Pełny tekst orzeczenia

VI C 568/20

UZASADNIENIE

Sąd ustalił fakty:

1.  W dniu (...). zawarto umowę pożyczki gotówkowej. Jej stronami byli pożyczkodawca – pozwany Bank (...) S.A. z siedzibą w W. i pożyczkobiorca – D. B.. Kwotę 94.184 PLN pożyczki udzielono na 84 miesiące. Prowizja wynosiła 3000 PLN.

Pożyczkobiorca (...) r. zwrócił całą pożyczkę [okoliczności bezsporne].

2.  Dnia (...) r. w W. powód Związek (...) sp. z o.o. w W. [wówczas działający pod firmą (...) sp. z o.o. w W."] zawarł z D. B. umowę przelewu wierzytelności pieniężnej. Jej przedmiotem były istniejące lub przyszłe wierzytelności przysługujące D. B. w stosunku do pozwanego, wynikające ze zwrotu m.in. prowizji poniesionej w związku i na podstawie umowy pożyczki gotówkowej z (...) r. [k. 14].

3.  W dniu (...) r. zawarto umowę pożyczki gotówkowej. Jej stronami byli pożyczkodawca – pozwany i pożyczkobiorca – G. R.. Kwotę 59.850 PLN pożyczki udzielono na 84 miesiące. Prowizja wynosiła 4250 PLN.

Pożyczkobiorca (...) r. zwrócił całą pożyczkę [okoliczności bezsporne].

4.  W dniu (...) r. zawarto umowę pożyczki gotówkowej. Jej stronami byli pożyczkodawca – pozwany i pożyczkobiorca – G. R.. Kwotę 85.366 PLN pożyczki udzielono na 84 miesiące. Prowizja wynosiła 4190 PLN.

Pożyczkobiorca 27 listopada 2017 r. zwrócił całą pożyczkę [okoliczności bezsporne].

5.  Dnia (...) r. w W. powód [wówczas działający pod firmą (...) sp. z o.o. w W."] zawarł z G. R. umowę przelewu wierzytelności pieniężnej. Jej przedmiotem były istniejące lub przyszłe wierzytelności przysługujące G. R. w stosunku do pozwanego, wynikające ze zwrotu m.in. prowizji poniesionych w związku i na podstawie umów pożyczki gotówkowej z (...) r. i (...) r. [k. 10].

6.  W dniu(...) r. zawarto umowę pożyczki gotówkowej. Jej stronami byli pożyczkodawca – pozwany i pożyczkobiorca – A. K.. Kwotę 51.750 PLN pożyczki udzielono na 72 miesiące. Prowizja wynosiła 1750 PLN.

Pożyczkobiorca (...) r. zwrócił całą pożyczkę [okoliczności bezsporne].

7.  Dnia (...) r. w W. powód [wówczas działający pod firmą (...) sp. z o.o. w W."] zawarł z A. K. umowę przelewu wierzytelności pieniężnej. Jej przedmiotem były istniejące lub przyszłe wierzytelności przysługujące A. K. w stosunku do pozwanego, wynikające ze zwrotu m.in. prowizji poniesionej w związku i na podstawie umowy pożyczki gotówkowej z (...) r. [k. 20].

8.  Powód wezwał pozwanego do zapłaty [zwrotu] kwot prowizji proporcjonalnie do przedterminowego spłacenia ww. należności. Pozwany nie przychylił się do powyższego wezwania [fakty bezsporne].

Przedstawiony stan faktyczny w przewarzającej mierze, nie był sporny między stronami procesu. Z tego względu ustalenia faktyczne poczyniono z uwzględnieniem art. 229 i 230 k.p.c. W pozostałym zakresie posłużono się zawnioskowanymi i przedstawionymi przez powoda dowodami z dokumentów. Pozwany, nie zakwestionował ani ich prawdziwości ani wiarygodności.

Sąd zważył:

I.  Prawną podstawę dochodzonego w procesie roszczenia stanowi art. 49 ust. 1 ustawy z(...) r. o kredycie konsumenckim [Dz.U. z 2019 r. poz., dalej u.k.k.].

II.  Pozwany podniósł, że art. 49 ust. 1 u.k.k. nie stosuje się do prowizji, które były płatne jednorazowo w dacie wypłaty pożyczek z ich kwot. Przedstawił przy tym własną interpretację ww. przepisu [k. 52-63].

III.  Artykuł 16 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG [Dz.Urz.UE.L z 2008 r., Nr 133, s. 66] należy interpretować w ten sposób, że prawo konsumenta do obniżki całkowitego kosztu kredytu w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu obejmuje wszystkie koszty, które zostały nałożone na konsumenta [wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 11 września 2019 r. C-383/18].

IV.  Sąd Najwyższy, powołując się na przywołany wyrok Trybunału Sprawiedliwości, stwierdził, że przewidziane w art. 49 u.k.k. uprawnienie konsumenta do obniżenia całkowitego kosztu kredytu w przypadku jego spłaty w całości przed terminem określonym w umowie obejmuje także prowizję za udzielenie kredytu [uchwała
Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z 12 grudnia 2019 r. III CZP 45/19].

V.  Biorąc pod rozwagę powyższe orzeczenia jedyna dopuszczalna wykładnia przepisu 49 u.k.k. musi prowadzić do przyjęcia, że uprawnienie konsumenta do obniżenia całkowitego kosztu kredytu w przypadku jego spłaty w całości przed terminem określonym w umowie obejmuje, także prowizję za udzielenie kredytu.

VI.  Pożyczkobiorca D. B. zapłacił pozwanemu kwotę 3000 PLN prowizji. Umowa została zawarta(...) r. na 84 miesiące. D. B. już w dniu (...) r. dokonał całkowitej, przedterminowej spłaty pożyczki. Pożyczkobiorca G. R. zapłaciła pozwanemu 4250 PLN i 4190 PLN prowizji. Pierwsza prowizja wynikała z umowy pożyczki z (...) r. zawartej na 84 miesiące. Podstawę pobrania drugiej prowizji była umowa pożyczki z(...) r. zawartej na 84 miesiące. W dniach (...) r. i (...) r. G. R. przedterminowo i w całości spłaciła obie pożyczki.

Pożyczkobiorca A. K. zapłacił pozwanemu 1750 PLN prowizji. Umowę pożyczki zawarto (...) r. na 72 miesiące. A. K. (...) r. dokonał całkowitej, przedterminowej spłaty pożyczki.

Wobec czego, w każdym, z tych czterech wypadków po stronie pozwanego zaktualizował się obowiązek rozliczenia pożyczek w terminie 14 dni od dokonania ich spłat. Pozwany do chwili obecnej tego nie uczynił.

VII.  Mając na uwadze przedstawioną argumentację, to powodowi – jako następcy prawnemu pożyczkobiorców – należy się zwrot części prowizji. Zarzut pozwanego o bezzasadności takiego żądania jest niezasadny. Ponieważ pozwany kwestionował jedynie zasadę swojej odpowiedzialności, Sąd uważa że wysokość roszczenia jest między stronami bezsporna.

VIII.  Wobec powyższego uwzględniono powództwo co do roszczenia głównego, orzekając zgodnie z żądaniem pozwu. Również roszczenie odsetkowe zostało należycie sformułowane [art. 52 u.k.k.].

IX.  O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)