Sygn. akt II Ka 862/21
Dnia 2 marca 2022r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Grażyna Jaszczuk (spr.) |
|
Sędziowie: |
SO Karol Troć SR /del./ Paweł Mądry |
|
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Anna Sieczkiewicz |
przy udziale prokuratora Arkadiusza Szewczaka
po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2022 r.
sprawy M. S. (1)
oskarżonego z art. 202 § 4a kk
na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Łukowie
z dnia 9 września 2021 r. sygn. akt II K 269/21
I. wyrok utrzymuje w mocy;
II. zasądza od M. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa 200 zł kosztów sądowych za II instancję.
1.1.1 UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 862/21 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 9 września 2021 r., sygn. II K 269/21 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
---- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
-------- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
----------------- |
------------------------------------- |
------------------------------------------------------------------------- |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
Naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj., art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk w zw. z art. 92 kpk, wobec nieuwzględnienia przy ustaleniu faktów wyjaśnień oskarżonego i uznania, że wyjaśnienia te są stworzone wyłącznie na użytek przedmiotowego postępowania i stanowią linię obrony, mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej za popełniony przez oskarżonego czyn i trudno przyjąć, że oskarżony nie uświadamiał sobie istnienia materiałów pornograficznych z udziałem małoletnich na swoim telefonie i ściągnął je jedynie przypadkiem, w sytuacji gdy oskarżony nie posiadał znacznej ilości materiałów pornograficznych z udziałem dzieci i nie generował zapotrzebowania na nie, jak wynika z logicznych i spójnych wyjaśnień oskarżonego był on nieświadomy, że ma on na telefonie treści pornograficzne z udziałem małoletnich, telefon został zainfekowany, materiały zostały ściągnięte nieświadomie, posiadał on znaczną ilość treści pornograficznych, ale z udziałem osób dorosłych, co potwierdza fakt braku świadomości przypadkowego pojawienia się tam treści pornograficznych z udziałem małoletnich, nadto fakt ten potwierdza też to, iż oskarżyciel zdecydował się powołać dowód z opinii biegłego patomorfologa, sam nie będąc w stanie ocenić czy na zdjęciach znajdują się osoby małoletnie, zatem dokonać tego nie mógł również oskarżony. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Zacząć należało od tego, że Sąd Rejonowy z całokształtu ujawnionych w toku przewodu sądowego okoliczności, w tym także z wyjaśnień oskarżonego M. S. (1), do których odnosił się ów zarzut, wyprowadził racjonalne wnioski, kierując się przy tym wskazaniami wiedzy, doświadczenia życiowego i zasadami logicznego rozumowania. Nie stanowi obrazy art. 410 kpk dokonanie oceny materiału dowodowego przeprowadzonego lub ujawnionego na rozprawie w sposób odmienny od oczekiwań stron procesowych. Pod względem prawidłowości redakcji apelacji przypomnieć należało, że przepis art. 410 kpk jest przepisem szczególnym wobec art. 92 kpk. W sytuacji, gdy Sąd Rejonowy wyrokował po przeprowadzeniu rozprawy powiązanie zarzutu obrazy art. 410 kpk z przepisem art. 92 kpk było zbędne i nieadekwatne (por. m.in. wyrok SA w Gdańsku z 10.04.2018 r., II AKa 321/17, LEX nr 2660714). W omawianym zarzucie powielono linię obrony oskarżonego z postępowania pierwszoinstancyjnego. Brak było w tym względzie nowości i argumentów, których nie podniesiono by już wcześniej, a których Sąd I instancji ferujący wyrok by nie znał i się do nich nie odniósł w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Oceniając wyjaśnienia oskarżonego Sąd Rejonowy logicznie wyjaśnił dlaczego nie zasługiwały one na obdarzenie ich przymiotem wiarygodności, zaś w rozumowaniu tym Sąd Okręgowy nie stwierdził obrazy art. 7 kpk. Liczba plików z udziałem małoletnich (14) przemawiała za konstatacją, iż nie mogło być w odniesieniu do nich o przypadkowości. Oskarżony nie przeglądał tych plików wyłącznie w trybie online, posiadał je także zapisane na swoim telefonie komórkowym. Samo zainfekowanie telefonu wirusem w przypadku korzystania przez jego użytkownika ze stron pornograficznych nie mogło usprawiedliwiać zachowania oskarżonego. Analogiczne ocenić należało posiadanie przez niego wielu plików pornograficznych z udziałem dorosłych. Ponadto, Sąd Rejonowy zasadnie wskazał, iż oskarżony nie odnotował żadnych powiadomień, że z telefonem coś się stało, że jest on zainfekowany. Nie poczynił w tym względzie żadnych kroków. W tym miejscu poczynić należało uwagę, iż materiały pornograficzne z telefonu komórkowego oskarżonego dotyczyły zarówno dorosłych, jak i dzieci w różnym wieku i o ile ich zakwalifikowanie w części nie było trudne (cechy rozwojowe wskazywały na dzieci w wieku wczesnoszkolnym), o tyle w odniesieniu do części zdjęć ustalenie wieku widocznych na zdjęciach osób nie było już takie oczywiste. Opinia biegłego patomorfologa rozwiała te wątpliwości, albowiem wynikało z niej które dokładnie pliki pornograficzne (nazwa i nr pliku) dotyczą małoletnich. We wniesionej apelacji widoczny był zresztą brak konsekwencji jego autora, albowiem w zarzucie z pkt I twierdził, że skoro Sąd Rejonowy przeprowadził dowód z opinii biegłego patomorfologa, brak było pewności co do wieku dzieci na materiałach wskazanych w treści zarzutu stawianego oskarżonemu – co w jego ocenie przemawiało „na korzyść” jego mocodawcy i świadczyło o tym, iż sam oskarżony co do tej okoliczności nie mógł mieć pewności. Z drugiej zaś strony w zarzucie z pkt 2 obrońca kwestionował samą zasadność przeprowadzenia tego dowodu, a nawet w zarzucie z pkt 4 – obciążenie oskarżonego kosztami przeprowadzenia tej opinii. W ocenie Sądu Okręgowego, biorąc pod uwagę prezentowane na zdjęciach czynności, czy też nagie wizerunki małoletnich w przybranych pozach (k. 84, płyta zat. xiaomi pliki), nie było tutaj mowy o nadinterpretacji prezentowanych treści ze strony Sądu merytorycznego, wręcz przeciwnie problem zdefiniowania pojęcia treści pornograficznych z udziałem małoletnich poniżej lat 15, oczywiście nie abstrakcyjnie, lecz na potrzeby tej konkretnej sprawy, w odniesieniu do konkretnych zdjęć, pozostawał problemem sztucznym i w rzeczywistości jego istoty nie trzeba było szczegółowo wyjaśniać. Tak jak już wskazano, wyjaśnienia wymagał wiek osób ze zdjęć i dokładnie w z tym zakresie opinia patomorfologa była pomocna dla Sądu I instancji. Stosunkowo niewielka liczba plików pornograficznych z udziałem małoletnich posiadanych przez oskarżonego mogła oczywiście stanowić okoliczność łagodzącą w kontekście kary. W kontekście winy i właściwej kwalifikacji prawnej w sprawie niniejszej nie miała jednak większego znaczenia, albowiem posiadanie 14, jak i 140 plików tego rodzaju kwalifikowane jest z tego samego przepisu części materialnej Kodeksu Karnego. Rozbieżność pomiędzy rzeczywistością co do wieku osób ze zdjęć a jej odbiciem w psychice sprawcy wymagała poczynienia ustaleń faktycznych odnośnie świadomego uzyskania dostępu, a następnie posiadania przez oskarżonego konkretnych zdjęć (co skarżący przecież kwestionował). Ponadto, jak już wskazano, co do wieku biologicznego zasadniczej części dzieci ze zdjęć, przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego nie było potrzebne, albowiem sam wzrost małoletnich, nierozwinięte narządy płciowe itp. nie budził wątpliwości Sądu I, jak i II instancji co do prawidłowości przyjętej kwalifikacji prawnej z uwagi na znamiona danego przestępstwa. W tym kontekście, wyjaśnienia oskarżonego słusznie zostały ocenione przez Sąd Rejonowy jako przyjęta linia obrony, mająca na celu umniejszenie jego odpowiedzialności karnej. Z tych wszystkich względów, Sąd Okręgowy odpierając argumentację obrońcy, nie podzielił tego zarzutu. |
||
Wniosek |
||
O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania na okres próby wynoszący rok oraz orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1000 zł. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosku. |
||
Lp. |
Zarzut |
|
2. |
Naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj. art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk w zw. z art. 193 kpk , poprzez poczynienie ustaleń faktycznych na podstawie dowodu z opinii biegłego patomorfologa i oparcie na nim rozstrzygnięcia w sprawie, w sytuacji gdy znamię „treści pornograficzne” użyte w art. 202 kk, jest pojęciem prawnym, a nie medycznym czy seksuologicznym i żaden biegły, w tym i biegły patomorfolog, nie jest w stanie zastąpić Sądu w ocenie istnienia tego znamienia w danej prezentacji, natomiast organ stosujący prawo jest zobowiązany do własnej oceny pornograficznego charakteru treści i nie może w tym zakresie powołać biegłych, którzy oceniliby czy przekaz ma charakter pornograficzny, a w świetle art. 193 kpk przedmiotem opinii biegłych mogą być bowiem tylko okoliczności faktyczne, których zbadanie wymaga wiadomości specjalnych, nie zaś wiedza na temat obowiązującego prawa, także w zakresie interpretacji któregoś ze znamion ocennych występujących w ustawowym opisie typu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Powoływanie biegłych seksuologów dla oceny pornograficzności określonych treści nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia, jest błędem i do błędów w postępowaniu karnym może prowadzić (J. K. Warylewski, Pornografia dziecięca w świetle prawa krajowego, międzynarodowego i unijnego, PiP 2019, nr 9, s. 112-127). W odniesieniu do opinii biegłego rację miał skarżący, iż do biegłego nie należy ocena jakie treści mają charakter pornograficzny. Na tym jednak zasadność jego argumentów się kończy, albowiem - jak już wskazano - opinia biegłego patomorfologa miała kluczowe znaczenie w poczynieniu ustaleń faktycznych nie odnośnie charakteru pornograficznego zdjęć, lecz odnośnie wieku wszystkich dzieci (osób) widocznych na tychże zdjęciach – a zatem dotyczyła jednego ze znamion przestępstwa z art. 202 § 4a kk. Mówiąc najprościej, chodziło wyłącznie o interpretację znamienia o charakterze ocennym. W tym miejscu odesłać można do poprzedniej rubryki, gdzie kwestia ta została już omówiona. Rozważyć należało także samą racjonalność podniesienia przez autora apelacji tego zarzutu i tego czego on rzeczywiście dotyczył. Sprowadzał on się bowiem do twierdzenia, że Sąd I instancji nie musiał przeprowadzić dowodu, utwierdzającego go w przekonaniu o winie oskarżonego, ale to zrobił, dlatego – zdaniem obrońcy – postępowanie należało warunkowo umorzyć, bo taki był wniosek apelacyjny co do meritum. Zasadność zarzutu z zakresu obrazy przepisów prawa procesowego uwarunkowana jest każdorazowo wykazaniem przez obrońcę wpływu danego uchybienia na treść zaskarżonego orzeczenia. Wymogu tego skarżący w tej sprawie nie spełnił. |
||
Wniosek |
||
O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania na okres próby wynoszący rok oraz orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1000 zł. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosku. |
||
Lp. |
Zarzut |
|
3. |
Rażąca niewspółmierność kary, polegająca na skazaniu oskarżonego na karę roku ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, w sytuacji gdy nie sposób uznać, aby popełniony czyn charakteryzował się znacznym, społecznym stopniem szkodliwości przy występowaniu jednocześnie istotnej wagi dobra chronionego, oskarżony nie posiadał znacznej ilości materiałów pornograficznych z udziałem dzieci i nie generował zapotrzebowania na nie, a w przedmiotowej sprawie wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa, co daje podstawę do warunkowego umorzenia postępowania. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Sąd Okręgowy nie dostrzegł przesłanek racjonalizujących twierdzenie o rażącej niewspółmierności kary wymierzonej M. S. (2) w I instancji. Sama subiektywna surowość orzeczonej względem oskarżonego kary, jeśli jest ona uzasadniona dyrektywami, o których mowa w treści art. 53 kk, nie może stanowić skutecznego zarzutu apelacyjnego, jeśli kwestionująca jej wymiar strona nie wykaże, iż kara ta zarówno z punktu widzenia sprawcy, ale i ogółu społeczeństwa, powinna być uznana za wyjątkowo niesprawiedliwą, zbyt drastyczną czy też rażąco łagodną. Art. 202 § 4a kk zawiera sankcję karną w postaci zagrożenia ustawowego od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności. Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu łagodniejszą rodzajowo karę, aniżeli wskazana w w/w przepisie – tj. karę 1 roku ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. 30 godzin w stosunku miesięcznym to niecałe 4 tzw. dniówki – czyli odpowiednika 8-godzinnego dnia pracy. Zastosowanie przez Sąd Rejonowy przepisu art. 37a § 1 kk w powyższym rozstrzygnięciu o karze, prowadzi do wnioskowania, iż do kwestii tej Sąd ten podszedł racjonalnie uwzględniając, iż najniższa możliwa kara przewidziana w art. 202 § 4a kk, w skonkretyzowanej sytuacji oskarżonego i popełnionego przez niego czynu, stanowiłaby nadmierną dolegliwość, zaś do refleksji nad własnym postępowaniem i wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego wystraczającym będzie wykonywanie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, mające przede wszystkim wychowawczy charakter. Należy zauważyć, że art. 202 § 4 i § 4a kk są zharmonizowane z treścią art. 200 kk, gdyż niejednokrotnie dokonywanie z małoletnimi poniżej lat 15 czynności seksualnych wynika z chęci utrwalenia takich zachowań, a następnie rozpowszechnienia ich w celu uzyskania określonych korzyści. Tak długo jak są chętni do oglądania tego rodzaju zdjęć, ta długo będą one robione, dlatego też w przekonaniu Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie brak było podstaw do po pierwsze – złagodzenia pierwszoinstancyjnego orzeczenia o karze, po drugie zaś – do warunkowego umorzenia postępowania karnego. |
||
Wniosek |
||
O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania na okres próby wynoszący rok oraz orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1000 zł. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Skarżący mimo sfomułowania wniosku apelacyjnego o tego rodzaju zakończenie niniejszego postępowania, nie podniósł osobnego zarzutu, który dotyczyłby stricte ustaleń faktycznych (właściwie błędu w tychże ustaleniach) Sądu Rejonowego przemawiających za warunkowym umorzeniem postępowania. Sąd Okręgowy omówi tą kwestię w tym miejscu, prezentując stanowisko, że skoro skarżący formułuje wniosek, winien przedstawić adekwatny, odpowiadający mu zarzut, którego uwzględnienie warunkowało zasadność wniosku, a skoro tego nie czyni, jedynym miejscem pozostawała rubryka pod samym wnioskiem. Zgodnie z art. 66 § 1 kk, sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. W sprawie niniejszej do zakończenia postępowania w ten sposób zabrakło ustalenia, że społeczna szkodliwość czynu oskarżonego „nie jest znaczna”. Sąd Rejonowy w gronie okoliczności obciążających oskarżonego (k. 163v) prawidłowo wskazał, że stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego jest „znaczny” i oskarżony generował zapotrzebowanie na tego rodzaju zdjęcia. Wbrew twierdzeniom obrońcy, istotna była również waga dobra chronionego przez przepis art. 202 § 4a kk, który chroni obyczajność i wolność seksualną małoletnich. Na fotografiach znajdujących się w aktach niniejszej sprawy znajdowało się kilkoro małoletnich w różnym wieku i stopniu rozwoju fizycznego. Oskarżony posiada 3 dzieci w wieku 12,7 i 5 lat, a zatem stwierdzić należy, iż przedmiotowe zdjęcia przedstawiały małoletnich w wieku nomen omen zbliżonym do jego dzieci. Zważenia wymagało także, że prezentowane pozy, czy też jednoznaczne czynności ze zdjęć, których dotyczył akt oskarżenia, w psychice kilkorga dzieci małoletnich mogły wywrzeć wysoce negatywne, a nawet nieodwracalne skutki, które będą mieć wpływ na ich przyszłe życie i funkcjonowanie w społeczeństwie. Te względy były zdaniem Sądu Okręgowego w zupełności wystarczające, aby odrzucić możliwość zakończenia niniejszego postępowania poprzez jego warunkowe umorzenie wobec oskarżonego. |
||
Lp. |
Zarzut |
|
4. |
Naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, tj. art. 624 kpk w zw. z art. 627 kpk, poprzez uznanie, iż oskarżony osiąga stałe miesięczne wynagrodzenie i może ponieść zasądzone koszty bez nadmiernej uciążliwości, gdy na utrzymaniu oskarżonego pozostaje troje dzieci i uiszczenie tych kosztów byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, mając przy tym na uwadze również, iż koszty obejmują wynagrodzenie za sporządzenie opinii przez biegłego patomorfologa, który to dowód powołany został bezpodstawnie z naruszeniem przepisów postępowania, niepotrzebnie generując dodatkowe koszty. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Sąd Okręgowy wyjaśnił już w jakim dokładnie zakresie przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego patomorfologa było konieczne w niniejszym postępowaniu, dlatego też wyłącznie kosztów wynagrodzenia biegłego z kosztów procesu, jakie oskarżony winien uiścić w sytuacji wydania wyroku skazującego, nie było zasadne. Z przepisów Kodeksu postępowania karnego wynika, że regułą powinno być obciążenie skazanych kosztami sądowymi, zaś czymś wyjątkowym – zwolnienie z ponoszenia tych kosztów. Zwolnienie takie może nastąpić jedynie przy zaistnieniu przesłanek wskazanych w art. 624 § 1 kpk, gdy istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie tych kosztów byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności (por. wyrok SA we Wrocławiu z 28.06.2012 r., II AKa 98/12, LEX nr 1217813). W przedmiotowej sprawie brak było tego rodzaju przesłanek. Posiadanie na utrzymaniu 3 dzieci nie oznacza automatycznie, że sytuacja materialna oskarżonego i jego rodziny jest trudna. Osiągane przez niego miesięczne wynagrodzenie (4.600 zł netto) przekracza 2 minimalne wynagrodzenia za pracę, z których utrzymuje się wiele rodzin i gospodarstw domowych, Nie są znane dochody jego żony i ich wspólne obciążenia finansowe. Obrońca nie przestawił żadnych dowodów w tym względzie. Ponadto, jeżeli już mówimy o obrońcy - w niniejszej sprawie oskarżonego reprezentował obrońca z wyboru, nie zaś z urzędu. |
||
Wniosek |
||
O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zwolnienie oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosku. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w całości. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
-------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||
4.1. |
---------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
---------------------- |
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||
6. Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II. |
Na podstawie art. 634 kpk, art. 636 kpk i art. 627 kpk oraz art.2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 2 ust. 2 oraz art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych, Sąd Okręgowy zasądził od M. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa 200 złotych kosztów sądowych za II instancję |
7. PODPIS |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Cały wyrok |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |