Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 grudnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Janusz Supiński

Protokolant: Monika Kamieniecka

po rozpoznaniu w dniu 16.12.2021 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z wniosku I. S.

o stwierdzenie nabycia spadku po A. K. (1)

stwierdza, że spadek po A. K. (1)

zmarłej dnia 03.07.2020 r. w m. S. gmina R.

ostatnio stale zamieszkałej w m. S. gmina R.

na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyli:

-

wnuczka I. S. c. S. i A. S. w 1/3 części

-

syn T. K. s. S. i A. w 1/3 części

-

syn M. K. s. S. i A. w 1/3 części.

Sygn. akt I Ns 266/20

UZASADNIENIE

W. E. S. – wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po A. K. (1).

Sąd ustalił co następuje:

Spadkodawczyni A. K. (1) zmarła w dniu 03.07.2020 r. w S. gmina R., ostatnio stale zamieszkiwała w S. gmina R.. W chwili śmierci była wdową. Związek małżeński zawierała raz. Posiadała troje dzieci: syna T. K., syna M. K. i córkę A. C., która zmarła w dniu 14.09.2009r. pozostawiając córkę I. S.. Innych dzieci, w tym pozamałżeńskich ani przysposobionych, spadkodawczyni nie posiadała. Spadkodawczyni pozostawiła testament, sporządzony w dniu 28.08.2008r., w którym powołała do całości spadku swoją jedyną córkę A. C.. Jednocześnie spadkodawczyni wydziedziczyła synów A. K. (2) i M. K., a to z uwagi na uporczywe niedopełnianie przez nich obowiązków rodzinnych wobec spadkodawczyni, stosownie do art. 1008 pkt 3 kc. Żaden ze spadkobierców nie składał oświadczeń o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku, ani nie był uznany przez sąd za niegodnego dziedziczenia. Żaden ze spadkobierców nie zrzekał się dziedziczenia.

dowód: zapewnienie spadkowe k 66

akty stanu cywilnego k 9

testament k 9

W skład spadku po A. K. (1) wchodzi nieruchomość położona w S. gmina R..

dowód: słuchanie wnioskodawczyni k 66

Sąd zważył co następuje:

Bezspornym w sprawie jest ustalony stan faktyczny. Wynika on bowiem tak z dokumentów, w szczególności aktów stanu cywilnego i testamentu, jak i zeznań wnioskodawczyni.

Bezspornym zatem jest, że spadkodawczyni sporządziła testament i powołała w nim do całości spadku córkę A. C., która zmarła przed datą otwarcia spadku. Oznacza to, że A. C. nie może być spadkobiercą A. K. (1), a w sprawie zachodzi dziedziczenie ustawowe. Zgodnie bowiem z art. 926 § 2 kc dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą. Z kolei wedle art. 927 § 1 kc nie może być spadkobiercą osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku, ani osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje.

Art. 931 § 1 kc stanowi, iż w pierwszej kolejności powołani do spadku z ustawy są małżonek spadkodawcy i dzieci spadkodawcy, dziedzicząc w częściach równych. § 2 cytowanego artykułu 931 kc przewiduje zaś, że jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Mając na uwadze treść powyższego przepisu oraz liczbę dzieci spadkodawczyni A. K. (1), bezsporny fakt, iż córka spadkodawczyni zmarła przed spadkodawczynią, pozostawiając jedyne dziecko (wnioskodawczynię), należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Na marginesie jedynie należy wspomnieć, że Sąd, co oczywiste, dostrzegł zapis testamentowy, w którym spadkodawczyni wydziedziczyła swoich synów z przyczyn wskazanych w art. 1008 kc. Pomijając nawet fakt, że w testamencie zawarto wskazanie owych synów niezgodnie z treścią aktów stanu cywilnego (dotyczy to w szczególności T. K., określonego w testamencie jako A. K. (2)), kwestią zasadniczą w sprawie jest fakt, że zapis ów nie pozbawił uczestników postępowania T. K. oraz M. K. prawa do dziedziczenia po A. K. (1). Odróżnić bowiem należy instytucję wydziedziczenia, określoną w art. 1008 kc, a polegającą na pozbawieniu zstępnych, małżonka i rodziców zachowku od instytucji, wyłączających uprawnienie zstępnych do dziedziczenia, a określonych w innych przepisach kc. W takiej sytuacji, skoro żaden ze spadkobierców nie odrzucił spadku, nie zrzekł się dziedziczenia, ani nie został uznany za niegodnego dziedziczenia należało orzec jak w postanowieniu.