Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2021 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2021 roku w Człuchowie

sprawy z powództwa D. K.

przeciwko (...) Spółka z o.o. w M.

o wynagrodzenie i zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego (...) Spółka z o.o. w M. na rzecz powoda D. K. kwotę 3900 zł (trzy tysiące dziewięćset złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 stycznia 2021 roku do dnia zapłaty, tytułem wynagrodzenia.

2.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

3.  Koszty procesu znosi wzajemnie.

Sygn. akt IV P 11/21

UZASADNIENIE

Powód D. K. wniósł przeciwko pozwanej spółce (...).T.S. Sp. z o.o. w M. o zapłatę wynagrodzenia w kwocie 3.900 zł, należnego za okres od 1.12.2020 r. do 7.01.2021 r. wraz z ustawowymi odsetkami oraz o zasadzenie kwoty 2100 zł tytułem naprawienia szkody wyrządzonej mu w toku postepowania i zapłaty za niewykorzystany urlop. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że miał umowę o pracę na trzy miesiące od 8.10.2020 r. do 7.01.2021 r. na stanowisku kierowcy w transporcie międzynarodowym. Po upływie trzech miesięcy nie chciał przedłużyć umowy o pracę. Powód zgodził się, że musi zapłacić za naprawę szkody w samochodzie, którą wyrządził. Pozwany nie wystawił faktury za naprawę a po prostu wstrzymał mu pieniądze w kwocie około 3900 zł.

Pozwana spółka w odpowiedzi na pozew wskazała, iż powód w dniach 28-31.12.2020 r. i od 4-7.01.2021 r. przebywał na urlopie wypoczynkowym i wynagrodzenie za urlop zostało mu wypłacone 15.02.2021 r. na jego konto. Z tytułu rozliczenia podróży za okres od 11-27.12.2020 r. w dniu 11.01.2021 r. została wypłacona powodowi w gotówce w kwocie 6799,20 zł co powód pokwitował. Powód nie został obciążony kosztami umyślnego uszkodzenia drzwi samochodu ciężarowego poprzez próbę otworzenia pojazdu po zatrzaśnięciu kluczyków, poprzez użycie metalowej rurki, w wyniku czego drzwi zostały wygięte i porysowane. Powodowi 11.01.2021 r. wydano świadectwo pracy. Prezes pozwanej spółki na rozprawie 27.08.2021 r. wniosła o oddalenie powództwa.

Uzasadnienie faktyczne:

Powód D. K. pracował w spółce (...).T.S. Sp. z o.o. w M. od 8.10.2020 r. do 7.01.2021 r., na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem 2850 zł brutto, w skład którego wchodziło wynagrodzenie zasadnicze 2210 zł brutto, 182 zł ryczałtu za pracę w godzinach nadliczbowych , 62 zł brutto ryczałtu za pracę w porze nocnej i 396 zł brutto wynagrodzenia za dyżur miesięcznie, oraz dieta zgodnie z limitem określonym dla kraju podróży zagranicznej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej za każdą dobę podróży i ryczał za nocleg w wysokości 25 % liczony od limitu określonego dla kraju docelowego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej w tytułu podróży służbowej, na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony trzech miesięcy.

(dowód: kopia akt osobowych powoda cz. B, umowa o pracę z 7.10.2020 r.).

Pozwana spółka 7.12.2020 r. wypłaciła powodowi wynagrodzenie za listopad w kwocie 2116,93 zł i zaliczkę na delegacje za listopad w łącznej kwocie 6.000 zł .

(dowód: lista płac k.35 i dowód przelewy bankowego k.38).

Kierownik transportu I. J. na pytanie powoda z 8.12.2020 r. odpowiedział, że za listopad 20 dni razy 300 to jest wypłata za listopad a te dni z grudnia będą wypłacone w styczniu za grudzień.

(dowód: wiadomości sms k.11).

Pozwana spółka 4.12.2020 r. dokonała rozliczenia podróży służbowej powoda za okres od 20.11.2020 r. do 4.12.2020 r. i 27.12.2020 r. podróży służbowej powoda od 11.12.2020 r. do 27.12.2020 r.

(dowód: k. 41-45).

Powód w wiadomości sms z 3.01.2021 r. poinformował przełożonego I. J. kierownika transportu pozwanej spółki, iż nie chce przedłużać umowy o pracę. Kierownik transportu w wiadomości z 5.01.201r. podjął decyzję o obciążeniu powoda za uszkodzenia pojazdu i przesłał zdjęcie uszkodzeń, na co powód się zgodził pytając o wysokość kary.

(dowód: wiadomości sms k.10).

Powód 11.01.2021 r. zwrócił się do PIP z pytaniem o wskazanie procedur postępowania wobec pracodawcy w sprawie potrącenia z ostatniego wynagrodzenia za pracę 3900 zł i nie wystawienia świadectwa pracy i niewypłacenia ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, na co inspekcja pracy udzieliła odpowiedzi w piśmie z 20.01.2021 r.

(dowód: k.15).

I. J. 13.01.2021 r. wysłał do powoda wiadomość sms z pytaniem kiedy powód może przyjechać do biura, bo musi zczytać kartę kierowcy. Kierownik transportu przyznał, iż wynagrodzenie było ale delegacji nie było, bo bez odczytu karty, nie można tego zrobić.

(dowód: wiadomości sms k.13).

Powód umówił się z I. J. na 19.01.2021 r. i pytał czy samochód jest nadal w naprawie. Kierownik transportu odpowiedział, iż samochód nie jest w serwisie i nie naprawili, bo to jest dłuższa naprawa i muszą czekać aż naprawią, bo nie wie ile to wyjdzie.

(dowód: wiadomości sms z 18.01.2021 r. k.9).

Pozwana spółka wypłaciła powodowi na jego rachunek bankowy 7.01.2021 r. wynagrodzenie za grudzień 2020 r. w wysokości netto 2116,93 zł i 15.02.2021 r. wynagrodzenie za styczeń 2021 r. w kwocie netto 579,57 zł .

(dowód: listy płac k. 36-37, dowody przelewów bankowych 39-40).

Powód 19.01.2021 r. potwierdził podpisem z datą 11.01.21 na rozliczeniu szczegółowym podróży służbowej za okres od 11.12.2020 r. do 27.12.2020 r. odbiór kwoty 6799,20 zł .

(dowód: k.44-45).

Powód 19.01.2021 r. z datą 11.01.2021 podpisał odbiór świadectwa pracy.

(dowód: świadectwo pracy k.46-47, wiadomość sms k.9 , zeznania powoda k. 81v od 00:45:07 do 00:47:19 i pozwanej k. 82 od 01:00:48 do 01:02:40).

Podczas spotkania 19 stycznia 2021 r. powód w podpisał dokumenty przyniesione przez I. J. i następnie odbyła się rozmowa odnośnie naprawy drzwi samochodu. Pan J. poinformował powoda, że da znać ile będzie kosztowała naprawa uszkodzonych drzwi i nie wypłacił powodowi pieniędzy do czasu ustalenia ile będzie kosztowała naprawa.

(dowód: zeznania powoda k. 81v od 00:47:19 do 00:51:56).

Prezes pozwanej spółki nie widziała wypłaty powodowi pieniędzy za grudzień 2020 r. ale słyszała, jak powód rozstawał się z kierownikiem, że będą w kontakcie w sprawie kosztorysu naprawy drzwi samochodu.

(dowód: zeznania pozwanej k.82 od 01:02:40 do 01:06:08).

Powód na komunikatorze W. pisał do I. J. ile będzie kosztowała naprawa i co z pieniędzmi.

(dowód: zeznania powoda k. 81v od 00:50:48 do 00:51:56, zeznania świadka I. J. k.81v od 00:37:48 do 00:39:01).

Powód w wiadomości sms z 26 i 27 stycznia 2021 r. wysłanej do I. J. pytał, „czy samochód jest nadal w naprawie, czy nie”. I. J. odpowiedział, że „auto już nie jest na serwisie ale nie naprawili bo to jest dłuższa naprawa”. Powód zapytał „więc co dalej” a I. J. odpowiedział, że „musimy czekać aż naprawią bo nie wie ile to wyjdzie”. Na to powód odpowiedział. „Dobrze. Mam też rozwiązanie tego problemu. Otrzymałem pismo z inspekcji pracy z instrukcją, co mam robić. I. do Sądu Pracy i tam prawnie i uczciwie zdecydują, kto jest komu winien i ile”

(dowód: korespondencja sms k.62).

Powód od 28 grudnia 2020 r. do 7 stycznia 2021 r. miał urlop.

(dowód: zeznania I. J. k.81 od 00:23:42 do 00:25:10).

Uzasadnienie prawne:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie istotą sporu było czy powodowi zasłały wypłacone należności z tytułu podróży służbowej za grudzień 2020 r., czy też pracodawca potrącił je na poczet naprawy uszkodzonych przez powoda drzwi samochodu ciężarowego oraz czy powód wykorzystał należny mu urlop wypoczynkowy.

W orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że diety i inne świadczenia przysługujące z tytułu podróży służbowej nie stanowią wynagrodzenia za pracę (zob. wyr. SN z 17.2.2012 r., III UK 54/11, L.). Konsekwentnie nie podlegają ochronie, jak wynagrodzenie za pracę (art. 84 i n. KP – zob. wyr. SN z 15.2.2000 r., I PKN 536/99, OSNAPiUS 2001, Nr 13, poz. 443). Niemniej należy podkreślić, że diety i zwrot kosztów chronione są przed potrąceniami. Zgodnie bowiem z art. 505 pkt 1 k.c. (w zw. z art. 300 k.p.) nie mogą być umorzone przez potrącenie wierzytelności nieulegające zajęciu. Zajęcie jest czynnością egzekucyjną. Wierzytelność niepodlegająca egzekucji nie może zatem również ulegać zajęciu (zob. wyr. SN z 19.4.1996 r., I CRN 52/96, L.). Z kolei, w myśl art. 831 § 1 k.p.c., nie podlegają egzekucji sumy i świadczenia w naturze wyasygnowane na pokrycie wydatków lub wyjazdów w sprawach służbowych (tak: Kodeks pracy. Regulacje C.-19 w prawie pracy. Komentarz red. prof. dr hab. A. S. 2020 L.).

Sąd zgadza się ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, iż postanowienie umowy o pracę przyznające pracownikowi zatrudnionemu w charakterze kierowcy międzynarodowego transportu samochodowego prawo do diet - jako bardziej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy - nie narusza art. 18 § 1 k.p. i z mocy § 2 tego artykułu jest ważne (vide: Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, (...) i Spraw Publicznych
z 23 czerwca 2010 r. II PK 372/09).

W niniejszej sprawie bezsporne było, iż na podstawie umowy o pracę powodowi, jako kierowcy w transporcie międzynarodowym, przysługiwały między innymi diety i ryczałt za noclegi, rozliczane przez pozwaną spółkę.

Powód D. K. na spotkaniu z kierownikiem transportu pozwanej spółki (...) w dniu 19 stycznia 2021 r. podpisał z datą 11.01.21 r. potwierdzenie odbioru kwoty 6799,20 zł z tytułu rozliczenia podróży służbowej od 11 do 27 grudnia 2020 r. oraz inne dokumenty nie czytając ich.

W ocenie sądu należy jednak dać wiarę konsekwentnym zeznaniom powoda, iż po podpisaniu przedłożonych mu przez kierownika transportu dokumentów nie otrzymał należności z tytułu diet i ryczałtów za noclegi za grudzień 2020 r. Kierownik transportu poinformował powoda, że da znać ile będzie kosztowała naprawa uszkodzonych drzwi i nie wypłacił powodowi pieniędzy do czasu ustalenia ile będzie kosztowała naprawa.

Zeznania powoda znajdują bowiem potwierdzenie w korespondencji sms wymienianej pomiędzy powodem a kierownikiem transportu pozwanej spółki (...), której prawdziwości nie zaprzeczyła pozwana spółka.

W treści powyższych wiadomości jasno wynika, iż powód zgłosił pracodawcy, że uszkodził drzwi samochodu i zgodził się na poniesienie kosztów ich naprawy. Powód 3.01.2021 r. poinformował przełożonego I. J. kierownika transportu pozwanej spółki, iż nie chce przedłużać umowy o pracę. Kierownik transportu w wiadomości z 5.01.201r. podjął decyzję o obciążeniu powoda za uszkodzenia pojazdu i przesłał zdjęcie uszkodzeń, na co powód się zgodził pytając o wysokość kary.

Powód na komunikatorze W. pytał kierownika transportu ile będzie kosztowała naprawa i co z pieniędzmi. Co więcej w wiadomościach sms z 26 i 27 stycznia 2021 r. dopytywał o naprawę samochodu i jej koszt, zaś kierownik transportu odpowiadał, iż muszą czekać aż naprawią bo nie wie ile to wyjdzie. Powód więc stwierdził, iż ma rozwiązanie tego problemu i sprawę skieruje do sądu pracy, który rozstrzygnie kto komu i ile jest winien, wnosząc ostatecznie powództwo o zapłatę za grudzień 2020 r.

Jeżeli pozwana spółka wypłaciła by powodowi wszystkie należności za pracę za grudzień 2020 r. i nie potraciła należności z tytułu diet na poczet kosztów szkody wyrządzonej przez powoda, to niezrozumiałe było by usilne upominanie się powoda po 19 stycznia 2021 r. ile wynosiły koszty naprawy i co z pieniędzmi.

Co więcej powód zwrócił się o poradę do Państwowej Inspekcji Pracy i wytoczył powództwo przed sądem.

Również z logicznych i jasnych zeznań prezes pozwanej spółki wynika, iż nie widziała samej wypłaty gotówki powodowi 19.01.2021 r. ale słyszała jak powód rozstawał się z kierownikiem, że będą w kontakcie w sprawie kosztorysu naprawy drzwi samochodu.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka I. J. w części dotyczącej, że podczas spotkania 19 stycznia 2021 r. powodowi wypłacono w gotówce delegacje w kwocie ponad 6000 zł.

Powyższe zeznania świadka są sprzeczne z konsekwentnymi i logicznymi zeznaniami powoda, znajdującymi potwierdzenie w korespondencji sms pomiędzy świadkiem I. J. a powodem, w szczególności wymienianej po 19 stycznia 2021 r.

Ponadto jak wynika, doświadczenia życiowego pracodawcy w sytuacji gdy pracownik odchodzi z pracy a ma wobec pracodawcy zobowiązania finansowe, często potrącają je z wynagrodzenia pracownika, nawet bez jego pisemnej zgody, żeby uniknąć trudności z późniejszym odzyskiwaniem należności.

Należy też zauważyć, iż I. J. informował powoda w wiadomości sms z 14 stycznia 2021 r., że delegacji nie wypłacono, bo nie odczytano danych z elektronicznej karty kierowcy.

Z zeznań świadka I. J. oraz zeznań pozwanej A. J. i powoda D. K., nie wynika by przed rzekomą wypłatą delegacji 19 stycznia 2021 r. zczytywano kartę kierowcy powoda a następnie wyliczano jego należności za delegacje.

Natomiast rozliczenie szczegółowe podróży służbowej powoda za okres od 11.12. do 27.12.2020 r. nosi datę rozliczenia już 27.12.2020 r.

Zatem za zasadne należy uznać powództwo w zakresie należności z tytułu diet za grudzień 2020 r.

W zakresie roszczenia o zapłatę za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w sprawie bezsporne było, iż powód nie wykonywał pracy w okresie od 28 grudnia 2020 r. do 7 stycznia 2021 r., łącznie przez siedem dni roboczych, za co otrzymał pełne wynagrodzenie za pracę, co potwierdzają przelewy bankowe.

Przyjmując nawet, iż powód miał prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych rocznie, proporcjonalnie 2,16 dnia za każdy miesiąc pracy (art. 155 ¹ § 1 pkt 1 k.p.), to w przypadku powoda wynosiło 6,48 dni, w zaokrągleniu w górę do pełnego dnia (art. 155 ³ § 1 k.p) wynosi 7 dni urlopu.

Powód nie zaprzeczył zeznaniom kierownika transportu, iż od 28 grudnia 2020 r. do 7 stycznia 2021 r. miał urlop.

Więc roszczenie powoda o ekwiwalent za urlop nie ma uzasadnionych podstaw.

Również powód nie wykazał w toku procesu, stosownie do treści przepisu art. 6 k.c., przesłanek i podstaw dochodzenia naprawienia wyrządzonej mu w toku postępowania szkody w wysokości 2100 zł.

Powód nie wskazał nawet na czym jego szkoda miałaby polegać, nie wykazał jej wysokości i normalnego związku przyczynowego pomiędzy szkodą a bezprawnym działaniem pracodawcy lub niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem obowiązków pracodawcy.

Mając na uwadze powyższe sąd zasądził od pozwanej spółki na rzecz powoda 3900 zł tytułem diet za grudzień 2020 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa i oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Mając na względzie częściowe uwzględnienie powództwa sąd o kosztach procesu orzekł na podstawie przepisu art. 100 k.p.c.