Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 listopada 2021 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: sędzia Anna Kwiecień-Motylewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Salamondra

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2021 roku

sprawy z powództwa małoletnich N. S. (1), A. S., S. S. (1) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową K. S. (1)

przeciwko K. S. (2)

o alimenty

1.  zasądza od K. S. (2), pesel (...) na rzecz jego syna S. S. (1), urodz. (...) alimenty w kwocie po 600 ( sześćset) złotych miesięcznie oraz na rzecz jego córek N. S. (1), urodz. (...) i A. S., urodz. (...) alimenty w kwotach po 500 (pięćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich K. S. (1) poczynając od dnia 19 stycznia 2021 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

4.  nie obciąża pozwanego kosztami postępowania, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa;

5.  znosi koszty procesu między stronami;

Sygn. akt III RC 2/21

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 13 stycznia 2021 r. K. S. (1) działająca w imieniu małoletnich dzieci N. S. (1), A. S. i S. S. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego K. S. (2) alimentów w kwotach po 1000 zł na rzecz N. S. (1) i A. S. oraz w kwocie 1250 zł na rzecz S. S. (1).

We wniosku zawartym w pozwie K. S. (1) wniosła także o zabezpieczenie powództwa przez zasądzenie na czas trwania postępowania w niniejszej sprawie od pozwanego K. S. (2) miesięcznie tytułem alimentów następujących kwot: na rzecz N. S. (1) i A. S. - 1000 złotych oraz na rzecz S. S. (1) - 1250 złotych.

W uzasadnieniu pozwu podniosła, iż małoletni wraz z matką wyprowadzili się ze wspólnego z pozwanym miejsca zamieszkania do matki przedstawicielki ustawowej z uwagi na konflikt pomiędzy małżonkami. K. S. (1) jest muzykoterapeutą. Z uwagi na pandemię i ograniczenia epidemiologiczne od marca 2020 r. miała ograniczone możliwości zarobkowe. W utrzymaniu powodów i w bieżącej opiece nad nimi pomaga jej matka. Małoletni S. S. (1) do niedawna leczony był neurologicznie i psychiatrycznie. Pozwany neguje potrzebę pozostawania małoletniego syna w terapii psychologicznej. Małoletnia A. S. cierpi na boleriozę, której leczenie jest kosztowne i długoterminowe. Dotychczasowe leczenie antybiotykami nie przyniosło poprawy. Również u córki N. S. (1) stwierdzono obecność boleriozy, co wymaga przeprowadzenia kosztownego testu koinfekcji (1600 zł). Wykonanie testu koinfekcji jest także wskazane u A., u której stwierdzono dodatkowo toksokarozę. Roczne koszty utrzymania małoletnich powodów wynoszą: S. – 30000 zł, N. – 25000 zł, A. – 19000 zł. Pozwany jest z wykształcenia inżynierem informatykiem, pracuje w zawodzie w W.. (pozew – k. 2-4, 9-10)

W odpowiedzi na pozew i wniosek o zabezpieczenie roszczenia pozwany wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniósł, że podnosi koszty utrzymania domu zamieszkiwanego wspólnie przez rodzinę, bowiem K. S. (1) wraz z dziećmi zamieszkują wraz z pozwanym. Z wynagrodzenia pozwany pokrywa następujące wydatki: raty kredytu, ubezpieczenie, gaz, energię elektryczną, opłaty za śmieci, podatek od nieruchomości, opłaty za dostawy wody, opał, opłatę za internet, koszty dojazdu do pracy, abonament telewizyjny i dodatkowe ubezpieczenia. W grudniu 2020 r. zakupił dla córki A. łóżko za kwotę 850 zł, a w listopadzie 2020 r. tablet za 850 zł. Ponadto w grudniu 2020 r. pozwany z własnych środków zapłacił za badania N.. Pozwany kupuje dla dzieci prezenty urodzinowe i świąteczne, w grudniu 2020 r. koszt prezentów na rzecz każdego z dzieci wyniósł 100 zł. Pozwany kupuje do domu artykuły chemiczne i spożywcze. Osiąga wynagrodzenie w kwocie około 2400 zł miesięcznie, zaś jego żona wynagrodzenie trzykrotnie wyższe, nawet 8500 zł miesięcznie. Pozwany zakwestionował wysokość rocznych kosztów utrzymania dzieci. Zawyżone jego zdaniem są potrzeby w zakresie wyżywienia, leczenia, odzieży, rozrywki i wyjazdów. Podniósł, iż w pozwie do uzasadnionych wydatków na rzecz dzieci zostały zaliczone wyjścia do kina i na basen, pomimo że obiekty te w 2020 r. były zamknięte. Przedstawicielka ustawowa powodów nie wyjaśniła zasadności ponoszenia kosztów odpłatnego leczenia, zabiegów i terapii dzieci, a także nie wyjaśniła dlaczego świadczenia z zakresu opieki zdrowotnej na rzecz dzieci nie mogą być finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Zdaniem strony pozwanej uzasadnione potrzeby małoletniej N. S. (1) i A. S. wynoszą po 800 zł miesięcznie, zaś S. S. (1) - 900 złotych miesięcznie. (odpowiedź na pozew i wniosek o zabezpieczenie – k. 49-51)

Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2021 roku Sąd zabezpieczył powództwo przez zobowiązanie pozwanego K. S. (2) do uiszczania w czasie trwania postępowania w niniejszej sprawie na rzecz małoletnich N. S. (1), A. S. i K. S. (2) kwot po 300 złotych tytułem alimentów, płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 25 stycznia 2021 roku, do rąk przedstawicielki ustawowej – K. S. (1). (postanowienie - k. 80, uzasadnienie – k. 100, )

Na rozprawie w dniu 21 czerwca 2021 r. przedstawicielka ustawowa powodów podtrzymała powództwo, pozwany wraz z pełnomocnikiem wnieśli o jego oddalenie. Na rozprawie w dniu 20 października 2021 r. pełnomocnik pozwanego wniósł o pozostawienie alimentów na poziomie zabezpieczenia, przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów poparła powództwo. (e-protokoły rozpraw – k. 116-119, 312-313)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. S. (1) i K. S. (2) są małżeństwem. Ze związku tego mają troje małoletnich dzieci: S. S. (1) urodzonego (...), N. Z. S. urodzoną (...) i A. S. urodzoną (...). Nie toczy się pomiędzy małżonkami sprawa rozwodowa. Nie pozostają w separacji.

(dowód: odpisy skrócone aktów urodzenia – k. 16-18, okoliczności przyznane)

Od 2013 r. małżonkowie S. wraz z dziećmi mieszkali w B. w domu należącym do współmałżonków pobudowanym na działce stanowiącej własność uczestnika. W styczniu 2021 r. K. S. (1) z dziećmi wyprowadziła się do swoich rodziców do Ł.. We wcześniejszym okresie miały miejsce epizody, gdy K. S. (1) z dziećmi mieszkała u swoich rodziców, wreszcie jednak wracała do męża.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej powodów e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:03:22 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:05:12 – k. 116v-117v, zeznania pozwanego e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:12:26 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:52:07 – k. 117v-118v)

Małoletni S. S. (1) jest najstarszym z rodzeństwa. Ma niepełna 11 lat. Urodził się z niedotleniem. Cierpi na nerwicę, nadwrażliwość, lękliwość, zespół kompulsyjno-obsesyjny. Rozpoznano u niego przewlekłe czynności i myśli natrętne. Jest leczony również laryngologicznie w K. z uwagi na niedosłuch.

Małoletnia N. S. (2) ma niespełna 9 lat. Ma nerwice. Choruje na boreliozę. Z uwagi na problemy kardiologiczne jest leczona w Ł. w Klinice (...).

Małoletnia A. S. jest najmłodsza z rodzeństwa. Ma ukończone 6 lat. Stwierdzono u niej boleriozę i toksokarozę.

Małoletni S. i N. mają robione badanie EEG mózgu 2 razy w roku, a ponadto mapping mózgu i holter mózgu 300 zł. Powodowie korzystają zarówno z prywatnej opieki medycznej jak i w ramach NFZ. Korzystają z prywatnych wizyt u neurologa z uwagi na długi termin oczekiwania w ramach publicznej służby zdrowia. Wizyty pediatryczne w ramach pierwszej pomocy odbywają się w ramach NFZ. W związku z zakażeniem boreliozą dzieci korzystają z prywatnych wizyt u lekarza chorób zakaźnych. Przedstawicielka ustawowa bała się wizyt w Publicznej Poradni Chorób Zakaźnych w dobie pandemii. Dzieci mają dysleksję.

Rodzeństwo S. i N. uczęszczają do szkoły nr 7 w Ł., S. do klasy V, N. do klasy III. W szkole korzystają z obiadów, ich koszt to 99 zł miesięcznie za dziecko. W szkole otrzymują darmowe podręczniki. Kupują jedynie książki i ćwiczenie do religii, których koszt wynosi 40 zł od dziecka. Małoletnia A. chodzi do przedszkola. Koszt wyżywienia i komitetu rodzicielskiego 150 zł miesięcznie. W czasie wakacji małoletni S. i N. korzystali z półkolonii z językiem angielskim, których koszt wyniósł po 500 zł od dziecka. Każde z dzieci uczęszcza na dodatkowe lekcje języka angielskiego. Małoletnia N. chodzi do Publicznej Szkoły Muzycznej , zajęcia ma 3 razy w tygodniu. Opłata za komitet w szkole to 150 zł. S. S. (1) chodził na płatne warsztaty gitarowe. Wraz z siostra N. brał udział także w odpłatnych zajęciach breakdance.

Przed pandemią małoletni powodowie z matką jeździ na basen do Z., czasem na termy do U.. Jeździli również do zoo w P. i w B..

Całkowite roczne koszty utrzymania dzieci wg oświadczenia ich matki wynoszą: S. – 30000 zł, N. - 25000 zł, A. – 19 000 zł, tj. odpowiednio miesięcznie 2500 zł, 2083 zł i 1583 zł.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej powodów e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:03:22 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:05:12 – k. 116v-117v, zeznania pozwanego e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:12:26 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:52:07 – k. 117v-118v , zeznania świadka B. S. e-protokół rozprawy z dnia 27.09.2021 r. czas 00:03:23 – k. 261-262v)

K. S. (1) ma 46 lat, posiada wykształcenie wyższe na kierunku muzykoterapia. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu kształcenia muzyczno – ruchowego oraz pedagogiki terapii pedagogicznej. Zatrudniona jest w kilku instytucjach: w Przedszkolu Integracyjnym (...) w Ł. z zarobkiem netto średnio 2713,41 zł, w Stowarzyszeniu Centrum (...) w Ł. z zarobkiem ok. 1900 zł miesięcznie (w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 30 listopada 2020 r. – 19821,12 zł netto). Przed pandemią (...)19 jej dochody były wyższe – nawet do 8000 zł. Od marca 2020 r. osiąga niższe wynagrodzenie w związku z pandemią. Przed pandemią uczyła śpiewu w domach kultury. Do końca czerwca 2021 r. otrzymywała wynagrodzenie z (...) w N. i B. - 850 zł netto. Przed pandemią pracowała m.in. w Przedszkolu Integracyjnym w Ł., Stowarzyszeniu Centrum (...), (...) w N., (...) Ośrodku (...), Miejskim Ośrodku (...), (...) w Ł.. W roku 2020 osiągnęła dochód w wysokości 78604,92 zł (przychód 91182,60 zł). Posiada oszczędności. Dysponuje rachunkiem bankowym w (...) Bank S.A., na którym na dzień 30 września 2021 r. posiadała środki finansowe w kwocie 85721 zł. Małżonkowie S. w okresie wspólnego zamieszkiwania posiadali także wspólny rachunek bankowy w Banku (...), który założyli zaciągając kredyt na budowę domu. K. S. (1) leczy się na nadciśnienie, nie posiada nałogów. Pozostaje pod opieką psychologa. Posiada wraz z mężem kredyt hipoteczny zaciągnięty na budowę domu, z ratą 700 zł. W opiece nad dziećmi pomaga jej matka, częściowo teściowa. Matka pomaga jej finansowo, również rzeczowo.

(dowód: zaświadczenie – k. 33, 34, 35, 36, 37, 38, pismo – k. 303, historia operacji na rachunku bankowym – k. 305-311, zeznania przedstawicielki ustawowej powodów e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:03:22 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:05:12 – k. 116v-117v, zeznania pozwanego e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:12:26 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:52:07 – k. 117v-118v)

K. S. (2) ma 46 lat. Posiada wykształcenie wyższe techniczne, informatyczne. Pracuje w firmie (...) w W., na zlecenie firmy (...) jako operator systemów informatycznych. Przeciętne jego miesięczne wynagrodzenie netto wynosi ok. 2500 zł. W roku 2020 osiągnął dochód w wysokości 38452,20 zł (przychód 42052,50 zł). Posiada wraz z żoną kredyt hipoteczny zaciągnięty w 2009 r. na budowę domu z ratą ok. 700 zł. W 2018 r. opłacał część kredytu z pieniędzy ze świadczenia 500 plus. Utrzymuje dom stanowiący wspólność małżeńską stron. Miesięczne koszty jego utrzymania wynoszą ok. 2470 zł. W 2020 r. z pieniędzy ze świadczenia 500 plus kupił łóżko dla córki A. i tablet dla N.. Interesuję się życiem dzieci, zabiega o spotkania, które zostały ustalone sądownie. W tygodniu spotyka się z dziećmi na placach zabaw. Kupuje dzieciom upominki z okazji dnia dziecka, urodzin, imienin, świąt. Partycypował w kosztach Komunii Świętej syna w zakresie opłaty komunijnej – 130 zł oraz częściowo w kosztach przejęcia. Pozwany posiada rachunek w mBanku. Na dzień 31 sierpnia 2021 r. posiadał na tym koncie środki w wysokości 571,68 zł, podczas gdy w lipcu 2020 r. ponad 9000 zł. Pozwany posiada również konto w Banku (...) S.A. Na dzień 2 września 2021 r. posiadał na w/w koncie środki w kwocie 105,83 zł, podczas gdy w listopadzie 2020 r. ponad 4000 zł. Jest właścicielem ok. 3 ha gruntów, na powierzchni ok. 2 ha jest las, 0,8 ha oddał w dzierżawę nieodpłatną, na części gruntów stoi dom stanowiący własność stron.

( dowód: potwierdzenie przelewu – k. 54-75, zestawienie kosztów utrzymania – k. 77, pismo – k. 167, 268, historia operacji na rachunku bankowym – k. 171-260, 269-301, zeznania świadka B. S. e-protokół rozprawy z dnia 27.09.2021 r. czas 00:03:23 – k. 261-262v, zeznania przedstawicielki ustawowej powodów e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:03:22 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:05:12 – k. 116v-117v, zeznania pozwanego e-protokół rozprawy z dnia 20.10.2021 r. czas 00:12:26 – k. 312v w związku z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 21.06.2021 r. czas 00:52:07 – k. 117v-118v)

Sąd uznał za wiarygodny zebrany w sprawie materiał dowodowy i oparł się na nim, dokonując ustaleń faktycznych. Nie budzą wątpliwości Sądu co do wiarygodności dowody
z dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony i potwierdzają przedstawiane przez nie fakty. Zeznania przesłuchanej w charakterze strony powodowej K. S. (1) co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy ocenić należy co do zasady jako wiarygodne. Twierdzenia o faktach zawarte w ich zeznaniach w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy nie były kwestionowane przez stronę przeciwną. Sąd uznał, że przedstawicielka ustawowa zawyżyła koszty utrzymania małoletnich i odmówił wiary zeznaniom przedstawicielki ustawowej w tym zakresie. Wobec powyższego Sąd uznał za usprawiedliwione wydatki na potrzeby powodów w zakresie nie przekraczającym w przypadku małoletnich: S. S. (1) - 1200 zł, N. S. – 1000 zł, A. S. – 1000 zł.

W ocenie Sądu koszty utrzymania małoletnich powodów zostały znacząco zawyżone, w szczególności w odniesieniu do kosztów, jakie miesięcznie ponoszone są z tytułu zakupu odzieży i obuwia. Wg zestawienia załączonego do pozwu wynika, iż koszty te w przypadku małoletniego S. wynoszą ok. 6800 zł rocznie, tj. 566 zł miesięcznie, N. – 6100 zł rocznie, tj. 508 zł miesięcznie, A. – 5900 zł rocznie , tj. 491 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu powyższe kwoty są wysoce wygórowane i w przypadku dzieci w wieku powodów winny wynosić ok. 300 zł miesięcznie. W ocenie Sądu nie jest uzasadnione przykładowo kupowanie dla 11-letniego dziecka rocznie 6 par obuwia sportowego, a ponadto dodatkowego obuwia letniego za kwotę 300 zł, zimowego za kwotę 200 zł, wiosenno-jesiennego za 300 zł, wizytowego za kwotę 150 zł. Jeżeli ustawowa powodów widzi potrzebę zakupu aż tak dużej ilości odzieży/obuwia dla dzieci winna to pokrywać z własnych środków. Pozwany jest zobowiązany bowiem do pokrycia uzasadnionych potrzeb swoich dzieci.

Odnosząc się do kosztów utrzymania powodów podkreślić należy, że w ich poczet zaliczone zostały takie wydatki jak wycieczki, wyjazdy wakacyjne, kolonie, rozrywka w postaci wyjść do sali zabaw, wyjazdów do zoo, na basen, ponadto lekcje dodatkowe w postaci m.in. gry na gitarze, lekcje breakdance, które znacznie podwyższają koszty utrzymania powodów, a które to wydatki powinny być uzgadniane między rodzicami w zakresie konieczności ich ponoszenia i również dostosowane do możliwości finansowych rodziców małoletnich.

Przedstawicielka ustawowa szacuje koszty wyżywienia małoletnich na 900 zł miesięcznie powiększając je o koszty obiadów szkolnych w przypadku N. i S. – po 400 zł miesięcznie i koszty wyżywienia w przedszkolu A. – 150 zł wraz z komitetem. Zdaniem Sądu koszty te są zawyżone. W pierwszej kolejności podkreślić należy, że w zastawieniu kosztów utrzymania załączanym do pozwu koszty obiadów w szkole oszacowane zostały na 400 zł, podczas, gdy na rozprawie 21 czerwca 2021 r. na 99 zł miesięcznie. Nawet uwzględniając, iż obiady w szkole kosztują ok. 100 zł miesięcznie, łączna kwota 1000 zł przeznaczana na wyżywienie dzieci w wieku powodów jest mocno zawyżona także przy uwzględnieniu inflacji i rosnących cen artykułów spożywczych. Przedstawicielka ustawowa nie udowodniła, by dzieci z uwagi na stan zdrowia potrzebowały szczególnej diety, która generowałaby koszty w kwocie aż 1000 zł miesięcznie.

Odnosząc się do kosztów opieki medycznej małoletnich powodów, przy uwzględnieniu mnogości schorzeń na które dzieci cierpią, konieczności leczenia u różnych specjalistów podnieść należy, że przedstawicielka ustawowa powinna w większym zakresie korzystać z leczenia w ramach NFZ w miejsce leczenia prywatnego. Wówczas ponosiłaby jedynie koszty dojazdów do poradni i zakupu leków, co obniżyłoby koszty utrzymania rodziny.

Reasumując za zawyżone należy uznać koszty utrzymania powodów. Sąd uznał, kierując się doświadczeniem życiowym, że usprawiedliwione potrzeby małoletnich N. i A. kształtują się na poziomie 1000 zł, zaś S. - 1200 zł miesięcznie.

Wiarygodnością Sąd obdarzył zeznania pozwanego oraz świadka B. S. w zakresie w jakim znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym i oparł się na nich czyniąc ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie.

Sąd uznał, że kserokopie dokumentów, nie potwierdzone za zgodność z oryginałem - wedle norm obowiązujących, świadczą jedynie o istnieniu ich oryginałów, kserokopie nie mogą bowiem stanowić dowodu w sprawie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo małoletnich: S. S. (1), N. S. (1) i A. S. częściowo zasługuje na uwzględnienie, to jest co do żądania zasądzenia od pozwanego alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie płatnych na rzecz N. S. (1) i A. S. oraz 600 zł na rzecz S. S. (1). Żądanie zgłoszone przez powodów znajduje oparcie w treści art. 133 i 135 k.r.o.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o. oboje rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania
i wychowania. Na obojgu rodzicach spoczywa zatem z mocy prawa obowiązek spełniania świadczeń alimentacyjnych na dzieci, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Określenie zakresu obowiązku alimentacyjnego powinno być dokonane przy uwzględnieniu przepisu art. 135 § 1 k.r.o., z którego wynika, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Wedle art. 96 k.r.o. obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej.

Nałożony na rodziców obowiązek alimentacyjny w stosunku do własnego dziecka podlega regulacji specjalnej i uprzywilejowanej. Wynika to z tekstu art. 133 § 1 k.r.o. Czas trwania tego obowiązku nie jest ograniczony terminem i nie pozostaje też w zależności od osiągnięcia przez uprawnionego określonego stopnia wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie obowiązku, jest to, czy dziecko może się utrzymać samodzielnie. Dziecko, które osiągnęło nie tylko pełnoletniość, ale zdobyło także wykształcenie umożliwiające podjęcie pracy zawodowej, pozwalającej na samodzielne utrzymanie, nie traci uprawnień do alimentów, jeżeli np. chce kontynuować naukę i zamiar ten znajduje usprawiedliwienie w dotychczas osiąganych wynikach w nauce. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 listopada 1997 r. (III CKN 257/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 70): Przy orzekaniu o obowiązku alimentacyjnym rodziców wobec dzieci, które osiągnęły pełnoletniość, brać należy także pod uwagę, czy wykazują one chęć dalszej nauki oraz czy ich osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nie nauki”. Wykładnia art. 133 § 1 bowiem nie może pozostawać w oderwaniu od art. 94, który nakłada na rodziców obowiązek troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i należytego przygotowania go do pracy odpowiednio do jego uzdolnień. W literaturze podkreśla się, iż z biegiem lat, a zwłaszcza wskutek dorastania dziecka zwiększają się jego potrzeby i tym samym osoby zobowiązane do jego alimentacji powinny zwiększyć swój wysiłek dla zaspokojenia tych potrzeb (T. Smyczyński, Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2005, s. 277). Na podkreślenie zasługuje w tym miejscu, że co do zasady pozwany nie kwestionował potrzeby alimentacji syna, tylko wysokość obowiązku alimentacyjnego.

Zakres świadczeń alimentacyjnych jest podwójnie uzależniony - z jednej strony zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej strony od zarobkowych
i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może
i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć bieżące potrzeby w zakresie utrzymania (tj. mieszkania, wyżywienia, ubrania itd.) oraz w zakresie wychowania (tj. odpowiednie wykształcenie, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień itd.). Podkreślić trzeba, że niezdolne do samodzielnego utrzymania dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami.

Oczywistym jest fakt, że małoletni powodowie S. S. (1), N. S. (3) i A. S. nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. Nie mają majątku, z którego dochody wystarczyłyby na pokrycie ich kosztów utrzymania i wychowania. W tej sytuacji zobowiązanymi do zapewnienia małoletnim wychowania, środków utrzymania oraz wykształcenia są rodzice K. S. (1) i K. S. (2). Jak wskazano powyżej, alimenty są to bieżące środki na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb. Usprawiedliwione potrzeby powodów zobowiązani są pokrywać oboje rodzice.

Sąd wziął pod uwagę, że przedstawicielka ustawowa mieszkając wraz z dziećmi czyni osobiste starania o wychowanie dzieci, dba o ich zdrowie, zaspokaja ich potrzeby.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów wyartykułowała jednoznacznie, jakie są ich potrzeby. W sposób szczegółowy wyliczyła, jakie są, jej zdaniem, koszty utrzymania dzieci, wynoszące 6800 zł rocznie, tj. 566 zł miesięcznie w przypadku S. S. (1), 6100 zł rocznie, tj. 508 zł miesięcznie w przypadku N. S. (1) oraz 5900 zł rocznie , tj. 491 zł miesięcznie w przypadku A. S.. Zdaniem Sądu powyższe kwoty są wygórowane i w przypadku dzieci w wieku powodów, z potrzebami w zakresie opieki zdrowotnej jak u powodów, winny wynosić średnio ok. 1200 zł miesięcznie w przypadku S. S. (1) oraz ok. 1000 zł w przypadku sióstr N. i A. S.. Sąd uznał, że kwoty oszacowane w pozwie są wygórowane i wykraczają poza zakres usprawiedliwionych potrzeb dzieci. W ocenie Sądu potrzeby małoletnich S., N., A. zamykają się w kwotach odpowiednio 1200 zł, 1000 zł i 1000 zł miesięcznie. Sąd uznał, że są to kwoty które odzwierciedlają potrzeby małoletnich.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż w kosztach utrzymania dzieci powinni partycypować obydwoje rodzice, a więc również matka, która swój szeroko pojęty obowiązek alimentacyjny wypełnia także poprzez zapewnienie powodom troski, opieki, pomocy
w codziennych czynnościach, przygotowanie posiłków, zapewnienie opieki lekarskiej. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz jego syna S. alimenty w kwocie 600 złotych i na rzecz córek – N. i A. w kwotach po 500 złotych, płatne do dnia 10 – tego każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów – K. S. (1). W ocenie Sądu alimenty należne na rzecz małoletniego powoda winny być wyższe o 100 zł od alimentów należnych na rzecz powódek z uwagi na większe w porównaniu do sióstr zapotrzebowanie w zakresie opieki zdrowotnej i wiek powoda, który jest uczniem V klasy szkoły podstawowej i jego potrzeby są większe aniżeli najmłodszej 6-letniej A., będącej przedszkolakiem, a także 9-letniej N..

Biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe obojga rodziców, a także ich stopę życiową, zasądzenie kwoty 600 złotych miesięcznie tytułem alimentów na rzecz małoletniego syna i 500 zł na rzecz córek z jednej strony pozostającą w odpowiedniej relacji do możliwości zarobkowych zobowiązanego, a z drugiej wystarczającą do zaspokojenia bieżących potrzeb jego dzieci. Zasadą jest równa stopa życiowa dzieci i rodziców. W ocenie Sądu przyznane kwoty alimentów od pozwanego na rzecz powodów nie przekracza możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego. Pozwany jest mężczyzną młodym, zdrowym, nie występują u niego żadne przeciwwskazania do pracy zarobkowej. Jest zatrudniony jako informatyk. Niemniej jednak w ocenie Sądu nie wykorzystuje swoich możliwości zarobkowych, albowiem pracując w zawodzie informatyka, posiadając pewien staż pracy w tym zawodzie i doświadczenie, pracując na terenie W., gdzie zarobki są wyższe niż w mniejszych miastach pozwany mógłby postarać się o zatrudnienie z większym wynagrodzeniem niż to które osiąga, tj. 2470 zł netto.

Matka małoletnich powodów pokrywa drugą część kosztów utrzymania dzieci. K. S. (1) w roku 2020, przed pandemią, osiągała wysoki dochód – nawet 8000 zł miesięcznie. Niemniej jednak sytuacja ta zmieniła się w związku z ograniczeniami epidemiologicznymi. Obecnie nie świadczy pracy na rzecz tak wielu podmiotów jak wówczas. Aktualnie jest zatrudniona w Przedszkolu Integracyjnym (...) w Ł. z zarobkiem netto średnio 2713,41 zł i w Stowarzyszeniu Centrum (...) w Ł. z zarobkiem ok. 1900 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa czyni codzienne osobiste starania o wychowanie dzieci, dba o ich zdrowie, edukację, zaspokaja ich potrzeby, czym również realizuje swój obowiązek rodzicielski względem syna i córek.

Sąd ustalił, zgodnie z żądaniem pozwu, że alimenty będą płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dzieci K. S. (1). Alimenty zasądzono poczynając od dnia 19 stycznia 2021 r. czyli od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanemu, uznając, iż wówczas pozwany został wezwany do niezwłocznego spełnienia świadczenia na podstawie art. 455 k.c. Z chwilą doręczenia odpisu pozwu na pozwanym, jako dłużniku, zaczął ciążyć obowiązek niezwłocznego spełnienia świadczenia – płacenia podwyższonych alimentów. Strona powodowa nie wskazała żadnych okoliczności uzasadniających podwyższenie alimentów z datą wsteczną.

W pozostałej części Sąd oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. i nie obciążył pozwanego kosztami postępowania, które przejął na rachunek Skarbu Państwa. Sąd zniósł także wzajemnie między stronami koszty postepowania.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd z urzędu nadał wyrokowi rygor natychmiastowej w części zasądzającej świadczenia alimentacyjne. Rygor natychmiastowej wykonalności jest bowiem nadawany z urzędu bez żadnych ograniczeń w zakresie rat alimentacyjnych płatnych po dniu wniesienia powództwa do sądu.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.