Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 306/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 11 września 2020 r. w sprawie sygn. akt III K 112/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpły

w na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

W. S. (1)

jednorazowe udzielenie przez oskarżonego małoletniej pokrzywdzonej S. K. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w mieszkaniu oskarżonego w nocy z 29/30 lipca 2019 r. w S..

zeznania pokrzywdzonej złożone w postępowaniu sądowym

płyta CD z przesłuchania pokrzywdzonej – K. 271

opinia kryminalistyczna dotycząca zbadania zawartości krwi pokrzywdzonej.

K. 84-86

opinia kryminalistyczna dotycząca badania zawartości krwi oskarżonego

K.80-82

zeznania J. M.

karta 72 − 74

zeznania M. B. (1)

karta 100

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

W. S. (1)

okoliczność, iż oskarżony nie udzielił pokrzywdzonej w ogóle amfetaminy.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 44, 46 − 47, 55- 56, 197 − 198

zeznania św. D. M.

k. 223

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

opinia kryminalistyczna dotycząca badania zawartości krwi oskarżonego.

Niebudząca wątpliwości opinia wskazująca na zażycie amfetaminy, co istotne w wielkości zbliżonej do zażycia amfetaminy przez pokrzywdzoną.

opinia kryminalistyczna dotycząca zbadania zawartości krwi pokrzywdzonej.

opinia kryminalistyczna sporządzona przez uprawniony podmiot wskazująca na zażycie przez pokrzywdzoną niewielkiej ilości amfetaminy − opinia zgodna z relacją pokrzywdzonej złożonej na rozprawie.

zeznania pokrzywdzonej złożone w postępowaniu sądowym

Zeznania pokrzywdzonej S. K. złożone w toku postępowania sądowego w części dotyczącej jednorazowego udzielenia przez oskarżonego amfetaminy uznano za wiarygodne, a to w powiązaniu z pozostałymi dowodami, w szczególności z relacją koleżanki J. M. oraz zeznaniami M. B. (1), które wskazują na jednorazowe zażycie amfetaminy udzielonej pokrzywdzonej przez oskarżonego.

zeznania J. M.

Zeznania świadka uznano za wiarygodne, wskazują iż w kasynie nie spożywano amfetaminy, co jest zgodne z relacją M. B. (1), który temu zaprzeczył.

zeznania M. B. (1)

Zeznania świadka uznano za wiarygodne wobec treści relacji J. M. i nieprzekonywających w tej części wypowiedzi pokrzywdzonej (o częstowaniu w kasynie amfetaminą).

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnieniom oskarżonego i to zarówno tym z rozprawy jak również z postępowania przygotowawczego w zakresie w jakim zaprzeczał, by w swoim mieszkaniu udzielił pokrzywdzonej amfetaminy nie dano wiary, a to wobec niebudzących wątpliwości wyników opinii kryminalistycznych świadczących o zażyciu przez oboje tego samego rodzaju środka narkotycznego − amfetaminy. Wyjaśnienia oskarżonego nie były przekonywujące zwłaszcza, że w śledztwie wskazywał, iż przed zdarzeniem zażywał kokainę razem z metaamfetaminą. W tym zakresie Sąd Odwoławczy oparł się na zeznaniach pokrzywdzonej, która pytana drobiazgowo przez sąd I instancji nie miała wątpliwości, że oskarżony w mieszkaniu poczęstował ją kreską amfetaminy. Ponieważ relacja ta znajduje potwierdzenie w wydanej opinii kryminalistycznej należało dać wiarę tej wypowiedzi świadka, zwłaszcza że w świetle wymienionych wcześniej dowodów − zeznań J. M. i M. B. (1) wykluczono, by pokrzywdzona zażyła amfetaminę wcześniej w kasynie. Wszystkie te okoliczności ocenione łącznie zgodnie ze wskazaniami wiedzy, zasadami logiki i doświadczenia życiowego nakazywały danie wiary zeznaniom pokrzywdzonej i odmowę wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego.

zeznania św. D. M.

Dowód nieprzydatny do ustaleń dotyczących udzielenia lub nie amfetaminy, albowiem w złożonych zeznaniach w ogóle się na ten temat nie wypowiadał.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego adw. G. A. na podstawie art. 427§ 2 k.p.k. wyrokowi zarzuciła:

1.obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia (art. 438 pkt. 2 k.p.k.), a mianowicie art. 7 k.p.k. w związku z art. 410 k.p.k. polegającą na dowolnej, niewszechstronnej ocenie zeznań pokrzywdzonej S. K. oraz wyjaśnień oskarżonego W. S. (1) z równoczesnym pominięciem oceny zeznań świadka M. B. (1) oraz D. M. i w konsekwencji nieuzasadnione przypisanie oskarżonemu sprawstwa w zakresie czynu opisanego w pkt. 2 części wstępnej wyroku,

2. obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie § 17 ust. 2 pkt. 5 w związku z § 20 i § 4 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu poprzez pominięcie przez Sąd Okręgowy udziału obrońcy na wszystkich wyznaczonych w przedmiotowej sprawie rozprawach i w konsekwencji obniżenie zasądzonych od Skarbu Państwa na rzecz ustanowionego w sprawie obrońcy z urzędu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej o kwotę 600 zł oraz dalsze 138 zł tytułem podatku od towarów i usług.

☒ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1. Zarzut podniesiony przez obrońcę dotyczący obrazy przepisów prawa procesowego, a zwłaszcza art. 7 k.p.k. w części dotyczącej oceny zeznań pokrzywdzonej częściowo okazał się słuszny, który skutkował zmianą zaskarżonego wyroku w zakresie zarówno ustaleń faktycznych dotyczących udzielania przez oskarżonego środka odurzającego w postaci amfetaminy, jak również w konsekwencji przyjęciem zmodyfikowanej odpowiedzialności karnej. Sąd I instancji przypisując oskarżonemu dwukrotne udzielenie pokrzywdzonej amfetaminy oparł się na zeznaniach pokrzywdzonej złożonych w toku postępowania przygotowawczego z 31 lipca 2019 r. (karta 39). Sąd oparł się na relacjach pokrzywdzonej z tego przesłuchania, w którym to pokrzywdzona zeznała „w kasynie dał mi kreskę, byłam z nim w mieszkaniu, wykąpałam się, dał mi ciuchy i ręcznik, gdy wróciliśmy do kasyna nie było tam już moich znajomych". Świadek dalej zeznała „poszłam do niego do domu i drugi raz dał mi narkotyk, sam też wziął”. Tymczasem podczas zeznań składanych przez pokrzywdzoną na rozprawie świadek, co prawda formalnie podtrzymała odczytane ze śledztwa zeznania, jednak w szczegółach odpowiadając na pytania zeznała częściowo odmiennie. W szczególności na okoliczności interesujące z punktu widzenia zakresu zaskarżenia i postawionego zarzutu podała, iż w kasynie dostała narkotyk i wzięła do nosa, przy czym zeznając na tę okoliczność podała, iż narkotyk ten w kasynie dał jej drugi mężczyzna, który dał jej ubrania i nie był to oskarżony. Świadek zeznała, że jak przyszła z oskarżonym do jego mieszkania to wówczas „posypał mi kreskę i ja to wzięłam”. Z relacji złożonej przed sądem w sposób jednoznaczny wynika, że oskarżony W. S. (1) udzielił jej tylko raz amfetaminy w swoim mieszkaniu. Oczywistym jest, że te dwie relacje nie mogą być prawdziwe, ale nie wynika z nich jak chce obrońca, że każda z tych relacji nie polega na prawdzie, a zatem oskarżony nie powinien ponosić odpowiedzialności karnej. Przeciwko takiemu rozumieniu wskazują inne dowody, które mają istotne znaczenie przy ocenie wiarygodności relacji pokrzywdzonej. Nie do przecenienia jest bowiem opinia kryminalistyczna dotycząca badania krwi zarówno pokrzywdzonej jak też oskarżonego z próbek pobranych bezpośrednio po zdarzeniu. Z opinii tej wynika, iż oboje byli po spożyciu amfetaminy, nawet stopień jej stężenia we krwi jest zbliżony. Należy zwrócić uwagę, że oparcie się przez sąd I instancji na pierwszych zeznaniach świadka było o tyle nieprawidłowe, że jej relacje dotyczące udania się do mieszkania z mężczyzną, który dał jej ciuchy i następnie powrót do kasyna dotyczyły nie oskarżonego, a jego znajomego M. B. (1). Świadek ten zeznał bowiem (k. 100), że rzeczywiście poszedł z jedną z dziewcząt do domu i przekazał jej ubranie żony. Co prawda świadek ten zaprzeczył, aby w kasynie udzielał pokrzywdzonej narkotyku, co było sprzeczne z relacją pokrzywdzonej, ale bez wątpienia pokrzywdzona początkowo była w jego mieszkaniu - gdzie dostała ubrania, a nie w mieszkaniu oskarżonego. Częściowo taką relację potwierdza koleżanka S., J. M. (karta 72 − 74). Przy ocenie dowodów należy mieć na względzie zarówno zasadę swobodnej oceny wynikającej z art. 7 k.p.k., ale także art. 410 k.p.k., który wymaga, by przy dokonywaniu ustaleń faktycznych mieć na uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego (a zatem zarówno dowody obciążające oskarżonego jak i też dowody odciążające). Dopiero ocena dokonana z uwzględnieniem wszystkich dowodów ujawnionych w sprawie korzysta z ochrony art. 7 k.p.k.. Ocena ta jednak nie może być oceną arbitralną sprowadzającą się do wyboru jednej z możliwych wersji wydarzeń. Ocena ta musi uwzględniać nie tylko treść dowodu, ale i zbieżność tego dowodu z innymi dowodami, w tym by pozostawały w zgodzie z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania. W przedmiotowej sprawie w zasadzie nie sposób poza arbitralnym osądem rozstrzygnąć czy oskarżony udzielił pokrzywdzonej amfetaminy zarówno w kasynie jak i w swoim mieszkaniu czy też wyłącznie w swoim mieszkaniu, gdy pokrzywdzona przyszła z nim w nocy. Podstawą ustaleń faktycznych mogą być wyłącznie fakty pewne, które nie budzą żadnych wątpliwości. Takim faktem pewnym jest, że oskarżony i pokrzywdzona zażyli amfetaminę bo wynika to z opinii kryminalistycznej i spośród różnych dowodów osobowych takie wspólne spożycie miało miejsce w mieszkaniu oskarżonego jak zeznała przed sądem pokrzywdzona. Twierdzenia oskarżonego, że nie udzielał jej narkotyków, a wynik badania tłumaczył zażyciem kilka dni wcześniej kokainy są niewiarygodne z tego względu, że wynik opinii kryminalistycznej jest zbieżny u oskarżonego i u pokrzywdzonej i dotyczy amfetaminy, o której zeznała pokrzywdzona. Twierdzenia obrońcy, iż zbadana u pokrzywdzonej amfetamina może być wynikiem udzielenia jej w kasynie przez M. B. (2) jest o tyle nie przekonywająca, że poza gołosłownym stwierdzeniem pokrzywdzonej brak jest na takie udzielenie narkotyku przekonywującego dowodu. Sam M. B. (2) temu zaprzeczył, a J. M. faktu tego nie przyznała, zeznając przecież, iż kasynie jedynie pili alkohol. Tym samym zarzut obrońcy częściowo okazał się nieskuteczny, a oskarżonemu należało przypisać jednokrotne udzielenie amfetaminy Z zupełnie niezrozumiałe uznano powoływanie się przez skarżącego na zeznania D. M., kolegi oskarżonego który na okoliczność udzielania pokrzywdzonej narkotyku nie miał żadnych wiadomości, zarówno obciążających jak i odciążających oskarżonego.

Ad 2.

Zarzut obrazy przepisów dotyczących przyznania obrońcy z urzędu wynagrodzenia za udział w rozprawie przed sądem I instancji okazał się trafny. Zgodnie z przywołanymi w zarzucie przepisami Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości wynagrodzenie obrońcy określa się według stawki minimalnej 600 zł oraz 20% z tej kwoty za każdy kolejny termin rozprawy. Jak słusznie wskazał obrońca w przedmiotowej sprawie odbyło się 7 rozpraw: w dniu 26 listopada 2019 r., w dniu 3 grudnia 2019 r., w dniu 10 stycznia 2020 r., w dniu 2 marca 2020 r., w dniu 18 czerwca 2020 r., w dniu 29 lipca 2020 r. oraz 11 września 2020 r. Uwzględniając wynagrodzenie obrońcy z urzędu za udział w postępowaniu przygotowawczym - 300 zł oraz za postępowanie przed sądem I instancji 600 zł + 720 zł to łącznie wynagrodzenie obrońcy wyniosło 1620 zł, stąd też dokonano stosownej korekty wyroku Sądu I instancji.

Wniosek

Obrońca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie, co do istoty poprzez:

1. uniewinnienie oskarżonego W. S. (1) od popełnienia zarzuconego mu czynu opisanego w pkt. 2 części wstępnej wyroku,

2. zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. A. kwoty 1620 zł oraz dalszych 372 zł 60 gr tytułem podatku od towarów i usług za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu oskarżonemu,

3. obciążanie Skarbu Państwa kosztami postępowania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek obrońcy o całkowite uniewinnienie oskarżonego od przestępstwa udzielenia pokrzywdzonej S. K. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy nie zasługiwał na uwzględnienie. Rzeczywiście dowody zebrane w sprawie, ocenione w sposób obiektywny, zgodnie z wymogami art. 7 k.p.k. pozwalają na przypisanie oskarżonemu wyłącznie jednokrotnego udzielenia amfetaminy pokrzywdzonej, stąd stosowna korekta wyroku, w tym kwalifikacji prawnej oraz wymiaru kary.

Całkowicie słuszny był wniosek o zmianę wyroku w części dotyczącej wynagrodzenia należnego obrońcy z tytułu prowadzonej obrony z urzędu oskarżonego przed sądem I instancji. Niezasadny był natomiast wniosek o obciążenie Skarbu Państwa kosztami postępowania. Taki wniosek byłby skuteczny wyłącznie w przypadku całkowitego uwolnienia oskarżonego od winy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie stwierdzono okoliczności z art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k. i 454 k.p.k.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 11 września 2020 r. utrzymano w mocy w zakresie zaliczenia oskarżonemu na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania w sprawie, od 30 lipca 2019 r. godz. 13:20 do dnia 22 października 2019 r. godz. 16:10, utrzymano w mocy rozstrzygnięcie dotyczące obciążenia oskarżonego poniesionymi w postępowaniu przygotowawczym i sądowym wydatkami związanymi z przypisanym mu przestępstwem udzielenia pokrzywdzonej substancji psychotropowej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok w części utrzymanej nie budził żadnych zastrzeżeń, skoro oskarżony został uznany winnym popełnienia występku z art. 58 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii to na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności słusznie zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oraz obciążono go stosownymi wydatkami poniesionymi w jego sprawie, a związanymi z tym przestępstwem.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

1.

2.Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 30 września 2021 r. orzekł następująco:

3.I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób że:

4.1. w zakresie czynu przypisanego w pkt. II części rozstrzygającej przyjmuje, że oskarżony W. S. (1) udzielił małoletniej S. K. substancji psychotropowej w postaci jednej porcji amfetaminy, kwalifikując czyn z art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz obniżając wymierzoną karę pozbawienia wolności do 9 (dziewięciu) miesięcy;

5.2. przyznane obrońcy z urzędu adw. G. A. wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu w postępowaniu przed sądem I instancji podwyższa do kwoty 1620 zł oraz o dalsze 372,60 zł tytułem podatku od towarów i usług;

6.II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

7.III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. A. 600 zł podwyższone o 138 zł podatku od towarów i usług tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

8.IV. obciąża oskarżonego poniesionymi wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 758 zł oraz wymierza mu opłatę w kwocie 180 zł za obie instancje.

Zwięźle o powodach zmiany

Jak wskazano w sekcji 3 uzasadnienia przyjęcie przez sąd odwoławczy odmiennych ustaleń faktycznych, dokonanych w oparciu o odmienną ocenę dowodów zebranych w sprawie, a w szczególności oceny wiarygodności zeznań pokrzywdzonej w konfrontacji z innymi dowodami doprowadziło do ustalenia, iż krytycznego dnia oskarżony W. S. (1) udzielił pokrzywdzonej wyłącznie jednej porcji amfetaminy, co musiało skutkować zmianą zarówno opisu czynu przypisanego, ale także kwalifikacji prawnej - wyłącznie z art. 58 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z równoczesnym wyeliminowaniem działania warunkach art. 12 k.k. W konsekwencji doprowadziło to do obniżenia kary pozbawienia wolności, którą Sąd Odwoławczy określił na poziomie 9 miesięcy. Wymierzając karę bezwzględnego pozbawienia wolności Sąd Apelacyjny miał na uwadze przede wszystkim dwie istotnie obciążające oskarżonego okoliczności. Świadomość oskarżonego, iż pokrzywdzona jest osobą zagubioną, jest osobą małoletnią będącą na ucieczce z młodzieżowego ośrodka wychowawczego. Drugą istotną okolicznością było ustalenie, iż oskarżony w przeszłości wielokrotnie wchodził w konflikt z prawem i jest osobą mocno zdemoralizowaną. Wymierzona kara pozbawienia wolności odpowiada dużemu stopniowi szkodliwości społecznej czynu i zawinieniu sprawcy.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Sąd odwoławczy obciążył oskarżonego poniesionymi wydatkami postępowania odwoławczego w kwocie 758 zł oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 180 zł za obie instancje.

Podstawą prawną dociążenia oskarżonego poniesionymi wydatkami postępowania odwoławczego jest oczywiście art. 627 k.p.k., który stanowi że od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa. Kosztami sądowymi w tej sprawie są przede wszystkim wydatki poniesione przez Skarb Państwa na obrońcę z urzędu to jest 738 zł oraz 20 zł tytułem ryczałtu za doręczenia pism i zawiadomień w postępowaniu przed sądem. Zgodnie z art. 10.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, w razie obniżenia lub podwyższenia wymiaru kary zasadniczej, zmiany rodzaju albo skazania dopiero przez Sąd Odwoławczy sąd ten wymierza za obie instancje jedną opłatę według kary przez siebie orzeczonej. Sąd wymierzył karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, a więc karę - do jednego roku, a zatem zgodnie z art. 2.1 pkt. 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych konieczne było obciążenie skazanego opłatą od wymierzonej kary w wysokości 180 zł.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego W. S. (1) adw. G. A.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rozstrzygnięcie wyroku zawarte w pkt. II, III, IV, V.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana