Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VI K 325/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

N. M.

Oskarżona została uznana za winną tego, że:

w dniu 13 lutego 2021 r. w P. przy ul. (...) w C. A., działając wspólnie i w porozumieniu z T. S., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 8 sztuk odzieży w postaci bluz męskich, bluz damskich oraz spodni damskich o łącznej wartości 729,92 zł oraz w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 3 sztuk odzieży w postaci bluz damskich o łącznej wartości 269,97 zł co spowodowało łączną wartość strat w kwocie 999,89 zł na szkodę (...) SA z/s ul. (...), (...)-(...) G. i co stanowi jednocześnie wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 278 §1 i 3 kk w zw. z art. 12 §1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 13 lutego 2021 r. w P. przy ul. (...) w C. A., oskarżona N. M. działając wspólnie i w porozumieniu z T. S., o godz. 13:26 w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 8 sztuk odzieży w postaci bluz męskich, bluz damskich oraz spodni damskich o łącznej wartości 729,92 zł a następnie o godz. 14:34 w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 3 sztuk odzieży w postaci bluz damskich o łącznej wartości 269,97 zł co spowodowało łączną wartość strat w kwocie 999,89 zł na szkodę (...) SA z/s ul. (...), (...)-(...) G..

W obu przypadkach oskarżeni działali w podobny sposób: wchodzili razem na teren sklepu a następnie zabierając z półek sklepowych znaczną ilość ubrań wspólnie korzystali z tej samej kabiny w przymierzalni, gdzie pozbawiali wybrane rzeczy zabezpieczających je klipsów, które umieszczali w jednym z pozostawianych na sklepie artykułów. Wychodząc już oddzielnie z przymierzalni oskarżeni posiadali już mniejszą ilość ubrań, z kolei torba jaką posiadał oskarżony T. S. przewieszona przez ramię była wyraźnie wypełniona, mimo iż wchodząc na teren tych sklepów torba ta była wyraźnie płaska – tj. wygląda na pustą.

notatka urzędowa

k. 1

nagranie z monitoringu wraz z protokołem oględzin

k. 24, 43-47

zdjęcia z monitoringu

k.48-63

zeznania M. L.

k. 152, 15

zeznania K. P.

k. 137-138, 16-19

Zeznania M. O.

k. 138-139, 89-90

Zeznania W. P.

k. 139, 96-98

W części wyjaśnienia oskarżonego T. S.

k. 136-137, 71-72

Notatki urzędowe

k. 25 i 40

N. M. została zatrzymana w dniu 13.02.2021 r. o godz. 15:30. Oskarżoną zwolniono 14.02.2021 r. o godz. 15:42.

protokół zatrzymania osoby

k. 9

Oskarżona nie posiadała przy sobie skradzionych ze sklepu (...) rzeczy, jak również nie posiadała rzeczy skradzionych w M.. Trzy czarne damskie bluzy z kapturem z metkami, skradzione ze sklepu (...) ujawniono natomiast przy oskarżonym T. S.. Bluzy te zostały odebrane przez pracownika M. i nadają się do dalszej sprzedaży.

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów dot. oskarżonej

k. 12-13

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów dot. oskarżonego

k. 5-7

Pokwitowanie

k.95

Rzeczy skradzionych przez oskarżonych w sklepie (...) o łącznej wartości 729,92 zł nie udało się odzyskać.

Protokoły przeszukania miejsc zamieszkania oskarżonych

k. 29-31 i 32-35

Zeznania K. P.

k. 137-138, 16-19

Oskarżona N. M. ma 22 lata, jest panną i nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżona posiada podstawowe wykształcenie – bez wyuczonego zawodu; aktualnie jest zatrudniona jako pracownik fizyczny i z tego tytułu osiąga miesięcznie wynagrodzenie w wysokości 2400 zł brutto. Oskarżona nie była uprzednio karana za przestępstwa.

wyjaśnienia oskarżonej N. M.

k. 136, 66-67

Dane dot. karalności

k. 122

1.1.2.

T. S.

Oskarżony został uznany za winnego tego, że:

w dniu 13 lutego 2021 r. w P. przy ul. (...) w C. A., działając wspólnie i w porozumieniu z N. M., w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 8 sztuk odzieży w postaci bluz męskich, bluz damskich oraz spodni damskich o łącznej wartości 729,92 zł oraz w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 3 sztuk odzieży w postaci bluz damskich o łącznej wartości 269,97 zł co spowodowało łączną wartość strat w kwocie 999,89 zł na szkodę (...) SA z/s ul. (...), (...)-(...) G. i co stanowi jednocześnie wypadek mniejszej wagi

tj. przestępstwo z art. 278 §1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 13 lutego 2021 r. w P. przy ul. (...) w C. A., oskarżony T. S. działając wspólnie i w porozumieniu z N. M., o godz. 13:26 w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 8 sztuk odzieży w postaci bluz męskich, bluz damskich oraz spodni damskich o łącznej wartości 729,92 zł a następnie o godz. 14:34 w sklepie (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia 3 sztuk odzieży w postaci bluz damskich o łącznej wartości 269,97 zł co spowodowało łączną wartość strat w kwocie 999,89 zł na szkodę (...) SA z/s ul. (...), (...)-(...) G..

W obu przypadkach oskarżeni działali w podobny sposób: wchodzili razem na teren sklepu a następnie zabierając z półek sklepowych znaczną ilość ubrań wspólnie korzystali z tej samej kabiny w przymierzalni, gdzie pozbawiali wybrane rzeczy zabezpieczających je klipsów, które umieszczali w jednym z pozostawianych na sklepie artykułów. Wychodząc już oddzielnie z przymierzalni oskarżeni posiadali już mniejszą ilość ubrań, z kolei torba jaką posiadał oskarżony T. S. przewieszona przez ramię była wyraźnie wypełniona, mimo iż wchodząc na teren tych sklepów torba ta była wyraźnie płaska – tj. wygląda na pustą.

notatka urzędowa

k. 1

nagranie z monitoringu wraz z protokołem oględzin

k. 24, 43-47

zdjęcia z monitoringu

k.48-63

zeznania M. L.

k. 152, 15.

zeznania K. P.

k. 137-138, 16-19

Zeznania M. O.

k. 138-139, 89-90

Zeznania W. P.

k. 139, 96-98

częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S.

k. 136-137, 71-72

Notatki urzędowe

k. 25 i 40

T. S. został zatrzymany w dniu 13.02.2021r. o godz. 15:30. Oskarżonego zwolniono 14.02.2021 r. o godz. 16:35.

protokół zatrzymania osoby

k. 3

U T. S. ujawniono skradzione ze sklepu (...) trzy czarne damskie bluzy z kapturem z metkami. Bluzy te zostały odebrane przez pracownika M. i nadają się do dalszej sprzedaży. Oskarżony nie posiadał przy sobie rzeczy skradzionych sklepie (...).

.

protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów dot. oskarżonego

k. 5-7

Pokwitowanie

k.95

Rzeczy skradzionych przez oskarżonych w sklepie (...) o łącznej wartości 729,92 zł nie udało się odzyskać.

Protokoły przeszukania miejsc zamieszkania oskarżonych

k. 29-31 i 32-35

Zeznania K. P.

k. 137-138, 16-19

Oskarżony T. S. ma 32 lata, jest kawalerem. Oskarżony posiada wykształcenie podstawowe, bez wyuczonego zawodu; wg ustnej deklaracji mężczyzna posiada własną działalność gospodarczą - pracuje w (...) z wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 4 tys. zł brutto. Na utrzymaniu oskarżonego pozostają 3 osoby, w tym dwójka małoletnich dzieci w wieku 7 lat i 6 miesięcy. Oskarżony nie był uprzednio karany za przestępstwa.

wyjaśnienia oskarżonego T. S.

k.

Dane dot. karalności

k. 121

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

N. M.

jak w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona nie dokonała w dniu 13.02.2021 r. w P. przy ul. (...) w C. A. ze sklepu (...) wspólnie i w porozumieniu z T. S. zaboru w celu przywłaszczenia 8 sztuk odzieży w postaci bluz męskich, bluz damskich oraz spodni damskich o łącznej wartości 729,92 zł oraz 3 sztuk odzieży w postaci bluz damskich o łącznej wartości 269,97 zł ze sklepu (...).

wyjaśnienia oskarżonej N. M.

k. 136, 66-67

W części wyjaśnienia oskarżonego T. S.

k. 136-137, 71-72

1.2.2.

T. S.

Jak w akcie oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer

karty

Oskarżony nie dokonała w dniu 13.02.2021 r. w P. przy ul. (...) w C. A. ze sklepu (...) wspólnie i w porozumieniu z N. M. zaboru w celu przywłaszczenia 8 sztuk odzieży w postaci bluz męskich, bluz damskich oraz spodni damskich o łącznej wartości 729,92 zł oraz 3 sztuk odzieży w postaci bluz damskich o łącznej wartości 269,97 zł ze sklepu (...). Ujawnione u oskarżonego bluzy ze sklepu (...) oskarżony otrzymał od swojego brata, którego spotkał w galerii i który przekazał mu wskazane rzeczy by ten odniósł je do jego samochodu.

W części wyjaśnienia oskarżonego T. S.

k. 136, 66-67

Zeznania J. S.

k. 146-147

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadków K. P., M. O. i W. P.

Zeznania wskazanych świadków zasługiwały na uznanie za wiarygodne, albowiem w spójny i logiczny sposób opisywały okoliczności kradzieży i jej wykrycia, a przy tym znajdowały one odzwierciedlenie w nagraniach z monitoringu. Świadkowie ci mimo iż nie byli naocznymi obserwatorami kradzieży dokonanych przez oskarżonych szczegółowo zrelacjonowali zachowanie pary w trakcie gdy ta znajdowała się na terenie sklepu, a ich obserwacje i wnioski doprowadziły do ujęcia oskarżonych. Jednocześnie za szczególnie przydatne dla wyjaśnienia okoliczności sprawy uznać należało zeznania W. P. ponieważ relacja kobieta dot. zachowania oskarżonych utrwalonego na monitoringu, który analizowała pozostawała szersza aniżeli nagrania jakie zostały zabezpieczone w toku sprawy. Jednocześnie zauważyć należy, iż świadkowie ci są osobami obcymi dla oskarżonych i nie ma powodów by uznać ich przekaz za niewiarygodny.

zeznania M. L.

Zeznaniom M. L. nie sposób było odmówić wiarygodności, albowiem jej relacja była spójna z zeznaniami pracownic sklepów (...) oraz M., od których to osób świadek czerpała wiedzę o zachowaniu ujętych oskarżonych.

Notatki urzędowe, protokół zatrzymania osoby, protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów dot. oskarżonej, protokół przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów dot. oskarżonego,

Pokwitowanie,

Protokoły przeszukania miejsc zamieszkania oskarżonych,

Dane dot. karalności

Dokumenty zebrane w sprawie Sąd ocenił jako wiarygodne i w pełni przydatne dla rozstrzygnięcia. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, w przepisanej formie, strony nie kwestionowały ich prawdziwości, a Sąd nie miał podstaw, by czynić to z urzędu.

nagranie z monitoringu wraz z protokołem oględzin

Zabezpieczone nagrania z monitoringu potwierdziło zeznania pracownic sklepów (...) – tj. W. P., M. O. oraz K. P.. Na nagraniach tych uwiecznione zostało zachowanie oskarżonych w trakcie przebywania na terenie sklepów, ich charakterystyczny ubiór a przede wszystkim sposób zachowania na terenie przymierzalni sklepowych – tj. korzystanie z tej samej kabiny, kilkukrotne poprawianie kotary w przymierzalni sklepu (...) oraz opuszczanie przymierzalni przez mężczyznę z wyraźnie wypełnioną materiałową torbą przewieszoną przez ramię.

zdjęcia z monitoringu

j.w.

1.1.2

Takie same jak w przypadku faktu 1.1.1.

Tak samo jak w przypadku oceny dowodów dot. faktów z 1.1.1.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1., 1.1.2. oraz 1.2.1, 1.2.2.

Wyjaśnienia oskarżonej N. M.

Wyjaśnienia oskarżonej uznać należało w całości za niewiarygodne. Oskarżona w toku całego postępowania konsekwentnie odmówiła składania wyjaśnień w sprawie, przy czym zgromadzony w sprawie pozostały materiał dowodowy, poddany przez Sąd swobodnej ocenie, uwzględniającej zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego a oparty przede wszystkim na nagraniach z monitoringów sklepowych R. i M. oraz zeznaniach pracownic tychże sklepów – tj. W. P. oraz M. O. jednoznacznie wskazuje na sprawstwo oskarżonej w zakresie zarzucanego jej czynu.

W części wyjaśnienia oskarżonego T. S.

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za wiarygodne jedynie w minimalnym zakresie, tj. wyłącznie co do faktu, że w dniu zdarzenia zostały przy nim ujawnione trzy damskie bluzy z kapturem ze sklepu (...). Za niewiarygodne jednak Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego co do okoliczności w jakich ten wszedł w ich posiadanie – tj. że zostały mu one przekazane przez jego brata J. S., którego spotkał w dniu zdarzenia w galerii i który przekazał mu te rzeczy ponieważ musiał się udać z dzieckiem do toalety, by je przewinąć. Pomimo iż wersja taka w ogólności została potwierdzona przez J. S., uznać ją należało za niewiarygodną z uwagi na znaczne wzajemne niespójności pomiędzy wyjaśnieniami oskarżonego a zeznaniami jego brata, które to zeznania z uwagi na zgromadzony materiał dowodowy również uznać należało za niewiarygodne i zmierzające jak się zdaje do nieudolnego umożliwienia oskarżonym uniknięcia odpowiedzialności za dokonane kradzieże. Ponadto, na niewiarygodność wyjaśnień oskarżonego wskazuje pozostały, w pełni wiarygodny materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, który poddany swobodnej ocenie, uwzględniającej zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego wskazuje na sprawstwo oskarżonych w zakresie zarzucanego im czynu. Najistotniejsze natomiast w tym kontekście pozostają nagrania z monitoringu sklepowego R. oraz M. oraz zeznania świadków pośrednich opisywanych zdarzeń, tj. pracownic tychże sklepów: W. P. oraz M. O., które na podstawie wskazanego monitoringu ujawniły dokonane kradzieże i doprowadziły do wytypowania ich sprawców – tj. oskarżonych.

Zeznania J. S.

Zeznania świadka Sąd uznał za niewiarygodne, albowiem relacja ta pomimo ogólnego potwierdzenia wersji przedstawionej przez oskarżonego dot. wejścia w posiadanie rzeczy skradzionych ze sklepu (...) znacząco różni się od wersji oskarżonego i w ocenie Sądu nieudolnie zmierza do umożliwienia oskarżonym uniknięcia odpowiedzialności karnej za dokonane kradzieże. Liczne niespójności pomiędzy wyjaśnieniami T. S. a zeznaniami jego brata dotyczą chociażby tego gdzie znajdowały się rzeczy rzekomo przekazane przez świadka oskarżonemu (tj. czy znajdowały się one w siatce należącej do świadka a przekazanej jedynie oskarżonemu tak jak zeznań J. S., czy też zostały one przekazane oskarżonemu niejako luzem a następnie wpakowane przez T. S. do jego torby, na co wskazywałyby jego wyjaśnienia), w jakich okolicznościach doszło do spotkania pomiędzy braćmi i rzekomego przekazania ubrań z M. (czy oskarżony znajdował się wówczas ze współoskarżoną M. co wynika z jego wyjaśnień czy też był sam, jak wskazał J. S. i przyszedł do niego po wcześniej wykonanym telefonie), w jakim celu świadek przekazał oskarżonemu siatkę ze skradzionymi jak się okazało rzeczami (tj. czy było tak jak twierdzi oskarżony, że rzeczy otrzymane od brata, miał on zanieść do jego samochodu, dlatego też otrzymał od niego kluczyki, mimo iż jak sam wyjaśnił nie wiedział jakim samochodem brat przyjechał, czy też prawdziwa pozostaje wersja świadka – tj. że siatkę ze skradzionymi rzeczami J. S. przekazał oskarżonemu wraz z dziecięcy wózkiem jedynie na czas gdy świadek upora się z przewijaniem dziecka, natomiast sam tego dnia do C. A. przyjechał z rodziną taksówką). Wszystkie te, jak również inne niespójności wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadka, będącego wszak jego najbliższą rodziną, przy jednoczesnym zestawieniu z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym nakazywały uznać również i zeznania J. S. za niewiarygodne.

Protokół ujęcia L. (k.2)

Dokument ten Sąd uznał za niemający znaczenia dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie, albowiem brak podpisu osoby go sporządzającej a jednocześnie wskazane w jego treści mienie skradzione ze sklepu (...) w dniu zdarzenia zostało szczegółowo wskazane przez świadek W. P..

Wiadomości e-mail (k.78-79)

Dokumenty te Sąd uznał za niemające znaczenia dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie, albowiem mając na względzie zakaz wynikający z art. 174 kpk uznać należało, że dowód ten dotyczy okoliczności dokładnie wskazanych w zeznaniach pracownic sklepów (...), w tym przede wszystkim świadek W. P. tj. szczegółowego wskazania mienia skradzionego w dniu 13.02.2021 r. ze sklepu (...).

Zeznania M. S. (k.36-37)

Zeznania świadek nie miały znaczenia dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie. M. S. nie była bezpośrednimi uczestnikami zdarzeń z udziałem oskarżonych, nie posiadała jakichkolwiek informacji na temat kradzieży dokonanych przez oskarżonych w sklepie (...) oraz M. w dniu 13.02.2021 r.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I i II

N. M. i T. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z trescią art. 278 §1 kk Kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Zachowanie się sprawcy przestępstwa stypizowanego w art. 278 § 1 k.k. polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Przedmiotem wykonawczym kradzieży jest cudza rzecz ruchoma, czyli rzecz, którą sprawca nie ma prawa rozporządzać i którą to obejmuje we władanie wbrew woli jej właściciela lub innej uprawnionej osoby. Kradzież we wszystkich typach z art. 278 k.k. jest przestępstwem umyślnym i kierunkowym, znamiennym celem. Treścią celu w przypadku kradzieży rzeczy, energii lub karty bankomatowej jest przywłaszczenie. Sprawca działa w celu przywłaszczenia, jeśli zamierza traktować cudzą rzecz, energię lub kartę jako własną, czyli włączyć ją do swojego majątku.

Jednocześnie a art. 278§3 kk ustawodawca postanowił, iż w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Niewątpliwie znamiona typu uprzywilejowanego określone w art. 278 § 3 kk jako "wypadek mniejszej wagi" nie są precyzyjne. W orzecznictwie SN przyjęto, że o wypadku mniejszej wagi decydują podmiotowe i przedmiotowe okoliczności czynu sprawcy. Do elementów przedmiotowych zaliczyć można z pewnością: sposób działania sprawcy, rodzaj dóbr w które godzi sprawca, charakter i rozmiar szkody wyrządzonej czynem, czas i miejsce jego popełnienia. Do okoliczności podmiotowych zaliczyć można motywy i cel działania sprawcy, stopień winy. Wartość przedmiotu przestępstwa, choć jest jedną z istotnych okoliczności, która może być brana pod uwagę przy ocenie, czy zachodzi tu wypadek mniejszej wagi, nie może być jednak jedyną okolicznością braną pod uwagę przy zakwalifikowaniu danego czynu jako uprzywilejowanego typu przestępstwa przeciwko mieniu (wyr. SA w Katowicach z 15.12.2005 r., II AKa 375/05, Prok. i Pr. 2006, Nr 9, poz. 27). Innymi słowy, o zakwalifikowaniu danego przestępstwa przeciwko mieniu jako wypadku mniejszej wagi, decydują obiektywne i subiektywne okoliczności czynu.

Na podstawie art. 12 § 1 k.k., dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

Instytucji czynu ciągłego nie stosuje się więc do zachowań nieumyślnych (wyr. SN z 4.12.2008 r., III KK 242/08, Prok. i Pr. – wkł. 2009, Nr 4, poz. 2; wyr. SN z 26.3.1999 r., IV KKN 28/99, Prok. i Pr. – wkł. 1999, Nr 10, poz. 2; P. Kardas, w: Wróbel, Zoll (red.), Kodeks karny, t. 1, 2016, s. 225–226). Przesłanka powziętego z góry zamiaru oznacza, że sprawca chce popełnić dwa lub więcej zachowań albo przewiduje możliwość ich popełnienia i na to się godzi, a zarazem przystępując do realizacji pierwszego zachowania, obejmuje zamiarem wszystkie zachowania połączone znamieniem ciągłości. Pogląd przeważający tak w doktrynie, jak i orzecznictwie wskazuje, że za krótki odstęp czasu uznać należy okres nieprzekraczający kilku miesięcy.

Zgromadzony materiał dowodowy w niniejszej sprawie nie pozostawia wątpliwości, iż działając wspólnie i w porozumieniu w dniu 13 lutego 2021 r. w P. przy ul. (...) w C. A. w sklepie (...) oskarżeni dokonali zaboru w celu przywłaszczenia 8 sztuk odzieży w postaci bluz męskich, bluz damskich oraz spodni damskich o łącznej wartości 729,92 zł oraz w sklepie (...) dokonali zaboru w celu przywłaszczenia 3 sztuk odzieży w postaci bluz damskich o łącznej wartości 269,97 zł co spowodowało łączną wartość strat w kwocie 999,89 zł na szkodę (...) SA z/s ul. (...), (...)-(...) G. czym wypełnili znamiona czynu zabronionego z art. 278 § 1 k.k., przy czym mając na względzie wartość skradzionych rzeczy oraz nagminność tego typu zachowań przy jednoczesnej uprzedniej niekaralności oskarżonych Sąd uznał zachowanie oskarżonych jako wypadek mniejszej wagi, kwalifikowany z art. 278 §3 kk.

Ujawnione na nagraniach monitoringu sklepowego zachowanie oskarżonych a przy tym logiczny ciąg zdarzeń w dniu zdarzenia, w tym ujęcie oskarżonych na terenie galerii i ujawnienie przy oskarżonym T. S. rzeczy skradzionych ze sklepu (...) wprost wskazuje, iż oskarżeni działali umyślnie, w zamiarze bezpośrednim kierunkowym - w celu przywłaszczenia. Choć wszelkie dowody jakimi dysponował Sąd w niniejszej sprawie uznać należy wyłącznie za tzw. dowody pośrednie to nie sposób uznać, by oskarżeni nie dokonali zarzucanych im czynów. Sposób zachowania oskarżonych w przymierzalniach ww sklepów ujawniony na nagraniach monitoringu, posiadanie przez oskarżonego materiałowej torby, która po opuszczeniu przez niego kabiny w przymierzalni wyraźnie zwiększa swoją objętość a w końcu wspomniane już ujawnienie przy oskarżonych rzeczy skradzionych ze sklepu (...) przy jednoczesnym ujawnieniu przez pracowników tychże sklepów braku określonych ubrań tworzy logiczny i spójny ciąg zdarzeń wskazujący na sprawstwo oskarżonych.

Jednocześnie podjęte przez oskarżonych na terenie sklepów (...) oraz M. w dniu zdarzenia zachowania stanowiły realizację znamion jednego czynu zabronionego, albowiem oskarżeni podjęli swoje zachowania w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

Zachowanie oskarżonych charakteryzuje przy tym znaczny stopień społecznej szkodliwości, a przy tym Sąd nie stwierdził okoliczności wyłączających ich winę.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

----------------------

------------------------------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

----------------------

------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.4. Umorzenie postępowania

----------------------

------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.5. Uniewinnienie

---------------------

----------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

N. M. i T. S.

I i II

I i II

Stosownie do treści art. 53 § 1 k.k., sąd wymierzył karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z art. 53 § 2 k.k., wymierzając karę, sąd uwzględnił w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, zwłaszcza w razie popełnienia przestępstwa na szkodę osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Na podstawie art. 115 § 2 k.k. przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynów sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy. Stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego wspólnie w porozumieniu przez oskarżonych należy uznać za znaczny. W zakresie oceny stopnia społecznej szkodliwości popełnionego występku podstawowe znacznie miał rodzaj chronionego dobra prawnego, które oskarżeni swym zachowaniem naruszyli tj. mienie, którym jest własność i inne prawa majątkowe. Oskarżeni zarzucanego im czynu dopuścili się bowiem z chęci łatwego zwiększenia swojego majątku, a w konsekwencji z niskich pobudek. Negatywne następstwa działań oskarżonych polegały na spowodowaniu szkody w kwocie blisko 1 tys. zł – tj. łącznie 999,89 zł na szkodę (...) SA z/s ul. (...), (...)-(...) G..

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uznał uprzednią niekaralność oskarżonych.

Sąd uznając N. M. i T. S. za winnych popełnienia przestępstwa z art. 278 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. wymierzył im karę po 8 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

Orzeczona kara będzie stanowiła dolegliwość adekwatną do popełnionego przez oskarżonych czynu, uświadomi im jego społeczną szkodliwość oraz powinna skłonić do przestrzegania porządku prawnego, w szczególności w zakresie związanym z przestrzeganiem cudzej własności. W ocenie Sądu wysokość wymierzonej kary jest zasadna i adekwatna do całokształtu okoliczności ujawnionych w sprawie i odpowiada wymogom prewencji ogólnej, spełniając potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Jednocześnie dotychczasowa postawa życiowa oskarżonych nie wymagała by w stosunku do nich stosować karę surowszą, natomiast zastosowanie kary łagodniejszej rodzajowo – tj. kary grzywny, w ocenie Sądu pozostawało niezasadne tak z powodu charakteru czynu jakiego dopuścili się oskarżeni, jak również mając na uwadze iż oskarżeni deklarują względnie niewysokie dochody, a sama zaś kara ograniczenia wolności polegająca na pracy społecznej stanowić będzie rekcję o wiele bardziej wychowawczą względem oskarżonych.

N. M. i T. S.

III.

I i II

Zgodnie z art. 46 § 1 k.k., w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o możliwości zasądzenia renty nie stosuje się. Naprawienie szkody, o którym mowa w art. 46 § 1 k.k., to w szczególności wyrównanie straty, którą poszkodowany poniósł. Sąd karny musi uwzględnić w chwili wyrokowania rozmiary pokrytej już szkody, w szczególności wartość uprzednio odzyskanego w stanie niepogorszonym mienia. Tym samym, mając na względzie, iż pokrzywdzona spółka (...) SA z/s ul. (...), (...)-(...) G. nie odzyskał towarów o wartości 729,92 zł, Sąd orzekł od każdego z oskarżonych obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz tej spółki kwoty po 364,96 zł (trzystu sześćdziesięciu czterech złotych i dziewięćdziesięciu sześciu groszy).

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

N. M., T. S.

IV.

I i II

Na podstawie art. 63 §1 kk Sąd zaliczył oskarżonej N. M. na poczet orzeczonej kary okres zatrzymania od 13.02.21 r. godz. 15:30 do dnia 14.02.21r. godz. 15:42 tj. 2 /dwa/ dni, uznając jednocześnie za wykonaną w ilości 4 /czterech/ dni karę ograniczenia wolności a oskarżonemu T. S. na poczet orzeczonej kary zaliczył okres zatrzymania od 13.02.21 r. godz. 15:30 do14.02.21 r. godz. 16:35 tj. również 2 /dwa/ dni, uznając również za wykonaną w ilości 4 /czterech/ dni karę ograniczenia wolności.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Na podstawie art. 627 k.p.k., art. 633 k.p.k. i art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. nr 49, poz. 223 ze zm.) Sąd zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie po 50 zł (tj. 30 zł za kartę karną oraz łącznie 20 zł ryczałtu za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i postępowaniu przed sądem od każdego z oskarżonych) i opłatę w kwocie po 180 zł.

1.Podpis

/-/ sędzia I. Hantz-Nowak