Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 477/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. K. (1)

III.  W dniu 06 października 2009 roku w G., na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami, wziął udział w pobiciu P. C. (1) poprzez uderzenie pięściami po głowie powodując upadek, a następnie kopanie nogami po całym ciele i zadanie przez nieustaloną osobę czterokrotnie uderzeń przy użyciu narzędzia ostrego, ostrokończystego w prawy pośladek, w wyniku czego doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, otarcia naskórka i obrzęku twarzy strony prawej, krwiaków okularowych obu oczodołów i 4 głębokich ran kłutych pośladka prawego, narażając go na nastąpienie skutku określonego w art. 157§1kk, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary za umyślne przestępstwo podobne tj. występek z art. 158§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

IV.  W dniu 07 lipca 2019 r. w G., w budynku KPP w G. przy Al. (...), znieważył używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w G. st. sierż. K. P. i sierż. szt. Ł. K. (1), a nadto naruszył nietykalność cielesną st. sierż. K. P. w ten sposób, że uderzył go głową w tułów i przewrócił na podłogę, podczas i w związku z pełnieniem przez policjantów obowiązków służbowych na miejscu interwencji,przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary za umyślne przestępstwo podobne tj. występek z art. 226§1 kk w zb. z art. 222§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn I

1.  Przyjazd zamieszkałego w G. P. C. (1) 06.10.2009 r. około godziny 22:00 swoim samochodem na parking, a następnie po zamknięciu auta udanie się w kierunku klatki schodowej znajdującego się w pobliży bloku, w którym mieszka na wysokości rogu, którego zauważył wychodzącego zza rosnących tam krzaków znanego mu z widzenia mężczyznę o pseudonimie (...) oskarżonego S. K. (1) (w dalszym ciągu S. K.), który niespodziewanie podchodząc do niego z boku zaatakował go uderzając dwukrotnie pięścią w twarz.

2.  Upadek P. C. (1) w związku z zadanymi mu przez oskarżonego uderzeniami, który leżąc odruchowo rękoma zakrył twarz, zaś po chwili poczuł zadawane mu z dwóch stron po całym ciele kopnięcia i w związku z tym krzycząc zaczął wzywać pomocy, na co zareagował mieszkający na 4 piętrze pobliskiego bloku mężczyzna krzycząc, żeby zostawili go, co napastnicy zrobili, oddalając się i wówczas podnosząc się pokrzywdzony zobaczył uciekających w kierunku pobliskiego osiedla (...) trzech mężczyzn

3.  Wezwanie przez K. Ł. (1) z d. T. mieszkającą w tym samym bloku co pokrzywdzony, która słysząc krzyk osoby wzywającej pomocy wyjrzała przez okno swojego mieszkania i widząc stojącego już wówczas sąsiada P. C. (1) oraz znajdujące się w jego pobliżu na chodniku plamy, jak później ustalono krwi pochodzącej z doznanych przez niego ran kłutych pośladka prawego, na jego prośbę karetki pogotowia oraz powiadomienie o napadzie na syna H. C..

4.  Obrażenia w postaci stłuczenia głowy, krwiaków i obrzęku twarzy strony prawej oraz czterech głębokich ran kłutych pośladka prawego jakich doznał pokrzywdzony w wyniku pobicia, które naruszyły czynności narządów jego ciała, na okres poniżej 7 dni, w rozumieniu art. 157 §2 kk oraz w wyniku którego został narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo wystąpienia skutków określonego w art. 157§1 kk.,

Czyn II

1.  Skazanie S. K. (1) prawomocnym wyrokiem SR w Giżycku z dnia 07.11.2003 r. w sprawie o sygn akt II K 389/03 za dwa przestępstwa z art. 280§1 kk popełnione w warunkach ciągu przestępstw oraz za przestępstwo z art. 158§1 kk na karę łączną dwóch lat i ośmiu miesięcy pozbawienia wolności, po odbyciu cześci której postanowieniem SO w Olsztynie z dnia 11.02.2009 r. został warunkowo przedterminowo zwolniony oraz w związku z odwołaniem przez ten Sąd postanowieniem z dnia 02.07.2009 r. warunkowego przedterminowego zwolnienia jego pobyt poza granicami kraju

2.  Powrót oskarżonego w czerwcu 2019 r. do kraju oraz po uzyskaniu informacji, że jest poszukiwany przez policję podjęcie przez niego decyzji o zgłoszeniu się do KPP w G. w celu odbycia pozostałej kary pozbawienia wolności w sprawie II K 389/03

3.  Wyjście S. K. w dniu 07.07.2019 r. przed godziną 10:00 w towarzystwie brata przyrodniego K. J. z mieszkania przy ul. (...) i następnie poruszanie się przez nich środkiem jezdni tej drogi na co zareagowała odwożąca samochodem do pracy w KPP G. męża Ł. K. (2) E. K. używając sygnału dźwiękowego, w związku z czym obrzucili oni pojazd jabłkami oraz dotarcie przez nich do budynku KPP w G., gdyż oskarżony zamierzał zgłosić się do odbycia kary pozbawienia wolności, przed wejściem do którego obaj zatrzymali się paląc papierosy

4.  Wyjście po odprawie o godzinie 10:18 w dniu 07.07.2019 r. z budynku KPP w G. umundurowanych funkcjonariuszy policji pełniących w tym dniu służbę w patrolu wodnym st. sierż. K. P. i sierż. szt. Ł. K. (2), który rozpoznał w stojących w pobliżu podjazdu do drzwi dla osób niepełnosprawnych oskarżonego S. K. i jego brata K. J. idących środkiem ul. (...), gdy żona odwoziła go do pracy, którzy po użyciu przez nią sygnału dźwiękowego obrzucili pojazd jabłkami i na ich widok rzucili na chodnik niedopałki papierosów oraz używając słów wulgarnych pomimo zwrócenia uwagi na niewłaściwe zachowanie chcieli odejść, w związku z czym polecili im, żeby udali się z nimi do budynku, co ostatecznie gdy poinformowali ich o użyciu środków przymusu bezpośredniego zrobili

5.  Wprowadzenie K. J. i oskarżonego będącego prawdopodobnie pod wpływem alkoholu, wyraźnie pobudzonego a nadto lekceważącego wydawane mu polecenia i używającego przez cały czas wulgaryzmów do pomieszczenia na parterze, w którym niespodziewanie ruszył on w kierunku K. P., usiłując uderzyć go głową w twarz, co nie udało się mu, gdyż zrobił on unik i w związku z tym uderzył go on głową w okolice klatki piersiowej i lewego barku, zaś z uwagi na impet z którym zaatakował pokrzywdzonego spowodował, ze plecami uderzył on o ścianę, na której znajdował się włącznik światła, które zgasił osuwając się na podłogę, z której błyskawicznie podniósł się, a następnie używając środków przymusu bezpośredniego obezwładnił oskarżonego skuwając mu kajdankami ręce na plecach, podczas których to czynności wyzywał on obu funkcjonariuszy policji słowami wulgarnymi oraz powszechnie uznanymi za obelżywe, wyrywał się i samookaleczał uderzając głównie głową i twarzą w ściany, podłogę i blat stołu stojącego w tym pomieszczeniu oraz krzyczał, że biją go oni zachowując się podobnie po zatrzymaniu w czasie transportu do lekarza w celu zbadania przed osadzeniem w policyjnej izbie dla zatrzymanych miedzy innymi związku z ustaleniem, że jest poszukiwany listem gończym

Zeznania świadków:

-P. C. (1),

- M. P. (1)

Tablica poglądowa

Zeznania świadków:

- P. C. (1)

- K. Ł. (1) z d. T.

Zeznania świadków:

- P. C. (1)

- K. Ł. (1) z d. T.

- H. C.

Protokół oględzin miejsca uszkodzenia ciała

Protokół oględzin odzieży wraz z dokumentacją zdjęciową

Dokumentacja zdjęciowa

Pisemna opinie biegłego lekarza medycyny specj. chirurgii ogólnej M. S.

Ustna opinia uzupełniająca biegłego z zakresu medycyny

Zeznania świadków:

-K. J.

- R. D. (1)

Odpis wyroku SR w Giżycku w sprawie II K 289/03

Informacja o wyroku

Dane o karalności

Zeznania świadków:

- K. J.

- R. D. (1)

Zeznania świadków:

- Ł. K. (2)

- E. K.

Odpis prawomocnego wyroku SR w Giżycku w sprawie II W 260/19

Odpis wyroku SO w Olsztynie w sprawie VII Ka 865/20

Protokoły oględzin i odtworzenia zapisu monitoringu z budynku KPP w G.

Zeznania świadków:

- K. P.

- Ł. K. (2)

- T. I.

Protokoły oględzin i odtworzenia zapisu monitoringu z budynku KPP w G.

Zeznania świadków:

- K. P.

- Ł. K. (2)

- M. C.

-T. I.

- M. G. (1)

- P. B.

Notatka urzędowa

Protokół zatrzymania

Kserokopia zaświadczenia lekarskiego

Odpis opinii sądowo- lekarskiej sporządzonej w sprawie PR 1 Ds. 2232.2019 prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową (...) w O.

k. 438v-439,13-15v,45v,46 w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k.

k. 440 oraz 41 w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k.

k. 48

j.w.

k. 440v oraz 5v-6 w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k.

j.w.

j.w.

k. 440v oraz 10v w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k.

k.7-9

k.22-28

k.33-35

k. 36

k. 557 v

k.440 v- 445

k.475-476

k.384-387

k.388

k. 536-537

j.w.

j.w.

k.439-439v oraz 322v-323

w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k

k.464-465

k.478

k.479

k.351-352,365-366

k.439v-440 oraz 326v-327 w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k

j.w.

k.441 oraz 345v-346 w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k

j.w.

j.w.

j.w.

k. 441 oraz 339v-340 w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k

j.w.

k.441-441v oraz 363v w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k

k.527-527v, 543v oraz 539-540 w części odczytanej w trybie art. 391§1 k.p.k

k.367

k.321

k.347

k. 490-499

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. K. (1)

I.W dniu 06 października 2009 roku w G., na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami, wziął udział w pobiciu P. C. (1) poprzez uderzenie pięściami po głowie powodując upadek, a następnie kopanie nogami po całym ciele i zadanie przez nieustaloną osobę czterokrotnie uderzeń przy użyciu narzędzia ostrego, ostrokończystego w prawy pośladek, w wyniku czego doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, otarcia naskórka i obrzęku twarzy strony prawej, krwiaków okularowych obu oczodołów i 4 głębokich ran kłutych pośladka prawego, narażając go na nastąpienie skutku określonego w art. 157§1kk, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary za umyślne przestępstwo podobne tj. występek z art. 158§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

II.W dniu 07 lipca 2019 r. w G., w budynku KPP w G. przy Al. (...), znieważył używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w G. st. sierż. K. P. i sierż. szt. Ł. K. (1), a nadto naruszył nietykalność cielesną st. sierż. K. P. w ten sposób, że uderzył go głową w tułów i przewrócił na podłogę, podczas i w związku z pełnieniem przez policjantów obowiązków służbowych na miejscu interwencji,przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary za umyślne przestępstwo podobne tj. występek z art. 226§1 kk w zb. z art. 222§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czyny I i II

1.  Nieprzyznanie się oskarżonego S. K. do popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadków:

- K. J.

- R. D. (1)

Postanowienie o umorzeniu śledztwa w sprawie PR 1 Ds.2232.2019 prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową O.-Północ w O.

k.438v oraz 281 i 332 w części odczytanej w trybie art. 389§1 k.p.k

j.w.

j.w.

k. 500-515

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. I pkt. 1

Ad I pkt. 2

Ad I pkt. 3

Ad I pkt. 4

Ad II pkt. 1

Ad II pkt. 2

Ad II pkt. 3

Ad II pkt. 4

Ad II pkt. 5

Zeznania świadków:

-P. C. (1),

- M. P. (2)

Tablica poglądowa

Zeznania świadków:

- P. C. (1)

- K. Ł. (1) z d. T.

Zeznania świadków:

- P. C. (1)

- K. Ł. (1) z d. T.

- H. C.

Protokół oględzin miejsca uszkodzenia ciała

Protokół oględzin odzieży wraz z dokumentacją zdjęciową

Dokumentacja zdjęciowa

Dokumentacja zdjęciowa

Pisemna opinie biegłego lekarza medycyny specj. chirurgii ogólnej M. S.

Ustna opinia uzupełniająca biegłego z zakresu medycyny

Zeznania świadków:

-K. J.

- R. D. (1)

Odpis wyroku SR w Giżycku w sprawie II K 289/03

Informacja o wyroku

Dane o karalności

Zeznania świadków:

- K. J.

- R. D. (1)

Zeznania świadków:

- Ł. K. (2)

- E. K.

Odpis prawomocnego wyroku SR w Giżycku w sprawie II W 260/19

Odpis wyroku SO w Olsztynie w sprawie VII Ka 865/20

Protokoły oględzin i odtworzenia zapisu monitoringu z budynku KPP w G.

Zeznania świadków:

-K. P.

-Ł. K. (2)

-T. I.

Protokoły oględzin i odtworzenia zapisu monitoringu z budynku KPP w G.

Zeznania świadków:

-K. P.

-Ł. K. (2)

-M. C.

-T. I.

-M. G. (1)

-P. B.

Notatka urzędowa

Protokół zatrzymania

Kserokopia zaświadczenia lekarskiego

Odpis opinii sądowo- lekarskiej sporządzonej w sprawie PR 1 Ds. 2232.2019 prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową O.- (...) w O.

Z zeznań mieszkańca G. P. C. (1) wynika, że w dniu 06.10.2009 r. około godziny 22:00 swoim samochodem przyjechał na parking znajdujący się w pobliżu bloku, w którym mieszka. Po zamknięciu auta, jak wynika ze złożonych przez niego zeznań, trzymając w ręku portfel z dokumentami oraz kluczyk do samochodu szedł w kierunku swojej klatki schodowej i gdy był na wysokości rogu bloku zauważył wychodzącego zza krzaków mężczyznę, którego znał z widzenia oraz z pseudonimu (...), oskarżonego S. K.. To że oskarżony posługuje się pseudonimem (...) potwierdził w złożonych zeznaniach jego znajomy M. P. , zaś pokrzywdzony rozpoznał go nie mając co do tego żadnych wątpliwości podczas czynności okazania mu tablicy poglądowej z wizerunkiem 6 osób. Zarówno czynność okazania, jak i rozpoznanie S. K. przez P. C. są bezsporne, dlatego Sąd dał mu w pełni wiarę. Za wiarygodne uznać należy także zeznania M. P. w części dotyczącej pseudonimu, którym posługuje się oskarżony. Pokrzywdzony zeznał nadto, że oskarżony podchodząc do niego niespodziewanie zaatakował go uderzając dwukrotnie pięścią w twarz. Także w tej części jego zeznaniom Sąd dał wiarę. Wiarygodności nie budzi również przedłożona P. C. (1) tablica poglądowa z wizerunkiem 6 osób.

W związku z otrzymanymi uderzeniami P. C. (1), co wynika ze złożonych przez niego zeznań, został lekko zamroczony i upadł. Leżąc odruchowo osłonił rękoma głowę zasłaniając w szczególności twarz. Po chwili, jak zeznał, poczuł, że z dwóch stron jest kopany po całym ciele i w związku z tym krzycząc zaczął wzywać pomocy przekonany, że napastników jest już co najmniej dwóch. Pokrzywdzony zeznał nadto, że na jego wezwanie zareagował mieszkaniec 4 piętra znajdującego się obok budynku, który zaczął krzyczeć do nich, żeby zostawili go. Napastnicy zareagowali i odbiegli od pokrzywdzonego, który podnosząc się zobaczył uciekających w kierunku pobliskiego osiedla (...) trzech mężczyzn wśród których był oskarżony. P. C. (1) początkowo był również przekonany, że jedną z uciekających osób jest znany mu z widzenia mężczyzna o pseudonimie (...) (jak później ustalono M. P. (2)), jednak ostatecznie nie był pewny czy był to właśnie on, gdyż jak przyznał widział tylko profil jego twarzy i zapamiętał ubranie.

Dochodzące z podwórka krzyki „ratunku” usłyszała także mieszkająca w tym samym bloku, co pokrzywdzony, K. Ł. (2) (wówczas nosząca nazwisko T.), która postanowiła sprawdzić co się dzieje i wyjrzała przez okno swojego pokoju. Zeznaniom pokrzywdzonego oraz K. Ł. (2), które tworzą spójną , wzajemnie uzupełniającą się i przekonującą całość Sąd dał również wiarę

Ze złożonych przez K. Ł. (2) zeznań wynika, że na podwórku zobaczyła stojącego już wówczas sąsiada P. C. (1), który był sam. Gdy, jak zeznała, po odpowiedzi na jej pytanie co się stało pokrzywdzony stwierdził, że nic mu nie potrzeba, zauważyła przy nim na chodniku jakieś plamy, na co zwróciła uwagę prosząc, żeby sprawdził czy nic nie stało się mu w nogę, co zrobił on, następnie na jego prośbę wezwała pogotowie. Wyszła również przed blok z ręcznikiem, który dała mu, żeby zatamował krwawienie z nogi i pośladków oraz przez domofon o napadzie na syna powiadomiła jego rodziców. Dodała, że do czasu przyjazdu policji rozmawiała z pokrzywdzonym i powiedział on jedynie, że skradziono mu portfel, który wypadł mu z ręki, gdy po otrzymanych uderzeniach upadł na ziemię. Po zawiadomieniu przez K. Ł. (2) na podwórko przyszła również matka pokrzywdzonego H. C., która pojechała z nim na (...), gdy przyjechała karetka pogotowia. Zeznania K. Ł. (2) oraz H. C. tworzą wspólną i wzajemnie uzupełniającą się całość z zeznaniami pokrzywdzonego, co mając na uwadze Sad dał im wiarę. Wiarygodności nie budzi również protokół oględzin miejsca uszkodzenia ciała pokrzywdzonego oraz jego odzieży, a także sporządzona z tych czynności dokumentacja zdjęciowa.

Za wiarygodną Sąd uznał opinię sporządzoną przez powołanego w sprawie biegłego z zakresu medycyny specjalistę chirurgii ogólnej M. S.. Na podstawie historii choroby z oddziału chirurgii ogólnej Szpitala w G. potwierdził on, że P. C. (1) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, krwiaków okularowych obu oczodołów, otarcia naskórka i obrzęku twarzy strony prawej oraz czterech głębokich ran kłutych pośladka prawego, które jego zdaniem należy zaliczyć do powodujących naruszenie czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni wyczerpujących dyspozycję art. 157 §2 kk. W ustnej opinii uzupełniającej złożonej w toku rozprawy sądowej biegły stwierdził nadto, że w wyniku pobicia pokrzywdzony w związku z zadawanymi mu uderzeniami pięściami i kopaniem został narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 §1 kk. Zdaniem biegłego obrażeń tych mógł on doznać w podanych okolicznościach, a mianowicie, w wyniku uderzeń pięścią, kopnięć i zadanych przedmiotem ostrym. Sąd w pełni podzielił ustalenia opinii oraz jej wniosku, gdyż jest ona jasna, pełna i poparta przekonującą argumentacją wynikającą z wiedzy specjalistycznej, jaką posiada biegły.

Bezspornym jest, co wynika z odpisu prawomocnego wyroku SR w Giżycku z dnia 07.11.2003 r. w sprawie II K 389/03, że za dwa przestępstwa z art. 280 §1 kk popełnione w warunkach ciągu przestępstw oraz za przestępstwo z art. 158§1 kk S. K. skazany został na karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Po odbyciu części powyższej kary postanowieniem SO w Olsztynie z dnia 11.02.2009 r., co wynika z danych o karalności, został warunkowo przedterminowo zwolniony. Zakład Karny, jak wynika z informacji o wykonaniu wyroku opuścił 13.02.2009 r. Postanowieniem SO w Olsztynie z dnia 02.07.2010 r., co również wynika z danych o karalności, odwołano warunkowe przedterminowe zwolnieni, zaś oskarżony, jak wynika z zeznań jego brata K. J. i matki R. D. (1) wyjechał poza granice kraju i był poszukiwany do odbycia reszty kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem sprawie II K 289/03. Zeznaniom powyższych świadków w tej części Sąd dał wiarę. Wątpliwości nie budzi również wiarygodność dokumentów urzędowych omówionych wyżej.

Zarówno z zeznań K. J., jak i R. D. (1) wynika, że oskarżony do kraju powrócił w czerwcu 2009 r. (w złożonych zeznaniach R. D. prawdopodobnie w wyniku przejęzyczenia wskazała 2020 ). Świadkowie Ci zeznali nadto, że po uzyskaniu informacji przez oskarżonego odnośnie poszukiwania go przez policję w celu odbycia pozostałej części kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 389/03 postanowił on zgłosić się do KPP w G.. Także w tej części wiarygodność zeznań jego brata i matki nie budzi wątpliwości.

S. K. do KPP w G., jak wynika z zeznań K. J. i R. D. (1) udał się w niedzielę 07.07.2019 r. K. J. zeznał nadto, że postanowił towarzyszący mu i z mieszkania przy ul. (...) wyszli obaj przed godzina 10:00.

O tej samej porze do pracy w KPP w G. odwoziła samochodem męża Ł. K. (3) E. K.. Ze złożonych przez nią zeznań oraz z zeznań jej męża wynika, że gdy jechali ulica (...) zauważyli idących środkiem jezdni dwóch mężczyzn. Aby ostrzec ich widząc, że poruszają się chwiejnym krokiem E. K. użyła sygnału dźwiękowego i następnie wyprzedziła zjeżdżając na przeciwny pas ruchu. Mężczyznami tymi byli oskarżony oraz jego brat, którzy po wyprzedzeniu ich, jak wynika z zeznań Ł. K. (2) i E. K. zaczęli rzucać w kierunku samochodu jabłkami. Zeznaniom Ł. K. (2) i E. S. dał wiarę, gdyż znalazły one w pełni potwierdzenie w prawomocnym wyroku SR w Giżycku z dnia 04.11.2020 r. w sprawie II W 260/19, na mocy którego S. K. skazany został za 5 wykroczeń popełnionych w dniu 07.07.2019 r., w tym dwa o godzinie 09:55, polegających na tym, że :

- szedł środkiem jezdni nie korzystając z chodnika z art. 97 kw,

- obrzucił jabłkami pojazd osobowy będący w ruchu z art. 76 kw.

Podnieść jedynie należy, że zgodnie z art. 8§2 kpk prawomocne rozstrzygnięcia S. kształtujące prawo lub stosunek prawny są wiążące, a tym samym prawomocny wyrok w sprawie II W 260/19 jest wiążący dla S. orzekającego w niniejszej sprawie.

Oskarżony oraz jego brat do budynku KPP w G. dotarli dokładnie o godzinie 10:15 i zatrzymali się przed wejściem do niego paląc papierowy. Wynika to bezspornie z zapisów kamer monitoringu z dnia 07.07.2019 r., zainstalowanych na budynku KPP w G. oraz protokołów odtworzenia tych zapisów, które sporządzono zgodnie z art. 143 §1 pkt. 7 kpk. Wiarygodność powyższych dokumentów procesowych nie budzi żadnych wątpliwości.

O godzinie 10:18, jak wynika z nagrania kamer monitoringu zainstalowanych na budynku KPP w G. wyszli z niego po odprawie dwaj funkcjonariusze policji st. sierż. K. P. i sierż.szt. Ł. K. (2) pełniący w dniu 07.07.2019 r. służbę w patrolu wodnym. Obaj, co wynika ze złożonych przez nich zeznań, byli odpowiednio umundurowani (m. inn. białe koszulki, krótkie spodenki, buty typu adidasy ) i Ł. K. (2) widząc stojących w pobliżu podjazdu dla osób niepełnosprawnych dwóch mężczyzn palących papierowy poinformował K. P., że są to ci, którzy gdy żona wiozła go do pracy szli środkiem ulicy (...) i następnie po użyciu przez nią sygnału dźwiękowego obrzucili samochód jabłkami, o czym mówił mu wcześniej. Stojący w pobliżu wejścia do budynku komendy oskarżony i jego brat, gdy zobaczyli Ł. K. (2) i K. P. idących w ich kierunku, gdyż zamierzali ich wylegitymować rzucili na chodnik niedopałki papierosów i używając przez cały czas słów wulgarnych zamierzali oddalić się. Wówczas funkcjonariusze policji po zwróceniu uwagi na niewłaściwe zachowanie m. innymi na ulicy (...) oraz zaśmiecanie miejsca publicznego i używanie słów nieprzyzwoitych polecili im, aby udali się z nimi do budynku komendy. Z zeznań zarówno K. P., jak i Ł. K. (2) wynika, że początkowo obaj nie chcieli podporządkować się im, jednak gdy poinformowali ich o możliwości użycia środków przymusu bezpośredniego ostatecznie udali się z nimi do budynku nadal używając słów wulgarnych.

Stojących na podjeździe dla osób niepełnosprawnych przed budynkiem KPP w G. dwóch mężczyzn palących papierosy zauważył pełniący w dniu 07.07.2019 r. służbę pomocnika dyżurnego T. I.. Z zeznań tego świadka wynika nadto, że widział jak rzucili niedopałki papierosów na chodnik oraz jak podeszli do nich pełniący w tym dniu służbę w patrolu wodnym K. P. i Ł. K. (2), którzy następnie po krótkiej rozmowie wprowadzili ich do budynku. Jak z powyższego wynika zeznania T. I., K. P. i Ł. K. (2) tworzą spójną i logiczna całość, co mając na uwadze Sąd dał im wiarę.Za wiarygodne z przyczyn, które wskazano wyżej uznać należy także nagranie zarejestrowane przez kamery monitoringu, na którym widoczna jest interwencja podjęta przez K. P. i Ł. K. (2).

Z zeznań K. P. i Ł. K. (2) wynika, że po wejściu do budynku K. udali się z K. J. i oskarżonym do znajdującego się na parterze pomieszczenia. Nadto zeznali, że oskarżony prawdopodobnie był pod wpływem alkoholu oraz wyraźnie pobudzony, lekceważył ich polecenia, a nadto przez cały czas używał słów wulgarnych. Gdy weszli do tego pomieszczenia niespodziewanie ruszył w kierunku K. P. z zamiarem uderzenia go głową w twarz, co nie udało się mu, gdyż zrobił on unik, jednak otrzymał uderzenie w okolice klatki piersiowej i lewego i barku. Impet, z jakim zaatakował oskarżony spowodował, że pokrzywdzony plecami uderzył o ścianę, na której znajdował się włącznik światła, które zgasił osuwając się po niej na podłogę, z której błyskawicznie podniósł się, a następnie używając środków przymusu bezpośredniego obezwładnił S. K. skuwając mu kajdankami ręce na plecach. Obaj funkcjonariusze policji w złożonych zeznaniach twierdzili nadto, ze podczas tych czynności oskarżony wyzywał ich używając słów wulgarnych, powszechnie uznanych za obelżywe oraz wyrywał się i samookaleczał uderzając głównie głową i twarzą w ścianę, podłogę i blat stołu stojącego w tym pomieszczeniu, w związku z czym K. P. położył go na posadzce, aby zapewnić bezpieczeństwo jemu i sobie. Oskarżony krzyczał również, że biją go oni, co wzbudziło zainteresowanie obecnych w tym czasie w budynku funkcjonariuszy policji, którzy udali się do tego pomieszczenia, żeby sprawdzić co tam się dzieje. Potwierdzili to w złożonych zeznaniach funkcjonariusze policji M. C., M. G. (2), T. I. i pełniący w tym dniu służbę dyżurnego KPP w G. P. B.. Z zeznań wszystkich wymienionych wyżej świadków wynika, że oskarżony pomimo tego, iż nikt go nie uderzał krzyczał, że będący w tym pomieszczeniu funkcjonariusze policji K. P. i Ł. K. (2) biją go. Z zeznań M. C. wynika nadto, że gdy zajrzał do tego pomieszczenia K. P. sprawdzał ubranie oskarżonego, który miał już wówczas założone na ręce z tyłu kajdanki. W momencie, gdy wyjął z kieszeni spodni dowód osobisty oskarżony uderzył głową o ścianę krzycząc jednocześnie, że bije on go oraz wyzywał obu funkcjonariuszy policji.

W związku z zachowaniem oskarżonego, a nadto po ustaleniu, że jest on poszukiwany listem gończym, m. inn. przez SR w Giżycku dokonano jego zatrzymania, co wynika z protokołu zatrzymania osoby. Wiarygodność tego dokumentu urzędowego nie budzi żadnych wątpliwości. Z zeznań K. P., Ł. K. (2) i M. C., który udzielił im wsparcia wynika, że oskarżonego przewieziono do (...) w G. w celu zbadania przez lekarza, który po przeprowadzeniu tej czynności opisał obrażenia jakie stwierdził na jego ciele. Z wystawionego zaświadczenia lekarskiego wynika nadto, że oskarżony był pobudzony, agresywny i wulgarny. Podczas transportu na badania i powrotu do budynku komendy, jak wynika z zeznań wymienionych wyżej świadków oskarżony nadal wyzywał K. P. i Ł. K. (2) oraz stawiał bierny opór w związku z czym byli zmuszeni przenosić go. Zeznaniom wszystkich omówionych wyżej świadków Sąd dał wiarę, gdyż są one spójne, wzajemnie uzupełniają się i tworzą logiczna, a w związku z tym przekonującą całość.

Nadmienić należy, że w prowadzonym w Prokuraturze Rejonowej O.- (...) w O. postępowaniu w sprawie PR 1 Ds.2132.2019 dot. m. inn. przekroczenia uprawnień przez funkcjonariuszy KPP w G. w dniu 07.07.2019 r. poprzez bezpodstawne zatrzymanie S. K., ubliżanie mu oraz stosowanie wobec jego osoby przemocy w postaci uderzania pięściami w twarz, wykręcania rąk, kopania i uderzenia głową w ścianę powołana biegła z zakresu medycyny sądowej stwierdziła, że obrażeń które u niego stwierdzono w obrębie twarzy mógł doznać zarówno w wyniku uderzeń głową przez siebie w twarde podłoże, jak również w wyniku zadanych mu uderzeń pięścią. Wskazała nadto, że część obrażeń w postaci podbiegnięć krwawych i otarcia naskórka na powłokach tułowia i kończyn powstała najprawdopodobniej w czasie obezwładniania, zaś otarcia naskórka na nadgarstkach określiła jako charakterystyczne dla unieruchomienia rak kajdankami. W konkluzji stwierdziła, że nie jest możliwe jednoznaczne wskazanie mechanizmu powstania obrażeń w postaci stłuczenia powłok głowy i nosa u oskarżonego. Mając na uwadze ustalenia powyższej opinii, która Sąd w pełni podzielił oraz zeznania w/w świadków nie ulega wątpliwości, że obrażenia te spowodował sam oskarżony w wyniku samookaleczenia.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. I, II pkt. 1

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadków:

-K. J.

-R. D. (1)

Postanowienie o umorzeniu śledztwa w sprawie PR 1 Ds. 2232.2019 prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową O.- (...) w O.

Wyjaśnieniom oskarżonego, który nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy wyjaśnień oraz odpowiedzi na pytania S. nie dał wiary, gdyż są one sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonych oraz pozostałych świadków, które stanowiły podstawę ustalenia faktów i tym samym gołosłowne, a w związku z tym uznać należy je za przyjętą linię obrony zmierzająca do uniknięcia odpowiedzialności karnej za zarzucane mu czyny.

Za niewiarygodne Sąd uznał również zeznania K. J.- brata przyrodniego oskarżonego, który zaprzeczył temu, żeby idąc z nim w dniu 07.07.2019 r. do komendy KPP w G. poruszali się środkiem ulicy (...) i żeby obrzucili jabłkami jadący w tym czasie tą ulicą samochód, którym odwoziła do pracy Ł. K. (2) jego żona E. K.. Oczywistym jest w świetle dokonanych wyżej ustaleń, że chciał on uniknąć odpowiedzialności za popełnione wykroczenia oraz żeby odpowiedzialności za te wykroczenia uniknął również oskarżony. Z tych samym powodów Sąd uznał za niewiarygodne jego zeznania w części, w której utrzymywał, że po wprowadzeniu jego i brata do pomieszczenia na terenie budynku KPP w G. zostali oni pobici przez funkcjonariuszy policji zaprzeczając tym samym temu, że to jego brat zaatakował jednego z nich i znieważył obu.

Za niemające znaczenia dla ustalenia faktów uznać należy natomiast zeznania matki oskarżonego R. D. (1). Odnosząc się do jej zeznań przede wszystkim podnieść należy, że nie ulega wątpliwości, iż przyszła ona do budynku KPP w G. o godzinie 10:38:10 oraz, że o godzinie 11:01:30 rozmawiał z nią jej drugi syn K. J., który w związku ze zwolnieniem opuścił budynek komendy. Wynika to w sposób bezsporny z nagrania kamerami monitoringu zainstalowanego na budynku komendy. Z nagrania tego wynika równie, że R. D. (1) wyszła z budynku po krótkiej rozmowie z Ł. K. (2) o godzinie 11:06:48 i oddaliła się w kierunku znajdującej się w pobliżu stacji paliw oraz że o godz. 11:16:33 z budynku wyprowadzono oskarżonego i umieszczono go w radiowozie, którym dowieziony został do (...) w G., gdzie zbadał go lekarz. O ile zatem świadek R. D. mogła przebywając od godz. 10:38 do godz. 11:36 słyszeć jak oskarżony krzyczał, że jest bity, o tyle z pewnością nie widziała tego. Za niewiarygodne uznać należy natomiast jej zeznania, w części, w której utrzymywała, że w budynku KPP W G. przebywała do godziny 13:00 i że przez cały czas słyszała krzyki syna, a jednocześnie nie widziała, gdy o godzinie 11:16 został on wyprowadzony i umieszczony w radiowozie, a następnie przewieziony na badania.

Wiarygodności wyjaśnień oskarżonego, zeznań jego brata i matki w części dotyczącej tego, że został on pobity po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy KPP w G. w dniu 07.07.2019 r. nie potwierdziły również ustalenia prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową O.- (...) w O. śledztwa w sprawie PR 1 Ds.2132.2019 dot. zaistniałego w dniu 07.07.2019 r. w G. przekroczenia uprawnień przez funkcjonariuszy KPP w G., m. in. w stosunku do S. K., które umorzono postanowieniem z dnia 30.12.2019 r. na podstawie art. 17§1 pkt. 1 kpk wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniono.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

X

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

1a

1b

S. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pobiciem w rozumieniu art. 158§1kk jest czynna napaść dwóch lub więcej osób na inną osobę lub osoby, przy czym w zdarzeniu tym występuje wyraźny podział ról na napastników i napadniętych (broniących się). Karany jest jedynie udział w takim zajściu, którego intensywność i agresywność osób uczestniczących stwarza poważne zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego (por. A. Marek, komentarz do art. 158kk, LEX 2007 wyd. IV). Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że podmiotem przestępstwa z art. 158§1kk jest każdy, kto w jakikolwiek sposób bierze udział w pobiciu, co oznacza, że może to być każda forma świadomego współdziałania uczestników pobicia, a w jej ramach również każdy środek użyty do ataku na inną osobę(inne osoby), jeżeli wspólne działanie powoduje narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku wskazanego w art. 156§1kk lub w art. 157§1kk. Odpowiedzialność za udział w pobiciu ma bowiem charakter wspólnej odpowiedzialności za następstwa działania, co stanowi odstępstwo od zasady indywidualizacji odpowiedzialności karnej. Sprawcy odpowiadają niezależnie od tego, czy można ustalić, który z nich spowodował konkretne następstwa, ale pod warunkiem, że każdy możliwość tych następstw przewidywał, albo mógł przewidzieć. Dla bytu przestępstwa określonego w art. 158kk nie jest także niezbędne, aby każdy z uczestników pobicia zadał pokrzywdzonemu (lub pokrzywdzonym) choćby jeden cios w postaci uderzenie, kopnięcia lub naruszenia w jakikolwiek inny sposób jego nietykalności cielesnej. Wystarczy by sprawca swoim zachowaniem np. stworzeniem warunków ułatwiających działania bezpośrednich sprawców, postawą, a nawet samą obecnością wśród osób czynnie występujących przeciwko pokrzywdzonemu, zwiększył u niego zagrożenie i przyczynił się do wzrostu dysproporcji siły pomiędzy sprawcami pobicia i pokrzywdzonym. Przestępstwo pobicia określone w art. 158§1kk może być popełnione tylko umyślne zarówno w zamiarze bezpośrednim jak i ewentualnym. Sprawca bierze zatem umyślnie udział w pobiciu, ze świadomością, że pobicie zagraża bezpośrednio życiu lub w poważnym stopniu zdrowiu człowieka i tego chce lub przynajmniej na to się godzi(porusza m.in. postanowienie SN z dn.22.04.2009r. IVKK 14/09; wyrok SN z dn.28.07.1972r. Rw 692/72, OSN KW 1972, nr 11, poz. 181; postanowienie SN z dn.07.09.2004r., IIKK 377/03, LEX nr 137739, wyrok SA we Wrocławiu z dn. 12.12.2012r. IIAKa 362/12; wyrok SA w Krakowie z dn.13.02.2008r. IIAKa 5/08; Kodeks karny, Cześć szczególna, Komentarz do art. 158kk pod. red. A. Zoll, t. II, wydanie II, Zakamycze 2006r., s. 358-371).

Czynność sprawcza występku z art. 222§1 kk polega natomiast na naruszeniu nietykalności cielesnej, które należy rozumieć tak jak w art. 217 kk i 217 a kk. Przedmiotem wykonawczym jest funkcjonariusz publiczny lub osoba przybrana do pomocy. Do okoliczności modalnych należy naruszenie nietykalności cielesnej podczas lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych przez funkcjonariusza (patrz A. Grześkowiak, K.Wiak- red., Kodeks Karny, komentarz, Wyd. 7, Warszawa 2021).

Zachowanie przestępne określone w art. 226 §1 kk polega na znieważeniu funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Znieważenie polega na uwłaczaniu czci drugiego człowieka przez okazywanie mu pogardy, ubliżanie, obraźliwe zachowanie w stosunku do niego. Chodzi o naruszenie godności człowieka. Istotą znieważenia jest okazanie pogardy, która głębiej wyraża ujemny stosunek do wartości jaką reprezentuje człowiek niż lekceważenie. Chodzi zatem o ubliżenie, naruszające godność osobistą oraz obrażenie, obejmujące uchybienie godności poprzez wypowiadanie niepochlebnych opinii, naruszające dobre imię. Znieważenie może nastąpić słowem, pismem, wizerunkiem lub gestem. Znieważenie funkcjonariusza publicznego wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 226 §1 kk, o ile miało miejsce podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Oznacza to, że znieważenie musi nastąpić w czasie pełnienia obowiązków służbowych i mieć z nimi związek. Tak więc obie te przesłanki muszą wystąpić łącznie (Kodeks Karny, komentarz pod red. prof.dr.hab.R.Stefańskiego, 2021)

Przepis art. 11§2 kk przewiduje rzeczywisty zbieg przepisów ustawy skutkujący przyjęciem tzw. kumulatywnej kwalifikacji, wówczas gdy jeden czyn sprawcy wyczerpuje znamiona typów czynów zabronionych określonych w co najmniej dwóch przepisach ustawy karnej, zaś pominięcie w kwalifikacji któregoś ze zbiegających się przepisów spowodowałoby, iż nie byłaby oddana w kwalifikacji prawnej zawartość bezprawia tego czynu. Niewątpliwie mając na uwadze ustalenia faktów dokonanych w powyższej sprawie, oskarżony czynem zarzucanym w pkt. II aktu oskarżenia wyczerpał znamiona art. 226 §1 kk w zb. z art. 222 kk w wyżej podanym rozumieniu art. 11§2 kk.

W świetle omówionego powyżej materiału dowodowego, który S. obdarzył przymiotem wiarygodności nie ulega wątpliwości, że zachowaniem opisanym w pkt. 1 aktu oskarżenia oskarżony wyczerpał w pełni znamiona występku z art. 158 kk, zaś zachowaniem opisanym w pkt. II aktu oskarżenia znamiona występku z art. 226 §1 kk w zb. z art. 222 kk w zw. z art. . 11§2 kk.

Czynów powyższych dopuścił się w warunkach recydywy specjalnej jednokrotnej określonej w art. 64§1kk tj. w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, co wynika z dołączonego prawomocnego wyroku z dnia 07.11.2003 r. Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie IIK 389/03(k. 384-386) oraz obliczenia kary (k. 388). Nadmienić jedynie należy, że zgodnie z art.115§3 kk przestępstwami podobnymi są przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia

Reasumując stwierdzić należy, że wina i okoliczności popełnienia tak przypisanych oskarżonemu czynów nie budzi żadnych wątpliwości.

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

-------

-------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

-------

-------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-------

3.4. Umorzenie postępowania

-------

-------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-------

3.5. Uniewinnienie

-------

-------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. K. (3)

1a

1b

2

1a

1b

2

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia w pkt I i II Sąd skazał go :

a)  na podstawie art. 158§1 kk w zw. z art. 64§1kk wymierzając na podstawie art. 158§1 kk w zw. z art. 4§1kk karę roku pozbawienia wolności (sąd stosował ustawę kodeks karny obowiązującą poprzednio w czasie popełnienia zarzucanych czynów tj. przed zmianami wprowadzonymi ustawą z dnia 19.06.2020r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 Dz. U z 23.06.2020r. poz. 1086, które weszły w życie w dniu 24.06.2020r. oraz ustawą z dnia 14 października 2021 r. o zmianie ustawy- Kodeks Karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2021 r, poz. 2054), gdyż jest względniejsza dla oskarżonego m.in. w związku z zaostrzeniem zasad wymiaru kary łącznej)

b)  na podstawie art. 226§1 kk w zb. z art. 222§1 kk w zw. z art. 11§ 2kk w zw. z art. 64§ 1 kk, wymierzając na podstawie art. 222§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 4§ 1 kk(z powodów wskazanych jak wyżej) karę ośmiu miesięcy pozbawienia wolności ,

Wymierzając powyższe kary sąd miał na uwadze jako okoliczności obciążające niewątpliwie bardzo wysoki stopień zawinienia oskarżonego wynikający z popełnienia zarzucanych mu czynów z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim oraz ich społecznej szkodliwości wyrażającej się w rodzaju, wielości i charakterze naruszonych dóbr jakimi są życie, zdrowie i wolność każdego człowieka ,a także godność i powaga funkcjonariusza oraz jego nietykalność cielesna ,w sposobie popełnienia charakteryzującym się wyjątkową brutalnością, okolicznościach popełnienia i postaci zamiaru. Na niekorzyść oskarżonego sąd uwzględnił również jego dotychczasową wielokrotną karalność, w tym za przestępstwa tego samego typu (dane o karalności k. 61536-537). Sąd nie dopatrzył się natomiast żadnych okoliczności, które przemawiałyby na korzyść oskarżonego.

W związku z tym, że zostały spełnione przesłanki określone w art. 85§ 1 i2 kk, na podstawie art. 85 a kk i art. 86§1 kk Sąd łącząc orzeczone kary jednostkowe wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności kierując się zasadą mieszaną tj,. częściowej absorpcji i częściowej kumulacji.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

------

------

------

------

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

------

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

4

Na podstawie art. 618§1 pkt 11 kpk w zw. z §4 ust. 1 i 3, §17 ust. 2 pkt 3 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10,2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. B. N. tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego kwotę brutto 1549,80 zł.

Mając na uwadze ustalenia dotyczące sytuacji materialnej oskarżonego, z których wynika, iż nie posiada on żądnego majątku Sąd na podstawie art. 17 ust. 1 Ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych i art. 624§1 kpk zwolnił go od obowiązku uiszczenia opłaty i ponoszenia kosztów sądowych w pozostałym zakresie. Nadmienić należy, iż z ustaleń opartych na wyjaśnieniach oskarżonego wynika, że jedynym jego źródłem utrzymania było zatrudnienie w firmie budowlanej na czas określony od 14.01.-30.04.2020 r. w ramach umowy zlecenia (zaświadczenie- k. 437).

8. PODPIS