Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2022 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu, Wydział III Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Karolina Siwierska (spr.)

Sędziowie: Joanna Rucińska

Ławnicy: Mirosława Kasprzak-Zdon, Marek Karbowski, Sylwia Nowacka

Protokolant: p.o. staż. Natalia Skrzypczak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Złotowie Katarzyny Kubickiej

po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawach w dniach 26. 07. 2021r., 19. 10. 2021r., 02. 12. 2021r., 04. 01. 2022r.

sprawy:

D. Z. ( (...)), syna T. i B. zd. M., urodzonego dn. (...) roku w Z.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 13 listopada 2019 roku w L., woj. (...) działając z zamiarem bezpośrednim usiłował pozbawić życia M. K. (1) w ten sposób, że wtargnął do jej mieszkania i trzymając w ręku nóż oraz kierując pod jej adresem groźby pozbawienia życia, zadał jej nożem cios w okolice lewej skroni, po czym pchnął ją na grzejnik, a następnie kopał leżącą pokrzywdzoną po całym ciele i uderzył ją krzesłem, powodując u niej obrażenia ciała w postaci rany ciętej lewej okolicy skroniowej , krwiaka śródmózgowego w płacie skroniowym lewym, złamania łuski lewej kości skroniowej, które naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na fakt, iż po zadaniu ciosu nóż wypadł mu na podłogę i złamał się

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 k.k. i z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II.  w okresie od sierpnia 2019 roku do 13 listopada 2019 roku w L. woj. (...) uporczywie nękał M. K. (1) poprzez wielokrotne telefonowanie na jej numer telefonu i przesyłanie jej wiadomości tekstowych o treści seksualnej, wręczenie jej pudełka ze spermą, co w sposób istotny naruszało jej prywatność

tj. o czyn z art. 190a § 1 k.k.

1.  oskarżonego D. Z. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego wyżej w pkt. I – tj. przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za przestępstwo to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę 9 (dziewięciu) lat pozbawienia wolności,

2.  oskarżonego D. Z. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego wyżej w pkt. II – tj. przestępstwa z art. 190a § 1 kk i za przestępstwo to na podstawie art. 190a § 1 kk wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności łączy i wymierza mu karę łączną 9 (dziewięciu) lat pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art. 62 kk orzeka wobec oskarżonego terapeutyczny system wykonywania orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności,

5.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 13 listopada 2019 r. godz. 16.20 i nadal,

6.  na podstawie art. 41a § 1 kk i art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kontaktowania się i zbliżania się do pokrzywdzonej M. K. (1) na odległość nie mniejszą niż 30 (trzydzieści) metrów przez okres 10 (dziesięciu) lat,

7.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej M. K. (1) zadośćuczynienie w kwocie 30.000 (trzydzieści tysięcy) zł,

8.  na podstawia § 1, 2, 17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 5 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3. 10. 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Michała Pacholika kwotę 2.395,68 zł z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu,

9.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej M. K. (1) kwotę 3.000 (trzy tysiące) zł z tytułu ustanowienia pełnomocnika,

10.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych, a na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23. 06. 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia go z opłaty sądowej.

sędzia Karolina Siwierska sędzia Joanna Rucińska

Marek Karbowski Mirosława Kasprzak-Zdon Sylwia Nowacka

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 311/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1.

2.

D. Z.

D. Z.

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 1 wyroku

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 2 wyroku

W dniu 13. 11. 2019 r. w L. nad rzeką doszło do scysji pomiędzy oskarżonym D. Z., a partnerem pokrzywdzonej M. K. (1)A. T.. A. T. miał pretensje do oskarżonego, że nachodzi, a także nęka telefonami i smsami jego partnerkę. Mężczyźni zaczęli się szarpać i przewrócili się na ziemię. Wówczas A. T. uderzył oskarżonego kilka razy w twarz, a następnie odjechał z miejsca zdarzenia.

Oskarżony był wzburzony z powodu zaistniałego incydentu i obwiniał o to pokrzywdzoną M. K. (1). Uważał, że to ona nasłała na niego A. T.. Oskarżony udał się do domu skąd zabrał ostro zakończony nóż kuchenny z ostrzem o długości kilkunastu cm i z plastikową rękojeścią, a następnie poszedł do pokrzywdzonej. M. K. (1) akurat szykowała się do wyjścia ze swoją pięcioletnią córką. Oskarżony wtargnął do jej mieszkania, wyciągnął nóż i zaczął krzyczeć, że ją zabije. Pokrzywdzona cofnęła się do kuchni, a oskarżony poszedł za nią. Gdy pokrzywdzona doszła do ściany oskarżony wbił jej nóż w głowę w okolicy lewej skroni. Ostrze noża się złamało, odpadło od rękojeści i upadło na podłogę. Następnie oskarżony popchnął pokrzywdzoną, która upadła na podłogę i uderzyła głową o kaloryfer. Oskarżony zaczął ją kopać, a pokrzywdzona zasłaniała się rękami. Następnie wziął drewniane krzesło, uderzył nim pokrzywdzoną w okolice tułowia, po czym rzucił je na podłogę i uciekł.

Pokrzywdzona udała się po pomoc do sąsiadów. Na miejsce wezwano karetkę pogotowia i pokrzywdzona została przewieziona do szpitala, gdzie stwierdzono u niej ranę kłutą w okolicach lewej skroni, złamanie kości skroniowej i krwiak śródmózgowy o wymiarach 10 mm na 7 mm.

Działanie oskarżonego polegające na zadaniu ciosu nożem pokrzywdzonej w głowę, z przerwaniem struktur kostnych i krwawieniem wewnątrzczaszkowym narażało ją na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia. Mogło bowiem dojść do uszkodzenia tkanki mózgowej, krwawienia wewnątrzczaszkowego lub zakażenia wewnątrzczaszkowego powodujących chorobę realnie zagrażającą życiu lub zgon. Cios nożem w głowę pokrzywdzonej został zadany ze znaczną siłą. Obrażenia pokrzywdzonej naruszały czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni.

Oskarżony w czasie popełnienia przypisanego mu czynu miał zachowaną poczytalność. Oskarżony ma zaburzenia osobowości z cechami osobowości niedojrzałej. Jego intelekt plasuje się w dolnej granicy normy. Jest uzależniony od (...) i (...).

Oskarżony D. Z. i pokrzywdzona M. K. (1) utrzymywali relacje koleżeńskie. W okresie od sierpnia 2019 r. do 13 listopada 2019 r. D. Z. wielokrotnie telefonował do M. K. (1) i wielokrotnie wysyłał jej wiadomości tekstowe o seksualnej treści, a także wręczył jej pudełko mówiąc, że jest w nim jego sperma i włosy łonowe. Pokrzywdzona mówiła oskarżonemu, że nie chce, aby do niej pisał i dzwonił, ale oskarżony lekceważył jej prośby.

D. Z. ma 31 lat i jest bezdzietnym kawalerem. Nie ma żadnego wykształcenia, ani zawodu. Przed zatrzymaniem nie pracował i pozostawał na utrzymaniu matki. Oskarżony nie był dotychczas karany sądownie.

Częściowo wyjaśnienia D. Z.- k. 69-70, 73, 163-164, 746-748

Zeznania świadków: M. K. (1)- k. 7-9 odpis 12228-129, 181, 756-759,

K. O.- k.16-17 odpis 172-173, 749-750, A. O.- k. 19-20 odpis 174-175, 750-751,

E. O.- k.25-26 odpis 179-180, 751, I. K. L. O.- k. 37-38, 813, A. T.- k. 40-41. 926-928, O. K.- k.48-49, 752-753, 811-813 M. B.- k.130-131, 755, M. K. (2)- k.139-140, 751-752, Ł. R.- k. 158-159, 755-756, D. K.- k. 198-199, 756

Dokumentacja medyczna- k. 110c, 348-354

Pisemna i ustna opinia biegłej z (...) w P. S. P.- k. 338, 810-811

Opinie sądowo-psychiatryczne dot. oskarżonego- k. 341, 444, 885-886

Wyjaśnienia D. Z.- k. 69-70, 73, 163-164, 746-748

Zeznania świadków: M. K. (1)- k. 7-9 odpis (...)-129, 181, 756-759, D. K.- k. 198-199, 756

Ekspertyza z badania telefonów-k.206-214, 223-318

Wywiad środowiskowy o oskarżonym- k. 319-320

Karta karna-k. 402

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

D. Z.

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 1 wyroku

Oskarżony D. Z. nie działał z zamiarem zabójstwa M. K. (1). Uderzył ją w głowę rękojeścią noża z małą siłą. Nie kopał jej i nie uderzył jej krzesłem.

Wyjaśnienia D. Z.- k. 69-70, 73, 163-164, 746-748

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się
do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

1 i 2

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadków

Opinie biegłych

Dokumenty

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego były zgodne z zeznaniami świadków i zgromadzonymi dokumentami. Sąd nie miał podstaw do kwestionowania prawdziwości wyjaśnień oskarżonego w ww. zakresie.

Za wiarygodne w całości Sąd uznał zeznania wszystkich świadków, albowiem były konsekwentne, logiczne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Zeznania te wzajemnie się uzupełniały tworząc spójną całość. M. K. (1) opisała przebieg zdarzenia, a pozostali świadkowie to co widzieli tuż przed nim lub bezpośrednio po nim, a także to co słyszeli lub dowiedzieli się na jego temat. Jako osoby obce dla oskarżonego nie mieli powodów, by składać niezgodne z prawdą zeznania narażając się tym samym na odpowiedzialność karną.

Za wiarygodne Sąd uznał opinie wszystkich biegłych powołanych w przedmiotowej sprawie, albowiem ich wiedza, doświadczenie zawodowe i bezstronność nie budziły żadnych wątpliwości. Opinie były jasne, pełne i nie zawierały wewnętrznych sprzeczności. Strony nie podważały ich treści, ani wniosków końcowych.

Wszystkie zebrane w sprawie dokumenty stanowiły wiarygodny materiał dowodowy, albowiem ich treść i autentyczność nie budziły żadnych zastrzeżeń. Strony ich nie kwestionowały, do czego i Sąd nie miał podstaw.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

2.

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części, w jakiej nie przyznał się do usiłowania zabójstwa pokrzywdzonej. Oskarżony wyjaśnił, że nie wbił noża w głowę pokrzywdzonej, a jedynie uderzył ją lekko w głowę rękojeścią noża. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego były sprzeczne nie tylko z zeznaniami pokrzywdzonej, ale przede wszystkim z opinią biegłej z zakresu medycyny sądowej, która jednoznacznie stwierdziła, że obrażenia jakich doznała pokrzywdzona powstały od zadania ciosu nożem ze znaczną siłą i wykluczyła wersję przedstawioną przez oskarżonego.

O zamiarze oskarżonego będzie jeszcze mowa w kolejnej części uzasadnienia przy omawianiu kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt 1 i 2 wyroku

D. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

Pkt 1 wyroku.

Zdaniem Sądu oskarżony D. Z. niewątpliwie działał z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia pokrzywdzonej M. K. (1). O jego zamiarze świadczy przede wszystkim szereg przesłanek natury przedmiotowej. Oskarżony zaatakował pokrzywdzoną ostro zakończonym nożem kuchennym i zadał nim cios w jej głowę. Cios został zadany ze znaczną siłą, albowiem przebił kość czaszki i spowodował oderwanie ostrza noża od jego rękojeści. Obrażenie jakiego doznała pokrzywdzona miało charakter rany kłutej drążącej w głąb jej czaszki. Obrażenie te spowodowało powstanie krwiaka wewnątrzczaszkowego, który mógł doprowadzić do śmierci pokrzywdzonej. Oskarżony na miejscu zdarzenia nie podjął żadnych działań, aby ratować pokrzywdzoną na przykład poprzez próbę powstrzymania jej krwawienia, czy wezwanie pogotowia. Okoliczności te, a mianowicie rodzaj i właściwości użytego narzędzia, siła i umiejscowienie zadanego ciosu, a także późniejsze zachowanie oskarżonego niezbicie świadczą o tym, że chciał pozbawić życia pokrzywdzoną.

O zamiarze oskarżonego, zdaniem Sądu pośrednio świadczy także analiza przesłanek natury podmiotowej, w oderwaniu od których nie można rozstrzygać sprawy. Oskarżony w dniu zdarzenia został pobity przez partnera pokrzywdzonej. Był tym bardzo zdenerwowany i obwiniał o to pokrzywdzoną. W takim stanie wzburzenia poszedł do domu, zabrał nóż i udał się do pokrzywdzonej, a na miejscu zdarzenia zanim ugodził ją nożem krzyczał do niej, że ją zabije.

Działanie oskarżonego zakończyło się na etapie usiłowania, albowiem nóż, którym zaatakował pokrzywdzoną uległ uszkodzeniu i nie nadawał się do dalszego użycia, a pokrzywdzonej po przewiezieniu do szpitala została udzielona specjalistyczna pomoc lekarska.

Z uwagi na fakt, że pokrzywdzona w wyniku umyślnego zachowania oskarżonego doznała obrażeń ciała o jakich mowa w art. 157 par. 1 kk, Sąd zakwalifikowała jego czyn jako przestępstwo z art. 13 par. 1 kk w zw. z art. 148 par. 1 kk i art. 157 par. 1 kk.

Pkt 2 wyroku.

Oskarżony wielokrotnie dzwoniąc do pokrzywdzonej i wysyłając jej wiadomości tekstowe o seksualnej treści niewątpliwie wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 190a par.1 kk, a zatem tzw. stalkingu. Działania oskarżonego były powtarzane wielokrotnie, wbrew woli pokrzywdzonej i w sposób istotny naruszały jej prywatność.

Jak wynika z opinii sądowo-psychiatrycznej oskarżony w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. W tej sytuacji Sąd uznał, że zarówno sprawstwo, jak i wina oskarżonego w zakresie popełnienia obu przypisanych mu czynów nie budzi żadnych wątpliwości.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania.

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania.

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt
z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

1. 

1.

1.

Za pierwszy z przypisanych oskarżonemu czynów Sąd wymierzył mu karę 9 lat pozbawienia wolności, a za drugi karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Ustalając wymiar poszczególnych kar jednostkowych dla oskarżonego Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k. Przepis ten stanowi, że sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd przy ustalaniu wysokości kary dla oskarżonego uwzględnił również całokształt okoliczności zarówno łagodzących, jak i obciążających.

Okoliczności łagodzące:

- fakt, że działanie oskarżonego zakończyło się na etapie usiłowania i pokrzywdzona nie doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu;

- zamiar nagły, który powstał od wpływem agresywnego zachowania partnera pokrzywdzonej;

- częściowe przyznanie się oskarżonego do winy i złożenie przez niego wyjaśnień, które przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego;

- dobra opinia o oskarżonym z (...) w P.;

- dotychczasowa niekaralność sądowa oskarżonego;

Okoliczności obciążające:

- zamiar bezpośredni;

- brak skruchy;

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

D. Z.

3.

4.

5.

6.

7.

8. i 9.

1. i 2.

1. i 2.

3.

1. i 2.

1. i 2.

Sąd stosując zasadę pełnej absorbcji połączył orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności i grzywny. Sąd uwzględnił przy tym związki przedmiotowo-podmiotowe i czasowe pomiędzy poszczególnymi czynami przypisanymi oskarżonemu oraz dużą dysproporcję w rozmiarze poszczególnych kar jednostkowych.

Z uwagi na wniosek biegłych psychiatrów i psychologa Sąd orzekł wobec oskarżonego terapeutyczny system wykonywania kary pozbawienia wolności.

Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 13. 11. 2019 r. godz. 16.20.

Sąd orzekł wobec oskarżonego środki karne w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej i kontaktowania się z nią, aby zapewnić jej poczucie bezpieczeństwa i komfortu psychicznego, a także aby powstrzymać oskarżonego od ewentualnych kolejnych prób uprzykrzania jej życia.

Sąd orzekł wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej nawiązkę w kwocie 30.000 zł, uznając, że jest to celowe i konieczne, aby chociaż w formie pieniężnej częściowo zrekompensować jej doznane cierpienia.

Sąd orzekł o kosztach zastępstwa procesowego zgodnie z przepisami powołanymi w pkt. 8 i 9 wyroku.

6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

D. Z.

Z uwagi na trudną sytuację majątkową oskarżonego i orzeczoną wobec niego długotrwałą karę pozbawienia wolności, Sąd zwolnił go z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych uznając, że ich egzekucja byłaby całkowicie bezskuteczna.

1Podpis

sędzia Karolina Siwierska sędzia Joanna Rucińaka