Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2014roku

Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

X Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

przy udziale zainteresowanej M. G. (G.)

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 roku w Katowicach

odwołania E. J. przedstawicielki ustawowej małoletnich P. W. i O. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 10 października 2013 roku

znak: 480000/2013/KGR/5 (...)

w sprawie E. J. przedstawicielki ustawowej małoletnich P. W. i O. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o datę wypłaty świadczenia

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje prawo do renty rodzinnej na rzecz małoletnich P. W. i O. W. od dnia 17 lipca 2013 roku

Sygn. akt: XU 3448/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 października 2013r., znak (...), organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał ubezpieczonej E. J. (J.), jako ustawowej przedstawicielce małoletnich P. W. i O. W., prawo do renty rodzinnej począwszy od dnia 1 września 2013r., tj. od miesiąca złożenia wniosku.

Od decyzji tej ubezpieczona wniosła odwołanie domagając się nadpłaty renty rodzinnej od daty śmierci ojca dzieci. Wskazała, że ojciec dzieci umarł przypuszczalnie w dniu 17 lipca 2013r. (dzień ujawnienia zwłok) i do identyfikacji jego ciała konieczne było badanie DNA. Z otrzymaniem wyniku DNA wiązało się otrzymanie aktu zgonu. W dniu 4 września otrzymała wyniki badania DNA, a akt zgonu otrzymała dnia 10 września 2013r. – stąd data złożenia wniosku o rentę rodzinną.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania ubezpieczonej – powołując się na regulacje zawarta w art. 129 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wezwana do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanej M. G. nie zajęła stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona E. J. w dniu 11 września 2013r. zgłosiła do organu rentowego wniosek o przyznanie prawa do renty rodzinnej na rzecz małoletnich dzieci P. W. i O. W. - po zmarłym w dniu 17 lipca 2013r. ojcu dzieci A. W., uprawnionym do dnia zgonu do górniczej emerytury.

Decyzją z dnia 10 października 2013r. organ rentowy przyznał prawo do wnioskowanego świadczenia począwszy od dnia 1 września 2013r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożono wniosek.

Niekwestionowanym przez strony pozostawało, że A. W. zmarł przypuszczalnie w dniu 17 lipca 2013r. (odpis zupełny akta zgonu nr 1574/2013 wystawionego przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w B. – kopia k. 13 a.r.), tj. w dniu ujawnienia jego zwłok. Bezspornie także do identyfikacji jego ciała konieczne było badanie DNA, z wynikiem którego wiązało się otrzymanie aktu zgonu. Wyniki badania DNA skarżąca otrzymała we wrześniu 2013r. i na ich podstawie wystawiony został akt zgonu, który odwołująca się otrzymała dnia 10 września 2013r.

Strony nie zgłaszały dalszych wniosków dowodowych.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie podlega uwzględnieniu.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 129 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. nr 153, poz. 1227 z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą emerytalną, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, z uwzględnieniem W razie jednak zgłoszenia wniosku o rentę rodzinną w miesiącu przypadającym bezpośrednio po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć ubezpieczonego, emeryta lub rencisty, rentę rodzinną wypłaca się od dnia śmierci, nie wcześniej jednak niż od dnia spełnienia warunków do renty przez uprawnionych członków rodziny.

Stosując się do treści powyższej regulacji organ rentowy ustalił prawo do renty rodzinnej na rzecz małoletnich P. i O. W. począwszy od dnia 1 września 2013r.

Odwołująca się – przedstawiciel małoletnich – domagała się ustalenia na ich rzecz prawa do renty rodzinnej od daty zgonu ojca, tj. od dnia 17 lipca 2013r., wywodząc, że opóźnienie w złożeniu wniosku spowodowane zostało oczekiwaniem na wyniki identyfikacji zwłok konieczne dla wydania aktu zgonu A. W..

W tym miejscu przytoczyć należy wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2012r., sygn. akt II UK 146/11 (publ. OSNP 2013/1-2/17), w którym wskazano, że przyznanie uprawnionemu renty rodzinnej od daty śmierci jego ojca, ustalonej w postanowieniu o uznaniu go za zmarłego (art. 30 § 1 k.c.) nie narusza art. 129 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej, jeżeli wniosek o tę rentę został złożony bez zbędnej zwłoki. Sąd Najwyższy zaznaczył, że w szczególnej sytuacji, jaką stanowi przypadek ubiegania się o rentę rodzinną po osobie, która uznana została za zmarłą, nie można przepisu art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej wykładać zgodnie z jego dosłownym brzmieniem, przyjmując, iż o dacie wypłaty świadczenia decyduje data wniosku o to świadczenie.

Pogląd powyższy Sąd rozpoznający sprawę ubezpieczonej w pełni podziela.

W niniejszej sprawie odwołująca się wniosek o rentę rodzinna na rzecz małoletnich dzieci złożyła niezwłocznie po uzyskaniu aktu zgonu ich ojca.

Mając na względzie okoliczności sprawy, w kontekście powołanego orzeczenia Sądu Najwyższego sygn. II UK 146/11, Sąd uznał za zasadne ustalenie renty rodzinnej na rzecz małoletnich P. i O. W. od dnia 17 lipca 2013r. – o czym orzekł w sentencji wyroku z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

SSO Magdalena Wróbel