Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 8 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Puławach III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie

Przewodniczący sędzia Teresa Czajewska

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2021 r. w Puławach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. T.

przeciwko E. T.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

postanawia:

1.  odrzucić pozew;

2.  nakazać Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w Puławach zwrócić powodowi A. T. kwotę 470 zł (czterysta siedemdziesiąt złotych) wpisaną do kart dochodów pod pozycją 500068184168 tytułem uiszczonej opłaty od pozwu, obniżonej o kwotę równą opłacie minimalnej zgodnie z art. 79 ust.1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. z 2020r. poz. 755 ze zm.).

Sygn. akt III RC 253/21

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2020 roku (data nadania) powód A. T. wniósł pozew o uchylenie z dniem 1 września 2020 roku obowiązku alimentacyjnego nałożonego na powoda wyrokiem Sądu Rejonowego w Puławach III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 27 marca 2017 roku sygn. akt III RC 154/15, podwyższającym alimenty ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2013 roku w sprawie IIII C 2647/12.

Z uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany E. T. usamodzielnił się i utrzymuje się z własnej pracy, obecnie w Wielkiej Brytanii, gdzie tymczasowo przebywa.

W uzasadnieniu pozwu pozwany E. T. oświadczył, że nie uznaje żądania pozwu i wyjaśnił, że twierdzenia powoda, jakoby usamodzielnił się i utrzymywał z własnej pracy oraz przebywa tymczasowo w Wielkiej Brytanii są kłamstwem. Jak podkreślił, od 9 lat przebywa na stałe w Anglii i jest to jego miejsce stałego pobytu; w Wielkiej Brytanii ukończył szkoły, w tym F. C. College, następnie uczęszczał do F. ^, s P. Campus o profilu (...) and B. E. L. (...), które ukończył. Następnie kontynuował naukę w szkole D. L. C., za którą zapłacił z alimentów powoda, w międzyczasie ukończył również kurs pierwszej pomocy oraz zrobił prawo jazdy, które sfinansowała jego mama. Ponadto podkreślił, że nie jest osobą usamodzielnioną, pozostaje bowiem nadal w dużej części na utrzymaniu swojej mamy, z którą mieszka ( k.76-77). Do odpowiedzi na pozew pozwany dołączył oświadczenie, w którym wskazał, że adres podany przez powoda jest adresem nieaktualnym, aktualny jego adres to 82 H. R., L., (...), Wielka Brytania (k. 78).

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1103 K.p.c. sprawy rozpoznawane w procesie należą do jurysdykcji krajowej jeżeli pozwany ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 1103 ³ § 1 K.p.c. stanowi, że sprawy o alimenty oraz sprawy o roszczenia związane z ustaleniem pochodzenia dziecka należą do jurysdykcji krajowej także wtedy, gdy powodem jest uprawniony, który ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Sprawy o alimenty należą do fakultatywnej jurysdykcji krajowej sądów polskich na podstawie art. 1103 k.p.c., a więc gdy pozwany ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu w Polsce, a ponadto w sytuacji, w której powodem jest osoba uprawniona, która ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu w Polsce. Uprawnionym w rozumieniu komentowanego przepisu jest osoba, która twierdzi, że przysługują jej roszczenia alimentacyjne. [por. T. E. , w: T. E. (red.), Kodeks, t. V, 2012, s. 88].

W związku z powyższym przedmiotowa sprawa nie podlega jurysdykcji krajowej, tj. sądów Rzeczypospolitej Polskiej.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że pozwany, który jest jednocześnie uprawnionym do alimentów, nie ma ani miejsca zamieszkania, ani miejsca zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści odpowiedzi na pozew wynika wprost, że pozwany od 9 lat mieszka w Wielkiej Brytanii ze swoją mamą, w Wielkiej Brytanii ukończył szereg wymienionych przez niego szkół, tam ukończył również kurs pierwszej pomocy oraz kurs prawa jazdy. E. T. wyraźnie oświadczył, że twierdzenia powoda, jakoby przebywał w Wielkiej Brytanii jedynie tymczasowo są kłamstwem: podkreślił, że od 9 lat przebywa na stałe w Anglii i jest to jego miejsce stałego pobytu, dziwiąc, się, na jakiej podstawie powód twierdzi, że zamieszkuje on pod wskazanym przez powoda adresem. Dodatkowo pozwany dołączył do odpowiedzi na pozew oświadczenie, w którym wskazał, że adres podany przez powoda jest adresem nieaktualnym, a aktualny jego adres to 82 H. R., L., (...), Wielka Brytania (k. 78).

W tej sytuacji nie sposób przyjąć, by pozwany, jak twierdzi powód, jedynie tymczasowo przebywał w Wielkiej Brytanii. Z treści wyraźnych oświadczeń pozwanego wynika w sposób jednoznaczny, że przebywa on Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego tam pobytu, a zatem to wskazana przez niego miejscowość położona w Wielkiej Brytanii jest miejscem jego zamieszkania. Pojęcie bowiem "miejsca zamieszkania" należy wykładać zgodnie z art. 25 k.c., zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Zamiar pozwanego E. T. przebywania w Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu nie budzi najmniejszych wątpliwości, a zatem tak określone miejsce jego zamieszkania wyłącza jurysdykcję sądów polskich.

Zgodnie z treścią art. 1099 § 1 i 2 K.p.c. brak jurysdykcji krajowej stanowi przyczynę nieważności postępowania, którą sąd bierze pod rozwagę z urzędu w każdym stanie sprawy. Zdanie drugie art. 1099 § 1 k.p.c. stanowi, że w razie stwierdzenia braku jurysdykcji krajowej sąd odrzuca pozew.

Mając powyższe na uwadze w oparciu o art.1099 § 1 K.p.c. należało orzec jak w sentencji.