Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI U 484/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2022 r.

Sąd Okręgowy w Płocku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Hanna Parzybut-Dan

Protokolant: Edyta Szalkowska

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2022 r. w Płocku

na rozprawie

sprawy A. P.

przeciwko Zakładowi (...) Oddziałowi w P.

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia

na skutek odwołania A. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 22 marca 2021 roku, znak:(...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zwalnia A. P. od zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego w kwocie 823,30 zł (osiemset dwadzieścia trzy złote trzydzieści groszy) wraz z odsetkami za opóźnienie.

Sędzia Hanna Parzybut-Dan

UZASADNIENIE

A. P. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P. z dnia 22 marca 2021 r., znak: (...), zobowiązującej ją do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego w łącznej kwocie 823,80 zł w terminie miesiąca od otrzymania decyzji wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego, tj. od trzech kwot nadpłaconej wartości świadczenia w kwocie po 274,60 zł od 1 sierpnia 2020 r., od 1 września 2020 r. i od 1 października 2020 r. Odwołująca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i zwolnienie jej z obowiązku zwrotu świadczenia postojowego wypłaconego w dniach 8 lipca 2020 r., 4 sierpnia 2020 r. oraz 3 września 2020 r. w kwocie 274,60 zł każde wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, jako niemającego podstawy prawnej. Nadto wniosła o zasądzenie od organu rentowego na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 15zx ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842) poprzez nieuzasadnione uznanie, że pobrała nienależnie świadczenie postojowe w dniach 8 lipca 2020 r., 4 sierpnia 2020 r. oraz 3 września 2020 r. w kwocie 274,60 zł każde (823,80 zł łącznie) i w związku z tym jest zobowiązana do zwrotu tego świadczenia. Zarzuciła także naruszenie art. 15zs ust. 1 i 2 ww. ustawy poprzez uznanie, że datą złożenia wniosku do ZUS jest data jego przekazania do Zakładu przez płatnika składek, a nie data złożenia go przez osobę uprawnioną płatnikowi składek jako pośrednikowi.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu argumentował, że odwołująca w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku, tj. w maju 2020 r., nie osiągnęła żadnego przychodu, więc zgodnie z art. 15zr ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. powinna otrzymać świadczenie postojowe w wysokości przychodu z umowy, ale nie więcej niż 2.080 r., gdy przychód osiągnięty w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku by niższy od 1.300 zł. Powinna zatem otrzymać łącznie 5.416,20 zł, a nie 6.240 zł, a różnicę należy potraktować jako nienależnie pobrane świadczenie w myśl art. 15zx ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. jest zatrudniona na podstawie umowy zlecenia w (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. od lipca 2019 r. Umowy były i są zawierane kolejno, na następujące po sobie trzymiesięczne okresy, bez dnia przerwy. Zlecenie polega na wykonywaniu usług pomocniczych w jednostkach sprzedażowych płatnika składek (restauracjach lub kawiarniach), w tym na obsłudze klienta zewnętrznego. Odwołująca pracuje w restauracji (...) w Galerii (...) w P.. Za wykonane usługi ubezpieczona otrzymuje wynagrodzenie w wysokość wskazanej w rachunku, który wystawia na koniec miesiąca i który jest następnie zatwierdzany przez dającego zlecenie. Wynagrodzenie jest określone według stawki godzinowej, a jego ostateczna, miesięczna wysokość zależy od liczby przepracowanych godzin. Dający zlecenie wypłaca je w formie przelewu na rachunek bankowy odwołującej w terminie do 14 dni po zakończonym miesiącu wykonywania zlecenia. A. P. nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu.

(dowód: umowy zlecenia k. 38-52; informacyjne wyjaśnienia odwołującej k. 71-71 v.)

Z tytułu wykonywania ww. umów zlecenia ubezpieczona w marcu 2020 r. uzyskała przychód w kwocie 1.805,40 zł, w maju 2020 r. nie uzyskała przychodu, natomiast w czerwcu 2020 r. uzyskała przychód w kwocie 2.070,94 zł.

(dowód: potwierdzenia wynagrodzeń: k. 37, 59; wniosek o świadczenie postojowe k. 3-4 akt ZUS; wykaz ubezpieczonych, za których zostały złożone wnioski o świadczenie postojowe przez płatnika k. 9-10 akt ZUS)

W dniu 17 kwietnia 2020 r. odwołująca zwróciła się do płatnika składek z prośbą o złożenie wniosku do ZUS o świadczenie postojowe dla umów cywilnoprawnych w związku z przeciwdziałaniem skutkom wywołanym (...)19. Jednocześnie oświadczyła, że nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu oraz że nie uzyskała przychodów z innych umów cywilnoprawnych w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku.

(dowód: wniosek o świadczenie postojowe z dnia 17 kwietnia 2020 r. k. 70)

Płatnik składek sporządził dla ubezpieczonej wniosek o świadczenie postojowe w związku z przeciwdziałaniem skutkom wywołanym (...)19 dla umów cywilnoprawnych na formularzu (...). Dający zlecenie oświadczył, że nastąpiło ograniczenie wykonywania umowy w związku z przestojem w prowadzeniu działalności w następstwie wystąpienia (...)19. Wskazał, że miesięczny przychód, który wynika z umowy wynosi 1.805,40 zł oraz że przychód w ww. wysokości odwołująca osiągnęła w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku. Nadto oświadczył, że ubezpieczona nie uzyskała przychodów z innych umów cywilnoprawnych w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku oraz że w ww. okresie uzyskała przychód nie wyższy niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku. Płatnik składek opatrzył przedmiotowy wniosek datą 30 kwietnia 2020 r., jednakże złożył go do organu rentowego dopiero 22 czerwca 2020 r.

(dowód: wniosek o świadczenie postojowe k. 3-4 akt ZUS)

Odwołująca złożyła następnie wnioski o świadczenie postojowe za kolejny okres w dniu 18 lipca 2020 r. oraz 18 sierpnia 2020 r. na formularzach (...), w których oświadczyła, że jej sytuacja materialna wykazana we wniosku o oświadczenie postojowe nie uległa poprawie. Ubezpieczona złożyła ww. wnioski w formie elektronicznej za pomocą profilu zaufanego.

(dowód: wnioski o świadczenie postojowe za kolejny okres: k. 5-7 akt ZUS)

Organ rentowy wypłacił odwołującej trzy świadczenia postojowe w dniu 8 lipca 2020 r., 4 sierpnia 2020 r. i 3 września 2020 r. w kwocie po 2.080 zł każde. Wypłata nastąpiła na rachunek bankowy ubezpieczonej wskazany we wnioskach.

(bezsporne)

W dniu 22 marca 2021 r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję, znak: (...) .

(dowód: zaskarżona decyzja k. 13-14 akt ZUS)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach ZUS oraz aktach niniejszej sprawy, jak również posiłkowo na podstawie informacyjnych wyjaśnień samej odwołującej. Treść powyższych dokumentów nie była kwestionowana przez którąkolwiek ze stron, stąd Sąd nie znalazł podstaw aby z urzędu odmówić im wiarygodności i mocy dowodowej. Niezależnie od posiłkowego charakteru informacyjnych wyjaśnień ubezpieczonej, znajdowały one potwierdzenie w dokumentarnym materiale dowodowym. Dały one Sądowi przekonanie, że odwołująca nie miała wpływu na to, kiedy płatnik składek złożył na jej rzecz pierwszy wniosek o świadczenie postojowe. Stan faktyczny był w istocie bezsporny.

Przedmiot sporu sprowadzał się do prawnej oceny treści i momentu złożenia pierwszego wniosku o świadczenie postojowe dla A. P. przez płatnika składek w kontekście wysokości wypłaconych następnie świadczeń. Organ rentowy pozostawał bowiem na stanowisku, że ubezpieczona w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku nie osiągnęła żadnego przychodu, więc powinna otrzymać świadczenie postojowe w wysokości kwoty przychodu z umowy cywilnoprawnej, tj. 1.805,40 zł (łącznie 5.416,20 zł), a nie w wysokości wskazanej we wniosku (...), tj. łącznie 6.240 zł (3 × 2.080 zł). Spór stron dotyczył zatem kwestii natury prawnej.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Przesłanki warunkujące przyznanie prawa do świadczenia postojowego zostały uregulowane w art. 15zq ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2095), zwanej dalej „Tarczą antykryzysową”.

Zgodnie z art. 15zq ust. 1 pkt 2 Tarczy antykryzysowej, w brzmieniu obowiązującym, osobie wykonującej umowę agencyjną, umowę zlecenia, inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowę o dzieło, zwane dalej „umową cywilnoprawną” – przysługuje świadczenie postojowe, jeżeli nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu. Stosownie do art. 15zq ust. 2 Tarczy antykryzysowej, przedmiotowe świadczenie przysługuje osobom zamieszkałym na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jeżeli są:

1)  obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej lub

2)  posiadającymi prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, lub

3)  cudzoziemcami legalnie przebywającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle art. 15 zq ust. 3 Tarczy antykryzysowej, świadczenie postojowe przysługuje, gdy w następstwie wystąpienia (...)19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności, odpowiednio przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą albo przez zleceniodawcę lub zamawiającego, z którymi została zawarta umowa cywilnoprawna.

Mając na uwadze treść art. 15 zq ust. 5 Tarczy antykryzysowej, osobie wykonującej umowę cywilnoprawną świadczenie postojowe przysługuje jeżeli:

1)  umowa cywilnoprawna została zawarta przed dniem 1 kwietnia 2020 r.;

2)  przychód z umowy cywilnoprawnej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe, nie był wyższy od 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Na podstawie art. 15zr ust. 1 Tarczy antykryzysowej, świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. nie więcej niż trzykrotnie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. Natomiast w myśl art. 15zr ust. 2 Tarczy antykryzysowej, w przypadku gdy suma przychodów z umów cywilnoprawnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskana w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe wynosi mniej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r. świadczenie postojowe przysługuje w wysokości sumy wynagrodzeń z tytułu wykonywania tych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 15zs ust. 1 Tarczy antykryzysowej, w brzmieniu obowiązującym w dniu złożenia przez płatnika składek wniosku o świadczenie postojowe, ustalenie prawa do świadczenia postojowego następuje na wniosek osoby, o której mowa w art. 15zq ust. 1, zwanej dalej „osobą uprawnioną”, składany do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Na podstawie ust. 2 tego przepisu w przypadku osoby wykonującej umowę cywilnoprawną wniosek, o którym mowa w ust. 1, składany jest za pośrednictwem odpowiednio zleceniodawcy lub zamawiającego. Zgodnie z art. 15zs ust. 7 Tarczy antykryzysowej, wnioski o świadczenie postojowe mogą być złożone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony ogłoszony stan epidemii.

Analiza powyższych, obowiązujących w dniu złożenia przez płatnika składek wniosku o świadczenie postojowe przepisów Tarczy antykryzysowej daje podstawę do stwierdzenia, iż osoba przyjmująca zlecenie składała do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o ustalenie prawa do świadczenia postojowego wyłącznie za pośrednictwem dającego zlecenie. Tak też było w niniejszej sprawie – odwołująca w dniu 17 kwietnia 2020 r. zwróciła się do płatnika składek z prośbą o złożenie wniosku do ZUS o świadczenie postojowe, natomiast dający zlecenie wypełnił dla ubezpieczonej wniosek (...) w dniu 30 kwietnia 2020 r., który złożył do organu rentowego dopiero w dniu 22 czerwca 2020 r. Podkreślenia wymaga, iż na dzień wypełnienia przedmiotowego wniosku, tj. 30 kwietnia 2020 r. płatnik składek poprawnie określił przychód osiągnięty w miesiącu poprzedzającym sporządzenie wniosku, tj. w marcu 2020 r. na kwotę 1.805,40 zł. Taki przychód ubezpieczona uzyskała w marcu 2020 r., stanowił on wynagrodzenie za przepracowane godziny w lutym 2020 r. Natomiast w maju 2020 r. nie osiągnęła ona w ogóle przychodu z uwagi na ograniczenie wykonywania umowy z powodu (...)19. Powyższe ustalenia w zakresie przychodów odwołującej w kontekście zasad comiesięcznych rozliczeń stron odpowiadają definicji przychodów, której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387) w brzmieniu obowiązującym w dniu złożenia przez płatnika składek wniosku o świadczenie postojowe. Zgodnie z ww. przepisem przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wskazania wymaga, że przesłanki przyznania odwołującej świadczeń postojowych nie były sporne w przedmiotowej sprawie. Sporna była natomiast okoliczność, czy ubezpieczona powinna ponosić konsekwencję zwłoki płatnika składek w złożeniu wniosku do organu rentowego. W sytuacji prawnej odwołującej przedmiotowe opóźnienie miało wpływ na ocenę wysokości jej przychodu osiągniętego bądź w miesiącu poprzedzającym przekazanie wniosku płatnikowi składek (przychód za marzec 2020 r. – 1.805,40 zł), bądź w miesiącu poprzedzającym faktyczne złożenie wniosku do ZUS przez dającego zlecenie (przychód za maj 2020 r. – 0 zł).

Należy podkreślić, iż zleceniobiorca stał się uprawniony do samodzielnego złożenia wniosku o świadczenie postojowe dopiero od 24 lipca 2020 r. Wówczas ustawodawca na mocy art. 77 pkt 34 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1086) dodał do Tarczy antykryzysowej art. 15zsa. Zgodnie z ust. 1 ww. artykułu, w przypadku odmowy złożenia wniosku przez zleceniodawcę w sposób wskazany w art. 15zs ust. 2, osoba uprawniona, która jest zleceniobiorcą, może złożyć wniosek o świadczenie postojowe do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W ocenie Sądu ubezpieczona nie może ponosić konsekwencji działania zleceniodawcy w sytuacji, kiedy sama nie miała żadnego wpływu na jego czynności i decyzje związane z wnioskiem o świadczenie postojowe. Złożenie przedmiotowego wniosku do organu rentowego leżało bowiem w gestii dającego zlecenie, a nie odwołującej. Poza sporem pozostaje fakt, że ubezpieczona była uprawniona do świadczenia postojowego. Gdyby zleceniodawca złożył sporny wniosek do ZUS w dacie jego wypełnienia, tj. 30 kwietnia 2020 r., wówczas odwołującej przysługiwałoby świadczenie postojowe w pełnej wysokości, tj. w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. (2.080 zł), ponieważ przychód ubezpieczonej w marcu 2020 r. był wyższy od kwoty 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r. (art. 15zr ust. 1 i 2 Tarczy antykryzysowej). W takiej też wysokości przedmiotowe świadczenia zostały ostatecznie wypłacone. Tymczasem biorąc pod uwagę faktyczną datę złożenia wniosku przez płatnika składek, należałoby wziąć pod uwagę przychód odwołującej z maja 2020 r., który wyniósł 0 zł. W tej sytuacji ubezpieczonej przysługiwałoby świadczenie postojowe w wysokości wynagrodzenia z tytułu wykonywania umowy cywilnoprawnej, tj. 1.805,40 zł (art. 15zr ust. 2 Tarczy antykryzysowej). W stanie faktycznym niniejszej sprawy bezspornie nie doszło do odmowy złożenia wniosku przez zleceniodawcę. Nie było zatem podstaw do złożenia takiego wniosku przez samą odwołującą bezpośrednio do ZUS. Nadto trudno wymagać od ubezpieczonej skorzystania z przedmiotowego uprawnienia w sytuacji, gdy przepis art. 15zsa Tarczy antykryzysowej wszedł w życie dopiero w dniu 24 lipca 2020 r. W tej sytuacji, to data oświadczenia odwołującej wobec zleceniodawcy powinna być decydująca przy ustaleniu prawa do świadczenia postojowego i jego wysokości. Późniejsze wypełnienie wniosku (...) i jego przekazanie do organu rentowego przez płatnika składek miało zaś charakter wyłącznie techniczny. Podobny pogląd wyraził Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w wyroku z dnia 1 grudnia 2021 r., VII U 562/21 (LEX nr 3292044), który Sąd w pełni podziela i przyjmuje w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 15zx ust. 1 Tarczy antykryzysowej, osoba, która pobrała nienależnie świadczenie postojowe, jest obowiązana do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. Ust. 2 tego artykułu stanowi natomiast, że za nienależnie pobrane świadczenie postojowe uważa się świadczenie:

1)  przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenie lub odpowiednio zleceniodawcę lub zamawiającego;

2)  wypłacone osobie innej niż osoba uprawniona;

3)  wypłacone w kwocie wyższej niż należna.

Odsetki, o których mowa w ust. 1, są naliczane od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu wypłaty świadczenia postojowego do dnia zwrotu (art. 15zx ust. 3 Tarczy antykryzysowej).

W ocenie Sądu wypłacenie ubezpieczonej zawyżonych, zdaniem organu rentowego, świadczeń postojowych nie było skutkiem złożenia fałszywych oświadczeń, przedłożenia nierzetelnych dokumentów czy świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego. Wręcz przeciwnie, odwołująca poprosiła dającego zlecenie o złożenie stosownego wniosku do ZUS w czasie, kiedy wykonywanie umowy cywilnoprawnej było ograniczone lub niemożliwe w związku z przestojem w prowadzeniu działalności gastronomicznej w następstwie wystąpienia (...)19. Zaskarżona decyzja była zaś skutkiem zwłoki płatnika składek w wykonaniu czynności materialno-technicznej.

W tym miejscu warto przypomnieć ratio legis wprowadzenia świadczenia postojowego do porządku prawnego. Ustawodawca w uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 568), druk sejmowy nr 299, wskazał, iż przedsiębiorców, których dotykają opóźnienia lub brak realizacji dostaw, zatory płatnicze, absencja pracowników związana ze wzrostem zachorowalności lub czynnościami mającymi na celu zagwarantowanie bezpieczeństwa obywateli, mogą w ramach obowiązujących przepisów skorzystać z odroczenia terminu płatności składek, układu ratalnego, umorzenia należności składek. Obecne rozwiązania mogą się okazać niewystarczające, w obliczu pandemii, spowodowanej (...)19, dla ochrony firmy przed problemami, których efektem może być powstanie zatorów płatniczych i upadłość, jak również brak środków finansowych na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Do najbardziej zagrożonych grup należą osoby prowadzące działalność gospodarczą, opłacające składki same za siebie oraz osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, innej umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia a także osoby wykonujące pracę na podstawie umowy o dzieło. Osoby te są narażone na niestabilność, a nawet całkowitą utratę przychodów z powodu pandemii (...)19, ze względu na brak zleceń lub zamówień, czy rezygnację z realizowanych lub zawieranych umów. Stąd też ustawodawca zaproponował jednorazową wypłatę dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą oraz osób wykonujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, tzw. świadczenie postojowe.

Mając na uwadze treść powyższego uzasadnienia projektu ustawy, należy podkreślić, iż ustawodawca połączył niekorzystne zjawiska rynkowe i ekonomiczne wprost ze skutkami pandemii (...)19. To właśnie w związku z epidemią koronawirusa odwołująca nie mogła wykonywać umowy cywilnoprawnej w dacie złożenia oświadczenia wobec płatnika składek, tj. 17 kwietnia 2020 r. Ubezpieczona działała w zaufaniu do dającego zlecenie, zgodnie z obowiązującym wówczas stanem prawnym nie mogła samodzielnie złożyć wniosku o świadczenie postojowe, zatem w ocenie Sądu nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji dalszego, opieszałego procedowania sprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, a także celowościową wykładnię przywołanych przepisów, w ocenie Sądu, świadczenia postojowe wypłacone w kwotach po 2.080 zł nie zostały pobrane nienależnie.

Z tych względów Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zwolnił A. P. od zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego w kwocie 823,30 zł wraz odsetkami za opóźnienie.

Sędzia Hanna Parzybut- Dan