Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Gałkowska

Protokolant st.sekr.sąd. Katarzyna Jankowska

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2021 r. w Puławach

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko Grupa (...) spółka z o.o. Oddział w P.

o przywrócenie do pracy

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2020r. powód A. K. odwołał się od wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego jemu przez Grupę (...) sp. z o.o. w P.. W piśmie procesowym z dnia 1 grudnia 2020r. oraz w toku procesu, powód domagał się przywrócenia go do pracy w pozwanej Grupie (...) sp. z o.o. w P. na poprzednie warunki pracy i płacy.

Pozwana Grupę (...) sp. z o.o. w P. powództwa nie uznawała i wnosiła o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. K. zatrudniony był w pozwanej Grupie (...) sp. z o.o. w P. od 5 lutego 2007r., początkowo jako specjalista ds. remontów lokomotyw, potem kierownik zespołu remontów lokomotyw, a od 1 marca 2013r. jako dyspozytor lokomotyw ( k.37-38, akta osobowe).

W ostatnim okresie zatrudnienia powoda zdarzały się sytuacje, że powód w godzinach pracy spał na swoim stanowisku pracy, stwierdzone to zostało przez pracodawcę w dniach: 14.12.2018, 25.03.2019, 11.04.2019 i 12.02.2020r., po każdej z tych sytuacji powód pisał wyjaśnienia potwierdzające fakt spania w pracy i za zdarzenia z 11.04.2019r. i 12.02.2020r. powód został ukarany karami nagany (k.45-49, zeznania świadka D. S. złożone piśmie k.88-93, bezpośrednio przed sądem - 00:22:03 nagrania rozprawy z dnia 15.11.2021r., zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc - 00:47:16 nagrania rozprawy z dnia 15.11.2021r).

W lipcu 2020r. bezpośredni przełożony powoda D. S. polecił wykonanie badań urządzeń elektrycznych zgodnie z instrukcją użytkowania, w tym elektronarzędzi powierzonych powodowi tj. wiertarki udarowej M. (...) oraz szlifierki kątowej, powód poinformował, że ma te urządzenia w domu i w dniu 11 września 2020r. D. S. zapytał powoda, czy ten przyniósł te narzędzia, a powód stwierdził, że zapomniał i przyniesie je 14 września, a tego dnia podał, że urządzenia te są na wsi i przyniesie je 16 września ( zeznania świadka D. S. , notatka służbowa k.50). W dniach 16-18 września powód przebywał na zwolnieniu lekarskim i 16 września przed godz. 6.00. przekazał wiertarkę udarową pracownikowi A. K. (2), który przekazał tę wiertarkę D. S., który po obejrzeniu jej stwierdził, że jest to wiertarka M. (...), a nie jest ta wiertarka M. (...) którą pobrał z narzędziowni powód; Z. K. zatelefonował więc do powoda, który powiedział, że oddał dobrą wiertarkę ( zeznania świadków: D. S. i A. K. (2) złożone na piśmie k.77-80, notatka służbowa k.51, notatka służbowa k.95-96). Na walizce zawierającej przekazaną przez powoda wiertarkę M. (...) napisany był w momencie jej przyniesienia do zakładu numer inwentarzowy 261, który to numer przypisany był w dokumentach przez pracownika narzędziowni wiertarce M. (...) ( zdjęcie k.117, zeznania świadków: D. S., Z. M. - 00:00:33 nagrania rozprawy z dnia 15.11.2021r, zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc). W dniu 21 września D. S. polecił powodowi, aby ten udał się z tą wiertarką M. (...) do narzędziowni i zdał tę wiertarkę, jeżeli uważa, że jest to ta, która pobrał; powód udał się do narzędziowni i rozmawiał ze Z. M., który stwierdził, że nie jest to ta wiertarka, która figuruje na stanie powoda i że bez zgody Prezesa Zarządu nie może te wiertarki od powoda przyjąć ( zeznania świadków: D. S., Z. M., zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc). Wtedy powód poinformował Z. M. , że pobrane przez niego urządzenie M. (...) X zaginęło i zakupił on inne tj. M. (...) (zeznania świadka Z. M., zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc). Tego dnia powód został poproszony przez D. S. o wyjaśnienie dlaczego urządzenia powierzone jemu znajdowały się poza terenem zakładu pracy oraz o wyjaśnienie sytuacji, że wiertarka przekazana przez niego za pośrednictwem A. K. nie jest narzędziem które zostało mu powierzone i gdzie obecnie znajduje się powierzona wiertarka M. (...), a powód napisał, że pobrał te urządzenia z narzędziowni w 2007r. i używał je do celów prywatnych poza zakładem pracy oraz że wiertarka przekazana M. (...) jest to urządzenie, które zakupił na własny koszt ze względu na to, że pobrane przez niego urządzenie M. (...) X zaginęło ( k.52-53).

Pismem z dnia 23 września 2020r. pozwany pracodawca zawiadomił na piśmie (...) o zamiarze rozwiązania z powodem – członkiem tej organizacji związkowej, umowy o pracą, a organizacja ta nie zajęła stanowiska w sprawie ( k.42).

W dniu 30 września 2020r. powód został zapoznany z treścią pisma wypowiadające jemu umowę o pracę, a w piśmie tym jako przyczynę tej decyzji wskazano: 1. naruszenie ustalonej organizacji i porządku pracy poprzez spanie na stanowisku pracy w godzinach pracy, w których powód powinien wykonywać swoje obowiązki służbowe, 2. w wyniku przeglądu przenośnych urządzeń elektrycznych przeprowadzanego w zakładzie pracy w lipcu 2020r. okazało się, że powód wyniósł poza teren zakładu pracy narzędzia powierzone do wykonywania obowiązków służbowych ( wiertarka udarowa, szlifierka) i użytkował je przez długi czas w miejscu swojego zamieszkania, w celach prywatnych. Powyższe powód potwierdził w swoich wyjaśnieniach złożonych we wrześniu 2020r. Podkreślić należy, że odbyło się to bez wiedzy i zgody pracodawcy. Ponadto po wezwaniu do zwrotu ww. urządzeń, powód próbował zwrócić pracodawcy inną wiertarkę niż ta, którą sobie wcześniej przywłaszczył, dodatkowo naniósł na niej samodzielnie numer inwentarzowy z właściwej wiertarki, a więc świadomie próbował wprowadzić w błąd pracodawcę (k.3, akta osobowe, zeznania świadka A. R. złożone na piśmie k.81-85).

Wynagrodzenie powoda stanowiło kwotę 5.326,84 zł ( k.108).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy i aktach osobowych powoda, a wskazane wyżej, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd także dał wiarą zeznaniom świadków: D. S., Z. M. i A. K., gdyż świadkowie ci zgodnie ze sobą przedstawiają stan faktyczny, a ich zeznania nie są kwestionowane przez żadną ze stron. Zeznania świadka A. R. sąd także obdarzył wiarą, bo korelują one z zeznaniami świadków, w szczególności D. S. , a także nie były kwestionowane przez powoda. Zeznania powoda słuchanych w trybie sąd także obdarzył wiarą, bo nie zawierają w swoich treściach sprzeczności z zeznaniami w/w świadków, a także z dokumentami złożonymi do do akt sprawy a wskazanymi powyżej.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Żądanie powoda przywrócenia go do pracy w pozwanej spółce, jest nieuzasadnione.

Na wstępie podnieść należy, iż rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest jednym ze sposobów rozwiązania stosunku pracy, następuje w wyniku złożenia przez jedną ze stron stosunku pracy tj. bądź przez pracodawcę, bądź przez pracownika jednostronnego oświadczenia woli w tym zakresie. Wypowiedzenie umowy nie może jednak wynikać z arbitralnych decyzji pracodawcy i musi być uzasadnione, co oznacza, że pracodawca nie może wypowiedzieć umowy na zasadzie swobodnego uznania (całkowicie dowolnie). Zgodnie z art. 30 § 4 kp wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony musi być dokonane z konkretnie wskazanej w piśmie przyczyny. Wskazanie przyczyny oznacza przedstawienie konkretnego i prawdziwego zdarzenia lub zachowania (zdarzeń lub zachowań), które w okolicznościach poprzedzających wypowiedzenie lub mu towarzyszących uzasadnia - zdaniem pracodawcy - wypowiedzenie stosunku pracy. Opis przyczyny musi umożliwiać jej konkretyzację w miejscu i czasie, jako że ma umożliwić pracownikowi obronę przed zarzutami, a sądowi pracy - sprawdzenie zgodności czynności wypowiedzenia z prawem. przyczyna wskazana w oświadczeniu pracodawcy musi być prawdziwa i konkretna - to znaczy wynikać z konkretnie przedstawionych zarzutów, tak aby była dla pracownika jasna i zrozumiała. Należy podkreślić, że to pracownik, jako adresat oświadczenia pracodawcy, musi rozumieć z jakiego powodu pracodawca rozwiązuje z nim umowę o pracę i móc ocenić czy z jego perspektywy podane zarzuty są prawdziwe i uzasadniające decyzję pracodawcy. Ponadto gdy pracownik zakwestionuje zasadność wypowiedzenia umowy o pracę, postępowanie przed sądem pracy toczy się w granicach zakreślonych przyczyną podaną w wypowiedzeniu.

Jak wynika z treści pisma wypowiadającego powodowi umowę pracę, Zarząd pozwanej spółki postanowił rozwiązać z powodem umowę o pracę z dwóch konkretnie wskazanych tam przyczyn tj. po pierwsze- za naruszenie przez powoda ustalonej organizacji i porządku pracy poprzez spanie na stanowisku pracy w godzinach pracy, w których powód powinien wykonywać swoje obowiązki służbowe oraz po drugie za to, że w wyniku przeglądu przenośnych urządzeń elektrycznych przeprowadzanego w zakładzie pracy w lipcu 2020r. okazało się, że powód wyniósł poza teren zakładu pracy bez wiedzy i zgody pracodawcy narzędzia powierzone do wykonywania obowiązków służbowych ( wiertarka udarowa, szlifierka) i użytkował je przez długi czas w miejscu swojego zamieszkania, w celach prywatnych, a po wezwaniu do zwrotu ww. urządzeń, próbował zwrócić pracodawcy inną wiertarkę niż ta, którą sobie wcześniej przywłaszczył, dodatkowo naniósł na niej samodzielnie numer inwentarzowy z właściwej wiertarki, a więc świadomie próbował wprowadzić w błąd pracodawcę.

W ocenie sądu, o ile pierwsza przyczyna wskazana przez pracodawcę samodzielnie nie powinna stanowić przyczyny, która spowodowałaby u pracodawcy we wrześniu 2020r. zamiar rozwiązania z powodem stosunku pracy, bo przecież te zdarzenia, choć miały faktycznie miejsce i były oczywiście naganne, to jednak ostatnie to zdarzenie miało miejsce w lutym 2020r. i za to zachowanie zresztą powód został ukarany karą porządkową, to już zachowanie powoda wskazane w treści wypowiedzenia jako druga przyczyna wypowiedzenia powodowi umowy o pracę w powiązaniu z faktem, że do powoda już wcześniej były zastrzeżenia co do wywiązywania się z obowiązków pracowniczych, mogło jak najbardziej u pracodawcy wywołać zamiar rozwiązania z powodem umowy o pracę. Bezspornym jest bowiem, że powód zachował się tak jak to wpisano w treść tego oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę tj. w lipcu 2020r. okazało się, że powód wyniósł poza teren zakładu pracy bez wiedzy i zgody pracodawcy min. wiertarkę udarową M. (...) o numerze inwentarzowym 261 i szlifierką, użytkował je od 2007r. w miejscu swojego zamieszkania, w celach prywatnych, a po wezwaniu do zwrotu ww. urządzeń, próbował zwrócić pracodawcy inną wiertarkę niż M. (...) o numerze inwentarzowym 261 i naniósł na walizce tej innej zwracanej przez niego wiertarki tj. M. (...) samodzielnie numer inwentarzowy z właściwej wiertarki- 261. Takie zachowanie powoda, przyznane zresztą przez niego zarówno w treści wyjaśnień, które pisał w dniu 21 września 2020r., jak i w toku procesu jest naganne , w szczególności bardzo nagannym jest to, jak powód zachował się, gdy wezwany do zwrotu wiertaki stwierdził, ze nie może jej pracodawcy zwrócić, bo jej nie ma. Oczywiście taka sytuacja mogła się zdarzyć tj. mogło zdarzyć się, że pracownik któremu powierzono kiedyś mienie pracodawcy z obowiązkiem jego zwrotu, nie może go zwrócić z powodu jego zagubienia, lecz jeżeli tak się stało, to należało ten fakt przyznać pracodawcy i uzgodnić sposób rozliczenia się z powierzonego mienia. Powód zaś w zaistniałej sytuacji zachował niezrozumiale, w szczególności karygodnym jest sposób w jaki powód świadomie próbował wprowadzić on w błąd pracodawcę co do tego, że zwrócił on jednak wiertarkę, którą pobrał z narzędziowni, a przecież tak nie było. Powód zamiast złożyć w tym zakresie stosowne wyjaśnienia i ustalić z pracodawca sposób rozwiązania tej sprawy, przyjął taktykę, że zwróci on pracodawcy podobną zakupiona przez siebie wiertarkę, nie powiadomi o tym pracodawcy i wszystko będzie się zgadzało. Tymczasem tak nie było, pracownik narzędziowni nie chciał przyjąć narzędzia, które nie było wcześniej na stanie i powód nadal długo utrzymywał, że zwraca to urządzenie, które przyjął na stan. Naniesienie zaś samodzielnie przez niego na tej innej zakupionej przez niego wiertarce numeru inwentarzowego przypisanego tej właściwej wiertarce było już zachowaniem które wprost miało na celu wprowadzić w błąd pracodawcę. Takie zaś nieakceptowalne w stosunkach pracy i w ogóle w stosunkach międzyludzkich zachowanie powoda, w powiązaniu z faktem, że już wcześniej pracodawca miał wiedzę, iż bezpośredni przełożony miał do powoda szereg zastrzeżeń co do jego pracy i podejścia do pracy, mogło u pracodawcy wywołać przekonanie, że nie chce jednak dalej współpracować z powodem, bo skoro powód tak niepoważnie zachowuje się próbując wprowadzić pracodawcę w błąd co do tego, że jednak zwrócił wiertarkę którą pobrał, to już nie ma zaufania do powoda jako swojego pracownika i należy rozwiązać z powodem stosunek pracy.

Zatem, w ocenie sądu, decyzja podjęta przez pracodawcę o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę jest uzasadniona i podjęta zgodnie z prawem.

Wobec tego, sąd na podstawie art. 45 § 1 kp sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu sąd orzekł w oparciu o przepis art. 102 kpc, który to przepis stanowi, iż w wypadkach szczególnie uzasadnionych, sąd może nie obciążać w ogóle strony przegrywającej kosztami procesu. Jest to rozwiązanie szczególne, nie podlegające wykładni rozszerzającej, wymagające do swego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności. Do okoliczności branych pod uwagę przez sąd, przy ocenie przesłanek zastosowania dyspozycji omawianego przepisu, zaliczyć można nie tylko te związane z samym przebiegiem postępowania, ale również dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony. Za trafny należy uznać pogląd, iż sama sytuacja ekonomiczna strony przegrywającej, nawet tak niekorzystna, że strona bez uszczerbku dla utrzymania własnego i członków rodziny nie byłaby w stanie ponieść kosztów, nie stanowi podstawy zwolnienia - na podstawie art. 102 k.p.c. - od obowiązku zwrotu kosztów przeciwnikowi, chyba że na rzecz tej strony przemawiają dalsze szczególne okoliczności, które same mogłyby być niewystarczające, lecz łącznie z trudną sytuacją ekonomiczną wyczerpują znamiona wypadku szczególnie uzasadnionego. Taka właśnie sytuacja zaistniała w okolicznościach niniejszej sprawy. Powód, pozostaje obecnie bez pracy, a decydując się na dochodzenie swoich praw na drodze sądowej, niewątpliwie był subiektywnie przekonany o zasadności swego roszczenia.