M. G., R. K., M. K., P. O. i C. P. w grudniu 2018 roku złożyli do powoda wnioski o zmianę przynależności klubowej na klub prowadzony przez pozwanego. Powód wyraził zgodę na zmianę przynależności klubowej przez tych zawodników na zasadzie transferu definitywnego do pozwanego pod warunkiem zapłaty pełnego ekwiwalentu za wyszkolenie zawodników wyliczonego przez (...) Związek (...) . Pozwany natomiast, poza zapłatą pełnego ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika R. K., nie dokonał zapłaty na rzecz powoda pełnego ekwiwalentu za wyszkolenie żadnego z pozostałych wyżej wskazanych zawodników. Nie doszło też między stronami do porozumienia w kwestii ustalenia niższej wysokości tego ekwiwalentu. Zatem wobec tego, że pozwany nie zapłacił powodowi pełnego ekwiwalentu za wyszkolenie zawodników, ani też strony nie doszły do porozumienia co do jego niższej wysokości, a w związku z tym nie doszło do zapłaty róznież niższego niż maksymalny ekwiwalentu, stwierdzić należy, że zawodnicy I. B., M. G., M. K., P. O. i C. P. nie zostali zawodnikami pozwanego
i w dalszym ciągu (przez okres karencji) byli zawodnikami powoda. Nadto powód nie przedstawił żadnych orzeczeń Komisji Licencyjnej (...) Związku (...) wskazujących na fakt, że wyżej wskazani zawodnicy zostali zawodnikami klubu prowadzonego przez pozwanego, a niewątpliwie każdą zmianę przynależności klubowej zawodnika zatwierdza Komisja Licencyjna (...) Związku (...), co wynika z § 30 Przepisów (...). Podkreślić należy w tym miejscu, że do zmiany klubu przez R. K. doszło dopiero po spełnieniu się warunku jakim była zapłata ekwiwalentu przez klub pozyskujący (pozwanego) zgodnie z orzeczeniem Komisji Licencyjnej.

Zaznaczyć też trzeba, że orzeczenia wydane w m.in. w dniu 14 kwietnia 2019 roku przez Komisję Gier i Dyscypliny (...) Związku (...), które określały przynależność wyżej wskazanych zawodników do klubu pozwanego pod warunkiem wypłaty przez pozwanego na rzecz powoda ekwiwalentu za wyszkolenie zawodników i ustalały wysokość tego ekwiwalentu, nie zobowiązywały pozwanego do zapłaty jakichkolwiek sum na rzecz powoda. Orzeczenia powyższe stanowiły jedynie rozstrzygnięcie co do maksymalnych warunków finansowych przy zmianie przynależności klubowej i miały charakter deklaratywny w stosunku do Przepisów (...), a nie były zobowiązaniem do zapłaty przez jeden klub (nabywający) ekwiwalentu na rzecz drugiego klubu (oddającego). Podnieść należy, że orzeczenia powyższe wyraźnie wskazywały takie rozwiązanie, formułując je w postaci następującego warunku: „pod warunkiem wypłaty przez ten klub ekwiwalentu za wyszkolenie”. Taka zapłata ekwiwalentu była zatem warunkiem zmiany przynależności klubowej zawodnika, a nie odwrotnie. W przypadku braku zapłaty ekwiwalentu zawodnik nie zmieniał swojej przynależności klubowej. W żadnym wypadku na podstawie wyżej wskazanych orzeczeń nie powstał stosunek zobowiązaniowy, który obligowałby kluby do wzajemnych świadczeń. Podkreślić również należy, że nie została wydana przez żaden organ (...) Związku (...) decyzja nakazująca pozwanemu zapłacić na rzecz powoda ekwiwalent za wyszkolenie wskazanych w pozwie zawodników, a w każdym razie nic takiego w tej sprawie nie zostało wykazane. Ponadto samo wystawienie przez powoda faktury zatytułowanej: ekwiwalent za I. B., M. G., R. K., P. O., C. P. i M. K., nie oznacza powstania zobowiązania po stronie pozwanego. Podkreślić nadto należy, że po otrzymaniu przedmiotowej faktury prezes pozwanego napisał, że nie uznaje roszczeń wynikających z tej faktury.

W przedmiotowej sprawie ustalono również, że wskazani przez powoda zawodnicy nigdy nie uczestniczyli czynnie w zawodach sportowych w drużynie prowadzonej przez pozwanego. Żaden z tych zawodników nie uzyskał licencji na grę w drużynie pozwanego i żaden z nich nie uczestniczył w grze w drużynie pozwanego prowadzonej pod auspicjami (...) Związku (...). Jak już wyżej wskazano, żaden zawodnik nie może zostać graczem danego klubu w sytuacji braku zgody (...) Związku (...). Taka zgoda
w stosunku do wyżej wskazanych zawodników nie została wydana, w związku z czym po stronie pozwanego nie nastąpiło zdarzenie (tj. przejście zawodników), na którym powód opiera swoje roszczenie. Sama okoliczność, że zdarzało się, że niektórzy z tych zawodników po założeniu ubrań w barwach klubowych pozwanego grali w rugby po stronie pozwanego, nie stanowi jeszcze o przynależności klubowej tych zawodników do pozwanego. Taką przynależność – jak już wyżej wskazano – stwierdza Komisja Licencyjna (...) Związku (...), co nie miało miejsca w niniejszej sprawie. Sam natomiast udział zawodników w nieformalnych, rekreacyjnych zajęciach sportowych, w których mogła wziąć udział każda osoba, np. w turnieju plażowym w Manufakturze w Ł. w sierpniu 2019 roku, bądź też
w treningach pozwanego, w którym to treningach mogła wziąć każda osoba, która została zaproszona, w tym w treningu ze (...) w sierpniu 2019 roku, nie świadczy o tym, że wskazani zawodnicy zmienili przynależność do klubu pozwanego. Wyżej wskazane wydarzenia nie były bowiem organizowane przez (...) Związek (...) i nie obowiązywały w nich przepisy (...) Związku (...). Wskazani przez powoda zawodnicy, za wyszkolenie których pozwany nie zapłacił ekwiwalentu, nigdy natomiast nie brali udziału w żadnym oficjalnym meczu pozwanego, w tym również w meczu o charakterze towarzyskim, czy sparingowym. Nie zostali również – pomimo zgłoszenia przez pozwanego – dopisani przez Komisję Licencyjną (...) Związku (...) do oficjalnej listy zawodników uprawnionych do gry u pozwanego w sezonie 2019.

Podkreślić należy, że w sprawie ustalono, że I. B., M. G., M. K., P. O. i C. P. od dnia rejestracji w (...) Związku (...) byli wyłącznie zawodnikami Klubu Sportowego (...), ostatni mecz w barwach macierzystego klubu rozegrali w dniu 20 października 2018 roku oraz że decyzją Komisji Gier i Dyscypliny na podstawie § 30 Przepisów (...) Związku (...), nie będąc wpisani do protokołu meczowego i turniejowego oraz nie posiadając ważnego kontraktu z żadnym klubem, uzyskali status zawodnika wolnego od dnia 23 października 2020 roku, a w przypadku C. P. od dnia 22 października 2020 roku. Od tego czasu (a więc po upływie okresu karencji wynikającego z § 39 pkt c Przepisów (...)) mogli zmienić klub bez konieczności zapłaty przez klub ich pozyskujący ekwiwalentu za ich wyszkolenie.

W związku z tym, że zawodnicy I. B., M. G., M. K., P. O. i C. P. nie zostali zawodnikami drużyny pozwanego (do czasu uzyskania przez nich statusu „wolnego zawodnika”) i nie uczestniczyli czynnie w zawodach sportowych w prowadzonej przez niego drużynie, stwierdzić należy, że pozwany nie był zobowiązany do zapłaty żądanego przez powoda ekwiwalentu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd oddalił powództwo, jako niezasadne.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c.
w zw. z art. 99 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania. Powód jako strona przegrywającą sprawę zobowiązany jest zwrócić pozwanemu koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W związku z powyższym, Sąd zasądził od K. (...) – Ł. w Ł. na rzecz B. (...) w Ł. kwotę 5.400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, która to kwota stanowi wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego ustalone w oparciu o § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 ze zm.).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć zgodnie z wnioskiem.