Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XI GC 1636/19

​  U Z A S A D N I E N I E

Ł. K. wniósł przeciwko (...) Ltd w m. R. (Wielka Brytania) o zapłatę kwoty 17.000 zł tytułem zwrotu wynagrodzenia za niewykonane dzieło (sklep internetowy) oraz kwoty 10.000 zł tytułem odszkodowania za utracone korzyści oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwana spółka wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu od powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód Ł. K. wraz z bratem M. K. (1) oraz ich znajomym M. W. podjęli decyzję o wzajemnej współpracy, która w przyszłości miała być sformalizowana w ramach spółki. Przedmiotem działalności przyszłych wspólników miała być drukarnia oferująca fototapety, fotoobrazy, banery, plakaty i rollupy. Sprzedaż tych produktów miała odbywać się za pośrednictwem sklepu internetowego, który miał funkcjonować w oparciu o silnik programowania (...). W związku z chęcią stworzenia sklepu internetowego i sprzedawania za jego pomocą produktów drukarsko-fotograficznych, powód zakupił maszynę drukującą. M. K. (1) udał się na staż na stanowisko drukarza, gdzie miał szkolić się właśnie pod tę działalność.

Wiosną 2018 r. powód nawiązał współpracę z pozwaną spółką (...) z siedzibą w R. w Wielkiej Brytanii, która podjęła się zaprojektować sklep internetowy i przedstawiła najkorzystniejszą ofertę cenową. Ł. K. w czasie rozmów z przedstawicielami pozwanej M. O. i R. Z. o przyszłym sklepie internetowym wyraził oczekiwanie, że będzie on wyposażony w moduł wyszukiwarki, który będzie powiązany z wyszukiwarkę serwisu (...) do zaprojektowania oferowanych na stronie sklepu internetowego produktów .. (...) trakcie tych rozmów wskazywał im, jak funkcjonuje taka wyszukiwarka zdjęć, na przykładzie stron konkurencyjnych sklepów internetowych . (...) Ltd podjęła się wykonania budowy sklepu, wskazując, iż silnik programowania (...) jest przystosowany do współpracy z serwisem (...). Strony uszczegółowiły także koszty serwera, na którym będzie funkcjonowała strona.

Po wstępnych negocjacjach Ł. K., który posiadał założoną działalność gospodarczą, w dniu 17 kwietnia 2018 r. zawarł z pozwaną (wykonawcą) umowę o wykonanie sklepu internetowego w oparciu o silnik (...). Tekst umowy zredagowała strona pozwana.

Strony uzgodniły kwotę wynagrodzenia na 12.000 zł, przy czym przy podpisaniu umowy powód wpłacił zaliczkę w kwocie 4.000 zł.

Zgodnie z § 1 ust. 3 umowy projekt sklepu miał składać się z:

a)  projektu graficznego,

b)  instalacji i konfiguracji silnika (...),

c)  kodowania i optymalizacji projektu graficznego,

d)  zaprogramowania modułu do kadrowania obrazów: kadrowanie w pionie i poziomie w czasie rzeczywistym, skalowanie w czasie rzeczywistym, obliczanie kwoty należności w czasie rzeczywistym na podstawie wykadrowanego elementu, przekazywanie informacji do zamówienia umożliwiające wykorzystanie jej przy produkcji, zestaw filtrów, wizualizacja produktu.

Wykonawca zobowiązał się ponadto do dokonania innych czynności wiążących się z wykonaniem i obsługa techniczną strony. Miały być to optymalizacja strony pod wyszukiwarki oraz wstawienie materiałów przesłanych przez zamawiającego (§ 1 ust. 4 umowy).

Zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 umowy wykonawca zobowiązał się do oddania portalu internetowego do użytku w dniu 17 lipca 2018 r i do wykonania projektów graficznych sklepu samodzielnie.

W myśl § 3 umowy:

1.  Wykonawca zobowiązuje się do wykonania projektów graficznych sklepu z uwzględnieniem sugestii Zamawiającego.

2.  Po przedstawieniu projektu graficznego Zamawiający zobowiązany jest do przedstawienia sugestii i poprawek odnośnie projektu graficznego w jednym czytelnym dokumencie.

3.  Zamawiający ma prawo odrzucić projekt graficzny jednorazowo, a Wykonawca zobowiązuje się do wykonania drugiego projektu graficznego w terminie 5 dni roboczych.

4.  Zamawiający ma prawo przedstawić do trzech dokumentów zawierających listę sugestii poprawek projektu graficznego sklepu internetowego.

5.  Projekt graficzny podstron wykonywany jest na bazie strony głównej, chyba że umowa uwzględnia wykonanie dodatkowych projektów graficznych.

6.  Projekt graficzny sklepu jest uznawany za podstawę, według której wykonywana jest strona i po jego zatwierdzeniu wszystkie zmiany w wyglądzie nie zostaną uwzględnione.

Z kolei w § 4 strony postanowiły, że:

1.  Jeżeli Wykonawca przedstawi Zamawiającemu sklep internetowy niezgodny z postanowieniami niniejszej umowy, a Zamawiający zażąda wprowadzenia poprawek, Wykonawca jest zobowiązany wprowadzić je w terminie do 5 dni roboczych.

2.  Zamawiający zobowiązany jest do przedstawienia sugestii lub poprawek w terminie do 7 dni roboczych od przedstawienia projektu graficznego w jednym czytelnym dokumencie.

3.  Jeżeli Zamawiający nie zażąda wprowadzenia poprawek w terminie do 7 dni roboczych od przedstawienia sklepu internetowego, uznaje się go za przyjęty, zaś Wykonawca nie jest zobowiązany do dalszych prac mających na celu wykonanie zmian w sklepie.

Zgodnie z § 5 zamawiający zobowiązany był do jednorazowego dostarczenia wszelkich materiałów do sklepu internetowego, takich jak teksty i zdjęcia do 30 dni roboczych od podpisania umowy w formie elektronicznej umożliwiającej kopiowanie materiałów do sklepu. Wykonawca zobowiązał się do wstawienia powyższych materiałów do sklepu internetowego w sposób wskazany w materiałach dostarczonych przez Zamawiającego. Jeżeli Zamawiający nie dostarczy materiałów do sklepu internetowego w określonym terminie, Wykonawca zostaje zwolniony z obowiązku ich wprowadzenia.

W § 8 postanowiono o etapach wykonywanych prac:

A)  Utworzenie projektu graficznego strony głównej

B)  Utworzenie projektów graficznych podstron

C)  Instalacja i konfiguracja silnika (...)

D)  Cięcie i kodowanie projektu graficznego do (...)

E)  Programowanie modułu kadrowania

F)  Podłączenie modułu kadrowania do silnika (...).

Wszelkie zmiany w niniejszej umowie wymagały formy pisemnej pod rygorem nieważności (§ 9).

Dowody:

umowa z dnia 17 kwietnia 2018 r. k. 25-29;

zeznania świadka M. K. (1) k. 200 - 205;

zeznania świadka M. W. k.206-209 ;

przesłuchanie stron k. 262-266, 313-320, 322-325.

Początkowo współpraca z pozwaną układała się dobrze. Powód oraz jego brat kontaktowali się z reprezentantami pozwanej, R. Z. i M. O., mailowo, telefonicznie i w biurze pozwanej w S..

Pozwana przystąpiła do wykonania prac. Przed projektem graficznym wykonała instalację i konfigurację silnika (...). Projekt graficzny został wykonany około 20 maja 2018 na spotkanie z powodem. Zaprogramowanie modułu do kadrowania obrazów wykonane zostało przez pozwaną przed spotkaniem z powodem.

W dniu 28 maja 2018 r. powód otrzymał od pozwanej (...) Ltd projekt graficzny sklepu internetowego, tj. grafika głównej strony sklepu (...) w pliku jpg. W pliku przedstawiającym projekt graficzny strony głównej widniały kategorie produktowe: fototapety, plakaty, banery. Kodowanie i optymalizację projektu graficznego zostało wykonane przez pozwaną 17.07.2018 r.

Powód zaczął dostarczać pierwsze materiały na stronę 19.09.2019r.

Na jesieni 2018 r. pozwana zwróciła się do powoda z prośbą, aby wstrzymać się z wysyłaniem materiałów, ponieważ musi zająć się programowaniem strony oraz posiada niedokończone inne projekty i zajmie się projektem powoda po ich zakończeniu. Powód z uwagi na wolę dobrej współpracy i z uwagi na przekazanie już zaliczki nie zaprotestował. Pozwana wskazała wówczas także, iż umieszczenie materiałów graficznych nastąpi na końcowym etapie budowy strony.

W dniu 11 października 2018 r. została wysłana do pozwanej przez M. K. (1) prezentacja multimedialna w P., w której zostały wskazane koncepcje oraz pomysły do wykorzystania przy tworzeniu sklepu internetowego.

W grudniu 2018 r. strony prowadziły dalszą korespondencję mailową. Powód wciąż dosyłał materiały, m.in. projekt foto obrazów itd.

W międzyczasie pozwana poprosiła powoda o dalsze uiszczanie wpłat pieniężnych oraz zostało wskazane, iż cena zawarta w umowie tj. 12.000 zł, wzrośnie dodatkowo o 2.000 tysiące złotych za przygotowanie wyszukiwarki pod A. S., 2.000 zł za pozycjonowanie off page i on page (1500 zł + copywriter 500 zł) oraz obsługę prawną 549 zł. Zaproponowane przez pozwanego kwoty za wyszczególnione roboty dodatkowe zostały przez powoda zaakceptowane. Powód zapłacił wskazane kwoty pozwanej gotówką. Ostatnia transza została zapłacona w grudniu przed świętami Bożego Narodzenia (zamykająca pełną kwotę 17.000 tysięcy złotych obejmującą roboty podstawowe i dodatkowe) na wyraźną prośbę (...) Ltd, w związku ze zbliżającymi się świętami.

Powód rozpoczął negocjacje z firmową kurierską (...), która obsługiwałaby zakupione w sklepie internetowym produkty.

Dnia 17 grudnia 2018 r. powód otrzymał projekt graficzny strony głównej oraz podstrony w plikach jpg, ocena interaktywności i działania strony odbywały się podczas wizyt w biurze pozwanej (...) Ltd w S..

Pozwana 10 stycznia 2019 r. wysłała powodowi maila zawierającego dane do administrowania sklepem, dotyczące logowania do serwera: adres poczty elektronicznej, login oraz z hasło do strony.

Dnia 4 lutego 2019 r. został wysłany do (...) Ltd e-mail z listą pytań na temat dalszych prac. M. K. (1), który był autorem wiadomości, wyraził zadowolenie ze współpracy, wskazał, że strona wygląda bardzo dobre. Ponadto wyraził zaniepokojenie, iż od dłuższego czasu nie dostrzegają zmian na stronie, tj. stopka i menu, chcieliby już zacząć sprzedaż.

Początkowo w trakcie skonfigurowania przeglądarki sklepu z A. S. następował kilkukrotny import zdjęć z serwisu, co wiązało się z okresowym wyłączeniem strony z użytkowania.

Pozwana odpowiedziała na pytania powoda dnia 5 lutego 2019 r., wskazując, że „magento płata figle” i trzeba było zmodernizować cały system importu i wyświetlania zdjęć na stronie, wyczyścić sklep z dotychczasowych materiałów produktowych i zaimplementować to nowo. Wskazano, że sytuacja została opanowana. Ustosunkowując się do pytań powoda, wyjaśniła, że przeciążenia serwera spowodowane M. i ilością plików spowodowały, że nie oddano sklepu w takiej formie; sklep działał zbyt wolno, serwer wysiadał i to jest główna przyczyna opóźnień pozwanej. Poinformowała, że problem został wyeliminowany – aktualnie sklep może działać wolniej przez uruchomiony tryb deweloperski. Przyśpieszony czas importu zdjęć to 100 na minutę.

Dowody:

- wykaz połączeń z numerem (...), z numerem (...) - k. 81 i nast. ,

​  - potwierdzenie przyjęcia gotówki z dnia 1 stycznia 2019 r. k. 30;

​  - emaile od dnia 11 grudnia 2018 r. do lutego 2019 r. k. 31 i nast.

​  - maile k. 104, 106;

zeznania świadka M. K. (1) k. 200 - 205;

zeznania świadka M. W. k.206-209 ;

przesłuchanie stron k. 262-266, 313-320, 322-325.

​  W trakcie rozmowy telefonicznej dnia 9 lutego 2019 r. Ł. K. poinformował M. O., że nie jest zadowolony z tempa prac, ich jakości, a także samej strony internetowej. W kolejnym dniu Ł. K. skierował na numer M. O. wiadomość sms, w której przeprosił za swoje nerwowe zachowanie, argumentując to tym, że jest zniecierpliwiony postępem prac oraz że oczekuje stanowczej reakcji i działań pozwanej (...) Ltd w celu pozytywnego zakończenia projektu. W smsie ujęta została informacja, iż powód jest usatysfakcjonowany z projektu graficznego strony, jednak sam sklep nie działa tak, jak powinien. M. O. odpisał, iż niewiele dzieli pozwaną od pozytywnego zakończenia prac. Pod koniec lutego 2019 r. M. K. (1), Ł. K. oraz M. W. złożyli niezapowiedzianą wizytę w biurze spółki (...) Ltd w S., gdzie podjęte zostały wszystkie trudne tematy i obawy czy pozwana podoła ukończeniu strony primewall.pl. (...) wówczas zapewnieni, że pozwaną dzieli niewiele od ukończenia strony. M. W. wyraził obawy, czy serwer, który był opłacany przez powoda udźwignie wymagania silnika (...). M. O. oraz R. Z. oświadczyli, iż nie ma takiej możliwości oraz takiej potrzeby, gdyż spółka doskonale sobie poradzi z dokończeniem projektu. Po takich zapewnieniach powód dał kolejną szansę pozwanej, zważywszy że zapłacił całość wynagrodzenia.

28.02.2019r. w siedzibie pozwanej przeprowadzono symulację pierwszego zamówienia w sklepie internetowym primewall.pl. (...) testowe odbyło się na komputerze pozwanej, w tym czasie nie było możłiwe wejście na stronę sklepu z domeny publicznej.

Pozwana przeprowadziła w swojej siedzibie ponad dwugodzinne szkolenie dla powoda i jego przyszłych wspólników.

Dowody:

- zamówienie testowe z 28.02.2019 k. 78;

- zeznania świadka M. K. (1) k. 200 - 205;

- zeznania świadka M. W. k.206-209 ;

- przesłuchanie stron k. 262-266, 313-320, 322-325.

18 marca 2019 r. pozwana przesłała powodowi i jego bratu dane do administrowania sklepem na a2hosting, login i hasło, z instrukcją gdzie się logować. Powód wraz z przyszłymi wspólnikami miał wgląd do panelu administratora.

W połowie marca 2019 r. powód kierowany chęcią reklamy w celu pozyskiwania klientów i zarobków umieścił na portal społecznościowy F..pl post informujący o starcie sklepu internetowego.

Pozwana sugerowała, aby marketing za pośrednictwem F. został wykonany za pośrednictwem M. K. (2), który zajmowała się promocją za pośrednictwem mediów społecznościowych. Ostatecznie powód zrezygnował z tej drogi i samodzielnie zaczął promocję.

14 kwietnia 2019 r. powód poinformował na Fb o wynikach losowania nagród spośród osób, które polubiły i udostępniły profil P. na swojej tablicy, zapraszając na stronę (...)

15 kwietnia 2019 r. powód wystawił fakturę na druk rollupu (8 szt.) na kwotę 3200 zł.

Powód nawiązał jeszcze współpracę z M. O. w kwestii pozycjonowania strony. Całość kampanii pozycjonowania G. A. wynosiła 500 zł, z czego powód zapłacił 300 zł a resztę, czyli 200 zł zostało pokryte przez kod rabatowy otrzymany od G..

Powód stwierdził, że strona działa wolno, nie wyświetlają się pewne informacje, stwierdzono, iż wpisując w wyszukiwarkę hasła „mapy świata”, nie pojawia się grafika związana z wyszukiwanym hasłem.

W mailu z dnia 27 kwietnia 2019 r. pozwana została poinformowana przez M. K. (1) o „niezbyt satysfakcjonujących informacjach zwrotnych od potencjalnych klientów w kwestii działania strony”.

W wiadomości email z dnia 17 maja 2019 r. M. O. poinformował powoda o wnioskach z przeprowadzonej kampanii testowej oraz przesłał mu analizy i raporty, wskazując na średnio wysoki współczynnik odrzuceń (50%). Analizując ścieki tych, którzy zostają na stronie, zauważył, że po szukaniu frazy opuszczają stronę, a to dotyczy tylko kilku procent. Przyznał, że się temu nie dziwi, bo znalezienie dobrego zdjęcia wymaga poświecenia dużej ilości czasu, ale to jest prawie poprawione.

W dalszej korespondencji mailowej stron trwającej do czerwca 2019 r. pozwana odniosła się do kwestii importu zdjęć i poszczególnych kategorii, wskazując, co zostało poprawione, dodane lub usunięte.

Dowody:

- emaile k. 40 i nast.

- faktura k. 60,

- email z dnia 27 kwietnia 2019 r. k. 44 – 45;

- emaile k. 54 i nast.

- mail k. 105;

- wydruk screen informacji z serwisu (...) z 14.04.2019 k. 107

- email z dnia 17 maja 2019 r. k. 57-58;

- zeznania świadka M. K. (2) k.205 – 206;

​  - zeznania świadka M. K. (1) k. 200 - 205;

​  - zeznania świadka M. W. k.206-209 ;

​  - przesłuchanie stron k. 262-266, 313-320, 322-325.

Mailem z 23 lipca 2019 r. pozwana wysłała powodowi link do banneru, wskazując na konieczność wykupu licencji.

Podczas rozmowy telefonicznej stron, która miała miejsce 23 lipcu 2019 r., Ł. K. przekazał M. O. informację o zakończeniu współpracy, zostało także zaproponowane rozwiązanie przez Ł. K. w postaci zwrotu wynagrodzenia.

Powód w mailu z 26 lipca 2019 r. wskazał, że strona nie jest ukończona w taki sposób, w jaki chciał. Pismem z dnia 26 lipca 2019 r. powód przesłał do pozwanej oświadczenie o odstąpieniu od umowy na podstawie art. 636 § 1 k.c., z uwagi na przekroczenie pierwotnego i dodatkowych terminów wykonania dzieła oraz powołując się na wadliwe wykonanie dzieła. Wezwał do zwrotu 17.000 zł do 2 sierpnia 2019 r.

Powód po zakończeniu współpracy stron zaprzestał wchodzenia i administrowania serwerem. Dysk serwera ostatecznie przepełnił się, o czym powód był informowany.

W mailu z 29 lipca 2019 r. pozwana wobec treści rozmowy telefonicznej z powodem poinformowała, że projekt, którego dotyczyła umowa, został uznany za zakończony, wskazując, że na sposób wyświetlania i zaimportowanych zdjęć z zewnętrznego źródła nie ma wpływu ponieważ import od A. S. następuje po tagach przypisanych przez użytkowników A. S..

Pismem z 7 sierpnia 2019 r. pozwana odmówiła zwrotu wynagrodzenia, wskazując na wykonanie usługi i bezskuteczność odstąpienia od umowy. Podniosła, że poprawiła import zdjęć z A. w taki sposób, że powód był zadowolony.

Pozwana wystawiła także wobec powoda fakturę na kwotę (po rabacie) 12.465 zł, obejmującą m.in. pozycję Moduł (...) – utworzenie importu zdjęć (...)A. S. na kwotę 2000 zł.

Powód we wrześniu 2019 r. zaprzestał opłacać serwer, na którym był ustawiony jego sklep internetowy.

14 października 2019 r. możliwe było jeszcze wykonanie zamówienia wybranego produktu w sklepie internetowym powoda pod adresem strony (...) pl. (...) jego pośrednictwem można było kupować fototapety, zdjęcia, itp. Płatność za towar mogła być dokonana za pośrednictwem portalu PayU.

Serwer hostujący stronę został ostatecznie wyłączony z uwagi na nieuiszczanie opłat przez powoda.

Aplikacja na stronie primewall.pl w listopadzie 2019 roku przestała działać.

Dowody:

maile k. 79 - 80,

pismo z dnia 26 lipca 2019 r. k. 48 i nast.;

pismo z dnia 7 sierpnia 2019 r. k. 52 i nast.;

email pozwanego z dnia 17 czerwca 2019 r.;

faktura nr (...) z dnia 12 sierpnia 2019 r. k. 60;

zamówienie k. 72-77;

maile k. 134 – 136;

wydruk z G. A. k. 256 – 258;

zeznania świadka M. K. (1) k. 200 - 205;

zeznania świadka M. W. k.206-209 ;

opinia biegłego k. 217-29, 259 - 262;

przesłuchanie stron k. 262-266, 313-320, 322-325.

Na podstawie osobistych obserwacji u klientów w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej w branży ślubnej powód i jego przyszli wspólnicy uznali, że oferowany asortyment będzie cieszył się zainteresowaniem. Powód na podstawie własnego rozeznania w toku dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej i kilku transakcji sprzedaży asortymentu, który miał być oferowany w sklepie, spodziewał się zysku średnio w wysokości 10.000 zł.

Powód nie kontynuował już działalności w zakresie sklepu internetowego. Od lipca do grudnia 2020 roku powód sprzedawał podmiotom na terenie województwa (...) asortyment, który miał być oferowany w sklepie internetowym.

Dowody:

faktury k. 60, 282-306;

zeznania świadka M. K. (1) k. 200 - 205;

zeznania świadka M. W. k.206-209 ;

przesłuchanie stron k. 262-266, 313-320, 322-325.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie, Sąd oparł się w pierwszym rzędzie na treści przedłożonych do akt dowodów z dokumentów prywatnych (art. 245 k.p.c.), których autentyczności strony nie kwestionowały, częściowo wyciągając odmienne wnioski.

Na zeznaniach świadków powoda i pozwanej, a także na dowodzie z przesłuchania stron Sąd bazował w zakresie, w jakim korespondowały one wzajemnie ze sobą czy znajdowały one potwierdzenie w pozostałym wiarygodnym materiale dowodowym z dokumentów lub bezspornych twierdzeniach stron. Sąd miał również na względzie, że nie można zeznań przesłuchanych osób traktować do końca jako obiektywnych. Świadkowie zawnioskowani przez powoda mieli być przyszłymi wspólnikami i partycypować w zyskach ze sklepu internetowego, M. K. (1) jest nadto bratem powoda, M. W. w dalszym ciągu jest jego współpracownikiem; oczywiste jest, że solidaryzują się z powodem, zeznawali o faktach w niekorzystnym dla pozwanej świetle. Odnośnie do oceny zeznań samych stron (w przypadku pozwanej – jej przedstawicieli) sąd traktował je pomocniczo, w zasadzie nie znajdując podstaw do zdyskredytowania ich wiarygodności. Czym innym jest natomiast ocena prawna faktów, o których wymienione osoby zeznały. Sąd dopuścił również dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu programowania stron internetowych. Biegły po zapoznaniu się z materiałem zgromadzonym w aktach sprawy na etapie przeprowadzenia tego dowodu stwierdził, że brak jest możliwości wykonania analizy przedmiotu postanowienia Sądu przede wszystkim z powodu niedziałającej aplikacji (wskutek zaprzestania opłat przez powoda za serwer hostujący). Zaprzestanie opłacania serweru hostującego miało taki wpływ, że nie można było wejść i sprawdzić funkcjonalności tej aplikacji. Wyjaśnił, że działanie aplikacji można sprawdzać dopiero po odpowiednim skonfigurowaniu na serwerze hostującym, a ewentualna analiza samego kodu źródłowego nie daje możliwości odniesienia się do działania oprogramowania. Biegły potwierdził jednak, że skoro można było przez pewien czas złożyć zamówienie, to świadczy to o tym, że aplikacja działała. Aczkolwiek jedno zamówienie to za mało, żeby stwierdzić, że strona działa w pełni. Wskazał, że statystyki G. mogą świadczyć o tym, że były wejścia na stronę i na podstrony. Potwierdził, że przekazanie kodów źródłowych przenosi się zasadniczo w tak zwanej chmurze oraz że jest możliwość archiwizowania kodów. Wyjaśnił, że strony same mogły zarchiwizować kody poprzez ściągnięcie obrazu sklepu i zapisanie tego. Jeśli się ma uprawnienia administratora można skopiować kody, aczkolwiek potrzebna jest do tego wiedza informatyczna. Niemniej jednak tylko teoretycznie można w oparciu o dostęp do kodów źródłowych ocenić stopień zaawansowania prac. W praktyce wyniki tego badania będą niejednoznaczne i nie ma pewności. Wytłumaczył również, że silnik (...) jest wystarczający, współpracuje z A. i nie można powiedzieć, że nie był dedykowany do tego rodzaju sklepu. Na podstawie analizy materiału dowodowego wywnioskował, że aplikacja działała, natomiast nie był w stanie ocenić przyczyn pojawiajacych się blędów na stronie, mogła być to niewydolność serwera hostującego, tzn. że nie mógł obsłużyć tylu ilości zapytań. Zmiany wersji oprogramowania, przeglądarek to są przyczyny niezależne, które trudno przewidzieć. Podkreślił przy tym biegły, że w praktyce na początku funkcjonowania strony nikt tego nie wie, to trzeba przeanalizować, sprawdzać, testować. Przyjmuje się pewne parametry i założenia i tej pewności nie ma się nigdy. Przyczyną mogły być też błędy programistyczne, ale tego też się nie przewidzi. Przekazanie loginu i hasła dla administratora systemu, który generalnie odbywa się mailowo, z prośbą o zmianę hasła, oznacza przekazanie uprawnień do administrowania stroną, do wprowadzania zmian itp. W praktyce oznacza, że wykonawca strony traci uprawnienia do administrowania stroną i pozbawia się możliwości wykonania zmian. Nie oznacza to jednak, że sklep internetowy działa w praktyce jest to przeświadczenie wykonawcy sklepu o jego zakończeniu.

Biegły zwrócił również na nieprecyzyjną treść umowy pomiędzy stronami, w której brak elementów technicznego doprecyzowania pojęć opisujących wymagania zamawiającego w stosunku do prac wykonawcy, w szczególności parametrów serwera hostującego w kontekście użycia silnika Magneto 2 i pobierania zdjęć z A. S., kompatybilności przeglądarek, rozdzielczości, skalowalności obciążenia. Z tych przyczyn, w tym niedoprecyzowanie technicznej strony ustaleń pomiędzy stronami, biegły nie był w stanie odnieść się do sposobu i prawidłowości funkcjonowania sklepu internetowego na stronie primewall.pl.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się bezzasadne.

Umowę stron należy zakwalifikować jako umowę o dzieło (art. 627 k.c.), której przedmiotem było wykonanie przez pozwaną sklepu internetowego w oparciu o silnik (...), a wymagania w zakresie projektu sklepu opisane zostały w § 1 ust. 3 umowy, zaś poszczególne etapy prac pozwanej w § 8 umowy. Pozwana zobowiązał się ponadto do dokonania innych czynności wiążących się z wykonaniem i obsługa techniczną strony (optymalizacja strony pod wyszukiwarki oraz wstawienie materiałów przesłanych przez zamawiającego - § 1 ust. 4 umowy).

Powód swoje roszczenia wywodzi z faktu odstąpienia od umowy z pozwaną w trybie przewidzianym art. 636 § 1 k.c., zarzucając pozwanej wadliwe, sprzeczne z umową wykonanie dzieła. Wadliwość dzieła w ocenie powoda miała objawiać się wadliwością modułu wyszukiwarki, która nie pracuje w stopniu omawianym na konsultacjach, nie zaciąga zdjęć z A., a powód ograniczony jest do 100 tysięcy zdjęć zamiast miliona. Ponadto powód zarzuca, że nie ma możliwości administrowania sklepem (k. 10).

Z drugiej zaś strony, jak słusznie podniosła w sprzeciwie strona pozwana, w pozwie przywołuje również odmienną, kolejną podstawę odstąpienia od umowy, tj. bez wyznaczenia dodatkowego terminu w trybie 635 k.c., jako przyczynę odstąpienia wskazując na opóźnienie przez pozwaną z wykonaniem przedmiotu zleconych jej prac, powołując się na umówiony na 17 lipca 2018 r. termin ukończenia sklepu internetowego. Skutkiem odstąpienia od umowy w tym trybie jest wygaśniecie umowy od momentu jej zawarcia; odstąpienie powoduje konieczność zwrotu spełnionych świadczeń – wynagrodzenia.

Podkreślić przy tym należy, że żądanie zwrotu spełnionych świadczeń uzależnione jest od skutecznego odstąpienia od umowy w tym trybie.

Z tych względów powód w związku z odstąpieniem od umowy z przyczyn leżących po stronie wykonawcy w niniejszym procesie dochodzi od pozwanej zwrotu dotychczas uiszczonego wynagrodzenia w kwocie 17.000 zł. Obok tej kwoty domaga się zwrotu utraconych korzyści w kwocie 10.000 zł, na podstawie art. 471 k.c.

Umowa stron – jak słusznie zauważył biegły - zawiera nieprecyzyjne postanowienia w zakresie technicznego doprecyzowania pojęć opisujących wymagania zamawiającego w stosunku do prac wykonawcy, w szczególności parametrów serwera hostującego w kontekście użycia silnika Magneto 2 i pobierania zdjęć z A. S., kompatybilności przeglądarek, rozdzielczości, skalowalności obciążenia.

Sąd nie traci z pola widzenia, że ryzyko niedającej się usunąć niejasności lub braku precyzji postanowień umowy powinno obciążać stronę, która postanowienia te zredagowała ( in dubio contra proferentem). Jest to pogląd powszechnie przyjmowany w orzecznictwie i doktrynie. Spór stron dotyczył nie tylko okoliczności, czy powiązanie wyszukiwarki sklepu z A. S. było przedmiotem umowy pisemnej stron, ale również tego, czy zaciąganie tych zdjęć przez klienta miało odbywać się z A. w czasie rzeczywistym. W sprawie ustalono, że przed zawarciem umowy powód wyraził swoje oczekiwania, że sklep internetowy – a konkretnie moduł wyszukiwarki zdjęć będzie powiązany z serwisem (...). Na przykładzie konkurencyjnych sklepów internetowych wskazywał przedstawicielom pozwanej, jak to ma funkcjonować w praktyce.

Kwestia powiązania modułu wyszukiwarki sklepu powoda z wyszukiwarką A. S. nie została sformułowana w umowie w sposób jasny, jednoznaczny, a przytoczona reguła ma charakter ogólny i znajduje oparcie w zasadach wykładni umowy z art. 65 § 1 i 2 k.c. Skoro to pozwana spółka dysponująca odpowiednią wiedzą z zakresu informatyki zredagowała treść umowy z 17.04.2018 r., to reguła contra proferentem znajdzie zastosowanie w opisanym przypadku i należy przyjąć wykładnię § 1 ust. 3 lit d w zw. z § 8 ust. 1 lit. e i f umowy w sposób najkorzystniejszy dla powoda, który specjalistycznej wiedzy z zakresu informatyki nie posiada. To jest, że pisemna umowa stron obejmowała wykonanie sklepu internetowego powiązanego już z bazą zdjęć umieszczonych w serwisie (...). Niemniej jednak powód nie wykazał, w szczególności treścią swoich zeznań i zawnioskowanych świadków, a to on był inicjatorem żądań w niniejszym procesie (art. 6 k.c.), że zaciąganie zdjęć przez klienta sklepu miało zgodnie z jego wolą i umową stron odbywać się z serwisu (...) w czasie rzeczywistym.

Bezsporne natomiast było, że pozwana, po uiszczeniu dodatkowego wynagrodzenia 2000 zł, ponad kwotę wynagrodzenia wynoszącego 12.000 zł (§1 ust. 2 umowy), wykonała na stronie sklepu powoda wyszukiwarkę, która powiązana była z bazą zdjęć „adstockowych”, sukcesywnie importowanych z wyszukiwarki A.. Powód nie był natomiast zadowolony m.in. z tego, że tych zdjęć jest zaimportowanych kilkaset tysięcy, podczas gdy klienci powinni móc przebierać spośród miliona zdjęć. Wymóg co do ilości zdjęć i zaciągania ich w czasie rzeczywistym nie został jednak dostatecznie wyrażony przez powoda ani w treści umowy pisemnej, ani przed zawarciem umowy.

Zgodnie z art. 636 §1 k.c. jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić albo powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie. Natomiast zgodnie z art. 638§1 k.c. w zw. z 560 §1 k.c. do odpowiedzialności za wady dzieła stosuje się odpowiednio przepisy o rękojmi przy sprzedaży. Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.

Powód w zakresie stwierdzonych przez siebie wad zarzucił, że hasła wpisywane w wyszukiwarce nie odpowiadają tematyce wyświetlanego zdjęcia. Zarzucił również, że na stronie pojawiały się błędy. Powód jednak w niniejszym procesie nie wykazał wadliwego wykonania umowy przez stronę pozwaną, a nadto zgodnie z ustalonym stanem faktycznym pozwana na wezwanie powoda nanosiła poprawki w projekcie sklepu, o czym świadczy m.in. bogata korespondencja mailowa stron (k. 44, 54 akt sprawy). Na podstawie zebranego materiału dowodowego, w szczególności zeznań przedstawicieli pozwanej, wynika, że zarzucane wady, w postaci niedopasowania hasła z tematem zdjęcia, jakie wyskakuje z wyszukiwarki serwisu (...) nie były zawinione przez pozwaną. W ocenie sądu wiarygodnie i zgodnie z prawdą zeznali przedstawiciele pozwanej, że autorzy zdjęć celowo umieszczają takie a nie inne opisy, żeby na podstawie popularności hasła wyszukiwarka A. odnalazła akurat ich zdjęcie. Powód również dowodem z opinii biegłego sądowego nie wykazał, aby wykonany przez pozwaną sklep posiadał jakiekolwiek wady, w szczególności że zarzucane wady stanowiły wadę istotną. Dowód z opinii biegłego w tym zakresie nie był możliwy do przeprowadzenia z uwagi na niedziałającą aplikację. Podkreślić należy, że aplikacja do listopada 2019 r. działała, natomiast biegły nie był w stanie ocenić przyczyn pojawiajacych się blędów na stronie, mogła być to bowiem niewydolność serwera hostującego, tzn. że nie mógł obsłużyć tylu ilości zapytań. Zmiany wersji oprogramowania, przeglądarek to są przyczyny niezależne, które trudno przewidzieć. Przyczyną mogły być też błędy programistyczne, ale tego też się nie przewidzi. Dla sądu kluczowe przy tym było stwierdzenie biegłego, że w praktyce na początku funkcjonowania strony internetowej przyjmuje się pewne parametry i założenia i tej pewności nie ma się nigdy, gdyż są potrzebne dodatkowe testy i analizy. Jest to zatem sytuacja spotykana w praktyce i normalna. Natomiast ustalono, że powód uzyskał uprawienia do panelu administrowania, bowiem pozwana w pierwszym kwartale 2019 roku przekazała mu dane do logowania. Po rozwiązaniu współpracy z pozwaną nie wchodził już na serwer, nie administrował nim i przestał go opłacać. Z powodu nieuiszczania opłat za serwer hostujący zweryfikowanie funkcjonalności aplikacji od listopada 2019 roku było już niemożliwe. Powód nie wnosił również o zabezpieczenie dowodu na potrzeby niniejszego procesu. Okoliczność ta nie może jednak obciążać pozwanej, która wykazała m.in. drogą złożonego jeszcze w połowie października kompletnego zamówienia na stronie primewall.pl (k 78), że sklep był w pewien sposób funkcjonalny.

Mając powyższe na uwadze, nie wykazał powód przesłanek odstąpienia od umowy w trybie art. 636 § 1 k.c.

Powód nie wykazał także przesłanek skuteczności odstąpienia w trybie art. 635 k.c., tj. że pozwana opóźniła się z wykonaniem dzieła w umówionym terminie. Pozwana kwestionowała tę okoliczność, podnosząc, że dzieło w sposób wynikający z pisemnej umowy stron wykonała w terminie umówionym, a ponadto to powód opóźniał się z pzresłaniem materiałów pozwanej , tzw. kontenty na stronę. W świetle ustalonego stanu faktycznego Sąd uznał, że powód w niniejszym procesie nie wykazał również przesłanej odstąpienia od umowy z tych przyczyn. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego to opieszałość współpracowników powoda pierwotnie stanowiła przyczynę w opóźnieniu realizacji przedmiotu umowy, gdyż materiały na stronę były wysyłane na jesieni 2018 roku. Odbyło się to zresztą za obopólną zgoda stron. Terminy były przez powoda w dalszym ciągu przesuwane na prośbę pozwanej, on je ostatecznie akceptował, a najpóźniej dnia 18 marca 2019 roku pozwana oddała powodowi przedmiot umowy - sklep internetowy. Co można wywnioskować po przekazaniu powodowi danych do logowania w panelu administratora (k. 104,105) , wydrukach z odsłon strony z G. A., a także z faktu, że powód promował sklep na serwisie (...) w połowie kwietnia 2019 roku.

Skoro powód nie wykazał skuteczności odstąpienia od umowy, to tym samym pozwana nie odpowiada za utracone korzyści powoda, tj. za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania (art. 471 k.c.). Powód niezależnie od powyższego nie wykazał także wysokości roszczenia z tytułu odpowiedzialności kontraktowej pozwanej, czyli za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy (kontraktu). Jego subiektywne przeświadczenie o utraconych korzyściach na poziomie 10.000 zł poczynione na podstawie własnych obserwacji w branży ślubnej, niepoparte nie tylko dowodem z opinii biegłego, ale również dokumentami prywatnymi typu biznes plan, nie było wystarczające. A złożone w niniejszym procesie faktury nie korespondują z kwotą tego roszczenia.

Mając na uwadze cały zebrany w sprawie materiał dowodowy oraz powyżej zaprezentowane argumenty Sąd doszedł do przekonania, że powód nie wykazał skuteczności odstąpienia od umowy zarówno w trybie art. 636 , jak i art. 635 k.c., co powodowałoby obowiązek zwrotu wynagrodzenia i utraconych korzyści. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywał na powodzie (art. 6 k.c.). Z kolei pozwana w niniejszym procesie wykazała, że opóźnienie w realizacji prac mogło nastąpić z przyczyn od niej niezależnych (art. 6 k.c.), w szczególności spowodowanych niedostarczaniem materiałów przez powoda na stronę, co koresponduje z treścią maili, zeznań świadków i stron.

Z tych przyczyn powództwo oddalono (pkt I sentencji).

Na zasądzone od powoda na rzecz pozwanej koszty procesu, który jest stroną wygrywającą sprawę (art. 98 k.p.c.), złożyły się: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3.600 zł w stawce minimalnej adekwatnej do wartości przedmiotu sporu, zgodnie z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt II sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...) (...) (...)

3.  (...)