Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ka 69/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2022 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski (spr.)

Sędziowie: SSO Leszek Wojgienica

SSO Piotr Zbierzchowski

Protokolant: st. sekr. sądowy Monika Tymosiewicz

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Olsztynie Marii Kuleszy-Chaleckiej

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2022 r.

sprawy: skazanego M. O., ur. (...) w O., syna L. i U. z domu M.

o wydanie wyroku łącznego w sprawach;

1) SR w O. (...) 2) SR wO. (...) 3) SR wO. (...), 4) SR w O. (...) 5) SR w O. (...), 6) SR w O. (...)

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 8 grudnia 2021 r., sygn. akt(...)

I zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

II zwalnia skazanego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 69/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego wO. z dnia 8 grudnia 2021 r., sygn. akt (...)

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

rażącej niewspółmierność wymierzonej skazanemu kary, podczas gdy analiza przesłanek wymiary kary w postaci celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć wobec skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa winna skutkować orzeczeniem kary łagodniejszej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie i tym samym w ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw do ukształtowania wymiaru kary łącznej w kierunku postulowanym w środku odwoławczym.

Słusznie podnosi się w orzecznictwie, że „zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu zarówno kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski jest związek przedmiotowo-podmiotowy łączący te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione". Wskazuje się nadto, iż decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej, a popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji" (Komentarz do art. 85 kodeksu karnego G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas. J. Majewski. J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I, Zakamycze 2004, wyrok SA w Łodzi z 20 września 2001 r., II Aka 154/01).

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że brak było podstaw do orzeczenia w przedmiotowej sprawie kary łagodniejszej. Podkreślenia wymaga bowiem, że skazanemu w zaskarżonym wyroku łącznym połączono orzeczenia, które także już obejmowały kary łączne, które zapadły wobec M. O.. Skazany zatem już wcześniej znacznie zyskał na ich wydaniu.

Należy także podnieść, że zgodnie z art. 85 a k.k. na ukształtowanie kary łącznej wpływ mają przede wszystkim względy prewencji indywidualnej i generalnej. Kształtując wymiar kary łącznej należy mieć także na uwadze wielokrotną karalność skazanego. Nie można też jednoznacznie przyjąć, że podobieństwo popełnianych przestępstw zawsze stanowi okoliczność łagodzącą w sprawie, ponieważ świadczy to również o niepoprawności sprawcy i jego konsekwencji w dążeniu do łamania porządku prawnego.

Skarżący wskazując na postawę skazanego w czasie odbywania kary - wynikającą z treści opinii z Aresztu Śledczego w O.- która w jego ocenie przemawiała za tym, by wymierzyć mu karę łączną na zasadzie absorpcji lub w niższym rozmiarze, nie dostrzegł, że wskazany dowód - jak wynika z pisemnych motywów zaskarżonego wyroku - Sąd meriti miał jednak na względzie orzekając karę łączną na zasadzie asperacji. Nie można podzielić argumentacji podniesionej w apelacji, że właściwe, poprawne zachowanie skazanego w warunkach izolacji jest przesłanką dla zastosowania przy łączeniu kar zasady absorpcji. Właściwe zachowanie skazanego w jednostce penitencjarnej powinno być bowiem standardem. Wobec powyższego argumenty podnoszone przez obrońcę, że zachowanie skazanego po popełnieniu przedmiotowych przestępstw zasługuje na premię w postaci zastosowania wobec niego zasady absorpcji lub asperacji, ale w łagodniejszym wymiarze, nie mogły zostać uznane za zasadne.

Odnosząc się zaś do argumentów skarżącego, dotyczących uzależnienia wysokości kary łącznej od rodzaju i rozmiary wyrządzonej w mieniu szkody, pobudek i sposobu działania sprawcy, a także wskazania, że skazany popełnił czyny przeciwko mieniu, a zatem zasadne jest zastosowanie „pełniej absorpcji”, wskazać należy, że M. O. został skazany za czyny, które nie charakteryzowały się średnim stopniem społecznej szkodliwości. Także fakt popełnienia większości czynów w stanie nietrzeźwości, podnoszony przez obrońcę, nie może być w żadnym stopniu okolicznością przemawiającą za zastosowaniem wobec skazanego absorpcji. Stan nietrzeźwości, w który skazany wprawiał się dobrowolnie i bez przymusu, w żadnym wypadku nie może być okolicznością łagodzącą. Skutki spożywania alkoholu, reakcje organizmu po jego spożyciu są od lat doskonale znane społeczeństwu. Decydując się na jego konsumpcję, zarówno oskarżony jak i każda inna osoba zobligowana jest do przewidzenia następstw swoich czynów w stanie nietrzeźwości.

Na tle okoliczności przedmiotowej sprawy stwierdzić zatem trzeba, że orzeczona przez Sąd meriti kara łączna 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do wagi popełnionych przez skazanego czynów i w odpowiednim stopniu uwzględnia charakter rodzajowy tych występków, okres ich popełnienia, a także aspekty zachowania skazanego w jednostce penitencjarnej; poprzez połączenia kar z ich sumy skazany w istocie „zyskał rok i 4 miesiące . Tym samym wymierzona kara łączna pozbawienia wolności w żadnej mierze nie może być uznana za rażąco surową, a tylko w takiej sytuacji możliwa jest jej korekta w instancji odwoławcze.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie względem skazanego kary łącznej z zastosowaniem pełnej absorpcji, ewentualnie o orzeczenie kary łącznej w łagodniejszym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd I instancji właściwie ocenił okoliczności przedmiotowo i podmiotowo istotne mające wpływ na ukształtowanie kary łącznej pozbawienia wolności wskazanej w wyroku łącznym, zaś skarżący nie wykazał, aby orzeczona kara była rażąco niewspółmierna.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd nie stwierdził uchybień z art. 439, art. 440 k.p.k., które należałoby uwzględnić z urzędu.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sformułowane przez obrońcę skazanego zarzuty okazały się niezasadne.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., uwzględniając sytuację materialną skazanego, którą w znacznym stopniu kształtuje fakt odbywania kary pozbawienia wolności, uznał za słuszne zwolnienie go od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejowego w O. z dnia 8 grudnia 2021 r., sygn. akt(...)

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana