Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 35/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k.
albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1. 

A. K.

tożsamy z zarzucanym w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 16 października 2020 roku przed godziną 23:00 A. K. spożywał alkohol u swojej znajomej w G.. Następnie postanowił pojechać samochodem marki V. (...) nr rej. (...) do miejscowości W. – do matki. Ok. godz. 22:36 wjechał na (...) w R., by kupić papierosy. Na stacji znajdował się także K. S., który w tym czasie tankował swój samochód. Zauważył jak A. K. przyjechał na stację, a następnie wysiadł z samochodu i chwiejnym krokiem podszedł do okienka kasowego. Gdy A. K. ustał za K. S. w kolejce do kasy, ten wyczuł od niego woń alkoholu. K. S. zwrócił mu uwagę, że kierował samochodem, chociaż spożywał alkohol. Następnie udał się do swojego samochodu, skąd zadzwonił do brata, który jest funkcjonariuszem Policji, by ten podjął stosowne czynności. Cały czas obserwował A. K.. Wtedy A. K. udał się na pieszo w kierunku miejscowości W.. K. S. pojechał jednak za nim. W pewnym momencie A. K. zawrócił na stację, gdzie pozostawił swój samochód i chciał do niego wsiąść. W tym czasie A. K. niczego nie spożywał. Wówczas K. S. zabrał mu kluczyki od pojazdu i pozostał z A. K., czekając jednocześnie na przyjazd Policji. Wtedy A. K. żalił mu się, że pokłócił się z partnerką. Chciał też, by ten odwiózł go do W.. Gdy K. S. odmówił, A. K. zadzwonił po swoją koleżankę G. W. i poprosił, by ta po niego przyjechała i zawiozła go do W.. Gdy G. W. zjawiła się na stacji, K. S. oddał A. K. kluczyki od samochodu i odjechał, gdyż musiał wrócić do domu. Po drodze, mijanym funkcjonariuszom Policji, opisał pojazd A. K..

wyjaśnienia oskarżonego A. K. w części

zeznania świadka G. W. w części

zeznania świadka K. S.

monitoring ze stacji Lotos (...) w R.

protokół odtworzenia utrwalonego zapisu nagrania z monitoringu

00:06:28-00:17:15 na k. 70v-71v. 00:54:19-00:56:25 na k. 74v

k. 6v, 00:19:11-00:32:20 na k. 71v-72v

k. 7v, k. 41v, 00:34:32-00:54:19 na k. 73-74v, 00:56:25-01:00:35 na k. 74v

k. 20

k. 21-21v

2.  A. K. i G. W. postanowili, że najpierw przestawią jego samochód na parking przy sklepie (...) w R.. Funkcjonariusze Policji na ul. (...) w R. zauważyli pojazd V. (...) o nr rej. (...), który podjęto do kontroli drogowej. Kierującym była G. W., a pasażerem A. K.. A. K. został przewieziony na posterunek Policji w R., gdzie urządzeniem A. A..0 poddany został badaniom mającym ustalić stan jego trzeźwości. Badanie wykazało u A. K. o godz. 23:41 – 0,70 mg/l, o godz. 23:44 – 0,59 mg/l, 00:15 – 0,66 mg/l, 00:47 – 0,63 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

wyjaśnienia oskarżonego A. K. w części

zeznania świadka G. W. w części

protokół badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwem wzorcowania

00:06:28-00:17:15 na k. 70v-71v

k. 6v, 00:19:11-00:32:20 na k. 71v-72v

k. 2-3v

3.  A. K. nie był uprzednio karany.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 65

4.  A. K. urodził się w (...) roku. Jest bezdzietnym kawalerem. Ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest ślusarzem mechanikiem. Pracuje i z tego tytułu uzyskuje miesięcznie dochód w kwocie 3300 zł brutto. Nie posiada majątku.

dane podane do protokołu rozprawy

00:02:04-00:04:37 na k. 70-70v

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

A. K.

tożsamy z zarzucanym w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  spożywanie alkoholu przez oskarżonego A. K. dopiero po zatrzymaniu się na stacji Lotos (...) w R.

wyjaśnienia oskarżonego A. K. w części

00:06:28-00:17:15 na k. 70v-71v. 00:54:19-00:56:25 na k. 74v

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1, 1.1.2

wyjaśnienia oskarżonego A. K. w części

Na wiarę zasługują wyjaśnienia oskarżonego A. K. w części, w której podał, że przyjechał na (...) w R., na której spotkał K. S. oraz że w pewnym momencie szedł ze stacji benzynowej w kierunku miejscowości W., a następnie wrócił na nią z powrotem oraz w zakresie w jakim wyjaśnił, że zadzwonił po koleżankę G. W., z którą został zatrzymany następnie przez funkcjonariuszy Policji do kontroli drogowej. Wyjaśnienia oskarżonego dotyczące powyższych okoliczności korespondują z zeznaniami świadka K. S., częściowo z zeznaniami G. W. oraz znajdują potwierdzenie w uzyskanym nagraniu z monitoringu.

1.1.1, 1.1.2

zeznania świadka G. W.

w części

G. W. jest koleżanką oskarżonego A. K.. Na wiarę zasługują jej wyjaśnia w części, w której potwierdziła, że A. K. zadzwonił do niej i po prosił, by po niego przyjechała. Na wiarę zasługują też zeznania świadka G. W. w zakresie w jakim podała, że oskarżony w jej obecności nie spożywał alkoholu oraz że zostali zatrzymani do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Policji. Zeznania świadka w tym zakresie nie budzą wątpliwości Sądu i korelują zarówno z uznanymi za wiarygodne wyjaśnieniami oskarżonego, jak i zeznaniami świadka K. S..

1.1.1

zeznania świadka K. S.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka K. S..

Świadek ten w pełni obiektywnie i szczerze opisał w swoich zeznaniach tylko i wyłącznie to, co jest mu rzeczywiście wiadome w sprawie. Zwrócił on uwagę na A. K., który przyjechał samochodem na stację benzynową, a gdy z niego wysiadł, to poruszał się chwiejnym krokiem, a nadto wyczuwalna była od niego woń alkoholu. Podjął on czynności w celu zawiadomienia odpowiednich organów i uniemożliwienia A. K. dalszej jazdy. Bez przerwy obserwował A. K. i w toku całego postępowania stanowczo utrzymywał, że A. K. od momentu przyjazdu na stację benzynową nie spożywał żadnego alkoholu. Uwadze Sądu nie uszły pewne odmienności w zeznaniach świadka w zależności od etapu, na którym zostały złożone oraz że K. S. nie pamiętał dokładnie wszystkich szczegółów zdarzenia, jednakże ocenie Sądu jest to w pełni usprawiedliwione z uwagi na upływ czasu. W ocenie Sądu brak jest jakiegokolwiek racjonalnego wytłumaczenia, dla którego świadek ten, będący dla oskarżonego osobą zupełnie obcą, miałby bezpodstawnie go obciążać i zeznawać nieprawdę.

1.1.1

monitoring ze stacji Lotos (...) w R.

Z pozyskanego w toku postępowania nagrania z monitoringu ze stacji Lotos (...) w R. jednoznacznie wynika, że A. K. przyjechał sam na stację benzynową. Wynika z niego nadto, że był on jedynie w samej koszulce i w żadnym momencie w rękach nie trzymał butelki.

1.1.1

1.1.2

1.1.3

protokół odtworzenia utrwalonego zapisu nagrania z monitoringu,

protokół badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwem wzorcowania, Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Jako wiarygodne Sąd ocenił wskazane dowody z dokumentów. Brak było podstaw do podważenia ich autentyczności oraz informacji w nich zawartych. Dowody te zostały sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Zdaniem Sądu w sprawie nie zachodziły żadne okoliczności, które mogłyby podważyć ich wiarygodność.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---

wyjaśnienia oskarżonego A. K. w części

Na wiarę nie zasługują wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim podał, że nie kierował pojazdem po uprzednim spożyciu alkoholu. Zgodnie z wersją przedstawioną przez A. K., miał on w samochodzie alkohol, który zaczął pić zaraz po tym, gdy przyjechał na stację benzynową w R., a następnie gdy postanowił pójść z niej na pieszo do W.. W ocenie Sądu okoliczności wskazane przez oskarżonego stanowią przyjętą przez niego linię obrony. Wyjaśnienia A. K. są nielogiczne, niespójne, niejasne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. Wersja oskarżonego pozostaje też w sprzeczności z zeznaniami świadka K. S. i nagraniem z monitoringu.

Oskarżony wyjaśnił, że wyskoczyła mu czerwona kontrolka w samochodzie, dlatego wjechał na stację benzynową w R.. Był zdenerwowany z tego powodu i zaczął pić wódkę, którą miał w samochodzie. Potem poszedł po papierosy i wówczas spotkał K. S.. Następnie pomyślał że będzie szedł na pieszo do W. albo kogoś zatrzyma. Idąc, popijał alkohol z butelki. Ostatecznie doszedł do wniosku, że nie będzie jednak szedł pieszo, bo nikt nie chciał się zatrzymać, by go podwieźć. Butelkę z alkoholem zostawił na przystanku i wrócił z powrotem na stację. Tymczasem z uznanych za wiarygodne zeznań K. S. wynika, że cały czas obserwował on A. K. - od momentu jego przyjazdu na stację benzynową. Nawet, gdy A. K. udał się na pieszo w kierunku W., to pojechał za nim. Gdy ten wrócił z powrotem na stację, to także pojechał za nim. K. S. wskazał, z całą pewnością, że A. K. niczego nie spożywał na stacji benzynowej ani podczas przebytej na pieszo drogi. Wyjaśnienia A. K. nie znajdują też potwierdzenia w nagraniu z monitoringu ze stacji. Nie wynika z niego, by oskarżony niósł ze sobą jakaś butelkę. Zauważyć należy, że oskarżony miał na sobie jedynie koszulkę, należy wykluczyć więc, że schował on butelkę w odzieży wierzchniej. Po zatrzymaniu się na stacjo od razu wysiadła z samochodu i poszedł po papierosy.

Z zeznań K. S. wynika nadto, że oskarżony żalił mu się, że pokłócił się z partnerką, po czym pojechał do znajomej, z którą spożywał alkohol, a następnie chciał dojechać do W.. Nie wspomniał nic o zepsutym samochodzie.

Nieprawdopodobne jest w ocenie Sądu także, aby obserwowane przez świadka K. S. zachowanie się oskarżonego – chwiejny chód - mogło być związane z wypiciem alkoholu na co najwyżej kilka minut wcześniej. Wskazać przy tym należy, że K. S. to osoba niemająca żadnych powodów, by pomawiać oskarżonego o postępowanie, które nie byłoby jego udziałem. W tym kontekście podkreślenia wymaga następująca okoliczność: wersja zdarzenia prezentowana przez świadka znajduje pełne potwierdzenie w materiale dowodowym, podczas gdy twierdzenia oskarżonego są wewnętrznie sprzeczne i nielogiczne, ale również nie znajdują oparcia w innych dowodach.

Zwrócić też należy uwagę na to, że oskarżony wyjaśnił, że był zdenerwowany, bo wyskoczyła mu czerwona kontrolka, dlatego wjechał na stację. Tymczasem z zeznań G. W. także okoliczność ta nie wynika. Świadek ten wskazał, że A. K. mówił jej, że pokłócił się z partnerką. Nie narzekał, by popsuł mu się samochód. Nadto postanowili oni wspólnie przestawić samochód na inny parking.

---

zeznania świadka G. W. w części

G. W. przed Sądem zeznała, że gdy przyjechała na stację paliw, to czuła woń alkoholu od oskarżonego. A. K. miał jej zaś powiedzieć, że ,,przed chwilką” wypił alkohol.

Tymczasem w postępowaniu przygotowawczym zeznała jedynie, że gdy przyjechała po A. K., to czuła od niego woń alkoholu. Wsiedli do samochodu oskarżonego w celu zaparkowania go przy sklepie (...). Po chwili zostali zatrzymani do kontroli przez funkcjonariuszy Policji. Nie podała, by A. K. mówił jej, że dopiero co spożywał alkohol na terenie stacji benzynowej czy w jej okolicach. Jej zeznania złożone przed Sądem w tej części są nielogiczne mają wspierać linię obrony oskarżonego i nie zasługują na danie im wiary.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

A. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 178a § 1 kk stanowi, że karze podlega, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości jest przestępstwem powszechnym, co oznacza, że może być popełnione przez każdy podmiot zdatny do ponoszenia odpowiedzialności karnej. Przedmiotem ochrony wskazanego przepisu jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego i powietrznego - główny przedmiot ochrony) oraz życie i zdrowie - dodatkowy przedmiot ochrony (J. Piórkowska-Flieger, w: Bojarski, Kodeks karny, 2006, s. 320).

Z treści art. 178a § 1 kk wynika, że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion: po pierwsze – sprawca powinien prowadzić pojazd mechaniczny, po drugie – prowadzący pojazd musi znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem innego środka odurzającego, wreszcie po trzecie – pojazd mechaniczny powinien być prowadzony w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Należy stwierdzić, że wszystkie wyżej wskazane przesłanki zostały spełnione w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego postępowania.

Niewątpliwie A. K. prowadził pojazd mechaniczny. Oskarżony kierował bowiem samochodem marki V. (...) nr rej. (...). Sąd Najwyższy uznał, że: ,,pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym jest każdy pojazd drogowy lub szynowy napędzany umieszczonym na nim silnikiem, jak również maszyna samobieżna i motorower (wyr. SN z 4.2.1993 r., III KRN 254/92, OSP 1993, Nr 10). Prowadzenie pojazdu nie ma swojej legalnej definicji. Nie ma jednak wątpliwości, że prowadzenie pojazdu immanentnie łączy się z podjęciem czynności polegających na wprawieniu pojazdu w ruch, a następnie na utrzymywaniu pojazdu w ruchu (R.A. Stefański, Glosa do wyroku SN z 22.7.1993 r.; II KRN 110/93 oraz J. Wojciechowski, Kodeks karny, s. 102).

Oskarżony w chwili popełnienia czynu zabronionego znajdował się w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z treścią art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. A. K. został przewieziony na posterunek Policji w R., gdzie urządzeniem A. A..0 poddany został badaniom mającym ustalić stan jego trzeźwości. Badanie wykazało u A. K. o godz. 23:41 – 0,70 mg/l, o godz. 23:44 – 0,59 mg/l, 00:15 – 0,66 mg/l, 00:47 – 0,63 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony w toku postępowania utrzymywał co prawda, że alkohol spożywał po przyjeździe na stację benzynową. Wersja oskarżonego sprzeczna jest jednak z zasadami doświadczenia życiowego i nie znajduje potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Jego wyjaśnienia w tym zakresie są niespójne, nielogiczne, a świadek K. S., który nie miał żadnych powodów, by bezpodstawnie go obciążać, wskazał, że oskarżony niczego nie spożywał ani na stacji benzynowej ani w jej okolicach. Zeznania świadka znalazły też potwierdzenie w uzyskanym nagraniu z monitoringu znajdującego się na stacji.

A. K. kierował pojazdem mechanicznym po drodze publicznej, gdzie odbywa się normalny ruch pojazdów, co stanowi prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym. Należy zauważyć, że dla wypełnienia znamion przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk wystarczające jest prowadzenie go w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w jakiejkolwiek strefie ruchu, to jest w ruchu lądowym (drogowym lub kolejowym), wodnym lub powietrznym, (np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie, II AKa 131/04, KZS 2004/9/3). Nie może budzić wątpliwości, że oskarżony prowadził pojazd w ruchu lądowym – jechał on bowiem w miejscowości R. (...).

Występek z art. 178a § 1 kk ma charakter umyślny, przy czym samo uruchomienie i prowadzenie pojazdu wymaga zamiaru bezpośredniego, natomiast fakt znajdowania się przez prowadzącego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego może być również objęty zamiarem ewentualnym. Niezbędna jest więc świadomość sprawcy, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego i godzenie się z tą możliwością. Analizując zachowanie oskarżonego od strony podmiotowej, stwierdzić należy, że oskarżony, spożywając alkohol w dniu zdarzenia zdawał sobie sprawę z tego, że nie powinien prowadzić pojazdu mechanicznego, a mimo to dopuścił się takiego zachowania, umyślnie naruszając zasadę ruchu drogowego, tj. zasadę trzeźwości. W tym stanie rzeczy nie można mieć wątpliwości, że od strony podmiotowej oskarżony swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Podkreślić należy, że kwestia karalności tego rodzaju zachowań jest powszechnie znana.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność oraz winę, a zatem oskarżonemu można zasadnie można było przypisać sprawstwo w odniesieniu do dokonanego przez niego występku.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K.

1

2

3

- występek z art. 178a § 1 kk zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2

- wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk

- oceniając przedmiotową sprawę Sąd uznał, że orzeczenie kary 120 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 20 złotych jest najtrafniejszym środkiem reakcji karnej, jaki można było zastosować wobec A. K.

- orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego czynu, uświadomi oskarżonemu jego społeczną szkodliwość oraz skłoni go do przestrzegania porządku prawnego

- ustalając wysokość stawki dziennej tej kary Sąd wziął pod uwagę dochody, warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe oskarżonego

- Sąd wymierzając karę miał na uwadze znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem.

-oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze dyrektywy określone w art. 115 § 2 kk. Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego jest znaczny. Oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a co za tym idzie takiego, które bardzo często w sposób bezpośredni zagraża najwyższym dobrom chronionym prawem, tj. zdrowiu i życiu ludzkiemu. Oskarżony narażał na niebezpieczeństwo nie tylko siebie, ale też innych uczestników tego ruchu

- sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności obciążających i łagodzących

- na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 43 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Skazanie sprawcy występku z art. 178a § 1 kk łączy się z koniecznością orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Oskarżony powinien zostać, dla bezpieczeństwa własnego, a przede wszystkim bezpieczeństwa innych użytkowników ruchu drogowego wyeliminowany z niego na co najmniej minimalny okres.

- na podstawie art. 43a § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5.000 złotych. Orzeczenie tego środka karnego było również obligatoryjne w przedmiotowej sprawie, natomiast jego wysokość ustalona została w oparciu o możliwości zarobkowe oskarżonego, a jej wysokość odpowiada najniższej możliwej do orzeczenia kwocie

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

A. K.

4

- w toku postępowania oskarżonemu zostało zatrzymane prawo jazdy, stąd na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego powyżej w pkt. 2 wyroku środka karnego zaliczono okres jego zatrzymania

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie kwotę 240 złotych opłaty oraz kwotę 100 złotych tytułem kosztów postępowania w sprawie. Zdaniem Sądu uiszczenie tych kosztów nie będzie dla oskarżonego nadmiernie uciążliwe.

8. PODPIS