Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 249/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. VIII K 117/18 z dnia 2.03.2020 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

x obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

x w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

x

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

x

uchylenie

x

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

M. M. (1)

Poinformowanie przez oskarżonego M. M. pokrzywdzonego R. A. o swoich prawdziwych danych osobowych – tj. imieniu i nazwisku - oraz brak zamiaru wprowadzenia pokrzywdzonego w błąd.

Czyn zarzucany i przypisany w wyroku.

1/wydruki maili z 7.07.2014 r. i 21.10.2021 r.

2/wyjaśnienia oskarżonego;

3/zeznania R. A.

1/k.1213-1214;

2/k.1266-1268;

3/ k. 1266

2

M. M. (1)

N. się przez oskarżonego M. M. nieoryginalnymi opakowaniami i sfałszowanymi certyfikatami (...) monet.

Czyn zarzucany i przypisany w wyroku.

wydruki rejestracji znaku towarowego (...) w UE dnia 8.11.2019 r. od dnia 25.06.2019 r. oraz w USA dnia 6.10.2020 r. od dnia 20.03.2020 r.

k.1215-1218, 1219-1222;

3

M. M. (1)

Niemożność rozpoznania przez oskarżonego M. M., że sprzedane monety są nieautentyczne i niepopełnienie przestępstwa oszustwa.

Czyn zarzucany i przypisany w wyroku.

wydruki maili

k.1223-1241

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nie dotyczy

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

1/wydruki maili z 7.07.2014 r. i 21.10.2021 r.;

2/ wyjaśnienia oskarżonego z 28.10.2021 r.;

3/ zeznania R. A. z 28.10.2021 r.

Wydruki maili i wyjaśnienia oskarżonego M. M. nie są wiarygodne. Podważają je logiczne, sensowne i przekonujące zeznania R. A., który został dodatkowo przesłuchany na rozprawie apelacyjnej. Bezpośredni kontakt z pokrzywdzonym świadczy, że jest on szczery i nie ukrywał informacji istotnych dla sprawy. Przeczy tym mailom i wyjaśnieniom także informacja z (...) i pozostała korespondencja pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym. Nadto oskarżony złożył wydruki dopiero 22.10.2021 r., czyli tuż przed rozprawą a po upływie 7 lat od czynu. Brak jest rzeczywistego powodu, aby nie mógł ujawnić wcześniej – tak w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem I instancji - dowodów, że pokrzywdzony znał jego dane osobowe, gdyby tak w było.

2

wydruki rejestracji znaku towarowego (...) w UE dnia 8.11.2019 r. od dnia 25.06.2019 r. oraz w USA dnia 6.10.2020 r. od dnia 20.03.2020 r.

Wydruki rejestracji znaku towarowego (...) nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż dokumentem w rozumieniu prawa karnego może być nie tylko znak towarowy, ale także każdy przedmiot czy nośnik informacji, który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne - art. 115 § 14 kk. W tym wypadku użycie przez oskarżonego nieoryginalnych naklejek z napisem H. i fałszywych certyfikatów (...) oznacza, że użył przedmiotów stanowiących dowód okoliczności mającej znaczenie prawnej tj. wcześniejszej sprzedaży monet przez (...) i autentyczności sprzedanych pokrzywdzonemu monet.

3

wydruki maili z korespondencją od M. B. (1)

Wydruki maili nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia i nie usprawiedliwiają osk. M. M., gdyż nie jest istotne, że naklejki H. A. 2 x 200 sztuk zostały zamówione przez oskarżonego dla M. B.. Potwierdza to przecież, że oskarżony uzyskiwał podrobione etykiety w/w domu aukcyjnego. Tak samo nie ma znaczenia, że naklejki H. są umieszczane na zewnątrz slabów (...) i zasłaniają numer seryjny certyfikatu (...) w tym wypadku chodzi przecież o sprzedaż podrobionych monet z fałszywymi oznaczeniami H. i certyfikatami (...), czego oskarżony był świadomy jako osoba od wielu lat zajmująca się kuponem/sprzedażą monet.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1/

Obrońcy pkt 1a-d obrazy przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia, tj. :

a/ art. 7 kpk poprzez dowolną ocenę dowodów nie uwzględniającą zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego poprzez obdarzenie wiarygodnością zeznań R. A., a w konsekwencji przyjęcie, że kupił on od oskarżonego 317 monet za kwotę 213.750 zł, mimo iż świadek zmieniał wersję co do liczby monet, zaś oskarżony zaprzeczył tym twierdzeniom, a ponadto, że oskarżony spotykając się z pokrzywdzonym nie podał mu swoich prawdziwych danych personalnych;

b/ art. 7 kpk poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów polegającą na czynieniu ustaleń faktycznych jedynie w oparciu o dowody obciążające oskarżonego tj. zeznania R. A., A. S. (1), pisemną opinię T. K. z pominięciem dowodów potwierdzających depozycje oskarżonego w zakresie dobrej wiary przy sprzedaży monet pokrzywdzonemu, w tym pominięciem zeznań biegłego T. K. z rozprawy z 13.11.2019 r., dowodów potwierdzających nabycie monet przez oskarżonego wystawionych przez spółkę (...);

c/ art. 7 kpk poprzez pominięcie korespondencji mailowej oskarżonego z M. B. (1) z 10.10.2019 r., w której M. B. potwierdził, iż naklejki H. zostały zakupione przez oskarżonego na jego rzecz, nabywał monety od oskarżonego i je później sprzedał, zaś żaden z nabywców nie zgłosił reklamacji, a w konsekwencji przyjęcie, iż oskarżony zakupił na swoją rzecz naklejki H. w celu wykorzystania ich do oklejenia slabów z monetami zbywanych pokrzywdzonemu;

d/ art. 167 kpk poprzez nieprzeprowadzenie dowodu z dokumentacji zdjęciowej monet opatrzonych różnymi rodzajami naklejek, slabów (...) z etykietą H. na okoliczności wskazane w piśmie obrońcy z 10.12.2019 r., dowodu z przesłuchania na etapie postępowania sądowego świadka N. na okoliczności wskazane w piśmie obrońcy z 10.02.2020 r., mimo iż okoliczności miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, skoro umożliwiłyby ustalenie wiarygodności twierdzeń oskarżonego w zakresie zaprzeczenia, by miał świadomość nieautentyczności monet zbywanych pokrzywdzonemu, tym samym by sprzedając monety działał w celu wprowadzenia w błąd pokrzywdzonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

a/ Podzielić należy konsekwentne poglądy orzecznictwa, że przekonanie Sądu o wiarygodności jednych dowodów i jej braku w przypadku innych, pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeżeli zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, rozważeniem okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, pozostaje zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku /tak np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11.04.2018 r. sygn. IV KK 104/18, lex nr 2498022/.

b/ W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego M. M. (1) oraz wywiódł je na podstawie właściwej oceny dowodów, mając na uwadze treść art. 7 kpk, a ocena ta wymagała jedynie pewnego uzupełnienia. Oparł się na całości przedstawionego mu materiału dowodowego oraz wobec tego odnośnie poczynionych ustaleń nie naruszył art. 410 kpk, ponieważ uchybienie normie zawartej w przepisie art. 410 k.p.k. może nastąpić jedynie w wypadku nieuwzględnienia przy wyrokowaniu całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, a nie poprzez nieuwzględnienie czegoś, co potencjalnie dopiero mogłoby zostać na tej rozprawie ujawnione /tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26.03.2014 r. sygn. III KK 396/13, lex nr 1451526/. Dotyczy to zaś tylko istotnych kwestii.

c/ Nie doszło zatem do obrazy art. 7 kpk ani innych przepisów, która uniemożliwiałaby instancyjną kontrolę prawidłowości wyroku bądź nakazywała jego zmianę co do sprawstwa i winy oskarżonego. Zatem wniosek obrońcy o jego uniewinnienie oskarżonego M. M. (1) jest w oczywisty sposób bezzasadny.

d/ Nie podważono prawidłowości oceny zeznań świadków i innych dowodów. Pokrzywdzony R. A. konsekwentnie zeznawał, że oskarżony podawał się za M. T. /k.5, 356, 1032v/, czyli zatajał swoje prawdziwe dane. Określanie tak oskarżonego na rozprawie głównej wiązać należy z utrwaleniem przez niego tych danych i nie podważa to wiarygodności relacji. Nie przeczy temu posiadanie przez pokrzywdzonego numeru telefonu do oskarżonego, który liczył przecież na powiedzenie się oszustwa i niewykrycie fałszerstwa przez długi czas. Pokrzywdzony przedstawił także dość chaotycznie ilość, rodzaj i wartość zakupionych bez pokwitowań w 4 transakcjach monet, które miały być ze złota i znajdować się w oryginalnych slabach (...) z etykietą (...) oraz stanowić chińskie tzw. złote pandy /13 zestawów po 10 sztuk i 8 innych kompletów/ tj. łącznie 317 sztuk monet za sumę 213.750 zł. R. A. początkowo podawał mniejszą ilość monet 314 sztuk i mniejszą wartość, co przekonująco wytłumaczył pominięciem wymiany z oskarżonym 1 monety na 4 inne /k.847/. Przekazał nadto te monety – za wyjątkiem 1 sztuki - organom ścigania. Nie jest istotne i nie podważa jego wiarygodności, że nie przekazał tych monet w całości od razu. Oskarżony informował go o uzyskaniu gradingu posiadanych przez siebie monet /k. 1035v/ tj. dokonaniu oceny ich autentyczności i jakości, co przecież nie mogło dotyczyć przedmiotowych monet, które ewidentnie zostały podrobione. Natomiast sprawdzenie numerów (...) monet w internecie nie pozwalało na łatwe wykrycie oszustwa, gdyż także certyfikaty (...) z numerami były sfałszowane. Koresponduje to z logicznymi i wiarygodnymi zeznaniami A. S. (1), która była przy jednej transakcji, a nadto rzeczową i przekonującą opinią biegłego T. K. co do podrobienia przedmiotowych monet, slabów /czyli plastikowych opakowań/ i certyfikatów. Brak jest podstaw do zakwestionowania relacji pokrzywdzonego, która jest naturalna, logiczna i wystarczająco szczegółowa oraz została zweryfikowana w bezpośrednim kontakcie na rozprawie przez Sąd Okręgowy.

Bezpodstawne jest twierdzenie skarżącego co do niemożliwości podawania się przez oskarżonego za inną osobę z uwagi na spotkanie z innymi osobami – według R. A. w restauracji jeden z wcześniejszych kontrahentów M. M. zwrócił się do niego imieniem (...) a wtedy oskarżony powiedział, że to jego drugie imię /k.1035/ i w żadnej mierze nie oznacza to, że było to umówione spotkanie z innymi osobami znającymi oskarżonego. Słuszne jest stanowisko Sądu Okręgowego, że chodzi tu o przypadkowe spotkanie. Pokrzywdzony podał, że chyba była przy tym A. S., a więc nie był tego pewien i w świetle jej relacji nie zwróciła ona uwagi na tę sytuację lub nie była wówczas z R. A., skoro była tylko na 1 spotkaniu pod Centrum Handlowym (...). Zeznania R. A. odnośnie podawania się przez oskarżonego za M. T. potwierdza także korespondencja mailowa między nimi, w tym z dnia 26.08.2014 r. oraz dni 8, 10, 12, 15, 16, 17 i 25.09.2014 r. /k.9-24, 34-37, 41/ i takie kierowanie korespondencji nie byłoby potrzebne, gdyby pokrzywdzony znał jego prawdziwe dane. Korzystanie przez oskarżonego z konta mailowego M. T. nie jest zaś kwestionowane. Zatem nie został potwierdzony zarzut apelacji z pkt 1a.

e/ Nieskuteczny jest zarzut z pkt 1b apelacji. Sąd I instancji nie zignorował ustnej opinii biegłego T. K. z rozprawy z 13.11.2019 r., która nie zmienia istoty opinii pisemnej. O ile biegły stwierdził, że nie może wykluczyć, iż laboratorium (...) w innym okresie stosowało hologramy naklejane na zewnątrz opakowania /wynika to także z zeznań świadka M. N. (1)/, to nie usprawiedliwia to działania oskarżonego M. M. polegającego na sprzedaży sfałszowanych monet w nieoryginalnych opakowaniach z podrobionymi certyfikatami i etykietami. Ponadto naklejone etykiety niewątpliwie zasłaniały częściowo numery certyfikatów, chociaż nie uniemożliwiały ich weryfikacji.

Natomiast nie mają znaczenia dowody dotyczące zakupu przez oskarżonego monet wystawionych przez spółkę (...), gdyż taka okoliczność nie jest kwestionowana, ale nie wykazano, aby dotyczyło to przedmiotowych sfałszowanych monet a nadto nie zwalnia to oskarżonego z odpowiedzialności w tej sprawie. Nie chodzi tu bowiem o zakup monet przez oskarżonego, ale o ich sprzedaż pokrzywdzonemu, co stanowi inne transakcje. M. M. jako osoba wielokrotnie przez długi czas dokonująca obrotu różnymi monetami, znająca się na sposobach oznaczania monet, posiada szeroką wiedzę tak o ich oznaczeniach, jak i o sposobach weryfikacji autentyczności monet. W wyjaśnieniach opisał sposoby zakupu przez siebie monet. Jego całościowa postawa świadczy, że nie jest osobą naiwną, która nie wie, co sprzedała. Okoliczności te w powiązaniu z relacją R. A. jednoznacznie przekonują, że nie jest możliwe, aby oskarżony po zakupie czy innym uzyskaniu podrobionych monet następnie nieświadomie dalej sprzedał je pokrzywdzonemu uważając, że są autentyczne. Obrońca nie wskazuje innych dowodów, które miałyby zostać pominięte przez Sąd.

f/ Chybiony jest zarzut z pkt 1c apelacji. Niewątpliwie M. M. zakupił od firmy (...) naklejki z nazwą H. w 2 wzorach tj. 2 x 200 sztuk – pieniądze zostały przelane 15.05.2014 r., po czym P. P. przesłał naklejki na adres oskarżonego. Nie ma większego znaczenia, że naklejki te oskarżony miał kupić dla M. B. (1). Pokazuje to bowiem, że oskarżony posiadał swobodny dostęp do nieoryginalnych naklejek z nazwą H. podobnych do tych, jakie zostały wykorzystane do przestępstwa na szkodę R. A.. Natomiast przyjąć trzeba, że nie wykazano, aby to właśnie te konkretne naklejki /tj. 2 x 200 sztuk/ zostały użyte do oszustwa – nie zmienia to jednak poczynionych ustaleń, gdyż Sąd Okręgowy nie przyjął, aby były to te same naklejki, ale takie same tj. tego rodzaju. Nie ma zaś znaczenia dla rozstrzygnięcia kwestia nabywania od oskarżonego przez M. B. monet i ich późniejszej sprzedaży ani, że żaden z nabywców nie zgłaszał reklamacji – dotyczy to przecież innych transakcji niż te z pokrzywdzonym, a więc nie dotyczy przypisanego przestępstwa.

g/ Podzielić należy słuszne stanowisko Sądu I instancji odnośnie oceny wyjaśnień M. M. (1), które w zakresie negowania winy stanowią linię obrony. Wyjaśnienia te są niewiarygodne, co przekonująco wykazał Sąd Okręgowy. Twierdzenie oskarżonego, że sprzedawał monety oryginalne pochodzące z legalnych źródeł /k.292, 911, 1032/, jest sprzeczne z przekonującą opinią biegłego. Miały być one weryfikowane w salonie numizmatycznym M. N., czemu ten świadek stanowczo i wiarygodnie zaprzeczył. Wedle oskarżonego, kupował wartościowe monety od 2008 r. do 2013 r. w serwisach (...) oraz serwisie firmy (...), a zatem posiadał szczegółową wiedzę o zasadach sprzedaży/kupna monet z metali szlachetnych i miał świadomość, jak weryfikować ich autentyczność. Przyznał się tylko częściowo do sprzedaży 55 monet w slabach /tj. opakowaniach/ firm (...) z naklejkami H. pokrzywdzonemu /k. 912/. Schemat działania, dążenie pokrzywdzonego do zakupu monet i początkowe wystawienie przez M. M. na aukcję w internecie 1 monety nie przekonuje, aby oskarżony nie miał zamiaru popełnienia przestępstwa.

h/ Nie naruszono art. 167 kpk i nie jest skuteczny zarzut z pkt 1d apelacji.

Na rozprawie 13.02.2020 r. został przesłuchany świadek M. N. (1) i obrońca mógł zadać mu wszelkie potrzebne i istotne dla sprawy pytania. M. N. z uwagi na swoją specjalistyczną wiedzę mógł od razu prawidłowo ocenić, że okazywane mu monety, slaby i naklejki były sfałszowane, ale przeciętna osoba nie byłaby w stanie tak stwierdzić. Wobec tego Sąd Okręgowy przeprowadził ten dowód i jego powtarzanie nie jest celowe a wniosek skarżącego w tym zakresie jest niezrozumiały.

Sąd I Instancji był uprawniony do oddalenia dnia 13.02.2020 r. /k. 1126/ wniosku dowodowego z dokumentacji zdjęciowej monet opatrzonych różnymi rodzajami naklejek, slabów (...) z etykietą H.. Prawidłowo uzasadnił podjętą decyzję, gdyż wniosek nie dotyczył bezpośrednio zarzucanego czynu, był nieprzydatny i zmierzał do przedłużenia postępowania. Nadto równocześnie z tych samych powodów słusznie oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań M. B. (1).

Lp.

Zarzut

2/

Obrońcy pkt 2 błędu w ustaleniach faktycznych, mającego wpływ na treść orzeczenia, polegającego na stwierdzeniu, iż oskarżony M. M. dopuścił się cyt. „czynów zarzucanych aktem oskarżenia”, podczas gdy wina oskarżonego nie została wykazana, skoro oskarżony nie miał świadomości, iż zbywane monety pokrzywdzonemu mogą nie być autentyczne.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

a/ Taki zarzut apelacyjny jest oczywiście wtórny do pierwotnego zarzutu naruszenia art. 7 kpk. Powtórzyć należy, że Sąd Okręgowy dokonał prawidłowej oceny ujawnionych dowodów w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego, przekonująco ją uzasadnił i słusznie uznał M. M. za winnego popełnienia zarzucanego czynu. Zatem nie doszło do błędu w ustaleniach faktycznych, który miałby wpływ na treść zaskarżonego wyroku. Odwołać się należy do powyższej oceny zarzutu obrońcy z pkt 1.

b/ Dodać można, że nieuzasadnione i dowolne w świetle analizy dowodów są twierdzenia skarżącego, jakoby nie wykazano winy oskarżonego i jego świadomości, że zbywane pokrzywdzonemu monety są nieautentyczne.

Lp.

Zarzut

3/

Obrońcy pkt 3 naruszenia prawa materialnego w kwalifikacji prawnej czynu tj. art. 270 § 1 kk poprzez jego zastosowanie, podczas gdy oskarżony zlecając firmie (...) przygotowanie etykiet H. /na rzecz M. B. (3)/ nie podrobił ani nie użył podrobionego dokumentu, skoro tylko etykieta H., wobec braku rejestracji tego znaku towarowego do dnia 28.12.2015 r., nie stanowiła dokumentu w rozumieniu art.115 § 14 kk, bowiem z tą nazwą nie było związane prawo czy dowód prawa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie jest zasadny. Zauważyć trzeba, że przypisano oskarżonemu czyn polegający na sprzedaży podrobionych monet m.in. z falsyfikatami certyfikatów (...). Już to ustalenie powoduje, że słuszne było zastosowanie w kwalifikacji prawnej czynu art. 270 § 1 kk, który penalizuje posłużenie się sfałszowanym dokumentem w celu użycia go za autentyczny. Niewątpliwie takie certyfikaty należy uznać za dokumenty w rozumieniu art.115 § 14 kk, gdyż stanowią one dowód okoliczności mającej znaczenie prawne, czyli autentyczności monet. Podobnie nieoryginalne naklejki (...) stanowią dowód okoliczności mającej znaczenie prawne tj. wcześniejszej sprzedaży monet przez ten podmiot, co także potwierdza ich autentyczność. Wobec tego nie ma znaczenia, że z etykietą H., w związku z brakiem rejestracji tego znaku towarowego – wedle obrońcy do dnia 28.12.2015 r. -, w dacie czynu nie było związane prawo czy dowód prawa.

Wniosek

ObrońcaMacieja M. wniósł o:

a/ zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego;

b/ ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek obrońcy o uniewinnienie oskarżonego nie zasługiwał na uwzględnienie wobec przeprowadzonych wyżej w pkt 1-3 rozważań co do zarzutów. Z tych samych powodów brak jest także jakichkolwiek podstaw do uchylenia wyroku i przekazania sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Dodać można, że właściwie Sąd I instancji uzasadnił przyjęcie kwalifikacji prawnej czynu z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk. Brak jest także jakichkolwiek podstaw do obniżenia wymierzonej kary 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby – uwzględnia to bowiem w odpowiednim stopniu wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu, wysokość wyrządzonej szkody i stopień winy sprawcy, jak też dotychczasowy tryb życia i niekaralność oskarżonego. Kara ta nie jest nadmiernie surowa i jej ukształtowanie czyni zadość potrzebom prewencji indywidualnej i generalnej oraz odpowiada dyrektywom zamieszczonym w art. 53 § 1 i 2 kk. Tak samo zasadna jest kara grzywny 200 stawek dziennych po 400 zł każda. Wobec wniosku pokrzywdzonego niezbędne było orzeczenie o obowiązku naprawienia szkody z art. 46 § 1 kk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

W punkcie I utrzymano w mocy zaskarżony wyrok tj. co do rozstrzygnięć z pkt 1-4.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody wskazano w części 3 tj. nieuwzględnienie apelacji obrońcy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

Nie dotyczy

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

Nie dotyczy

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

Nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zasądzono na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego kwotę 16.180 zł tytułem opłat i pozostałe wydatki za postępowanie odwoławcze - w oparciu o treść art. 627 kpk i art. 636 § 1 kpk, z uwagi na pozostawanie przez niego na wolności, zdolność do pracy i brak jakichkolwiek podstaw do zwolnienia od tych należności.

7.  PODPIS

Przemysław Filipkowski

Rafał Kaniok Anna Zdziarska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca osk. M. M. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Punkty 1, 2, 3, i 4 wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

x w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

x

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

x

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

x

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

x

Uchylenie

x

zmiana