Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X U 3575/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2014roku

Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

X Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Magdalena Wróbel

Sędziowie/Ławnicy:

Protokolant:

Sylwia Krenczyk

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 roku w Katowicach

odwołania R. K. (R. K.)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 4 września 2013 roku

znak: E1/6/006038010

w sprawie R. K. (R. K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość świadczenia

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do wyliczenia emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 26 w zw. z art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Sygn. akt: XU 3575/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 września 2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przeliczył ubezpieczonemu R. K. (K.) wysokość emerytury począwszy od dnia 1 maja 2013r., odmawiając jednakże obliczenia emerytury na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w oparciu o art. 55 tejże ustawy.

Od decyzji tej ubezpieczony wniósł odwołanie wnosząc o obliczenie i przyznanie mu emerytury na podstawie art. 55 i 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania ubezpieczonego. Podkreślił, że warunkiem zastosowania art. 55 ustawy emerytalnej jest kontynuowanie ubezpieczeń emerytalnego i rentowych po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego. Wskazał, że osobie, której przyznano jakąkolwiek emeryturę obliczoną na dotychczasowych zasadach, tj. zgodnie z art. 53 ustawy emerytalnej, nie przysługuje prawo do zastosowania art. 55 i obliczenia emerytury w myśl nowych zasad, tj. zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony R. K. (ur. (...)) od dnia 1 maja 2007r. ma ustalone prawo do emerytury. Wypłata tego świadczenia została zawieszona z uwagi na kontynuowanie przez ubezpieczonego zatrudnienia (k. 52 I a.e.).

W dniu 22 maja 2013r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę (k. 172 a.e.).

Decyzją z dnia 26 sierpnia 2013r. organ rentowy ponownie ustalił wysokość emerytury ubezpieczonego i podjął jej wypłatę począwszy od dnia 1 lipca 2013r. (k. 211 a.e.).

Ubezpieczony legitymuje się przeszło 44 – letnim okresem składkowym i nieskładkowym (k. 217 a.e.). W okresie od dnia 1 października 1969r. do dnia 30 czerwca 2013r. był zatrudniony w (...) S.A. w K. (świadectwo pracy z dnia 30 czerwca 2013r. – k. 196 a.e.).

Zaskarżoną decyzją z dnia 4 września 2013r. organ rentowy, w związku z nabyciem uprawnień emerytalnych, przeliczył wysokość emerytury ubezpieczonego począwszy od dnia 1 maja 2013r. Odmówił ubezpieczonemu obliczenia emerytury na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w oparciu o art. 55 tejże ustawy.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego podlega uwzględnieniu.

Bezsprzecznie ubezpieczony spełnia warunki do uzyskania emerytury w oparciu o art. 27 ustawy emerytalnej i po osiągnięciu wieku 65 lat życia kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a z wnioskiem o przyznanie emerytury w związku z ukończeniem 65 lat życia wystąpił po dniu 31 grudnia 2008r. – w dniu 22 maja 2013r.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. nr 153, poz. 1227 z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą emerytalną, ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53.

Przepis art. 55 ustawy emerytalnej umożliwia ustalenie wysokości świadczenia osobom spełniającym warunki do przejścia na emeryturę na starych zasadach (stosownie do art. 27 ustawy emerytalnej) według zasad obowiązujących dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r. (na zasadach art. 26 ustawy emerytalnej). Z jego treści wynika, iż możliwe to jest w przypadku gdy osoby te kontynuowały ubezpieczenie emerytalne po osiągnięciu 65 lat życia i wystąpiły z wnioskiem o świadczenie po 31 grudnia 2008r. i emerytura obliczona w myśl art. 26 ustawy emerytalnej (tzw. kapitałowa) okaże się wyższa niż obliczona zgodnie z art. 53 ustawy emerytalnej (na starych zasadach). Omawiany przepis art. 55 ustawy emerytalnej nie zawiera jakiegokolwiek przepisu wskazującego, aby uprzednie ustalenie uprawnień do emerytury wcześniejszej uniemożliwiało jego zastosowanie.

Odwołujący się wyczerpał dyspozycję przepisu art. 55 ustawy emerytalnej podlegając ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu po ukończeniu 65 – ego roku życia.

Interpretacja przepisu art. 55 ustawy emerytalnej przedstawiana przez organ rentowy sprzeczna jest z jego treścią. W przepisie tym brak jest przesłanki, że stosuje się go tylko do takiej osoby, która nie ma już ustalonego prawa do emerytury. Ustalenie emerytury na starych zasadach nie stanowi zatem przeszkody do ustalenia emerytury kapitałowej nawet w przypadku gdyby ubezpieczony taką emeryturę pobierał. Przepis art. 55 ustawy emerytalnej stanowi jedynie, iż wniosek o emeryturę powinien zostać złożony po dniu 31 grudnia 2008r. i warunkiem uzyskania emerytury kapitałowej jest kontynuowanie ubezpieczenia emerytalno-rentowego po osiągnięciu 65 lat życia w wypadku mężczyzn.

Zaznaczyć należy, że w uchwale z dnia 4 lipca 2013r., sygn. akt II UZP 4/13 (publ. (...)-22/257), Sąd Najwyższy stwierdził, że „ ubezpieczony urodzony przed dniem 31 grudnia 1948r., który po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego kontynuował ubezpieczenie i wystąpił o emeryturę po dniu 31 grudnia 2008 r., ma prawo do jej wyliczenia na podstawie art. 26 w związku z art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), niezależnie od tego czy wcześniej złożył wniosek o emeryturę w niższym wieku emerytalnym lub o emeryturę wcześniejszą”. Sąd Najwyższy wskazał , że „sformułowanie "kontynuował ubezpieczenie" użyte w art. 55 ustawy emerytalnej, w istocie oznacza "nie rozwiązał stosunku pracy", niezależnie od tego czy wystąpił o przyznanie emerytury (wcześniejszej lub w niższym wieku emerytalnym). Zaznaczył, iż nabycie prawa do emerytury przyjęte w ustawie emerytalnej, uwzględniając także treść art. 21 ustawy emerytalnej, uzasadnia twierdzenie, że na emeryturę można przechodzić kilka razy. W sytuacji zatem gdy dopuszczalne jest kilkakrotne przechodzenie na emeryturę, byłoby niezbędne zaznaczenie w art. 55 ustawy emerytalnej, że wyliczenie emerytury w powszechnym wieku emerytalnym możliwe byłoby tylko wówczas gdyby był to pierwszy wniosek o emeryturę (nabycie statusu emeryta). Takiego zastrzeżenia nie można jednak z treści tego przepisu wywnioskować, co oznacza, że ubezpieczony urodzony przed dniem 1 stycznia 1949r., który osiągnął powszechny wiek emerytalny, kontynuował ubezpieczenie i wystąpił o emeryturę dopiero po dniu 31 grudnia 2008r., może złożyć wniosek o wyliczenie tego świadczenia niezależnie od tego, czy wcześniej złożył wniosek o emeryturę w niższym wieku emerytalnym lub o emeryturę wcześniejszą. Przepis art. 55 ustawy emerytalnej, umożliwiając ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r. wyliczenie emerytury w wieku powszechnym według jej art. 26, "zrównuje" w pewnym sensie sytuacje tych osób (urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949r.) z sytuacją osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., które (jeśli nabyły prawo do emerytury w niższym wieku emerytalnym albo do tzw. emerytury wcześniejszej) mogą, osiągając powszechny wiek emerytalny złożyć wniosek o ustalenie prawa do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym wyliczanej według art. 24 ustawy emerytalnej”.

Kierując się powyższym Sąd uznał, że organ rentowy powinien ustalić ubezpieczonemu emeryturę kapitałową i po jej ustaleniu stwierdzić, czy emerytura ta jest wyższa od obliczonej na starych zasadach i wypłacać emeryturę wyższą.

Mając na uwadze wyżej przytoczone okoliczności i przepisy Sąd na mocy art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Magdalena Wróbel