Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 547/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W.

w dniu 18 grudnia 2020 roku w W. przy Al. (...) w Centrum Handlowym (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci bluzy H. B. oraz spodni marki C. B. o łącznej wartości 788,99 PLN na szkodę spółki (...) sp. z.o.o

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

18 grudnia 2020 r. w W. przy Al. (...) w Centrum Handlowym (...) wszedł do sklepu (...)

Zeznania D. L.

16,84

Zeznania D. O.

11v

Wyjaśnienia M. W.

26

M. W. podszedł do stołu ze spodniami i wyjął ze swojej torby spodnie dżinsowe, które odłożył na stół, a następnie do swojej torby włożył spodnie marki C. B. w kolorze czarnym, leżące uprzednio na stole.

Wyjaśnienia M. W.

26

Zeznania D. L.

16,84

Ponadto M. W. dokonał również zaboru bluzy marki H. B. w kolorze czarnym, pozostawiając swój sweter w przymierzalni.

Zeznania D. L.

16,84

Następnie wraz z tymi rzeczami o łącznej wartości 788, 99 złotych wyszedł ze sklepu nie dokonując zapłaty.

Zeznania D. L.

16,84

Zeznania D. O.

11v

Po przekroczeniu linii bramek znajdujących się przy wyjściu ze sklepu uruchomił się system alarmowy. W wyniku tego doszło do zatrzymania oskarżonego.

Zeznania D. L.

16,84

Zeznania D. O.

11v

Zabrane przez M. W. rzeczy, nie uszkodzone zostały zwrócone do sklepu.

Oględziny rzeczy

30-32

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Zeznania D. L.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne w całości. Świadek bezpośrednio widział przebieg zdarzenia, gdyż jako pracownik ochrony otrzymał informację od osób, zajmujących się obsługą monitoringu by obserwował oskarżonego. W czasie zdarzenia był ubrany w strój cywilny. Podczas rozprawy zeznał, że jego uwagę w czasie zajścia zwróciło nerwowe rozglądanie się oskarżonego oraz „przerzucanie” spodni bez ich przymierzania. Zeznania świadka są zgodne z zeznaniami świadka D. O. oraz wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Zeznania świadka były spójne, rzetelne i logiczne.

Zeznania D. O.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne w całości. Świadek w sposób obiektywny zrelacjonował informacje przekazane mu bezpośrednio po zdarzeniu przez świadka, który dokonał ujęcia M. W.. W tym względzie były one też spójne z wyjaśnieniami oskarżonego, który przyznał się do popełnienia czynu.

Wyjaśnienia M. W.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne w całości. Przyznanie się jego do popełnienia zarzucanego mu czynu w świetle zeznań D. L. oraz zarejestrowanego monitoringu nie budzi żadnych wątpliwości.

Oględziny rzeczy

Czynność dowodowa w postaci przeprowadzenia oględzin została prawidłowo utrwalona w formie protokołu. Pozwoliła na dokonanie oceny, że rzeczy, których zaboru w celu przywłaszczenia dokonał oskarżony zostały zabezpieczone w stanie bez żadnych uszkodzeń. Powyższa czynność została dokonana przez uprawniony organ procesowy, w ramach przyznanych mu uprawnień. Stanowi zatem podstawę dokonywania ustaleń faktycznych w sprawie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał oskarżonego M. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, stanowiącego przestępstwo, wypełniającego dyspozycję art. 278 § 1 kk. Występek z art. 278 § 1 kk polega na dokonaniu zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona strony przedmiotowej, jak i podmiotowej powyższego przestępstwa. zabrał ze sklepu (...) spodnie marki C. B. oraz bluzę marki H. B., które stanowiły własność tegoż sklepu. Oskarżony działał w sposób umyślny, z zamiarem bezpośrednim, gdyż chciał zabrać powyższe rzeczy w celu ich przywłaszczenia i następnie sprzedaży innym podmiotom by zdobyć środki finansowe – jak twierdził - na zakup żywności i ubrań. Ponadto czyn oskarżonego cechuje się stopniem społecznej szkodliwości wyższym od znikomego. Wartość skradzionego mienia istotnie przekracza wysokość, która pozwalałby na zakwalifikowanie czynu jako wykroczenia.

Oskarżonemu można również przypisać działanie zawinione w czasie popełnienia przez niego przestępstwa. Nie działał on w okolicznościach wyłączających czy ograniczających jego poczytalność, zna on i rozumie zasady współżycia społecznego, które nakazują szanowanie cudzej własności, Żadna okoliczność nie przemawiała za tym by uznać, że nie można postawić mu zarzutu zawinionego popełnienia przestępstwa.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W.

I, II

I

Sąd na podstawie 278 § 1 kk w zw. z art. 37a § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na świadczeniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Wymierzając karę oskarżonemu sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk i następnych. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił przyznanie się oskarżonego do popełnionego czynu i okazanie skruchy. Jako okoliczność obostrzającą Sąd uwzględnił natomiast uprzednią karalność oskarżonego. Oskarżony nie dokonuje prób poprawy swojej trudnej sytuacji materialnej, jest on bowiem osobą bezdomną, nie posiadającą majątku ani zatrudnienia. Przyjął on, że jego sposobem zarobkowania będzie dokonywanie kradzieży, następnie sprzedaż skradzionych rzeczy i nabywanie żywności i innych środków potrzebnych do życia za otrzymane pieniądze. Oskarżony ma natomiast możliwość korzystania z wszelkiej pomocy społecznej adresowanej do osób bezdomnych i nie musi uciekać się do popełniania przestępstw, aby zaspokoić swoje podstawowe potrzeby życiowe.

Mimo zatem, że oskarżony przyznał się do popełnienia przestępstwa i działał z motywacją wpływającą na złagodzenie wymiaru wymierzonej mu kary, to nie można tracić z pola widzenia, że środki przez niego podjęte są niezgodne z zasadami współżycia społecznego i akceptowanym w społeczeństwie systemem wartości. Ważąc powyższe Sąd doszedł do przekonania, że adekwatną z uwagi na cele prewencji indywidualnej i generalnej karą za czyn oskarżonego będzie kara 4 miesięcy ograniczenia wolności. Miesięczny wymiar godzin pracy na cele społeczne pozwala na pogodzenie obowiązków wynikających z nałożonej kary z koniecznością podjęcia pracy zarobkowej.

Sąd zastosował wobec oskarżonego art. 37a § 1 kk, dający podstawę do wymierzenia sprawcy, który popełnił przestępstwo zagrożone ustawowo jedynie karą pozbawienia wolności, karę ograniczenia wolności uznając, że będzie to kara adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, który to stopień z uwagi na wartość skradzionego mienia nie jest bardzo wysoki. Powtarzalność dokonywania przestępstw kradzieży nie uzasadnia orzeczenia bezwzględniej kary pozbawienia wolności w szczególności, gdy realne jest orzeczenie takiej kary jako kary zastępczej, gdy oskarżony nie zrealizuje obowiązków wynikających z kary o charakterze nieizolacyjnym.

Czyn oskarżonego nie spowodował powstania szkody majątkowej, gdyż skradzione rzeczy zostały zabezpieczone w stanie nienaruszonym i powróciły do reprezentantów pokrzywdzonej spółki. Po drugie, na uwadze należy mieć motywację sprawcy, który popełnił czyn zabroniony celem pozyskania środków finansowych na zakup żywności. Jakkolwiek takie postępowanie jest naganne i społecznie nieakceptowalne, jednakże nie jest to motywacja zasługująca na szczególne potępienie.

W związku z brzmieniem art. 37a § 1 kk nakazującego w przypadku jego zastosowanie orzeczenie równocześnie obok kary ograniczenia wolności równocześnie orzeka środka karnego, kompensacyjnego lub przepadku, sąd na podstawie art. 39 pkt 8 kk orzekł wobec oskarżonego M. W. środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości poprzez wywieszenie go na tablicy ogłoszeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie na okres 3 (trzech) miesięcy. W związku z faktem, że oskarżony w okresie od 2017 r. do 2021 r. został skazany za popełnienie 8 przestępstw kwalifikowanych z art. 278 § 1 kk oraz jednego wykroczenia z art. 119 § kw, Sąd uznał, że podanie wyroku do publicznej wiadomości będzie stanowić realizację celów prewencji indywidualnej i generalnej. Oskarżony będzie świadomy, że społeczeństwo zostało poinformowane o popełnionym przez niego przestępstwie i uzmysłowi mu konieczność zrewidowania swojego zachowania. Trzymiesięczny okres podania wyroku do publicznej wiadomości spełni też funkcję w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W.

III

I

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczono oskarżonemu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 18 grudnia 2020 r. od godz. 20:50 do dnia 19 grudnia 2020 r. do godz. 12:00.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1247 ze zm.) zwolnił oskarżonego M. W. od kosztów i opłat w sprawie i określił, że w tym zakresie ponosi je Skarb Państwa. Na koszty postępowania składały się następujące kwoty: 20 złotych tytułem ryczałtu za dokonanie doręczeń w postępowaniu przygotowawczym oraz 20 złotych z tego samego tytułu za dokonanie doręczeń w postępowaniu sądowym, a także 30 złotych jako opłata za uzyskanie informacji z KRK i 160 złotych tytułem wykonanych badań lekarskich w Szpitalu przy ul. (...) w dniu 19 grudnia 2020 r. oraz kwota 343,12 złotych jako zwrot kosztów podróży świadka D. L.. Opłata za wymierzoną karę ograniczenia wolności zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach wynosi 120 złotych. Oskarżony jest natomiast osobą bezdomną, nie mającą obecnie zatrudnienia, nie posiadającą majątku czy źródeł dochodu. Sąd może bowiem zwolnić oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Uiszczenie przez oskarżonego kosztów w wysokości 693,12 złotych stanowi uciążliwość, której oskarżony z uwagi na swoją sytuację majątkową nie jest w stanie sprostać.

1.Podpis

sędzia Justyna Koska-Janusz