Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1283/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2020 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 października 2020 r. w G. sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. w W. przeciwko P. B.

o zapłatę

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda (...) Bank (...) S.A. w W. na rzecz pozwanego P. B. kwotę 5,90 zł (pięć złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1283/19

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

P. B. (jako konsument) zawarł z (...) Bank (...) S.A. w W. umowę pożyczki w dniu 17 lutego 2017 r.

Dowód: umowa, k. 24-26

Pismem z dnia 18 paźdizernika 2018 r. bank wypowiedział umowę pożyczkobiorcy, doręczenie wypowiedzenia nastąpiło w dniu 2 listopoada 2018 r.

Dowód: wypowiedzenie z dowodem doręczenia, k. 39-40

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne z uwagi na bezwzględną nieważność wypowiedzenia umowy. Roszczenie zostało sformułowane jako kumlacja składników pieniężnych oparta na fakcie rozwiązania umowy. Dlatego z uwagi na treść art. 321 § 1 k.p.c. Sąd nie może dokonywać alternatywnych zmian podstawy faktycznej powództwa, gdyż nie ma do tego uprawnień.

Bezwzględna nieważność wypowiedzenia wynika z tego, że nie zostało ono poprzedzone procedurą wynikającą z art. 75c Prawa bankowego, a sąd uznaje, że jego semidyspozytywny charakter na korzyśc konsumenta wyklucza ważność i skuteczność odmiennych (mniej korzystnych dla konusmenta) postanowień umownych.

Należy zwrócić uwagę, że nawet z samej treści uzasadnienia pisma powoda z dnia 14 stycznia 2020 r. wynika niedwuznacznie, że bank po dostrzeżeniu zaległości od razu „skierował umowę do wypowiedzenia”.

Skoro umowa nadal obowiązuje, roszczenia pozwu oparte na wskazanej podstawie faktycznej są bezzasadne.

Mając powyższe powództwo oddalono na mocy art. 75c Prawa bankowego (punkt I. sentencji). Na marginesie należy wyjaśnić, że Sąd uznał, że w danym przypadku odpowiednie stosowanie przepisów art. 75c ust. 1-5 do umów pożyczek oznacza ich pełne zastosowanie, gdyż przedmiotowa umowa pożyczki jest praktycznie nieodróżnialna od typowych umów kredytowych.

W punkcie II. sentencji obciążono przegrywający bank kosztami pozwanego, które stanowiły koszt nadania sprzeciwu przesyłką poleconą wg powszechnie dostępnego cennika pocztowego – art. 98 § 1 k.p.c.

I C 1283/19

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE