Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2021 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Kuryłas

Protokolant: sekretarz sądowy Kamila Żebryk

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2021 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.

przeciwko: J. S. i A. U.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych J. S. i A. U. solidarnie na rzecz powódki (...) kwotę 39.248,45 zł ( trzydziestu dziewięciu tysięcy dwustu czterdziestu ośmiu złotych czterdziestu pięciu groszy ) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od następujących kwot i terminów :

- od kwoty 35.251,21 zł ( trzydziestu pięciu tysięcy dwustu pięćdziesięciu jeden złotych dwudziestu jeden groszy ) – od dnia 14 grudnia 2018 r do dnia zapłaty ,

-od kwoty 3.997,24 zł ( trzech tysięcy dziewięciuset dziewięćdziesięciu siedmiu złotych dwudziestu czterech groszy ) – od dnia 19 grudnia 2018 r do dnia zapłaty ,

- solidarnie z T. S. , co do którego wydano prawomocny nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 15 maja 2019 r w sprawie o sygnaturze akt (...) ,

2.  odstępuje od obciążania pozwanych J. S. i A. U. kosztami postępowania należnymi stronie powodowej ,

3.  przyznaje ze Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie radcy prawnemu K. K. kwotę 2.952 zł ( dwóch tysięcy dziewięciuset pięćdziesięciu dwóch złotych ) wraz z podatkiem VAT – tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanym J. S. i A. U. z urzędu .

Sędzia Agnieszka Kuryłas

Sygn. akt I C 772/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 grudnia 2018 r powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. ( poprzednio (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniósł o zasądzenie od pozwanych J. S. , T. S. i A. U. kwoty 39.248,45 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu . W uzasadnieniu żądania powód wskazał , iż na dochodzoną pozwem kwotę składają się : zadłużenie z tytułu czynszu oraz opłat dodatkowych ( w tym mediów ) za lokal mieszkalny położony w S. przy ulicy (...) za okres od lipca 2015 r do sierpnia 2018 r w kwocie 35.251,21 zł oraz skapitalizowane odsetki w kwocie 3.997,24 zł .

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 15 maja 2019r w sprawie o sygnaturze akt (...) referendarz sądowy w tutejszym Sądzie (...) Wydziale Cywilnym uwzględnił żądanie pozwu w całości .

Powyższy nakaz zapłaty uprawomocnił się wobec pozwanego T. S. z dniem 06.06.2019 r . Natomiast pozwane J. S. i A. U. zaskarżyły nakaz poprzez skuteczne wniesienie sprzeciwu . W złożonych sprzeciwach pozwane nie kwestionowały zasadności żądania pozwu , lecz powoływały się na swoją trudną sytuację materialną, życiową i zdrowotną , która doprowadziła do powstania zaległości czynszowych .

Postanowieniem z dnia 31.10.2019 r referendarz sądowy przyznał obu pozwanym pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego .

W ostatecznie sprecyzowanym stanowisku , pełnomocnik z urzędu pozwanych wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanych zwrotu kosztów postępowania. Wskazując na okres dochodzonego roszczenia : od lipca 2015 r do sierpnia 2018 r i datę złożenia pozwu : 19 grudnia 2018 r , pełnomocnik pozwanych podniósł zarzut przedawnienia podnosząc , iż termin przedawnienia roszczeń okresowych wynosi 3 lata , a więc kwoty dochodzone za lipiec-grudzień 2015 r uległy przedawnieniu . Dodatkowo , pełnomocnik z urzędu pozwanych podniósł zarzut nadużycia prawa ze strony powoda , gdyż roszczenie dochodzone w stosunku do pozwanych pozostających bez wystarczających środków do życia jest rażąco sprzeczne z zasadami współżycia społecznego . Pozwana J. S. jest przewlekle chora , posiada orzeczenie o niepełnosprawności i nie jest zdolna do pracy . Natomiast A. U. również nie ma możliwości zarobkowych , ponieważ opiekuje się chorą matką i pobiera jedynie zasiłek w niewielkiej wysokości . Pozwane próbowały spłacać zaległości w miarę swoich możliwości . W ocenie pełnomocnika , zastosowanie art. 5 kc znajduje pełne uzasadnienie w sytuacji pozwanych .

Powód w całości podtrzymał żądanie pozwu , a odnosząc się do zarzutów pozwanych wskazał , że okoliczności skutecznego wezwania do zapłaty oraz skutecznego wypowiedzenia umowy najmu były przedmiotem rozpoznania przez sąd w postępowaniu o sygnaturze akt (...) , gdzie zapadł prawomocny wyrok eksmisyjny z dnia 07.03.2019 r . Nadto pełnomocnik powoda podniósł , iż umorzenie zaległości pozwanych jest możliwe , ale dopiero po przeprowadzeniu stosownej procedury .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. jest następcą prawnym (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. . Lokal mieszkalny numer (...) , położony w S. przy ulicy (...) wchodzi w skład jej zasobów .

Bezsporne , a nadto dowód :

-odpis z KRS k. 173-175.

W dniu 01 marca 2001 r powódka zawarła z pozwaną J. S. umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ulicy (...) . Do zamieszkiwania w lokalu zostali zgłoszeni T. S. i A. U. . Z uwagi na posiadane zaległości czynszowe umowa najmu została pozwanym wypowiedziana ze skutkiem na dzień 31 sierpnia 2018 r .

Dowód :

-umowa najmu lokalu z dnia 01.03.2001 r wraz z aneksem k. 11-19,

-zawiadomienia o zmianie wysokości opłat k. 20-23 ,

-przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 24-25 ,

-wypowiedzenie umowy najmu k. 26-28,

-wymiary opłat k. 29-32

Prawomocnym wyrokiem z dnia 07.03.2019 r Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie nakazał pozwanym J. S. , T. S. i A. U. , aby opróżnili lokal mieszkalny położony w S. przy ulicy (...) i wydali go w stanie wolnym powodowi (...) spółce z o. o w S. . Sąd ustalił również , iż pozwanym przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego i wstrzymał wykonanie eksmisji .

Bezsporne , a nadto dowód :

-odpis wyroku z dnia 07.03.2019 r k. 121

Zaległości pozwanych w opłatach z tytułu czynszu i opłat dodatkowych za lokal za okres od lipca 2015 r do sierpnia 2018 r wynoszą kwotę 35.251,21 zł , natomiast skapitalizowane odsetki naliczone na dzień 13.12.2018 r wynoszą kwotę 3.997,24 zł . Łączne zadłużenie pozwanych wynosi kwotę 39.248,45 zł .

Bezsporne , a nadto dowód :

-wyliczenie zaległości na dzień 13.12.2018 r k.33,

-przesłuchanie pozwanej A. U. k. 168-70 .

Wszyscy pozwani w dalszym ciągu zamieszkują w lokalu przy ulicy (...) . Od roku 2015 do dnia dzisiejszego pozwani nie ponoszą żadnych opłat za lokal . A. U. otrzymuje zasiłek opiekuńczy w kwocie 620 zł miesięcznie .Pozwana J. S. otrzymuje rentę w kwocie 870 zł miesięcznie i dodatek pielęgnacyjny w wysokości 220 zł . Pozwany T. S. jest alkoholikiem , utrzymuje się z zasiłku z (...) . J. S. jest osobą schorowaną i wymaga opieki córki A. U. . Pozwanych nie stać na spłatę zaległości . Do roku 2015 opłaty za mieszkanie ponosiła pozwana A. U. .

Dowód :

-przesłuchanie pozwanej A. U. k. 168-170 .

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Rejonowego , wywiedzione powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie powód dochodził od pozwanych zaległych należności czynszowych oraz opłat dodatkowych ( w tym mediów ) z tytułu łączącej powoda z pozwaną J. S. umowy najmu lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ulicy (...) . Jako podstawę dochodzenia roszczeń od pozostałych pozwanych powód przywoływał okoliczność stałego ich zamieszkiwania w lokalu wspólnie z najemcą . Dochodzone roszczenie dotyczyło okresu od lipca 2015 r do sierpnia 2018 r , a więc okresu obowiązywania umowy najmu , która z uwagi na zaległości czynszowe została ostatecznie wypowiedziana ze skutkiem na dzień 31.08.2018 r . Tytułem należności głównej powód dochodził kwoty 35.251,21 zł , a skapitalizowanych na dzień 13.12.2018 r odsetek za opóźnienie kwoty 3.997,24 zł . Łącznie zaległość pozwanych dochodzona pozwem zamykała się kwotą 39.248,45 zł .

Zgodnie z treścią art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Zgodnie zaś z art. 669 § 1 k.c. najemca obowiązany jest uiszczać czynsz w terminie umówionym. W myśl przepisu art. 688 ¹§1 i 2 kc za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie . Odpowiedzialność osób , o których mowa w § 1 , ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania .

W niniejszej sprawie okolicznością bezsporną było , iż we wskazanym przez powódkę okresie , jak i do dnia dzisiejszego , w spornym lokalu mieszkalnym zamieszkują pozwane J. S. i A. U. . Zamieszkuje również wraz z nimi T. S. , co do którego uprawomocnił się nakaz zapłaty z dnia 15.05.2019 r . Zatem wszystkie wskazane osoby ponoszą odpowiedzialność za zaległości czynszowe za okres wskazany w pozwie . Istotnym jest , iż ani pozwana J. S. , ani też pozwana A. U. , nie kwestionowały dochodzonego przez powoda roszczenia , i to ani co do samej zasady , ani co do wysokości . Pozwane przyznały, iż od roku 2015 nie ponoszą opłat czynszowych za lokal z powodu bardzo trudnej sytuacji życiowej i zdrowotnej , jak i spotkała . Przesłuchiwana na rozprawie w dniu 28 października 2021 r pozwana A. U. wskazała , iż nawet gdyby pozwane płaciły na poczet czynszu kwoty po 50 , czy 100 zł miesięcznie , to nie miałyby środków na życie . Tak trudna jest ich sytuacja finansowa .

Zgodnie z treścią art. 213 § 2 kpc sąd jest związany uznaniem powództwa , chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa .

Mając na uwadze powyższe , stanowisko pozwanych , które nie kwestionowały roszczenia ani co do zasady ani co do wysokości , treść zeznań A. U. , sąd doszedł do przekonania, iż pozwane uznają żądanie pozwu w całości , jednakże wnoszą o oddalenie powództwa z uwagi na swoją trudną sytuację materialną . Nie dopatrzył się sąd przy tym sprzeczności uznania z prawem, czy też zasadami współżycia społecznego , co czyniło żądanie pozwu w pełni zasadnym .

Odnosząc się zaś do zarzutów przeciwko żądaniu pozwu , przywoływanych przez pełnomocników z urzędu pozwanych podnieść należy , iż skuteczność wypowiedzenia umowy najmu była przedmiotem badania przez sąd w sprawie o sygnaturze (...) , gdzie prawomocnym wyrokiem z dnia 07 marca 2019 r orzeczono eksmisję pozwanych ze spornego lokalu , przyznając im jednocześnie prawo do otrzymania lokalu socjalnego . Dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie nie mają one żądnego znaczenia .

Podniesiony przez pełnomocnika pozwanych w piśmie z dnia 10 maja 2021 r zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia za okres lipiec-grudzień 2015 r nie zasługiwał na uwzględnienie . Bezspornie bowiem należności czynszowe są świadczeniami okresowymi , które przedawniają się z upływem 3 lat . Jak wskazuje jednak przepis art. 118 kc , koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego , chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata . Tym samym stwierdzić należy , iż należności za okres lipiec-grudzień 2015 r przedawniły się z dniem 01 stycznia 2019 r . Mając zaś na uwadze , iż pozew złożono w dniu 19 grudnia 2018 r uznać należy , iż roszczenie za ww. okres jest w pełni zasadne .

W ocenie Sądu Rejonowego , nie zasługiwał również na uwzględnienie podniesiony zarzut oddalenia powództwa w oparciu o dyspozycję przepisu art. 5 kc. W myśl tego przepisu nie można czynić ze swego prawa użytku , który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego . Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie praw i nie korzysta z ochrony .

Rozumiejąc w pełni trudną sytuację życiową i materialną pozwanych wskazać należy , iż terminowe ponoszenie opłat czynszowych za lokal jest obowiązkiem najemcy wynikającym z treści art. 659 kc. Z obowiązku tego nie zwalniają najemcy żadne okoliczności , ani choroba , ani trudna sytuacja finansowa . Również dobre chęci , a brak faktycznych możliwości spłaty nie mogą stanowić podstawy oddalenia roszczeń wynajmującego z tytułu czynszu najmu w oparciu o dyspozycję przepisu art. 5 kc . Jak wskazał powód w piśmie z dnia 08 września 2020 r , umorzenie zaległych należności czynszowych jest możliwe , ale po spełnieniu odpowiednich wymogów formalnych i po prawomocnym zasądzeniu dochodzonych należności .

Mając na uwadze powyższe okoliczności , uznając dochodzone pozwem roszczenie za zasadne zarówno co do samej zasady , jak i wysokości , a dodatkowo nie kwestionowane przez pozwanych , Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku . W oparciu o dyspozycję przepisu art. 481 § 1 kc , Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie , od kwoty należności głównej – od dnia 14 grudnia 2018 r tj. od dnia następnego po skapitalizowaniu odsetek przez powoda na dzień 13 grudnia 2018 r i od kwoty skapitalizowanych odsetek – od dnia 19 grudnia 2018 r tj. daty złożenia pozwu , zgodnie z żądaniem .

Dochodzone pozwem roszczenie należało zasądzić od pozwanych solidarnie z T. S. , co do którego orzeczono prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 15 maja 2019 r .

W punkcie 2 sentencji wyroku , w oparciu o dyspozycję przepisu art. 102 kpc , sąd odstąpił od obciążania pozwanych kosztami postępowania należnymi stronie powodowej . U podstaw takiego rozstrzygnięcia leżała właśnie szczególnie trudna sytuacja życiowa i materialna pozwanych, co nie budziło niczyich zastrzeżeń . Z powodu takiego rozstrzygnięcia nie ucierpi z pewnością budżet powoda , natomiast rozstrzygnięcie to wpłynie na poprawę sytuacji finansowej pozwanych.

Orzeczenie zawarte w treści punktu 3 wyroku znajduje swoją podstawę w treści przepisu par 1 i 8 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 r w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu , a na przyznaną kwotę składa się wynagrodzenie w wysokości 2400 zł powiększone o stawkę podatku VAT ( par.4 ust 3 rozporządz. ).

Sędzia Sądu Rejonowego Agnieszka Kuryłas