Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 318/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Lasko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2021 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa (...) S.A. V. (...) w W.

przeciwko S. S.

o zapłatę

I  powództwo oddala;

II  zasądza od strony powodowej (...) S.A. V. (...) w W. na rzecz pozwanego S. S. kwotę 287,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 270,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 318/20

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. V. (...) w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego S. S. kwoty 595,81 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów sądowych oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że pozwany zawarł ze stroną powodową umowę ubezpieczenia, na podstawie której strona pozwana udzielała ochrony ubezpieczeniowej pojazdowi P. (...) o nr. rej. (...). Strona powodowa wyjaśniła, że pozwany, mimo wezwania do zapłaty, nie uiścił należnych ubezpieczycielowi składek. Strona powodowa wskazała, że dochodzi raty nr 4 na ubezpieczenie OC w kwocie 589,83 zł, raty nr 5 na ubezpieczenie (...) w kwocie 3,34 zł, a także raty nr 5 na ubezpieczenie OC w kwocie 2,64 zł.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany S. S. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany podniósł, że nigdy nie zakupił pojazdu marki P. (...) o nr. rej. (...), umowa sprzedaży tego pojazdu jest sfałszowana, pozwany nigdy nie był właścicielem tego pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 października 2014 roku K. B. ubezpieczyła samochód ciężarowy marki P. (...) o nr. rej. (...) w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. w W..

Dowód: wniosek – polisa k. 74, informacje z (...) k. 81-82.

(...) S.A. w W. jest poprzednikiem prawnym strony powodowej (...) S.A. V. (...) w W..

(okoliczności bezsporne)

Strona powodowa co najmniej do dnia 16 września 2018 roku udzielała na ww. pojazd ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, przy czym na dzień 17 marca 2018 roku ww. pojazd objęty był także obowiązkowym ubezpieczeniem OC w (...) S.A.

Dowody: informacje z (...) k.81-88.

W dniu 15 lutego 2018 roku K. B. sprzedała ww. pojazd Ł. K. i fakt ten zgłosiła w Starostwie Powiatowym w C..

Dowody: umowa z 15.02.2018 r. k. 34, zawiadomienie o zbyciu pojazdu – akta Wydziału Komunikacji k. 24 akt PR 1 Ds. 664.18.

Dokument umowy sprzedaży ww. pojazdu z 17 marca 2018 roku pomiędzy B. S. o pozwanym został przesłany do Towarzystwa (...).

Dowód: umowa sprzedaży z 17.3.2018 r. k. 36, 77, pismo z 5.06.2018 r. k. 2 akt PR 1 Ds. 664.18.

Pozwany pismem z 5 czerwca 2018 r. został wezwany przez Towarzystwo (...) do dokonania wpłaty kwoty 530,61 zł w związku z odnotowaniem zmiany właściciela pojazdu.

Dowód: pismo z 5.06.2018 r. k. 2 akt PR 1 Ds. 664.18.

Pozwany S. S. nie zawierał nigdy umowy nabycia pojazdu marki P. (...) o nr. rej. (...).

Dowody: pismo z 5.06.2018 r. k. 2 akt PR 1 Ds. 664.18, zeznania pozwanego z dnia 27.8.2021 r. e-protokół rozprawy od 00:03:25 do 00:06:30, akta Wydziału Komunikacji k. 24 akt PR 1 Ds. 664.18.

Dochodzenie w sprawie podrobienia podpisu S. S. na umowie z dnia 17 marca 2018 roku zostało w dniu 21 grudnia 2018 roku umorzone wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa.

Dowód: postanowienie o umorzeniu dochodzenia k. 34-36 akt PR 1 Ds. 664.18.

Sąd zważył co następuje:

Strona powodowa (...) S.A. V. (...) w W. – następca prawny (...) S.A. w W. – dochodził zapłaty nieuiszczonej składki z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Obowiązek zapłaty składki wynika z art. 805 § 1 k.c. i obciąża ubezpieczającego. Stanowi on, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Jak wynika z treści pozwu strona powodowa dochodziła zapłaty poszczególnych rat (bądź ich części), a swoje żądanie skierowała przeciwko pozwanemu w związku z odnotowaniem zmiany właściciela pojazdu. Zgodnie z przepisem art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2. Dalej w myśl art. 31 ust. 1 cyt. ustawy w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 28 nie stosuje się.

Jak wyżej nadmieniono strona pozwana, na podstawie przesłanej umowy sprzedaży, odnotowała zmianę właściciela pojazdu marki P. (...) o nr. rej. (...) w związku z czym wystosowała do pozwanego wezwanie do zapłaty z dnia 5 czerwca 2018 roku. Należy jednak stwierdzić, że przedłożona do akt sprawy umowa kupna – sprzedaży z dnia 17 marca 2018 roku nie stanowi wiarygodnego dowodu na rzeczywiste przejście prawa własności przedmiotowego pojazdu ciężarowego. W pierwszej kolejności trzeba zaznaczyć, że pozwany od samego początku konsekwentnie kwestionował, aby składał podpis pod tą umową. Podjął on niezwłoczne działania obrończe w związku z wystosowaniem do niego wezwania do zapłaty – pismem z 21.06.2018 roku zawiadomił Policję o prawdopodobnym popełnieniu przestępstwa sfałszowania umowy. W prowadzonym dochodzeniu pobrano od S. S. próbki pisma. Ostatecznie postępowanie karne zostało umorzone wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa. Nie ustalono kto jest w posiadaniu oryginału umowy w celu zweryfikowania autentyczności podpisu pozwanego pod umową. W Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w C. sprzedaż z 17.03.2018 r. nie została zgłoszona. Ostatnim pewnym właścicielem przedmiotowego pojazdu był Ł. K.. O kolejnych umowach sprzedaży pojazdu nie zawiadamiano Starostwa Powiatowego. Nie sposób także oświadczenia B. S. (k. 78) traktować jako wiarygodny dowód na przejście prawa własności pojazdu na S. S.. Ocena zebranych dowodów prowadzi do wniosku, że zeznania pozwanego są wiarygodne i nigdy nie dokonał nabycia przedmiotowego pojazdu. Można za pozwanym przyjąć, że z uwagi na prowadzenie przez niego działalności gospodarczej i częste zawieranie transakcji handlowych, jego dane osobowe zostały wykorzystane w sposób nieuprawniony w umowie z 17.03.2018 r. To stronę powodową obciąża ciężar dowodowy wykazania przytaczanych twierdzeń. Jedną z fundamentalnych zasad procesu cywilnego jest bowiem zasada kontradyktoryjności, polegająca na tym, że ten kto powołuje się na przysługujące mu prawo powinien udowodnić okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie. Jak wynika z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ponadto stosownie do art. 3 k.p.c. strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. Art. 232 k.p.c. stanowi natomiast, że strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Wreszcie na mocy art. 233 § 1 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 stycznia 2012 r. I ACa 1320/11, wyraził pogląd, że jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie jej żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu co do tych okoliczności na niej spoczywał. Takie też wnioski należało wyciągnąć w związku z oceną dowodów zebranych w sprawie. Wprawdzie informacje z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego świadczyły, że strona powodowa co najmniej do dnia 16 września 2018 roku udzielała na ww. pojazd ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jednak nie wykazała, żeby obowiązek opłacenia składki w związku ze wznowieniem ubezpieczenia OC miał obciążać pozwanego. W tych warunkach sięganie po dowód z opinii biegłego z zakresu ekspertyzy pisma był nieistotny, gdyż fakt, który opinia miałaby wykazać, został już wykazany zgodnie z twierdzeniami pozwanego. Na przeszkodzie do przeprowadzenia tego dowodu stał dodatkowo fakt, że przewidywany koszt opinii znacznie przewyższałby wartość przedmiotu sporu (zob. art. 505 7 § 2 k.p.c.).

Z powyższych przyczyn oddalić pozew strony powodowej.

Orzeczenie o kosztach zapadło w oparciu o art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty pozwanego składały się koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł oraz zastępstwa procesowego 270 zł.