Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 grudnia 2021 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: sędzia Anna Kwiecień-Motylewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Salamondra

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2021 roku

sprawy z powództwa małoletnich T. P. i S. P. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego M. W.

przeciwko W. P.

o alimenty

1.  zasądza od W. P. na rzecz jego małoletniego syna T. P., urodz. (...) alimenty w kwocie po 800 ( osiemset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rąk matki dziecka M. W., od dnia 29 kwietnia 2021 roku;

2.  zasądza od W. P. na rzecz jego małoletniego syna S. P., urodz. (...) alimenty w kwocie po 800 ( osiemset) złotych, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rąk matki dziecka M. W., od dnia 29 kwietnia 2021 roku;

3.  oddala powództwo w pozostałej części;

4.  zasądza od pozwanego W. P. na rzecz powódki M. W. kwotę 3600 ( trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, za okres od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

5.  nie obciąża pozwanego kosztami postępowania, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa;

6.  nadaje wyrokowi w punkcie 1 i 2 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 41/21

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie T. P. i S. P. reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową M. W. w pozwie z dnia 6 kwietnia 2021 roku wnieśli o zasądzenie od pozwanego W. P. kwoty po 1250 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego z małoletnich powodów, płatnych do dnia 10 – go każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 10 kwietnia 2021 roku, zasądzenie od pozwanego kosztów procesu wg norm przepisanych, a nadto zabezpieczenie powództwa w kwocie po 1250 złotych miesięcznie na rzecz każdego z powodów.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że dzieci pochodzą ze związku partnerskiego. Strony nie mieszkają razem. Od połowy stycznia 2021 r. pozwany nie łoży na utrzymanie małoletnich synów. Za styczeń i luty 2021 r. pozwany przekazał matce dzieci świadczenie 500+ na obu chłopców, a także kwotę po 350 zł na każdego z synów. Miesięczne koszty utrzymania dzieci to 5120 zł, tj. 2560 zł w wypadku każdego z powodów. Pozwany jest pracownikiem banku (...), posiada wysokie możliwości finansowe. Jest zatrudniony na stanowisku doradcy klienta banku korporacyjnego z podstawową wynagrodzenia 4500 zł netto, premiami kwartalnymi w kwocie 2000 – 3000 zł netto oraz premią roczną. Za rok 2020 r. osiągnął dochód w kwocie 103000 zł. Poza małoletnimi powodami pozwany nie ma nikogo na utrzymaniu. Matka powodów jest fizjoterapeutą. Obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim. Jej dochód to 2700 zł netto. Prowadzi działalność gospodarczą – gabinet masażu, który z powodu obostrzeń związanych z pandemią pozostaje zamknięty. (pozew – k. 2-4)

W odpowiedzi na pozew z dnia 10 maja 2021 roku pozwany wskazał, że uznaje powództwo do kwoty po 500 złotych na rzecz każdego z powodów, wnosząc o jego oddalenie w pozostałym zakresie oraz oddalenie wniosku o zabezpieczenie. Podniósł, że nie zgadza się z przedstawioną w pozwie kwotą wydatków na dzieci. Podniósł, że nieprawdziwa jest informacja, jakoby przedstawicielka ustawowa powróciła do domu rodzinnego w połowie stycznia 2021 r., albowiem miało to miejsce po awanturze do jakiej doszło 13 lutego 2021 r. Wtedy to przedstawicielka ustawowa wróciła do domu rodziców zostawiając małoletnich synów z pozwanym. Dzieci pozostawały pod opieką pozwanego do 27 lutego 2021 r. Pozwany podniósł, że w okresie kiedy dzieci zamieszkiwały u niego dokonywał zakupu wszelkich potrzebnych środków i przekazał je powódce w momencie odbioru przez nią dzieci. Pozwany podniósł także, że przekazał przedstawicielce ustawowej następujące kwoty na utrzymanie dzieci: w marcu - 700 zł, w kwietniu - 1000 zł, a także świadczenie 500+, które wpływa na jego rachunek. Zaznaczył, że jego zdaniem zawyżone są koszty utrzymania dzieci w zakresie kosztów mieszkaniowych i kosztów zakupu odzieży. Pozwany zarzuca, że przedstawicielka ustawowa jest uzależniona od narkotyków, zaś kwoty przeznaczone przez nią na nałóg to około 1800 zł miesięcznie (w czasie największego uzależnienia). Odnosząc się do własnych zarobków pozwany podniósł, że po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu pozostaje mu do dyspozycji kwota 71000 zł rocznie. W związku z pandemią obniżone zostały jego dochody z tytułu premii z 7054,39 zł w 2020 r. do 4585,05 zł w 2021 r. Koszty własnego utrzymania pozwany oszacował na 4857 zł. (odpowiedź na pozew – k. 31-37).

Sąd zabezpieczył powództwo na czas trwania postępowania postanowieniem z dnia 11 maja 2021r. do kwot po 500 złotych miesięcznie na rzecz każdego z powodów . (postanowienie – k. 70)

Na rozprawie w dniu 30 września 2021 r. pełnomocnik powodów poparł powództwo. Pozwany, zajął stanowisko jak w odpowiedzi na pozew. (e-protokół rozprawy – k. 83-84)

Do zamknięcia rozprawy strony pozostały przy swoich stanowiskach w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powodowie T. P. i S. P. urodzeni (...) są dziećmi W. P. i M. W.. Rodzice małoletnich nie są małżeństwem. Nie mieszkają razem. W połowie lutego 2021r., przedstawicielka ustawowa wyprowadziła się od pozwanego do swoich rodziców, a z końcem lutego zabrała ze sobą także dzieci.

( dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2021 r. 00:12:03 – k. 96v -97 w zw. z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 30.09.2021 r. 00:01:34 – k. 89-v, zeznania pozwanego e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2021 r. 00:17:58 – k. 97-v w zw. z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 30.09.2021 r. 00:24:50 – k. 89v-90, odpowiedź na pozew – k. 31-37, okoliczności bezsporne)

Powodowie T. P. i S. P. mieszkają w K. z przedstawicielką ustawową i przyrodnią siostrą 10-letnią M. – córką M. W., a także wraz z dziadkami macierzystymi w domu stanowiącym własność dziadków. Pozostają pod bezpośrednią pieczą matki. Dzieci nie chodzą do żłobka. W weekendy przebywają u ojca, wówczas to on ponosi koszty ich utrzymania. Dzieci nie korzystają ze stałej opieki lekarskiej. Miesięczne koszty utrzymania każdego z powodów wg zestawienia załączonego do pozwu wynoszą 2560, 37 zł. Z wyjaśnień złożonych przez matkę powodów na rozprawie dnia 30 września 2021r. wynika, iż koszty utrzymania każdego z małoletnich wynoszą 1600 zł i składają się na nie: koszty ogrzewania domu, wyżywienie, chemia gospodarcza, środki higieniczne i artykuły dla dzieci (pampersy, chusteczki, krem), koszty mieszkaniowe, odzież, obuwie i leki w przypadku infekcji.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2021 r. 00:12:03 – k. 96v -97 w zw. z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 30.09.2021 r. 00:01:34 – k. 89-v, zeznania świadka D. M. e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2021 r. 00:02:54 – k. 98v , pozew – k. 2-4, zestawienie kosztów utrzymania – k. 5, 13 )

M. W. ma 31 lat, jest fizjoterapeutą. Do września br. Przebywała na urlopie macierzyńskim. Prowadzi działalność gospodarczą w postaci gabinetu fizjoterapii, ale nie osiąga z tego tytułu dochodów. W związku z ograniczeniami z uwagi na pandemię (...)19 zmuszona była zamknąć gabinet. Koszty działalności gospodarczej to: ZUS - ok.650 złotych, usługi księgowej - 150 złotych, prąd ok.150 złotych, ogrzewanie ok.30-40 złotych miesięcznie. W opiece nad dziećmi pomaga jej matka. Rodzice pomagają jej także finansowo. W listopadzie 2021r. przedstawicielka ustawowa podjęła pracę w MediCenter w Ł.. Jest zatrudniona na umowę kontraktową z wynagrodzeniem 45 zł brutto za godzinę. W listopadzie za 80 godzin pracy otrzymała wynagrodzenie 1100 zł netto oraz 2000 zł netto. M. W. chciałaby, aby dzieci chodziły do żłobka. Powodowie są na końcu listy rezerwowej przyjęcia do żłobka publicznego. Nie mają szans na żłobek miejski w Ł., bowiem nie zamieszkują na terenie Ł.. Koszty prywatnego żłobka to średnio ok. 1000 zł za jedno dziecko. Poza małoletnimi powodami przedstawicielka ustawowa posiada jeszcze starszą córkę M. w wieku 11 lat. Ojciec dziewczynki jest zobowiązany alimentacyjnie na kwotę 350 zł.

(dowód: zeznania przedstawicielki ustawowej e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2021 r. 00:12:03 – k. 96v -97 w zw. z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 30.09.2021 r. 00:01:34 – k. 89-v, zeznania świadka D. M. e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2021 r. 00:02:54 – k. 98v , pozew – k. 2-4, )

W. P. ma 32 lata. Posiada wykształcenie średnie. Jest zatrudniony jako opiekun klientów firmowych mBanku w W.. Jego wynagrodzenie podstawowe wynosi 6.500 złotych brutto (ok. 4500 zł netto). Otrzymuje także premię uznaniową kwartalną i roczną. W związku z pandemią obniżone zostały jego dochody z tytułu premii z 7054,39 zł w 2020 r. do 4585,05 zł w 2021 r. Ostatnia premia kwartalna wnosiła 4588 zł netto. Za rok 2020 osiągnął dochód w kwocie 103284,93 zł. Mieszka sam w Ł.. Dojeżdża do pracy. Koszty własnego utrzymania pozwany oszacował na 4857 zł. Posiada zaległość w ZUS z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w latach 2013-2016, płaci ratę 700 złotych miesięcznie. Innych zobowiązań finansowych i kredytów nie posiada. W marcu 2021r. przekazał M. W. kwotę 700 zł, zaś w kwietniu - 1000 zł na utrzymanie synów. Leczy się przeciw lękowo i antydepresyjnie, a także dermatologicznie przeciwtrądzikowo. Utrzymuje systematyczny kontakt z powodami. Zabiera synów do siebie na weekendy. Dzieci pozostają wówczas na jego utrzymaniu. Miesięczny koszt pobytu dzieci u pozwanego to 300 zł. Poza powodami nie ma nikogo na utrzymaniu.

(dowód: zeznania pozwanego e-protokół rozprawy z dnia 29.11.2021 r. 00:17:58 – k. 97-v w zw. z wyjaśnieniami e-protokół rozprawy z dnia 30.09.2021 r. 00:24:50 – k. 89v-90, odpowiedź na pozew – k. 31-37)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na postawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego. Materiał dowodowy należało uznać za w pełni wiarygodny i dający pełną możliwość czynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych. Sąd uznał, że kserokopie dokumentów, nie potwierdzone za zgodność z oryginałem - wedle norm obowiązujących, świadczą jedynie o istnieniu ich oryginałów, kserokopie nie mogą bowiem stanowić dowodu w sprawie.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się także na przesłuchaniu stron i świadka, w zakresie którym Sąd dał wiarę tym zeznaniom. Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należy bowiem stwierdzić, iż stan faktyczny sprawy jest w zasadzie bezsporny, strony zaś różniły się w jego ocenie odnośnie wymiaru obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem powodów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo S. P. i T. P. częściowo zasługuje na uwzględnienie, to jest co do żądania zasądzenia od pozwanego alimentów w kwocie po 800 zł miesięcznie płatnych na każdego z małoletnich powodów od dnia 29 kwietnia 2021 roku. Żądanie zgłoszone przez powodów znajduje oparcie w treści art. 133 i 135 k.r.o.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Określenie zakresu obowiązku alimentacyjnego powinno być dokonane przy uwzględnieniu przepisu art. 135 § 1 k.r.o., z którego wynika, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Wedle art. 96 k.r.o. obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, w tym termin dojścia przez uprawnionego do pełnoletniości. Jedyną decydującą okolicznością warunkującą trwanie bądź ustanie obowiązku alimentacyjnego jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie.

Zakres świadczeń alimentacyjnych jest podwójnie uzależniony - z jednej strony zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej strony od zarobkowych
i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może
i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć bieżące potrzeby w zakresie utrzymania (tj. mieszkania, wyżywienia, ubrania itd.) oraz w zakresie wychowania (tj. odpowiednie wykształcenie, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień itd.). Podkreślić trzeba, że niezdolne do samodzielnego utrzymania dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami.

Oczywistym jest fakt, że powodowie S. P. i T. P. nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. Nie mają majątku, z którego dochody wystarczyłyby na pokrycie ich kosztów utrzymania i wychowania. W tej sytuacji zobowiązanymi do zapewnienia małoletnim wychowania, środków utrzymania są rodzice W. P. i M. W.. Jak wskazano powyżej, alimenty są to bieżące środki na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb. Usprawiedliwione potrzeby powodów od końca lutego br. zaspokaja w zdecydowanej większości matka. Pozwany zabiera do siebie dzieci w weekendy i są one wówczas na jego utrzymaniu. W marcu 2021r. przekazał M. W. kwotę 700 zł, zaś w kwietniu - 1000 zł na utrzymanie synów. Poza tym przedstawicielka ustawowa czyni osobiste starania o wychowanie dzieci, które z nią mieszkają, pozostając pod jej stałą pieczą.

Matka powodów przedstawiła w sposób szczegółowy, jakie są koszty utrzymania dzieci. Koszty utrzymania każdego z powodów w pozwie zostały oszacowane na 2560,37 zł i są one zdaniem Sądu wygórowane. Niemniej jednak na rozprawie dnia 30 września 2021 r. przedstawicielka ustawowa wyjaśniła, iż koszty utrzymania każdego z synów wynoszą 1600 zł i takim wymiarze koszty utrzymania półtora rocznych powodów Sąd uznał za uzasadnione i usprawiedliwione, jako adekwatne do ich potrzeb oraz możliwości majątkowych ich rodziców. Są to usprawiedliwione potrzeby powodów, jeśli weźmie się pod uwagę zasadę równej stopy życiowej, która obowiązuje w stosunkach dziecka niezdolnego do samodzielnego utrzymania z jego rodzicami.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż w kosztach utrzymania dzieci powinni partycypować obydwoje rodzice, a więc również matka, która swój szeroko pojęty obowiązek alimentacyjny wypełnia także poprzez zapewnienie powodom troski, opieki, pomocy
w codziennych czynnościach, przygotowanie posiłków, zapewnienie całodniowej opieki. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz jego synów S. i T. alimenty w kwocie po 800 złotych, płatne do dnia 10 – tego każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów – M. W..

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy jednak nie tylko od potrzeb uprawnionego, ale również od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Pozwany jest młodym, zdrowym mężczyzną. Pracuje w branży bankowej. Jego dochód za ubiegły rok wyniósł ok. 103000 zł. Nie zamieszkuje na stałe z małoletnimi, nie ciąży na nim obowiązek zapewnienia im opieki, zatem jest w pełni dyspozycyjny pod kątem możliwości zarobkowania i świadczenia pracy, w odróżnieniu do matki dzieci, która w pierwszej kolejności musi zadbać o zapewnienie synom bieżącej opieki. Nawet jeśli jego zarobki zmniejszyły się w związku z otrzymywaniem niższych premii niż w latach ubiegłych, to i tak jego sytuacja finansowa jest lepsza niż sytuacja przedstawicielki ustawowej, która musiała zamknąć gabinet fizjoterapeutyczny w związku z obwarowaniami epidemiologicznymi i dopiero w listopadzie br. podjęła pracę na postawie umowy kontaktowej. Ponadto w ocenie sądu zawyżone zostały koszty utrzymania pozwanego, jak chociażby w zakresie wyżywienia – 1200 zł miesięcznie.

Biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe obojga rodziców, a także ich stopę życiową, zasądzenie kwoty 800 złotych miesięcznie tytułem alimentów na rzecz każdego z powodów jest kwotą adekwatną tj. z jednej strony pozostającą w odpowiedniej relacji do możliwości zarobkowych zobowiązanego, a z drugiej wystarczającą do zaspokojenia bieżących potrzeb jego dzieci. Zasadą jest równa stopa życiowa dzieci i rodziców. W ocenie Sądu kwota 800 złotych miesięcznie zasądzona od pozwanego na rzecz powodów nie przekracza możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego.

Mając na względzie, iż strona powodowa żądała przyznania alimentów w kwocie po 1250 złotych na każdego z małoletnich powodów Sąd zaś zasądził alimenty po 800 złotych, w pozostałej części oddalono powództwo.

Sąd ustalił, zgodnie z żądaniem pozwu, że alimenty będą płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rąk matki dzieci M. W.. Alimenty zasądzono poczynając od dnia 29 kwietnia 2021 r., czyli od daty doręczenia odpisu pozwu pozwanemu, uznając, iż wówczas pozwany został wezwany do niezwłocznego spełnienia świadczenia, wcześniej przedstawicielka ustawowa nie informowała o konieczności podwyższenia alimentów, ani nie podjęła mediacji w tej sprawie. Z chwilą doręczenia odpisu pozwu na pozwanym, jako dłużniku, zaczął ciążyć obowiązek niezwłocznego spełnienia świadczenia – płacenia podwyższonych alimentów. Strona powodowa nie wskazała żadnych okoliczności uzasadniających podwyższenie alimentów z datą wsteczną.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., to jest nie obciążył pozwanego kosztami postępowania, które przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania wyrażoną w art. 98 k.p.c., Sąd zasądził od W. P. na rzecz powódki kwotę 3600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd z urzędu nadał wyrokowi rygor natychmiastowej w części zasądzającej świadczenia alimentacyjne. Rygor natychmiastowej wykonalności jest bowiem nadawany z urzędu bez żadnych ograniczeń w zakresie rat alimentacyjnych płatnych po dniu wniesienia powództwa do sądu.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.