Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 199/21 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2021 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Anna Wołujewicz

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Joanna Mucha

po rozpoznaniu w dniu 13 października 2021 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C.

przeciwko E. O.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej E. O. na rzecz powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. kwotę 4.575zł (cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt pięć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28 listopada 2020 roku do dnia 13 października 2021 roku,

2.  należność zasądzoną w punkcie 1 (pierwszym) wyroku wraz z odsetkami, tj. kwotę 4.797,86zł (cztery tysiące siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych osiemdziesiąt sześć groszy) rozkłada na 19 miesięcznych rat, 8 pierwszych rat w wysokości 200zł (dwieście złotych) każda rata, 10 kolejnych rat w wysokości 300zł (trzysta złotych) każda rata i ostatnia 19 rata w wysokości 197,86zł (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych osiemdziesiąt sześć groszy), płatnych do 15-tego dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca następnego od tego, w którym niniejszy wyrok się uprawomocni, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie nieuiszczenia poszczególnych rat w terminie, od dnia wymagalności każdej raty do dnia zapłaty, z tym że opóźnienie w zapłacie którejkolwiek z rat spowoduje wymagalność całego nieuiszczonego roszczenia;

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

4.  nie obciąża pozwanej E. O. kosztami procesu.

Sygn. akt I C 199/21 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. wniósł przeciwko E. O. pozew o zapłatę kwoty 4.575 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 28 listopada 2020 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż powód jest przedsiębiorcą i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi w zakresie dochodzenia należności. Wskazano, że nabył on od M. U. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w S. (cedenta) wierzytelność przysługującą mu wobec pozwanej, wynikającą z faktury VAT o nr FA 180/20. Źródłem rzeczonej wierzytelności była zawarta przez cedenta z pozwaną w dniu 25 lutego 2020 r. umowa pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Na podstawie umowy cedent zobowiązał się podjąć szereg działań zmierzających do znalezienia nabywcy nieruchomości położonej w S. przy ul. (...), objętej księgą wieczystą kw nr (...). Pozwana zobowiązała się do zapłaty należnego cedentowi wynagrodzenia określonego w § 4 umowy. Ostatecznie na skutek działań cedenta pozwana w drodze umowy sprzedaży z dnia 30 czerwca 2020 r. przeniosła własność nieruchomości na nabywcę skojarzonego przez cedenta – Panią E. W., W pozwie podkreślono, że cedent wywiązał się rzetelnie i terminowo z ciążącego na nim świadczenia niepieniężnego i zaktualizowało się roszczenie o zapłatę należnego wynagrodzenia prowizyjnego. Pozwana uiściła kwotę 500 zł. w dniu 10 lipca 2020 r., pozostała część należności miała zostać zapłacona w terminie późniejszym , na podstawie faktury VAT. M. U. (1) wystawił na rzecz pozwanej fakturę VAT o nr FA 180/20 tytułem prowizji stanowiącej wynagrodzenie przewidziane umową, a w której odnotowano dokonaną wpłatę w kwocie 500 zł. Pozwana E. O., pomimo upływu terminu płatności zakreślonego w ww. fakturze, nie uregulowała pozostałych należności z niej wynikających, a podjęte przez cedenta samodzielne próby odzyskania należności nie przyniosły efektu.

W odpowiedzi na pozew pozwana E. O. wskazała, ze jest osobą bezrobotną utrzymuje się z zasiłków rodzinnych wychowawczych i opiekuńczego na dziecko niepełnosprawne. Wskazała, że wychowuje czworo dzieci w tym jedno z nich jest dzieckiem niepełnosprawnym. Podkreśliła, że nie chce unikać odpowiedzialności, ale nie stać jej na spłatę jednorazowo kwoty 4.575 zł. W związku z powyższym wniosła o rozłożenie ww. kwoty na miesięczne raty w wysokości 200 zł. Wniosła również o nieobciążanie jej kosztami procesu.

Pozwana na rozprawie w dniu 13 października 2021 r. przyznała, że pozew jest zasadny, jednakże była umówiona z pośrednikiem, że będzie spłacać przedmiotową należność w ratach w wysokości 500zł, ale to okazało się dla niej za dużo. Wyjaśniła, że ma na utrzymaniu czworo dzieci: syna w wieku 11 lat oraz córki w wieku - 12, 9 i 4 latka, w tym jedno dziecko jest niepełnosprawne. Wskazała, że nie pracuje, utrzymuje się z zasiłków, również jej mąż aktualnie nie pracuje, jest do grudnia na zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 800zł. Otrzymują ponadto 500 plus na 4 dzieci, zasiłek opiekuńczy w kwocie 1.930zł i pielęgnacyjne w wysokości 240zł. Dziecko niepełnosprawne ma 9 lat i ma autyzm. Wskazała, że ponoszą opłaty za prąd w wysokości 460zł, za telefon i telewizję 250zł, gaz w wysokości 60zł miesięcznie, wodę co drugi miesiąc 350zł i opał na zimę, na zimę 3 tony węgla musza kupić, a tona węgla kosztuje 1.300zł. Wyjaśniła również, że wcześniej mąż pracował w S. jako operator maszyn, a obecnie poszukuje pracy, ona również wcześniej pracowała. Wskazała również, że środki ze sprzedaży nieruchomości zostały przekazane na zakup nowej nieruchomości. Podkreśliła, że jest jej wstyd, że zdarzyła się taka sytuacja losowa, ale chce spłacić zadłużenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 lutego 2020 r. pomiędzy M. U. (2) prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w S. a pozwaną E. O. zawarta został umowa pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Na podstawie umowy M. U. (2) zobowiązał się podjąć szereg działań zmierzających do znalezienia nabywcy nieruchomości położonej w S. przy ul. (...), objętej księgę wieczysta kw nr (...). Pozwana zobowiązała się do zapłaty należnego cedentowi wynagrodzenia w wysokości 2,5 % brutto od ceny nieruchomości określonej w umowie sprzedaży. Ostatecznie, w efekcie działań cedenta, pozwana przeniosła własność ww. nieruchomości na nabywcę skojarzonego przez cedenta – Panią E. W. w drodze umowy sprzedaży z dnia 30 czerwca 2020 r.

bezsporne, ponadto umowa k. 11-12, protokół k. 13

W dniu 13 marca 2021 r. M. U. (2) prowadzący działalność gospodarczą dokonał przelewu praw dotyczących wierzytelności przysługujących mu wobec pozwanej E. O..

bezsporne, ponadto dowód: umowa cesji k. 6, zawiadomienie o cesji k. 7

Powód bezskutecznie wzywał pozwaną do dobrowolnej zapłaty należności w kwocie 4575 zł.

bezsporne, ponadto dowód: wezwanie k. 9, potwierdzenie nadania k. 10

Pozwana E. O. wraz z mężem na utrzymaniu mają czworo dzieci: syna w wieku 11 lat oraz córki w wieku - 12, 9 i 4 latka, w tym jedno 9 letnie dziecko jest niepełnosprawne, albowiem choruje na autyzm. Pozwana w związku z chorobą dziecka nie pracuje, utrzymuje się z zasiłków: 500 plus na czworo dzieci, zasiłku opiekuńczego w kwocie 1.930zł i pielęgnacyjnego w wysokości 240zł. Aktualnie również jej mąż nie pracuje, który jest do grudnia 2021 r. na zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 800zł i poszukuje pracy. Rodzina pozwanej ponosi opłaty za prąd w wysokości 460zł, za telefon i telewizję 250zł, gaz w wysokości 60zł miesięcznie, wodę co drugi miesiąc 350zł i opał na zimę tj 3 tony węgla, a tona węgla kosztuje 1.300zł.

bezsporne

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie stan faktyczny był bezsporny. Pozwana E. O. uznała powództwo nie kwestionując faktu, iż zawarła umowę opisaną w pozwie. Przyznała, iż nie wywiązała się z istniejącego zobowiązania, podkreślając, że sytuacja losowa spowodowała, ze znalazła się w trudnej sytuacji, która uniemożliwiła jej spłatę należności.

Z treści art. 229 k.p.c. wynika, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości.Za „fakty przyznane" rozumie się w nauce i praktyce fakty twierdzone przez jedną stronę i potwierdzone, jako zgodne z prawdą, przez stronę przeciwną w drodze wyraźnego oświadczenia wiedzy (przyznania) złożonego w toku (w każdym stadium) postępowania. Podkreślić należy, ze pozwana uznała powództwo. Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o dowody przedstawione przez powoda oraz oświadczenie pozwanej, należało uwzględnić żądanie powoda w całości, w związku z czym Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.575 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 28 listopada 2020 r. do dnia 13 października 2021r.

Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Takie wypadki zachodzą, jeżeli ze względu na stan majątkowy, rodzinny, zdrowotny spełnienie świadczenia przez pozwanego niezwłoczne lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione albo narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (vide: A. Jakubecki, Komentarz do art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego, Lex Omega). Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat ( uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego - zasada prawna z dnia 22 września 1970 roku, III PZP 11/70, OSNC 1971, nr 4, poz. 61).

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, zasądzone roszczenie na mocy art. 320 k.p.c. należało rozłożyć na raty, z uwagi na sytuację materialną i osobistą pozwanej. Niezastosowanie w tym wypadku przepisu art. 320 k.p.c. mogłoby narazić ją na niepowetowaną szkodę. Biorąc pod uwagę, że Sąd rozłożył należność dochodzoną pozwem na raty, a tym samym nie uwzględnił żądania powoda w całości tj co do zapłaty kwoty odsetek od dnia wydania wyroku do dnia zapłaty poszczególnych rat, w tym zakresie Sąd oddalił powództwo (pkt 3 wyroku).

Nadmienić należy, ze Sąd zastrzegł w wyroku, ze opóźnienie w zapłacie którejkolwiek z rat spowoduje wymagalność całego nieuiszczonego roszczenia wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od niezapłaconej części zobowiązania stanowiącego należność główną.

Zauważyć należy, że brak spłaty zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy spowodowane było faktem, że pozwana i jej rodzina znalazła się w trudnej sytuacji losowej. W związku ze sprzedażą mieszkania przenieśli się do (...), gdzie kupili dom. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości położonej w S. zostały przeznaczyone na zakup nowej nieruchomości. Pozwana i jej mąż mają na utrzymaniu czworo dzieci: syna w wieku 11 lat oraz córki w wieku - 12, 9 i 4 latka, w tym jedno dziecko 9 letnie jest niepełnosprawne, albowiem choruje na autyzm. Pozwana w związku z chorobą dziecka nie pracuje, utrzymuje się z zasiłków: 500 plus na 4 dzieci, zasiłku opiekuńczego w kwocie 1.930zł i pielęgnacyjnego w wysokości 240zł. Aktualnie również jej mąż nie pracuje, który jest do grudnia 2021 r. na zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 800zł i poszukuje pracy. Rodzina pozwanej ponosi opłaty za prąd w wysokości 460zł, za telefon i telewizję 250zł, gaz w wysokości 60zł miesięcznie, wodę co drugi miesiąc 350zł i opał na zimę tj 3 tony węgla, a tona węgla kosztuje 1.300zł. Strona powodowa nie zakwestionowała twierdzeń pozwanej.

Sąd odstąpił również od obciążenia pozwanej kosztami procesu.

Zgodnie z treścią art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis ten ustanawia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Jest rozwiązaniem szczególnym, niepodlegającym wykładni rozszerzającej, wykluczającym stosowanie wszelkich uogólnień, wymagającym do swego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności. Nie konkretyzuje on pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawia ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy, sądowi ( porów. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1973 r., II CZ 210/73, LEX nr 7366). Sąd bierze pod uwagę przesłanki związane z samym przebiegiem postępowania oraz dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony.

Sąd, biorąc pod uwagę, że pozwana uznała powództwo na pierwszej rozprawie oraz uwzględniając jej stan osobisty i majątkowy, odstąpił od obciążenia jej kosztami procesu.

Sygn. akt I C 199/21 upr

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować zwrot akt wraz z uzasadnieniem,

2.  treść niniejszego zarządzenia scalić w jednym pliku z utworzonym plikiem wyroku z uzasadnieniem i umieścić na Portalu Informacyjnym:

a.  dla pełnomocnika powoda – w celu doręczenia,

b.  dla pozostałych uczestników – w celu informacyjnym,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

a.  pełnomocnikowi powoda zgodnie z pkt 2a niniejszego zarządzenia – w trybie art. 15zzs 9 ust. 2 zdanie 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842, z późn. zm.)

3.  przedłożyć z wpływem środka zaskarżenia, najdalej za 21 dni od wykonania z potwierdzeniami odbioru.

Człuchów, dnia 5 listopada 2021 r.

SSR Anna Wołujewicz