Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 129/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy w Łowiczu w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Anna Kwiecień - Motylewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Salamondra

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2022 roku

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko A. S.

o podwyższenie alimentów

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od D. S. na rzecz A. S. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

Sygn. akt III RC 129/21

UZASADNIENIE

Powód D. S. w pozwie z dnia 2 marca 2020 roku (data wpływu) złożonym w Sądzie Rejonowym w Żyrardowie skierowanym przeciwko pozwanemu A. S. wniósł o podwyższenie na jego rzecz alimentów z kwoty po 200 zł miesięcznie do kwoty po 1.000 zł miesięcznie. W uzasadnieniu podniósł, że od chwili wydania wyroku alimentacyjnego upłynęło ponad 16 lat. Przez ten okres wzrosły uzasadnione potrzeby powoda. Wzrosły również możliwości zarobkowe pozwanego. Obecnie powód wraz ze swoją mamą i siostrą mieszka w S. w G.. Uczy się w trybie dziennym, a koszty związane z jego edukacją pokrywa szkockie państwo. Powód ponosi natomiast koszty pośrednie nauki, tj. koszty transportu czy materiałów pomocniczych. Powód nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Nie ma możliwości zarobkowych względu na to, że podejmuje naukę w trybie dziennym. Powód w chwili obecnej nie ma żadnego stałego dochodu. Ma także problemy z podjęciem dorywczej pracy z powodu nauki w trybie dziennym, a także ze względu na stan zdrowia. W 2014 r. powód przebył operację kręgosłupa, dlatego nie jest wskazane jego nadwyrężanie. W kwietniu 2020 r. będzie musiał poddać się kolejnej operacji. Matka powoda B. S. partycypuje w kosztach związanych z podstawowymi potrzebami powoda spełniając obowiązek alimentacyjny względem syna. Matka powoda utrzymuje także córkę - S. S. (1). Pozwany z uwagi na posiadane kwalifikacje i staż zawodowy ma realne możliwości zarobkowania. Może on więc alimentować syna, który pomimo pełnoletności nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Miesięczny koszt utrzymania powoda przedstawia się następująco : żywność 100 funtów (514 zł), odzież 29,18 funtów (150 zł), środki pielęgnacyjne i higieniczne 30 funtów (154,20 zł), czynsz 431,35 funtów (2217,14 zł), podatek lokalny 176 funtów (904,64 zł), energia elektryczna i gaz 94,41 funtów (485,27 zł), dodatkowe koszty związane z edukacją 55 funtów (82,70 zł), abonament telefoniczny 9 funtów (46,26 zł), miesięczna rata za zakup (...) funtów (38,04 zł), internet 29 funtów (149,06 zł), karta z nielimitowanym dostępem do filmów w sieci kin ODEON 17,99 funtów (92,47 zł), subskrypcja w serwisie streamingowym N. 8,99 funtów (46,21 zł), rekreacja 27 funtów (138,78 zł ), opieka zdrowotna rocznie 1000 zł. (pozew – k. 3-7).

W odpowiedzi na pozew pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o oddalenie powództwa w całości, a także podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej wnosząc o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Łowiczu. Podniesiono, iż z treści pozwu nie wynika jak przebiega nauka, nie wskazano kiedy i w jakich godzinach powód ma zajęcia. Powód jest młodą osobą, zna język angielski, ma możliwość podjęcia pracy na stanowisku dostosowanym do jego możliwości. Z pozwu nie wynika jak długo trwa nauka, zaś z zaświadczenia załączonego do pozwu nie wynika, aby powód w dalszym ciągu pobierał naukę. Przedłożony dokument dowodzi jedynie, że studiował na I roku, który zakończył się 12 czerwca 2020 r. Znaczną część środków powód przeznacza na rozrywki i rekreację. Nadto nieuzasadnione jest korzystanie przez powoda z prywatnej służby zdrowia w sytuacji, gdy - jak przyznał - ma możliwość korzystania z publicznej służby zdrowia. W ocenie pozwanego powód jako 26 -letni mężczyzna powinien podjąć starania, aby samemu pozyskać środki finansowe na rozrywkę i przyjemności. Podniesiono, że wbrew twierdzeniom powoda nie uległa poprawie sytuacja finansowa pozwanego, który zarabia miesięcznie około 1950 zł netto, pracuje poza miejscem zamieszkania co wiąże się z kosztami dojazdów do pracy. Ma na utrzymaniu żonę, która od wielu lat leczy się i nie ma możliwości podjęcia stałej pracy. Pozwany w ramach prac dorywczych dorabia miesięcznie około 200 – 300 zł. Miesięczne wydatki na utrzymanie powoda wynoszą: wyżywienie 500 zł, opłaty za media 100 zł, ogrzewanie i ubezpieczenie domu 140 zł, telefon, internet i telewizja 100 zł, dojazdy do pracy 270 zł, odzież i obuwie 150 zł, alimenty na rzecz powoda 200 zł, alimenty na rzecz córki S. S. (1) 600 zł, leki 100 zł, chemia gospodarcza 50 zł, kosmetyki 50 zł, fryzjer 20 zł. (odpowiedź na pozew – k. 35-36)

Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2021 r. Sąd Rejonowy w Żyrardowie uznał się niewłaściwym miejscowo i sprawę przekazał do rozpoznania do Sądu Rejonowego w Łowiczu. (postanowienie – k. 75)

W piśmie procesowym z dnia 10 listopada 2021 r. (data wpływu do Sądu) powód podtrzymał twierdzenia pozwu i wniósł o zabezpieczenie powództwa przez zobowiązanie pozwanego do uiszczania w czasie trwania postepowania na rzecz powoda kwoty 1000 zł. (pismo procesowe powoda – k. 99-103)

Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2021 r. Sąd oddalił wniosek o zabezpieczenie. (postanowienie – k. 148)

Powyższe stanowiska zostały rozwinięte i podtrzymane przez obie strony w dalszym toku postępowania i na rozprawie przed Sądem.

( e-protokół z rozprawy z dnia 18.01.2022 r.– k. 101, e-protokół z rozprawy z dnia 10.02.2022 r.– k. 178)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód D. S., urodzony (...), jest synem B. S. i A. S.. Rodzice powoda nie mieszkają razem, są po rozwodzie.

(okoliczności bezsporne)

Wyrokiem z dnia 3 listopada 2003 r. w sprawie IIIRC 359/03 Sąd Rejonowy w Żyrardowie zasądził na rzecz małoletniego wówczas D. S. od A. S. kwotę 200 zł tytułem przyczyniania się do zaspokajania rodziny.

(dowód: wyrok - k. 34 załączonych akt sprawy III RC 359/03)

Gdy ostatnio Sąd ustalał wysokość alimentów powód D. S. miał 7 lat. Mieszkał z matką i młodszą 2-letnią siostrą S.. Był pod opieką Poradni alergologicznej i był diagnozowany w kierunku astmy oskrzelowej. Matka powoda B. S. (lat 35) była wówczas osobą bezrobotną. Podejmowała jedynie krótkotrwałe zajęcia dorywcze. Zajmowała się opieką nad dziećmi, głównie młodszą córką. Była wówczas na utrzymaniu swojego brata. Korzystała z pomocy opieki społecznej w zakresie wyposażenia D. S. do szkoły.

A. S. miał wówczas 33 lata. Pracował i zarabiał 1000 zł brutto (ok. 800 zł netto).

(dowód: dokumenty z akt sprawy III RC 359/03 )

D. S. ma obecnie 26 lat. Wraz z matka i siostrą zamieszkuje na terenie S. w G.. W roku 2021 r. powód podjął naukę w (...) G. College na kierunku (...) with E.. Studia trwają 2 lata i są odpowiednikiem polskiego licencjatu. Po skończeniu w/w studiów planuje kontynuować naukę na Uniwersytecie, do którego zmierza aplikować. Koniec nauki planuje na połowę 2024 r. Powód podejmuje naukę w systemie 21 godzin tygodniowo. Wcześniej od września 2019 r. do lipca 2020r. studiował w (...) G. College na kierunku (...) Business (...).

Miesięczny koszt utrzymania powoda wg zestawienia zawartego w pozwie przedstawia się następująco: żywność 100 funtów (514 zł), odzież 29,18 funtów ( 150 zł), środki pielęgnacyjne i higieniczne 30 funtów (154,20 zł), czynsz 431,35 funtów (2217,14 zł), podatek lokalny 176 funtów (904,64 zł), energia elektryczna i gaz 94,41 funtów (485,27 zł), dodatkowe koszty związane z edukacją 55 funtów (82,70 zł), abonament telefoniczny 9 funtów (46,26 zł), miesięczna rata za zakup (...) funtów (38,04 zł), internet 29 funtów (149,06 zł), karta z nielimitowanym dostępem do filmów w sieci kin ODEON 17,99 funtów (92,47 zł), subskrypcja w serwisie streamingowym N. 8,99 funtów (46,21 zł), rekreacja (basen, siłownia) 27 funtów (138,78 zł ), opieka zdrowotna rocznie 1000 zł.

Powód cierpi na problemy z kręgosłupem. W przeszłości przebył operację kręgosłupa. W S. przysługuje mu nieodpłatna opieka zdrowotna. Powód korzysta z prywatnej opieki stomatologicznej w Polsce i prywatnej diagnostyki w zakresie schorzenia kręgosłupa. Powód nie podejmuje żadnej pracy – stałej ani dorywczej.

(dowód: pozew – k. 3-7, faktura – k. 13, dokumentacja medyczna – k. 12, 15, 119-120potwierdzenie transakcji – k. 14, pismo procesowe – k. 99-103)

Pozwany A. S. ma 52 lata. Jest elektromonterem. Dnia 5 sierpnia 2017 r. ożenił się z E. S.. Mieszka wraz z żoną i teściową w M., w domu żony. Pracuje w firmie (...), Zakład (...) jako elektromonter z wynagrodzeniem 2.060 zł brutto (1920,62 zł netto). Toczy się przeciwko niemu postępowanie egzekucje w sprawie zaległych alimentów. Ma orzeczony obowiązek alimentacyjny w wysokości 200 zł na syna D. i 600 zł na córkę S.. Nie utrzymuje kontaktów z dziećmi. W ostatnim czasie przez okres 4 miesięcy przebywał na zwolnieniu lekarskim. Przechodził rehabilitację. Ma problemy ze stawami kolanowymi. Koszty jego utrzymania przedstawiają się następująco: wyżywienie 500 zł, ubezpieczenie domu 150 zł, ogrzewanie 200 zł, media 120 zł, egzekucja komornicza zaległości alimentacyjnych 1200 zł, leki 100 zł, telefon, intrernet, tv 100 zł, odzież i obuwie 150 zł, dojazdy do pracy 270 zł, chemia gospodarcza 50 zł, fryzjer 20 zł, kosmetyki 50 zł. Żona pozwanego E. S. pracuje zarobkowo i otrzymuje najniższe krajowe wynagrodzenie. Kobieta leczy się onkologicznie z uwagi na guza przełyku.

(dowód: odpowiedź na pozew – k. 35-36, odpis skrócony aktu małżeństwa – k. 38 zeznania pozwanej – k. 12v, 13, zaświadczenie – k. 41, dokumentacja medyczna – k. 42-71, zeznanie pozwanego e-protokół z dnia 10.02.2022r. 00:05:07 – k. 178-v w zw. z wyjaśnieniami e-protokół z dnia 18.01.2022r. 00:06:49 – k. 165v, zeznanie świadka E. S. e-protokół z dnia 18.01.2022r. 00:20:18 – k. 165v-166, wyrok – k. 208 z załączonych akt IC 1874/15)

Sąd uznał za wiarygodny zebrany w sprawie materiał dowodowy i oparł się na nim, dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Nie budzą wątpliwości Sądu co do wiarygodności dowody z dokumentów urzędowych i prywatnych, które nie były kwestionowane przez strony i potwierdzają przedstawiane przez nie fakty. Sąd oparł się również na dokumentach z złącznych akt sprawy III RC 359/03 Sądu Rejonowego w Żyrardowie i IC 1874/15 Sądu Okręgowego w Płocku. Sąd obdarzył przymiotem wiarygodności zeznania przesłuchanego w charakterze strony pozwanego, a także zeznania świadka E. S. z uwagi na fakt iż są spójne, znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

Nie miały znaczenia dla ustaleń faktycznych przedłożone przez powoda wydruki dokumentów w języku angielskim dotyczącym jego edukacji, ponoszonych kosztów utrzymania (k. 9-11, 18-25, 104-117) nieprzetłumaczone na język polski. Zgodnie z brzmieniem art. 5 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, językiem urzędowym przed sądami jest język polski. Oznacza to, że dowody sądy muszą przeprowadzić w języku polskim, co dotyczy także dowodów z dokumentów. Powyższe oznacza, że dowód z dokumentów sporządzonych w języku obcym sąd przeprowadzi dopiero po przetłumaczeniu go na język polski przez tłumacza przysięgłego. Zgodnie z art. 256 k.p.c. sąd może - ale nie musi - zażądać, aby dokument w języku obcym był przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego. To w interesie strony składającej wniosek o dopuszczeniu dowodu z dokumentu jest jego złożenie w takiej formie, która umożliwia wykorzystanie dokumentu jako materiału dowodowego. Strona ta, w tym przypadku powód D. S., powinna zadbać o przetłumaczenie dokumentu na język polski. Zarządzeniem z dnia 27 dnia 2021 r. powód został zobowiązany do złożenia dokumentów potwierdzających przebieg całej jego edukacji w S. wraz z tłumaczeniem na język polski, czego nie dokonał, usprawiedliwiając się wysokimi kosztami takowego tłumaczenia oraz trudną sytuacją finansową.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest w całości bezzasadne i jako takie podlega oddaleniu.

W myśl art. 138 k.r.o., w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć natomiast należy zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Zgodnie bowiem z treścią art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie (art. 135 § 2 k.r.o.).

Zakres potrzeb dziecka, których zaspokajanie jest obowiązkiem rodziców, ustanawia przepis art. 96 k.r.o. W związku z powyższym, rodzice zobowiązani są zapewnić dzieciom, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, zaspokojenie potrzeb w zakresie wyżywienia, odzieży, środków higieny oraz leczenia. Należy podkreślić, iż rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszelkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. W szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka tego wymaga, rodzice mają nawet obowiązek wyzbywania się posiadanego majątku, bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób podołać ciążącemu na nich obowiązkowi alimentacyjnemu, na przykład dla ratowania zdrowia dziecka.

W przedmiotowej sprawie oddalając powództwo Sąd uznał, że powód jako 26-letni mężczyzna jest w stanie podjąć pracę i na własny rachunek zaspokoić koszty własnego utrzymania w wysokości przekraczającej wymiar obowiązku alimentacyjnego rodziców. Powód ukończył szkołę średnią. Rozpoczął w 2021 r. 2 -letnie studia w (...) G. College na kierunku (...) with E. stanowiące odpowiednik polskich studiów licencjackich. Deklaruje chęć kontunuowania nauki celem osiągnięcia pełnego wykształcenia. Prognozuje zakończenie edukacji na 2024r. Wcześniej od września 2019 r. do lipca 2020r. studiował na kierunku (...) Business (...). Jednakże z treści pozwu, ani twierdzeń powoda nie wynika, czy ma on już wyuczony zawód. D. S. nie udowodnił gdzie uczył się od chwili uzyskania pełnoletniości. Nie wyjaśnił, czy obecny kierunek studiów stanowi kontynuację poprzedniego, ani też dlaczego rozpoczął edukację na poziomie studiów wyższych dopiero w 2021 r., zaś załączona dokumentacja odnosząca się do nauki powoda nie została przetłumaczona na język polski. Ponadto Sąd zauważa, że powód podejmuje naukę w wymiarze 21 godzin tygodniowo. Zatem ma możliwość podjęcia pracy dorywczej, dostosowanej do własnej dyspozycyjności i stanu zdrowia. Powód nie udowodnił, że jego stan zdrowia nie pozwala na podjęcie pracy o charakterze fizycznym. Brak jest zaświadczenia od lekarza, z którego wynikałyby przeciwskazania do pracy fizycznej. Zauważyć należy, iż powód jest osobą młodą, władającą językiem angielskim, mogącą podjąć dorywcze zatrudnienie w celu pokrycia części kosztów własnego utrzymania. Pozwany jest zobowiązany alimentacyjnie względem syna na 200 zł. Uznać należy, że również w takim zakresie obowiązek alimentacyjny względem powoda ma jego matka. W pozostałym zakresie koszty własnego utrzymania winien ponosić sam powód. Analizując przedstawione przez powoda koszty utrzymania Sąd doszedł do przekazania, że znaczna część środków przeznaczana jest na rozrywkę i nie może zostać uznania za usprawiedliwioną w kontekście zobowiązania alimentacyjnego. W ocenie Sądu powód winien podjąć starania, aby na własny koszt pozyskiwać środki na własne przyjemności i rozrywkę taką jak dostęp do filmów w sieci kin ODEON (17,99 funtów, tj. 92,47 zł), subskrypcję w serwisie streamingowym N. (8,99 funtów tj. 46,21 zł), rekreację - basen, siłownię (27 funtów, tj. 138,78 zł ). Powód podnosi, iż jego stan zdrowia wymaga korzystania z rekreacji w postaci basenów, siłowni, niemniej jednak nie przedstawił zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego powyższe okoliczności. Ponadto w ocenie Sądu nie jest uzasadnione korzystanie przez powoda z odpłatnej służby zdrowia w sytuacji, gdy w S. może korzystać z nieodpłatnej służby zdrowia, w tym darmowych leków wypisywanych na receptę.

Analizując sytuację finansową D. S. i deklarowane koszty jego utrzymania Sąd doszedł do przekonania, że pozbawione logiki i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego jest twierdzenie powoda jakoby utrzymywał się jedynie z alimentów otrzymywanych od ojca z pomocą finansową matki, która musiała korzystać z pomocy finansowej rodziny, mając na utrzymaniu jeszcze siostrę powoda. Z zestawienia ponoszonych przez powoda wydatków wynika, iż na własne potrzeby przeznacza on miesięcznie ok. 314 funtów, tj. około 1700 zł. Powyższą kwotę należy podwyższyć o deklarowane koszty opieki zdrowotnej – 1000 zł rocznie oraz koszty mieszkaniowe w wysokości ok. 701 funtów miesięcznie (ok. 3818 zł) na trzy osoby. Z powyższego należy wysnuć wniosek, że bądź koszty utrzymania powoda zostały zawyżone, bądź ma on dodatkowe źródło dochodu, o którym nie wspomina. Nie jest bowiem możliwym, by za kwotę alimentów od ojca, nawet przy pomocy finansowej matki powód ponosił przedstawione przez siebie koszty utrzymania, tym bardziej, że ma on środki finansowe na realizację przyjemności i rozrywkę, jak subskrypcja w serwisie streamingowym N., dostęp do sieci kin, basen, siłownia. Jeżeli powoda stać na wspomnianą rozrywkę oznacza to, że ma on zaspokojone wszelkie podstawowe potrzeby i dysponuje wolnymi środkami, które przeznacza na kino, dostęp do platformy gier itp.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z zasadami obowiązującymi w procedurze cywilnej ciężar gromadzenia materiału procesowego spoczywa na stronach (art. 232 k.p.c., art. 6 k.c.). Art. 6 k.c. określa reguły dowodzenia, to jest przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Przy czym Sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996r., sygn. akt I CKU 45/96, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 76). W tej sytuacji więc ciężar dowodzenia spoczywał na powodzie, który nie udowodnił podnoszonych przez siebie okoliczności.

W ocenie Sądu powód nie dokłada starań w celu możności samodzielnego utrzymania się, podjęcia pracy równolegle z pobieraniem nauki. Podnieść przy tym należy, że powód nie ma obowiązku pobierania wykształcenia wyższego w systemie dziennym. Ma możliwość podjęcia pracy, zaspokojenia własnych potrzeb, a co za tym idzie również odciążenia finansowego rodziców.

Nałożony na rodziców obowiązek alimentacyjny w stosunku do własnego dziecka podlega regulacji specjalnej i uprzywilejowanej. Wynika to z tekstu art. 133 § 1 k.r.o. Czas trwania tego obowiązku nie jest ograniczony terminem i nie pozostaje też w zależności od osiągnięcia przez uprawnionego określonego stopnia wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie obowiązku, jest to, czy dziecko może się utrzymać samodzielnie. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się. Konieczne jest ustalenie przez Sąd jakie są rzeczywiste możliwości zarobkowania przez studiujące dziecko.

W przypadku D. S. Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim to, że ma on możliwości podjęcia pracy, gdyż pobiera naukę w wymiarze 21 godzin tygodniowo. Jest młodym mężczyzną, znającym język angielski i brak jest przeciwwskazań do podjęcia przez niego pracy zarobkowej, choćby dorywczej (brak zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie).

Uwzględniając wszystkie podniesione okoliczności sprawy Sąd stanął na stanowisku, iż powództwo było całkowicie bezzasadne.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania wyrażoną w art. 98 k.p.c., Sąd zasądził od powoda D. S. na rzecz pozwanego A. S. kwotę 1800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego zgodnie ze stawkami określonymi Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie w § 2.