Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 613/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 21 maja 2021 roku, wydany w sprawie o sygn. akt IX K 1163/20.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy – pełnomocnik

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

W. F.

Uprzednia karalność oskarżonego.

zapytanie o udzielenie informacji z KRK

141 - 144

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

-

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

zapytanie o udzielenie informacji z KRK

Informacja wydana przez punkt informacyjny Krajowego Rejestru Karnego w L., nie istnieją zatem podstawy do jej kwestionowania.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Wszystkie zarzuty zgłoszone w apelacji obrońcy oskarżonego.

☐ zasadne

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

1. Zarzut obrazy przepisów postępowania, mający wpływ na treść wyroku, a mianowicie: art. 4, 7, 424 § 1 pkt 1 k.p.k.

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego stanowi całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej oraz prawdziwe ustalenia faktyczne. Ocena dowodów, wbrew twierdzeniom apelującej, przeprowadzona została wszechstronnie, wnikliwie oraz zgodnie z art. 7 k.p.k. Nie można zatem określić jej mianem dowolnej, wybiórczej, czy też jednostronnej. Sąd I instancji badał oraz uwzględniał okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Tak poczyniona – prawidłowa - ocena materiału dowodowego, doprowadziła sąd meriti do uznania, że W. F. popełnił zarzucany mu czyn.

Odnosząc się natomiast bardziej szczegółowo do zgłoszonych zarzutów, należy wskazać obrońcy, iż prawidłowo ocenił Sąd Rejonowy nieosobowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie - szczegółowo wymieniony w pierwszym zarzucie oraz zeznania B. M.. Zasadnie zatem wymienione przez apelującą dokumenty stały się podstawą ustaleń faktycznych, podobnie jak konsekwentne, wewnętrznie spójne oraz zgodne z dowodami nieosobowymi depozycje wymienionego świadka. Omawiane wnioski, zaświadczenie, podanie, decyzje, czy też informacja (k. 3 – 14v), sporządzone zostały urzędowo, nie istnieje zatem podstawa do ich zakwestionowania, a zawarte w nich treści, podobnie jak relacja B. M., bezsprzecznie świadczą o tym, iż W. F. w okresie od dnia 1 marca 2018 roku do dnia 30 czerwca 2018 roku doprowadził (...)Oddział w L. do wypłaty nienależnej renty rodzinnej w łącznej kwocie 3 376,40 złotych, za pomocą wyzyskania błędu jego pracowników co do tego, że przysługuje mu do niej prawo z tytułu kontynuowania nauki, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Zasadnie również ocenił sąd meriti wyjaśnienia oskarżonego jako sprzeczne z uznanym za wiarygodny zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Apelująca wskazuje na zgodność jego depozycji z obdarzonym wiarą materiałem dowodowym. Należy jednak podkreślić, że pozostaje z nim w sprzeczności co do meritum sprawy, a zatem co do sprawstwa, któremu W. F. zaprzecza, a o którym wprost świadczą powołane powyżej dowody.

Wskazanie skarżącej na brak zamiaru, czy też umyślności działania oskarżonego, w obliczu poczynionych przez (...)szczegółowych i wyczerpujących pouczeń (k. 10v - 11v, 115), jawi się jako bezprzedmiotowe. Nie bez znaczenia pozostaje tu również okoliczność, iż W. F. nie dokonał żadnej wpłaty na poczet zadłużenia (k. 18v, 112, 115).

Należy również zaznaczyć, że sporządzenie uzasadnienia wyroku nieodpowiadającego według apelującej wymogom zawartym w art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., nie może być uznane za naruszenie prawa procesowego, mogące mieć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, a to z tego powodu, że pisemne uzasadnienie orzeczenia jest dokumentem zawsze sporządzanym po jego wydaniu i ogłoszeniu, co czyni logicznym, iż ewentualna wadliwość takiego dokumentu, nie mogłaby wywrzeć jakiegokolwiek wpływu na treść wydanego wcześniej wyroku.

Niemniej jednak nie jest prawdą, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest tendencyjne, czy też jednostronne. Nadto, zawiera zwięzłe wskazanie, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nieudowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych.

2. Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych.

Sąd odwoławczy nie mógł również uznać za trafny zarzutu dotyczącego błędu w ustaleniach faktycznych, gdyż skarżąca nie wykazała, aby rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego nie uwzględniało całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego bądź, by ocena poszczególnych dowodów sprzeczna była z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego, czy też wskazaniami wiedzy.

Kwestionowanie stanowiska sądu meriti, nie może natomiast sprowadzać się wyłącznie do prezentowania innej wersji faktycznej zdarzeń. Konieczne jest bowiem wykazanie, jakich konkretnie uchybień, w zakresie zasad rozumowania dopuścił się sąd. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego poglądu w kwestii ustaleń faktycznych, nie może prowadzić do wniosku o popełnieniu błędu.

Zarzut, nie spełniający powyższych wymagań, mógł być postrzegany wyłącznie w kategoriach polemiki ze stanowiskiem wyrażonym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Nadto, apelująca formułując ów zarzut nie wykazała należycie na czym miałby on polegać i sama przyznała zgodnie z twierdzeniami sądu meriti, że „analiza całokształtu przedmiotowych i podmiotowych okoliczności zajścia, prowadzi do wniosku, iż zachowanie oskarżonego było umyślne”.

4. Zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary.

Nie sposób uznać, aby orzeczona wobec oskarżonego za dokonanie czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. - kara 9 miesięcy pozbawienia wolności, była rażąco niewspółmierna w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k., tym bardziej, że oscyluje ona w granicach dolnego zagrożenia.

Sąd I instancji określając jej wymiar kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. Dostatecznie przeanalizował okoliczności sprawy, mające wpływ na wymiar kary, o jakich mowa w rozdziale VI Kodeksu karnego, a ta orzeczona wobec W. F., jest sprawiedliwa.

Nadto, jest wystarczająca dla realizacji jej celów, a przy tym swą dolegliwością nie przekracza stopnia winy i należycie uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu. Jest dostosowana do właściwości oraz warunków osobistych oskarżonego i z pewnością spełni swoje cele wychowawcze, zapobiegawcze, a także potrzeby w zakresie społecznego oddziaływania.

Sąd meriti miał na względzie okoliczności łagodzące, a tu niską wartość szkody oraz te obciążające – naruszenie istotnego dobra prawnego i działanie w warunkach art. 64 § 1 k.k.

Wnioski

Wnioski zawarte w apelacji o uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie o wymierzenie mu przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k. kary roku ograniczenia wolności, polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze dwudziestu godzin w stosunku miesięcznym.

☐ zasadne

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o uniewinnienie jest niezasadny w świetle dowodów prawidłowo ocenionych przez Sąd Rejonowy, świadczących o popełnieniu przez W. F. zarzucanego mu czynu. Prawidłowe jest nadto orzeczenie sądu I instancji co do wymierzonej kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 21 maja 2021 roku wydany w sprawie o sygn. akt IX K 1163/20 utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie sądu I instancji jest prawidłowe, natomiast zarzuty zawarte w złożonej apelacji - niezasadne.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

-

Zwięźle o powodach zmiany

-

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-

4.1.

-

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

Na podstawie art. 618 § 1 k.p.k. i art. 619 § 1 k.p.k. zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. S. – Kancelaria Adwokacka w L. kwotę 516,60 złotych, tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Na mocy art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

7.  PODPISy

Mariusz Jaroszyński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 21 maja 2021 roku, wydany w sprawie o sygn. akt IX K 1163/20

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana