Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1540/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Nowakowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2021 r. w Kaliszu

odwołania S. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 17 listopada 2020 r. Nr (...) ( (...)- (...))

w sprawie S. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie ubezpieczenia

1.  Oddala odwołanie

2.  Nie obciąża odwołującej się kosztami zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Nowakowska

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17.11.2020r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. stwierdził, że S. J. nie podlega od 07.01.2020r. do 1.09.2020r. ubezpieczeniom społecznym pracowników jako pracownik zgłoszony przez płatnika składek (...) S.C., gdyż nie doszło do realizowania umowy o pracę, ponieważ stała się niezdolna do pracy jeszcze przed podjęciem zatrudnienia.

Odwołanie od tej decyzji wniosła do Sądu S. J. domagając się zmiany zaskarżonej decyzji i objęcia ubezpieczeniem społecznym pracowników zgodnie z umową o pracę.

Sąd ustalił co następuje:

Poza sporem jest, że S. J. związana była z płatnikiem składek (...) S.C. dwiema umowami zlecenia od 17.06.2019r. do 31.12.2019r. Umowy dotyczyły prac pomocniczych przy produkcji świec, jako, że przedmiotem działalności firmy jest produkcja świec i akcesoriów do świec.

Następnie w dniu 20.12.2019r. płatnik zawarł z odwołującą się umowę o pracę na okres próbny od 07.01.2020r. do 31.03.2020r. Umowa dotyczyła formowania świec i pakowania wyrobów gotowych, z wynagrodzeniem w stawce godzinowej, w pełnym wymiarze czasu pracy. Jako termin rozpoczęcia pracy określono dzień 07.01.2020r.

(k 53 akt ZUS)

Poza sporem jest też, że S. J. uzyskała w dniu 20.12.2019r. orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych i o zdolności do pracy na stanowisku wskazanym w skierowaniu pracodawcy.

Zgłoszenie odwołującej się do ubezpieczeń jako pracownika dokonane zostało przez płatnika w dniu 10.01.2020r.

Poza sporem jest jednak także to, że do podjęcia pracy zgodnie z zawartą umową o pracę wcale nie doszło z uwagi na niezdolność do pracy odwołującej się.

W dniu 01.09.2020r. S. J. urodziła dziecko i wystąpiła o udzielenie urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego.

Płatnik składek uznał, że stosunek pracy odwołującej się przedłużył się do dnia porodu i udzielił jej urlopu, macierzyńskiego i rodzicielskiego od 01.09.2020r. do 30.08.2021r.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust.1, art.11 ust.1 i art.12 ust.1 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019r. poz. 300 ze zmianami) pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalno- rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu.

Stosownie do treści art.8 ust.1 cytowanej ustawy za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy.

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz zakładu pracy, a zakład do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem / art.22 ust.1 kp/.

W rozpoznawanej sprawie zgodnym zamiarem stron było realizowanie umowy o pracę zgodnie z jej warunkami, a że do tego ostatecznie nie doszło od 07.01.2020r. jest wynikiem niezdolności do pracy odwołującej się.

Stosunek pracy powstaje zazwyczaj w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, gdyż zgodnie z art.29 par 1 pkt 5 KP umowa o pracę powinna określać ten termin. Dla ważności umowy o pracę nie jest wymagane faktyczne rozpoczęcie świadczenia pracy. Przyjmuje się nawet, że jeżeli termin rozpoczęcia pracy jest w umowie określony, stosunek pracy powstaje w określonej dacie niezależnie od tego czy pracownik przystąpił do wykonywania pracy. Jeżeli pracownik nie przystąpił do pracy z przyczyn usprawiedliwionych pracodawca nie może zastosować sankcji przewidzianych prawem, natomiast jest obowiązany do dopuszczenia pracownika do pracy po ustaniu przyczyny uniemożliwiającej stawienie się do pracy. ( patrz komentarz Kazimierza Jaśkowskiego do Kodeksu Pracy - LEX OMEGA, komentarz Moniki Tomaszewskiej LEX OMEGA) Oceniana umowa o pracę jest zatem ważna, skutecznie zawarta. Nie można zatem zgodzić się z organem rentowym, że umowa nie doprowadził do powstania stosunku pracy.

Czym innym jest jednak nawiązanie umowy o pracę i ważność umowy o pracę, a czym innym wywarcie przez tę umowę skutku w postaci objęcia pracownika ubezpieczeniami społecznymi pracowników. W tej materii konieczne jest rzeczywiste podjęcie zatrudnienia.

O tym, że nie samo zawarcie umowy, ale dopiero faktyczne wykonywanie pracy na jej podstawie stwarza podstawę do objęcia ubezpieczeniem wypowiedział się kilkukrotnie nawet Sąd Najwyższy i Sąd orzekający pogląd ten w pełni podziela.

( patrz wyrok Sądu Najwyższego z 05.06.2009r. w sprawie IUK 21/09 czy wyrok z dnia 23.01.2012 w sprawie IIUK93/11)

Podobne stanowisko zawierają wyroki: Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 30.07.2014r. IIIAUa 1854/13, Sądu Najwyższego z 26.02.2013r. IUK472/12.

W tej kwestii orzecznictwo sądowe jest więc już utrwalone.

Skoro zatem umowa o pracę z 20.12.2019r. nie wywołuje skutku w postaci podlegania ubezpieczeniu społecznemu pracowników do czasu rozpoczęcia jej świadczenia, to zaskarżona decyzja wyłączająca pracownika z ubezpieczenia jest prawidłowa i zgodnie z art. 477 14 § 1 kpc orzeczono jak w wyroku.