Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 23 czerwca 2021 r.

Powód (...) z siedzibą w T. pozwem z dnia 22 lutego 2021r. domagał się zasądzenia od pozwanego J. J. kwoty 1.315,57 zł. z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od kwoty 1.000 zł. od dnia 31 grudnia 2017r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód podał, iż wierzytelność dochodzona pozwem wynika z umowy pożyczki nr (...) z dnia 5 października 2017r., której termin spłaty przypadał na dzień 4 listopada 2017r. Pozwany zobowiązał się do spłaty kwoty 1.210,81 zł. Po upływie terminu do spłaty strony zawarły porozumienie umożliwiające spłatę zadłużenia w ustalonych okresach rozliczeniowych i pozwany zobowiązał się do spłaty kwoty 1.315,57 zł., do dnia 30 grudnia 2017r. Wobec braku spłaty rozpoczęto naliczanie odsetek umownych od dnia 31 grudnia 2017r.

Powód w dniu 28 kwietnia 2020r. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym w dniu 1 lipca 2020r. wydano nakaz zapłaty następnie uchylony postanowieniem z dni 23 listopada 2020r. Postępowanie w elektronicznym postępowaniu upominawczym ostatecznie zostało umorzone w dniu 23 listopada 2020r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany J. J. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu podniósł, że nie pamięta okoliczności zawarcia umowy pożyczki bo w tym czasie zawierał kilka umów. Następnie podniósł zarzut przedawnienia oraz brak wykazania następstwa prawnego powoda po wierzycielu pierwotnym, brak umocowania prokurenta spółki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 października 2017r. (...) spółka z o.o. z siedzibą w W. oraz J. J. zawarli umowę pożyczki nr (...). Kwota pożyczki wynosiła 1.000 zł., prowizja 204,65 zł., odsetki kapitałowe 6,16 zł., całkowity koszt pożyczki 210,81 zł., całkowita kwota do zapłaty 1.210,81 zł. Umowa pożyczki została zawarta na okres 30 dni. W dniu 30 listopada 2017r. pomiędzy tymi samymi podmiotami zostało zawarte porozumienie do umowy pożyczki, w którym przedłużono termin spłaty do dnia 30 grudnia 2017r. za dodatkową opłatą w wysokości 104,76 zł. tym samym pozwany zobowiązał się do spłaty kwoty 1.322,28 zł.

W dniu 25 sierpnia 2020r. działająca w imieniu (...) spółka z o.o. z siedzibą w W. prokurent – I. B. złożyła oświadczenie, iż wierzytelność z tytułu umowy pożyczi została przeniesiona na rzecz (...) z siedzibą w T.

/ dowód: umowa pożyczki, porozumienie, dowód wypłaty pożyczki oświadczenie k. 11- 20 /

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dowodów z dokumentów. Powód nie przedstawił umowy przelewu na swoją rzecz wierzytelności dochodzonej pozwem.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu z uwagi na nieudowodnienie istnienia legitymacji czynnej powoda.

Powód nie przedstawił dowodu na okoliczność zbycia wierzytelności przez pożyczkodawcę na swoją rzecz a nawet nie przywołał powyższej okoliczności w uzasadnieniu pozwu, nie odniósł się też do takiego zarzutu pozwanego podniesionego w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. Nie przedłożono sądowi umowy przelewu wierzytelności, która miała zostać zawarta w nieznanej sądowi dacie, dlatego nie sposób zweryfikować czy po pierwsze umowa taka rzeczywiście została zawarta, a jeżeli została zawarta to jaka jest jej treść oraz czy jej przedmiotem była wierzytelność w stosunku do pozwanego a wynikająca z umowy pożyczki nr (...), zawartej w dniu 5 października 2017r. pomiędzy (...) spółka z o.o. z siedzibą w W. oraz J. J.. Zdecydowanie w tej materii sąd nie może się oprzeć na oświadczeniu złożonym przez prokurenta nawet jeśli ten jest uprawniony do składania oświadczeń w imieniu spółki.

Obowiązkiem powoda i to w szczególności podmiotu profesjonalnie zajmującego się udzielaniem pożyczek bądź ich dochodzeniem i windykacją, przedstawienie wszystkich dokumentów świadczących o posiadaniu legitymacji do dochodzenia wierzytelności i to bez wzywanie ze strony sądu, przy czym w tym wypadku, w związku z zarzutem pozwanego złożonym w stosunku do oświadczenia prokurenta, sąd bezskutecznie wzywał powoda do przedłożenia umowy przeniesienia wierzytelności.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego, iż nie przypomina sobie umowy to oczywiście ta okoliczność obciąża pozwanego w sytuacji gdy umowa istnieje i skuteczność jej zwarcia została potwierdzona przelewem kwoty 1.000 zł. na rzecz pozwanego.

Zarzut przedawnienia roszczenia jest nieskuteczny. Art. 118 k.c. stanowi, iż jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba, że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Nie ulega wątpliwości, iż pozwana jest konsumentką, a roszczenie ma wynikać z prowadzonej działalności gospodarczej.

W tym wypadku zatem termin przedawnienia wynosi trzy lata i zgodnie z obecnie obwiązującym brzmieniem przepisu art. 118 k.c. roszczenie ulega przedawnieniu z ostatnim dniem roku kalendarzowego, w którym upłynął okres trzech lat od daty jego wymagalności. Termin wymagalności roszczenia to 31 grudnia 2017r., a powód złożył pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 28 kwietnia 2020r a następnie do tut sądu przed upływem 3 miesięcy od umorzenia postępowania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Wobec braku jednak podstaw do przyjęcia, że legitymacja czynna powoda została udowodniona należy uznać powództwo za bezzasadne i podlegające oddaleniu.

Odnośnie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc.

Sędzia

ZARZĄDZENIE

1/ odnotować uzasadnienie, urlop s. ref od dnia 8 lipca 2021r. do dnia 8 sierpnia 2021r.

2/ odpis wyroku i uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3/ kal. 14 dni.

N. dnia 16 sierpnia 2021r.

Sędzia.